από amethystosbooks.blogspot.com
Είμαστε εμείς, είναι η σύγχρονη Ελλάδα, είναι η σύγχρονη Εκκλησία αυτή η συνάντηση! Όλες οι προσπάθειες που έγιναν από τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, μέχρι τον σύγχρονο μας Χρήστο Γιανναρά, να θυμηθούμε πως είμαστε Έλληνες και μάλιστα Χριστιανοί, απέτυχαν, προσκρούοντας στην σκληρή πραγματικότητα.
Είμαστε μια τερατώδης σύνθεση Χριστιανισμού και Μωαμεθανισμού και μάλιστα στην τουρκική του εποχή. Γράφονται ακόμη σπουδαίες μελέτες για την συνάντηση Ελληνισμού και Χριστιανισμού, για την συνάντηση Χριστιανισμού και Εβραϊσμού, και δεν υποπτεύεται ακόμη κανείς μας πως το σημερινό Ελληνικό κράτος και η σημερινή Εκκλησία, είναι η θλιβερή συνέχεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είμαστε πιστότεροι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ακόμη και από τους Τούρκους. Φαίνεται ξεκάθαρα το γεγονός, εάν δούμε από κάποια απόσταση την σημερινή εξουσία. Είτε αυτή ασκείται δια του κράτους, είτε σαν Εκκλησία, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ενσάρκωση του Δεσπότη! Του πασά στα Γιάννενα!
Έχουν γίνει τεράστιες προσπάθειες να ενστερνιστούμε τον Δυτικό πολιτισμό! Ακόμη και αυτές προσκρούουν και αποτυγχάνουν, μπροστά σ’ αυτήν την τραγική και ανομολόγητη πραγματικότητα! Λείπει από τις καρδιές μας το πάθος της Δημοκρατίας, το πάθος της παιδείας, το πάθος της επιστήμης, της Φιλοσοφίας, της ψυχικής μεταμόρφωσης που έκαιγε στις καρδιές των Ελλήνων, λείπει και το Φως της πίστεως του Χριστιανισμού, λείπει και η ιστορική γιγαντομαχία της Δύσεως για το Νέο, το μοναδικό, την εξέλιξη!
Και τι υπάρχει; Η πνευματική κληρονομιά του Μωάμεθ του πορθητού! Ο οποίος κάθισε στον θρόνο του αυτοκράτορος και συνέχισε την ιστορία της αυτοκρατορίας, ντυμένος το μεγαλείο του θρόνου. Όπως ακριβώς και ο προφήτης Μωάμεθ, στον καιρό του, φιλοδόξησε να εξελίξει τον Χριστιανισμό με τον Μωαμεθανισμό!
Αυτήν την «εξέλιξη» φιλοδοξούμε όλοι μας σήμερα να προσφέρουμε στη Δύση, για να μας δεχθεί στην μεγάλη Ένωση όλων των Εκκλησιών και θρησκειών κάτω από την σκιά του μεγάλου ΠΡΩΤΟΥ, του κοσμοκράτορα ΠΑΠΑ!
Με τον ίδιο τρόπο και η Νεοελληνική πολιτεία, προσποιούμενη την κληρονόμο της Ελληνικής Δημοκρατίας έγινε δεκτή στο μεγάλο φαγοπότι της ενώσεως των θεσμών κάτω από έναν πολιτισμό, με τα γνωστά σε όλους μας πλέον αποτελέσματα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, η Νεοελληνική Εκκλησιά, προσποιούμενη την κληρονόμο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, θα προσφέρει αυτό το θλιβερό κακέκτυπό της, το Δεσποτάτο της Ορθοδοξίας, για να συμμετάσχει στο μεγάλο εσχατολογικό Δείπνο της ενώσεως όλων των Θρησκειών.
Για να εξασφαλιστεί η επιβίωση της ενδόξου Ιστορίας μας!
Ας ακούσουμε τα λόγια του λεγόμενου πατριάρχη Βαρθολομαίου, τους λεονταρισμούς του, μετά την εξασφάλιση της απαραίτητης προστασίας της δόξης του! «Μεγαλόφωνον μήνυμα προς πάσαν κατεύθυνσιν ότι δεν απεκάμαμεν, ότι δεν εκάμφθημεν, ότι δεν απηλπίσθημεν, ότι δεν εσκέφθημεν ουδέ πόρρωθεν να εγκαταλείψωμεν τας Θερμοπύλας μας! Αυτή είναι η επίγειος πατρίς μας, εδώ έχομεν τας ρίζας μας, εδώ είναι η καρδία μας και εδώ θα μείνωμεν! Είμεθα ολίγοι, αλλά ταυτοχρόνως και πολλοί. Ο μαρτυρικός Οικουμενικός Θρόνος έχει πολλά τέκνα ανά πάσαν την υφήλιον. Δεν προτιθέμεθα να αφήσωμεν ουδέ κατ' ελάχιστον τας ιδιοτροπίας της Ιστορίας να μας αφανίσουν εις τέλος. Είμεθα πλήρως παραδεδομένοι εις την αγάπην και την πρόνοιαν του Θεού, ταις πρεσβείαις της Υπεραγίας Θεοτόκου και πάντων των Αγίων!»
Ακόμη και ο κ. Γιανναρας θα εκπλήσσεται που περιέγραψε με τόση ακρίβεια, στο βιβλίο του «Ενάντια στη Θρησκεία», ένα γεγονός πριν αυτό ακόμη συμβεί, παρότι συμφωνεί και δικαιώνει τους πρωτεργάτες του αφανισμού της Εκκλησίας, στην επερχόμενη ένωση με τον ΠΑΠΑ!
Ας ακούσουμε και τα αμείλικτα ερωτήματα που έθεσε ο Αρχιεπίσκοπος μας! «Έως πότε κλήρος και λαός θα στεκόμεθα αδιάφοροι; (Σε ποιον έθεσε το ερώτημα άραγε;) Η κρισιμότητα των καιρών επιτάσσει να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, με τρόπο ορατό και έμπρακτο (διότι μέχρι τώρα τις είχαμε αναλάβει με τρόπο αόρατο)».
Και πάλι ο αγαπητός κ. Γιανναρας αναδεικνύεται ο καλύτερος ερμηνευτής: «μέσα σε αεροπλάνο που μπαίνει σε ζώνη ισχυρών αναταράξεων δεν υπάρχει κανένας άθεος».
Αυτό το Δεσποτάτο της Ορθοδοξίας ξέρει να επιβιώνει, πρέπει να του το αναγνωρίσουμε!
Καλή επιβίωση και στην Νέα Χρονιά, λοιπόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου