Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

ΤΖΟΓΟΣ, ΤΥΧΕΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ

του Γιάννη Βελίκη

Αναρτήθηκε από: Βελίκης Ιωάννης, Ψυχολόγος PhD, τηλ. 6932683468

Συχνά σκεφτόμαστε ή ακούμε τη φράση «…αν κερδίσω το λαχείο, θα...», και ακολουθεί μία ροή ευχάριστων φαντασιώσεων και επιθυμιών που στερεώνει την αντίληψη μας (ή αυτών που το λένε) ότι θα έρθει η άσπρη μέρα… Φυσικά το «λαχείο» δεν πέφτει ποτέ, ενώ οι διοργανωτές των τυχερών παιχνιδιών (λαχεία, ΠΡΟ-ΠΟ κ.λπ.) τρίβουν τα χέρια τους από τα συνεχόμενα κέρδη που τους προσφέρουν οι εκατοντάδες χιλιάδες πιστοί και εξαρτημένοι του τζόγου! Το κράτος, έχοντας γνώση των τεράστιων κερδών που αποφέρουν τα «τυχερά παιχνίδια», είτε τα διοργανώνει το ίδιο (εθνικό λαχείο, ΟΠΑΠ), είτε φορολογεί με μεγάλους συντελεστές τα παιχνίδια που διοργανώνουν ιδιωτικές εταιρίες (καζίνο, φρουτάκια). Σε περίπτωση δε που συλλάβει παράνομους (= αφορολόγητους) διοργανωτές τους τιμωρεί με βαριές ποινές, προκειμένου να ελέγχει στο 100% αυτούς τους πολύτιμους και ανεξάντλητους πόρους. Τα τεράστια ποσά που κερδίζει το κράτος, διανέμοντας μόνο το 20% των εσόδων στους «νικητές», τα μοιράζει σε υπαλλήλους των σχετικών Οργανισμών (καθαρίστρια στον ΟΠΑΠ έχει ετήσιο μισθό άνω των 100.000 ευρώ), σε περαιτέρω διαφήμιση, και, όπως έχει υποτεθεί, χρηματοδότηση γνωστών (μέσω διοργάνωσης πανάκριβων συνεδρίων, πολιτιστικών εκδηλώσεων κ.λπ.), «ημετέρων» και πολιτικών κομμάτων.
Πόσο όμως πραγματική είναι η πιθανότητα για κάποιον «κοινό θνητό» να κερδίσει;
Όσον αφορά σε μικρά ποσά μικρή, σε δε μεγάλα ποσά μηδενική.
Ναι, αλλά κάποιοι κερδίζουν εκατομμύρια… Φυσικά, το κάθε παιχνίδι αφήνει λίγους να κερδίσουν για λόγους διαφήμισης και διατήρησης των πιστών πελατών του στο συγκεκριμένο παιχνίδι (μιας και υπάρχουν πάντα και ανταγωνιστικά). Όμως αυτό γίνεται λίγες φορές (τις υπόλοιπες βγαίνει συνεχώς Τζακ ποτ = κανείς δεν κερδίζει). Τις λίγες αυτές φορές, έχει υπολογιστεί ότι, αν έχουμε παίξει μια μόνο στήλη π.χ. στο Τζόκερ, η πιθανότητα να κερδίσουμε είναι 1/24435180 ή αν το προτιμάτε σε ποσοστό επί τοις εκατό, όπως συνηθίζεται άλλωστε, αυτό είναι 0,0000041 %, ενώ αν παίξει κάποιος 250.000 διαφορετικές στήλες η πιθανότητα να κερδίσει είναι λίγο πάνω από 1%. Είναι αυταπόδεικτο λοιπόν ότι η πιθανότητα κέρδους ενός μεγάλου ποσού είναι μηδαμινή.
Το κάθε παιχνίδι έχει τις ιδιαιτερότητες του, αλλά ο κανόνας είναι ένας: χειραγώγηση του αποτελέσματος ώστε στο τέλος να κερδίζει πάντα ο διοργανωτής. Μερικοί από τους τρόπους χειραγώγησης είναι:
o Τύπος ΞΥΣΤΟ: Αφαίρεση από κάθε έκδοση των αποκομμάτων που κερδίζουν τα μεγάλα ποσά, πριν τη διάθεση τους στην αγορά. Για το λόγο αυτό δεν διαβάσαμε ή ακούσαμε ποτέ για υπερτυχερό του συγκεκριμένου παιχνιδιού.
o Τύπος Λαχείου, Τζόκερ, Λόττο: Σίγουρη χειραγώγηση των αποτελεσμάτων που αποδεικνύεται από την κάθε χρόνο επανάληψη Τζακ Ποτ στις περιόδους της Πρωτοχρονιάς, ή τις αρχές κάθε μήνα (που οι παίκτες έχουν μόλις πάρει το μισθό τους και παίζουν μεγαλύτερα ποσά). Είναι αφελές να μην μπορεί κάποιος να υποψιαστεί ότι θα ήταν απίθανο κάθε χρόνο την Πρωτοχρονιά να συμβαίνει Τζακ ποτ. Και αν ακόμη συνέβαινε να αποτραπεί το Τζακ ποτ της Πρωτοχρονιάς μία στην 100ετία, θα συνέβαινε για να μας διασκεδάσουν τις υπόνοιες του στησίματος του αποτελέσματος.
o Τύπος ΚΙΝΟ: από τη στιγμή που ο Υπολογιστής γνωρίζει ακριβώς ποια νούμερα έχουν παιχτεί και με ποια ποσά, αποφασίζει σε χιλιοστά του δευτερολέπτου τι κέρδη διανέμει με τα αποτελέσματα που θα εμφανίσει. Πάντα πρόκειται για μικροποσά!
o ΚΑΖΙΝΟ, και online CASINO: η χειραγώγηση των αποτελεσμάτων φαίνεται με το πολύ απλό εξής πείραμα – έστω ότι παίζουμε ρουλέτα, και διαλέγουμε ένα χρώμα που θα ποντάρουμε πάντα π.χ. το κόκκινο (υπάρχουν δύο χρώματα, το κόκκινο και το μαύρο). Αν ποντάρουμε συνεχώς στο ίδιο χρώμα έχουμε κάθε φορά πιθανότητα επιτυχίας 50%. Αν κάθε φορά που χάνουμε διπλασιάζουμε το ποσό που βάλαμε, σύμφωνα με τις πιθανότητες, αργά η γρήγορα θα πέσει το χρώμα μας, και θα πάρουμε πίσω τα χρήματα που βάλαμε με ένα πρόσθετο κέρδος. Δυστυχώς όμως, για όσους το επιχείρησαν, η ρουλέτα (ο Υπολογιστής πίσω από αυτήν), πέρα από κάθε σχέση με τις πιθανότητες, είναι πιθανό να βγάλει 10 ή 20 συνεχείς φορές το αντίθετο χρώμα προκειμένου να μας ξεπαραδιάσει.
o Τύπος ΠΡΟ-ΠΟ, ΣΤΟΙΧΗΜΑ: ο τύπος αυτός θα ήταν θεωρητικά ο πλέον αξιόπιστος, δεδομένου ότι παρεμβάλλεται ο ανθρώπινος παράγοντας (οι αθλητές) και δεν παρεμβάλλεται κανένας Υπολογιστής. Ωστόσο, πολλές είναι οι φορές που κατηγορήθηκαν παράγοντες του αθλητισμού για στημένους αγώνες και ακόμη περισσότερες οι φορές που οι αγώνες στήθηκαν και δεν κατηγορήθηκε κανείς. Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για παιχνίδια με «ανακυκλωμένα κέρδη» (όπως ονομάζονται), όπου διανέμονται συνεχώς μικροποσά ως κέρδη, και η τάση των νικητών είναι να τα επανεπενδύουν στο επόμενο δελτίο, χάνοντας μακροπρόθεσμα χρήματα, ενώ παραμένουν συνεχώς εθισμένοι και «ενημερωμένοι» περί των αθλητικών αποτελεσμάτων. Γύρω από τα συγκεκριμένα παιχνίδια κάνουν «χρυσές δουλείες» κανάλια, εφημερίδες, ιστοσελίδες, τηλεοπτικές εκπομπές, δημοσιογράφοι και πρώην αθλητές που «δίνουν τα φώτα» τους για τις «σωστές» προγνώσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι πιο φημισμένοι από αυτούς πληρώνονται προκειμένου να κατευθύνουν το κοινό τους στη λάθος επιλογή.

Συνεπώς, η πιθανότητα του να κερδίσει ένας μέσος άνθρωπος ένα μεγάλο ποσό είναι απίθανη. Ωστόσο, υπάρχει! Και αυτό δίνει στην κρατική (και όχι μόνο) εξουσία δύο σημαντικά κίνητρα να συντηρήσει την συγκεκριμένη ψευδαίσθηση:
o Την αποκόμιση τεράστιων κερδών από τον έλεγχο των τυχερών παιχνιδιών, και
Τη χειραγώγηση της δύναμης ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού, ώστε αυτή να μη κατευθυνθεί προς την αμφισβήτηση της ισχύουσας εξουσίας και την ανατροπή της. Αντ’ αυτού συντηρείται το παραμύθι ότι ο καθένας μπορεί να «κερδίσει το λαχείο» και θα περάσει χωρίς να κοπιάσει στην ανώτερη τάξη… «Κι’ αν σου κάτσει;;;;»…..

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ (H2O2) - Η απαγορευμένη πανάκεια

Η άγνωστη «θαυματουργή» θεραπεία

Το γνωστό οξυζενέ φαίνεται να συμβάλλει σημαντικά στην αποτελεσματική αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος ασθενειών. Παρόλο όμως, που αρκετοί επιστήμονες πραγματοποιούν αποκαλυπτικές μελέτες για τις ιαματικές του ιδιότητες, τα συμπεράσματά τους υποβαθμίζονται συστηματικά απο το ιατροφαρμακευτικό σύστημα...
Πριν από 170 χρόνια, όταν η Ινδία ήταν ακόμα βρετανική αποικία, οι αυτόχθονες έπιναν νερό, μέσα στο οποίο διέλυαν μικρές ποσότητες υπεροξειδίου του υδρογόνου για να αντιμετωπίσουν μια μεγάλη ποικιλία ασθενειών - από πιο ήπιες, όπως η γρίπη, έως σοβαρότερες ασθένειες, όπως η χολέρα και η μαλάρια. Τα αποτελέσματα αυτής της μεθόδου θεραπείας ήταν τόσο θετικά, ώστε θεωρήθηκε ότι η διάδοση της θα επηρέαζε το εμπόριο χημικών φαρμάκων που είχε αρχίσει τότε να καθιερώνεται και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Για να αντιμετωπίσουν την απειλή, οι βρετανικές Αρχές προσέλαβαν έναν ρεπόρτερ, ο οποίος -προσποιούμενος τον γιατρό- «κατασκεύασε» μια ιστορία για ένα παιδί που πέθανε εξαιτίας εγκεφαλικής βλάβης, ύστερα από τη λήψη υπεροξειδίου του υδρογόνου.
Το γεγονός ότι η είδηση προήλθε από έναν «ειδικό» επηρέασε καθοριστικά τους Ινδούς, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν τη χρήση του Η2Ο2 και να στραφούν στα βρετανικά φαρμακευτικά σκευάσματα (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).
Επρόκειτο για το πρώτο χτύπημα εναντίον μιας πολλά υποσχόμενης θεραπευτικής μεθόδου, η οποία από τότε καταπιέζεται συστηματικά από το φαρμακοκεντρικό ιατρικό μοντέλο.
Πολλοί επιστήμονες (Willhelm, Warburg, Oliver, Holman, Farr, Barnard, Palthe, McCabe, Cummings) υποστηρίζουν ότι τα θεραπευτικά οφέλη της είναι πολύ σημαντικά για όλες σχεδόν τις ασθένειες, μετατρέποντας τη σε πανάκεια χωρίς προηγούμενο και, μάλιστα, με μηδενικό κόστος!
Μεταξύ αυτών, κάποιοι την εφαρμόζουν ως εναλλακτική μέθοδο θεραπείας αφού η κλασική Ιατρική αρνείται να τη συμπεριλάβει στις καθιερωμένες πρακτικές της και η επιστημονική κοινότητα δεν χρηματοδοτεί επίσημες έρευνες για την αποτελεσματικότητα της.

Οξυγόνο: το κλειδί για έναν υγιή οργανισμό

Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται κατά 70%-80% από νερό, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου (89%) είναι οξυγόνο. Σχεδόν όλη η βιολογική ενέργεια του ανθρώπου πηγάζει από αυτό το δομικό στοιχείο, χάρη στο οποίο ο οργανισμός παραμένει ζωντανός και σε καλή κατάσταση. Και απόδειξη είναι το ότι ένας άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει εβδομάδες χωρίς φαγητό, αρκετές μέρες χωρίς νερό, αλλά μόνο λίγα λεπτά χωρίς οξυγόνο.
Ο θεμελιώδης ρόλος του για τη διατήρηση της ζωής οδήγησε πολλούς επιστήμονες να μελετήσουν το ίδιο το οξυγόνο, καθώς και τη σχέση που μπορεί να έχει η έλλειψη του με την εμφάνιση ασθενειών, αλλά και την πιθανή αξιοποίηση του για την ανάκτηση της υγείας.
Το γενικότερο συμπέρασμα που προκύπτει από το σύνολο των μελετών είναι ότι η πρωταρχική αιτία των περισσότερων ασθενειών συνδέεται -σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- με την ανεπαρκή παρουσία του, κυρίως σε κυτταρικό επίπεδο, και ότι η ενίσχυση του οργανισμού με επιπλέον οξυγόνο δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την πρόληψη ή καταπολέμηση της παθογένειας (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).

Μια από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις για τη δύναμη του οξυγόνου στη θεραπευτική διαδικασία πραγματοποιήθηκε το 1931.
Ο δρ. Otto Warburg κέρδισε το βραβείο Νόμπελ στη Φυσιολογία και Ιατρική, όταν απέδειξε ότι οι ιοί δεν μπορούν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν σε περιβάλλοντα πλούσια σε οξυγόνο, επειδή είναι αναεροβικοί. Επιπλέον, ο Warburg μέσω των πειραμάτων του διαπίστωσε ότι η αφαίρεση οξυγό νου από το κύτταρο κατά 35%, το μετατρέπει σε καρκινικό.
Υποστήριξε ότι η βασική αιτία του καρκίνου είναι η ανεπαρκής οξυγόνωση των κυττάρων και ότι, αν αντιστρέψουμε αυτό το δεδομένο, ο καρκίνος θα μπορούσε να νικηθεί (Otto Warburg, The prime cause and prevention of cancer, 30/6/1966).
Μετέπειτα μελέτες του ίδιου του Warburg και άλλων επιστημόνων συμπέραναν ότι σχεδόν όλες οι τοξίνες και τα βακτήρια εξουδετερώνονται σε περιβάλλοντα πλούσια σε οξυγόνο (Otto Warburg, The prime cause and prevention of cancer).. Κάποιες από τις θεραπείες που αναπτύχθηκαν με κεντρικό γνώμονα την παραπάνω διαπίοτωοη ονομάστηκαν «οξειδωτικές» γιατί, από τη μια, προκαλούν οξείδωση των προσβεβλημένων από βλαβερούς μικροοργανισμούς κυττάρων και, από την άλλη, θωρακίζουν τα υγιή κύτταρα οξυγονώνοντας τα.
Το υπεροξείδιο του υδρογόνου (Η2O2) συγκαταλέγεται σε αυτές και, μαζί με το όζον (Ο2), συνιστούν τις βιο-οξειδωτικές θεραπείες. Ο μηχανισμός δράσης τους είναι παρόμοιος: όταν διαλύονται μέσα στο σώμα, απελευθερώνουν το επιπλέον άτομο οξυγόνου που εμπεριέχεται στη μοριακή τους σύνθεση, δημιουργώντας ένα καλά οξυγονωμένο περιβάλλον που έχει διπλή αποστολή: την πρόληψη και τη θεραπεία.
Ωστόσο, η ιατρική και φαρμακευτική βιομηχανία επιμένουν να μην εκμεταλλεύονται αυτές τις θεραπευτικές λύσεις - προφανώς επειδή δεν τους δίνεται κανένα οικονομικό κίνητρο. Τόσο το όζον όσο και το υπεροξείδιο του υδρογόνου είναι ουσίες που δεν μπορούν να πατενταριστούν και το κόστος παρασκευής τους είναι εξαιρετικά χαμηλό.
Επιπλέον, αν η θεραπευτική δράση τους αφορά όντως στο σύνολο των ασθενειών, τις μετατρέπει σε απειλή για την καθιερωμένη βιομηχανία ακριβών συμπτωματικών φαρμάκων και πολυδάπανων ιατρικών πρακτικών. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που το σύστημα δεν χρηματοδοτεί και επίσημες έρευνες που θα αποδείκνυαν την αξία τους (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).

Μια παντοδύναμη θεραπευτική λύση με άγνωστη ιστορία

Πρωτοπόρος στην εκμετάλλευση αυτής της θεραπείας, της οποίας θεωρείται και πατέρας, υπήρξε ο δρ. Richard Willhelm. Κατά τη δεκαετία του 1940, ίδρυσε, τον οργανισμό Επιμορφωτικού Ενδιαφέροντος για το Υπεροξείδιο του Υδρογόνου (ECHO) θέλοντας να διαδώσει τα θεραπευτικά οφέλη του. Ο ίδιος το χρησιμοποίησε σε ασθενείς, βλέποντας πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε δερματικά προβλήματα, πολιομυελίτιδα και διανοητικές ανωμαλίες που προκύπτουν από βακτηριακές μολύνσεις.
Προτού το ανακαλύψει ο Willhelm, ο βρετανός γιατρός Τ. Η. Oliver το είχε χορηγήσει πρώτος με ενδοφλέβιες ενέσεις σε 25 ασθενείς που έπασχαν από πνευμονία. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό: το ποσοστό θνησιμότητας από την ασθένεια έπεσε από το 80% στο 48% και η ενδοφλέβια έγχυση υπεροξειδίου του υδρογόνου έγινε το μυστικό όπλο αντιμετώπισης της επιδημίας πνευμονίας που ξέσπασε λίγο μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Το 1950, ο δρ. Reginald Holman διεξήγαγε πειράματα, στα οποία χορηγούσε υπεροξείδιο του υδρογόνου 0,45%, διαλυμένο στο νερό, το οποίο στη συνέχεια έπιναν ποντίκια με καρκινικούς όγκους. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του, οι όγκοι εξαφανίστηκαν τελείως εντός ενός διαστήματος μεταξύ 15 και 60 ημερών (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).
Πρόκειται για ελάχιστες περιπτώσεις της άγνωστης ιστορίας της θεραπευτικής δύναμης της ουσίας, οι οποίες αναφέρονται στο βιβλίο της Madison Cavanaugh The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases (Η θεραπεία του ενός λεπτού: το μυστικό για να γιατρέψεις σχεδόν όλες τις ασθένειες). Στο ίδιο βιβλίο έχουν συγκεντρωθεί και οι γνώμες ειδικών επιστημόνων που υποστηρίζουν τις εκπληκτικές ιδιότητες του υπεροξειδίου του υδρογόνου και γενικότερα των βιο-οξειδωτικών θεραπειών σε όλο το φάομα των ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης, και της τριπλής μάστιγας: AIDS, καρκίνος και καρδιακά προβλήματα.

Το 1993, ο Αμερικανός ερευνητής δρ. Charles H. Farr προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ στην Ιατρική, για την εργασία του σχετικά με την ευεργετική δράση του Υπεροξειδίου του Υδρογόνου στην καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Συμφωνά με την έρευνα του, τα κοκκιοκύτταρα (είδος λευκών αιμοσφαιρίων) παράγουν την ουσία που αμύνεται εναντίον βακτηρίων, παρασίτων και ζυμομυκήτων που προσβάλουν τον οργανισμό, ρυθμίζει τις ορμόνες και το σάκχαρο του αίματος, και αποτελεί απολυμαντικό, αντισηπτικό και οξειδωτικό παράγοντα (C. Η. Farr, The therapeutic use of H2O2, Townsend letter for Doctors, 1987).
Ο δρ. David G. Williams, ένας από τους κορυφαίους επι στήμονες φυσικών θεραπειών, αναφέρει: « Ο αρχικός σκεπτικισμός μου για τη θεραπευτική λήψη υπεροξειδίου του υδρογόνου με οδήγησε σε ενδελεχή έρευνα, κλινική εργασία και πειραματισμό. Καταλαβαίνω ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων πιθανότατα δεν θα πειστεί ποτέ, ωστόσο εγώ είμαι πεπεισμένος ότι το H2O2 είναι ασφαλές, διαθέσιμο και με εξωφρενικά μικρό κόστος. Αλλά το καλύτερο απ' όλα είναι ότι λειτουργεί!»
(David G. Williams, The many benefits of hydrogen peroxide, 17/7/2003)
Ο παθολόγος William C. Douglas προσθέτει ότι η ουσία «μπορεί να χορηγηθεί σχεδόν σε κάθε παθολογική περίπτωση, συχνά με εξαιρετικά αποτελέσματα» (William C. Douglas, MD, Hydrogen Peroxide: Medical Miracle, Second opinion publishing, 1996).
Ο δρ. Kurt Donsbach γράφει σε άρθρο του στο περιοδικό Alternatives ότι μια ουγκιά υπεροξειδίου του υδρογόνου 35%, διαλυμένη σε ένα γαλόνι νερό, βοηθά στην καλύτερη αναπνοή όσων πάσχουν από εμφύσημα και καρκίνο του λάρυγγα, αν ψεκάζεται στον χώρο που διαβιούν (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases). Ο ίδιος αναφέρεται με ενθουσιασμό και στην αξιοποίηση της θεραπείας με H2O2 για την καταπολέμηση του καρκίνου (www. alkalizeforhealth.net/oxygen.htm).
Το 1986, ο γνωστός καρδιοχειρουργός Christiaan Barnard, φημισμένος για το γεγονός ότι πραγματοποίησε την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς, άρχισε να συστήνει τη θεραπεία με υπεροξείδιο του υδρογόνου σε ασθενείς, αφού πρώτα την εφάρμοσε ο ίδιος για να θεραπεύσει την αρθρίτιδα και άλλες ασθένειες που συνοδεύουν το γήρας και έμεινε έκπληκτος με το αποτέλεσμα. Ωστόσο, ο Barnard γελοιοποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό από την ιατρική κοινότητα, ώστε αναγκάστηκε να εγκαταλείψει κάθε σχέση του με τη θεραπεία για να διασώσει τη φήμη και τη δουλειά του (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).

Η λύση για τον αλκοολισμό
Ο αλκοολισμός είναι μια χρόνια ασθένεια, η οποία εκδηλώνεται προοδευτικά και σχετίζεται με την αδυναμία του ατόμου να ελέγξει την κατανάλωση αλκοόλ, η τοξική επίδραση του οποίου επηρεάζει την κυτταρική αναπνοή. Ως αποτέλεσμα, δημιουργεί καθεστώς ανεπάρκειας οξυγόνου στους σωματικούς ιστούς οδηγώντας σε ιστοτοξική υποξία, κατά την οποία οι ιστοί και τα κύτταρα αδυνατούν να εκμεταλλευτούν και να μεταβολίσουν το οξυγόνο από το αίμα.
Πρόκειται για τη γνωστή σε όλους μέθη που, στην περίπτωση του αλκοολικού, παρατείνεται σε χρόνο και σταδιακά καταβάλλει τον οργανισμό. Το γεγονός ότι οι βαθιές εισπνοές βοηθούν να ξεμεθύσουμε πιο γρήγορα αποτελεί ένδειξη του καταλυτικού ρόλου που έχει το οξυγόνο στην αποτοξίνωση του οργανισμού από το αλκοόλ.
Ο δρ. P.M. Van Wulffren Palthe εργάστηκε με άτομα που έπασχαν από αλκοολισμό και διαπίστωσε ότι η στοματική λήψη υπεροξειδίου του υδρογόνου ανέστειλε την επιθυμία τους για αλκοόλ και τους βοήθησε να θεραπευτούν από τον εθισμό τους. Σύμφωνα με τον ίδιο, πρόκειται για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση του αλκοολισμού, γιατί μπορεί να ανατρέψει την ανεπαρκή οξυγόνωση των ιστών και των κυττάρων που σχετίζεται με την προοδευτική εκδήλωση της ασθένειας (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).

Προάσπιση της υγείας του εγκεφάλου και της διάθεσης

Όσοι ζουν σε μεγαλουπόλεις εμφανίζουν συχνά μεταβολές στη διάθεση τους και ατονία στις εγκεφαλικές τους λειτουργίες κατά τη διάρκεια της μέρας. Αυτό οφείλεται, εν πολλοίς, στον -κακής ποιότητας- αέρα που εισπνέουν, ο οποίος δεν προσφέρει επαρκή ποσότητα οξυγόνου.
Η καθημερινή ελλειμματική οξυγόνωση του οργανισμού γενικότερα, και ειδικότερα του εγκεφάλου, δημιουργεί πολλές εγκεφαλικές-ψυχολογικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη, ατονία, ευερεθιστότητα, αδιαθεσία και εξασθένιση των πνευματικών ικανοτήτων, όπως η μνήμη, η συγκέντρωση, η κριτική ικανότητα και η καθαρή σκέψη.
Τα τελευταία χρόνια, η φαρμακευτική βιομηχανία έχει χτίσει γύρω από αυτά τα -ανεξήγητα για την ίδια- συμπτώματα μια ολόκληρη αυτοκρατορία ασθενειών που «κατασκευάστηκαν» και διαδόθηκαν, για να προωθήσουν νέου τύπου φάρμακα διά θεσης και συμπεριφοράς. Η προπαγάνδα που στήθηκε γύρω από αυτές τις ασθένειες οδήγησε στην αποδοχή τους από τον σύγχρονο άνθρωπο, που εκπαιδεύεται να θεωρεί το χάπι πανάκεια για κάθε περίπτωση.
Ο δρ. Ed McCabe υποστηρίζει ότι η συστηματική λήψη υπεροξειδίου του υδρογόνου αρκεί για να συμπληρωθεί η απαραί τητη ποσότητα οξυγόνου που χρειάζεται ο οργανισμός για να λειτουργεί σωστά και να μας τροφοδοτεί με ενέργεια και καλή διάθεση. Εξίσου ευεργετικό αποδεικνύεται για την καλή λει τουργία του εγκεφάλου και την ενίσχυση των πνευματικών μας ικανοτήτων, ακόμα και του βαθμού ευφυίας μας (Ed McCabe, Flood your body with oxygen : therapy for our polluted world, Energy puplications, 2003).

Απαλλαγή από τις περιοδοντικές επεμβάσεις

Ο δρ. Paul Cummings δίδασκε περιοδοντικές χειρουργικές τεχνικές στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνα, προτού ανακαλύψει ότι με το υπεροξείδιο του υδρογόνου μπορούσε να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα. Στους 1000 ασθενείς στους οποίους εφάρμοσε αυτή τη θεραπεία, το 98% ξεπέρασε το περιοδοντικό του πρόβλημα χωρίς τη βοήθεια επέμβασης. Ο δρ. Cummings υποστηρίζει ότι οι δυνατότητες της ουσίας στην οδοντιατρική είναι συναρπαστικές και ότι οι συνάδελφοι του επιστήμονες πρέπει να αναγνωρίσουν την υπεροχή της, συγκριτικά με τις χειρουργικές επεμβάσεις (Jane E. Brody, Non surgical therapies for gums spurs aide debate, New York Times, 23/3/1982).
Στην πραγματικότητα, το Η2Ο2 χρησιμοποιείται ήδη στην οδοντιατρική διαδικασία λεύκανσης των δοντιών - μια υπηρεσία υψηλού κόστους για τους ενδιαφερόμενους. Επιπλέον, περιέχεται και στις εμπορικές οδοντόκρεμες που υπόσχονται λαμπερό χαμόγελο, οι οποίες όμως έχουν ενοχοποιηθεί για μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες στη στοματική υγιεινή, εξαιτίας των υπόλοιπων χημικών συστατικών τους. Σύμφωνα με όσα αναγράφει η συγγραφέας Madison Cavanaugh στο βιβλίο της, αρκεί να βουρτσίζει κανείς τα δόντια του με υδάτινο διάλυμα που περιέχει 3% υπεροξείδιο του υδρογόνου, για να έχει λευκή και υγιή οδοντοστοιχία και ούλα, ξοδεύοντας ελάχιστα χρήματα.

Η «γκετοποίηση» της εναλλακτικής θεραπευτικής

Οι βιο-οξειδωτικές θεραπείες και γενικότερα οι θεραπευτικές πρακτικές που εστιάζουν στην ενεργή δράση του οξυγόνου θεωρούνται εναλλακτικές και ως τέτοιες αντιμετωπίζονται από το καθιερωμένο σύστημα - συχνά με καχυποψία ως προς την ποιότητα και αποτελεσματικότητα τους.
Φυσικά, η αξία του οξυγόνου αναγνωρίζεται και από την κλασική Ιατρική. Το περίεργο, όμως, είναι ότι το αξιοποιεί επιλεκτικά και με... μέτρο: χρησιμοποιείται, δηλαδή, συμπληρωματικά για να διευκολύνει ασθενείς που αδυνατούν να απορ ροφήσουν επαρκή ποσότητα οξυγόνου μέσω της αναπνοής τους.
Το υπερβατικό οξυγόνο χρησιμοποιείται για να θεραπεύ σει δηλητηριάσεις από διοξείδιο του άνθρακα, γάγγραινα με εκπομπή αερίων και αεροεμβολισμό (νόσο του δύτη). Ακόμα, εφαρμόζεται σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Στις εντατικές των νοσοκομείων, ασθενείς που χαροπαλεύουν παραμένουν ζωντανοί, χάρη στο οξυγόνο που παίρνουν μέσω μηχανικής υποστήριξης.
Ακόμα και η παραγωγή ορισμένων φαρμακευτικών σκευα σμάτων εκμεταλλεύεται τις θεραπευτικές ιδιότητες του οξυγόνου. Για παράδειγμα, οι περισσότερες συμβατικές θεραπείες για τον καρκίνο, συμπεριλαμβανομένων της χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας, αλλά και φαρμάκων, επιτίθενται στα καρκινικά κύτταρα με οξυγόνο για να τα εξουδετερώσουν. Ωστόσο, όλα τα συμβατικά φάρμακα συνοδεύονται από πλήθος παρενεργειών, γεγονός που μακροπρόθεσμα τα καθιστά ζημιογόνα για το σύνολο του οργανισμού.
Έχοντας υπ' όψιν τα παραπάνω, τίθενται κάποια ερωτήματα:
• Αφού η επιστήμη αναγνωρίζει τη δύναμη του οξυγόνου στη θεραπευτική διαδικασία, γιατί περιορίζει τη χρήση του μόνο σε κάποιες περιπτώσεις και δεν μελετά την αξιοποίηση του σε άλλες;
• Γιατί αγνοούνται τα πρωτοφανή συμπεράσματα ανεξάρτητων ερευνητών, εκ των οποίων κάποιοι χαρακτηρίζουν το οξυγόνο -και δη, το υπεροξείδιο του υδρογόνου- ως θεραπευτική λύση για κάθε ασθένεια;
• Γιατί, σε τελική ανάλυση, σνομπάρεται η εναλλακτική Ιατρική, η οποία τολμά να εφαρμόσει νέες μεθόδους θεραπείας όπως η παραπάνω, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις οδηγούν σε πολύ θετικά αποτελέσματα;
Το σχέδιο είναι πολύ καλά οργανωμένο και έχει ως πυρήνα την εμπορευματοποίηση των ασθενειών. Ο ιστός που έχει πλεχτεί γύρω από αυτή επιβιώνει μέσω ουσιών και διαδικασιών που πωλούνται ακριβά για να καταστείλουν μεμονωμένα συμπτώματα, χωρίς να επιφέρουν ίαση.
Ό,τι ξεφεύγει από τον παραπάνω κανόνα, και κυρίως ό,τι μοιάζει να τον απειλεί, καταστέλλεται ή γελοιοποιείται. Στην καλύτερη περίπτωση, γκετοποιείται σε μια κατηγορία που ονομάζεται «εναλλακτική», προκειμένου να ξεχωρίζει από το επίσημο, πέραν πάσης υποψίας, δόγμα και να ελέγχεται ευκολότερα από αυτό.

Πηγές

• Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases · Alkalize For Health/Oxygen/Cancer Alternatives (www.alkalizeforhealth.net/oxygen.htm) · Otto Warburg, The prime cause and prevention of cancer, Lake Constance, Germany, 30/6/1966 · C. H. Fair, The therapeutic use of H202, Townsend letter for Doctors, 1987 · David G. Williams, The many benefits of hydrogen peroxide, 17/7/2003 · William C. Douglas, MD, Hydrogen Peroxide: Medical Miracle, Atlanta, Georgia : Second opinion publishing, 1996 · EdMcCabe, Flood your body with oxygen: therapy for our polluted world, Miami Shores, Florida: Energy puplications, 2003 · Για τις βιοοξειδωτικές θεραπείες: prostatecancerinfolink.nin g.corri/.../is-the-i-minute-cure-by -Non surgical therapies for gums spurs aide debate, Jane E. Brody, 23/3/1982, New York Times · Earth Clinic, LLC, Hydrogen peroxide inhalation method, 2008 · Walter Grotz, Education concern for hydrogen peroxide, Newsletter on oxygen therapy, Delano, MN 55328 · Peroxide of hydrogen as a remedial agent, Journal of the American Medical Association, 4/3/1988, vol.259,no. 9, p.1279, 3/3/1988, vol. X, no.9, p.262-5)
• Hydrogen peroxide release from from human blood platelets, Biochimica et biophysica Acta, 718 (1982), p.21-25 · Hydrogen peroxide mediated killing of bacteria, Molecular & Cellular biochemistry 49, 143-9, 1982 · Killing of blood-stage murine malaria parasites by hydrogen peroxide, Infection and immunity, Jan. 1983, p. 456-9 · Edward H. Goodman, MD, The influence of hydrogen peroxide on hydrochloric acid secretion, Pennsylvania Medical Journal, 1910, vol. XXXIX · Interferon, Journal of Interferon research, vol 3, n. 2, 1983, p.143-151




Η Λίλα Σταμπούλογλου ανήκει στους βασικούς συνεργάτες του Hellenic NEXUS που εστιάζουν στην έρευνα θεμάτων υγείας και διατροφής. Επιπλέον, συνεργάζεται με τις εκδόσεις Εσοπτρον ως ερευνήτρια και συγγραφέας βιβλίων ποικίλης θεματολογίας. (e-mail: atzam@yahoo.gr)

ΠΗΓΗ: Περιοδικό HELLENIC NEXUS Τεύχος 38
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Εκλογές....

§ Τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται ύστερα από το κυνήγι, κατά τη διάρκεια του
πολέμου και πριν από τις εκλογές.
Bismarck

§ Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν την πραγματικότητα θα ήταν παράνομες.
Emma Goldman

§ Αν ένας πολιτικός ανακάλυπτε ότι στην περιοχή του ψηφίζουν κανίβαλοι δεν
θα... είχε κανένα ενδοιασμό να τους υποσχεθεί ιεραποστόλους για δείπνο.
Henry Menken

§ Αγωνίστηκα μια ολόκληρη ζωή για να φτιάξω έναν κόσμο στον οποίο δεν θα
ήθελα ποτέ να ζήσω.
Jean Paul Sartre

§ Οι κυβερνήσεις είναι σαν τις πάνες των .....
μωρών. Χρειάζονται συχνή αλλαγή και μάλιστα για τον ίδιο λόγο.
Ανώνυμος

§ Όποιος εξαπατά έναν άνθρωπο λέγεται απατεώνας, όποιος εξαπατά έναν λαό
λέγεται πολιτικός.
Ανώνυμος

§ Όταν ένας πολιτικός φεύγει από άλλο κόμμα και έρχεται στο δικό μας έχουμε
διεύρυνση. Όταν ένας πολιτικός φεύγει από το δικό μας κόμμα και πάει σε
άλλο έχουμε προδοσία, αποστασία κ.λ.π.
Μικρό Κομματικό Λεξικό


§ Αν δεν σου αρέσει η Κυβέρνηση, φταις και συ γι' αυτό.
Ανώνυμος


§ Όλοι θα θέλαμε να ψηφίσουμε τον καλλίτερο, αλλά δυστυχώς δεν είναι ποτέ
υποψήφιος.
Frank McKinney

§ Οι εκλογές γίνονται για να δούμε αν είναι σωστές οι δημοσκοπήσεις.
Robert Oren

§ Η Ελλάδα μοιάζει με βιβλιοθήκη. Στα πιο ψηλά ράφια βάζουμε τα πιο άχρηστα
βιβλία.
Αθανάσιος Κανελλόπουλος

§ Γνωρίζει δώδεκα τρόπους να προσπορίζεται χρήματα, εκ των οποίων ο
τιμιότερος είναι η κλοπή.
Ροΐδης (για διατελέσαντα υπουργό)

§ Η εξουσία διαφθείρει. Αυτό είναι το τίμημα της εξουσίας. Φαίνεται όμως,
πως τα οφέλη από την άσκηση της εξουσίας είναι τόσο πολλά, που κανένας δεν
υπολογίζει το τίμημα.
Friedman


Παρ' όλα τα παραπάνω πρέπει να ψηφίζουμε. Γιατί οι κακοί πολιτικοί
εκλέγονται από τους καλούς πολίτες που δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν.
George Nathan

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Από τα φύλλα της Κυριακής....
Όσοι από σας αγοράζετε την Καθημερινή ίσως να είδατε το Κ (περιοδικό ) της
κυριακής 26/9/10 και το πρωτοσέλιδο <ΣΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ >...και να διαβάσατε το αφιέρωμα του Νίκου Βαφειάδη..ας τα μάθετε όσοι δεν έπεσε στα χέρια σας ..!!!
Μέσα στις 3 βδομάδες που έζησε ο συνεργάτης της Καθημερινής μέσα στην βουλή κατέγραψε τα χάλια αυτών των ..........? και των υπαλλήλων τους ..... εν μέσω κρίσης αναφέρω συνοπτικά τι αποφάσισαν για τούς ευατούς τους πάρτε,μία γεύση όσοι δεν γνωρίζετε το μέγεθος........

Παρόλες τις φαινομενικά αντικρουόμενες απόψεις μεταξύ τους θα δεί λέει κανείς στούς διαδρόμους πώς όλοι χαριεντίζονται μεταξύ τους. Άλλωστε τα πολιτικά κόμματα δεν πλήτονται οικονομικά απο την κρίση, γιατί κυβερνητική απόφαση αύξησε κατά 30% της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης τους η οποία απο τα 37 εκατ.ευρώ που είχε περιοριστεί θα φτάσει τελικά το 2010 στα 49 εκατ.ευρώ . Συνολικά τα πολιτικά κόμματα χρωστούν 36 εκ.ευρώ στο ελλην.δημόσιο και 245 εκ.ευρώ στις τράπεζες.

Πάμε τώρα στούς βουλευτές .....
Το 2010 οι 300 θα μοιραστούν 42,5 εκατ.ευρώ. Συνεπώς ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών τους ανέρχεται στα 10.000 ευρώ.Το 50% της βουλευτικής αποζημίωσης φορολογείται αυτοτελώς και μόνο το υπόλοιπο 50% προστίθεται στα τυχόν άλλα εισοδήματα.Περίπου 35 εκατ.ευρώ θα μοιραστούν μέσα στο 2010 οι συνταξιούχοι βουλευτές ή οι σύζυγοι των θανόντων και οι άγαμες θυγατέρες θανόντων βουλευτών.Άλλο ένα κονδύλι 4,3 εκατ.ευρώ προορίζεται για τις συντάξεις των πρώην πρωθυπουργών.Ολοι γνωρίζουμε ότι για κατοχύρωση βουλευτικής σύνταξης απαιτούνται μόλις
4 χρόνια θητεία ενώ πρίν το 1993 συνταξιοδοτούνται απο τα 55 χρόνια. Ο σαρωτικός νόμος για το ασφαλιστικό δεν άγγιξε στο ελάχιστο τούς επαγγελματίες της πολιτικής. Οι συνταξιούχοι βουλευτές είναι οι μοναδικοί Έλληνες που έχουν την δυνατότητα να λαμβάνουν παράλληλα και δεύτερη σύνταξη απο το επάγγελμα που ασκούσαν εφόσον δεν εργάζονται στο δημόσιο ή και τρίτη στην περίπτωση που ήταν συνδικαλιστές πρώην δήμαρχοι ή πρώην Νομάρχες (χορηγίες).

Θέλετε και άλλο ....πάμε...!!
Όσοι βουλευτές είναι άνω των 65 χρόνων λαμβάνουν ταυτόχρονα και βουλευτική αποζημίωση και βουλευτική σύνταξη. Μέσα στην τριετία 2010-2012 υπολογίζεται απο το Γεν.Λογιστήριο του Κράτους ότι μπορεί να δοθούν στου συνταξ.βουλευτές άλλα περίπου 80 εκατ.ευρώ που διεκδικούν αναδρομικά λόγω των αναδρομικών αυξήσεων που πήραν πρόσφατα οι δικαστές (έχουν πάρει ήδη το 25% ενώ το άλλο 75% θα καταβληθεί το Μάιο του 2011) όταν η άλλη πληγή των Ελλήνων οι δικαστές αύξησαν τούς μισθούς τους κατά περίπου 80%.Είναι πάγια μέθοδος των συνταξ.βουλευτών
όταν οι ανώτεροι δικαστικοί διεκδικούν και δικαιώνονται να ακολουθούν και αυτοί τον ίδιο δρόμο και να τα παίρνουν.

Εχει και άλλο αν δεν κουραστήκατε...!!
Τα 300 καμάρια μας δεν πληρώνουν ούτε το κινητό τους καθώς δικαιούνται ένα κινητό τηλ.μέχρι 200 ευρώ μηνιαίως οκτώ σταθερές γραμμές τηλεφωνίας (μέχρι 12.000 ευρώ) αυτοκίνητο (το μισθώνει η βουλή με λίζινγκ) δωρεάν διαμονή σε κεντρικό ξενοδοχείο για τούς βουλευτές της επαρχίας (70 ευρώ ημερησίως) γραφείο εκτός βουλής γραφική ύλη ταχυδρομική ατέλεια,ατελώς και στις μετακινήσεις με λεωφορεία, σιδηρόδρομο και ακτοπλοϊα καθώς και 52 αεροπορικά εισιτήρια μετ' επιστροφής για τον νομό τους, εφόσον είναι 200χλμ απο την Αθήνα.
Έχουν την δυνατότητα λήψης άτοκων δανείων απο την Βουλή και χαμηλότοκα απο τις τράπεζες .Και βέβαια κάθε βουλευτής έχει στην υπηρεσία του 4 δημοσίους υπαλλ.αποσπασμένους κα μετακλητούς καθώς και έναν επιστημονικό συνεργάτη ο οποίος πληρώνεται απο την βουλή ...δηλ. 300 βουλευτές + 300 συνεργάτες.....!! πλήρωνε κορόιδο Έλληνα τούς ειδήμονες που πτώχευσαν την χώρα.......
Οι υπάλληλοι της βουλής......Δεν φτάνουν λέει οι καρέκλες......
Εκτός απο τούς 1200 αποσπασμένους δημ.υπαλ. και τούς επιστημ.συνεργάτες υπάρχουν και άλλοι 1340 που έχουν προσληφθεί χωρίς διαγωνισμό (οι ημέτεροι δηλ.) στο μόνιμο προσωπικό της βουλής. Θα στοιχίσουν το 2010 στο ελλην.δημόσιο 54 εκατ.ευρώ και ο νεωπροσλαμβανόμενος με
υποχρεωτική εκπαίδευση (πχ καθαρίστριες) λαμβάνει 1.900 ευρώ καθαρά μηνιαίως, Όλοι οι υπάλληλοι συνολικά το 2010 θα στοιχίσουν στο ελληνικό δημόσιο 106 εκατ.ευρώ.
Αποτελεί κοινό μυστικό πως δεν προσέρχονται όλοι οι υπάλληλοι στην εργασία τους διότι αν έρχονταν όλοι θα εδημιουργήτο το αδιαχώρητο καθώς δεν έχουν καρέκλα να κάτσουν. Είχα λέει ο δημοσιογράφος την ευκαιρία να δώ με τα μάτια μου ότι μόλις έβγαινε κάποιος για τσιγάρο αμέσως την θέση του στην οθόνη του κομπιούτερ ακινητοποιημένη στο facebook καταλάμβανε κάποιος άλλος.
Οι δύο επιπλέον μισθοί τους δηλ ο 15ος και ο 16ος ενσωματώθηκαν τελευταία, με την μορφή επιδόματος στην βασική αποζημίωση και είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή εξαιρέθηκαν (αυτοί και όσοι προσληφθούν) απο την υποχρωτική υπαγωγή τους στον κλάδο κύριας ασφάλισης το χρεωκοπημένο δηλ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ αυτό που θα μπούμε όλοι μας. Συνταξιοδοτούνται από 28,5 χρόνια ενώ εμείς στα 40 χρόνια, και λαμβάνουν απο το ταμείο αρωγής της βουλής ΕΦΑΠΑΞ ίσο με δύο μηνιαίους μισθούς για κάθε έτος ασφάλισης (100.000 με 150.000) ευρώ ο
καθένας.
Επίσης απο την βουλή μισθοδοτούνται και 74 ειδικοί φρουροί (άγνωστο που υπηρετούν ) ενώ καταβάλλεται και ειδικό επίδομα σε όλους τούς αστυνομικούς που φρουρούν το κοινοβούλιο... Στούς 70 κοινοβουλευτικούς δημοσιογράφους έχει παραχωρηθεί προσωπικός χώρος στάθμευσης και τούς δίδεται καινούργιο laptop σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Εχουν επίσης την δυνατότητα να στέλνουν τα παιδιά τους στον εξαιρετικό παιδικό σταθμό που λειτουργεί στο υπόγειο στην μεριά του κήπου και δημιουργείται και άλλος γιατί δεν φτάνει, σε κτίριο
στην Πλάκα του υπ.πολιτισμού, και βέβαια γυμνάζονται όλοι μαζί υπάλληλοι συνεργάτες βουλευτές στο άρτια εξοπλισμένο ακόμα και με χαμάμ δωρεάν γυμναστήριο με τούς εννέα γυμναστές.
Ο νόμος προβλέπει ότι εάν απουσιάσει βουλευτής αδικαιολόγητα σε περισσότερες απο 5 συνεδριάσεις τον μήνα θα παρακρατείται το 1/30 του μισθού του. Στην πράξη όμως ενώ τα νομοσχέδια συζητούνται κα ψηφίζονται με άδεια έδρανα ούτε ένα ευρώ δεν έχει παρακρατηθεί. Κανένας έλεγχος στο πόθεν έσχες και στούς τραπεζικούς λογαριασμούς των βουλευτών ενώ οι μετοχές ετσι και αλλιώς είναι ανώνυμες. Και όπως όλοι ξέρετε τα αδικήματα τους παραγράφονται επικαλούμενοι την βουλευτική τους ασυλία και ο νέος δήθεν κανονισμός της βουλής
αναφέρει ότι θα ερευνάται το αδίκημα μόνο όταν έχει σχέση με την πολιτική του δραστηριότητα.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ένας πολίτης που μήνυσε βουλευτή για εκβιασμό τελικά μπήκε ο ίδιος φυλακή έπειτα απο αντιμήνυση που του έκανε ο βουλευτής ο οποίος λόγω της ασυλίας, ουδέποτε δικάστηκε......!!!!!!
Κάποιοι λένε σωστά να μην ψηφίζουμε τα μεγάλα κόμματα αλλά εύλογα ρωτώ μήπως σε όλα αυτά δεν είναι και οι βουλευτές των αριστερών κομμάτων που υπερασπίζονται τον φτωχό εργάτη μήπως του ΛΑΟΣ οι οικολόγοι πάνε πίσω.... ;μήπως μας δουλεύουν κανονικά ; Βγήκε έστω ένας μέσα στην οικονομική κρίση και ένα εκατομμύριο ανέργους να αρνηθεί τις υπέρογκες αυτές απολαβές και να
τις καταγγείλει ; ...έχει κανείς από τούς 300 συνείδηση....;
Και κάτι για το μνημόνιο ...όπως όλοι φαντάζομαι γνωρίζετε, ψηφίστηκε σαν νομοσχέδιο με απαίτηση 151 ψήφους και όχι σαν διεθνής σύμβαση όπως και είναι που θέλει 180 ψήφους αλλά και την επομένη της ψηφισής του ψηφίστηκε αντισυνταγματική τροπολογία -προσθήκη που έλεγε ότι οι συμβάσεις δανεισμού ισχύουν απο τη στιγμή της υπογραφής τους χωρίς να χρειάζεται κύρωση απο το Kοινοβούλιο ενώ το σύνταγμα προβλέπει πως καμμία προσθήκη ή τροπολογία δεν εισάγεται για συζήτηση αν δεν σχετίζεται με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου που
ψηφίζεται.
Τα συμπεράσματα δικά σας....!!

Ιωάννης Καποδίστριας:
«Εφόσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».
Και ο Εμμανουήλ Ροΐδης, λόγιος, συγγραφέας και δημοσιογράφος είχε πει: «Η Ελλάς εδαπάνησε άπαν το χρήμα του λαού, αντί έργων χρησίμων, εις συντήρησιν κοπαδίoυ κομματικών κηφήνων, χάριν του οποίου στέργει την πενίαν, την κακοπραγίαν, την ασημότητα και τους εμπαιγμούς του κόσμου όλου». Θα τρίζουν τα κόκκαλά τους.
Ο Γιάννης Τασσιόπουλος στο «Μετρό Ελλάδα», μεταξύ των άλλων, έγραφε πρόσφατα για τα κόμματα: «Αν τα πολιτικά κόμματα της χώρας λειτουργούσαν με το νομικό καθεστώς που λειτουργούν σε όλον τον κόσμο οι επιχειρήσεις, οι τράπεζες θα τους είχαν κατασχέσει ό,τι είχαν και δεν είχαν στην κατοχή τους.».

Άναυδη έμεινε η διεθνής Κοινή Γνώμη για τις ταραχές στη χώρα μας από τα επώδυνα μέτρα κατά του λαού και ιδιαίτερα κατά των συνταξιούχων και την εξαθλιωμένη οικονομική μας κατάσταση. Η Ελλάδα γίνεται τελικά η χώρα με τους πάμφτωχους Έλληνες και τους πάμπλουτους πολιτικούς.
Σύμφωνα εξάλλου με γκάλοπ της Πρωτοποριακής διαδυκτιακής έρευνας, F.S. (6-6-2010), «το 96% των Ελλήνων θεωρεί ότι οι βουλευτές μετά την εκλογή τους δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους, ότι ενδιαφέρονται κυρίως για τα συμφέροντά τους». Το υπόλοιπο 4% αποτελεί το σόι, εξ αίματος, εξ αγχιστείας και τα επιστήθια φιλαράκια.