Ένα απόσπασμα απο την ιστοσελίδα http://www.geocities.com/polit2006/teleia-koinonia.html
Κοινωνίες χωρίς χρήμα υπάρχουν ήδη : Τα μοναστήρια ! Εκεί συμβιώνουν άνθρωποι παρόμοιας φιλοσοφίας ( ποιός δεν θα το ήθελε αυτό ; ) και το προϊόν της δουλειάς τους κατατίθεται στην αποθήκη του μοναστηριού . Απο εκεί παίρνουν οι επιμελητές ( οι "δοχειάριοι" ) κάθε μέρα ό,τι χρειάζεται για τις ανάγκες των μελών του κοινοβίου .
Το χρήμα είναι χρήσιμο μόνο σε μία περίπτωση : Όταν οι καταναλωτικές ανάγκες διαφέρουν απο άτομο σε άτομο . Εάν συμφωνούσαμε όλοι οτι τα τοπικά προϊόντα μας ικανοποιούν και δεν έχουμε κάποιες παραξενιές στη διατροφή , ούτε καμμιά αρρωστημένη ανάγκη προβολής και αυτοδιαφήμισης , τότε θα μπορούσαμε να ζούμε χωρίς χρήμα και να τρώμε τα τοπικά προϊόντα που παράγει η γή μας και να ντυνόμαστε με τα ίδια απλά ρούχα που θα κατασκευαζόταν στα εργαστήρια της κοινότητας . Εάν όμως εγώ δεν θέλω να φάω το μεσημέρι (όπως όλοι οι άλλοι ) αλλά στις 4 το απόγευμα , εάν δεν θέλω τις ελιές και το κρασί (όπως όλοι οι άλλοι ) αλλά σολωμό Νορβηγίας και βότκα Ιρλανδίας , τότε αναγκαστικά πρέπει να υπάρχει το χρήμα ώστε να μεταφράσω τον πλούτο που μου αναλογεί σε προϊόντα της δικής μου αρεσκείας . Όχι μόνο πρέπει να υπάρχει χρήμα αλλά και ένα περίπλοκο σύστημα που να κρίνει πόσο χρήμα μου αναλογεί . Διότι αυτοί που αρκούνται σε ψωμί και ελιές δεν είναι πρόθυμοι να μου παρέχουν ( με πόρους της κοινότητας ) απεριόριστες ποσότητες σολωμού και βότκας . Στα σημερινά μοναστήρια όμως , που όλοι καταναλώνουν τα ίδια προϊόντα , κανείς δεν κάθεται να μετρήσει πόσες ελιές ή κρασί κατανάλωσε ο κάθε μοναχός . Εάν κάποιος πιό σωματώδης κατανάλωσε το κρασί ή τις ελιές που περίσσεψαν απο τον διπλανό του δεν χάθηκε ο κόσμος .
Μια κοινωνία χωρίς χρήμα είναι πιό απλή στη δομή και κυρίως ΔΕΝ ΣΠΑΤΑΛΑ ΠΟΡΟΥΣ για ανθρώπινες ανάγκες . Τα χαρτονομίσματα , τα κέρματα , τα νομισματοκοπεία , τα θησαυροφυλάκια , η ανθρώπινη εργασία για να κατασκευαστούν όλα αυτά , σημαίνουν πρώτες ύλες και ενέργεια που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την υλοποίηση ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΤΟΧΟΥ .
Εάν τυχόν εξακολουθείτε να θέλετε το χρήμα δείτε πόσα ερωτήματα πρέπει να απαντήσετε :
1) Ποιός θα εκδίδει τα χαρτονομίσματα ( και τα κέρματα) ;
2) Πώς θα ελέγχουμε για να μην κλέβουν χαρτονομίσματα αυτοί που τα εκδίδουν ;
3) Το νόμισμα θα έχει σταθερή ισοτιμία ( πχ ένα ευρώ = τόσο χρυσάφι ή σιτάρι ) ή θα είναι ελεύθερα κυμαινόμενο όπως σήμερα ;
Σαφώς καλύτερο είναι να έχει σταθερή ισοτιμία κατα προτίμηση με κάποιο δημοφιλές τρόφιμο που δεν αλλοιώνεται σύντομα ( σιτάρι ή λάδι )
4) Πώς θα αποφύγουμε τους παραχαράκτες ;
5) Με την πάροδο του χρόνου κάποια νομίσματα και χαρτονομίσματα χάνονται ή καταστρέφονται . Αυτό τείνει να αυξάνει την αξία των νομισμάτων που απέμειναν και να ρίχνει τις τιμές των προϊόντων . Πώς θα το αποφύγουμε ;
6) Η ύπαρξη του χρήματος δημιουργεί τους πλούσιους . Θεωρούμε επιθυμητή την ύπαρξή τους ;
Πχ ένας δημοφιλής τραγουδιστής μπορεί να σκεφτεί να χρησιμοποιήσει τον πλούτο του για να ανακατευθεί στην πολιτική . Το θέλουμε αυτό ;
7) Θα υπάρχουν Τράπεζες για να φυλάγουν τα χρήματα απο κλοπή ;
8) Οι Τράπεζες θα δίνουν δάνεια με τόκο ( και σε ποιούς ; )
Να και μια πρόταση για ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΧΡΗΜΑ που βρήκα στο διαδίκτυο :
Το χρήμα είναι κάτι που δεν συμπαθεί ένας οικολόγος διότι εξυπηρετεί μία μόνο ανάγκη : Να έχω καταναλωτικές συνήθειες διαφορετικές απο όλους τους άλλους . Παρ' όλα αυτά πώς θα μπορούσε να είναι το "οικολογικό χρήμα" ;
1) Να μην εμφανίζει το φαινόμενο του πληθωρισμού ( να μην ανεβαίνουν συνεχώς οι τιμές )
2) Να μην μπορεί να πλουτίσει κάποιος που δεν εργάζεται
3) Να μην ενθαρρύνει το κυνήγι του πλούτου
4) Να μην πλαστογραφείται
Πώς θα μπορούσαν να υλοποιηθούν όλα αυτά ; Να μια πρόταση :
Ο παραγωγός τροφής θα παραδίδει όσα τρόφιμα θέλει σε κρατική αποθήκη και θα παίρνει χρήματα . Η νομισματική μονάδα ( δραχμή , ευρώ ή ο,τιδήποτε άλλο ) θα αντιστοιχεί με ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ποσότητα σιταριού άλλου φαγώσιμου που θα θεωρηθεί σημαντικό . Το χρήμα δηλαδή θα είναι ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ που προσέφερε ο εργαζόμενος . Αυτή η ρύθμιση μας εξασφαλίζει οτι οι τιμές θα είναι πάντοτε σταθερές . Ο παραγωγός τροφής θα δίνει τα χρήματα σε άλλους επαγγελματίες (καλλιτέχνες , κατασκευαστές αντικειμένων , εργαζόμενους στις μεταφορές ) οι οποίοι θα τα παραδίδουν στην τοπική κρατική αποθήκη τροφίμων για να πάρουν τρόφιμα . Ο υπάλληλος που θα παραλαμβάνει τα χαρτονομίσματα , θα τα καταστρέφει .
Καθώς περνά ο καιρός κάποια ποσότητα χρήματος καταστρέφεται ( ατυχήματα , οριστικές απώλειες ) . Το νόμισμα γίνεται πιό σπάνιο και υπάρχει η τάση να αυξηθεί η αξία του (θα αρχίσουν να μικραίνουν οι τιμές των αγαθών ) . Όποιος έχει αποθηκεύσει χρήμα θα γίνει πλουσιότερος χωρίς να δουλεύει . Για να το αποφύγουμε αυτό θα πρέπει κάθε χρόνο να αλλάζουν τα χαρτονομίσματα ( δεν θα υπάρχουν κέρματα γιατί κοστίζει πολύ η κατασκευή τους ) και να καταργούνται τα παλιά . Έτσι ούτε η αξία του χρήματος θα προλάβει να αυξηθεί (λόγω απωλειών ) ούτε κανείς θα έχει σοβαρό κίνητρο να αποθηκεύει χρήματα . Στη λήξη του έτους θα είναι υποχρεωμένος να παραδίδει τα χαρτονομίσματα στην κρατική αποθήκη και να παίρνει τα τρόφιμα που παρέδωσε . Μετα θα ξαναπαραδίδει τα τρόφιμα και θα παίρνει τα καινούργια χαρτονομίσματα ( πιθανόν λιγότερα γιατί θα υπολογίζεται η παλαιότητα των τροφίμων ) .
Τα χαρτονομίσματα θα είναι μικρής αξίας ( όχι μεγαλύτερης αξίας απο ένα γεύμα ) και θα έχουν μέγεθος γραμματοσήμου ( για να είναι φθηνά ) . Έτσι δεν θα υπάρχει κίνητρο για την πλαστογράφησή τους . Επιπλέον πρέπει να απαγορευθεί η κατοχή εκτυπωτικών μηχανών απο τον οποιονδήποτε . Η χρήση έντυπου χάρτου θα πρέπει ούτως ή άλλως να περιορισθεί μόνο στα απολύτως απαραίτητα ( βιβλία ) και για γενικότερους οικολογικούς λόγους και όχι μόνο για τον φόβο της πλαστογραφίας . Το κράτος κάθε χρόνο ξοδεύει πολύ χαρτί για τον κάθε πολίτη με τα έντυπα της Εφορίας . Αυτά τα έντυπα δεν θα παράγονται σε ένα κράτος με ίση ακίνητη περιουσία για όλους . Είναι απολύτως εφικτό λοιπόν να τυπώνονται κάθε χρόνο αρκετά χαρτονομίσματα για όλους τους παραγωγούς τροφής .
Η πρόταση αυτή έχει το μειονέκτημα οτι υπάρχει ένας μικρός κίνδυνος πλαστογραφίας . Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι η εξάλειψη του πληθωρισμού .
Επίσης μπορείτε να διαβάσετε και την ιστοσελίδα http://www.geocities.com/polit2006/richies.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου