tag:blogger.com,1999:blog-33462522739044662292024-03-13T22:26:57.726+02:00ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΕΛΙΚΗΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΨΥΧΟΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗΈνα blog για την ψυχή, το πνεύμα, και την ευτυχία!ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.comBlogger1044125tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-37246035029265303712020-04-07T09:45:00.001+03:002020-06-12T08:40:58.674+03:00Η ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΒΑΛΕΡΙΑ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΕΛΙΚΗΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΥΡΦΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgymRRramePcLsafWEg8NkiHNdlAiduq2Zo1KwRsTKRSYJ2A0Lx-aBNe0X7zsScFGwm72xE-xPTrOuwrArLbll9dIdFwRXzE-EhimdDqRAg2EWXRhQ-8VeZd7wOYWeotW6U_O6cetaaOjNI/s1600/123.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="549" data-original-width="432" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgymRRramePcLsafWEg8NkiHNdlAiduq2Zo1KwRsTKRSYJ2A0Lx-aBNe0X7zsScFGwm72xE-xPTrOuwrArLbll9dIdFwRXzE-EhimdDqRAg2EWXRhQ-8VeZd7wOYWeotW6U_O6cetaaOjNI/s320/123.png" width="251" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;">Το βιβλίο ασχολείται με όλα εκείνα τα
ζητήματα ή έστω με τα περισσότερα από αυτά που θεωρούνται κεφαλαιώδη
στην ψυχοθεραπεία, αλλά αυτό το κάνει κατά βάση με τον τρόπο της
μυθοπλασίας. Γραμμένο από έναν κλινικό ψυχολόγο, που γνωρίζει το
αντικείμενό του άλλοτε με πλάγιο και έμμεσο τρόπο και άλλοτε με την
καθαρή γλώσσα μίας όμως εύληπτης επιστήμης, εξετάζει τα ζητήματα αυτά,
τα οποία εισάγει μια νέα κοπέλα στην προσπάθειά της να κατανοήσει τον
εαυτό της και τον κόσμο και αγωνιώντας να βρει τη θέση που της αρμόζει
μέσα σε αυτόν. <br />
«Η Βαλέρια τινάχτηκε από το ύψωμα σαν
ελατήριο και ξανάρχισε το περπάτημα. Γρήγορο και έντονο περπάτημα αυτή
τη φορά. Το μυαλό της ή καλύτερα η ίδια η ύπαρξή της έτρεχε με μεγάλες
ταχύτητες. Οι σκέψεις της έμοιαζαν να την προσπερνάνε και να ασθμαίνει
για να τις προλάβει ή και να τις προσπεράσει λίγο αργότερα αυτή. Όλα
άρχισαν να αποκτούν μία ταχύτητα και, καθώς έτρεχε, σχεδόν μαζί της
έτρεχαν και τα περιστατικά, οι διαπιστώσεις και το τοπίο. Είχε ένα
σοβαρότατο πρόβλημα να λύσει, τώρα που τελείωνε τις σπουδές της. Μα,
φυσικά, ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα, που δεν αφορούσε τους άλλους αλλά τον
ίδιο της τον εαυτό. Το πρόβλημα ήταν το ποια θα ήθελε να είναι η ζωή
της! Όλα τα επιμέρους φαντάζουν απλές αστειότητες. Πρόσωπα, γεγονότα,
σκέψεις, περιστατικά, επάγγελμα, φίλοι, έρωτες, όλα δευτερεύοντα, όλα
δίχως κανένα νόημα, όλα θα μπορούσαν να μετατρέψουν τη ζωή σε ένα τίποτε
ή και έναν ακατάπαυστο εφιάλτη, αν προηγουμένως δεν ήξερες ποια θέλεις
να είναι η ζωή σου και ποιος θέλεις να είσαι εσύ μέσα σε αυτή τη ζωή.
Ορίστε ένα ζήτημα μεγατόνων, που ήταν, απ’ όσο φαίνεται, αυτό που εδώ
και καιρό την απασχολούσε και το οποίο έπρεπε, αν όχι να επιλύσει εδώ
και τώρα, πράγμα που οπωσδήποτε δεν μπορούσε έτσι απλά να συμβεί, να
αρχίσει να συνειδητοποιεί και να εξετάζει με όλη την απαραίτητη
υπευθυνότητα και προσοχή, αλλά και με το δέος που προκαλούν αυτές οι
υποθέσεις». (απόσπασμα)<br />
Η Βαλέρια στην δύσκολη διαδρομή της προς
την αυτοσυνείδηση και την κατανόηση έχει την τύχη να συναντήσει τον
καθηγητή κύριο Φωτίου, ο οποίος της εξηγεί, την καθοδηγεί και την
στηρίζει στην αναζήτησή της αυτή με τον παλαιό τρόπο της ευγενούς
αξιοπρέπειας και της γνώσης. Ο Φωτίου που με ένα ενδιαφέρον λογοτεχνικό
τέχνασμα είναι και ο κρυμμένος ήρωας του βιβλίου επαναφέρει σε όλα τα
επίπεδα το απολεσθέν αυτονόητο και η Βαλέρια επίσης σε όλα τα επίπεδα
και μέσα από στις σελίδες του βιβλίου οδεύει μετά βεβαιότητας προς αυτό.
Ας το απολαύσουμε… </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;"><a href="https://www.protoporia.gr/?subcats=Y&pcode_from_q=Y&pshort=Y&pfull=Y&pname=Y&pkeywords=Y&search_performed=Y&q=%CE%B7+%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B1&dispatch=products.search" target="_blank">ΑΓΟΡΑ ΒΙΒΛΙΟΥ ON LINE ΚΛΙΚ ΕΔΩ</a> </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;"><a href="https://secretsofpsychology.gr/reviews" target="_blank">ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ</a> </span></span><br />
<span style="color: blue;"><span style="font-size: large;"><a href="https://secretsofpsychology.gr/" target="_blank">ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ </a> </span></span></div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-10720511164725260082019-07-16T07:53:00.001+03:002019-07-17T07:08:37.442+03:00“Δεν κάπνισα ποτέ, φεύγω από καρκίνο στους πνεύμονες και πριν φύγω, θέλω κάτι να σας πω»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<header class="post-header">
<h1 class="entry-title" style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 23px; font-weight: bold;">
</h1>
</header>
<br />
<div id="singledat" style="float: left; margin-bottom: 5px; margin-right: 10px;">
<img alt="" class="attachment-fbim size-fbim wp-post-image" height="168" src="https://www.koyzoylo.gr/wp-content/uploads/2019/07/den-kapnisa-pote-feygo-apo-karkino-stoys-pneymones-kai-prin-fygo-thelo-kati-na-sas-po-4-600x315.jpg" title="den-kapnisa-pote-feygo-apo-karkino-stoys-pneymones-kai-prin-fygo-thelo-kati-na-sas-po-4" width="320" />
<br />
<div class="addthis_inline_share_toolbox_wse9" data-description="Οι ασθενείς με καρκίνο στους πνεύμονες βιώνουν ένα πολύ ισχυρό σοκ όταν ο γιατρός τους ανακοινώνει ότι πάσχουν [...]" data-title="“Δεν κάπνισα ποτέ, φεύγω από καρκίνο στους πνεύμονες και πριν φύγω, θέλω κάτι να σας πω» - Koyzoylo.gr" data-url="https://www.koyzoylo.gr/den-kapnisa-pote-fevgo-apo-karkino-stous-pnevmones-ke-prin-fygo-thelo-kati-na-sas-po/" style="clear: both;">
<div class="at4-jumboshare at-style-responsive addthis-smartlayers addthis-animated at4-show" id="atstbx" role="region">
<div class="">
<table><tbody>
<tr><td class="at-resp-share-element at-share-btn-elements at4-share-container" style="padding-left: 0px;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div class="deskmiddle" style="display: block; float: left; height: 280px; margin-bottom: 15px; margin-right: 15px; width: 336px;">
<ins class="adsbygoogle" data-ad-client="ca-pub-2279439798841183" data-ad-slot="1085506337" data-adsbygoogle-status="done" style="display: inline-block; height: 280px; width: 336px;"><ins id="aswift_0_expand" style="background-color: transparent; border: none; display: inline-table; height: 280px; margin: 0; padding: 0; position: relative; visibility: visible; width: 336px;"><ins id="aswift_0_anchor" style="background-color: transparent; border: none; display: block; height: 280px; margin: 0; padding: 0; position: relative; visibility: visible; width: 336px;"></ins></ins></ins></div>
Οι ασθενείς με καρκίνο στους πνεύμονες βιώνουν ένα πολύ ισχυρό σοκ όταν ο γιατρός τους ανακοινώνει ότι πάσχουν από την ασθένεια.<br />
Σίγουρα κανείς, ακόμη κι αν είναι φανατικός καπνιστής, δεν περιμένει ότι ο καρκίνος θα χτυπήσει τη δική του πόρτα.<br />
Η περίπτωση λοιπόν του ασθενή που ακολουθεί είναι εξ ορισμού
ιδιαίτερη. Έμαθε ότι έχει καρκίνο στους πνεύμονες χωρίς να έχει καπνίσει
ποτέ ούτε ένα τσιγάρο στη ζωή του. Ο άνθρωπος αυτός λοιπόν βρήκε το
θάρρος να μοιραστεί μαζί μας την ιστορία του και να μας περιγράψει τον
δικό του Γολγοθά. Τα λόγια του πραγματικά είναι γροθιά στο στομάχι.<span id="more-27915"></span><br />
<h2>
Ακολουθεί η συγκλονιστική εξομολόγηση ενός άντρα με καρκίνο στους πνεύμονες.</h2>
<br />
Η ζωή μου ήταν στρωμένη, ήταν όμορφα φτιαγμένη. Με τη δουλειά μου ως
καθηγητής, με τη γυναίκα μου και την κόρη μας. Παντρεμένοι για
περισσότερα από 23 χρόνια, δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα ο πόθος, το έντονο
καρδιοχτύπι του έρωτα από όταν γνωριστήκαμε. Η κόρη μας όμως μας θυμίζει
ότι καλό φέραμε σε αυτόν τον κόσμο. Κοιμόμαστε μαζί, ο καθένας πηγαίνει
στη δουλεία του και η ζωή συνεχίζεται. Έχουμε όλο το μέλλον μπροστά
μας. Τώρα που βάλαμε τη ζωή μας σε μια τάξη.<br />
Η τάξη για μένα είναι κάτι πολύ σημαντικό. Ως καθηγητής, αγαπώ τη
τάξη. Όπως αγαπώ κάθε χρόνο και τους μαθητές της τάξης μου. Διαφορετικά
πρόσωπα, διαφορετικά μυαλά, διαφορετική προσέγγιση προς τον κάθε μαθητή.
Αγαπώ τη δουλεία μου, θεωρώ μάλιστα ότι είμαι και πολύ καλός σε αυτό
που κάνω. Όχι απλά διεκπεραιωτικός ή να ακολουθήσω το καθήκον. Μπαίνω
στη φύση του μαθήματος και στα βαθύτερα ένστικτα των μαθητών μου.<br />
Κάπου εκεί ήρθε η αταξία στη ζωή μου. Μια επίσκεψη στο γιατρό μου που
μου ανέτρεψε τα πάντα. Καρκίνος στους πνεύμονες, 4ο στάδιο. Δηλαδή ο
καρκίνος είναι σε προχωρημένο στάδιο, έχει εξαπλωθεί σε άλλα όργανα και
σημεία του σώματος μου. Δεν υπάρχει επιστροφή. Αν ακολουθήσω κάποια
θεραπεία θα ζήσω περίπου ένα χρόνο. Αν όχι μου απομένουν 6 μήνες ζωής.<br />
<br />
<h3>
Το δίλημμα της θεραπείας όταν έμαθα ότι έχω καρκίνο στους πνεύμονες .</h3>
Όταν ζεις την καθημερινότητα σου πιστεύοντας πως έχει άπλετο χρόνο
μπροστά σου, δεν σκέφτεσαι την ανατροπή. Δεν σκέφτεσαι το θάνατο. Λες
συνέχεια: έχω χρόνο να κάνω και αυτό και εκείνο. Να πάω σε εκείνο το
μέρος για διακοπές, να επισκεφτώ ξανά εκείνο τον αγαπημένο προορισμό. Να
δω ξανά αγαπημένα πρόσωπα και φίλους. Έχω χρόνο.<br />
Και ξαφνικά, δεν έχει πολύ χρόνο στη διάθεση σου. Αναρωτιέσαι πως
έγινε αυτό. Γιατί συνέβη σε μένα. Βρίζεις, φωνάζεις, αντιδράς. Δεν είσαι
ο εαυτός σου, γίνεσαι ένας άλλος. Αυτός που έχασε χρόνο, νομίζοντας πως
έχει χρόνο. Τραγική ειρωνεία, ο κύκλος της ζωής μας, που δεν τον
ορίζουμε εμείς. Όμως ζούμε καθημερινά σα να έχουμε τον έλεγχο.<br />
Όταν δεν έχεις χρόνο, σκέφτεσαι τι είναι καλύτερο να κάνεις. Και εγώ
επέλεξα να μην κάνω καμία θεραπεία. Όχι γιατί ξέρω κάποιο κρυμμένο
μυστικό για τις θεραπείες και τις απέφυγα. Όμως δεν ήθελα να χάσω χρόνο,
προσπαθώντας να κερδίσω μια άνιση μάχη με το χρόνο! Όπως σας είπα,
επιστροφή δεν υπάρχει. Γιατί λοιπόν να σπαταλήσω ώρες ατέλειωτες με
χημειοθεραπείες; Γιατί να μην αξιοποιήσω τον χρόνο που μου απομένει, για
να κάνω ότι θέλω εγώ; Για πρώτη φορά να κάνω πραγματικά ότι θέλω με τη
ζωή μου. Με ότι έστω απομένει από αυτή.<br />
<br />
<h2>
Δεν κάπνισα ποτέ! Κι όμως φεύγω από καρκίνο στου πνεύμονες</h2>
Είναι σημαντικό να αναφέρω ότι δεν είμαι καπνιστής, δεν ήμουν ποτέ
καπνιστής. Ούτε η σύζυγος μου ή κάποιος άλλος στο σπίτι καπνίζει. Στο
κολέγιο και γενικά στο εργασιακό μου περιβάλλον ελάχιστες φορές έχω
υπάρξει παθητικός καπνιστής. Όμως έχω καρκίνο στους πνεύμονες και το
κατάλαβα όταν ένιωσα πόνους στην πλάτη και στο στήθος.<br />
Όπως έμαθα αργότερα, για τον καρκίνο στους πνεύμονες: Μπορεί να
προκληθεί από επικίνδυνες ουσίες όπως ο αμίαντος, το αρσενικό, τα
φυτοφάρμακα, τη σκόνη και τις αναθυμιάσεις. Από την ατμοσφαιρική
ρύπανση, την έκθεση σε ραδόνιο και σαφώς από το παθητικό κάπνισμα.
Λιγότερες οι πιθανότητες για έναν μη καπνιστή, όμως ο κίνδυνος
παραμονεύει! Η έκθεση στην ακτινοβολία, οι πνευμονοπάθειες και οι
λοιμώξεις μπορούν επίσης να τον πυροδοτήσουν.<br />
Το ότι δεν κάπνισα ποτέ, ήταν και ένας από τους λόγους που δεν
δέχτηκα να κάνω κάποια θεραπεία. Αν ως μη καπνιστής δεν κατάφερα να τη
γλιτώσω από τον καρκίνο στους πνεύμονες, τι να το κάνω να κερδίσω λίγους
μήνες ακόμα; Προτιμώ να έρθει το τέλος φυσικά…και με πολύ πόνο.<br />
<img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-24285" height="319" src="https://www.enimerotiko.gr/wp-content/uploads/2019/07/den-kapnisa-pote-feygo-apo-karkino-stoys-pneymones-kai-prin-fygo-thelo-kati-na-sas-po-3.jpg" width="480" /><br />
<h3>
Μου ήταν δύσκολο να μιλήσω στους άλλους.</h3>
Πώς να πεις σε όλους ότι πεθαίνεις; Πώς να αποκαλύψεις ότι έχεις μόνο
6 μήνες ζωής; Πώς να ανατρέψω τη ζωή της γυναίκας μου και της κόρης
μου; Που να βρω το θάρρος, που είχα παγώσει από την ημέρα της διάγνωσης;
Μετά από λίγες μέρες, το αποκάλυψα μόνο στον κολλητό μου. Έκλαψε
περισσότερο από ότι εγώ. Τελικά αυτοί που αφήνουμε πίσω μας, πονάνε
περισσότερο.<br />
Αποφάσισα να τελειώσω με τη δουλειά μου και τη τάξη μου κανονικά.
Άλλωστε μόνο δυο μήνες έμειναν. Και να φροντίσω η τελευταία μου τάξη να
προχωρήσει μπροστά, να φτιάξει ένα καλύτερο αύριο για όλους όσους αφήνω
πίσω μου. Τους πίεσα από πλευράς μαθήματος, τους έβγαλα τον καλύτερο
τους εαυτό και μετά τους άφησα να πετάξουν ελεύθεροι, χωρίς να γνωρίζουν
τίποτα για την κατάσταση μου.<br />
Κάπνισα το πρώτο και τελευταίο τσιγάρο μου, με έναν μαθητή μου. Το
πέταξα αμέσως μετά την πρώτη τζούρα. Θα πεθάνω και δεν θα καταλάβω, τι
είδους απόλαυση βρίσκει κάποιος στο τσιγάρο. Κέρδισα όμως μια πολύ
προσωπική στιγμή με τον μαθητή μου, που άδραξε την ευκαιρία να μου
μιλήσει για ένα πολύ προσωπικό του θέμα. Κάτι καλό βγήκε από αυτή τη μια
και μοναδική εισπνοή καπνού.<br />
<h3>
Το τέλος.</h3>
Ξέρω ότι είναι κοντά. Το νιώθω όταν ξυπνάω και νιώθω το στήθος μου
βαρύ. Όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ από το άγχος και τη δυσκολία να
αναπνεύσω. Όταν κάνω μπάνιο και το ζεστό νερό και οι ατμοί με πνίγουν.
Όταν για να οδηγήσω χρειάζομαι υπεράνθρωπες προσπάθειες για να φτάσω
στον προορισμό μου. Για αυτό και όταν το ανακοίνωσα στην οικογένεια μου,
σταμάτησα να οδηγώ. Δεν μου φταίει κανείς άλλος, σε περίπτωση
τρακαρίσματος, να φύγει νωρίτερα και από εμένα.<br />
Έκλεισα τις υποθέσεις μου, ζήτησα άδεια, θέλω να περάσω όσο
περισσότερο χρόνο μπορώ με τους δικούς μου ανθρώπους. Χωρίς όμως να τους
πιέσω, χωρίς να είναι η κάθε μέρα ένα μνημόσυνο. Όχι, θέλω να χαμογελάω
και να κρατήσω αναμνήσεις, αν φυσικά υπάρχει μνήμη για το μετά.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει, όμως ποτέ δεν ξέρεις.<br />
Στη σύζυγο μου της είπα να ψάξει να βρει την ευτυχία, να συνεχίσει τη
ζωή της. Να κάνει αυτό που θέλει, να προστατέψει την κόρη μας όσο
μπορεί και να χαμογελά. Στην κόρη μου της είπα πόσο περήφανος είμαι για
αυτήν και όσα έχει καταφέρει. Πως ένα μου κομμάτι, θα ζει πάντα μέσα από
αυτήν. Πως είναι τόσο δυνατή που η ζωή που είναι μπροστά της, περιμένει
να την αρπάξει και την ρουφήξει. Πως την αγαπώ.<br />
Σε εσάς θα πω να μην έχετε τίποτα ως δεδομένο. Ούτε τους ανθρώπους
γύρω σας, ούτε τη ζωή. Μην περιμένετε την ανατροπή για να ζήσετε. Να
κάνετε αυτό που σας γεμίζει, να είστε με θετικούς ανθρώπους γύρω σας που
μόνο καλό έχουν να σας προσφέρουν. Να κυνηγάτε τα όνειρα σας, μικρά και
μεγάλα. Να αφήσετε κάτι όμορφο πίσω σας. Να σέβεστε τους άλλους και ας
μην σας αρέσει. Είναι η δική τους ζωή, όχι η δική σας. Εσείς αφοσιωθείτε
στη δική σας, γιατί κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει το δικό του
νήμα. Μέχρι τότε όμως, κάντε το να αξίζει!<br />
Βογιατζής Ηλίας</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-19267684148497683852018-07-18T14:29:00.001+03:002018-07-18T14:40:19.603+03:00Γνωρίζετε τί είναι το Forex; <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="title">
<a href="https://clicks.pipaffiliates.com/c?m=8878&c=206285"><img height="300" src="https://ads.pipaffiliates.com/i/8878?c=206285" width="150" /></a></div>
<div class="info">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 13px;">Αρκετοί επίδοξοι επενδυτές αναρωτιούνται <b>τι είναι το Forex</b>; Ο όρος <span style="color: black;"><b><a href="http://www.forexpros.gr/ti-einai-to-forex/" style="color: black;" title="FOREX - τι είναι;">FOREX</a></b></span>
είναι κάτι πρόσφατο στην ελληνική πραγματικότητα και προκύπτει από την
συνένωση των όρων «Foreign Exchange», δηλαδή «Ξένο Συνάλλαγμα». Η <span style="color: black;"><b>FOREX</b></span> είναι
μια παγκόσμια αποκεντρωμένη αγορά αποκλειστικά για την αγοραπωλησία
νομισμάτων. Άρχισε να λειτουργεί μετά την παύση της ισχύος του
«συστήματος σταθερών ισοτιμιών Bretton Woods».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 13px;">Κατά
τη μετάβαση στο σύστημα των κυμαινόμενων ισοτιμιών γεννήθηκε και η
ανάγκη για μια αγορά που θα πραγματευόταν την διαμόρφωση των ισοτιμιών
των νομισμάτων. Χάρη στα <span style="color: black;">ιδιαίτερα χαρακτηριστικά</span> που τη διακρίνουν από τις υπόλοιπες αγορές, η <span style="color: black;"><b>FOREX</b></span> εξελίχθηκε
ραγδαίως καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση παγκοσμίως σε όγκο συναλλαγών,
αποτελώντας έτσι, την μεγαλύτερη αγορά του κόσμου με τον ημερήσιο τζίρο
να αγγίζει τα 4 τρις δολάρια.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://xs.gy/fx24-xm-review" target="_blank" title="Λάβετε 25€ Δωρεάν από την XM"><span style="font-size: 16px;"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></b></span></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 13px;">Οι <b>ισοτιμίες</b>
και η κατανόηση των μηχανισμών που τις διαμορφώνουν δεν είναι
αντικείμενο μελέτης αποκλειστικά των επαγγελματιών που συναλλάσσονται
στις αγορές ή των αναλυτών, αλλά αφορά τους περισσότερους από εμάς.
Ακόμα και αν δε γίνεται άμεσα αισθητό, η ισοτιμία του νομίσματος μας με
τα ξένα νομίσματα, παίζει καθοριστικό ρόλο στις διακυμάνσεις των τιμών
των αγαθών που αγοράζουμε καθημερινά. Το ύψος της τιμής που ένα εισαχθέν
προϊόν φτάνει στον καταναλωτή εξαρτάται από την ισοτιμία του εγχώριου
νομίσματος με αυτό της χώρας προέλευσης του προϊόντος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 13px;">Ο
καθορισμός των ισοτιμιών πρέπει να απασχολεί ακόμα περισσότερο
επιχειρήσεις εμπορίας (λιανικής/χονδρικής) που εισάγουν τα προϊόντα τους
από τρίτες χώρες εκτός της ΕΕ. Για παράδειγμα, εταιρείες όπως η γνωστή
αλυσίδα καταστημάτων «Jumbo», εξαρτούν την κερδοφορία και την τιμολόγηση
των προϊόντων τους από τις ισοτιμίες με τις χώρες εισαγωγής. Μια
υποτίμηση ή ανατίμηση του εγχώριου νομίσματος θα μπορούσε να έχει
αρνητικές ή θετικές επιπτώσεις αντίστοιχα.</span><br />
<br />
<br />
<a href="https://clicks.pipaffiliates.com/c?m=8878&c=206285"><img height="300" src="https://ads.pipaffiliates.com/i/8878?c=206285" width="150" /></a></div>
<hr />
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-81394046505386192362018-04-16T08:36:00.002+03:002018-07-18T14:31:49.152+03:00Υπήρξε άραγε ο Ιησούς; Αναζητώντας αποδείξεις έξω από τα Πατερικά Κείμενα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<header class="entry-header"><br /><hr />
<div class="article-top-social-tools clearfix no-print">
<div class="article-top-tools">
<div class="article-top-tools-aaFontSize hint--bottom" data-hint="Αυξομείωση γραμματοσειράς">
<br /><div class="svgCnt aaFontSizeMinusSvg">
<img src="https://www.newsbeast.gr/wp-content/themes/newsbeast/img/a_SMALL.png" />
</div>
</div>
</div>
</div>
</header>
<br />
<hr />
Έζησε πράγματι ανάμεσά μας ένας άντρας που αποκαλούνταν Ιησούς από τη Ναζαρέτ; <br />
Η συζήτηση για την ιστορικότητα του Ιησού ως υπαρκτού προσώπου έχει
αποκτήσει κεντρική πια θέση στις βιβλικές σπουδές και δεν πρέπει να
συγχέεται με τον θεϊκό Χριστό των πιστών, τον Ιησού-θεάνθρωπο της
χριστιανοσύνης δηλαδή.<br />
Οι κοσμικοί μελετητές της ύπαρξης του Χριστού έχουν χωριστεί σε
διάφορα στρατόπεδα και οι θεωρίες δίνουν και παίρνουν: από τον Ιησού τον
σοφό μάγο και τον αποκαλυπτικό προφήτη μέχρι και τον Ιησού τον
επαναστάτη, πολλά και διαφορετικά έχουν υποστηριχθεί κατά καιρούς για το
ποιος ήταν ο μυστηριώδης άντρας από τη Ναζαρέτ. <br />
Οι ακαδημαϊκές αυτές απόψεις δέχονται ωστόσο εκ προοιμίου την ύπαρξη
του Χριστού, την ίδια στιγμή που μεγάλη μερίδα ακαδημαϊκών ερευνητών
απορρίπτει με σφοδρότητα την πιθανότητα να έζησε ο Ιησούς, θεωρώντας ότι
η όλη συζήτηση προκαλεί «ακαδημαϊκή αμηχανία».<br />
Κι αυτό γιατί το πρόβλημα που συναντάμε όταν προσπαθούμε να μάθουμε
περισσότερα για τον ιστορικό Ιησού είναι η πρόδηλη έλλειψη σύγχρονων
πηγών. Οι παλιότερες αναφορές κάνουν ξεκάθαρα λόγο για τον
μυθιστορηματικό Χριστό της Πίστης, αυτόν που περπατούσε στο νερό δηλαδή,
κάτι που δεν μπορεί να δεχτεί η κοσμική ακαδημαϊκή κοινότητα. <br />
Οι πρώιμες αυτές πηγές, που συντάχθηκαν δεκαετίες μετά τα φερόμενα
γεγονότα, πηγάζουν από πιστούς πρωτοχριστιανούς που θέλησαν να
προωθήσουν το νέο δόγμα, κάτι που μας δίνει καλούς λόγους να
αμφισβητούμε την αλήθεια των αναφορών τους. Οι συγγραφείς των Ευαγγελίων
δεν ονομάζουν τους εαυτούς τους (τα Ευαγγέλια του Κανόνα ήταν ανώνυμα
αρχικά και ταυτοποιήθηκαν αργότερα από την εκκλησία), δεν περιγράφουν
τις δικές τους πηγές και δεν παρουσιάζουν ίχνος κριτικής για τα γεγονότα
και τις αυθεντικές μαρτυρίες. <br />
<br />
Γεμάτα από μυθικές και σαφώς μη ιστορικές πληροφορίες, αλλά και
παραχαραγμένα όσο δεν παίρνει στον χρόνο, τα Ευαγγέλια δεν μπορούν να
αποτελέσουν ασφαλείς πηγές για την εξαγωγή επιστημονικών συμπερασμάτων
για τα έργα και τις ημέρες του Ιησού. Διάφορες μέθοδοι έχουν
χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς για να ανευρεθούν τα σπάνια ψήγματα αλήθειας
που φωλιάζουν στα Ευαγγέλια, αν και δεν αποτελούν επιστημονικές
αλήθειες με την πλήρη έννοια του όρου, καθώς τόσο η ανωνυμία των
συγγραφέων όσο και η πρόδηλη πίστη τους συσκοτίζουν το τοπίο. <br />
Ακόμα και οι Επιστολές του Παύλου, που χρονολογούνται παλιότερα από
τα Ευαγγέλια, δεν παρέχουν επαρκή πειστήρια για να δεχτούμε αδογμάτιστα
ότι ο Ιησούς πράγματι υπήρξε. Αποφεύγοντας τα επίγεια γεγονότα και
διδάγματα του Χριστού, ο απόστολος Παύλος αναφέρεται αποκλειστικά στη
θεϊκή φύση του Ιησού και οι μόνες πηγές που παραθέτει είναι οι άμεσες
αποκαλύψεις του από τον ίδιο τον Κύριο αλλά και οι έμμεσες αναφορές της
Παλαιάς Διαθήκης. Στην πραγματικότητα, ο Παύλος αποκλείει τις ανθρώπινες
πηγές (Επιστολή Προς Γαλάτες 1:11-12). <br />
Ταυτοχρόνως, δεν υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες ή αναφορές στον Ιησού από
τους συγχρόνους του. Το μόνο που έχουμε σήμερα στα χέρια μας είναι
κατοπινές περιγραφές της βιογραφίας του Ιησού από μη αυτόπτες μάρτυρες,
οι περισσότερες εκ των οποίων είναι προφανώς στρεβλωμένες από τον μανδύα
της πίστης. Οι λιγοστές και διάσπαρτες εξω-βιβλικές και μη-χριστιανικές
πηγές δεν ρίχνουν καθόλου φως στο μυστηριώδες γεγονός της ιστορικής
σιωπής για τον Ιησού και είναι μόνο ο Φλάβιος Ιώσηπος και ο Τάκιτος που
τον αναφέρουν στις δικές τους ιστορίες. <br />
<br />
Αλλά και αυτές ακόμα οι λιγοστές αναφορές παραμένουν αμφιλεγόμενες,
όχι μόνο επειδή οι συγγραφείς τους γεννήθηκαν μετά τον θάνατο του Ιησού
(οπότε οι μαρτυρίες τους είχαν ως πηγές χριστιανικές γραφές), αλλά και
από το γεγονός ότι τα λόγια τους έχουν εμφανώς παραχαραχτεί (όπως θα
δούμε παρακάτω). Και κάτι ακόμα: παραμένει αρκούντως αξιοπερίεργο ότι
πέρασαν αιώνες μέχρι να αρχίσουν να παραθέτουν τις εξω-βιβλικές αυτές
μαρτυρίες οι απολογητές της χριστιανοσύνης, παρά την πολεμική που
δέχονταν πανταχόθεν. <br />
Ο αγνωστικισμός έχει επιστρατευτεί λοιπόν ως η καλύτερη απάντηση που
έχουμε προς το παρόν στα χέρια μας για την ύπαρξη του ιστορικού Ιησού,
καθώς το πράγμα παραμένει σταυρόλεξο για πολύ δυνατούς λύτες. Άλλη μια
θεωρία που φαίνεται να κερδίζει έδαφος τα τελευταία χρόνια έχει να κάνει
με την εκκοσμίκευση της θεϊκής φύσης του Χριστού: η πίστη στον Ιησού
ξεκίνησε δηλαδή ως πίστη σε ένα απόλυτα θεϊκό και ουράνιο ον (το οποίο
σκοτώθηκε από δαιμόνια στον επάνω κόσμο), το οποίο εξανθρωπίστηκε και
ιστορικοποιήθηκε στο διάβα του χρόνου. Οι ερευνητές παραθέτουν εδώ τις
Επιστολές του Παύλου, οι οποίες υποστηρίζουν ενθέρμως τη θεωρία του
ουράνιου Ιησού όταν ισχυρίζονται ότι ο Χριστός θανατώθηκε από δαίμονες. <br />
Τι ισχυρίζεται όμως σήμερα το παραδοσιακό ρεύμα των βιβλικών σπουδών
(και όχι οι θεολογικές σπουδές που δέχονται δογματικά και a priori την
ύπαρξη του Ιησού); Πολύ λίγα πραγματικά, τουλάχιστον σε επίπεδο ουσίας!
Μόλις δύο μελετητές έχουν αποπειραθεί να αποδείξουν το ιστορικό πλαίσιο
της ζωής του Ιησού τα τελευταία χρόνια, αν και η άνευ όρων αποδοχή από
μέρους τους της αλήθειας των ευαγγελικών αναφορών τούς έχει θέσει στο
περιθώριο της επιστημονικής έρευνας. Κι αυτό γιατί πώς είναι δυνατόν να
διακρίνουν την ακριβή ιστορική αναφορά από την πεφωτισμένη αλληγορία και
τη διασκεδαστική μυθιστοριογραφία των ευαγγελικών κειμένων;<br />
<br />
Οι ακαδημαϊκοί μελετητές της Αγίας Γραφής κρατούν λοιπόν πολύ μικρό
καλάθι για το θέμα που μας απασχολεί. Είναι τόσο πενιχρές οι υφιστάμενες
πηγές που το ζήτημα της ιστορικότητας του Ιησού μπορεί να μη λυθεί
ποτέ. Αυτό φυσικά εντός της επιστημονικής ιστοριογραφίας, γιατί οι
βιβλικοί ιστορικοί και θεολόγοι μελετητές δεν είχαν ποτέ πρόβλημα να
εφαρμόσουν μεθοδολογικά παρακινδυνευμένες πρακτικές (για να το θέσουμε
κομψά) ώστε να αποδείξουν αυτό που γνώριζαν ήδη δογματικά: ο Ιησούς
υπήρξε, το λένε οι μαθητές του και τέλος! <br />
Πριν περάσουμε στην ανάλυση των δύο σημαντικών εξω-βιβλικών αναφορών
για τον Χριστό, αρκεί για την ώρα να σημειώσουμε ότι εντός ακαδημαϊκής
κοινότητας υπάρχουν καλοί λόγοι να αμφισβητηθεί η ιστορική ύπαρξη του
Χριστού. Πολλοί μάλιστα καταλήγουν τελεσίδικα ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο,
να έζησε δηλαδή ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, δεν είναι καθόλου πιθανό…<br />
Η ακαδημαϊκή διερεύνηση σχετικά με την ιστορικότητα του Ιησού
εμπίπτει σε τρεις κατηγορίες: τις κλασικές πηγές (ελληνικές και
ρωμαϊκές), τις εβραϊκές και τις χριστιανικές. Η έρευνα έχει εν πολλοίς
συμπεράνει ότι οι χριστιανικές αναφορές στον Ιησού είναι διαστρεβλωμένες
γιατί είναι περιχαρακωμένες μέσα στο θεολογικό πλαίσιο του ταγμένου
πιστού. Κι έτσι η αξιόπιστη μελέτη στρέφεται αναγκαστικά σε εξω-βιβλικές
πηγές, τρίτες μαρτυρίες για την ύπαρξη του Ιησού δηλαδή που δεν
συσκοτίζονται από το προκατειλημμένο βλέμμα του αφοσιωμένου μαθητή και
του διωκόμενου πιστού…<br />
<b>Η περίπτωση του Τάκιτου </b><br />
<br />
Ο Γάιος (ή Πόμπλιος) Κορνήλιος Τάκιτος (55/56-118 περίπου μ.Χ.) ήταν
ρωμαίος αξιωματούχος, ρήτορας, εθνογράφος και αναμφίβολα ο καλύτερος
ιστορικός της αυτοκρατορίας. Το τελευταίο μεγάλο χρονογράφημά του, τα
«Χρονικά» (Annals), που γράφτηκε περί το 116-117 μ.Χ., περιλαμβάνει και
μια βιογραφία του Νέρωνα. Ήταν ακριβώς η πυρπόληση της Ρώμης από τον
παράφρονα αυτοκράτορα και το γεγονός ότι προσπάθησε να ρίξει την ευθύνη
στους χριστιανούς που κάνουν τον ιστορικό να τους μνημονεύσει, παρά το
γεγονός ότι τους περιφρονούσε. <br />
Λέει ο Τάκιτος (σε ελεύθερη απόδοση): «Για να καταστείλει λοιπόν τις
φήμες, ο Νέρων υπέδειξε ως ενόχους και τιμώρησε με τους πιο ασυνήθιστους
τρόπους αυτούς που ο λαός μισούσε για τις ανομίες τους … και τους
αποκαλούσε Χριστιανούς. Ο ιδρυτής του ονόματος, ο Χριστός, εκτελέστηκε
κατά τη βασιλεία του Τιβέριου από τον έπαρχο Πόντιο Πιλάτο … Είχε
κατασταλεί για ένα διάστημα, η θανάσιμη δεισιδαιμονία ανέτειλε όμως και
πάλι όχι μόνο στην Ιουδαία, την πηγή αυτού του κακού, αλλά και στην πόλη
[τη Ρώμη], εκεί που συγκεντρώνονται όλα τα φριχτά και ατιμωτικά
πράγματα του κόσμου και γίνονται δημοφιλή»…<br />
<br />
Μιλώντας λοιπόν για τους χριστιανούς, ο Τάκιτος αναφέρεται στον
ιδρυτή του θρησκεύματος, τον Ιησού (Christus στα λατινικά που γράφει), ο
οποίος εκτελέστηκε κατά τη βασιλεία του Τιβέριου από τον πληρεξούσιό
του Πόντιο Πιλάτο. Η λακωνική αναφορά του Τάκιτου στον «Christus»
επιβεβαιώνει ξεκάθαρα τις αναφορές της Αγίας Γραφής σε συγκεκριμένες
ιστορικές πληροφορίες για τον θάνατο του Ιησού. Ο ρωμαίος ιστορικός
παρέχει μια σειρά από ακριβείς πληροφορίες για τον Χριστό: πρώτον, ο
Ιησούς συνδέεται με την έναρξη του κινήματος των χριστιανών, το όνομα
των οποίων έλκει την καταγωγή του από αυτόν, δεύτερον, εκτελέστηκε από
τον ρωμαίο κυβερνήτη της Ιουδαίας και τρίτον, ο χρόνος της εκτέλεσής του
ήταν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Πιλάτου στην Ιουδαία, επί
βασιλείας Τιβέριου (αρκετοί μελετητές της Αγίας Γραφής τοποθετούν τη
σταύρωση του Ιησού στο 29 μ.Χ., την ίδια ώρα που ο Πιλάτος κυβέρνησε την
Ιουδαία μεταξύ 26-36 μ.Χ. και ο Τιβέριος κράτησε τον θρόνο της Ρώμης
ανάμεσα στο 14-37 μ.Χ.).<br />
<br />
Ο Τάκιτος, κατά την κλασική ιστοριογραφική παράδοση της εποχής, δεν
αναφέρει τις πηγές του, αν και αυτό δεν αναιρεί την εμπιστοσύνη στους
ισχυρισμούς του. Οι ακαδημαϊκοί θεωρούν τον Τάκιτο ως τον πιο έγκυρο
ρωμαίο ιστορικό και είναι σχεδόν απίθανο να γράφει πράγματα από το μυαλό
του. Νωρίτερα στην καριέρα του εξάλλου ο Τάκιτος ήταν ανθύπατος της
Ασίας και είχε δικάσει πολλούς πρωτοχριστιανούς, ήξερε λοιπόν καλά την
ιστορία τους. Όπως και ο φίλος του εξάλλου ιστορικός Πλίνιος ο Νεότερος
στα χρόνια που ήταν επαρχιακός διοικητής. Όλες οι πιθανότητες είναι
λοιπόν με το μέρος του, να γνώριζε δηλαδή καλά τις πληροφορίες που
αναφέρει ως αληθείς, μιας και δεν θα ήθελε να δεχτεί με ελαφρά τη καρδία
στερεότυπα και προκαταλήψεις όταν ήταν να δικάσει χριστιανό για το
αμάρτημα της πίστης του. <br />
<b>Φλάβιος Ιώσηπος </b><br />
<br />
Η δεύτερη ανεξάρτητη πηγή που μιλά ευθέως για τον Ιησού ως υπαρκτό
πρόσωπο προέρχεται από τον Φλάβιο Ιώσηπο (Γιοσέφ μπεν Μαθιά), γιο
εβραίου ιερουργού που μεγάλωσε ως αριστοκράτης στη ρωμαιοκρατούμενη
Ιουδαία του 1ου αιώνα μ.Χ. και κατέληξε να ζει στη Ρώμη υπό την αιγίδα
τριών διαδοχικών αυτοκρατόρων. Κατά τις αρχικές λοιπόν στιγμές της
πρώτης Ιουδαϊκής Επανάστασης κατά της Ρώμης (66-70 μ.Χ.), ο Ιώσηπος ήταν
διοικητής της εξεγερμένης Γαλιλαίας, αν και σύντομα θα έπεφτε στα χέρια
των Ρωμαίων. Τότε ήταν που προφήτευσε ότι ο κατακτητής της Ιουδαίας, ο
Βεσπασιανός, θα γινόταν τελικά αυτοκράτορας της Ρώμης και όταν αυτό
συνέβη, ο εντυπωσιασμένος από τη μόρφωση και την προφητεία του
Βεσπασιανός τον απελευθέρωσε. <br />
Ο Ιώσηπος μετακόμισε λοιπόν στη Ρώμη και ζούσε πια κάτω από την
εύνοια του αυτοκράτορα, όπου και συνέγραψε τα ιστορικά και απολογητικά
συγγράμματά του, υιοθετώντας πια το λατινικό όνομά του Φλάβιος Ιώσηπος,
κάτι που τον έκανε να μοιάζει με προδότη στα μάτια των ομόθρησκών του
στην Ιουδαία. Ο ίδιος παρέμεινε ωστόσο ταγμένος ιουδαίος, κάτι που
ανασυγκροτείται τόσο από την εικόνα του όσο και τα γραπτά του, αν και η
σύνταξή του στο πλευρό των ρωμαίων κατακτητών, των χειρότερων εχθρών των
εβραίων της Ιουδαίας, δεν τον έκανε ακριβώς δημοφιλή στη γενέτειρά του.
<br />
<br />
Στα δύο μεγάλα χρονογραφήματά του, τον «Ιουδαϊκό Πόλεμο» και την
«Ιουδαϊκή Αρχαιολογία», αμφότερα γραμμένα στα ελληνικά, ο Ιώσηπος
αναφέρεται σποραδικά στον Ιησού, αν και πλέον οι ιστορικοί συμφωνούν ότι
οι αναφορές στον «Ιουδαϊκό Πόλεμο» είναι μεταγενέστερες παρεμβολές από
άλλους, γενικευμένη πρακτική των χριστιανών θεολόγων κατά τους επόμενους
αιώνες. Οι μαρτυρίες για τον Ιησού όμως στην «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία»
θεωρούνται αυθεντικές. <br />
Η πιο σύντομη από τις δύο αυτές αναφορές (στον εικοστό τόμο του
έργου) είναι σχεδόν συμπτωματική, καθώς ο ιστορικός κάνει λόγο για τον
αδελφό του Ιησού, τον Ιάκωβο, θρησκευτικό ηγέτη του ναού της Ιερουσαλήμ:
«Ο Άνανος […] κάλεσε το δικαστήριο και έφερε ενώπιόν του τον αδελφό τού
Ιησού, που λεγόταν Χριστός, και του οποίου το όνομα ήταν Ιάκωβος, και
μερικούς άλλους». Ήταν κατά την προσωρινή απουσία του ρωμαίου κυβερνήτη
το 62 μ.Χ. που ο αρχιερέας Άνανος υποκίνησε την εκτέλεση του Ιάκωβου με
λιθοβολισμό, την οποία μνημονεύει ο Ιώσηπος. Ο ιστορικός αποκαλεί τον
αδερφό του Ιάκωβου «Ιησού, τον οποίο αποκαλούν Χριστό». Το όνομα του
Ιησού ήταν ωστόσο πολύ κοινό στην Ιουδαία της εποχής (Ιεσούα), ο Ιώσηπος
αναφέρει τουλάχιστον άλλους δώδεκα άντρες με το ίδιο όνομα, γι’ αυτό
και είναι αναγκασμένος να του αποδώσει πρόσθετους χαρακτηρισμούς ώστε να
γίνει σαφές σε ποιον αναφέρεται. Ο Ιώσηπος διευκρινίζει λοιπόν για
ποιον Ιησού κάνει λόγο προσθέτοντας τη φράση «αυτόν που αποκαλούν
Χριστό» (είναι γραμμένο στα ελληνικά όπως είπαμε το κείμενο). <br />
<br />
Ελάχιστοι ακαδημαϊκοί έχουν αμφισβητήσει την αυθεντικότητα της
σύντομης αυτής αναφοράς. Η φράση «αυτόν που αποκαλούν Χριστό» θεωρείται
μάλιστα διευκρινιστική και οι ερευνητές υποθέτουν ότι το όνομα πρέπει να
αναφερόταν και σε άλλα χωρία του συγγράμματος. Κάποιοι μάλιστα
συμπέραναν βιαστικά ότι το όνομα του Χριστού έπρεπε να ήταν ευρύτερα
γνωστό, γι’ αυτό και το χρησιμοποιεί ο Ιώσηπος για να καθορίσει τόσο σε
ποιον Ιησού αναφέρεται όσο και στον αδερφό του συγκεκριμένου αυτού
Ιησού. <br />
Αν και αυτό το τελευταίο θεωρείται σήμερα απίθανο. Οι Ρωμαίοι του 1ου
αιώνα μ.Χ. δεν είχαν καμιά ιδέα ποιος ήταν ο Χριστός και το όνομά του
είχε πιθανότατα εμφανιστεί σε παλιότερο τόμο της «Ιουδαϊκής
Αρχαιολογίας». Γι’ αυτό και δεν παρέχει περισσότερες πληροφορίες για τον
«Μεσσία/Χριστό» ο ιστορικός, καθώς αυτό το είχε κάνει ήδη αλλού. Αυτό
που κάνει ξεχωριστή τη μαρτυρία του Ιώσηπου είναι ότι δεν τη συνδέει με
τη χριστιανική θρησκεία, αναφέρεται απλώς στο υπαρκτό πρόσωπο του
κατοίκου της Ιουδαίας που κάποιοι αποκαλούν Χριστό. <br />
Αυτή η σύντομη, καθαρή και ανεξάρτητη αναφορά στον Ιησού είναι ό,τι
πιο αξιόπιστο έχουμε στα χέρια μας για την ύπαρξη του Χριστού ως
ιστορικού προσώπου, καθώς η δεύτερη και πιο εκτενής αναφορά του Ιώσηπου,
γνωστή στην ακαδημαϊκή κοινότητα ως «Φλαβιανή Μαρτυρία» (Testimonium
Flavianum), αμφισβητείται πια σχεδόν καθολικά. <br />
<br />
Στο Βιβλίο 18 λοιπόν της «Ιουδαϊκής Αρχαιολογίας» ο Ιώσηπος
αναφέρεται και πάλι στην Ιησού, αν και αυτό το εδάφιο μυρίζει ύποπτα
χριστιανική παρέμβαση (σε ελεύθερη μετάφραση): «Εκείνη περίπου την εποχή
έζησε ο Ιησούς, ένας σοφός άνθρωπος, αν είναι θεμιτό να τον αποκαλεί
κανείς άνθρωπο. Γιατί εκτελούσε θαυμαστές πράξεις και ήταν δάσκαλος
αυτών των ανθρώπων που αποδέχονταν πρόθυμα την αλήθεια. Προσέλκυσε κοντά
του πολλούς Ιουδαίους και πολλούς Εθνικούς. Ήταν ο Χριστός. Όταν ο
Πιλάτος, αφού άκουσε να τον κατηγορούν εξέχοντες άντρες, τον καταδίκασε
σε σταύρωση, εκείνοι που τον αγαπούσαν από την αρχή δεν εγκατέλειψαν τη
στοργή που έτρεφαν γι’ αυτόν, γιατί την τρίτη μέρα αυτός εμφανίστηκε
μπροστά τους έχοντας αναστηθεί. Οι προφήτες του Θεού το είχαν
προφητεύσει αυτό, όπως και αναρίθμητα ακόμα θαύματα γι’ αυτόν. Και η
φυλή των Χριστιανών, που πήραν το όνομά τους από αυτόν, δεν έχει
εκλείψει μέχρι και σήμερα». <br />
Όπως είπαμε, το απόσπασμα θεωρείται πια προϊόν παραχάραξης, αν όχι
όλο, τουλάχιστον κάποια σημεία του, τα επίμαχα. Κι αυτό γιατί κατά
πρώτον, ο ιουδαίος ιστορικός επαινεί σε ολάκερο το σύγγραμμά του τα καλά
του ιουδαϊσμού και του Μωσαϊκού Νόμου και δεν αφήνει πουθενά ούτε το
παραμικρό ίχνος πίστης στον Ιησού, τον οποίο φαίνεται να παραπαινεύει
για τα δικά του δεδομένα στο συγκεκριμένο απόσπασμα. <br />
Κατά δεύτερο, η τολμηρή δήλωση ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας όχι μόνο
δεν συνάδει με την εβραϊκή παράδοση, αλλά απηχεί σαφώς χριστιανική
ομολογία και πλήθος ειδικών θεωρούν ότι το χωρίο μυρίζει πολύ Απόστολο
Παύλο! Το να είναι ολότελα αυθεντικό το εδάφιο του Ιώσηπου μοιάζει
λοιπόν απίθανο, αυτό που μας απασχολεί τώρα είναι ο βαθμός στον οποίο
είναι «πειραγμένο». Σύμφωνα με μια δημοφιλή ακαδημαϊκή εκδοχή, όλο το
Testimonium Flavianum είναι πλαστογραφημένο, αν και αυτή η αφοριστική
καταδίκη δεν φαίνεται να επιβιώνει στο ξυράφι της ψύχραιμης ανάλυσης. <br />
<br />
Κι αυτό γιατί αν εξαιρέσεις μια σειρά από λέξεις που δεν εντάσσονται
στο περιγραφικό οπλοστάσιο του Ιώσηπου, το γενικό πνεύμα του εδαφίου
παραμένει προσδεμένο στο γλωσσικό του άρμα. Πολύ περισσότερο τουλάχιστον
από χριστιανικά κείμενα της εποχής του εβραίου ιστορικού. Αν
πλαστογράφος ταυτίστηκε τόσο με το ύφος της γραφής του Ιώσηπου και
κατανόησε πλήρως τη συλλογιστική του ώστε να υιοθετήσει τον τρόπο
εκφοράς του λόγου του, αυτό είναι μάλλον απίθανο και σίγουρα εκτός των
επιδιώξεων ενός παραχαράκτη. <br />
Οι μορφωμένοι Ρωμαίοι εξάλλου, στους οποίους και αναφέρεται ο Ιώσηπος
(γι’ αυτό και γράφει το σύγγραμμά του στα ελληνικά), καταλάβαιναν ότι
το «Christus» ήταν απλώς ένα όνομα, σαν το Γάιος και το Μάρκος, καθώς
τον 1ο αιώνα μ.Χ. το «Χριστός» δεν ενείχε τη λαμπρή και τιμητική
αργότερα σημασία με την οποία το ξέρουμε σήμερα, ως διαλεχτός του Θεού
δηλαδή. Η «Φλαβιανή Μαρτυρία» του Βιβλίου 18 της ιωσηπιανής «Ιουδαϊκής
Αρχαιολογίας» παραμένει πλήρως εναρμονισμένη με το πλαίσιο εγγραφής της,
καθώς τη συναντάμε στο εδάφιο για τα χρονικά του Πόντιου Πιλάτου ως
κυβερνήτη της Ιουδαίας, και δεν ήταν τίποτα άλλο παρά άλλη μια γνώριμη
από τις χαρακτηριστικές παρεκβάσεις του συγγραφέα. <br />
Αν και είναι η τρίτη εναλλακτική που συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη
συναίνεση από πλευράς ιστορικών: το «Testimonium Flavianum» βασίζεται σε
αυθεντική αναφορά του Ιώσηπου, αν και έχει υποστεί μεταγενέστερη
τροποποίηση, πιθανότατα από πρωτοχριστιανικά χέρια. Οι μελετητές έχουν
απομονώσει τις λέξεις και τις φράσεις που δεν συναντώνται στο υπόλοιπο
έργο του ιστορικού και μοιάζουν ξένες τόσο στη γραφή όσο και τη σκέψη
του και ό,τι απομένει, είναι καθαρός Ιώσηπος. Ως εκρωμαϊσμένος εβραίος, ο
Ιώσηπος δεν θα έπαιρνε θέση υπέρ του Ιησού και στις μη ελληνικές
μάλιστα εκδοχές του «Testimonium» οι προσθήκες είναι ακόμα πιο
κραυγαλέες: στη λατινική μετάφραση, ο Ιησούς «πιστευόταν ότι ήταν ο
Μεσσίας», ενώ στην αραβική εκδοχή του «ο Ιησούς ήταν πιθανότατα ο
Μεσσίας». <br />
<b><br />
Τι μαθαίνουμε για τον Ιησού από τον Τάκιτο και τον Ιώσηπο;</b><br />
<br />
Οι αναφορές σε δύο μη χριστιανούς πιστούς για την ιστορικότητα του
Ιησού αποτελούν μεγάλη ιστορία για τον χώρο των βιβλικών σπουδών, καθώς
οι ανεξάρτητες μαρτυρίες για την ύπαρξή του μπορούν πλέον να διαβαστούν
σε αντιπαραβολή με τα Πατερικά Κείμενα, επιβεβαιώνοντας και ενισχύοντας
τις μαρτυρίες των Αποστόλων. <br />
Ο Ιησούς υπήρξε λοιπόν ως άνθρωπος. Ο Ιώσηπος μεγάλωσε μέσα σε
ιερατική οικογένεια στην Ιουδαία του 1ου αιώνα, έγραψε λίγες μόλις
δεκαετίες μετά από τον θάνατό του και φαίνεται να γνωρίζει καλά το
οικογενειακό και ιστορικό πλαίσιο του Ιησού από τη Ναζαρέτ. Αν υπήρξε
εξάλλου εβραίος συγγραφέας του καιρού που θα ήταν σε θέση να γνωρίζει τη
μη ύπαρξη του Χριστού, αυτός δεν θα ήταν άλλος από τον διαπρεπή Ιώσηπο.
Και είναι η δική του ανεξάρτητη μαρτυρία που παραμένει το σημαντικότερο
εξω-βιβλικό πειστήριο για την ύπαρξη του Ιησού, το μεγαλύτερο εμπόδιο
δηλαδή στις απόπειρες των αρνητών της ζωής του να επικαλούνται την
έλλειψη τρίτων και ασφαλών μαρτυριών για τα έργα και τις ημέρες του. <br />
Το όνομά του ήταν πράγματι Ιησούς, όπως επιβεβαιώνει ο Ιώσηπος. Στα
ελληνικά τον αποκαλούσαν «Χριστό», που ήταν η ελληνική απόδοση του
εβραϊκού «Μεσσίας». Ο Ιώσηπος το λέει καθαρά και ο Τάκιτος το
υπαινίσσεται, θεωρώντας πως το «Christus» δεν ήταν όνομα παρά
χαρακτηρισμός. Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ είχε έναν αδερφό, τον Ιάκωβο, και
κατάφερε να αποσπάσει πολλούς εβραίους και εθνικούς θαυμαστές, αν και
αυτό το «πολλοί» θεωρείται μεταγενέστερη προσθήκη, καθώς το κίνημα των
πρωτοχριστιανών δεν εγκαθιδρύθηκε παρά μετά τη σταύρωσή του. <br />
<br />
Ο Πιλάτος έδωσε την εντολή για την εκτέλεσή του, όπως μας λένε τόσο ο
Ιώσηπος όσο και ο Τάκιτος, αν και οι ηγέτες της Ιουδαίας δεν φαίνονταν
ευνοϊκά διακείμενοι απέναντί του (σύμφωνα τουλάχιστον με κάποιες εκδοχές
της «Φλαβιανής Μαρτυρίας»). Η μέθοδος της εκτέλεσής του ήταν η
σταύρωση, κατά τον Ιώσηπο πάντα, με το τραγικό γεγονός να λαμβάνει χώρα
κατά τη διακυβέρνηση του Πιλάτου στην Ιουδαία (26-36 μ.Χ.), όπως
υπαινίσσεται ο Ιώσηπος και αναφέρει ρητά ο Τάκιτος, κατά τη διάρκεια της
βασιλείας του Τιβέριου. <br />
Μερίδα πιστών του Ιησού δεν εγκατέλειψαν την αφοσίωσή τους σε εκείνον
μετά τον χαμό του, αλλά συνέχισαν τα κηρύγματά του. Η σύνδεση πιστών
και Ιησού βασίστηκε πάνω στο «Χριστός», ως ο όρος που χρησιμοποιήθηκε
για να αναγνωρίζονται τόσο ο Ιησούς όσο και οι πιστοί του ακόλουθοι, οι
χριστιανοί. Σύμφωνα με τον Τάκιτο, το κίνημα των χριστιανών ιδρύθηκε
στην Ιουδαία, την ίδια ώρα που ο Ιώσηπος παρατηρεί ότι συνεχίστηκε κατά
τη διάρκεια του 1ου αιώνα μ.Χ. Ο Τάκιτος εκφράζει μάλιστα τη λύπη του
που το κίνημα εξαπλώθηκε και έφτασε ως τη Ρώμη κατά τη διάρκεια του 2ου
αιώνα μ.Χ. <br />
Είναι όμως και το άλλο: κανείς αρχαίος δεν αμφισβήτησε ποτέ την
ύπαρξη του Χριστού. Ούτε παγανιστής, ούτε ειδωλολάτρης, ούτε εβραίος
ούτε και κάποιος άλλος, ακόμα κι αν δεν έβλεπε με καλό μάτι την έλευση
του χριστιανισμού, σκέφτηκε ποτέ να αμφισβητήσει ιστορικά την ύπαρξη του
Ιησού. Ακόμα και τα ραβινικά κείμενα των πρώτων αυτών αιώνων δεν
στρέφουν καμία πολεμική εναντίον της ύπαρξης του Ιησού, θεωρώντας πως
ήταν ένα καθόλα ιστορικό πρόσωπο. <br />
<br />
Ο έλληνας σατιρικός ποιητής Λουκιανός ο Σαμοσατεύς στο «Περί της
Περεγρίνου Τελευτής» παρακολουθεί τις περιπέτειες του κυνικού φιλοσόφου
Περεγρίνου Πρωτέα. Προτού στραφεί στη φιλοσοφία, ο Περεγρίνος είχε
περάσει από την Ιουδαία και είχε μεταστραφεί στον χριστιανισμό, πριν
παρατήσει τα της πίστης και στραφεί στη ρητορική. Ο Λουκιανός,
απαθανατίζοντας τα καμώματα του Περεγρίνου, αναφέρεται ξεκάθαρα στον
Ιησού, χωρίς να τον κατονομάζει ωστόσο. Και βέβαια συναντάμε την ίδια
περιφρόνηση που εμφανίζουν οι κλασικοί συγγραφείς για τον Ιησού από τη
Ναζαρέτ. <br />
Ο Λουκιανός εμφανίζεται γνώστης των χριστιανικών «βιβλίων», όπως
λέει, κάποια από τα οποία μπορεί να ήταν τμήματα της Καινής Διαθήκης, αν
και η παραπληροφόρηση που διέπει τα χωρία του έχουν οδηγήσει τους
μελετητές του να πιστέψουν ότι δεν πρέπει να είχε έρθει σε απευθείας
επαφή με τα ιερά κείμενα της χριστιανοσύνης. Οι ανακρίβειες του
Λουκιανού αλλά και η σύγχυση χριστιανισμού και εβραϊσμού, κοινή σε
πολλούς κλασικούς λόγιους, έχουν δώσει ζωή στην υπόθεση ότι ο σατιρικός
ποιητής συγκέντρωσε τις πληροφορίες του από πηγές ανεξάρτητες από τα
Πατερικά Κείμενα και τις χριστιανικές γραφές. Αυτός είναι και ο λόγος
που η πηγή του Λουκιανού θεωρείται ως αυτόνομη μαρτυρία επιβεβαίωσης της
ύπαρξης του Ιησού. Παρά τη γελοιοποίηση και την περιφρόνηση που
παρουσιάζει ο Λουκιανός για τον Χριστό, περιγράφοντάς τον «σταυρωμένο
σοφιστή».<br />
Η παράδοση με τους μειωτικούς χαρακτηρισμούς για τον Ιησού στους
Εθνικούς ήταν μακρά, αν και για το θέμα που μας απασχολεί ενδέχεται να
λειτουργούν ως ανεξάρτητες μαρτυρίες για την ιστορικότητα του βίου του. Ο
πλατωνικός φιλόσοφος Κέλσος, για παράδειγμα, στην αντιχριστιανική
πολεμική που εκτοξεύει στο μνημειώδες «Αληθής Λόγος», θεωρεί τον Ιησού
μάγο που κατέφυγε σε υπερβολικούς ισχυρισμούς, την ίδια ώρα που ο
ρωμαίος αξιωματούχος, ρήτορας και νομομαθής Πλίνιος ο Νεότερος,
προσωπικός φίλος του Τάκιτου, αναφέρθηκε στη λατρεία των
πρωτοχριστιανών, ισχυριζόμενος ότι ο Christus λατρευόταν «σαν να ήταν
Θεός».<br />
<br />
Ο ιστορικός Σουητώνιος, περιγράφοντας την αναταραχή που έφεραν οι
εβραίοι στη Ρώμη το 49 μ.Χ., που μπορεί να είχε σχέση με τον
χριστιανισμό (ο ρωμαίος ιστορικός δεν κάνει διάκριση μεταξύ χριστιανών
και εβραίων), θεωρεί ως ηθικό αυτουργό τον Χριστό, αν και η εσφαλμένη
γραφή του ονόματός του («ο υποκινητής Chrestus») είτε πρόκειται για
σύνηθες ορθογραφικό λάθος στο όνομα του Χριστού την εποχή εκείνη (ή απλή
παραλλαγή του Christus) είτε για εντελώς άλλο πρόσωπο, καθώς το
Chrestus ήταν κοινό όνομα σκλάβων της Ρώμης. Η ταυτοποίηση του Ιησού εδώ
δεν είναι εντελώς σίγουρη. <br />
Υπάρχει, τέλος, ο σύρος φιλόσοφος Μαρά βαρ Σεραπίων, που έπεσε κάποια
στιγμή αιχμάλωτος των Ρωμαίων και έστειλε μια επιστολή στον γιο του,
στην οποία κάνει λόγο για τον «σοφό εβραίο βασιλιά» με τρόπο που
φαίνεται να παραπέμπει στον Ιησού, αν και δεν τον κατονομάζει. Οι λοιπές
αναφορές στον Χριστό σε άλλες πηγές θεωρούνται είτε ανακριβείς είτε
άσχετες, ιστορική συναίνεση πάντως δεν υπάρχει. <br />
Από τα ιστορικά και λογοτεχνικά αυτά ντοκουμέντα για την ιστορικότητα
του Ιησού από τη Ναζαρέτ, έτσι όπως επιβίωσαν στους αιώνες και
παραχαράχτηκαν από θεολόγους, μπορούμε να συνάγουμε με σχετική επιφύλαξη
πάντα ότι ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Το πρόβλημα που συνεχίζει να υπάρχει
έχει να κάνει με το πόσο κοινό ήταν το όνομα Ιησούς (Ιεσούα) στην
Ιουδαία του 1ου αιώνα, κάτι που θέτει εν αμφιβόλω πολλές πηγές που δεν
παρέχουν περισσότερα πειστήρια για να θεωρούν μαρτυρίες του
συγκεκριμένου Ιησού. <br />
<br />
Το διαπρεπές πρόβλημα των βιβλικών σπουδών δεν έχει ακόμα
τακτοποιηθεί: είναι η εξαντλητική μεθοδολογία που οφείλει να τηρηθεί
στην ανάλυση των κειμένων και η ανεπάρκεια των ανεξάρτητων πηγών που δεν
αφήνουν περιθώρια τελεσίδικης απάντησης. Εντός του επιστημονικού κλάδου
μελέτης της Καινής Διαθήκης πάντως (θα το ξαναπούμε, όχι στις
θεολογικές σπουδές που δέχονται a priori και δογματικά αυτό που
παραμένει αντικείμενο απόδειξης), η επικρατούσα τάση στο ερώτημα αν
έζησε ο Ιησούς τείνει να απαντά καταφατικά. Υπάρχει πάντως μερίδα
ιστορικών που συνεχίζει να αρνείται με σφοδρότητα την ιστορικότητα του
Ιησού, αν και το θέμα φαίνεται ότι θα συνεχίσει να απασχολεί τους
ειδικούς στο διηνεκές…</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-19985491775782196372018-04-16T08:35:00.000+03:002018-04-16T08:35:12.347+03:00Ιησούς Χριστός ως ιστορικό πρόσωπο - Η μεγαλύτερη απάτη της ανθρωπότητας;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h2>
</h2>
<div class="date">
<br /> </div>
<strong>«Ιστορικά,
είναι πολύ αμφίβολο ότι ο Ιησούς υπήρξε. Αλλά και να υπήρξε, το σίγουρο
είναι ότι δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα γι' αυτόν».</strong><br />
<span style="font-size: xx-small;">Μπέρτραντ Ράσελ (Βρετανός φιλόσοφος).</span><br />
Σε έναν πολιτισμό εδραιωμένο πάνω στη Χριστιανική Θρησκεία η άρνηση
της ύπαρξης του Ιησού μπορεί να φαίνεται με την πρώτη ματιά ως γελοία
ιδέα ή ακόμη και ανόητη. Σε τελευταία ανάλυση περνάει το επιχείρημα ότι η
«γενική τάση των λόγιων και επιστημόνων» αποδέχεται ότι υπήρχε ένας
ιστορικός Ιησούς, ακόμη και αν δεν υπάρχει συμφωνία για το ποιος
πραγματικά ήταν, πότε ακριβώς έζησε, τι έκανε ή τι είπε.<br />
Σήμερα, οι μελετητές της Καινής Διαθήκης οδηγούνται ανάμεσα σε δυο
κόσμους, σε έναν όπου ο θεολογικός Ιησούς («ο υιός του Θεού») βρίσκεται
στην κεντρική σκηνή – αλλά αυτός ο Ιησούς βέβαια αναγνωρίζεται σαν θέμα
πίστεως – και σε έναν άλλον κόσμο, τον «κόσμο του ιστορικού Ιησού».<br />
Μια λεπτομερής και συχνά διεξοδική έρευνα για την ιστορία, τον πολιτισμό
και την πολιτική της Παλαιστίνης στη δεύτερη εκκλησιαστική περίοδο
δημιουργεί ένα ιστορικά έγκυρο υπόβαθρο. Έναντι αυτού του υπόβαθρου ένα
λεπτό κατασκεύασμα του «Ιησού» κάνει τη φασματική του εμφάνιση.<br />
Είναι όμως το ίδιο το ιστορικό πλαίσιο που επιτρέπει σ’ αυτόν τον
σωτήρα-φάντασμα να «ζήσει», να «πεθάνει» και να «αναστηθεί» και δια
μέσου αυτού να αφήσει την απατηλή του σκιά στην ιστορία.<br />
Είμαστε σίγουροι ότι η Ιερουσαλήμ υπήρχε, όπως και ο Ηρώδης, οι Φαρισαίοι και οι Ρωμαίοι, γιατί όχι και ένας Ιησούς;<br />
Οι επαγγελματίες ιστορικοί δεν είναι απαραίτητα δεσμευμένοι με κάποιο
ειδικό ενδιαφέρον για το θέμα του Ιησού – και είναι όλοι καλά
πληροφορημένοι για την αμφιλεγόμενη φύση του. Ένας μελετητής που
ανακοινώνει ότι πιστεύει ότι δεν υπάρχει ιστορικά κάποιος Ιησούς είναι
πιο πιθανόν να αντιμετωπίσει την περιφρόνηση, ακόμη και τον περίγελο,
και λίγα θα κερδίσει από την ειλικρίνειά του.<br />
Έτσι οι περισσότεροι μελετητές, μεγαλωμένοι και εκπαιδευμένοι σε μια
χριστιανική κουλτούρα είναι ικανοποιημένοι είτε με το να υποθέτουν ότι ο
Ιησούς υπήρξε (και υποκύπτουν στις γνώμες των ειδικών της Βίβλου που
συχνά είναι άνθρωποι της πίστεως), είτε ενώ δίνουν την ανεπάρκεια
αποδεικτικών στοιχείων για πολλές ιστορικές προσωπικότητες, προλογίζουν
την αβεβαιότητά τους με ένα «πιθανόν». Είναι πολύ πιο ασφαλές για αυτούς
να διακηρύξουν την «πιθανότητα ενός προσώπου πίσω από το μύθο» ακόμη
και όταν αιτιολογούν ότι τα στρώματα του επικαλυμμένου μύθου επισκιάζουν
την οποιαδήποτε γνώση για αυτό το πρόσωπο.<br />
Αυτή η «ασφαλής» και άτολμη επιλογή διατηρεί ταυτόχρονα την «ασάφεια»
ενός ξυλουργού σε ένα αρχαίο, επαρχιακό, απομονωμένο τόπο («η ανυπαρξία
αποδείξεων δεν είναι απόδειξη της ανυπαρξίας») και μια ακαδημαϊκή
αποστασιοποίηση από «θέματα πίστης» τα οποία ανύψωσαν αυτόν τον
υποτιθέμενο αφανή γκουρού σε μια εικονική θέση.<br />
Για τη ζωή του Ιησού δεν υπάρχουν σημαντικές πληροφορίες, εκτός των
Ευαγγελίων, τα οποία όμως, όπως όλα τα ιερά βιβλία των θρησκειών, δεν
θεωρούνται έγκυρα ιστορικά συγγράμματα.<br />
Η ευρέως διαδεδομένη άποψη είναι ότι τα βιβλία της Αγίας Γραφής είναι
«θεόπνευστα», ενώ τα γεγονότα που περιγράφουν είναι απολύτως ακριβή. Η
πραγματικότητα απέχει πραγματικά πολύ...<br />
Τα βιβλία της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν σύμφωνα με μελέτες αρκετά χρόνια
μετά τον υποτιθέμενο θάνατο του Χριστού, από περισσότερους από έναν
συγγραφείς. Τα πρωτότυπα δεν έχουν διασωθεί, ενώ αρχαιότερο θεωρείται
ένα αντίγραφο του 2ου αι. μ.Χ., που βρέθηκε στην Αίγυπτο. Σε μια εποχή
όπου η τυπογραφία αποτελούσε επιστημονική φαντασία, ο μόνος τρόπος
εξάπλωσης ενός χειρογράφου ήταν η αντιγραφή του με το χέρι. Μια τέτοια
τεχνική γεννούσε πολλά προβλήματα, γιατί εκτός από τα όποια λάθη στη
μετάφραση (διαμάχες πάνω στη μετάφραση της Βίβλου συνεχίζονται μέχρι
σήμερα), σκόπιμα πολλές φορές ο μοναχός-γραφέας προσέθετε ή αφαιρούσε
κομμάτια από το κείμενο, ανάλογα με τις τάσεις του δόγματος που
επικρατούσαν εκείνη την εποχή. Αμέτρητα αποσπάσματα από τη Βίβλο
αμφισβητούνται ή αποδίδονται σε άλλους συγγραφείς, όπως για παράδειγμα
το απόσπασμα που χρησιμοποιήθηκε για να τεκμηριώσει το αλάθητο του Πάπα
(Κατά Ματθαίον 16,16-19).<br />
Αλλά ακόμα και ανώτεροι εκκλησιαστικοί παράγοντες υποβαθμίζουν τη
σημασία των Ευαγγελίων, αναφέροντας ότι: «Πηγή της πίστεώς μας δεν είναι
τα Ευαγγέλια... αλλά η αποκαλυπτική αλήθεια... όπως καθορίστηκε και
οριοθετήθηκε από τις Οικουμενικές Συνόδους» (μητροπολίτης Ναυπακτίας
Ιερόθεος, ΤΟ ΒΗΜΑ, 15/4/2006).<br />
Αυτό σημαίνει ότι τίποτα σταθερό (γραπτό) δεν υπάρχει, παρά τις συνεχείς
αναφορές σε λόγια που είπαν ο Ιησούς, ο Παύλος, ο Πέτρος κλπ. Για κάθε
εποχή ισχύει λοιπόν αυτό που επιβάλλει η συγκυρία και εξυπηρετεί τον
εκκλησιαστικό μηχανισμό. Έτσι, «η χριστιανική πίστη προσαρμόζεται στις
συνθήκες και στα αιτήματα κάθε τόπου και κάθε εποχής» (προμετωπίδα
θεολογικής Σχολής Πανεπ. Αθήνας) - τουτέστιν ο ορισμός του
καιροσκοπισμού<span id="more-536"></span>.<br />
<strong>Ένα ελαττωματικό σενάριο</strong><br />
Αλλά πόσο θα μπορούσε ένας κόσμος θρησκείας να έχει προκύψει από μια
ασημότητα που απέτυχε κατά τη διάρκεια της ζωής του να προσεχθεί από
κάποιον; Πόσο αξιόπιστο είναι το γεγονός ότι ένας περιπλανώμενος
δάσκαλος (ραβί), που δεν έγραψε τίποτα ο ίδιος, επιλαχών σε ένα κόσμο
γεμάτο από φακίρηδες, προφήτες και εξορκιστές, θα μπορούσε να μαγεύσει
τόσο πολύ ώστε ο απόηχος του να έχει αντήχηση μέσα στους αιώνες;<br />
Ο «μινιμαλιστής» Ιησούς είναι πραγματικά λιγότερο ικανοποιητικός από
έναν Ιησού που δεν υπάρχει καθόλου επειδή απαιτεί και μια αναζήτηση
αλλού για τις ρίζες της νέας θρησκείας. Και αν οι ρίζες πρόκειται να
βρεθούν αλλού, τότε τι ανάγκη υπάρχει για αυτή την ασαφή προσωπικότητα
σε κάθε περίπτωση;<br />
<blockquote>
Είναι πολύ αμφίβολο για το αν η χριστιανική πίστη θα
μπορούσε να είχε χτιστεί πάνω στα θεμέλια ενός ιστορικού Ιησού…ο οποίος
ήταν κάτι λίγο περισσότερο από ένα δάσκαλο εφαρμοσμένης φιλοσοφίας.</blockquote>
-J. Macquarrie (An Existential Theology, p 23)<br />
Αν συμφωνήσουμε ότι ένας περιπατητικός, ραβινικός ριζοσπάστης ονόματι
Ιησούς, απαρατήρητος από τις καταγραφές της ιστορίας, δεν είναι μη
αληθοφανής τότε με την ίδια λογική ούτε πολλοί τέτοιοι Ιησούδες δεν
είναι αβάσιμοι.<br />
Ποιον από αυτούς θα εκλέγαμε ως τη βάση για τη χριστιανική πίστη ως
τον «μοναδικό γεννηθέντα υιό» του Θεού; Αν θα μπορούσε να είναι
οποιοσδήποτε από αυτούς τότε δεν είναι κανείς από αυτούς.<br />
Είτε ο Ιησούς Χριστός ήταν μια θεότητα που επέλεξε να θαμπώσει
χιλιάδες αλλά να μην αφήσει κανένα ίχνος, που κατάφερε να επηρεάσει –
όχι τους Ιουδαίους – αλλά μια μικρή χούφτα μυστηριωδών οπαδών των οποίων
οι διάδοχοι γρήγορα διασπάστηκαν σε πολυάριθμες αντιμαχόμενες φατρίες,
είτε ο Ιησούς Χριστός ήταν το κατασκεύασμα ανθρώπινων μυαλών, ένα
κατασκεύασμα που προδίδεται ανά πάσα στιγμή από την αντίφαση και την
παράλειψη.<br />
<strong>Σωτηρία από αιτία</strong><br />
Από ειρωνεία τύχης, ήταν η εργασία ενός αριθμού αδογμάτιστων θεολόγων
παρά φιλελεύθερων στοχαστών αυτή που προκάλεσε τη πρώτη διάσπαση για
αυτό το λαμπρό κατασκεύασμα τον Ιησού, Υιό του Θεού, Σωτήρα του Κόσμου.<br />
Η πρώτη πρόκληση για την «εκλαμβανόμενη σοφία» της Εκκλησίας έγινε
κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Μετασχηματισμού, η οποία έδωσε
νομιμότητα στην κριτική για το Παπικό σύστημα. Έχοντας αφήσει να ξεχυθεί
η πλημμύρα, όλες οι θρησκευτικές αρχές και η ίδια η Βίβλος τέθηκαν υπό
αμφισβήτηση και ο Προτεσταντισμός εμφανίστηκε σε μυριάδες διαφορετικές
σέκτες. Όμως μετά από χίλια χρόνια επιβεβλημένης άγνοιας από την
Εκκλησία, οι «λόγιοι» δεν είχαν παρά ένα μικρό απόθεμα της πραγματικής
γνώσης. Όπως οι αργόμισθοι κληρικοί, αυτοί οι μελετητές πάσχισαν να
χρησιμοποιήσουν τα εκ νέου ανακαλυπτόμενα εργαλεία της λογικής για να
υπερασπίσουν τα δόγματα του Χριστιανισμού, είτε του Ρωμαιοκαθολικισμού,
είτε των νέων «αγνών» μετασχηματισμένων ποικιλιών.<br />
Όμως μετά από δύο αιώνες, καθώς ο Διαφωτισμός εκτυλισσόταν, διάφοροι
γενναίοι θεολόγοι άρχισαν να εφιστούν την προσοχή στα προφανή λάθη και
δυσαρμονίες στα αποδεκτά ευαγγέλια. Γιατί, ρωτούσαν, η Καινή Διαθήκη
σιωπούσε όσον αφορά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του Ιησού; Γιατί ο
Παύλος δεν είπε σχεδόν τίποτα για τη ζωή του Ιησού;<br />
Κατά τη διάρκεια της Αμερικάνικης και της Γαλλικής Επανάστασης οι
ελεύθεροι στοχαστές πήγαν ακόμη παραπέρα, αμφισβητώντας την ειλικρίνεια
ολόκληρης της Βίβλου και καταγγέλλοντας τον Χριστιανισμό ως πλαστή
δεισιδαιμονία και όργανο καταδυνάστευσης. Μια νέα μινιμαλιστική πίστη
γεννήθηκε, ο «θεϊσμός», στον οποίο ένας θεός δημιουργός δεν έπαιζε
κανένα άμεσο ρόλο στις υποθέσεις των ανθρώπων.<br />
<strong>Ιστορική κριτική</strong><br />
Στον αιώνα που ακολούθησε, μια ριζοσπαστική μειονότητα – ειδικότερα οι
σπουδαστές της σχολής Tübingen στη Γερμανία στα μέσα του 19ου αιώνα με
αρχές του 20ου αιώνα – συνέχισαν να διαδίδουν την περίπτωση ότι ο
Χριστιανικός Κύριος και Σωτήρας ήταν ένα ευσεβές κατασκεύασμα, κι ότι
όλη η «ζωή» του, η δίκη και η σταύρωσή του ήταν μια απομίμηση εδαφίων
από την Ιουδαϊκή Βίβλο.<br />
Για αυτούς που κοίταξαν πέρα από την παρωπιδική όραση του
Χριστιανισμού ήταν πολύ προφανές ότι το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας
του Ιησού είχε αντιστοιχίες σε πολύ παλαιότερους μύθους, οι οποίοι είχαν
πανομοιότυπους κύριους και δευτερεύοντες χαρακτήρες, ίδιες πλοκές και
ίδιο ηθικό σκοπό. Ο Χριστιανισμός, ήταν σαφές, δεν είχε πέσει από τον
ουρανό αλλά ήταν ένα προϊόν φτιαγμένο από ανθρώπους.<br />
Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, ο ορθολογισμός, η αρχαιολογία και οι
νέες τεχνικές επιστημονικής έρευνας επέβαλαν περιορισμούς πάνω στους
υπέρμαχους της πίστης, παρά τα περιοδικά ξεσπάσματα θρησκευτικού ζήλου.
Για να συμβιβάσουν τις συσσωρευμένες και αναμφισβήτητες αποδείξεις του
λάθους της Βίβλου, ποικίλες «ζωές» του Ιησού εμφανίστηκαν και
πολλαπλασιάστηκαν όπως τα φύκια σε μια ηλιόλουστη λίμνη.<br />
Η «επικρατούσα τάξη» των μελετητών της Καινής Διαθήκης, πολλοί από
τους οποίους ήσαν αφοσιωμένοι Χριστιανοί, είχαν βρει ένα καινούριο
σπίτι. Ένας μυστηριώδης «Ιησούς της ιστορίας» πιστεύεται τώρα να έχει
υπάρξει κάτω από τα αναγνωρισμένα συσσωρευμένα στρώματα του –βασισμένου
στην πίστη– κατασκευάσματος.<br />
Έντρομοι να παραδεχτούν ότι και η πίστη και οι καριέρες τους
χτίστηκαν πάνω σε μια παρανόηση μνημειωδών διαστάσεων, εικάζουν με
οποιοδήποτε αριθμό ευφάνταστων ιδεών –ένας ριζοσπάστης ραβίνος Ιησούς,
ένας μεσογειακός χωρικός Ιησούς, ένας Ιησούς με γυναίκα και οικογένεια,
ένας Ιησούς που ταξίδεψε στην Αγγλία, την Ινδία ή την Ιαπωνία, ένας
Στωικός ή Κυνικός φιλόσοφος Ιησούς, ένας Ιησούς για όλες τις εποχές και
για όλα τα γούστα. Εκατό ή περισσότερες ενδεχόμενες «βιογραφίες» για τον
θεάνθρωπο ανταγωνίζονται μεταξύ τους, καθεμιά να αποσκοπεί στην αποφυγή
της προφανής αλήθειας ότι καμιά γνήσια πραγματικότητα δεν στηρίζει το
θρησκευτικό μύθο.<br />
<strong>Το Τέλος των Ημερών</strong><br />
Στον 21ο αιώνα αντιμετωπίζουμε το παράδοξο ότι αν και το ξεσκέπασμα της
βιβλικής απάτης έχει προχωρήσει τόσο μακριά από όσο ποτέ πριν άλλοτε, η
παγκόσμια γεωπολιτική χρηματοδοτεί και ενθαρρύνει μια θορυβώδη
επαναδιατύπωση του βιβλικού φονταμενταλισμού και αλάθητου, ένας
χείμαρρος παραπληροφόρησης, η ποσότητα της οποίας μπορεί να είναι
συντριπτική.<br />
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ούτε τον χρόνο ούτε την τάση να
ερευνήσουν διεξοδικά τη ποσότητα των στοιχείων και επιχειρημάτων. Οι
Χριστιανοί απολογητές είναι πάντα έτοιμοι να καταγγείλουν ένα
«Χριστο-μυθιστή» (κάποιον που υποστηρίζει ότι ο Ιησούς είναι μύθος) ως
έναν απομονωμένο μονομανή που ζει στα πρόθυρα της πνευματικής διαύγειας,
ανάξιο σοβαρής προσοχής. Η τραχιά εχθρότητά τους όμως κρύβει τον φόβο
ότι η πτώση του υπερήρωά τους μπορεί να μην είναι μακριά. Και αυτό που
δεν μπορούν να αρνηθούν ή να καταστείλουν πια είναι το γεγονός ότι η
αποκάλυψη του «Ιησού Χριστού» για το προϊόν μυθεύματος το οποίο
αποτελεί, έχει ενστερνιστεί και επιβεβαιωθεί από ένα συνεχές ρεύμα
ταλαντούχων μελετητών σε όλες τις χώρες.<br />
<strong>Οι «καταπληκτικές» ομοιότητες της ζωής του Ιησού με προγενέστερες θεότητες</strong><br />
Ο χριστιανισμός, όπως όλες οι ανθρώπινες θρησκείες, επηρεάστηκε από παλαιότερες και σύγχρονές του θρησκείες και φιλοσοφίες.<br />
Υπάρχουν τουλάχιστον 15 θρησκείες, στις οποίες όλως τυχαίως η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ενδεικτικά:<br />
Στη θρησκεία των αρχαίων Αιγυπτίων, που χρονολογείται από το 3000 π.Χ.,
κεντρική είναι η φιγούρα του θεού-ήλιου Χόρους. Αυτός γεννήθηκε στις 25
Δεκεμβρίου από την παρθένο Ίσιδα, ενώ η γέννησή του συνοδεύτηκε από την
εμφάνιση ενός άστρου από την ανατολή, το οποίο ακολούθησαν τρεις μάγοι
για να φτάσουν στο σημείο της γέννησης και να του φέρουν δώρα. Στην
ηλικία των 12 ήταν παιδί δάσκαλος, ενώ μόλις συμπλήρωσε τα 30 ξεκίνησε
τη βασιλεία του, αφού πρώτα βαπτίστηκε από κάποιον Ανάπ. Στα ταξίδια του
συνοδευόταν από 12 μαθητές και έκανε πολλά θαύματα, όπως θεραπεία
αρρώστων και περπάτημα στο νερό. Κάποια από τα πολλά ονόματα με τα οποία
τον προσφωνούσαν ήταν «ο γιος του θεού», «καλός ποιμένας», «αμνός του
θεού», «η αλήθεια», «το φως» και πολλά άλλα... Αφού προδόθηκε από τον
Τυφώνα, ο Χόρους σταυρώθηκε, θάφτηκε για 3 μέρες και αναστήθηκε!<br />
Ο Άττις στη Φρυγία, γεννήθηκε από την παρθένα Κυβέλη στις 25 Δεκεμβρίου.
Σταυρώθηκε, θάφτηκε σε τάφο και αναστήθηκε μετά από τρεις ημέρες.<br />
Στην Ινδία ο Κρίσνα γεννήθηκε από την παρθένα Ντεβάκι, με ένα άστρο στην ανατολή να σηματοδοτεί τον ερχομό του.<br />
Στην Περσία ο Μίθρα γεννήθηκε από παρθένο, σε μία σπηλιά στις 25
Δεκεμβρίου, και αμέσως δέχτηκε δώρα από τρεις βοσκούς. Είχε 12 μαθητές
και έκανε πολλά θαύματα, ενώ μετά το θάνατό του θάφτηκε για τρεις ημέρες
και έπειτα αναστήθηκε. Η επιγραφή «Όποιος δεν φάει το σώμα μου και δεν
πιει το αίμα μου, ώστε να γίνει ένα μαζί μου κι εγώ ένα με αυτόν, δεν θα
γνωρίσει τη σωτηρία» βρέθηκε σε ένα ιερό του...<br />
Στην Ελλάδα είναι γνωστή η ιστορία του Διόνυσου, που γεννήθηκε από την
παρθένο Σεμέλη στις 25 Δεκεμβρίου. Κάποιες από τις προσφωνήσεις του ήταν
«βασιλεύς των βασιλέων», «ο μονογενής υιός του θεού», «το άλφα και το
ωμέγα», «θεός Κύριος γεννηθείς εκ θεού» και πολλά άλλα. Ήταν δάσκαλος
και ταξίδευε κάνοντας θαύματα, όπως η μετατροπή του νερού σε κρασί. Μετά
το θάνατό του (και αυτός) αναστήθηκε.<br />
Ακόμα, υπάρχουν αναφορές ότι ο Πυθαγόρας μπορούσε να καταλαγιάζει τα
νερά των λιμνών και ποταμών, ώστε να περνούν οι μαθητές του και ότι ο
Εμπεδοκλής είχε αναστήσει μια γυναίκα που ήταν πεθαμένη για 30 ημέρες!<br />
<strong>Οι ιστορικές πηγές</strong><br />
Παρ' ότι την εποχή που υποτίθεται ότι έζησε ο Ιησούς, αλλά και την
αμέσως μετά αυτής, υπήρχαν τουλάχιστον 40 γνωστοί ιστορικοί και
συγγραφείς (μεταξύ των οποίων ο Πλούταρχος, ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς,
ο Αρριανός, ο Παυσανίας, ο Φίλων ο Αλεξανδρεύς κ.ά.), εν τούτοις
κανένας απ' αυτούς δεν τον μνημόνευσε.<br />
Οι λιγοστές πληροφορίες από εξωβιβλικές πηγές, όπως τα έργα των
Σουητώνιου, Ιώσηπου και Τάκιτου ή το Ταλμούδ, δεν είναι σύγχρονες του
Ιησού και αναφέρονται έμμεσα σ' αυτόν, χωρίς να δίνουν αξιόλογες
πληροφορίες, κυρίως όμως, θεωρούνται πολύ αμφίβολης εγκυρότητας.
Καταρχάς, ο Φίλων ο Αλεξανδρινός (Philo Alexandrinus, ~20 π.Χ.- 54
μ.Χ.), Εβραίος φιλόσοφος με θαυμασμό προς τον ελληνικό πολιτισμό, ο
οποίος είχε ενεργό ρόλο εκπροσώπησης των Εβραίων στη Ρώμη, έγραψε
σημαντικά ιστορικά και φιλοσοφικά έργα, αλλά δεν αναφέρει τίποτα για τον
Ιησού και τη διδασκαλία του, ενώ περιγράφει στα έργα του μέχρι και
ασήμαντες λεπτομέρειες από τη ζωή των Ιουδαίων της εποχής του. Ο
διακεκριμένος στωικός φιλόσοφος Σενέκας που έζησε τον 1ο χριστιανικό
αιώνα, αν και εκφράζει στα έργα του φιλοσοφικές απόψεις που δεν
διαφέρουν σημαντικά από αυτές του χριστιανισμού και γι' αυτό επαινείται
από τους πατέρες Τερτυλλιανό και Ιερώνυμο, δεν κάνει στα έργα του καμία
αναφορά στον Ιησού και στους χριστιανούς, παρότι σχολιάζει επιπτώσεις
στην πολιτική της Ρώμης από διάφορα σημαντικά και ασήμαντα γεγονότα της
εποχής. Γι' αυτό πιθανολογείται ότι, αυτό που καθιερώθηκε αργότερα ως
«χριστιανική διδασκαλία», έχει εμπλουτιστεί, μεταξύ άλλων, με υλικό από
τη φιλοσοφία του Σενέκα και όχι ότι ο Σενέκας απηχεί τις, έτσι κι αλλιώς
ακόμα αδιαμόρφωτες, χριστιανικές απόψεις.<br />
Ο Ιώσηπος Φλάβιος (Josephus Flavius, 37-100 μ.Χ.), στρατιωτικός και
ιστορικός με αριστοκρατική καταγωγή και θρησκευτική μόρφωση, έζησε στην
Παλαιστίνη και αιχμαλωτίστηκε (67 μ.Χ.) από τους Ρωμαίους στον ιουδαϊκό
πόλεμο που κατέληξε στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ (70 μ.Χ.) Στα βιβλία
του «Πόλεμος των Ιουδαίων» και «Ιουδαϊκές Αρχαιότητες» περιγράφει ο
Ιώσηπος με λεπτομέρειες διάφορα περιστατικά από την απώτερη και πρόσφατη
ιστορία του λαού του, αναφέρεται σε διάφορες εβραϊκές αιρέσεις κτλ.,
δεν κάνει όμως καμιά αναφορά σε χριστιανούς. Σε κάποιο σημείο των
«Ιουδαϊκών Αρχαιοτήτων» αναφέρεται όμως απρόσμενα και μάλλον επαινετικά
στη δραστηριότητα και τα θαύματα του Ιησού, τον οποίο αποκαλεί «μεσσία».
Ο Ιησούς αναφέρεται σε μία μόνο παράγραφο ως εξής (Flavium
Testamentum):<br />
<blockquote>
Περίπου εκείνη την εποχή ζούσε ο Ιησούς, ένας σοφός
άνθρωπος, αν κάποιος μπορεί να τον πει άνθρωπο, καθώς είχε πετύχει
θαυμαστά κατορθώματα και ήταν ο δάσκαλος πολλών ανθρώπων που διψούσαν
για καινοτομίες. Πήρε με το μέρος του πολλούς από τους Εβραίους, αλλά
και πολλούς από τους Έλληνες. Ήταν ο Μεσσίας. Όταν ο Πιλάτος τον
καταδίκασε στον σταυρό, μετά από κατηγορία των αρχών μας (των Ιουδαίων),
αυτοί που τον αγάπησαν από την αρχή δεν σταμάτησαν να είναι
προσκολλημένοι σ’ αυτόν. Την τρίτη ημέρα εμφανίσθηκε σ’ αυτούς
επανερχόμενος στη ζωή, καθώς οι ιερές προφητείες είχαν προείπει γι’ αυτό
και για μυριάδες άλλα θαυμαστά πράγματα που αφορούσαν αυτόν. Και η φυλή
(ομάδα) των χριστιανών, όπως ονομάσθηκαν μετά απ’ αυτόν, δεν έχει
εξαφανισθεί μέχρι σήμερα.</blockquote>
Ωστόσο, η παραπάνω παράγραφος θεωρείται ως μεταγενέστερη προσθήκη που έγινε κατά την αντιγραφή του έργου του, επειδή:<br />
1. Η παραπάνω παράγραφος είναι άγνωστη (δεν αναφέρεται) από κανέναν
χριστιανό απολογητή του 2ου αιώνα μ.Χ. (Τερτυλλιανός, Ωριγένης,
Ιουστίνος), ενώ αναφέρεται για πρώτη φορά από τον χριστιανό απολογητή,
πατέρα της εκκλησιαστικής ιστορίας, Ευσέβιο Καισαρείας τον 3ο αιώνα
μ.α.χ.χ. Έτσι, η «παρεμβολή» αυτής της παραγράφου τοποθετείται μεταξύ
2ου - 3ου αιώνα μ.Χ. (για την ακρίβεια πιστεύεται ότι την έκανε ο
Ευσέβιος).<br />
2. Ο χριστιανός απολογητής Ωριγένης (3ος αιώνας), πατέρας της
χριστιανικής εκκλησίας, κατηγορεί σε κείμενό του τον Ιώσηπο ότι δεν
δέχεται πως ο Ιησούς ήταν ο αναμενόμενος μεσσίας της ιουδαϊκής
θρησκείας, αν και στην εξεταζόμενη παράγραφο υπάρχει η φράση «Ήταν ο
Μεσσίας» («Κατά Κέλσου», Ι,47). Αντίθετα, ο Ευσέβιος που έζησε τον 4ο
αιώνα, θεωρεί δεδομένη την αναφορά του Ιώσηπου στον Ιησού ως μεσσία.
Έτσι συμπεραίνεται ότι η προσθήκη στα γραπτά του Ιώσηπου έγινε εκείνο το
χρονικό διάστημα.<br />
3. Ο Ιώσηπος ήταν περιγραφικότατος για τις υπόλοιπες και μάλιστα
ασήμαντες προσωπικότητες της εποχής που περιγράφει στο έργο του και για
τον λεγόμενο Ιησού αφιερώνει μία μόνον παράγραφο.<br />
4. Ο Ιώσηπος ήταν φαρισαίος. Ένας φαρισαίος δεν ήταν δυνατόν να
αναγνωρίσει σ’ έναν άνθρωπο, που καταδικάσθηκε για παράβαση του Μωσαϊκού
Νόμου, τον Μεσσία.<br />
5. Η θέση της παραγράφου στο κείμενο δεν είναι σίγουρη. Ο Ευσέβιος
Καισαρείας («Εκκλησιαστική Ιστορία», ΙΙ, vi) την τοποθετεί πριν τις
σημειώσεις του Ιώσηπου που αφορούν τον Πόντιο Πιλάτο, ενώ σήμερα αυτή η
παράγραφος είναι μετά απ’ αυτές τις σημειώσεις.<br />
Αξίζει να σημειωθεί ότι επιφανείς χριστιανοί απολογητές (όπως ο
καθηγητής Αγουρίδης) ΔΕΝ δέχονται την παραπάνω παράγραφο ως ιστορική
απόδειξη, καθώς είναι πασιφανέστατη η πλαστότητά της.<br />
Μία δεύτερη παράγραφος (και τελευταία) που υπάρχει στο ίδιο έργο του
Ιώσηπου και μπορεί να σχετίζεται με το θέμα (βιβλίο 20, κεφ. 8), είναι:<br />
<blockquote>
...έτσι αυτός (ο Άννας, γιος του Άννα του ανωτάτου ιερέα)
κάλεσε το δικαστήριο των Σανχεντρίν και έφερε ενώπιον του τον αδελφό
τού Ιησού, που λεγόταν Χριστός και του οποίου το όνομα ήταν Ιάκωβος και
μερικούς άλλους (ή κάποιους από τους συντρόφους του) και όταν
κατασκεύασε κάποια κατηγορία εναντίον τους, του παρέδωσε προς
λιθοβολισμό.</blockquote>
Και αυτή η παράγραφος θεωρείται ως μεταγενέστερη προσθήκη, αλλά πολύ
πιο πριν από την πρώτη παράγραφο, καθώς σ' αυτήν αναφέρεται ο Ωριγένης,
ενώ στην πρώτη και σημαντικότερη όχι, επειδή:<br />
1. Δεν αναφέρονται τα ονόματα των υπολοίπων που υποτίθεται εμφανίσθηκαν
στο δικαστήριο (θυμηθείτε ότι ο Ιώσηπος είναι λεπτομερέστατος στο έργο
του). Γενικά η παράγραφος δείχνει να είναι «γραμμένη στο πόδι και
φευγαλέα».<br />
2. Από μόνη της, η παράγραφος δεν στέκεται, καθώς η ιστορική αναφορά σ'
ένα σημαντικό πρόσωπο είναι πάντοτε ευθεία κι όχι έμμεση. Φαντασθείτε
για παράδειγμα, ένας ιστορικός να έκανε αναφορά όχι άμεσα στον
Ναπολέοντα, αλλά έμμεσα μέσω της Ιωσηφίνας. Έτσι, η απόρριψη της πρώτης
παραγράφου, οδηγεί αναγκαστικά και στην απόρριψη αυτής.<br />
Ενισχυτικός παράγοντας είναι το γεγονός πως ο Ιώσηπος δεν είχε
βαπτιστεί ποτέ Χριστιανός, ενώ αν πράγματι πίστευε όλα τα προαναφερθέντα
θα έπρεπε οπωσδήποτε να έχει προσχωρήσει στη νέα αυτή πίστη. Είναι
πάντως αλήθεια ότι ο Ιώσηπος αναφέρει πως την εποχή του δρούσαν στην
Ιουδαία μια σειρά από υποψήφιους Μεσσίες, κάποιος από τους οποίους
πιθανόν να αποτέλεσε τη βάση για την κατασκευή της χριστιανικής
μυθολογίας...<br />
Ο ιστορικός Κορνήλιος Τάκιτος (Publius Cornelius Tacitus,
~56-115/120), για τον οποίο υπάρχουν μόνο διάσπαρτες πληροφορίες,
αναφέρεται στο βιβλίο του «Χρονικά» με εχθρικό ύφος στους χριστιανούς,
πράγμα που σημαίνει ότι κατά το δεύτερο χριστιανικό αιώνα είχαν ήδη
συγκροτηθεί και ήταν υπολογίσιμες οι ομάδες οπαδών του χριστιανισμού, οι
οποίοι διαμόρφωσαν σταδιακά και την ιστορία του Ιησού. Τα κείμενα του
Τάκιτου που γνωρίζουμε σήμερα, είναι αντίγραφα που έγιναν από μοναχούς,
στο διάστημα 9ος-11ος αιώνας μ.Χ. και από τα συγγράμματα αυτά λείπει η
εξιστόρηση των γεγονότων της περιόδου από το έτος 28 μέχρι το έτος 34
μ.Χ., δηλαδή μιας πολύ σημαντικής περιόδου για το χριστιανισμό. Άρα, δεν
είναι διαθέσιμη κάποια έγκυρη έκδοση αυτών των κειμένων. Πιθανόν μέρος
των χειρογράφων του Τάκιτου να είχε καταστραφεί ήδη από τους πρώτους
χριστιανικούς χρόνους, επειδή οι περιγραφές του δεν ταίριαζαν στις
μυθοπλασίες που διαμορφώθηκαν στα πλαίσια της συγκροτούμενης θρησκείας.<br />
Η αναφορά που γίνεται στα «Χρονικά» (15.44) είναι η εξής:<br />
<blockquote>
...το όνομά τους (των χριστιανών) προέκυψε από τον
Χριστό, ο οποίος επί βασιλείας Τιβέριου, θανατώθηκε με καταδικαστική
απόφαση του Έπαρχου Πόντιου Πιλάτου.</blockquote>
Ο Τάκιτος συνέγραφε τα χρονικά του ανατρέχοντας στα ρωμαϊκά αρχεία.
Έτσι, αυτή η παράγραφος θεωρείται ως μεταγενέστερη προσθήκη, επειδή:<br />
1. Στα ρωμαϊκά αρχεία, αν αναφερόταν ο λεγόμενος Χριστός, αποκλείεται να
αναφερόταν σαν Χριστός, τίτλο που του έδωσαν οι οπαδοί του, αλλά θα
αναφερόταν με το όνομά του.<br />
2. Επίσης στα ρωμαϊκά αρχεία, ο Πόντιος Πιλάτος θα εμφανιζόταν με το
αξίωμα που πράγματι είχε, «Νομάρχης». Και όχι μ’ ένα αξίωμα που δεν
είχε, «Έπαρχος».<br />
Επόμενη «αξιόλογη αναφορά» ανευρίσκεται στον Σουητώνιο, στο έργο «Οι ζωές των Καισάρων», στο βιβλίο «Κλαύδιος» (5.25.4):<br />
<blockquote>
Από τη στιγμή που οι Εβραίοι, σε σταθερή βάση,
δημιουργούσαν ταραχές υποκινούμενες από τον Χρηστό (Chrestus) τους
έδιωξε από την Ρώμη.</blockquote>
Η παράγραφος αυτή είναι γνήσια, αλλά δεν επιβεβαιώνει την ύπαρξη του λεγόμενου Χριστού, επειδή:<br />
1. Ο Σουητώνιος αναφέρεται σε κάποιον Χρηστό (Chrestus) και όχι Χριστό,
υπονοώντας ότι υπήρχε κάποιος ονόματι Χρηστός που ξεσήκωνε τους Εβραίους
στη Ρώμη.<br />
Ο Σουητώνιος (Gaius Tranquillus Suetonius, 75-160) που ήταν σύγχρονος
του Τάκιτου, περιγράφει διωγμούς χριστιανών από τον Νέρωνα και τους
αναφέρει περιφρονητικά ως «είδος ανθρώπων που είχαν προσηλωθεί σε κάποια
καινούργια και βδελυρή δεισιδαιμονία». Η αναφορά στις «υποκινούμενες
ταραχές από τον Χρηστό», δεν αποτελεί βέβαια μαρτυρία για την ιστορική
παρουσία, του Ιησού αλλά καταγραφή πληροφοριών. Το γεγονός όμως ότι ο
άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας και γραμματικής Σουητώνιος έγραψε
Χρηστός (που ήταν τότε όνομα δούλων, χρήσιμος, καλός) αντί του Χριστός
(χρισμένος), έχει δώσει λαβή σε υποψίες ότι αυτή η φράση προστέθηκε
μεταγενέστερα από ανθρώπους του εκκλησιαστικού μηχανισμού με ελλιπή
παιδεία.<br />
2. Αν και ο Σουητώνιος αναφέρεται σε Εβραίους, ωστόσο ακόμα και να
αναφέρεται στους χριστιανούς της Ρώμης, αυτό δεν αποτελεί απόδειξη της
ύπαρξης του λεγόμενου Χριστού. Γνωρίζουμε ότι υπήρχαν χριστιανοί στη
Ρώμη.<br />
Το Ταλμούδ αναφέρεται στον Ιησού σε κεφάλαιο που γράφτηκε τον 3ο
αιώνα, τον ονομάζει όμως τις πιο πολλές φορές Μπεν Σταντά (Ben Stada) ή
Μπεν Παντιρά (Ben Pandera) και τον συνδέει με πρόσωπα και περιστατικά
που συνέβησαν περίπου 100 χρόνια πριν από αυτά που αναφέρονται στα
Ευαγγέλια.<br />
Πέρα από το γεγονός ότι τόσο το Παλαιστινιακό, όσο και το Βαβυλωνιακό
Ταλμούδ άρχισαν να γράφονται μετά τον 2ο αιώνα μ.Χ. και ολοκληρώθηκαν
μέχρι τον 6ο αιώνα μ.Χ., τα ονόματα Ιησούς (Jeshu), που βρίσκουμε σ’
αυτά, αναφέρονται ως Ben Pandera και Ben Stada και αντιστοιχούν στον
Janneus, τον Σαδδουκαίο βασιλιά της Ιουδαίας, που βασίλευσε μεταξύ 106 -
79 π.Χ. και στον Simeon Ben Shetach, που έζησε το 90 π.Χ.<br />
Την εποχή που γράφτηκε αυτό το μέρος του Ταλμούδ υπήρχε όμως ήδη
εξάπλωση του Χριστιανισμού και γι' αυτό είναι ανεξήγητη η αντίφαση.
Πιθανολογείται λοιπόν ότι στο Ταλμούδ καταγράφηκαν όχι οι «επίσημες»
χριστιανικές απόψεις, οι οποίες έτσι κι αλλιώς δεν είχαν διαμορφωθεί
ακόμα, αλλά εκείνες κάποιας από τις πολλές χριστιανικές κοινότητες που
είχαν δημιουργηθεί στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Τα Ταλμούδ δεν είναι ούτε
σύγχρονη, ούτε αυτόπτης πηγή και ελάχιστη σχέση μπορεί να έχουν με τον
υποτιθέμενο Χριστό (πάντως η αγωνία των χριστιανών να αποδείξουν την
ύπαρξη του λεγόμενου Χριστού είναι αξιοσημείωτη, καθώς καταφεύγουν ακόμα
και σε γραπτά των «αγαπημένων» τους Εβραίων).<br />
Αναφορές στον Ιησού γίνονται σε επιστολή ενός Πούπλιου Λέντουλου
(Publius Lentulus) που αναφέρεται σε μεταγενέστερα κείμενα ως Ρωμαίος
στρατιωτικός διοικητής στην Ιερουσαλήμ. Η επιστολή αποτελεί αναφορά προς
τη Γερουσία της Ρώμης και στον Τιβέριο που ήταν αυτοκράτωρ στα έτη
14-37 μ.Χ. και περιλαμβάνει φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του Ιησού, όπως
το μέτριο ανάστημά του («statura procerus, mediocris et spectabilis»),
το χρώμα των μαλλιών του κ.ά. Η επιστολή αυτή εμφανίστηκε πρώτη φορά
κατά το 13ο αιώνα στη Ρώμη ως ανακαλυφθείσα ανάμεσα σε διάφορα
χειρόγραφα και φυσικά αντιμετωπίστηκε με καχυποψία. Ήδη το γεγονός ότι
αναφέρονται στο κείμενό της χαρακτηρισμοί, όπως «προφήτης της αλήθειας»,
«υιός του θεού» και «Ιησούς Χριστός» δείχνουν ότι πρόκειται για
αυθαίρετη κατασκευή, δεδομένου ότι οι δύο πρώτοι όροι προέρχονται από
την εβραϊκή θρησκεία και δεν είχε λόγο να τους χρησιμοποιεί ένας Ρωμαίος
αξιωματικός, η δε ονομασία Χριστός για τον Ιησού είναι ιστορικά
μεταγενέστερη και δεν είναι δυνατόν να είχε χρησιμοποιηθεί σε ανύποπτο
χρόνο. Η σύγχρονη «<a href="http://www.newadvent.org/cathen/09154a.htm" target="_blank">Καθολική Εγκυκλοπαίδεια</a>» αναφέρει ότι Ρωμαίος διοικητής με τέτοιο όνομα δεν υπήρξε ποτέ στην Ιουδαία και δέχεται ότι η επιστολή αυτή είναι χαλκευμένη.<br />
Οι υπόλοιπες αναφορές, που ακολουθούν, δεν θεωρούνται αξιόλογες, ωστόσο αναφέρονται μερικές προς ενημέρωση:<br />
1. Thallus, ένας απελεύθερος Σαμαρείτης επί αυτοκράτορος Τιβέριου έγραψε
την Ιστορία της Ελλάδος και της Ασίας περί το 52 μ.α.χ.χ. Σ’ αυτό το
έργο του αναφέρει και μια έκλειψη ηλίου. Το έργο του δεν έχει διασωθεί.
Το 221 μ.Χ., ένας χριστιανός συγγραφέας, ο Sextus Julius Africanus
έγραψε ότι «ο Thallus στο τρίτο του βιβλίο εξήγησε το σκοτάδι (μετά την
σταύρωση του Ιησού) σαν μια έκλειψη ηλίου».<br />
Δεν αναφέρει όμως το όνομα του λεγόμενου Ιησού και ταυτόχρονα δεν είναι ούτε σύγχρονη, ούτε αυτόπτης, ούτε ανεξάρτητη πηγή.<br />
2. Mara Bar-Serapion, έγραψε περίπου το 73 μ.Χ.: «Τί κέρδισαν οι Εβραίοι
σταυρώνοντας τον σοφό βασιλιά τους; ...Έζησε σύμφωνα με την διδασκαλία
του». Δεν αναφέρει το όνομα του λεγόμενου Ιησού και ταυτόχρονα δεν είναι
ούτε σύγχρονη, ούτε αυτόπτης πηγή.<br />
3. Gaius Plinius Caecilius Secundus (Pliny the Younger) έγραψε το 112
μ.Χ., ότι οι χριστιανοί τραγουδούσαν «έναν ύμνο στο Χριστό σαν σε
θεό».Δεν είναι ούτε σύγχρονη, ούτε αυτόπτης πηγή.<br />
4. Lucian έγραψε το 175 μ.Χ. για «τον άνδρα που σταυρώθηκε στην
Παλαιστίνη, επειδή παρουσίασε μια νέα λατρεία στον κόσμο». Δεν αναφέρει
το όνομα του λεγόμενου Ιησού και ταυτόχρονα δεν είναι ούτε σύγχρονη,
ούτε αυτόπτης πηγή.<br />
5. Μια επιστολή προς τον Αυτοκράτορα Τραϊανό, του Ρωμαίου Κυβερνήτη
της Βιθυνίας της Μικράς Ασίας, Πλινίου του Νεωτέρου (62-113 Κ.Ε.),
που την έγραψε το 107 μ.Χ.<br />
6. Λουκιανός (γεννήθηκε περίπου το 120 μ.Χ.). Στο έργο του «περί
Πελεγρίνου τελευτής», αναφέρεται σε κάποιο πρόσωπο, αν και πεθαμένο πριν
από πολύ καιρό, και το αποκαλεί «εσταυρωμένο σοφιστή», «άνθρωπο εν
Παλαιστίνη σταυρωθέντα», «μέγαν νομοθέτη των Χριστιανών». Ο Λουκιανός,
πέραν του ότι είναι μεταγενέστερος, δεν αναφέρει το όνομα Ιησούς ή
Χριστός, ενώ προ Ιησού υπήρξαν πάνω από 10 εσταυρωμένοι «σωτήρες».<br />
Πέρα από αυτές τις (αμφιλεγόμενες) αναφορές, δεν υπάρχει κάποια ιστορική περιγραφή της ζωής του Ιησού.<br />
Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική πηγή, είναι το έργο «Κατά Γαλιλαίων», που
συνέγραψε ο αυτοκράτορας Ιουλιανός, λίγο καιρό πριν από τον αιφνίδιο
θάνατό του. Ενδιαφέρον έχει να δούμε πώς ξεκινάει το βιβλίο, λαμβάνοντας
πάντα υπ' όψη ότι δεν διασώζεται όλο το έργο του Ιουλιανού και αυτό που
σώζεται έχει εξαχθεί μέσα από το έργο χριστιανού απολογητή, οπότε δεν
μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την ακριβή σύνταξη των προτάσεων, όπως
τις είχε γράψει ο ίδιος ο Ιουλιανός. Βέβαια, μπορούμε με αρκετή ασφάλεια
να δεχθούμε το περιεχόμενο, όπως μας μεταφέρεται, ιδιαίτερα σε σημεία
τα οποία είναι άκρως καυστικά εναντίων των χριστιανών (Γαλιλαίων σύμφωνα
με τον Ιουλιανό). Αξίζει να σημειωθεί ότι το «απολογητικό» έργο, μέσα
απ' το οποίο έχει εξαχθεί το «Κατά Γαλιλαίων», γράφτηκε από τον επίσκοπο
Αλεξανδρείας Κύριλλο, ο οποίος και ανακατέταξε (δηλαδή έκοψε και έραψε)
το αρχικό κείμενο καταπώς τον διευκόλυνε και επιπλέον απάλειψε, όπως
είπε και ο ίδιος, χωρία που τα θεώρησε υβριστικά.<br />
Ο «Κατά Γαλιλαίων» λόγος του Ιουλιανού, ξεκινά ως εξής:<br />
<blockquote>
Μου φαίνεται σωστό να εκθέσω σε όλους τους ανθρώπους τους
λόγους για τους οποίους πείστηκα ότι η σκευωρία των Χριστιανών είναι
ανθρώπινο κατασκεύασμα, το οποίο συντέθηκε από κακουργία. Δεν έχει
τίποτα το θεόπνευστο, αλλά επειδή εκμεταλλεύεται πέρα για πέρα εκείνο το
κομμάτι της ψυχής, που αρέσκεται στους μύθους και που είναι παιδαριώδες
και ανόητο, κατάφερε να μετατρέψει τερατώδεις αφηγήσεις σε πίστη της
αλήθειας.</blockquote>
Και συνεχίζει...<br />
<blockquote>
...Κι ο Ιησούς που πήρε με το μέρος του τους πιο
άχρηστους από τους Εβραίους, είναι ονομαστός πάνω από τριακόσια χρόνια
τώρα, χωρίς να έχει κάνει τίποτα το αξιόλογο στην εποχή του˙ εκτός και
αν θεωρήσουμε σπουδαιότατο έργο το ότι γιάτρεψε τους χωλούς και τυφλούς,
και το ότι έκανε ξόρκια σε δαιμονισμένους στα χωριά Βησθαιδά και
Βηθανία. Γιατί δεν ξέρετε καν αν μνημονεύει την αγνότητα, κι ωστόσο
μιμείστε την οργή και την δριμύτητα των Ιουδαίων καταστρέφοντας ιερά και
βωμούς και κατασφάξατε όχι μόνο τους δικούς μας που δεν εγκατέλειψαν
την πατρογονική λατρεία, αλλά και κείνους από εσάς που είναι
παραπλανημένοι όπως εσείς, τους αιρετικούς που δεν θρηνούν τον πεθαμένο
με τον ίδιο τρόπο που το κάνετε εσείς. Αυτά όμως είναι μάλλον δικά σας
γνωρίσματα˙ γιατί πουθενά, ούτε ο Ιησούς σας παρέδωσε τέτοιες εντολές
ούτε ο Παύλος, γιατί ποτέ δεν πίστεψαν πως θα φθάσετε να έχετε τόσο
μεγάλη δύναμη, τους αρκούσε να εξαπατούν υπηρέτριες και δούλους και,
μέσω αυτών, γυναίκες και άνδρες όπως ο Κορνήλιος και ο Σέργιος. Αν δείτε
πουθενά να μνημονεύονται ο Ιησούς και ο Παύλος από τους ιστορικούς της
εποχής εκείνης (* σ.τ.μ. «Οι τηνικαύτα γνωριζόμενοι». Εκείνοι που μας
μεταφέρουν τις γνώσεις τους γύρω από την συγκεκριμένη εποχή – δηλ. όσοι
ιστορικοί αναφέρονται στην περίοδο 15 μ.Χ. μέχρι 54 μ.Χ.) -αφού αυτά
συνέβαιναν επί Τιβέριου και βέβαια επί Κλαύδιου- τότε πιστέψτε ότι
ψεύδομαι για όλα.</blockquote>
Άκρως ενδιαφέρουσα η, παραπάνω διατυπωμένη, διαπίστωση του Ιουλιανού,
ο οποίος τολμά να διακινδυνεύσει το ίδιο του το κύρος, δηλώνοντας ότι
κανένας ιστορικός της εποχής δεν μνημονεύει ούτε τον Ιησού ούτε και τον
Παύλο και δεχόμενος να αποκληθεί ψεύτης αν οποιοσδήποτε εντοπίσει
ιστορικούς, οι οποίοι να αναφέρουν την ύπαρξή τους! Αυτή είναι μια
πραγματικά σημαντική πληροφορία. Ο ίδιος ο Ιουλιανός βέβαια, όπως
φαίνεται στο σωζόμενο μέρος του έργου του (λιγότερο από το ένα τέταρτο
του συνόλου), χρησιμοποιεί την πληροφορία αυτή για να δείξει την
ασημαντότητα των προσώπων αυτών. Αλλά για εμάς είναι μια πληροφορία
αξιόπιστης πηγής, που μας λέει ότι κανένας ιστορικός της εποχής του
Ιησού και του Παύλου δεν τους μνημονεύει.<br />
Οι ιστορικοί εκτιμούν ότι τα αναγραφόμενα στα Ευαγγέλια και τις
υπόλοιπες γραφές, εφόσον δεν είναι μεταγενέστερες προσθήκες και
προσαρμογές, αποτελούν σύμπτυξη ιστοριών από τη ζωή και τις
δραστηριότητες πολλών δεκάδων θρησκευτικών θαυματοποιών διδασκάλων, οι
οποίοι έζησαν και δίδασκαν στην Παλαιστίνη εκείνους τους αιώνες και
θεωρούσαν τον εαυτό τους προφήτη και μεσσία. Ένας ή περισσότεροι από
αυτούς πιθανόν να ονομάζονταν Ιησούς, όνομα που ήταν σύνηθες εκείνη την
εποχή στην περιοχή. Κατά μία εκδοχή, μάλιστα, είναι πιθανόν να
ταυτίζεται η δραστηριότητα του ευαγγελικού Ιησού με εκείνη του Ιωάννη
του βαπτιστή.<br />
Για τα χρόνια από τη γέννηση μέχρι τη δημόσια εμφάνιση του Ιησού, η
οποία τοποθετείται σύμφωνα με αναφορές στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο περί τα
έτη 28-29, δεν υπάρχουν επίσης ιστορικά στοιχεία. Αναφορές για τη
σταύρωση τού ευαγγελικού Ιησού ομοιάζουν με υπαρκτά γεγονότα που
συνέβησαν κατά τα χρόνια διοίκησης του Πόντιου Πιλάτου (26-36). Η
θανάτωση στο σταυρό επιβαλλόταν κατά το ρωμαϊκό ποινικό δίκαιο για
πολιτικά εγκλήματα σε μη Ρωμαίους πολίτες. Η σταύρωση λοιπόν του Ιησού
που εκτιμάται ότι έγινε στα έτη μεταξύ 29 και 31, πρέπει να είναι
συνέπεια καταδίκης του για εξέγερση κατά της αυτοκρατορίας.<br />
Από τα προαναφερόμενα δεν συνάγεται οπωσδήποτε η φυσική ανυπαρξία του
Ιησού, δεδομένου ότι υπήρξαν εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια άλλοι
άνθρωποι στον τότε γνωστό κόσμο, για τους οποίους σε καμιά ιστορική
πηγή δεν αναφέρεται οτιδήποτε. Πολύ πιθανό είναι λοιπόν ότι ο Ιησούς
υπήρξε ως φυσικό πρόσωπο, αλλά τίποτα από αυτά που μεγαλοποιούν τα
ευαγγέλια δεν ευσταθεί, οπότε δεν θα έδωσε και καμιά αφορμή, με
συζητήσεις περί το άτομό του, με μαζικές συναθροίσεις προσώπων, με
θαύματα κλπ. κλπ., ώστε να αναφερθούν σ' αυτόν οι Ιστορικοί της εποχής.<br />
<strong>Ο Παύλος, ένας ακόμη «αυτόπτης Μάρτυρας του Ιησού», που δεν είδε, ούτε άκουσε τίποτε! </strong><br />
Πληροφορούμαστε από τις «Πράξεις» ότι η αρχική ιδιότητα του Αγίου Παύλου
ήταν αυτή του «Σαύλου, του διώκτη των Χριστιανών». Ακόμη κι αν ο Σαύλος
ήταν πράγματι ζηλωτής του Ορθόδοξου Ιουδαϊσμού την περίοδο του
λιθοβολισμού του Στεφάνου, (Πράξεις 7,58-8,3) και αναδείχθηκε ως ο
αρχιδιώκτης των Χριστιανών, δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε που ήταν ο
Σαύλος, λίγο νωρίτερα, όταν ο φερόμενος ριζοσπάστης ραβίνος ονομαζόμενος
Ιησούς ξεσήκωνε πόλεις και χωριά;<br />
Ο ρόλος του θρησκευτικού αστυνόμου στον Παύλο δεν φαίνεται να
αφυπνίστηκε μέχρι τις παραμονές του θανάτου του θεανθρώπου. Αυτή καθ’
αυτή η διαπίστωση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η εμφάνιση του Ιησού από την
Ναζαρέτ δεν ήταν κάτι ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Εν πάση περιπτώσει, ο
Σαύλος ήταν σύγχρονος και συντοπίτης του Ιησού, μεγάλωσε στα Ιεροσόλυμα
(στα πόδια του Γαμαλιήλ- Πράξεις 22,3) την ίδια ακριβώς περίοδο που ο
θεάνθρωπος ανέτρεπε τους πάγκους των εμπόρων στον περίβολο του ναού και
γενικά προκαλούσε Φαρισαίους και Σαδδουκαίους .<br />
Κι αν τα πράγματα ήταν έτσι, δεν θα διέσχιζε ο Σαύλος, αυτός ο νεαρός
θερμοκέφαλος θρήσκος, τα πλήθη για να στριμώξει με ερωτήσεις, να
αποδοκιμάσει και να επιτεθεί στον ίδιο τον Ναζωραίο; Δεν θα 'ταν ένας
ενθουσιώδης μάρτυς κατηγορίας για βλασφημία του Ιησού ενώπιον του
Συνεδρίου; Και επί τέλους που ήταν κατά την «εβδομάδα των παθών»;
Σίγουρα στα Ιεροσόλυμα μαζί με άλλους ζηλωτές γιορτάζοντας την ιερότερη
των εορτών. Και παρόλα αυτά στα γραπτά του δεν αναφέρει λέξη για την
σταύρωση…<br />
<strong>Πότε γεννήθηκε, αν γεννήθηκε ο Χριστός;</strong><br />
Για πολλούς είναι αυτονόητο το ότι ο Ιησούς γεννήθηκε το έτος 0. Κι όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα.<br />
Η ημερομηνία γεννήσεώς του, δεν είναι γνωστή, παρότι ακριβώς αυτό το
έτος γεννήσεως έχει καθοριστεί ως η αρχή της σύγχρονης χρονολογήσεως.<br />
Σύμφωνα με τη χρονολογία που χρησιμοποιούμε, ο βασιλιάς Ηρώδης πέθανε το
4 π.Χ. Τα ευαγγέλια όμως ισχυρίζονται ότι όταν πέθανε ο Ηρώδης, ο
μικρός Ιησούς ήταν ήδη πάνω από 2 ετών. Τι συνέβη; Σήμερα είναι γενικά
αποδεκτό ότι η διαφορά οφείλεται σ' ένα σφάλμα υπολογισμού κάποιου
αστρονόμου-μοναχού του Διονυσίου του Μικρού, τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Αυτός
λανθασμένα υπολόγισε ότι το έτος γέννησης του Ιησού ήταν το 754 «από
κτίσεως Ρώμης» ενώ το σωστό είναι γύρω στο 747 ενώ ο θάνατος του Ηρώδη
στο 750. Οι συνήθεις χρονολογίες που προτείνονται ως πιθανές για τη
γέννηση του Ιησού βρίσκονται δηλαδή μεταξύ το 9 και του 4 προ Χριστού,
όσο παράλογο κι αν ακούγεται αυτό με πιθανότερη χρονολογία το 7 π.Χ.<br />
Η 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα γεννήσεως δεν έχει σχέση με τον Ιησού, αλλά
ταυτίζεται με την ημέρα γεννήσεως του προχριστιανικού «θεού ήλιου»
Μίθρα, με ρωμαϊκές εορταστικές εκδηλώσεις για τον «αήττητο ήλιο» (dies
natali invicti), καθώς επίσης τα ελληνικά Κρόνια (θεός Κρόνος), τα
Διονύσια (θεός Διόνυσος) και τα Θεοφάνια-Επιφάνια για τον ηλιακό θεό
Φοίβο-Απόλλωνα (Δ. Σιμόπουλος). Σύμφωνα με τον πάπα Γρηγόριο Α' (~540 -
604) η ταύτιση της άγνωστης ημέρας γέννησης του Ιησού με την 25η
Δεκεμβρίου έγινε «για να μετατραπούν βαθμιαία οι εορτές των εθνικών σε
χριστιανικές» . Στη χριστιανική Ρώμη καθιερώθηκε η 25η Δεκεμβρίου ως
εορτή τής γεννήσεως το έτος 354, στην Κωνσταντινούπολη το 379 και στην
Αντιόχεια το 388.<br />
Ο Ματθαίος, στο ευαγγέλιό του αναφέρεται στο γενεαλογικό δένδρο που
συνδέει τον Ιησού με τον Αβραάμ και τον Δαυίδ, στη μνηστεία του Ιωσήφ με
την Μαρία, στην γέννηση του Ιησού σε οικία της Βηθλεέμ την εποχή του
Ηρώδη και στο προσκύνημα των μάγων που κατέληξαν εκεί ακολουθώντας ένα
αστέρι.<br />
Από την άλλη ο Λουκάς δίνει κάποιες πληροφορίες για την περίοδο λίγο
πριν την γέννηση του Ιωάννη, για τον ευαγγελισμό της Μαριάμ και την
γέννηση του Βαπτιστή. Συνεχίζει με την φυγή της Μαρίας με τον Ιωσήφ στη
Βηθλεέμ όπου γέννησε τον Ιησού σε φάτνη, μιας και δεν έβρισκαν κατάλυμα.
Γύρω από την φάτνη βρέθηκαν, σύμφωνα με τον Λουκά, μόνο ποιμένες με τα
ζώα τους που ειδοποιήθηκαν από αγγέλους. Η διήγηση του ολοκληρώνεται με
ένα γενεαλογικό δένδρο, διαφορετικό από αυτό του Ματθαίου, που φτάνει
έως τον Αδάμ.<br />
Αν και ομοιότητες υπάρχουν, οι διαφορές είναι τόσο κραυγαλέες ώστε
αδυνατούμε να τις αγνοήσουμε. Έτσι, η οικία στο Κατά Ματθαίον έγινε
φάτνη στα γραπτά του Λουκά, οι μάγοι μετατράπηκαν σε ποιμένες, το αστέρι
σε αγγέλους κ.λ.π.. Μπορούμε να υποθέσουμε, έχοντας καλή διάθεση, ότι
οι όποιες διαφορές υπάρχουν διότι ο Λουκάς και ο Ματθαίος, ξεκινώντας
από την ίδια παράδοση, πρόσεξαν διαφορετικά σημεία.<br />
Ό ,τι ξέρουμε για την γέννηση δεν στηρίζεται στις διηγήσεις της
Βίβλου, η επικρατέστερη περιγραφή εκείνης της στιγμής συνδυάζει
πληροφορίες ακόμα και απόκρυφων ευαγγελίων.<br />
Είναι η «τρίτη εκδοχή» της γέννησης του Ιησού, μετά τις διηγήσεις των
Ματθαίου και Λουκά στα ευαγγέλιά τους, και είναι αυτή που αποτελεί για
εμάς την «ιστορική αλήθεια» εκείνης της θεϊκής στιγμής.<br />
Το παλαιότερο γραπτό κείμενο που αναφέρεται σε αυτήν είναι του
Ιουστίνου, συντάχθηκε πριν το μέσο του δεύτερου αιώνα, και διασώζει
παλαιότερη προφορική παράδοση σύμφωνα με τους εκάστοτε μελετητές. Το
σύγγραμμα του Ιουστίνου αποτελεί μια προσπάθεια διασύνδεσης της διήγησης
του Ματθαίου και του Λουκά. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιώντας όλα τα
στοιχεία του Ματθαίου παρεμβάλει την απογραφή και τη φάτνη του Λουκά.
Στο σημείο της γέννησης του Ιησού όμως αναφέρει κάτι νέο, γεννήθηκε σε
μια σπηλιά λίγο έξω από την Βηθλεέμ όπου και ήρθαν να προσκυνήσουν οι
μάγοι από την Αραβία.<br />
Στην γέννηση του Ιησού στο σπήλαιο αναφέρεται εκτενώς και το απόκρυφο
ευαγγέλιο «Πρωτευαγγέλιον του Ιακώβου». Το κείμενο περιγράφει την
καταγωγή και την ανατροφή της Μαρίας έως και τη γέννηση του Ιησού. Εδώ
δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην παρθενία της Μαρίας μετά τον τόκο, κάτι
που δεν αναφέρεται σε κανένα ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης(!). Και όμως,
αποτελεί αναπόσπαστη πληροφορία στην αποδεκτή σήμερα διήγηση της
γέννησης.<br />
Σύμφωνα λοιπόν με την «τρίτη εκδοχή», ο Ιησούς γεννήθηκε σε σπήλαιο,
τόπο έρημο και μακριά από την πόλη. Ο Ιωσήφ, αφήνοντας στη Μαρία τη
φροντίδα των γιων του, θα διανύσει μια μεγάλη απόσταση προς αναζήτηση
μαμής. Μετά την επίσκεψη των μάγων ο κίνδυνος του Ηρώδη αναγκάζει τη
Μαρία να σπαργανώσει τον Ιησού σε παχνί βοδιών για να τον κρύψει.<br />
Στην Δύση η «τρίτη εκδοχή» είχε μεγάλη «επιτυχία». Εκτός των παραπάνω
προστέθηκαν ότι η σπηλιά ήταν υπόγεια και δεν την έβλεπε ήλιος και ότι
την τρίτη μέρα μετά την γέννηση η Μαρία με τον Ιησού βγήκαν σε ένα
στάβλο όπου ένα βόδι και ένα γαϊδούρι έσπευσαν να προσκυνήσουν.<br />
Πάντως, αρκετά επιπλέον απόκρυφα ευαγγέλια δίνουν πληροφορίες σχετικά
με την παιδική ζωή του Μεσσία. Κάποιες από αυτές συμπληρώνουν τις
διηγήσεις της Καινής Διαθήκης, αλλά όλες μαζί αλληλοαναιρούνται. Έτσι, ο
Λουκάς αναφέρει ότι ο Ιησούς τοποθετήθηκε εξ' αρχής σε φάτνη, ενώ η
«τρίτη εκδοχή» λέει ότι εκεί βρέθηκε μετά από τρεις μέρες όταν από την
σπηλιά μεταφέρθηκαν σε στάβλο. Η οικία στη Βηθλεέμ επίσης δεν μπορεί να
έχει σχέση με τον έρημο και μακρινό τόπο σε απόσταση από την πόλη.<br />
Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι συγγραφείς δεν προσπάθησαν
να συμπληρώσουν κενά ούτε να βρουν τα ιστορικά λάθη των προγενέστερων
τους, αλλά να εντάξουν τα κείμενα τους στις βιβλικές ρήσεις. Είναι
ολοφάνερο ότι η Βηθλεέμ, η Αίγυπτος, το αστέρι, οι ουράνιοι άγγελοι, η
φάτνη, το βόδι και το γαϊδούρι παραπέμπουν σε πασίγνωστες προφητείες της
εποχής. Οι πιστοί, όπως είναι φανερό από τη μεταγενέστερη παράδοση και
τις σχετικές εικόνες, δέχτηκαν τα πιο εντυπωσιακά σημεία της κάθε
διήγησης και ας έρχονταν σε σύγκρουση μεταξύ τους. Έτσι, από το «Κατά
Ματθαίον» ευαγγέλιο κράτησαν τους μάγους και το αστέρι, από το «Κατά
Λουκά» τους ποιμένες και την φάτνη και από το «Πρωτευαγγέλιο» του
Ιακώβου το σπήλαιο, το παχνί των ζώων και τη μαμή.<br />
Η αρχαιότερη παράδοση, που έμμεσα στηρίζεται από το παλαιότερο
ευαγγέλιο της Καινής Διαθήκης (το Κατά Μάρκον), αναφέρει ότι ο Ιησούς
γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες λεπτομέρειες
παρά μόνο διάσπαρτα στοιχεία, που δίνουν όμως μια σχετική βεβαιότητα για
το ότι υπήρχε η παλαιότερη αντίληψη ότι η ημέρα βάπτισης του Ιησού ήταν
και ημέρα γέννησης.<br />
Η πρώτη χριστιανική εορτή μετά το Πάσχα για την οποία έχουμε αναφορές
είναι η βάπτιση. Στην Αλεξάνδρεια, από το πρώτο μισό του δεύτερου αιώνα,
μια χριστιανική ομάδα την τοποθέτησε στις 6 Ιανουαρίου. Η ίδια
ημερομηνία επιλέχτηκε εκείνη την εποχή και για τον εορτασμό της γέννησης
του Ιησού.<br />
Δύο αιώνες αργότερα το ορθόδοξο δόγμα δεν ικανοποιούνταν πλέον από την
ταύτιση βάπτισης και γέννησης. Ως εκ τούτου, αρκετοί θεολόγοι
υποστήριζαν ότι ήταν καθαρά θέμα τύχης ότι ο Ιησούς βαπτίστηκε στην
επέτειο της γέννησης του. Όσο για την ημερομηνία 25η Δεκεμβρίου αυτό
αποφασίστηκε το 355 από την Εκκλησία της Ρώμης και την αποδέχθηκαν όλοι.
Επιπλέον, την ημερομηνία εκείνη γιορτάζονταν ειδωλολατρικές εορτές προς
τιμήν του Μίθρα και η Εκκλησία ήθελε να τις αντικαταστήσει με τη
Γέννηση του Χριστού. Δεν κατήργησε την εορτή των Θεοφανίων αλλά της
έδωσε διαφορετικό νόημα, έτσι στις 6 Ιανουαρίου πλέον γιορτάζεται το
προσκύνημα των μάγων.<br />
Η νέα αυτή εορτή-αντίληψη της Ρώμης διαδόθηκε στην Ανατολή και στη Δύση
αντιμετωπίζοντας όμως αρκετές δυσκολίες. Στην Ισπανία η γέννηση
εορτάζονταν στις 6 Ιανουαρίου μέχρι το τέλος του 4ου αιώνα, στην
εκκλησία της Ιερουσαλήμ η αρχαία παράδοση κράτησε μέχρι το 549, ενώ η
Αρμένικη Εκκλησία διατηρεί την ταύτιση βάπτισης και γέννησης μέχρι και
σήμερα.<br />
Τα Χριστούγεννα αποκτούσαν όλο και περισσότερη σημασία, όμως οι πιστοί
συνέχιζαν να βλέπουν ως κάτι το ξεχωριστό τα Θεοφάνια, ως μια νέα δική
τους «γέννηση». Ήταν μια νέα αρχή γι' αυτούς, όπως η βάπτιση για την
θεϊκή πορεία του Χριστού. Στην «Α' επιστολή Προς Κορινθίους» ο Παύλος
αναφέρει την εκ νέου γέννηση των πιστών της Κορίνθου.<br />
<strong>Το αστέρι της Βηθλεέμ</strong><br />
Το
άστρο της Βηθλεέμ, που κατά τη παράδοση καθοδήγησε τους μάγους στο Θείο
Βρέφος, είναι μια γνωστή και ισχυρή ιστορία για τους Χριστιανούς. Αλλά
ποια εξήγηση δίνουν οι επιστήμονες για αυτό το φαινόμενο;<br />
Η ιστορική έρευνα προτείνει ότι είναι πιθανόν η Γέννηση του Ιησού να
έγινε το έτος 7 π.Χ. όταν κατέφθασε στην αυλή του βασιλιά Ηρώδη μια
ομάδα σοφών, αστρολόγων και ιερέων που τους ονόμαζαν Μάγους. Οι Μάγοι
κατά τον Ηρόδοτο ήταν ιερείς μιας μορφής Ζωροαστρισμού, στην Περσία, που
ασχολούνταν με τον αποκρυφισμό, ιδιαιτέρως με την αστρολογία. Ενώ κατά
τον Κέπλερ ήταν Χαλδαίοι, από εκεί που γεννήθηκε η αστρολογία. Επίσης
άλλοι αναφέρουν πως οι Μάγοι ήρθαν από την Αίγυπτο.<br />
Όταν έφθασαν στην Ιουδαία η παράδοση αναφέρει πως έψαχναν αυτόν που
γεννήθηκε σαν Βασιλιάς των Ιουδαίων για να τον προσκυνήσουν. Η εξήγηση
που έδωσαν ήταν ότι είχαν δει ένα άστρο στην Ανατολή.<br />
Το άστρο της Βηθλεέμ αναφέρεται μόνο από τον Ευαγγελιστή Ματθαίου.
Κατά αυτόν δεν ήταν ένα έντονο φως στον ουρανό, αλλά ήταν ένα διακριτικό
σημάδι, μήνυμα μόνο για εκείνους που έψαχναν. Το άστρο της Βηθλεέμ
αναφέρεται επίσης και σε ένα μη-βιβλικό κείμενο το «Πρωτευαγγέλιο» του
Αγίου Ιακώβου.<br />
Εδώ όμως η περιγραφή του άστρου είναι πολύ διαφορετική: «Και οι μάγοι
είπαν: Είδαμε πώς ένα απερίγραπτα μεγαλύτερο αστέρι από αυτά που
βρίσκονται στον ουρανό έλαμψε τόσο, που το φως των αστεριών δεν μπορούσε
να φανεί πλέον».<br />
Η εξήγηση για την διαφορά μεταξύ των δύο αναφορών, μπορεί να
βρίσκεται στην ανάγκη να συνδέσει ο συγγραφέας του «Πρωτευαγγελίου», τον
Μεσσία με ένα μεγάλο αστέρι πιστεύοντας ότι, χωρίς ένα μεγάλο αστέρι,
δεν θα μπορούσε να υπάρξει ο ερχομός κανενός Μεσσία.<br />
Ο σοφός Ωριγένης ήταν ο πρώτος που συνέδεσε την εμφάνιση του άστρου με
κάτι το φυσικό. Παραδείγματος χάριν με την εμφάνιση ενός τεράστιου
κομήτη.<br />
Το άστρο έπρεπε να έχει εμφανιστεί πριν πεθάνει ο Βασιλιάς Ηρώδης,
που επί των ημερών του έγινε η Γέννηση. Η ιστορία μας καθορίζει το
θάνατο του πριν από την 11η Απριλίου του 4 π.Χ.. Γνωρίζουμε επίσης ότι ο
λόγος για τον οποίο ο Ιωσήφ και η Παναγία είχαν ταξιδέψει από τη
Ναζαρέτ στη Βηθλεέμ ήταν η απογραφή, η οποία θεσπίστηκε από το Ρωμαίο
Αυτοκράτορα Αύγουστο περίπου το 8 π.Χ..<br />
Ο Ιησούς όμως πρέπει να ήταν περίπου δύο χρονών όταν διέταξε ο Ηρώδης να
σφαγιαστούν τα παιδιά κάτω από 2 χρονών. Άρα αν ο Ιησούς γεννήθηκε κατά
την εποχή του Ηρώδη αυτό πρέπει να έγινε περίπου το 6 π.Χ.. Άλλωστε
αναφέρεται πως οι Μάγοι πήγαν να προσκυνήσουν εκεί που βρισκόταν
«παιδίον» κι όχι το «βρέφος».<br />
Μια άλλη ένδειξη για τη χρονολογία είναι ότι η άφιξη των Μάγων
αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη στον Ηρώδη. Αυτό δείχνει ότι οι σύμβουλοί του
δεν είχαν δει το άστρο.<br />
Κάτι που πρέπει να παρατηρήσουμε επίσης είναι ότι οι Μάγοι είπαν ότι
είδαν το άστρο στην Ανατολή. Αυτό όμως μπορεί να είναι ένα λάθος στη
μετάφραση από το «εν τη ανατολή», που είναι μια φράση η οποία έχει μια
ειδική αστρονομική σημασία. Σημαίνει ότι το αστέρι ήταν ψηλά στον Ουρανό
όλη τη νύχτα. Ανέτειλε όπως ο ήλιος και στάθηκε όπως ο ήλιος.<br />
Αυτό είναι μια από τις πέντε κύριες αστρολογικές θέσεις των
Βαβυλωνίων, όταν θεωρήθηκε ότι έτσι συνέβαινε για να έχει ένα ουράνιο
σώμα τη μέγιστη επιρροή του στα παγκόσμια γεγονότα.<br />
Στο Ματθαίο έχουμε ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα για την ερμηνεία
του άστρου της Βηθλεέμ. Οι Μάγοι είπαν ότι το άστρο «πήγε πριν από
αυτούς» και στάθηκε πάνω από εκεί όπου γεννήθηκε ο Ιησούς. Αυτό δεν
μπορούμε εύκολα να εξηγήσουμε.<br />
Έτσι έχουν οι ενδείξεις και οι αναφορές. Υπάρχει όμως κάτι αντικειμενικό
που να μας δίνει μια ικανοποιητική εξήγηση για τα γεγονότα;<br />
Ο Γιόχαν Κέπλερ (Johannes Kepler), ο τελευταίος εκ των των μεγάλων
αστρολόγων και συγχρόνως αστρονόμος, πίστευε επίσης ότι μια σύνοδος,
μια προσέγγιση Δία και Κρόνου, ήταν το αστέρι της Βηθλεέμ.<br />
Τα Χριστούγεννα του 1603 μ.Χ., από το παρατηρητήριό του στην πόλη
Hradcyn κοντά στην Πράγα, είδε πάλι τον Δία και τον Κρόνο να κάνουν πάλι
σύνοδο στον ουρανό. Ο Κέπλερ ήταν γοητευμένος επειδή η σύνοδος έγινε
στον αστερισμό των Ιχθύων, ένας αστερισμός με ειδική σημασία για το
Ισραήλ. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι τελευταίες φορές που είχε συμβεί η
σύνοδος αυτή ήταν το 799 μ.Χ. και το 7 π.Χ.<br />
Ακόμη και ο Τύχων Μπράχε έχει την ίδια άποψη με τον Κέπλερ.<br />
Μπορούμε να υπολογίσουμε πότε συνέβη σύνοδος του Δία και του Κρόνου
ανάμεσα στο 8 και στο 7 π.Χ. και βλέπουμε ότι ο Δίας και ο Κρόνος ήρθαν
σε στενή επαφή στον Ουρανό τρεις φορές. Στις 27 Μαΐου του 7 π.Χ.,
σταμάτησαν απέχοντας απόσταση μία μοίρα και δύο μήνες αργότερα ήταν σε
απόσταση 3 μοιρών.<br />
Ακολούθως έκαναν σύνοδο δύο περισσότερες φορές, απέχοντας 1 μοίρα στις 6
Οκτωβρίου και στις 1 Δεκεμβρίου του 7 π.Χ. προτού να απομακρυνθούν
οριστικά ο ένας από τον άλλον. Ήταν αυτό που οι αστρονόμοι καλούν τριπλή
σύνοδος. Ένα αστρονομικό γεγονός που συμβαίνει κάθε 20 χρόνια, έγινε
τρεις φορές σε λίγους μήνες.<br />
Στις 25 Φεβρουαρίου μάλιστα συμμετείχε στη σύνοδο Δία-Κρόνου και ο Άρης
σχηματίζοντας ένα ισοσκελές τρίγωνο. Αυτό μάλλον ήταν που έκανε τους
μάγους να υποθέσουν τη γέννηση ενός Βασιλιά. Μάλιστα αν σκεφθούμε ότι
έγιναν στο ζώδιο των Ιχθύων, το σύμβολο των Εβραίων και των Χριστιανών
αργότερα, αυτό μάλλον έκανε τους μάγους να συνδέσουν την εμφάνιση των
άστρων με το Βασιλιά των Ιουδαίων.<br />
Για τους αστρολόγους της εποχής εκείνης τα γεγονότα αυτά ήταν
εκπληκτικά. Ο Κρόνος ταυτιζόταν συνήθως με το Θεό του Ισραήλ και ο Δία
με το Μεσσία. Είχαν ενωθεί στον αστερισμό των Ιχθύων (σημειώστε το
«ΙΧΘΥΣ», αργότερα σήμαινε το Χριστό), το σημάδι του νερού. Και το νερό
πέφτει στη Γη και την καθιστά εύφορη. Κάτι που θεωρήθηκε ότι ήταν ο
ρόλος του Ισραήλ μεταξύ των εθνών.<br />
Και κάτι εκπληκτικό. Η ιστορία μας λέει ότι το υπέρλαμπρο άστρο
σταμάτησε να φαίνεται για λίγο καιρό, όταν οι Μάγοι βάδιζαν προς την
Ιερουσαλήμ για να εμφανιστεί λίγο αργότερα, οδηγώντας τους στη Φάτνη.
Έτσι η σύνοδος του Δία-Κρόνου που αρχικά εμφανίστηκε, εξαφανίστηκε και
ύστερα επανεμφανίστηκε ίσως είναι το άστρο της Βηθλεέμ και το άστρο της
Ανατολής.<br />
Εάν ο Ιησούς γεννήθηκε το 7 π.Χ., όπως πολλοί θεωρούν σωστό, και εάν η
θεωρία συνόδου είναι σωστή τότε αυτό δείχνει τη Γέννηση του Ιησού τον
Αύγουστο ή το Σεπτέμβριο. Δεν έχουμε κανέναν τρόπο να είμαστε βέβαιοι
για την ακριβή ημέρα αλλά θα μπορούσαμε να πάρουμε την ημέρα κατά την
οποία ο Δίας και ο Κρόνος όταν ήταν στον ουρανό όλη η νύχτα.<br />
Αυτό έγινε την Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου του 7 π.Χ.<br />
Η ημερομηνία αυτή αντιστοιχεί στον εβραϊκό μήνα Τισρί, (κρατάει από
τα μέσα Σεπτεμβρίου έως στις αρχές του Οκτωβρίου). Αν κοιτάξουμε τις
Γραφές ο Ζαχαρίας (πατέρας του Ιωάννη του Πρόδρομου) ήταν ιερέας και
συνάντησε τον αρχάγγελο Γαβριήλ τις ημέρες της εφημερίας του στον Ναό
(δηλαδή στην εποχή του Ταμμούζ (Ιούνιο-Ιούλιο). Μετά την υπηρεσία του, η
στείρα γυναίκα του, η Ελισάβετ, συνέλαβε - όπως προανήγγειλε ο
αρχάγγελος - τον Ιωάννη τον Πρόδρομο. Τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της
Ελισάβετ, πιθανώς τον μήνα Τεμπέθ (Δεκέμβριος-Ιανουάριος), ο αρχάγγελος
Γαβριήλ ανήγγειλε και στην Παρθένο Μαρία ότι πρόκειται να γίνει μητέρα
του Υιού του Θεού, γεγονός που συνέβη 9 μήνες αργότερα, πιθανώς τον μηνά
Τισρί, δηλαδή τον Σεπτέμβριο, που ίσως είναι ο μήνας γέννησης του
Χριστού.<br />
<strong>Η ανύπαρκτη πόλη Ναζαρέτ</strong><br />
Ένα άλλο μυστήριο αποτελεί η πόλη Ναζαρέτ, από την οποία λέγεται ότι
καταγόταν ο Ιησούς. Η προσαγόρευση Ναζωραίος για τον Ιησού αναφέρεται
στην Καινή Διαθήκη δώδεκα φορές. Για παράδειγμα, στο Ματθαίος 2,23
αναγράφεται:<br />
<blockquote>
...και ελθών κατώκησεν εις πόλιν λεγόμενην Ναζαρέτ, όπως πληρωθεί το ρηθέν δια των προφητών, ότι Ναζωραίος κληθήσεται.</blockquote>
Επίσης, στο σταυρό που θανατώθηκε υπήρχε η επιγραφή «Ιησούς Ναζωραίος
Βασιλεύς των Ιουδαίων» (Ιωάννης 19,19)! Πέρα απ' αυτό, ως Ναζωραίος
αναφέρεται και ο ληξιαρχικός πατέρας του Ιησού, ο Ιωσήφ. Όμως μια πόλη
της Παλαιστίνης και συγκεκριμένα της Γαλιλαίας με το όνομα Ναζαρέτ δεν
υπήρξε ποτέ πριν και κατά τη διάρκεια της ζωής του Ιησού και
παρουσιάζεται για πρώτη φορά μέσα από τα ευαγγέλια. Η πόλη αυτή φαίνεται
να «ιδρύθηκε» από τους χριστιανούς θεολόγους.<br />
Σύγχρονοί μας ιστορικοί συμφωνούν ότι η έλλειψη αναφοράς σε πόλη με
όνομα Ναζαρέτ στα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης, στο Ταλμούδ, όπως επίσης
και στα έργα του Ιώσηπου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κατά την εποχή του
Ιησού δεν υπήρχε πόλη με όνομα Ναζαρέτ!<br />
Στα ιστορικά έργα του Ιώσηπου Φλάβιου, ο οποίος ήταν αρχιστράτηγος
των γαλιλαιϊκών στρατευμάτων στην εξέγερση κατά της Ρώμης και ο οποίος,
όπως προαναφέρθηκε, συνελήφθη και κρατήθηκε αιχμάλωτος από το έτος 67
μ.Χ., δεν αναφέρεται πουθενά αυτή η πόλη, αν και τα στρατεύματά του
στρατοπέδευαν στην περιοχή της σημερινής Ναζαρέτ. Κατά τις συγκρούσεις
για την κατάληψη της γειτονικής πόλης Sepphoris, η οποία απείχε μερικά
χιλιόμετρα από τον οικισμό που ονομαζόταν αργότερα Ναζαρέτ, έπρεπε να
αποτελεί αυτή η Ναζαρέτ από στρατηγικής σκοπιάς σημείο οπισθοχώρησης ή
στρατοπέδευσης των στρατευμάτων του. Μία πόλη Garis, 5 χλμ.
νοτιοανατολικά της Sepphoris, που δεν υπάρχει πια και αναφέρεται
πράγματι από τον Ιώσηπο (Βιβλίο 3, Κεφάλαιο 6,3) ως τοποθεσία του
στρατοπέδου του, βρίσκεται ακριβώς στη θέση που υπάρχει η μεταγενέστερα
αναφερόμενη Ναζαρέτ. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι μέχρι το 70 μ.Χ. δεν
φαίνεται να υπήρχε κατ' όνομα μια πόλη Ναζαρέτ.<br />
Αλλά και στους προηγούμενους αιώνες, στην π.Χ. εποχή, πουθενά δεν
υπάρχει αναφορά στην πόλη Ναζαρέτ. Στην Παλαιά Διαθήκη, η οποία αποτελεί
την πολιτική και θρησκευτική ιστορία του ιουδαϊκού λαού, γίνεται
αναφορά σε χιλιάδες πόλεις, χωριά και οικισμούς, πολλά ονόματα που
έπαψαν να αναφέρονται κατά τη μεταγενέστερη εποχή. Όμως, σε κανένα
σημείο της Π.Δ. δεν αναφέρεται κάποιος οικισμός που θα μπορούσε να
ταυτιστεί κατ' όνομα ή λόγω ιστορικών γεγονότων με την πόλη που
ονομάστηκε Ναζαρέτ. Άρα τυχόν εικασίες ότι μπορεί να υπήρχε παλαιότερα
το όνομα Ναζαρέτ, να περιέπεσε για δεκαετίες ή και αιώνες στη λήθη και
να επανήλθε αργότερα, δεν ευσταθούν.<br />
Το Ταλμούδ, μια συλλογή ιουδαϊκών νόμων που γράφτηκε μετά τα
χριστιανικά ευαγγέλια (3ος αι.), αναφέρει πολλούς μικρούς και μεγάλους
γαλιλαιϊκούς οικισμούς, αλλά ούτε μία φορά τη Ναζαρέτ. Γενικότερα,
ουδείς ιστορικός ή άλλος συγγραφέας, πριν ή λίγο μετά τον Ιησού,
αναφέρει ποτέ το όνομα αυτής της πόλης. Η μόνη «πηγή» που «ιδρύει» και
περιγράφει τη Ναζαρέτ, είναι η χριστιανική παράδοση, στην οποία
αναφέρεται ακόμα ότι εκεί υπήρχε και συναγωγή, άρα θα έπρεπε να είναι
ένας μεγαλύτερος οικισμός και όχι μια μικρή ομάδα κατοικιών ή ένας
σταθμός αγροτικής παραγωγής. Παραμένει λοιπόν ανεξήγητο, πώς είναι
δυνατόν να υπήρχε στο σταυρό του Ιησού επιγραφή που αναφερόταν σε μια
πόλη, η οποία δεν υπήρχε καν εκείνη την εποχή ή πριν από αυτήν. Και πώς
αναφέρεται αυτή η πόλη στα ευαγγέλια που λέγεται ότι γράφτηκαν μέσα στον
1ο αιώνα αλλά δεν αναφέρεται στο Ταλμούδ που γράφτηκε δύο αιώνες
αργότερα ...<br />
Από πού λοιπόν προέκυψε ο όρος «Ναζωραίος»;<br />
Κατά μία «αιρετική» εκδοχή ο χαρακτηρισμός Ναζωραίος (ή αλλιώς Ναζιραίς ή
Ναζιραίος) σήμαινε στα εβραϊκά ο «κεχρισμένος». Επειδή όμως οι
θεόπνευστοι πατέρες του χριστιανισμού δεν κατανοούσαν αυτή τη σημασία,
νόμισαν ότι ήταν προσδιορισμός με τοπική-εθνική σημασία και
«κατασκεύασαν» μια πόλη Ναζαρέτ. Τότε όμως, πώς αναφέρεται ο Ματθαίος
στην πόλη Ναζαρέτ που κατοίκησε ο Ιησούς;<br />
Μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία μας δίνει ο ίδιος ο Ευσέβιος Καισαρείας. Ο Ευσέβιος (256-340 μ.Χ) γράφει ότι:<br />
<blockquote>
...το ναζέρ, έλαιον αλείματος είναι... το ναζέρ κατά τους
Εβδομήκοντα «άγιον» σημαίνει... το Ναζιραίων δε όνομα τον άγιο
σημαίνει. Οι παλαιοί ιερείς (προφανώς Εβραίοι) δι ελαίου, ναζέρ
καλουμένου χριώμενοι, εκ του ναζέρ παραγόμενο, εκαλούντο Ναζιραίοι.<br />
...Ο δε Κύριος ημών (ο Ιησούς δηλαδή) του Ναζιραίου τον τίτλο έλαβε
όχι εκ του ναζέρ ελαίου, αλλά ως τη φύσει τοιούτος ονομάσθηκε Ναζωραίος
απ' τη Ναζαρά όπου ανετράφη. Όπως λέει και ο Ματθαίος ελθών κατώκοισεν
εις πόλιν λεγομένην Ναζαρά, διά να εκπληρώση το ρηθέν Ναζωραίος
κληθήσεται.</blockquote>
(Ευσέβιος, Ευαγγελικής αποδείξεως 7.2.48-50)<br />
Αυτό που καταλαβαίνει κανείς απ' όλα αυτά, είναι ότι, ο Ευσέβιος, που
μοιάζει να ξέρει καλά τα εβραϊκά (σήμερα θεωρείται αγνώστου καταγωγής)
τα έχει μπερδέψει τελείως, αφού από τη μια κάνει πλήρη ανάλυση του
«ναζέρ» και των «Ναζιραίων» και λέει ότι ο Ιησούς ήταν εκ του φυσικού
του Ναζιραίος (χρισμένος) και μετά προσθέτει και την ανύπαρκτη Ναζαρά
για να δικαιολογήσει προφανώς τις ανοησίες του Ματθαίου...<br />
<strong>Ο Ιησούς ως μέλος της τριαδικής θεότητας</strong><br />
Ένα άλλο ζήτημα προβληματισμού είναι, πως προέκυψε η «κατασκευή» για τον
τριαδικό θεό, με τον Ιησού στη θέση του γιου, η οποία πουθενά δεν
αναφέρεται ρητά, ούτε στην Παλαιά Διαθήκη ούτε στα Ευαγγέλια, αλλά
συνάγεται από διάφορες διατυπώσεις, οι οποίες με την προσφιλή στους
θεολόγους μέθοδο της ερμηνευτικής μπορούν να πάρουν και την ακριβώς
αντίθετη σημασία. Γεγονός είναι ότι τα περί τριαδικότητας αποτελούν
μεταγενέστερη επινόηση των εκκλησιαστικών «πατέρων», αρχικά του
Αθηναγόρα και του Τερτυλλιανού.<br />
Η μόνη λογική εξήγηση για τη δημιουργία του «τριαδικού» θεού που
είναι μεν ένας, αλλά έχει τρεις υποστάσεις, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό,
πρέπει να οφείλεται σε αντιγραφή από ανταγωνιστικές θρησκείες των πρώτων
χριστιανικών αιώνων, οι οποίες είχαν επικεφαλής επίσης πλειάδα θεϊκών
μορφών. Με αυτό τον τρόπο, ο χριστιανισμός παρουσιαζόταν προς τους
Ιουδαίους ως μονοθεϊστική θρησκεία, αλλά προς τους εθνικούς ως
πολυθεϊστική και γινόταν έτσι ελκυστική και πολυσυλλεκτική.<br />
Για παράδειγμα, στο αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο παρουσιάζεται η τριάδα
Δίας, Ήρα και θυγατέρα Αθηνά. Στην κέλτικη θρησκεία η θεά Morrigan έχει
τρεις μορφές: αγάπη, γονιμότητα και θάνατος. Στον ινδουισμό εκφράζεται
μια τριαδικότητα με την Trimurti, την ενότητα των τριών υποστάσεων του
δημιουργού (βράχμα), προστάτη (βίσνου) και καταστροφέα (σίβα). Τέλος,
στην επίσης πολύ παλαιότερη από το χριστιανισμό αιγυπτιακή θρησκεία
υπήρχε ο θεός πατέρας Όσιρις, η θεά μητέρα Ίσις, σύζυγος του Όσιρι και
το παιδί τους, ο Ώρος, ο οποίος ήταν πτηνό, όπως το χριστιανικό «άγιο
πνεύμα». Στην αιγυπτιακή θρησκεία το πτηνό ήταν, όμως, γεράκι, το οποίο
παίζει σημαντικό ρόλο στη μυθολογία και την κοινωνική ζωή των λαών της
βόρειας Αφρικής και της Εγγύς Ανατολής.<br />
<strong>Απουσία θηλυκής θεότητας και η δημιουργία της Παναγίας</strong><br />
Αυτή η εισαγωγή της τριαδικότητας από τους εκκλησιαστικούς πατέρες
δημιούργησε όμως, πέρα από τις πολλαπλές αιρέσεις και συγκρούσεις, ακόμα
μέχρι το 19ο αιώνα και σήμερα ίσως, συμπληρωματικά προβλήματα: Οι
εθνικές θρησκείες είχαν πάντα και μια θηλυκή θεότητα, η οποία «φρόντιζε»
για τα θέματα της γυναικείας απασχόλησης στις αρχαίες κοινωνίες και
μέχρι σήμερα, τη μητρότητα, την οικογένεια, την υγεία κ.ά. Τέτοιες
θεότητες ήταν η περσική Εκάτη, η αιγυπτιακή Ίσις, οι ελληνικές θεότητες
Ήρα, Αθηνά, Αφροδίτη κ.ο.κ., των οποίων η λατρεία ήταν πολύ διαδεδομένη
στις περιοχές της ανατολικής Μεσογείου και στις οποίες είχαν αφιερωθεί
εντυπωσιακοί ναοί.<br />
Η χριστιανική θρησκεία είχε ένα θεό απροσδιόριστου φύλου, ο οποίος
όμως εκδηλώνεται κατά γενική αντίληψη ως άντρας, ένα υιό αρσενικό και το
πνεύμα που είναι ουδέτερο. Τίποτα θηλυκό, ίσως και λόγω του
παραδοσιακού μισογυνισμού των «πατέρων». Όποτε είχε τεθεί το πρόβλημα
της απουσίας θηλυκής θεότητας, κάθε πρόταση είχε απορριφθεί από τους
μεγάλους εκκλησιαστικούς «πατέρες», για διάφορους λόγους.<br />
Τελικά, στην Οικουμενική Σύνοδο της Εφέσου (431 μ.Χ.) αποφασίστηκε να
ανακηρυχθεί η μητέρα του Ιησού, Μαρία, ως «παναγία και υπεραγία
θεοτόκος», την οποία όμως ο Ιωάννης Χρυσόστομος (345-407 μ.Χ.) μόνο ως
«χριστοτόκο» δεχόταν να αναγνωρίσει. Αυτή η επιλογή με την εισαγωγή
θηλυκής θεότητας προκάλεσε νέες αντιδικίες, συγκρούσεις και αιρέσεις,
πολλές από τις οποίες διαρκούν μέχρι των ημερών μας!<br />
Σταδιακά αποδόθηκαν δε όλες οι υπερφυσικές ικανότητες των
προχριστιανικών θηλυκών θεοτήτων στη μητέρα του Ιησού. Για παράδειγμα,
κοντά στο ιερό της Αφροδίτης στη Βραυρώνα Αττικής, η οποία Αφροδίτη
«γιάτρευε» τα ασθενή παιδιά, δημιουργήθηκε εδώ και πολλούς αιώνες και
υπάρχει μέχρι σήμερα ανακαινισμένη μια εκκλησία της «Παναγίας
γιάτρισσας». Αντίστοιχα έχουν γίνει κοντά ή πάνω σε όλα τα αρχαία ιερά.<br />
<strong>Η Αγία Γραφή και τα «θεόπνευστα ιερά κείμενα»</strong><br />
Η Αγία Γραφή, αποτελείται από 2 συλλογές βιβλίων. Την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη.<br />
Ο όρος Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται στην αποκάλυψη του Θεού μέσα στην
ανθρώπινη ιστορία, τη συνδιαλλαγή του με το έθνος του Ισραήλ, με σκοπό
να ευλογηθεί όλη η ανθρωπότητα. Τα βιβλία της, γράφτηκαν από πολλούς
συγγραφείς σε διάστημα αρκετών εκατονταετηρίδων. Συνώνυμες ονομασίες
είναι επίσης οι όροι Εβραϊκές Γραφές, Εβραϊκή Βίβλος —με βάση την
προέλευση των συγγραφέων— και Δεύτερη Διαθήκη.<br />
Τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης αποτέλεσαν τις μοναδικές Ιερές Γραφές που
χρησιμοποιήθηκαν από τον Ιησού Χριστό, τους αποστόλους και την
πρωτοχριστιανική κοινότητα. Σύμφωνα με την χριστιανική διδασκαλία, η
σύναψη της Καινής Διαθήκης προφητεύεται ήδη μέσα στην Παλαιά Διαθήκη.<br />
Το σύνολο των βιβλίων που θεωρούνται «κανονικά» ποικίλει μεταξύ των
χριστιανικών δογμάτων. Έτσι, η Ορθόδοξη Εκκλησία περιλαμβάνει στον
κανόνα της 49 βιβλία, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία 46 βιβλία και οι
Εκκλησίες της Μεταρρύθμισης 39 βιβλία. Πάντως, όλες οι χριστιανικές
εκκλησίες εμπεριέχουν στην Παλαιά Διαθήκη τους τα 39 βιβλία που
αναγνωρίζονται από τον Ιουδαϊσμό ως η Βίβλος, η αλλιώς Τανάκ.<br />
Η αρχαιότερη μετάφραση του εβραϊκού κειμένου της Παλαιάς Διαθήκης έγινε
στην ελληνική γλώσσα και έχει επικρατήσει να ονομάζεται Μετάφραση των
Εβδομήκοντα.<br />
Η Καινή Διαθήκη αποτελεί το δεύτερο μέρος της ιερής γραμματείας ή
ιερών κειμένων των Χριστιανών. Η Καινή Διαθήκη γράφτηκε από πολλούς
συντάκτες μέσα σε μια χρονική περίοδο 50 περίπου ετών. Οι Χριστιανοί
συγκέντρωσαν σταδιακά τα κείμενα αυτά σε ένα σώμα, μετά το θάνατο και
την ανάσταση του Ιησού, ώστε να ενισχυθεί το έργο της διάδοσης του
μηνύματός του στον κόσμο. Επίσης, με το έργο αυτό θέλησαν να μεταδώσουν
στις επόμενες γενιές χωρίς αλλοιώσεις, τις πληροφορίες για όσα είδαν και
άκουσαν. Η πλειονότητα των βιβλίων της Καινής Διαθήκης γράφτηκαν εξ
αρχής στα ελληνικά.<br />
Από ευαισθησία προς τους Εβραίους συγγραφείς της Ιουδαϊκής Βίβλου,
κάποιοι επιλέγουν να χρησιμοποιούν τους όρους «Εβραϊκές Γραφές» ή
«Εβραϊκή Βίβλος» και Χριστιανικές (Ελληνικές) Γραφές αντί της
παραδοσιακής χριστιανικής ονοματοδοσίας «Παλαιά Διαθήκη» και «Καινή
Διαθήκη» αντίστοιχα.<br />
Η Καινή Διαθήκη αποτελείται από τέσσερα διαφορετικά είδη βιβλίων:<br />
<span style="color: red;"><em>Τα τέσσερα Ευαγγέλια:</em> </span>1. κατά Ματθαίον, 2. κατά Μάρκον, 3. κατά Λουκάν, 4. κατά Ιωάννην (τα τρία πρώτα ονομάζονται και Συνοπτικά).<br />
Τα τέσσερα Ευαγγέλια δίνουν πληροφορίες για τη διδασκαλία του Ιησού και
λίγες πληροφορίες για τη ζωή του, όσες ήταν απαραίτητες ώστε να γίνει
πιο κατανοητό το μήνυμα της διδασκαλίας του. Πιστεύεται ότι έχουν
γραφτεί από τέσσερις πιστούς χριστιανούς: Τους αυτόπτες μάρτυρες της
επίγειας ζωής του Ιησού, Ματθαίο και Ιωάννη και τους αυτήκοους μάρτυρες
των μαθητών του, Μάρκο και Λουκά. Τα βιβλία αυτά καταγράφηκαν μεταξύ του
60 και του 120 μ.Χ., με πιθανότερο το πρώτο απ' αυτά να γράφτηκε μεταξύ
70 και 80 μ.Χ.<br />
Το πρώτο Ευαγγέλιο, που γράφτηκε από τον Μάρκο, αναφέρεται στη ζωή
του Χριστού, και κυρίως στην τελευταία του εβδομάδα, αλλά δεν αναφέρεται
καθόλου στην ανάσταση. Η διήγησή του τελειώνει με τις γυναίκες που
φτάνουν στον τάφο του και τον βρίσκουν άδειο, και ένας άντρας τους λέει
«Ο Ιησούς δεν είναι εδώ». Και μετά οι γυναίκες φεύγουν και δεν το λένε
σε κανένα (πράγμα που δημιουργεί εύλογες απορίες για το πώς τα έμαθε όλα
αυτά ο Μάρκος), και το Ευαγγέλιο τελειώνει. Αυτό είναι αρκετά περίεργο,
δεδομένου ότι η Ανάσταση είναι ο θρίαμβος του Ιησού, η τελευταία και
σημαντικότερη απόδειξη της θείας του υπόστασης. Τα επόμενα Ευαγγέλια,
του Ματθαίου και του Λουκά, μας λένε όσα ξέρουμε για το τι έγινε μετά
την Ανάσταση, αλλά το καθένα τα λέει λίγο διαφορετικά. Τα περισσότερα τα
μαθαίνουμε από το τελευταίο Ευαγγέλιο, του Ιωάννη, που πιθανότατα
γράφτηκε γύρω στο 120 μ.Χ.<br />
Τα Ευαγγέλια, μια καλή πηγή πληροφοριών, δεν είναι γραμμένα με τη
μορφή βιογραφίας. Ο Ματθαίος και ο Ιωάννης ήταν δύο από τους αρχικούς
μαθητές. Ο Μάρκος ήταν ακόλουθος του Πέτρου, ο δε Λουκάς είχε
προσηλυτιστεί από τον Παύλο. Δεν γνωρίζουμε μετά βεβαιότητος ότι είναι
συγγραφείς των Ευαγγελίων, τα οποία ως το τέλος του 2ου μ.Χ. αιώνα ήταν
χωρίς τίτλο. Τα ονόματα των Ευαγγελιστών εμφανίζονται περίπου το 180
μ.Χ.<br />
Μέχρι τότε, υπήρχαν πολλά Ευαγγέλια. Έπειτα από διαμάχες και
συζητήσεις κατέληξαν οι πρώτοι χριστιανοί στα τέσσερα. Τα περισσότερα
από τα λεγόμενα «Απόκρυφα» Ευαγγέλια έχουν χαθεί. Όπως για παράδειγμα το
«Κατ' Αιγυπτίους Ευαγγέλιο», ενώ άλλα είναι γνωστά από αναφορές και
αποσπάσματα που περιελήφθησαν σε άλλα έργα.<br />
Σήμερα πλέον τα γνωστά είναι αυτά που γράφτηκαν μετά το 180, όπως τα
«Παιδιά του Κυρίου» που θεωρείται ότι ανήκει στον Ιάκωβο και το
«Ευαγγέλιο του Θωμά». Όμως η άποψη που επικρατεί γι' αυτό είναι ότι
πρόκειται για περιγραφή θρύλων και μύθων.<br />
<span style="color: red;"><em>Οι Πράξεις των αποστόλων:</em> </span>Μετά
από το θάνατο του Ιησού, οι πιστοί ενώθηκαν και δημιούργησαν την
«εκκλησία», μια οργανωμένη κοινωνία πιστών με σκοπό να συνεχιστεί το
έργο του Ιησού στη γη. Η πρώιμη ιστορία της εκκλησίας και των αποστόλων
της περιγράφεται στο βιβλίο «Πράξεις των Αποστόλων» που έγραψε ο
Ευαγγελιστής Λουκάς. Το βιβλίο αυτό χωρίζεται σε δύο κύριες ενότητες:<br />
* Τις Πράξεις του Πέτρου<br />
* Τις Πράξεις του Παύλου<br />
Ο Πέτρος ήταν ένας από τους πρώτους μαθητές του Ιησού ενώ ο Παύλος ήταν
απόστολος στον μη εβραϊκό κόσμο, της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.<br />
<span style="color: red;"><em>Οι Επιστολές:</em> </span>Απο τα 27
βιβλία της Καινής Διαθήκης, τα 21 έχουν την μορφή των επιστολών. Οι 14
από αυτές γράφτηκαν από τον Απόστολο Παύλο. Μέσω αυτών απευθύνθηκε στους
πιστούς διδάσκοντας το λόγο του Ιησού, δίνοντας λύσεις στα τοπικά
προβλήματα των εκκλησιών και συμβουλές για το πως να ζήσουν μια
χριστιανική ζωή.<br />
* Οι επιστολές του Απ. Παύλου: 6. προς Ρωμαίους, 7. προς Κορινθίους Α,
8. προς Κορινθίους Β, 9. προς Γαλατάς, 10. προς Εφεσίους, 11. προς
Φιλιππησίους, 12. προς Κολοσσαείς, 13. προς Θεσσαλονικείς Α, 14. προς
Θεσσαλονικείς Β, 15. προς Τιμόθεον Α, 16. προς Τιμόθεον Β, 17. προς
Τίτον, 18. προς Φιλήμονα, 19. προς Εβραίους<br />
* Οι Καθολικές επιστολές: 20. Ιακώβου, 21. Πέτρου Α, 22. Πέτρου Β, 23. Ιωάννου Α, 24. Ιωάννου Β, 25. Ιωάννου Γ, 26. Ιούδα<br />
<span style="color: red;"><em>Η Αποκάλυψη:</em></span> Το βιβλίο
αυτό είναι γνωστό ως «Αποκάλυψη του Ιωάννη», εξαιτίας της πίστης ότι
γράφτηκε από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη. Το περιεχόμενό του ενθαρρύνει τους
Χριστιανούς να κρατήσουν την πίστη τους παρ' όλες τις δυσκολίες που θα
συναντήσουν, δίνοντας ταυτόχρονα ένα μήνυμα ελπίδας.<br />
Κατά τη διάρκεια του 1ου αιώνα, ο κανόνας ιερών συγγραμμάτων της
χριστιανικής εκκλησίας αποτελούνταν αποκλειστικά από τις εβραϊκές
«Γραφές» (Παλαιά Διαθήκη), οι οποίες θεωρούνταν θεόπνευστες. (2 Τιμ.
3:16· 2 Πέτρ. 1:20). Μόνο κατά τη διάρκεια του 2ου αιώνα τα Ευαγγέλια
και οι επιστολές του αποστόλου Παύλου αναβαθμίστηκαν στο επίπεδο του
«κανόνα». Καθώς η εκκλησία θεωρούσε ότι ήταν ο «νέος Ισραήλ», παρέμενε
προσκολλημένη στον κανόνα βιβλίων που χρησιμοποιούνταν από τους
Ιουδαίους, με μια νέα όμως αντίληψη περί αυτού. Η Παλαιά Διαθήκη
μπορούσε να θεωρηθεί χριστιανική μόνο εφόσον ήταν κατανοητό ότι έδινε
μαρτυρία στο σύνολό της για τον Ιησού Χριστό.<br />
Δεν μπορεί να λεχθεί με σαφήνεια πότε ακριβώς άρχισε η μακρόχρονη και
αδιάκοπη διαμόρφωση του κανόνα της Καινής Διαθήκης καθώς η Iστορία
ουσιαστικά σιωπά για αυτή τη σπουδαιότατη εξέλιξη της πρώιμης
χριστιανικής εκκλησίας. Αντί να αποτελεί αποτέλεσμα ενός συγκεκριμένου
διατάγματος από ένα άτομο ή μια σύνοδο κατά την έναρξη της χριστιανικής
εποχής, η συλλογή των βιβλίων της Καινής Διαθήκης έλαβε χώρα σταδιακά
και επηρεάστηκε από διάφορους παράγοντες εντός και εκτός της εκκλησίας.
Οι πρώτες ενδείξεις εμφανίζονται στο πρώτο μισό του δεύτερου αιώνα και
εντατικοποιούνται ως τα μέσα του ίδιου αιώνα, καθώς αυξανόταν σημαντικά ο
όγκος της χριστιανικής φιλολογίας που κυκλοφορούσε μεταξύ των
εκκλησιών. Πρώτος που χρησιμοποιεί τον όρο «καινή» διαθήκη φέρεται να
είναι ο επίσκοπος Ειρηναίος της Λυών (Λουγδούνου) στις αρχές του 3ου
αιώνα, αν και δεν αντιμετωπίζει όλα τα «κανονικά» συγγράμματα της Καινής
Διαθήκης με τον ίδιο τρόπο. Παρ' όλα αυτά, τα όρια του κανόνα είχαν
ουσιαστικά παγιωθεί ως το έτος 200. Βέβαια, η κανονικότητα κάποιων από
τις Καθολικές Επιστολές και το βιβλίο της Αποκάλυψης παρέμεινε ζήτημα
αντιλογίας για κάποιο διάστημα. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του
4ου αιώνα, ο κανόνας της Καινής Διαθήκης καθορίστηκε τελειωτικά και
επακριβώς σε μια σειρά εκκλησιαστικών συνόδων.<br />
Πρώτος ο Μ. Αθανάσιος χρησιμοποιεί τον όρο κανών προς δήλωση του σώματος
των βιβλίων της Αγίας Γραφής ή κατ' άλλους, για να δηλώσει τα έγκυρα
βιβλία της Αγίας Γραφής σε αντίθεση με τα «απόκρυφα» ή «ακανόνιστα»:<br />
<blockquote>
Τοσαύτα και τα της Καινής Διαθήκης βιβλία τα γε κανονιζόμενα, και της πίστεως ημών οιονεί ακροθίνια ή άγκυραι και ερείσματα.</blockquote>
Βεβαίως, ενώ οι εκκλησιαστικοί πατέρες και οι τοπικές σύνοδοι
αποφαίνονταν για την εγκυρότητα των Χριστιανικών συγγραμμάτων, η χρήση
από τις Χριστιανικές κοινότητες παρείχε την πραγματική αξιολόγηση του τι
θα περιλάμβανε ο κανόνας. Η Καινή Διαθήκη βασίστηκε τελικά στα
συγγράμματα που είχαν ευρεία αποδοχή και ήταν χρήσιμα για την ανάγνωση
στις κατά τόπους εκκλησίες. Βέβαια, ακόμη και σήμερα, για παράδειγμα, η
Αιθιοπική (Αβυσσινιακή) Εκκλησία περιλαμβάνει στον κανόνα της 35 (ή 38)
βιβλία αντί των 27.<br />
Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει συνοπτικά την διακύμανση ως προς την αναγνώριση της κανονικότητας των βιβλίων της <em>Καινής Διαθήκης</em>.<br />
<table border="0" class="prettytable">
<tbody>
<tr>
<th><br /></th>
<th><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%AF%CF%89%CE%BD" target="_blank" title="Μαρκίων">Μαρκίων</a> (μέσα 2ου αι. μ.Χ.)</th>
<th><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B9%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82" target="_blank" title="Ειρηναίος">Ειρηναίος</a> (τέλη 2ου αι. μ.Χ.)</th>
<th><a class="new" href="http://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%9C%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82_%CE%9A%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CE%BD%CE%B1%CF%82&action=edit&redlink=1" target="_blank" title="Μουρατοριανός Κανόνας (δεν έχει γραφτεί ακόμα)">Μουρατοριανός Κανόνας</a><br />
(τέλη 2ου αι. μ.Χ.)</th>
<th><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B5%CF%81%CF%84%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82" target="_blank" title="Τερτυλλιανός">Τερτυλλιανός</a> (150-220 μ.Χ.)</th>
<th><span style="font-size: xx-small;"><strong>Αρχαία Συριακή μετάφραση</strong><br />
(<em>Old Syriac</em>)<br />
2ος αι. μ.Χ.</span><sup class="reference" id="cite_ref-11"><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AE_%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7#cite_note-11" target="_blank">[12]</a></sup><span style="color: green; font-size: xx-small;">ή κατ' άλλους,</span><br />
<span style="font-size: xx-small;"><strong><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B5%CF%83%CE%AF%CF%84%CE%B1" target="_blank" title="Πεσίτα">Πεσίτα</a></strong>,<br />
4ος/5ος αι. μ.Χ.</span> <sup class="reference" id="cite_ref-12"><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AE_%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7#cite_note-12" target="_blank">[13]</a></sup></th>
<th><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A9%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82" target="_blank" title="Ωριγένης">Ωριγένης</a> (185-254 μ.Χ.)</th>
<th><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%80%CF%80%CF%8C%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%82" target="_blank" title="Ιππόλυτος">Ιππόλυτος</a> (200-225 μ.Χ.)</th>
<th><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%85%CF%83%CE%AD%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%BF_%CE%9A%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82" target="_blank" title="Ευσέβιος ο Καισαρείας">Ευσέβιος ο Καισαρείας</a> (325-340 μ.Χ.)</th>
<th><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CF%8A%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%BA%CF%8E%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%82" target="_blank" title="Σιναϊτικός κώδικας">Σιναϊτικός κώδικας</a> (4ος αι. μ.Χ.)</th>
<th><a class="mw-redirect" href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82_%CE%91%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82" target="_blank" title="Μέγας Αθανάσιος">Μ. Αθανάσιος</a> (367 μ.Χ.)</th>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>1. Κατά Ματθαίον</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>2. Κατά Μάρκον</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>3. Κατά Λουκάν</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>4. Κατά Ιωάννην</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>5. Πράξεις</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>6. Προς Ρωμαίους</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>7. Προς Κορινθίους Α'</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>8. Προς Κορινθίους Β'</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>9. Προς Γαλάτας</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>10. Προς Εφεσίους</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>11. Προς Φιλιππησίους</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>12. Προς Κολοσσαείς</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>13. Προς Θεσσαλονικείς Α΄</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>14. Προς Θεσσαλονικείς Β΄</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>15. Προς Τιμόθεον Α΄</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>16. Προς Τιμόθεον Β΄</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>17. Προς Τίτον</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>18. Προς Φιλήμονα</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>19. Προς Εβραίους</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>20. Ιακώβου</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>21. Πέτρου Α΄</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>22. Πέτρου Β΄</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>23. Ιωάννου Α΄</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>24. Ιωάννου Β΄</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>25. Ιωάννου Γ΄</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>26. Ιούδα</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: aqua none repeat scroll 0% 0%;"><strong>27. Αποκάλυψις Ιωάννου</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center">Κανονικό</td>
</tr>
<tr>
<td style="background: silver none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Ποιμήν Ερμά</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
</tr>
<tr>
<td style="background: silver none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Επ. Βαρνάβα</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
</tr>
<tr>
<td style="background: silver none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Διδαχή των 12 Αποστ.</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
</tr>
<tr>
<td style="background: silver none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αποκάλυψις Πέτρου</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center">Κανονικό</td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
</tr>
<tr>
<td style="background: silver none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Α' Κλήμεντος</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: orange none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Αμφισβητ.</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
<td align="center" style="background: red none repeat scroll 0% 0%; color: white;"><strong>Εκτός</strong></td>
</tr>
</tbody>
</table>
Η γλώσσα του Ιησού και των πρώτων Αποστόλων δεν ήταν η ελληνική. Το
ευαγγέλιο κηρύχθηκε αρχικά στην αραμαϊκή χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η
ελληνική γλώσσα δεν ήταν αρκετά γνωστή στην Παλαιστίνη κατά την εποχή
του Ιησού. Στα Ιεροσόλυμα λειτουργούσαν τουλάχιστον πέντε συναγωγές
Ελληνιστών Ιουδαίων, οι οποίοι, πρέπει να χρησιμοποιούσαν το ίδιο καλά
την αραμαϊκή και την ελληνική. Πάντως το ευαγγέλιο κηρύχθηκε επί
Παλαιστινιακού εδάφους στην αραμαϊκή, και σε αυτήν καταγράφτηκαν τα
πρώτα «Λόγια του Ιησού» και οι πρώτες περί αυτού διηγήσεις. Όμως πολύ
σύντομα, με την έξοδο των πρώτων ιεραποστόλων από το Παλαιστινιακό
έδαφος, παρουσιάστηκε η ανάγκη ώστε το κήρυγμα της νέας θρησκείας να
γίνεται στην ελληνική και λόγια του Ιησού ή παραδόσεις που είχαν γραφτεί
στην αραμαϊκή, να μεταφρασθούν στην ελληνική.<br />
Οι ελληνιστές Ιουδαίοι ιεραπόστολοι και ειδικά εκείνοι που είχαν ως
κέντρο την Αντιόχεια, φαίνεται ότι υπήρξαν οι πρωτοπόροι προς την
κατεύθυνση αυτή και η μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης στην ελληνική από
τους «Εβδομήκοντα» αποτέλεσε γι' αυτούς σημαντική κληρονομιά. Τα 27
βιβλία της Καινής Διαθήκης είναι είτε από την αρχή είτε τουλάχιστον στην
παρούσα μορφή τους, γραμμένα στην ελληνική γλώσσα, επειδή άσχετα προς
την αρχική καταγωγή του ιστορικού υλικού ή των αρχικών γραπτών πηγών, τα
κείμενα αυτά προέρχονται όλα από Εκκλησίες που χρησιμοποιούσαν τα
ελληνικά ως μέσο επικοινωνίας. Μάλιστα, αν εξαιρεθούν ελάχιστα χωρία,
στα βιβλία της Καινής Διαθήκης, χρησιμοποιείται παντού και η ελληνική
Παλαιά Διαθήκη των «Εβδομήκοντα». Κατ' αυτό τον τρόπο, είναι φανερό πως η
Καινή Διαθήκη αποτελεί μέρος της ελληνικής γραμματολογίας.<br />
Το γραπτό μήνυμα που διασώθηκε από τα βιβλία της Καινής Διαθήκης,
εξαφανίστηκε στην αρχική του μορφή. Δεν έχουμε στη διάθεση μας ούτε ένα
απλό σπάραγμα παπύρου, της γραφικής ύλης των πρώτων αιώνων, που να
περιέχει κείμενο της Καινής Διαθήκης όπως βγήκε από το χέρι του αρχικού
συγγραφέα.<br />
Αυτό οφείλεται σε χιλιάδες αντιγραφείς, που από γενιά σε γενιά διέσωσαν
και μετέδωσαν τα κείμενα αυτά. Είτε δεν διάβασαν σωστά κάποιες λέξεις,
είτε εσφαλμένα αντέγραψαν άλλες, μετέθεσαν ολόκληρες προτάσεις,
παρέλειψαν ολόκληρες φράσεις καθώς ήταν δυνατό από κάποια φυσική φθορά
στο κείμενο του υποδείγματος να είχαν σβηστεί λίγα ή πολλά γράμματα και
αυτά να παραλείπονται στο αντίγραφο, διάφορες προσθήκες παρουσιάζονταν
και γενικά έκαναν όλα τα λάθη που η μελέτη της παλαιογραφίας και της
κριτικής κειμένων έχει εντοπίσει σε κάθε ανθρώπινη προσπάθεια
αντιγραφής.<br />
Υπήρχαν επίσης πολλοί άλλοι αντιγραφείς που αναλάμβαναν να βελτιώσουν
την ατελή γραμματική μερικών συγγραφέων της Καινής Διαθήκης, να
προσθέσουν επεξηγήσεις όταν κάτι φαινόταν πως απαιτούσε αποσαφήνιση ή να
εισαγάγουν κάποιες αλλαγές έτσι ώστε να κερδίσουν κάποια μάχη που
δινόταν στα χρόνια τους. Πολλοί αντιγραφείς εμπιστεύονταν, περιστασιακά,
περισσότερο τη μνήμη τους παρά την όραση τους, γράφοντας αυτό που
θυμόντουσαν και όχι αυτό που έβλεπαν μπροστά τους. Παρόλο λοιπόν που οι
αντιγραφείς αυτοί πίστευαν πως τα κείμενα που αντέγραφαν ήταν ο λόγος
του Θεού, μας κληροδότησαν ένα πλήθος από παραλλαγές και παραφθορές του
κειμένου της Καινής Διαθήκης.<br />
Την σύγκριση και αποκατάσταση των αρχαίων χειρογράφων ώστε να
φτάσουμε όσο είναι ανθρώπινα δυνατό στο αρχικό κείμενο των ευαγγελιστών
και επιστολογράφων, ανέλαβαν ερευνητές, που η ειδικότητα τους είναι
γνωστή ως «Κριτική του κειμένου». Οι ερευνητές αυτοί, κατά τη διάρκεια
του έργου τους, έπρεπε να μελετήσουν μαρτυρίες χιλιάδων χειρογράφων από
τον δεύτερο ως τον δέκατο πέμπτο αιώνα, να αξιολογήσουν το υλικό, να
ταχθούν υπέρ ή ενάντια αυτής ή της άλλης λέξης, υπέρ της μιας ή της
άλλης φράσης, υπέρ της κρίσης μιας περικοπής ως αυθεντικής ή ως
μεταγενέστερης προσθήκης.<br />
Το σημερινό κείμενο της Καινής Διαθήκης, είναι προϊόν όλων αυτών των
συντονισμένων προσπαθειών. Σήμερα σώζονται πάνω από 2.500 ελληνικά
χειρόγραφα που περιέχουν είτε πλήρη, είτε αποσπάσματα του κειμένου. Ο
συνολικός αριθμός παραλλαγών, θελητών και αθέλητων, των ιερών κειμένων,
κυμαίνεται γύρω στις 200.000(!), στο μεγαλύτερο μέρος τους όμως
πρόκειται για παραλλαγές ασήμαντες όσον αφορά το νόημα και την ουσία του
κειμένου. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο τεράστιος αριθμός χειρογράφων και
παραθέσεων χωρίων από τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς, μας επιτρέπει να
έχουμε ένα κείμενο κατά πολύ ανώτερο απέναντι στις περισσότερες σχεδόν
νεώτερες φιλολογικές συνθέσεις.<br />
Το κείμενο της 27ης έκδ. «Nestle-Aland» και 4ης έκδ. της «Greek New
Testament», θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα οικουμενικά αποδεκτό
κείμενο, αφού απ' αυτό διδάσκονται οι φοιτητές την ερμηνεία στα
Πανεπιστήμια του κόσμου και απ' αυτό γίνονται οι μεταφράσεις στις
διάφορες γλώσσες και διαλέκτους.<br />
<strong>Ο Τίμιος Σταυρός και η Αγία Ελένη</strong><br />
Τη θέση της στην Ιστορία, η Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, την
οφείλει στο ταξίδι της στην Παλαιστίνη και τις υπόλοιπες ανατολικές
επαρχίες της αυτοκρατορίας. Κατά τη διάρκεια της Α’ Οικουμενικής Συνόδου
(325 μ.Χ.) πληροφορήθηκε για την κατάσταση που επικρατούσε στους Αγίους
Τόπους και προς το τέλος του 326 μ.Χ. αναχώρησε για την Ιερουσαλήμ.<br />
Ο Ευσέβιος περιγράφει με λεπτομέρειες το ταξίδι της 78χρονης τότε Ελένης
(VC, 3.42-47). Το παρουσιάζει ως ένα ευλαβέστατο προσκύνημα στους
Αγίους Τόπους, κατά το οποίο η Ελένη επιδιδόταν σε πράξεις φιλανθρωπίας
συντηρώντας ολόκληρες κοινότητες, ανεγείροντας ιδρύματα κοινής ωφελείας
με αυτοκρατορικές επιχορηγήσεις και ιδρύοντας μονές. Κάποιοι σύγχρονοι
ιστορικοί όμως εκφράζουν ορισμένες επιφυλάξεις για το κατά πόσο τα
κίνητρα της Ελένης πήγαζαν αποκλειστικά από τη θερμή χριστιανική της
πίστη. Είναι πιθανόν, το κύρος του μεγάλου Κωνσταντίνου να είχε
κλονιστεί μετά από την υιοκτονία και συζυγοκτονία που είχε διαπράξει.
Έτσι, σκοπός της Ελένης ίσως ήταν να κατευνάσει τη δυσαρέσκεια των
κατοίκων στις ανατολικές περιοχές της αυτοκρατορίας.<br />
Στη Βηθλεέμ και το Γολγοθά διεξήγαγε μεγάλες ανασκαφές, κατά τις
οποίες βρέθηκαν οι τόποι της Γέννησης, της Σταύρωσης και της Ανάστασης
του Χριστού. Εκεί, αφού έδωσε εντολή να κατεδαφιστεί ο ναός της
Αφροδίτης από το Γολγοθά, η Ελένη ανέγειρε με αυτοκρατορικές χορηγίες
τους μεγαλοπρεπείς ναούς της Γέννησης (στη Βηθλεέμ) και της Ανάστασης
(στο λόφο του Γολγοθά), που μέχρι σήμερα αποτελούν τα σημαντικότερα
μνημεία του Χριστιανισμού.<br />
Η μεγάλη δόξα της Ελένης, μεταξύ προπάντων των χριστιανικών
πληθυσμών, οφείλεται στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού. Οι ιστορικοί
διατηρούν κάποιες επιφυλάξεις για το κατά πόσο η παράδοση αυτή αποτελεί
ιστορικό γεγονός. Ο Ευσέβιος, παρόλο που δίνει λεπτομερείς πληροφορίες
για τα έργα της Ελένης στα Ιεροσόλυμα, δεν αναφέρει την ανακάλυψη του
Τιμίου Σταυρού. Ο Ρουφίνος είναι εκείνος, που στη δική του
«Εκκλησιαστική Ιστορία», συνδέει την Ελένη με την εύρεση του Τιμίου
Σταυρού (Hist. Eccl 10, 7-8).<br />
Όπως επισημαίνει και ο γνωστός αρχαιολόγος και άριστος γνώστης του χώρου
τής Ορθόδοξης Λατρείας, καθηγητής και ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος
Καλοκύρης στο βιβλίο του «Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα τού Ναού τής
Αναστάσεως Ιεροσολύμων και το θέμα τού Αγίου Φωτός», «η εύρεση τού
Σταυρού (ή -κατά τους επιφυλακτικούς κριτικούς- τού ξύλου που ταυτίστηκε
με τον Σταυρό) βεβαιώνεται από τις πηγές ότι έγινε επί της βασιλείας
τού Μ. Κωνσταντίνου, όμως δεν αναφέρεται ως ευρέτρια η αγία Ελένη μέχρι
το τέλος τού 4ου αιώνος».<br />
Οι εκδοχές βέβαια για το πώς ακριβώς συνέβη αυτό, ποικίλλουν, κοινός
όμως παρονομαστής είναι ότι τόσο ο καθορισμός τού ακριβούς σημείου
ανασκαφής όσο και η επιλογή τού σωστού σταυρού ανάμεσα στους συνολικά
τρεις που βρέθηκαν, κατέστη δυνατός μέσω μιας σειράς θαυμάτων: λουλούδια
κατεύθυναν με την ευωδιά τους, νεκροί αναστήθηκαν, μυαλά φωτίστηκαν...<br />
Κατά μία εκδοχή, όταν η Αγία Ελένη με τους συνοδούς της άρχισε τις
έρευνες, μια νεαρή Εβραιοπούλα οδήγησε την Βασιλομήτορα στον Ιούδα, πού
έμενε στα Ιεροσόλυμα, διότι εκείνος εγνώριζε από τους παλαιοτέρους την
τοποθεσία, όπου είχαν ρίξει τους τρεις σταυρούς. Εκεί μάλιστα φύτρωνε
κάθε χρόνον μόνο του και το ευωδιαστό «βασιλικό χόρτο», αυτό, που
λέγεται και σήμερα βασιλικός. Πήγε, λοιπόν, η Αγ. Ελένη στην τοποθεσία
αυτή και πριν δώσει εντολή να αρχίσουν οι ανασκαφές, γονάτισε και
προσευχήθηκε θερμά στον Χριστό. Μόλις όμως σηκώθηκε στα πόδια της και
πριν να πει μια λέξη, έγινε μέγας σεισμός, μόνον στο σημείον αυτό, και
το έδαφος σχίστηκε σε μεγάλο βάθος. Τότε άρχισαν αμέσως οι ανασκαφές και
σε λίγη ώρα βρέθηκαν και οι τρεις σταυροί, προς γενική κατάπληξη όλων
των παρισταμένων.<br />
Όλοι έκλαιγαν από χαρά και άλλοι δόξαζαν τον Θεόν και προσεύχονταν. Η
στιγμή ήταν μοναδική και πανίερη. Καθάρισαν τους τρεις σταυρούς από τα
χώματα, μολονότι, βρέθηκαν σε ένα κοίλωμα της γης και ήταν καλά
προστατευμένοι. Δεν ήξεραν όμως ποιος από τους τρεις ήταν ο Σταυρός
επάνω στον όποιον σταυρώθηκε ο Χριστός. Εκεί κοντά βρισκόταν σε μια
καλύβα μια ετοιμοθάνατη γυναίκα, που έπασχε από χρόνια ασθένεια. Η Αγ.
Ελένη σκέφθηκε αμέσως ότι ο πραγματικός Τίμιος Σταυρός θα θεράπευε
αμέσως την γυναίκα, εάν της έβαζαν πάνω της τον Σταυρόν του Κυρίου. Έτσι
έβαλαν διαδοχικά τους δύο πρώτους σταυρούς, αλλά χωρίς κανένα
αποτέλεσμα. Μόλις όμως έβαλαν στο σώμα της τον τρίτον Σταυρόν, η
ετοιμοθάνατη γυναίκα έγινε αμέσως καλά και σηκώθηκε στα πόδια της. Έτσι
αποδείχτηκε ότι αυτός ήταν ο πραγματικός Τίμιος Σταυρός. Και όπως γράφει
και ο Ευθύμιος Ζυγαβηνός στον Σταυρόν του Κυρίου υπήρχε και η μικρή
σανίδα με την επιγραφή «Ι.Ν.Β.Ι.» (Ιησούς Ναζωραίος Βασιλεύς Ιουδαίων),
πού είχε βάλει ο Πόντιος Πιλάτος.<br />
Βέβαια, στην παραπάνω εκδοχή υπάρχει η αντίφαση. Απ' την στιγμή που
υπήρχε η επιγραφή Ι.Ν.Β.Ι., πως μπερδεύτηκαν ανάμεσα στους τρεις
σταυρούς; Ας παραβλέψουμε το ότι μέχρι να γίνει η ταυτοποίηση του
«πραγματικού» σταυρού προηγήθηκε η κινηματογραφικά τυποποιημένη σκηνή
των δυο «τζούφιων» σταυρών, που εμπεριέχει όλα τα στοιχεία του «θρίλερ»,
μέχρι επιτέλους να γίνει το θαύμα.<br />
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η Αγία Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ για να
προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει τον Θεό για τους
θριάμβους του γιου της Μεγάλου Κωνσταντίνου.<br />
Ο θείος ζήλος, όμως, έκανε την αγία Ελένη να αρχίσει έρευνες για την
ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού. Επάνω στο Γολγοθά υπήρχε ειδωλολατρικός
ναός της θεάς Αφροδίτης, τον οποίο γκρέμισε και άρχισε τις ανασκαφές.<br />
Έτσι ξάφνου διέκρινε δια της «Θείας Φώτισης» τρεις σταυρούς ανάμεσα σε
εκατοντάδες που υπήρχαν εκεί, γιατί ο Γολογοθάς ήταν μέρος όπου επί
πολλά έτη σταύρωναν κόσμο, ο τόπος έβριθε από ξύλινα κομμάτια σταυρών.
Δεν είναι επομένως εύκολο να βρεις τον συγκεκριμένο σταυρό του Κυρίου. Η
συγκίνηση υπήρξε μεγάλη, αλλά ποιος από τους τρεις ήταν του Κυρίου;
Τότε ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος με αρκετούς ιερείς, αφού έκαναν
δέηση, άγγιξε στους σταυρούς το σώμα μιας ευσεβεστάτης κυρίας που είχε
πεθάνει. Όταν ήλθε η σειρά και άγγιξε τον τρίτο σταυρό, που ήταν του
Κυρίου, η γυναίκα αμέσως αναστήθηκε.<br />
Η είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή σε όλα τα μέρη της Ιερουσαλήμ. Πλήθη
πιστών άρχισαν να συρρέουν για να αγγίξουν το Τίμιο Ξύλο. Επειδή όμως
συνέβησαν πολλά δυστυχήματα από το συνωστισμό, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό
μέσα στο ναό σε μέρος υψηλό, για να μπορέσουν να τον δουν και να τον
προσκυνήσουν όλοι.<br />
Κατά μια άλλη εκδοχή, πήγε στα Ιεροσόλυμα και ζήτησε να μάθει σε ποιο
μέρος ήταν θαμμένος ο Σταυρός. Όμως κανένας Χριστιανός δεν ήξερε να της
πει. Εκείνοι που πριν από πολλά χρόνια τον είχαν θάψει βαθιά στο χώμα,
είχαν πια πεθάνει. Έβαλε λοιπόν η Αγία Ελένη χιλιάδες εργάτες κι άρχισαν
να σκάβουν όλα τα χωράφια εκεί γύρω. Είχε ακλόνητη πίστη πως κάπου θα
τον έβρισκε. Πολλούς μήνες δούλευαν οι εργάτες χωρίς αποτέλεσμα. Κάποια
μέρα, καθώς η Αγία Ελένη βάδιζε μέσα σ' ένα χωράφι, πάτησε ένα χορτάρι
και αμέσως μια γλυκιά μυρωδιά γέμισε τον αέρα. Καθώς κοίταξε γύρω της
έσκυψε κι έκοψε ένα κλαδάκι απ' το φυτό που πάτησε, το μύρισε και τότε
κατάλαβε πως το χορτάρι εκείνο ήταν που σκορπούσε την γλυκιά ευωδιά. Με
μιας ο νους της «φωτίστηκε», φώναξε έναν εργάτη και του είπε να σκάψει
σ' εκείνο το μέρος.<br />
Σε λίγο, τι θαύμα! Ο εργάτης βρήκε εκεί τον Τίμιο Σταυρό.<br />
Από εκείνη τη στιγμή, το μυρωδάτο αυτό φυτό λέγεται βασιλικός, γιατί
φύτρωσε στο σημείο που ήταν θαμμένος ο Σταυρός, όπου είχε σταυρωθεί ο
βασιλιάς του κόσμου.<br />
<strong>Η επιγραφή Ι.Ν.Β.Ι. του Τιμίου Σταυρού</strong><br />
Την 1η Φεβρουαρίου του 1492 έγινε μια ανακάλυψη στην αρχαία πρωτεύουσα
της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Κατά τη διάρκεια αποκατάστασης μίας
τοιχογραφίας, στην οποία εικονίζεται η εύρεση του Τιμίου Σταυρού από την
Αγία Ελένη, βρέθηκε πίσω από αυτήν μία πέτρινη πλάκα, στην οποία ήταν
χαραγμένη η επιγραφή «TITULUS CRUCIS».<br />
<br />
<center>
<img alt="Η επιγραφή του Τιμίου Σταυρού" class="" data-lazy-type="image" data-src="https://i44.tinypic.com/9i4qb8.jpg" src="https://i44.tinypic.com/9i4qb8.jpg" title="Η επιγραφή του Τιμίου Σταυρού" /></center>
Οι εργάτες αφαίρεσαν την πλάκα και ανακάλυψαν μία κόγχη, εντός της
οποίας υπήρχε ένα μολύβδινο κιβώτιο, σφραγισμένο από τον Αρχιεπίσκοπο
της Μπολόνια καρδινάλιο Γεράρδο, τον μετέπειτα Πάπα Φωτεινό Β΄
(1144-1145), πάνω στο οποίο υπήρχε μία επιγραφή, η οποία πιστοποιούσε το
περιεχόμενο του. Μέσα σε αυτό υπήρχε ένα τεμάχιο της εγχάρακτης
πινακίδας από το Σταυρό του Ιησού.<br />
Το τεμάχιο ήταν από ξύλο καρυδιάς, είχε πλάτος 25,3 εκατοστά, ύψος
14, πάχος 2,6 και ζύγιζε 687 γραμμάρια, που σημαίνει ότι οι διαστάσεις
ολόκληρης της πινακίδας πρέπει να ήταν περίπου 60 εκατοστά πλάτος και 21
ύψος. Αρχικά ήταν βαμμένη άσπρη και το χρώμα των γραμμάτων ήταν μάλλον
βαθύ κόκκινο, με τα γράμματα χαραγμένα από τα δεξιά προς τα αριστερά,
σύμφωνα με τον εβραϊκό τρόπο γραφής. Παρ’ όλη τη μεγάλη φθορά, την
οποίαν είχε υποστεί προϊόντος του χρόνου, ήταν δυνατόν να διαβαστούν η
δεύτερη και η τρίτη λέξη, ενώ η πρώτη σχεδόν αδύνατον.<br />
Ωστόσο, αυτή η, εκ πρώτης όψεως, εκπληκτική ανακάλυψη, έγειρε κάποια
σοβαρά ερωτήματα, όσον αφορά στη γνησιότητα της εν λόγω επιγραφής.
Υπάρχουν μαρτυρίες για την ύπαρξη τέτοιας επιγραφής; Εκτός από τις
αναφορές των προαναφερθέντων εκκλησιαστικών συγγραφέων για την
ανακάλυψη, μαζί με το Σταυρό του Ιησού, της επιγραφής με την αιτία της
θανατικής Του καταδίκης, υπάρχουν και δύο μαρτυρίες για την ύπαρξη της
τον 4ο αιώνα μ.Χ. Η πρώτη προέρχεται από τον ανώνυμο «προσκυνητή του
Μπορντώ», ένα Χριστιανό από τη Γαλλία, ο οποίος επισκέφτηκε την
Ιερουσαλήμ το 333 μ.Χ. και η δεύτερη από την Αιθέρια, μία Χριστιανή από
την Ισπανία, η οποία επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους το 382 μ.Χ.<br />
Στην επιγραφή υπάρχουν τρεις σειρές από γράμματα, η μία κάτω από την
άλλη. Η πρώτη είναι τόσο πολύ κατεστραμμένη, που μόνο έξι, ίσως επτά,
απολήξεις γραμμάτων έχουν διασωθεί. Αν και έχουν προταθεί κατά καιρούς
διάφορες θεωρίες, όπως των καθηγητών Γκέρχαρντ Κρολλ (Αραμαϊκή), Σαλόμ
Μπεν Χορίν (Εβραϊκή) και Κάρστεν Πίτερ Τίεντε (Εβραϊκή), η γλώσσα και το
περιεχόμενο της πρώτης γραμμής καλύπτονται μέχρι σήμερα από ένα πέπλο
αβεβαιότητας. Συνεχίζοντας στη δεύτερη (Ελληνική) και την τρίτη
(Λατινική) γραμμή παρατηρούμε ότι και αυτές είναι γραμμένες από δεξιά
προς τ’ αριστερά, κάτι εντελώς φυσιολογικό για την πρώτη γραμμή, όχι
όμως γι’ αυτές τις δύο. Όπως και για την προηγούμενη, έτσι και γι’ αυτήν
δεν υπάρχει μία πειστική απάντηση. Ο καθηγητής Κ. Π. Τίεντε ερμήνευσε
το γεγονός αυτό ως ένα λάθος του Εβραίου γραφέα, ο οποίος δεν ήξερε
Ελληνικά και Λατινικά, αλλά γνωρίζοντας το ελληνικό και λατινικό
αλφάβητο, έγραψε με τον εβραϊκό τρόπο (από δεξιά προς τ’ αριστερά) αυτά
που του υπαγόρευσαν στις δύο προαναφερθείσες γλώσσες. Στη δεύτερη σειρά
διαβάζουμε «ΝΑΖΑΡΕΝΟΥΣ Β[ΑΣΙΛΕΥΣ]», το οποίο έρχεται σε συμφωνία με τη
μαρτυρία του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου (κεφ. 19, στιχ. 19) «ΙΗΣΟΥΣ Ο
ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ». Σ’ αυτό όμως διασώζεται ο λεκτικός
τύπος «ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ» και όχι ο προαναφερθείς. Η λύση γι’ αυτό το πρόβλημα,
βρίσκεται στην επόμενη σειρά, η οποία είναι γραμμένη στα Λατινικά και
έχει ως εξής: «ΝΑΖΑRINUS RΕ[Χ]». Σύμφωνα με τον καθηγητή Κ. Π. Τίεντε
πρόκειται για κλασική περίπτωση μεταγραφής, δηλαδή ο γραφέας δεν
μετέφρασε αλλά μετέγραφε στα Ελληνικά από τα Λατινικά το επίθετο, το
οποίο δήλωνε τον τόπο καταγωγής του Ιησού.<br />
Το εν λόγω εύρημα όμως όπως έδειξε η ραδιοχρονολόγηση που έγινε το
2002, προέρχεται από μια πολύ μεταγενέστερη εποχή και συνεπώς ΔΕΝ
υπάρχει περίπτωση να είναι η αυθεντική πινακίδα που κατά την Αγία Γραφή
χρησιμοποιήθηκε στη Σταύρωση.<br />
Κατόπιν εμπεριστατωμένων φιλολογικών και παλαιογραφικών αναλύσεων
ωστόσο, θεωρήθηκε δυνατόν -για την ακρίβεια, προτάθηκε η πιθανότητα-, η
ανευρεθείσα πινακίδα να αποτελεί το ακριβές αντίγραφο της αυθεντικής.<br />
Εδώ όμως θα πρέπει να επισημανθεί ότι παρόμοια έλεγαν και πριν από
μερικά χρόνια για το περιβόητο «οστεοφυλάκιο του Ιακώβου». Κατά τον
πατέρα Φίτσμαγιερ, έναν από τους μεγαλύτερους ειδικούς παγκοσμίως στην
αραμαϊκή, η εγχάρακτη επιγραφή της οστεοθήκης δεν υπήρχε αμφιβολία ότι
ήταν αυθεντική και ως εκ τούτου αποτελούσε την αρχαιότερη απόδειξη τής
ιστορικότητας του Ιησού.<br />
Κι όμως η αυθεντία, με την οποία «κανείς δεν θέλει να αναμετρηθεί
όταν έχουμε να κάνουμε με Αραμαϊκά», τελικά έσφαλε. Διότι όπως αργότερα
αποδείχθηκε, το υποτιθέμενο αρχαιολογικό εύρημα δεν ήταν τίποτα άλλο
παρά μια καλοστημένη απάτη. Έτσι λοιπόν, η σιγουριά του καθηγητή Τίεντε
ότι η πινακίδα Ι.Ν.Β.Ι. δεν μπορεί να είναι προϊόν νοθείας, δεν λέει και
πολλά. Άλλωστε ήδη έπεσε μια φορά έξω στις εκτιμήσεις του και μάλιστα
δραματικά: Ενώ αρχικά δεν απέκλειε τον 1ο μεταχριστιανικό αιώνα, η
ραδιοχρονολόγηση έβγαλε τελικά 980 - 1146 μ. Χ.!<br />
Ούτως ή άλλως τα ερωτήματα που αναζητούν απάντηση δεν είναι και λίγα.
Κατ’ αρχάς το κείμενο της ελληνικής φράσης δεν συμφωνεί με κανένα από
τα Ευαγγέλια, όπως ούτε κι αυτά μεταξύ τους. Οι εκδοχές των Συνοπτικών
απέχουν παρασάγγας από αυτό που (έστω και αποσπασματικά) αναγράφεται
στον Titulus, ενώ και με την εκδοχή του Κατά Ιωάννην υπάρχει πρόβλημα:
Πρώτον το όνομα «Ιησούς» δεν είναι γραμμένο ολόκληρο, αλλά με τα αρχικά
του (ΙC), ενώ λείπουν και τα δύο από την Αγία Γραφή παραδεδομένα
οριστικά άρθρα («Ιησούς ο Ναζωραίος ο Βασιλεύς ...»).<br />
<strong>Οι μαθητές του Χριστού</strong><br />
Το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ιησούς φέρεται ότι επέλεξε δώδεκα μαθητές
ερμηνεύεται από μελετητές της ιστορικότητας του προσώπου ότι είναι
συμβολισμός.<br />
Ήθελε με αυτό τον τρόπο να δείξει ότι η διδασκαλία και το μήνυμά του αγκαλιάζει ολόκληρο το Ισραήλ.<br />
Και τα τέσσερα Ευαγγέλια συμφωνούν πως υπάρχουν 12 μαθητές, δεν
συμφωνούν όμως στα ονόματά τους. Ένα παράδειγμα: Ο 12ος μαθητής, σύμφωνα
με τον Ματθαίο και τον Μάρκο, ονομαζόταν Θαδδαίος. Σύμφωνα με τον Λουκά
ήταν ο Ιούδας ο υιός του Ιακώβου, ενώ ο Ιωάννης τον αναφέρει ως ο
«Ιούδας, ουχί ο Ισκαριώτης».<br />
Μια άλλη εξήγηση που έχει δοθεί είναι ότι ορισμένοι μαθητές ίσως είχαν
δύο ονόματα. Για παράδειγμα, πιθανόν το Λευί να είναι το δεύτερο όνομα
του Ματθαίου. Ενώ ο Θαδδαίος που αναφέρεται στον Ματθαίο και τον Μάρκο
να είναι το ίδιο πρόσωπο με το «γιο του Ιακώβου» που αναφέρεται στον
Λουκά, και με τον Ιούδα (όχι τον Ισκαριώτη) που αναφέρεται στον Ιωάννη.<br />
Ο Χριστός όμως φαίνεται είχε έναν κύκλο με σταθερούς μαθητές, έναν
άλλο με «οπαδούς» στον οποίο πρέπει να συμπεριληφθούν οι γυναίκες
(Μαγδαληνή, Μάρθα, Μαρία κ.ά.) και έναν τρίτο με «συμπαθούντες».<br />
Αξίζει να σημειωθεί ότι η οικογένεια του Ιησού δεν συμπεριλαμβανόταν
στους οπαδούς Του. Ο «πατέρας» Ιωσήφ δεν ξαναεμφανίζεται στα Ευαγγέλια
μετά τη γέννηση. Μάλιστα, ο Χριστός φαίνεται να διάκειται αρνητικά
απέναντι στην οικογένειά Του. Αναφέρει ο Μάρκος ότι η μητέρα και τ'
αδέλφια Του βρίσκονταν έξω από έναν χώρο που δίδασκε και του έστειλαν
μήνυμα. Κι η απάντησή Του ήταν: «Τις είναι η μήτηρ μου ή οι αδελφοί
μου;» Και κοιτάζοντας γύρω τους οπαδούς του πρόσθεσε: «Ιδού η μήτηρ μου
και οι αδελφοί μου, διότι όστις κάμη το θέλημα του Θεού, ούτος είναι
αδελφός και αδελφή και μήτηρ μου».<br />
Παρ' όλ' αυτά μετά το θάνατό Του, ο αδελφός του ο Ιάκωβος είναι ένας από τους ηγέτες της πρώτης Εκκλησίας.<br />
<strong>Οι Οικουμενικές Σύνοδοι και ο καθορισμός των...προδιαγραφών της θρησκείας και της πίστης</strong><br />
Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος διήρκεσε δύο μήνες και δώδεκα ημέρες και
πραγματοποιήθηκε στη Νίκαια της Βιθυνίας. Συγκλήθηκε από τον Μέγα
Κωνσταντίνο στις 20 Μαΐου του 325 και έλαβαν μέρος 318 επίσκοποι. Η
Σύνοδος μεταξύ άλλων αποφάσεων, διακήρυξε την ομοουσιότητα του Υιού με
τον Πατέρα.<br />
Η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε από τον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α’
τον Μέγα στην Κωνσταντινούπολη το 381 και συμμετείχαν 150 ορθόδοξοι
επίσκοποι και 36 Μακεδονιανοί. Η Σύνοδος μεταξύ άλλων αποφάσεων,
συμπλήρωσε το Σύμβολο της Πίστεως (Σύμβολο Νικαίας –
Κωνσταντινουπόλεως).<br />
Η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος συνήλθε στην Έφεσο, στη βασιλική της
Θεοτόκου, το 431 από τον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο Β’. Συμμετείχαν 200
επίσκοποι, ανάμεσα στους οποίους ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας ως
προεδρεύων. Η Σύνοδος μεταξύ άλλων αποφάσεων, διακήρυξε ότι ο Ιησούς
είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, με πλήρη ένωση των δύο φύσεων
και απέδωσε επίσημα στην Παρθένο Μαρία τον τίτλο «Θεοτόκος».<br />
Η Δ΄ Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε από τον Αυτοκράτορα Μαρκιανό και
τη σύζυγό του, Αυγούστα Πουλχερία το 451 στη Χαλκηδόνα. Αποτελούνταν από
650 επισκόπους και καταπολέμησε τη διδασκαλία του Μονοφυσιτισμού, η
οποία, με πρωτεργάτη τον αρχιμανδρίτη Ευτυχή, δίδασκε ότι η θεία φύση
του Χριστού απορρόφησε πλήρως την ανθρώπινη.<br />
Η Ε΄ Οικουμενική Σύνοδος έλαβε χώρα από τις 5 Μαΐου έως τις 21
Ιουνίου του 553 στην Κωνσταντινούπολη με τη συμμετοχή 165 επισκόπων, υπό
την προεδρία του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ευτυχίου. Την συγκάλεσαν ο
Αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α΄ και η σύζυγός του, Αυτοκράτειρα Θεοδώρα.
Επαναβεβαίωσε τα ορθόδοξα δόγματα περί της Αγίας Τριάδας και του Ιησού
Χριστού και καταδίκασε πλήθος μη ορθοδόξων συγγραμμάτων καθώς και
ορισμένους συγγραφείς (Ευάγριο, Δίδυμο, Ωριγένη κ.α.).<br />
Η ΣΤ’ Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 680 από
τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Δ΄ Πωγωνάτο και παραβρέθηκαν από 150 έως
289 επίσκοποι. Η Σύνοδος αυτή διατύπωσε ότι ο Χριστός έχει Θεία και
Ανθρώπινη θέληση, η οποία υποτάσσεται στη Θεία.<br />
Η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος συγκλήθηκε από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο
ΣΤ΄ και τη μητέρα του, Αυτοκράτειρα Ειρήνη την Αθηναία στη Νίκαια της
Βιθυνίας, στο Ναό της Αγίας Σοφίας, το 787 κατόπιν αίτησης του Πατριάρχη
Κωνσταντινουπόλεως Ταρασίου. Εκεί εκφράσθηκε το δόγμα ότι η
εικονογράφηση του Χριστού και των Αγίων εδράζεται στην ενανθρώπηση του
δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδας και διευκρινίστηκε ότι η τιμή προς
τις εικόνες αναφέρεται στο πρόσωπο που αυτή απεικονίζει και όχι στο
υλικό από το οποίο είναι αυτή φτιαγμένη.<br />
Για την Ορθόδοξη Εκκλησία, οι κανόνες που εξέδωσαν «αι επτά θεόπνευστοι Οικουμενικαί Σύνοδοι», υποδεικνύουν το ορθό επειδή:<br />
* Στηρίζονται στη θεόπνευστη Αγία Γραφή και την αυθεντική αποστολική και εκκλησιαστική παράδοση.<br />
* Θεσπίσθηκαν ή επικυρώθηκαν (εγκρίθηκαν) από την Εκκλησία με Οικουμενικές Συνόδους που εκφράζουν το αλάθητο της Εκκλησίας.<br />
* Η έγκριση από Οικουμενική Σύνοδο δίνει στον Κανόνα οικουμενικότητα, διαχρονικότητα, διατοπικότητα και αυθεντικότητα.<br />
<strong>Η Ιερά Σινδόνη του Τορίνο</strong><br />
<img alt="Η Ιερά Σινδόνη του Τορίνο" class="" data-lazy-type="image" data-src="https://i40.tinypic.com/axgnjl.jpg" height="724" src="https://i40.tinypic.com/axgnjl.jpg" style="float: right;" title="Η Ιερά Σινδόνη του Τορίνο" width="400" />Η
Σινδόνη του Τορίνο ή Ιερά Σινδόνη είναι ένα κομμάτι ύφασμα πάνω στο
οποίο είναι αποτυπωμένη η εικόνα ενός γενειοφόρου άνδρα, και η
τοποθέτηση του πάνω στο ύφασμα πιστεύεται ότι ταιριάζει σε σώμα που έχει
σταυρωθεί και τραυματιστεί. Η Σινδόνη φέρει την εικόνα του γενειοφόρου
άνδρα, εμπρός και πίσω, ηλικίας περίπου 33 ετών, με ύψος περίπου 1,80 μ.
και βάρος 77 κιλά. Σε όλο το μήκος του υφάσματος υπάρχουν κηλίδες
αίματος που αποδίδονται σε θάνατο από σταύρωση. Είναι εμφανείς τρύπες
από καψίματα και μερικές σταγόνες νερού από την πυρκαγιά του 1532. Ο
άνθρωπος της Σινδόνης φέρει στους καρπούς των χεριών και στα πόδια
σημάδια από αίμα που σημαίνει ότι σταυρώθηκε και επίσης στην πλάτη
σημάδια από μαστίγωση. Στο πρόσωπο, υπάρχουν διογκώσεις που είναι
αιματώματα, τα οποία είναι ιδιαίτερα ορατά στο δεξί μάγουλο. Σε όλο το
σώμα υπάρχουν σημάδια από μώλωπες και πληγές. Στο μέτωπο, στον αυχένα
και στα μαλλιά που είναι μακριά, υπάρχει αίμα, ενώ πληγές καλύπτουν την
περιφέρεια του κεφαλιού, που μάλλον έχουν προκληθεί από στεφάνι
φτιαγμένο από μυτερά αγκάθια. Στο στήθος και στην πλάτη φαίνονται
γδαρσίματα, που πιθανώς έγιναν από μαστίγιο, όργανο βασανισμού των
ρωμαϊκών χρόνων. Στη δεξιά ωμοπλάτη, υπάρχουν τετραγωνικές εκχυμώσεις
που αποδίδονται σε βαρύ αντικείμενο, που μπορεί να ήταν ο οριζόντιος
δοκός του σταυρού που ο καταδικασμένος κουβαλούσε μέχρι τον τόπο της
εκτέλεσης. Στη δεξιά θωρακική περιοχή βρέθηκαν σημάδια αίματος, που
έχουν τα χαρακτηριστικά εκείνα πτωτικού αίματος.<br />
Πριν το Μεσαίωνα η ιστορία της Σινδόνης του Τορίνο είναι σκοτεινή και
καλύπτεται από μυστήριο. Ιστορικές αναφορές στη Σινδόνη του Τορίνο
χρονολογούνται από το 1354. Νωρίτερα, υπάρχουν υπόνοιες πως ανήκε στο
Τάγμα των Ναϊτών Ιπποτών, για τους οποίους υποστηρίζεται πως την είχαν
στην κατοχή τους για 200 χρόνια περίπου. Οι τελευταίοι Ναΐτες που
εικάζεται ότι κατείχαν τη σινδόνη ήταν ο Ζακ Ντε Μολέ και ο Ζοφρέ Ντε
Σαρνέ, οι οποίοι κάηκαν στην πυρά το 1314, μετά την διάλυση του
Τάγματος. Ως πρώτος κάτοχός της αναγνωρίζεται με ασφάλεια ο Γάλλος
ιππότης Ζοφρέ Ντε Σαρνέ, ο οποίος δίσταζε να δημοσιοποιήσει το γεγονός
της ύπαρξής της, πιθανώς λόγω των μυστηριωδών συνθηκών με τις οποίες
είχε έρθει στα χέρια του, μάλλον λόγω συγγένειας με τον Ναΐτη Ντε Σαρνέ.
Ο ίδιος είχε χτίσει μία φτωχική εκκλησία στο Λιρέ της Γαλλίας, και ενώ η
οικογένειά του ήταν σε οικονομικό αδιέξοδο, αποφάσισε να εκθέσει εκεί
τη Σινδόνη. Ο επίσκοπος της περιοχής Ερρίκος του Πουατιέ, αντέδρασε για
την αυθεντικότητα της και υπέβαλλε μνημόνιο, το οποίο ανέφερε πως μετά
από εξετάσεις που έκανε στη Σινδόνη, την βρήκε πλαστή, αναφέροντας
επίσης πως είχε ανακαλύψει και τον καλλιτέχνη που τη φιλοτέχνησε. Η
Σινδόνη αμέσως αποσύρθηκε, για να εκτεθεί εκ νέου το 1389. Ο γιος του
Ντε Σαρνέ, αγνοώντας τον τοπικό επίσκοπο, πήρε άδεια από τον Πάπα,
παραδεχόμενος εξ αρχής πως δεν ήταν γνήσια, αλλά αντίγραφο. O επίσκοπος
της περιοχής Πιέρ Ντ΄Αρσί, σε μνημόνιο προς τον Πάπα Κλημέντιο Ζ',
χαρακτήριζε τη Σινδόνη ως απάτη, αναφερόμενος στις προγενέστερες έρευνες
του Ερρίκου του Πουατιέ.<br />
Το 1452, το ύφασμα πωλήθηκε στον Δούκα του Σαβόϋ, ο οποίος ανέγειρε
ειδικό παρεκκλήσι και τοποθέτησε τη Σινδόνη στο Σαμπερύ της Γαλλίας το
1464. Το 1532, προκλήθηκε πυρκαγιά στο παρεκκλήσι, που προκάλεσε φθορές
στη Σινδόνη, με αποτέλεσμα η οικογένεια του Σαβόϋ να τη μεταφέρει στο
Τορίνο της Ιταλίας, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα. Η μοναδική φορά που
μεταφέρθηκε από το Τορίνο ήταν τα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν
τοποθετήθηκε στο μοναστήρι του Μοντεβεγκίνε, στο Αβελίνο της νότιας
Ιταλίας, για να παραμείνει αργότερα οριστικά στο Τορίνο.<br />
Η Ιερά Σινδόνη του Τορίνο έχει αποτελέσει πηγή διαμάχης μεταξύ της
θρησκευτικής και της επιστημονικής κοινότητας για αιώνες, καθώς
υποστηρίζεται ότι πρόκειται για το σάβανο στο οποίο εναποτέθηκε το σώμα
του Ιησού Χριστού, μετά την αποκαθήλωσή του από τον Σταυρό, ενώ σύμφωνα
με επιστημονικές μελέτες αποτελεί ανθρώπινο δημιούργημα. Η Σινδόνη είναι
ένα λινό ύφασμα κιτρινωπού χρώματος, διαστάσεων 4,30 μέτρων μάκρος και
1,10 μέτρων φάρδος, που φυλάσσεται από το 1578 στον καθεδρικό ναό του
Τορίνο. Η ύφανση του είναι από ψαροκόκκαλο από ίνες λιναριού, υλικά που
χρησιμοποιούνταν την εποχή του Ιησού Χριστού.<br />
Για την αυθεντικότητα και την προέλευσή της έχουν διατυπωθεί πολλές
απόψεις. Επιστημονικές αναλύσεις και χρονολογήσεις του υφάσματος
χρονολογούνται από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν παρατηρήθηκε πως οι
χρωματικοί τόνοι των εικόνων της Σινδόνης είχαν μάλλον το χαρακτήρα
φωτογραφικών αρνητικών. Το 1988, τρεις ανεξάρτητες μελέτες που
πραγματοποιήθηκαν σε εργαστήρια του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, της
Αριζόνας και του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ελβετίας αντίστοιχα,
κατέληξαν στο συμπέρασμα πως πρόκειται για δημιούργημα που χρονολογείται
την περίοδο 1290-1390. Με βάση τα αποτελέσματα των ερευνών, η
Ρωμαιοκαθολική εκκλησία αποδέχτηκε τη Σινδόνη ως μη αυθεντική.<br />
<strong>Απολλώνιος ο Τυανέας και Ιησούς Χριστός. Η μεγάλη «κλοπή»;</strong><br />
Γνωρίζουμε όλοι μας ότι η ιστορία, ως συνήθως, γράφεται από τον νικητή.
Επίσης γνωρίζουμε ότι η παραχάραξη της ιστορίας, με όποια «υλικά»
απαιτούνται, αποτέλεσε εργαλείο προσπορισμού των νικητών Χριστιανών. Και
ιδιαίτερα από την έναρξη (Α’ Οικουμ. Σύνοδος) της νεοτέρας
«Χριστολογίας».<br />
Μία τέτοια περίπτωση «καραμπινάτης» παραχάραξης είναι και αυτή του μεγάλου Έλληνα σοφού Απολλώνιου Τυανέα.<br />
Γεννήθηκε το έτος 4 π.χ. και πέθανε σε βαθιά γεράματα το 100 μ.χ.
περίπου. Υπήρξε ανθρωπιστής μέγας διδάσκαλος και κατά την διάρκεια της
ζωής του θαυμάζονταν σε τέτοιο βαθμό, ώστε παντού (Ρωμαϊκή επικράτεια)
υπήρχαν εικόνες του, αγάλματα, ναοί αφιερωμένοι στο όνομα του, αλλά και
νομίσματα.<br />
Ήτανε γιος πάμπλουτου Καππαδόκη με βαθιά Ελληνική παιδεία, και
ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ταρσό της Κιλικίας η οποία φημίζονταν ως
μέγιστη εστία της ελληνικής φιλοσοφίας. Χάρισε από νωρίς τα πλούτη του
σε «αυτούς που νομίζουν ότι τα έχουν ανάγκη», και ξεκίνησε τον αγώνα του
για πνευματικές κατακτήσεις.<br />
Ο Τυανέας υπήρξε ένα ειρηνικός επαναστάτης, ένας αναθεωρητής της
θρησκείας, ένας άνθρωπος που, μεταξύ των άλλων, επιτέθηκε στην «τάση»
της εποχής να αλλάζουνε οι Έλληνες τα παραδοσιακά τους ονόματα με
ΛατινοεβραΙκά.<br />
Υπήρξε μέγας μύστης, και παρ’ όλες τις ικανότητες του και τις βαθιές του
γνώσεις, έζησε ως ένα απόλυτο υπόδειγμα ηθικής και απλότητας, με βασικό
του σκοπό την αποκατάσταση του Ελληνικού τρόπου σκέψης και ζωής στον
τότε Ελλαδικό χώρο.<br />
Την περίοδο που έζησε, δίδαξε αλλά και λατρεύτηκε από άκρη σε άκρη
της Ρωμαϊκής επικράτειας, είναι συνάμα και η περίοδο που
τοποθετείται…..η αρχή του Χριστιανισμού. Είναι η εποχή όπου στις
περιοχές που ζουν Εβραίοι κυριαρχεί το μεσσιανιστικό δόγμα (σύμφωνα και
με την τοπική τους παράδοση) καθώς και ακούγονται πολλά περί του ερχομού
του Μεσσία.<br />
Έζησε ζωή ενάρετη, λιτή, αποποιούμενος τα υλικά αγαθά και
καταδικάζοντας αυστηρά τις καταχρήσεις και την αμαρτία. Γι’ αυτό τον
αποκάλεσαν «θείον άνδρα».<br />
Την ζωή του Απολλώνιου συνόδευσαν και αρκετοί θρύλοι και μύθοι
(περισσότερες πληροφορίες παρακάτω) περί...θαυμάτων που έκανε (όπως η
ανάσταση μιας νεκρής κοπέλας), που φυσικά σήμερα κανένας ορθολογιστής
δεν δύναται ν' αποδεχθεί.<br />
Όταν πολύ αργότερα, περί τα τέλη του τρίτου αιώνα, η διαμάχη ανάμεσα
στους εθνικούς και τους χριστιανούς είχε φουντώσει για τα καλά, πολλοί
πολέμιοι της «φρέσκιας» θρησκείας αντιπαρέβαλλαν τον Απολλώνιο και την
ιδιαίτερα διαδεδομένη διδασκαλία του στην χριστιανική διδαχή!<br />
Με λίγα λόγια: O Απολλώνιος Τυανέας ήτανε κάτι σαν τον Χριστό για
τους Εθνικούς. Σε όλα του τα θαύματα υπάρχουνε «ομοιότητες» με τα
θαύματα που έκανε ο Χριστός.<br />
Έτσι το 325 μ.χ. ο ηλιολάτρης (αλλά και θαυμαστής του Απολλώνιου)
Κωνσταντίνος μέσω της Α’ Οικ. Συνόδου αφομοίωσε την διδασκαλία και την
μεγάλη φήμη του Τυανέα, και παραχαράσσοντας την διδασκαλία του μαζί με
τον Πυθαγορισμό, με κάποιες δήθεν Θεϊκές διδασκαλίες ενός υπερφυσικού
Μεσσία (οι οποίες θα ήτανε όμως πιο συμφέρουσες για την Αυτοκρατορία από
τις ριζοσπαστικές απόψεις του Τυανέα) δημιούργησε τον μύθο του «Μεσσία
Χριστού»!.<br />
Οι δε γραφιάδες εκείνου του ανοσιουργήματος που βαπτίστηκε Α’ Σύνοδος, ονομάστηκαν αργότερα...ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ!<br />
Κάπως έτσι αυτοχρίστηκαν όλοι τους, και ο αρχιμάγειρας της υπόθεσης ανακηρύχθηκε ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΣ...<br />
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, σχεδόν όλοι οι αρχαιογνώστες πίστευαν
εσφαλμένα ότι ο Απολλώνιος από τα Τύανα της Μ. Ασίας ήταν πλάσμα της
φαντασίας του Φλάβιου Φιλόστρατου (3ος αι. μ.Χ.). Αποκορύφωμα της πλάνης
αποτελεί το έργο του U. Weisser (στα γερμανικά) «Το Βιβλίο για το
μυστικό της δημιουργίας του Ψευδο-Απολλώνιου από τα Τύανα, Βερολίνο - Ν.
Υόρκη, 1980.<br />
Και όμως. Από το 1942 έχει ανακοινωθεί σε ινδικό ερευνητικό περιοδικό
ότι βρέθηκε χειρόγραφο στα σανσκριτικά, που αποκάλυψε τη δράση και την
παρουσία ενός «Απαλούνα» και του συνοδού και συνεργάτη του «Νταμίζε»
ανάμεσα στους Ινδούς γιόγκι σε εποχή που ταυτίζεται με τα χρόνια του
Χριστού. Φυσικά, πρόκειται για τον Απολλώνιο και τον Δάμιν, για τους
οποίους ο Φιλόστρατος μαρτυρεί ότι έφτασαν μέχρι την Ινδία.<br />
Κάτι τέτοιο φαίνεται να το αγνοεί η Μ.D., που το βιβλίο της πρωτοκυκλοφόρησε το 1984.<br />
Όπως γράφει ο Fauste, ο μεγάλος Μανιχαϊστής του 3ου μ.Χ. αιώνα:
Καθένας γνωρίζει ότι τα Ευαγγέλια δεν γράφτηκαν ούτε από τον Ιησού, ούτε
από τους αποστόλους του, αλλά πολύ μετά από αυτούς, από κάποια άγνωστα
πρόσωπα οι οποίοι κρίνοντας ορθά ότι δύσκολα θα γινόντουσαν πιστευτοί,
καθώς διηγιόντουσαν πράγματα που δεν είχαν δει οι ίδιοι, κυκλοφόρησαν
τις διηγήσεις τους με τα ονόματα των αποστόλων ή των μαθητών.<br />
Αντίθετα, η καταγραφή της ζωής του Απολλώνιου είναι πλήρης.
Καταγράφηκε από ένα προσωπικό φίλο και αφοσιωμένο μαθητή του Απολλώνιου,
ο οποίος ήταν σταθερός σύντροφός του για πάνω από πενήντα χρόνια και ο
οποίος κατέγραφε σε καθημερινή βάση όλα όσα ο Απολλώνιος έκανε ή έλεγε
εκείνο τον καιρό.<br />
Αυτή η καταγραφή αντιγράφηκε και πήρε τη μορφή βιβλίου από έναν από τους
πιο γνωστούς ιστορικούς εκείνης της εποχής και δημοσιεύτηκε το έτος 210
μ.Χ. - περισσότερα από εκατό χρόνια πριν από την εμφάνιση των
Ευαγγελίων.<br />
Ο συντάκτης αυτού του βιβλίου ήταν, όπως αναφέρθηκε, ο Φλάβιος
Φιλόστρατος (170 - 246 μ.Χ.), ο οποίος αποκαλείται ο Ταλλεϋράνδος του
2ου αιώνα. Ήταν διάσημος ακαδημαϊκός, συγγραφέας μεγάλου αριθμού
φιλοσοφικών και ιστορικών βιβλίων και στενός φίλος του αυτοκράτορα
Σεπτίμιου Σεβήρου (146 - 211 μ.Χ.) και της συζύγου του Ιουλίας Δόμνας
(158 - 217 μ.Χ.).<br />
Στο αμφισβητήσιμο αυτό βιβλίο, φαίνεται να αναφέρονται και κάποιες υπερβολές και τερατολογίες, όπως:<br />
<ul>
<li> Αναφερόμενος στην γέννηση του Απολλώνιου, ο Φιλόστρατος λέει πως η
μητέρα του Απολλώνιου είχε αποκοιμηθεί σε ένα αγρό, όπου οι κύκνοι που
ζούσαν εκεί έστησαν χορό γύρω από αυτήν, μετά άρχισαν να κραυγάζουν
δυνατά, προκαλώντας την να γεννήσει πρόωρα. [Ph.LAT, 13]</li>
<li> Ο Απολλώνιος καταδικάζει συγκεκριμένα την πρακτική των θερμών λουτρών. (του ιδίου, 47)</li>
<li> Ο Απολλώνιος δηλώνει πως είναι ικανός να ομιλεί όλες τις γλώσσες
των ανθρώπων – χωρίς να τις έχει σπουδάσει ποτέ. (του ιδίου, 53)</li>
<li> Επίσης μαθαίνει την γλώσσα των πουλιών. (του ιδίου, 57)</li>
<li> Διατείνεται πως είχε δει τις αλυσίδες του Προμηθέα όταν ταξίδευε στα Καυκάσια όρη. [Mead.ApT, 60]</li>
<li> Ο ίδιος και η παρέα του συναντούν έναν καλικάντζαρο, τον οποίο
έδιωξαν μακρυά, φωνάζοντάς τον με διάφορα ονόματα. [Ph.LAT., 125]</li>
<li> Ο Απολλώνιος δηλώνει πως οι αιχμαλωτισμένοι ελέφαντες κλαίνε και
θρηνούν την νύχτα όταν οι άνθρωποι δεν τους παρατηρούν, όμως όταν
πλησιάζουν άνθρωποι, σταματούν το κλάμα διότι νοιώθουν ντροπή. (του
ιδίου, 145 – πρόκειται για απόσπασμα ενός μακροσκελέστατου τμήματος
αφιερωμένου στους ελέφαντες, δανεισμένο από το έργο του Juba, το
«History of Libya» (Ιστορία της Λιβύης) - Mead.ApT, 60n)</li>
<li> Μια μικρή παράγραφος του Φιλόστρατου περιγράφει τους διαφορετικούς τύπους δράκων (του ιδίου, 245-7)</li>
<li> Ο Απολλώνιος αντιμετωπίζει ένα Σάτυρο και τον αποκοιμίζει, προσφέροντάς του κρασί. (του ιδίου, εδ. 2, 107-9)</li>
<li> Κατά την διάρκεια της δίκης του, ο Απολλώνιος καταφέρνει να
εξαφανίσει την γραφή από τις πλάκες ενός των κατηγόρων του. [Mead.ApT,
188]</li>
</ul>
Δεν υπήρξε Αγγλική μετάφραση μέχρι το έτος 1209. Εκείνη τη χρονιά, ο
αιδεσιμότατος Έντουαρντ Μπέρβικ, προκαθήμενος του Λίσλιπ στην Ιρλανδία,
δημοσίευσε τη δική του μετάφραση, ζητώντας εκ βαθέων συγχώρεση από το
Χριστιανικό κόσμο για τις ομοιότητες (οι οποίες ήταν ολοφάνερες σε
όλους) ανάμεσα στις ζωές του Ιησού και του Απολλώνιου...<br />
Τα «θαύματα» που έκανε ο Απολλώνιος, προκάλεσαν μεγάλη περισυλλογή
στη νεοσύστατη Χριστιανική Εκκλησία. Ο μάρτυρας Ιουστίνος, ο μεγάλος
Πατέρας της εκκλησίας του 2ου αιώνα, ρώτησε σχετικά: Πώς γίνεται και τα
φυλαχτά του Απολλώνιου έχουν ισχύ πάνω σε συγκεκριμένα μέρη της
δημιουργίας, επειδή αποτρέπουν, όπως βλέπουμε, τη μανία των κυμάτων, τη
σφοδρότητα των ανέμων και τις επιθέσεις των αγρίων ζώων; Και ενώ τα
θαύματα του Κυρίου μας συντηρούνται μόνο από την Παράδοση αυτά του
Απολλώνιου είναι πολυαριθμότερα και αποδεικνύονται πραγματικά σε
γεγονότα του παρόντος, έτσι ώστε να παρασύρουν όλους αυτούς που τα
βλέπουν ;<br />
Ο Ράλστον Σκίννερ (1830-1893) συγγραφέας του έργου «Η Πηγή των
Μέτρων», πιστεύει ότι αυτή η ομοιότητα βοηθά να εξηγήσουμε γιατί η ζωή
του Απολλώνιου Τυανέα από τον Φιλόστρατο, κρατήθηκε τόσο προσεκτικά
μακριά από μετάφραση και από το να γίνει ευρέως γνωστή. Λέει ότι αυτοί
που έχουν μελετήσει αυτό το έργο στο πρωτότυπο, αναγκάζονται να
συμπεράνουν ότι η ζωή του Απολλώνιου πάρθηκε από την Καινή Διαθήκη ή η
Καινή Διαθήκη από το έργο του Φιλόστρατου. Καθώς η Καινή Διαθήκη δεν
εμφανίστηκε παρά εκατό χρόνια μετά τη δημοσίευση του βιβλίου του
Φιλόστρατου, αφήνουμε τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.<br />
<strong>Ο χριστιανισμός ως θρησκεία</strong><br />
Στα Ευαγγέλια δεν αναφέρεται πουθενά ο όρος θρησκεία, ούτε φαίνεται από
το περιεχόμενο της διδασκαλίας του Ιησού να υπήρχε ως στόχος η ίδρυση
μιας νέας θρησκείας! Αντίθετα, οι ευαγγελικές περιγραφές (Ματθαίος, 5,
17-18) δείχνουν μια συμπεριφορά και ομιλία πιστού Ιουδαίου:<br />
<blockquote>
Μην νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον και τους προφήτας, ούκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι.</blockquote>
(πληρώ = εκπληρώ, συμπληρώνω).<br />
Η εκτροπή των εξελίξεων προς μια νέα θρησκεία, αφενός με σύμπτυξη
στοιχείων (συγκρητισμός) από την εβραϊκή, από το ελληνικό δωδεκάθεο και
από διάφορες εθνικές θρησκείες στο χώρο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και
της εκείθεν Ανατολής (Μίθρας, Άττις, Όσιρις κλπ), αφετέρου με καθιέρωση
απλοϊκών διαδικασιών για εύκολη μετάνοια ύστερα από κάθε μορφής αμαρτίες
(μέχρι και δολοφονίες), έγκαιρη επίγεια συγχώρεση (των πιστών) και
ελπίδες για κατάκτηση της «μετά θάνατον ζωής», φαίνεται ότι έγινε από
τον Απόστολο Παύλο, διάφορους οπαδούς και από μαθητές τού Ιησού - σε
αντιπαράθεση με τον Απόστολο Πέτρο - οι οποίοι με τη δράση και το
κήρυγμά τους ανύψωσαν τον ευαγγελικό Ιησού στη θέση τού ιδρυτή και
ηγέτη. Η διδασκαλία του Ιησού και των μαθητών του που κωδικοποιήθηκε
στην «Καινή Διαθήκη», αναγνωρίστηκε ως επίσημη κρατική θρησκεία στη
ρωμαϊκή αυτοκρατορία από τον Κωνσταντίνο και επεβλήθη ως μοναδική από
τον Θεοδόσιο.<br />
Ο χριστιανισμός αποτελεί το τέκνο της σύγκρουσης μεταξύ του
ανατολικού μεταφυσικού μυστικισμού και του ελληνικού ορθολογικού
ανθρωποκεντρισμού. ο μεταφυσικός μυστικισμός, έκδηλος στο μονοθεϊστικό
χαρακτήρα της χριστιανικής θρησκείας, επικράτησε σ' αυτή τη σύγκρουση,
με τη δυναμική υποστήριξη των Ρωμαίων στρατηγών, και με την καταπίεση,
αποσιώπηση και, σε μερικές περιπτώσεις, διαστρέβλωση της φιλοσοφίας του
ελληνορωμαϊκού πολιτισμού. Αποτέλεσμα ήταν να χρειασθεί να φθάσει η
ανθρωπότητα στον Kαρτέσιο για να ανακαλύψει εκ νέου τον ορθολογισμό, ο
οποίος φαινόταν να έχει εκλείψει με την παρακμή της ελληνικής
αρχαιότητας...</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-52416584351038563812018-03-12T07:39:00.000+02:002018-03-12T07:39:35.398+02:00Η δικαιοσύνη αποτελεί την τελική εγγύηση της ελευθερίας. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="post-header">
</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="line-height: 115%;"><br /></span></b><span style="line-height: 115%;"><span></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><span class="Char"><span style="line-height: 115%;"><span> </span></span></span><span class="Char"><span style="line-height: 115%;">Του ΑΝΤΩΝΗ Π.ΑΡΓΥΡΟΥ , Δικηγόρου παρ' ΑΠ</span></span><span style="line-height: 115%;"></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="line-height: 115%;">Ήταν μέρες Χριστουγέννων του 2002
και το καθήκον μ’ έφερε στο γραφείο ανώτατου δικαστικού λειτουργού, του
αειμνήστου Εισαγγελέα ΑΠ Ευάγγελου Κρουσταλλάκη ,για υπόθεση πελάτου μου. Η
πρόσκληση είχε έλθει μέσω της γραμματέως ήταν σαφής και συγκεκριμένος ο λόγος
της επικοινωνίας. Βρήκα και τον αντίδικο μου δικηγόρο(τον αείμνηστο Αλέκο
Κατσαντώνη) να αναμένει και αυτός την συνάντηση. Ο κ. Εισαγγελέας <span> </span>μας δέχθηκε στην ώρα του και μας άκουσε με
προσοχή, κρατώντας σημειώσεις. Την ώρα της συναντήσεως χτύπησε το τηλέφωνο και ακούσαμε
την απάντηση του Εισαγγελέα ήταν : «Μάλιστα κ. Υπουργέ», αλλά αμέσως μετά αφού
ο κ Υπουργός(δεν αντελήφθην ούτε το πρόσωπο, ούτε το αίτημα) προφανώς εξέθεσε
το αίτημα του δέχθηκε την άμεση σκληρή απάντηση από τον Δικαστή: «Πώς τολμάτε
να με ενοχλείτε για υπόθεση που χειρίζομαι;» και χωρίς άλλη κουβέντα έκλεισε το
τηλέφωνο, προφανώς ενοχλημένος.<span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; color: #111111;"> Με
τον τρόπο αυτό ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, έμπειρος στο χειρισμό υποθέσεων
μείζονος σπουδαιότητας κατέστησε σαφές ότι δεν θα επέτρεπε σε κανέναν απολύτως
να παρέμβει στο έργο του<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2029193505710353381#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span><span class="MsoFootnoteReference"><span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; color: #111111; line-height: 115%;">[1]</span></span></span></span></a>.</span></span></span></span></div>
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="line-height: 115%;">Σημειώνω ότι η συνάντηση μας
συνεχίσθηκε χωρίς σχόλια για το γεγονός και είχε δυσμενή εξέλιξη για τον
εντολέα μου.</span></span></span></div>
<div class="0" style="line-height: 115%; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="line-height: 115%;">Η γενναία αυτή στάση του
συγκεκριμένου δικαστικού λειτουργού πρέπει να επισημανθεί.<span class="apple-converted-space"> </span><span class="hps">Η απονομή της δικαιοσύνης
γίνεται σύμφωνα με το Νόμο, δηλαδή ο Δικαστής αποφασίζει σύμφωνα με το Νόμο
και<span> </span>όχι σύμφωνα με τις δικές του
επιθυμίες, ή οποιεσδήποτε σκοπιμότητες.<span>
</span></span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><span class="apple-converted-space"><span style="color: #333333; line-height: 115%;"><span> </span></span></span><span class="hps"><span style="color: #333333; line-height: 115%;">Απαραίτητο στοιχείο της δίκαιης δίκης είναι η ύπαρξη
ανεξάρτητου, αμερόληπτου και αντικειμενικού Δικαστή, ο οποίος όχι<span> </span>μόνο θα πρέπει να έχει αυτές τις ιδιότητες,
αλλά και θα πρέπει να φαίνεται, σ΄ όλους, ότι τις έχει.<span> </span></span></span><span style="line-height: 115%;"><span> </span>Το μείζον ζήτημα της λειτουργίας της Δικαιοσύνης
με έμφαση στον σεβασμό στη θεσμική ανεξαρτησία<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2029193505710353381#_ftn2" name="_ftnref2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 115%;">[2]</span></span></span></span></a>
της καθώς και στην ανάγκη για επιτάχυνση της απονομής της είναι κεντρικό
ζήτημα στην λειτουργία του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2029193505710353381#_ftn3" name="_ftnref3" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 115%;">[3]</span></span></span></span></a>.</span>
<span style="line-height: 115%;"></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="line-height: 115%;">Όμως<span> </span>η αλήθεια είναι ότι η εικόνα στην απονομή της
δικαιοσύνης είναι εφιαλτική και αρχίζει και πάλι η γνωστή ατερμομη και χωρίς
αποτέλεσμα συζήτηση, ενώ σε λίγες μέρες αρχίζει το νέο δικαστικό έτος.<span class="apple-converted-space"><span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; color: #222222;">
</span></span><span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; color: #222222;">Σύμφωνα με
στοιχεία του 2015, στα Διοικητικά Πρωτοδικεία και Εφετεία εκκρεμούν 356.498
υποθέσεις, με 67.678 φορολογικές (μαζί με του ΣτΕ ξεπερνούν τις 72.000).
Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στα πολιτικά και ποινικά δικαστήρια. Οι
εκκρεμείς υποθέσεις υπερβαίνουν το 1.000.000 μόνο στα ποινικά δικαστήρια, παρά
το γεγονός ότι διαθέτουμε 30 δικαστές ανά 100.000 κατοίκους, ενώ η Γαλλία 12
και η Ιταλία 11. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις αποφυλάκισης υποδίκων
ή παραγραφής αδικημάτων λόγω της βραδύτητας. Εκτός από τα ενδογενή και εξωγενή
αίτια που προκαλούν βραδυπορία, παραλυτικά στο σύστημα λειτουργεί πρωτίστως η
πολυνομία. Παρά τις διακηρύξεις περί "καλύτερης νομοθέτησης" (better
regulation) και το νόμο περί ρυθμιστικής διακυβέρνησης, η πραγματικότητα στην
Ελλάδα παραμένει ζοφερή: πολυνομία, έλλειψη κωδικοποίησης, αντιφατικές
ρυθμίσεις, διατάξεις αναχρονιστικές σε αχρησία, νομοσχέδια "σκούπες",
Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, χιλιάδες εγκύκλιοι. Η Ελλάδα μετρά
πολυάριθμες καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και
βρίσκεται σταθερά στην πρώτη πεντάδα των 47 χωρών του Συμβουλίου της Ευρώπης με
πολύχρονες καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης. Οι αριθμοί κατατείνουν
στο ότι περίπου 5 εκατ. πολίτες, ο μισός δηλαδή πληθυσμός της χώρας, εξαρτά
κάποιο έννομο συμφέρον από υπόθεση που βρίσκεται σε εκκρεμότητα στη δικαιοσύνη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2009 από τις 69 καταδίκες της Ελλάδας, οι 41
αφορούσαν αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην εκδίκαση. Υπάρχει, μάλιστα, υπόθεση
για την οποία η χώρα μας καταδικάστηκε, γιατί καθυστέρησε η έκδοση απόφασης
είκοσι επτά χρόνια. Το Δημόσιο καταδικάστηκε να καταβάλει εκατομμύρια ευρώ για
χρηματική αποζημίωση και ηθική ικανοποίηση.</span> Οι υποθέσεις λιμνάζουν επί
έτη πολλά και μόνον «φιλολογικές» συζητήσεις γίνονται ή προτείνονται μέτρα που
είναι μηδενικής αποτελεσματικότητας για το ζήτημα, ενώ παραλληλα έχει<span> </span>δημιουργηθεί δυσάρεστο κλίμα λόγω των συνεχών
πειθαρχικών διώξεων λειτουργών, για πολύ σοβαρές υποθέσεις.</span><span class="Char"><span style="line-height: 115%;"> </span></span><span class="Char"><span style="line-height: 115%;"><a href="http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=138783"><span style="color: windowtext; text-decoration: none;">Ο λίθος του
αναθέματος στους δικαστές;</span></a>»</span></span><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2029193505710353381#_ftn4" name="_ftnref4" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="line-height: 115%;"><span><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="line-height: 115%;">[4]</span></b></span></span></span></b></span></a><span class="Char"><span style="line-height: 115%;">.Αυτό επιδιώκουν
συγκεκριμένοι κύκλοι συμφερόντων για να αποκρύψουν τις δικές τους τεράστιες ευθύνες.</span></span><span style="line-height: 115%;">
«<span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; color: black;">Η καθυστέρηση απονομής της Δικαιοσύνης
δεν είναι δικονομικό ζήτημα αλλά έχει κοινωνικά αίτια, τα οποία ουσιαστικά
δημιουργούνται από τις εκάστοτε πολιτικές επιλογές σε διάφορους τομείς
(φορολογικό, ασφαλιστικά Ταμεία, κ.λπ.)»<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2029193505710353381#_ftn5" name="_ftnref5" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span><span class="MsoFootnoteReference"><span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; color: black; line-height: 115%;">[5]</span></span></span></span></a><b>Για την κατάσταση υπεύθυνοι είναι πρώτα η
Πολιτεία και όλοι οι παράγοντες απονομής της δικαιοσύνης ,ο καθένας με τις
δικές του ευθύνες, εκείνος που δεν είναι υπεύθυνος είναι ο αποδέκτης των
υπηρεσιών απονομής της δικαιοσύνης ,ο κυρίαρχος Λαός</b>.</span><span style="color: black;"><br />
</span>Η κατάσταση αυτή πρέπει άμεσα να εκκαθαρισθεί και αυτό πρέπει να είναι
πρώτη προτεραιότητα. Δεν μπορεί να λειτουργήσει η δικαιοσύνη όταν οι δικαστές
απειλούνται από δημόσια πρόσωπα ή ακόμα χειρότερο να γίνεται ανεκτή η υπόδειξη
από όργανα άλλων εξουσιών ή και ξένων χωρών, για την δικαστική κρίση <span> </span>επί συγκεκριμένων υποθέσεων.Είναι αδιανόητο
ανώτατα δικαστήρια(όπως το Συμβούλιο της Επικρατείας) εμμέσως να «απειλούνται»
με «κατάργηση» εν όψει της Συνταγματικής Αναθεωρήσεως, επειδή κάποιες αποφάσεις
τους δεν ήσαν αρκούντως αρεστές ; Ακούγονται και γράφονται εξωφρενικά πράγματα,
όπως πχ δημιουργία Συνταγματικού Δικαστηρίου αποκλειστικά από μη δικαστές!</span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="line-height: 115%;"><span> </span><span class="apple-converted-space"><span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; color: #222222;"> </span></span><span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; color: #222222;">Είναι τουλάχιστον υποτιμητικό για την
Ελλάδα αλλά και αποτρεπτικό για όσους τυχόν θέλουν να επενδύσουν εδώ, να
κατατάσσεται η χώρα μας στις πέντε χώρες των 28 της Ε.Ε. με την μεγαλύτερη καθυστέρηση
στην απονομή της Δικαιοσύνης, όπως καταγράφεται στον «Πίνακα Αποτελεσμάτων της
Ε.Ε. για τη Δικαιοσύνη έτους 2015» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ σύμφωνα και με
τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας η Ελλάδα διαθέτει το πιο αργό δικαστικό
σύστημα στην Ευρώπη για την εκδίκαση εμπορικών υποθέσεων α’ βαθμού και το
τέταρτο πιο αργό στον κόσμο, μετά τη Γουινέα-Μπισάου, το Σουρινάμ και το
Αφγανιστάν!</span></span></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; color: #222222; line-height: 115%;">ΑΝΤΩΝΗΣ
Π.ΑΡΓΥΡΟΣ </span><span style="line-height: 115%;"></span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><br clear="all" /></span></span>
<hr size="1" style="margin-left: 0px; margin-right: 0px;" width="33%" />
<div id="ftn1">
<div class="MsoFootnoteText">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2029193505710353381#_ftnref1" name="_ftn1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 115%;">[1]</span></span></span></span></a>
Κρουσταλάκης Ευ<i>., Η δικαστική λειτουργία,
η ανεξαρτησία της και η κοινή γνώμη</i>, στο : Το Σ 1986, σελ.12</span></span></div>
</div>
<div id="ftn2">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2029193505710353381#_ftnref2" name="_ftn2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 115%;">[2]</span></span></span></span></a> <span style="line-height: 115%;">Η δικαστική ανεξαρτησία είναι <b>σταθερό στοιχείο και του ελληνικού</b> <b>Συνταγματικού Δικαίου</b>.<span> </span>Ήδη
στα Συντάγματα της Επανάστασης (Σύνταγμα Επιδαύρου, Άστρους, Τροιζήνας)
διακηρύσσεται έναντι των δύο άλλων λειτουργιών.<span>
</span>Η διατύπωση “τελειοποιείται” στα Συντάγματα του 1925(ά. 4) και 1927(ά.
5), κατά τα οποία “η δικαστική εξουσία ασκείται υπό δικαστηρίων ανεξαρτήτων
υποκείμενων μόνον εις τους νόμους” και παίρνει την οριστική της μορφή στο ά. 87
του Σ 1975.</span><span style="line-height: 115%;"></span></span></span></div>
</div>
<div id="ftn3">
<div class="MsoFootnoteText">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2029193505710353381#_ftnref3" name="_ftn3" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 115%;">[3]</span></span></span></span></a>
Κατά τον <span lang="EN-US">Montesquieu</span>
στο έργο του <i>Το Πνεύμα των Νόμων</i> «δεν
υπάρχει ελευθερία αν η δικαστική εξουσία δεν είναι χωρισμένη από τη νομοθετική
και την εκτελεστική…Εκάστη των τριών λειτουργίων της κυριαρχίας δέον να
ανατίθηται ιδίω οργάνω επί τω σκοπώ όπως αι πολιτικαί δυνάμειςσυνέχωσιν αλλήλας
και αντισταθμίζονται».<span> </span></span></span></div>
</div>
<div id="ftn4">
<div class="MsoFootnoteText">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2029193505710353381#_ftnref4" name="_ftn4" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 115%;">[4]</span></span></span></span></a>
<span style="line-height: 115%;">Τίτλος
άρθρου του <span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; color: black;">Ευάγγελου Κρουσταλλάκη
στη εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ»<span class="apple-converted-space"> </span></span><span class="apple-converted-space"><b><span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; border: 1pt none windowtext; color: #7e7e7e; padding: 0cm;"> </span></b></span><b><span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; border: 1pt none windowtext; color: #7e7e7e; padding: 0cm;">09/12/2001</span></b></span></span></span></div>
</div>
<div id="ftn5">
<div class="MsoFootnoteText">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2029193505710353381#_ftnref5" name="_ftn5" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 115%;">[5]</span></span></span></span></a>
<span>Από την επιστολή <span style="background: white none repeat scroll 0% 0%; color: black;">προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Νίκο
Παρασκευόπουλο έστειλε η Ένωση Διοικητικών Δικαστών αιτιολογώντας την
καθυστέρηση απονομής Δικαιοσύνης και υπογραμμίζει τη λήψη έξι νομοθετικών
μέτρων για την επιτάχυνσή της. </span><span style="color: black;">Πηγή:<span class="apple-converted-space"> </span><a href="https://www.blogger.com/%20%7C%20iefimerida.gr"> |
iefimerida.gr</a><span class="apple-converted-space"> </span><a href="http://www.iefimerida.gr/news/204366/oi-dikastes-exigoyn-giati-kathysterei-i-apodosi-dikaiosynis-proteinoyn-exi-rythmiseis#ixzz4IKqXStL6"><span style="color: #003399; text-decoration: none;">http://www.iefimerida.gr/news/204366/</span></a></span>
</span></span></span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-25648751426611814092017-11-20T14:46:00.000+02:002017-11-20T14:46:15.136+02:00Χρήματα από το διαδίκτυο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="yiv2237833680gmail-wrap" id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15554" style="color: #3c763d; display: table; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 20px;">
<div id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15553" style="display: table-cell; vertical-align: middle;">
<h2 id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15552" style="color: inherit; font-family: inherit; font-size: 20px; font-weight: 500; line-height: 1.1; margin: 0px; padding: 0px;">
</h2>
<h2 id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15552" style="color: inherit; font-family: inherit; font-size: 20px; font-weight: 500; line-height: 1.1; margin: 0px; padding: 0px;">
CFDs σε ελληνικές μετοχές, σε bitcoin και σε forex, στην MT5</h2>
</div>
</div>
<div id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15559" style="color: #3c763d; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px;">
Γνωρίζατε
ότι η ΧΜ (δεξιά θα βρείτε σύνδεσμο που μπορείτε να ανοίξετε λογαριασμό) προσφέρει CFDs σε ελληνικές μετοχές, κρυπτονομίσματα, χρυσό
και σε πετρέλαιο καθώς και forex στην MT5 πλατφόρμα μας;</div>
<div id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15561" style="color: #3c763d; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; margin: 5px 0px 0px;">
Ως κάτοχος MT4 λογαριασμού, μπορείτε ταυτόχρονα να διατηρείτε και ΜΤ5 λογαριασμό.</div>
<div style="color: #3c763d; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; margin: 5px 0px 0px;">
Οι ελληνικές εταιρείες που είναι άμεσα διαθέσιμες για διαπραγμάτευση είναι:</div>
<ul class="yiv2237833680gmail-arrows" id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15565" style="color: #3c763d; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; list-style: none; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="yiv2237833680gmail-row" id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15564">
<div class="yiv2237833680gmail-col-md-6" id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15563" style="float: left; min-height: 1px; padding-left: 15px; padding-right: 15px; width: 364px;">
<li style="color: inherit; line-height: 20px; margin: 15px 0px 10px; padding-left: 20px;">Piraeus Bank</li>
<li style="color: inherit; line-height: 20px; margin: 15px 0px 10px; padding-left: 20px;">Alpha Bank</li>
<li style="color: inherit; line-height: 20px; margin: 15px 0px 10px; padding-left: 20px;">NBG</li>
<li style="color: inherit; line-height: 20px; margin: 15px 0px 10px; padding-left: 20px;">HTO</li>
<li style="color: inherit; line-height: 20px; margin: 15px 0px 10px; padding-left: 20px;">Eurobank</li>
</div>
<div class="yiv2237833680gmail-col-md-6" id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15568" style="float: left; min-height: 1px; padding-left: 15px; padding-right: 15px; width: 364px;">
<li style="color: inherit; line-height: 20px; margin: 15px 0px 10px; padding-left: 20px;">Jumbo</li>
<li style="color: inherit; line-height: 20px; margin: 15px 0px 10px; padding-left: 20px;">OPAP</li>
<li style="color: inherit; line-height: 20px; margin: 15px 0px 10px; padding-left: 20px;">PPC</li>
<li id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15567" style="color: inherit; line-height: 20px; margin: 15px 0px 10px; padding-left: 20px;">EEE</li>
</div>
</div>
</ul>
<div id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15570" style="color: #3c763d; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px;">
Εκτός
από τις παραπάνω, μπορείτε να πραγματοποιείτε συναλλαγές σε πάνω από
150 δημοφιλείς μετοχές μεταξύ των οποίων η μετοχή της Facebook, της
Apple, της Amazon και της Tesla.</div>
<div id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15572" style="color: #3c763d; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; margin: 5px 0px 0px;">
Αν θέλετε να δοκιμάσετε τη νέα γκάμα των προσφερόμενων προϊόντων μας, ανοίξτε λογαριασμό ΜΤ5 πατώντας το κουμπί <strong>Ανοίξτε πρόσθετο λογαριασμό</strong>. Δεν απαιτείται πρόσθετη επικύρωση.</div>
<div id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15574">
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<strong style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">Το <span class="yiv2237833680gmail-il">Bitcoin</span> (BTC/USD)</strong><span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"> είναι τώρα διαθέσιμο ως χρηματοοικονομικό μέσο συναλλαγών στην ΧΜ, στην πλατφόρμα MT5. </span><br style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;" /><br style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;" /><span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">Στην XM, εκτός από ΜΤ4 λογαριασμό, </span><strong style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><u>μπορείτε επίσης να</u></strong><span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"> διατηρείτε ΜΤ5 λογαριασμό </span><strong style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">ταυτόχρονα</strong><span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">, από τον οποίο έχετε τη δυνατότητα να πραγματοποιείτε συναλλαγές στο </span><strong style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;"><span class="yiv2237833680gmail-il">Bitcoin</span>(BTC/USD)</strong><span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">, σε νομισματικά ζεύγη forex και σε μία γκάμα </span><u style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">163 CFDs όλων των δημοφιλών μετοχών</u><span style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">.</span><br style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;" /><br style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;" /><span id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15578" style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">Η
πλατφόρμα XM MT5 προσφέρει μια γκάμα CFDs των πιο δημοφιλών μετοχών
όπως η Facebook, η Apple, η Tesla, η Amazon, η Adidas, η Mastercard, η
Microsoft, η Nestle, η UBS, η Disney, η Coca-Cola, η Cisco, η BP και
πολλές άλλες.</span><br style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;" /><br style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;" /><span id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15580" style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">Οι
πελάτες που διαθέτουν ήδη πραγματικό MT4 λογαριασμό μπορούν να ανοίξουν
MT5 λογαριασμό από την Περιοχή μελών και να επωφεληθούν από την
πρόσφατη προσθήκη μας </span><strong id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15582" style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">χωρίς να απαιτείται επιπλέον επικύρωση</strong><span id="yui_3_16_0_ym19_1_1511176805180_15605" style="color: black; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14px;">. </span></div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-26845907801064786322017-07-29T15:33:00.000+03:002017-07-29T15:33:20.640+03:00ΠΥΡΙΤΙΟ το μέταλλο της ομορφιάς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="imagemask">
<span class="icon-overlay" style="opacity: 0;"><span class="icon imgeffect magnifier aligncenter" style="top: -60px;"></span></span></span>
Δε συμβαίνει ξαφνικά…, χρειάζεται χρόνος για να γίνουν τα σημάδια
ορατά και στη συνέχεια ενοχλητικά. Φθαρμένα, θαμπά νύχια, αδύναμα και
άτονα μαλλιά που δύσκολα μακραίνουν και γεμίζουν σε κάθε μας χτένισμα με
τούφες τη βούρτσα μας. Μικρές και ενίοτε όχι και τόσο μικρές ρυτίδες,
εμφανίζονται πρόωρα δημιουργώντας μας την εντύπωση ότι η νιότη
απομακρύνεται όλο και περισσότερο από κοντά μας. Όταν δε, η φθορά των
οστών και των αρθρώσεων γίνεται πλέον ορατή είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι ο
χρόνος αρχίζει και μας δείχνει τα σημάδια του. Στη πραγματικότητα όμως
το πρόβλημα θα μπορούσε να αποδίδεται σε μια απλή έλλειψη πυριτίου ή
οποία πολύ εύκολα διορθώνεται.<br />
<h4>
<strong>Τι είναι όμως το πυρίτιο;</strong></h4>
Για πολλά χρόνια υπήρχε η άποψη πως πρόκειται για ένα ιχνοστοιχείο,
αλλά τα τελευταία 20 χρόνια έρευνες έχουν δείξει πως είναι στην
πραγματικότητα ένα δευτερεύον μακρο – στοιχείο.<br />
Εδώ έχουμε μια γρήγορη υπενθύμιση από τα βασικά στοιχεία:<br />
<strong>Macro-στοιχεία:</strong> Νάτριο (Na), Κάλιο (Ka), Φώσφορος (P), Ασβέστιο (Ca), Μαγνήσιο (Mg).<br />
<strong>Δευτεροβάθμια μακρο-στοιχεία:</strong> Πυρίτιο (Si), Βόριο (B), Βρώμιο (Br), Ρουβίδιο (Rb), Στρόντιο (Sr).<br />
Με περισσότερο από 7 gr στο σώμα μας, το πυρίτιο είναι ένα από τα
κορυφαία 10 φυσικά στοιχεία που υπάρχουν στο σώμα μας, σχεδόν το
διπλάσιο της ποσότητας του σιδήρου που δείχνει τη σημασία του βιολογικού
και διαθρωτικού επιπέδου. Βρίσκεται σχεδόν παντού συμπεριλαμβανομένου
και του αίματος (περίπου 10 mg/ ltισούται με το 1/10 του επιπέδου του
ασβεστίου), τα όργανα και τους ιστούς (οστά, τοιχώματα των αγγείων,
σπλήνα, τένοντες, μύες, ήπαρ, πάγκρεας, νεφρά, ενδοκρινολογικό σύστημα,
τα μάτια, το δέρμα….).<br />
Διάφορες μελέτες τα τελευταία 20 χρόνια έχουν δείξει τη σημασία του
πυριτίου στην ανθρώπινη βιοχημεία κατέχονταςπολλαπλούς ρόλους μέσα στο
σώμα. Εκτός από τη συμμετοχή του σε πολλές βιοχημικές αντιδράσεις,
φαίνεται πώς λειτουργεί ως συν-παράγοντας σε ορισμένες αντιδράσεις των
ενζύμων.<br />
Οι πιο υψηλές συγκεντρώσεις πυριτίου βρίσκονται πάντα σε περιοχές
υψηλής ασβεστοποίησης: π.χ. τα άκρα των οστών που αναπτύσσονται. Η
συγκέντρωσή του σ’ αυτούς τους χώρους ποικίλλει ανάλογα με τις ανόργανες
ουσίες, γι’ αυτό και η καλύτερα τεκμηριωμένη λειτουργία του πυριτίου
είναι ότι διευκολύνει τον εμπλουτισμό των οστών με ασβέστιο και μέταλλα.
Αυτό σημαίνει ότι ο οργανισμός δε μπορεί να αφομοιώσει και να
χρησιμοποιήσει το ασβέστιο χωρίς την παρουσία του πυριτίου, ανάγοντάς το
έτσι σε απαραίτητο θρεπτικό στοιχείο για όσους έχουν προβλήματα
οστεοπόρωσης. Βρίσκεται στους ιστούς των τενόντων, του δέρματος, των
μαλλιών και των νυχιών. Χάρις στο πυρίτιο τα κόκκαλα, τα δόντια και οι
τένοντες, στερεοποιούνται, δυναμώνουν και γυαλίζουν.<br />
Κάνει τους μύες πιο γερούς, το αίμα πιο ζεστό και τα μαλλιά πιο
γυαλιστερά. Δυναμώνει όλες τις μεμβράνες, τους ιστούς των συνδέσμων, τα
τοιχώματα των αρτηριών, τα τοιχώματα του λάρυγγος, το εξωτερικό και
εσωτερικό μέρος των διαφόρων οργάνων του σώματος και τα τοιχώματα του
πεπτικού σωλήνα. Δυναμώνει επίσης το δέρμα καθώς και τα νύχια.<br />
Τα υψηλότερα επίπεδα βρίσκονται στο έμβρυο και μειώνονται με την
ηλικία σε τέτοιο βαθμό που τα εξωκυτταρικά επίπεδα μπορούν να μειωθούν
έως και 80% στους ηλικιωμένους.<br />
Η γήρανση ξεκινά βαθιά μέσα στα κύτταρα, που περιέχουν κολλαγόνο, το
συνδετικό στοιχείο που κυριολεκτικά «κρατά» όλα τα τμήματα του σώματος
ενωμένα! Καθώς τα χρόνια περνούν, το κολλαγόνο φθείρεται και χάνει τη
φυσιολογική ελαστικότητά του, που έχει σαν αποτέλεσμα χαλαρή επιδερμίδα,
εξασθενημένα μαλλιά και εύθραυστα νύχια. Γνωρίζοντας ότι το πυρίτιο
είναι ένα από τα σημαντικότερα συστατικά του κολλαγόνου, μπορεί να
προλάβει αυτές τις επιπτώσεις της γήρανσης.<br />
Η ημερήσια απαίτηση υπολογίζεται σε 40 grστοιχειακού πυριτίου. Υπό
ιδανικές συνθήκες μπορεί να προωθήσει την καλύτερη υγεία γι’ αυτό και
θεωρείται ένα από τα πιο χρήσιμα διατροφικά συμπληρώματα. Έρευνες έχουν
δείξει ότι ή ημερήσια ανάγκη για να διατηρηθεί το επίπεδο του πυριτίου
στο σώμα στο σωστό επίπεδο είναι αρκετά υψηλό (15-25 mgστοιχειακού
πυριτίου ανά ημέρα και μέχρι 40 mg σε αποζημίωση (αναδιοργάνωση
κολλαγόνου).<br />
Το διοξείδιο του πυριτίου (silica) από το οποίο ο οργανισμός παράγει
πυρίτιο (silicon), δεν είναι ιδιαίτερα συχνό στις τροφές. Τείνει να
συγκεντρώνεται σε μέρη των φυτών, όπως είναι ο φλοιός, που εμείς σπανίως
καταναλώνουμε. Γι’ αυτό και συνιστάται να καταναλώνονται με τη φλούδα
τα φρούτα και τα χόρτα που τρώγονται έτσι.<br />
Ένα φυτό αρκετά πλούσιο σε πυρίτιο θεωρείται το Εκουιζέτο
(Εquisetumarvense) ή αλλιώς πολυκόμπι. Ο Διοσκουρίδης έλεγε ότι το
πολυκόμπι κοπανισμένο και επαλειμμένο θεραπεύει τελείως τις πληγές γι
αυτό και χρησιμοποιούνταν σαν επουλωτικό για τις πληγές. Το πυρίτιο
ενισχύει την ανάπλαση του συνδετικού ιστού. Το αφέψημα του βοτάνου
προστιθέμενο στο νερό του μπάνιου βοηθά στην αποθεραπεία διαστρεμμάτων
και καταγμάτων καθώς και σε παθήσεις που προκαλούν ερεθισμούς και
φλεγμονές του δέρματος, όπως το έκζεμα και έρπητας. Θεωρείται από τα
καλύτερα βότανα για την τη θεραπεία των ρευματικών αρθριτικών
προβλημάτων και βοηθάει τις αναπνευστικές παθήσεις, τη χρόνια βρογχίτιδα
και φυματίωση, την αναιμία, εξασθένηση του οργανισμού. Τέλος
χρησιμοποιείται για τα ευαίσθητα νύχια διότι τα σκληραίνει.</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-68691600129312345232017-07-27T13:51:00.002+03:002017-07-27T13:51:34.575+03:00Ανθρώπινη Επικοινωνία: το Μέγα Φάρμακο. Η πραγματική θεραπεία είμαστε εμείς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><div class="main_article_body field field--name-body field--type-text-with-summary field--label-hidden field--item">
<span><span>Ο μέσος Έλληνας σαφώς χαρακτηρίζεται ως εξωστρεφής. </span></span><br />
<span><span>Πού τον χάνεις πού τον βρίσκεις ... στα </span></span><span lang="EN-US"><span>caf</span></span><span><span>é στα </span></span><span lang="EN-US"><span>bar</span></span> <span><span>και
στα ξενύχτια – ακόμα και εν μέσω κρίσης – το παλεύει ακόμη και
τουλάχιστον επιφανειακά δείχνει κεφάτος και ανοιχτός τύπος, κάτι σαν </span></span><span lang="EN-US"><span>social</span></span> <span lang="EN-US"><span>animal</span></span><span><span>.</span></span><br />
<span><span>Οι πιο εσωστρεφείς άνθρωποι σε μια τέτοια Κοινωνία δε
φαίνονται προς τα έξω και κατά κάποιο τρόπο είναι αυτό-αποκλεισμένοι
απ' αυτόν τον οργασμό κοινωνικότητας που μας χαρακτηρίζει σαν λαό.
Συνήθως δε, χαρακτηρίζονται από τους υπόλοιπους και ως μοναχόλυκοι, λίγο
μουντρούχοι και σίγουρα “περίεργοι”. <strong>Το θέμα είναι η εξωστρέφεια να θεωρείται αυτονόητα αρετή και φυσιολογικότητα...</strong></span></span><br />
<span><span>Με περισσή παρατηρητικότητα, όμως, αν κάποιος μελετήσει το τί ακριβώς βλέπει σε αυτήν την κοινωνικοποιημένη εξωστρέφεια, <u>σίγουρα θα εντόπιζε την αύρα της επιφανειακής και τετριμμένης θεματολογίας μέσα στις παρέες</u>.</span></span><br />
<span><span>Ανακυκλούμενα θέματα, προσωπικές εμμονές,
ανταγωνιστικότητα και μια ‘αφροντισιά’ στο γιατί συζητάμε, τί ακριβώς
μας ενδιαφέρει και πού καταλήγει μια εξωστρεφέστατη επαφή αυτού του
επιπέδου. Συνήθως σ’ ένα αίσθημα κενού και ΔΙΑ-σκέδασης ... δηλαδή ένα
σκόρπισμα!</span></span><br />
<span><span>Ως ένα σημείο ... καλό είναι να ξεσκάς - δεν το συζητάμε αυτό - αλλά επίσης <strong>ωφέλιμο είναι να επικοινωνείς με όρους αγάπης, κατανόησης και διάθεσης για απόκτηση γνώσεων και βαθύτερων συνειδητοποιήσεων</strong>.</span></span><br />
<span><span>Οι παρέες στην Ελλάδα είναι σαν ομαδικά </span></span><span lang="EN-US"><span>group</span></span> <span><span>θεραπείας
που δεν ξεκολλάνε από ένα σημείο και πέρα. Στο τέλος γίνονται απλά
επαναλαμβανόμενες άσκοπες ρουτίνες, ΕΝΩ θα μπορούσαν να είναι η Βασιλική
οδός για τη θεραπεία πολλών προσωπικών ζητημάτων.</span></span><br />
<span><span>Βέβαια και το ότι ακόμα ασκούμαστε σ’ αυτήν τη συνήθεια
είναι ένα μεγάλο ΣΥΝ της λαϊκής μας κουλτούρας. Δεν το βρίσκεις συχνά σ’
άλλες χώρες και πρέπει να το διαφυλάξουμε. ΑΛΛΑ από μόνο του δε φτάνει.</span></span><br />
<span><span>Μια πιο ποιοτική και βραδεία αλλαγή στον τρόπο που
συναγελαζόμαστε υπάρχει ανάγκη να λάβει χώρα. Μια επικοινωνία πιο πολύ
βασισμένη στην κατανόηση, στη συνοδοιπορία για την εύρεση στοιχείων
αυτογνωσίας, αλλά και καθαρή ανταλλαγή γνώσεων. Ένας τρόπος, δηλαδή, που
θα μας αφήνει γεμάτους και πλήρεις με ξεκάθαρο όφελος από την
επικοινωνιακή επαφή.</span></span><br />
<span><span>Τα </span></span><span lang="EN-US"><span>caf</span></span><span><span>é,
τα μπαράκια και πόσο μάλλον τα κέντρα νυχτερινής διασκέδασης δεν
προσφέρουν ΚΑΝ τον κατάλληλο χώρο. Οι θόρυβοι και η γενική βαβούρα
πνίγει τη διάθεση των ανθρώπων να μιλήσουν ανοικτά και με θετική
διάθεση. <strong>Από την άλλη, βέβαια, δεν μπορείς να πας για βόλτα με μια φιλική παρέα και να καταλήξεις σ’ ένα ψυχοθεραπευτήριο</strong>. <u>Αυτό θα ήταν μάλλον και κάπως φαιδρό!</u></span></span><br />
<span><span>Έχοντας, όμως, κατά νου πόσο ψυχικά ωφέλιμη - ακόμη και
σωματικά θεραπευτική - μπορεί να είναι μια γνήσια, καθαρή και ειλικρινής
επικοινωνία - απαλλαγμένη από τις τετριμμένες κενότητες - μπορούμε να
επιδιώκουμε συνθήκες και ανθρώπους μ’ αυτό το κριτήριο και ασυνείδητα να
δημιουργούμε έναν χώρο για την πραγματική παρέα που ωφελεί και
στηρίζει. Μια παρέα που έχει να σου δώσει και να σου μάθει και να σε
διευκολύνει στην προσωπική σου αναζήτηση. Μια παρέα που σου δίνει την
ευκαιρία να προσφέρεις και ο ίδιος θετικά, στηρίζοντας τον Άλλον.</span></span><br />
<span class="ceditor_blue">Στην πράξη κάθε φορά που ενδίδουμε στην
επιφανειακή εξωστρέφεια, υπηρετούμε τον εαυτούλη μας χωρίς ενσυναίσθηση
του άλλου προσώπου. </span><br />
<span><span>Ο Πολιτισμός - ο γόνιμος πάντοτε - δημιουργείται απ’ αυτά
τα μικρο-σύνολα σε κάθε κοινωνία και εκεί είναι που γίνονται οι
πραγματικές διεργασίες.</span></span><br />
<span class="b2_font">Γιατί την Ιστορία τελικά όντως τη γράφουν οι παρέες…</span><br />
<span class="b2_font"> </span><br />
<b> </b>Πηγή: http://www.macroskopio.gr<br />
</div>
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-17766992660263350682017-07-27T13:48:00.002+03:002017-07-27T13:49:12.937+03:00Εις Γάμου Κοινωνίαν. Πόσο ‘μυστήριο’ παραμένει η επιτυχία του;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="background-orn field field--name-field-icon field--type-image field--label-hidden field--item">
<div class="node_subtitle field field--name-field-subtitle field--type-string field--label-hidden field--item">
<br /></div>
</div>
Βλέπω
πυκνά συχνά ζευγάρια με πολυετή έγγαμο βίο να πασχίζουν να διατηρήσουν
ένα σεξουαλικά υπερδραστήριο προφίλ. Με νύχια και με δόντια προσπαθούν
να κρατηθούν στον αφρό μιας μετεφηβικής ορμής που φαντάζει κάπως...<br />
Και γιατί όλα αυτά; <br />
<i>... Διότι η σεξουαλικότητα είναι αξία ανεκτίμητη!
Είναι η υπέρτατη αλήθεια, ο φάρος κάθε αξιοζήλευτης σχέσης, ο κόμπος που
σφιχτοδένει ένα ζευγάρι... </i><br />
<i>...Τα </i><i><span lang="EN-US">media</span></i><i>
όλου του κόσμου έχουν χτίσει καριέρες πάνω σ’ αυτήν την υπέρτατη αξία. Η
δομή όλων των κοινωνιών ανεξαιρέτως στηρίζεται πάνω σ’ αυτήν την
ακλόνητη αρχή που διασφαλίζει την απόλυτη ισορροπία μεταξύ του
ζεύγους... </i><br />
Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι <b>η πραγματικότητα απέχει από τη μόδα που πλασάρεται</b> και όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουμε αυτό τόσο πιο καλά θα αισθανόμαστε με τους εαυτούς μας. <br />
<b>ΔΕΝ υποβιβάζω τη σπουδαιότητα μιας καλής
σεξουαλικής ζωής, αλλά τη θεωρώ υπερτιμημένη σε μονογαμικά ζευγάρια που
μοιράζουν ευτυχισμένο κοινό βίο πολλών ετών.</b> Είναι μια ΥΠΕΡ-προσπάθεια που εξ ορισμού ΔΕ θα ’πρεπε να καταβάλλεται – ούτε συνειδητά ούτε υποσυνείδητα. <br />
Πολλοί πέφτουν σ’ αυτήν την παγίδα! Γίνεται τέτοια πλύση εγκεφάλου σε <span lang="EN-US">media</span>-κο επίπεδο που η συχνότητά του “θεωρείται” ένδειξη υγείας, νεανικότητας και ευζωίας. <br />
<b>Το να γίνονται, όμως, οι «ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ της ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑΣ» </b><b><span lang="EN-US">fashion</span></b><b> </b><b><span lang="EN-US">victims</span></b><b> </b><b>... το θεωρώ ιεροσυλία της ΑΓΑΠΗΣ στην οποία επένδυσαν. </b><br />
Δε διανοούμαι ότι μετά από χρόνια όμορφης, γαλήνιας και
απόλυτα χαρούμενης συμβίωσης αυτό που καταπραΰνει την ψυχική σου
υπερένταση και σου χαρίζει απλόχερα ευτυχία σε μονιμότητα ΔΕΝ είναι
τίποτε άλλο από <b>μια αγκαλιά ουσίας ... ένα άγγιγμα στοργής</b>. <br />
Το να αποκοιμηθείς - χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς άγχη
και χωρίς ντροπή - σε μια αγκαλιά που μόνο δεκτικότητα και αποδοχή
εκπέμπει είναι η πεμπτουσία της αυτάρκειας. <b>Το να βιώνεις μια ατάραχη κατάσταση, συναισθηματικής ευδιαθεσίας, είναι το όνειρο που έγινε πραγματικότητα.</b><br />
<u>Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι που να κοντράρει στα ίσια
μια ζεστή επικοινωνία γεμάτη ενσυναίσθηση, μια ανταλλαγή γλυκών
φιλοφρονήσεων εις ένδειξη θαυμασμού, μια ειλικρινή επαφή με στόχο την
κατανόηση και την αλληλοβοήθεια</u>. <br />
Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα που να δίνει μεγαλύτερη ικανοποίηση από <b>πολύωρες συζητήσεις</b> που επιχειρείς αναλύσεις επί αναλύσεων, με σκοπό την εύρεση της αλήθειας επί παντός επιστητού. Την <b>ακούραστη ψυχαναλυτική προσέγγιση</b>, σε προσωπικά ζητήματα που σε κατατρώγουν, από αποδέκτη που μόνο καθάρια αγάπη - χωρίς ανταλλάγματα - έχει να προσφέρει. <br />
Αυτή η ακατάλυτη <b>αίσθηση της τρυφερής εξάρτησης</b> που παθαίνεις από την παρουσία του άλλου στον χώρο σου είναι αξία ανυπολόγιστη και ακόρεστη. Μια <b>αίσθηση δέσμευσης που σε κάνει πιο δυνατό</b>,
χωρίς να περιορίζεται η ελεύθερη σκέψη σου. Ακόμη και η επανάληψη
συνηθειών λαμβάνει θετικούς συνειρμούς που συντηρούν μια γλυκιά
καθημερινή προσμονή. <br />
Γιατί, λοιπόν, τέτοιο άγχος για διατήρηση μιας υψηλής
σεξουαλικότητας που εκ των πραγμάτων με τα χρόνια φθίνει; Γιατί να
θέλεις να παρουσιάζεις ένα προσωπείο που κουράζει κι εσένα τον ίδιο; <b>Γιατί τόση ανάγκη για αυτοεκτίμηση και αυτοπροβολή μέσω του </b><b><span lang="EN-US">SEX</span></b><b>;</b><br />
Αυτό όταν γίνεται, <span class="ceditor_blue">ΔΥΟ τινά συνήθως συμβαίνουν</span>. <br />
<span class="ceditor_blue">Ή …</span><span class="ceditor_blue"> </span>όντως η ασυνήθιστα έντονη σεξουαλικότητα <span class="ceditor_blue">είναι γεγονός</span>, αλλά με αδιαμφισβήτητο κόστος τη <u>συναισθηματική στασιμότητα</u> και την εμπόδιση της εξελικτικής πορείας της σχέσης. <br />
<span class="ceditor_blue">Ή …</span><span class="ceditor_blue"> ΔΕΝ είναι γεγονός</span>, με αυταπόδεικτο κόστος την <u>κοινωνική καταπίεση</u> για αποδοχή από άλλους “ερωτύλους”, με <span lang="EN-US">extra</span> επιπτώσεις την <u>κατάθλιψη</u> που επιφέρει η κρυψίνοια και το “στίγμα” που αναπόφευκτα τραγανίζει τη σχέση. <br />
Είναι <span class="b2_font">θέμα προσωπικότητας και αυτοπεποίθησης</span>
να προτάξεις ως πιο σπουδαίες και ουσιώδεις τις άπειρες άλλες
απολαύσεις μιας σχέσης και να αποτινάξεις τις όποιες ενοχικότητες η
κοινωνία σου έχει επιβάλει ακατανοήτως. <br />
Η φύση στο πέρας των ετών έχει μια σοφία που οφείλεις να
την υπακούσεις και να συμπορευθείς πλάι της αν πραγματικά θέλεις να
αγγίξεις υψηλά επίπεδα πνευματικών εξάρσεων. <b>Το να αποδεχτείς τις αναπόφευκτες εναλλαγές προτεραιοτήτων είναι θέμα ωριμότητας και ορθοφροσύνης. </b><br />
Εξάλλου, η ατσάλινη υπόσταση μιας σχέσης φαίνεται ξεκάθαρα από το αν τις εναλλαγές αυτές τις καλοδεχτείς ή τις απορρίψεις. <b>Απαιτεί
δουλειά και φυσικά ακλόνητη αγάπη για να περάσεις στα επόμενα στάδια,
τα οποία όχι μόνο δε θα σε ξενίσουν ... αντιθέτως θα σε ευτυχίσουν. </b><br />
Ο γάμος, λοιπόν, που ποντάρει στη μονογαμικότητα και τη
διάρκεια ΔΕΝ μπορεί να σταθεί αν δεν αφεθείς στην ανελικτική του πορεία.
<b>Η ευτυχία που σου επιφυλάσσει είναι τόσο χαοτικά δυνατή που θα
σε συνεπάρει σ’ ένα πνευματικό ταξίδι που θα εύχεσαι να μην τελειώσει
ποτέ.</b><br />
<br />
<b> </b>Πηγή: http://www.macroskopio.gr</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-46564961536499294062017-07-27T13:45:00.003+03:002017-07-27T13:45:35.409+03:00Frenemies = Φιλεχθροί<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1 class="page-header">
<span></span>
</h1>
<div class="background-orn field field--name-field-icon field--type-image field--label-hidden field--item">
<div class="bgn_422" style="background-image: url('http://www.macroskopio.gr/sites/default/files/2017-03/BorderDiachronika.png');">
</div>
</div>
<div class="main_article_body field field--name-body field--type-text-with-summary field--label-hidden field--item">
<div align="left">
Το
οικογενειακό μου περιβάλλον - με κοινωνική συμπεριφορά συγκρατημένη και
εσωστρεφή - πάντα μου υποδείκνυε με τον τρόπο του ότι η φιλία είναι μια
ουτοπία, στην οποία δεν υπερεπενδύεις γιατί σπαταλάς συναισθηματική
ενέργεια χωρίς αντίκρισμα.</div>
<div align="left">
Για πολλά χρόνια, έχοντας στο μυαλό μου αυτά ακριβώς τα
κοινωνικά σχήματα που με ωθούσαν στη δημιουργία φιλικών σχέσεων μέσα σε
συγκεκριμένα όρια - για να αποφύγω τυχόν απογοητεύσεις - όλα κυλούσαν
ήρεμα και έδειχναν τακτοποιημένα.</div>
<div align="left">
Κάποια στιγμή, όμως, πήρα θάρρος και παρακούοντας τα
σοφά λόγια των δικών μου, θέλησα να κάνω το επόμενο βήμα, σε μια
προσπάθεια να εμβαθύνω στην ανθρώπινη επαφή. Η γλυκιά ψευδαίσθηση της
«παρέας» στην αμερικανική σειρά “Τα Φιλαράκια” προφανώς με παγίδευσε,
καθώς πίστεψα στο όνειρο.</div>
<div align="left">
Έδωσα, λοιπόν, χώρο και χρόνο σε πολλούς “φιλικούς” κύκλους ... με πολλές εξόδους ... πολλές κοινωνικότητες ... πολλές επαφές!</div>
<div align="left">
Ήρθα αντιμέτωπη με διάφορους “φιλότυπους” που για πολλά
χρόνια η θετική μου διάθεση, η ανάγκη μου για συναναστροφή και η δίψα
μου για «ΣΥΜ – Πάθεια» με έκαναν να ωραιοποιώ καταστάσεις και να
δικαιολογώ συμπεριφορές.</div>
<div align="left">
Η υποχρεωτική, όμως, ωρίμανση κάποια στιγμή ξεθολώνει το τοπίο και η αλήθεια αποκαλύπτεται. Μια αλήθεια πλήρους απομυθοποίησης!</div>
<div align="left">
<span class="ceditor_blue">ΤΩΡΑ</span> πια ... βλέπω την <strong>επιφανειακότητα </strong>κάποιων
“φίλων” που παρουσίαζαν στοιχεία εμμονικού συνδρόμου. Η
‘τετριμμενο-λογία’ έπαιρνε διαστάσεις παγίωσης, ως αφιέρωμα στη ‘Μέρα
της Μαρμότας’. Η υπερανάλυση της α-διάφορης καθημερινότητάς μας - στο
απόγειο κάθε φορά της συζήτησης - γινόταν επικίνδυνη για την ψυχική μου
υγεία!</div>
<div align="left">
Κι όταν, μάλιστα, αυτό συνδυαζόταν με προφανή αδιαφορία
στις δικές μου προσπάθειες για αλλαγή θέματος, τότε η προβληματικότητα
χτυπούσε κόκκινο. Συγκεκριμένα, αυτό εκδηλωνόταν με αγενή <u>διάσπαση προσοχής όταν το θέμα προς συζήτηση σοβάρευε</u> και όταν ο όποιος προβληματισμός έβγαινε στο προσκήνιο, απειλώντας με παύση την ανούσια χαροπότητα. </div>
<div align="left">
<span class="ceditor_blue">ΤΩΡΑ</span> ... είμαι σε θέση να δω ότι η επικοινωνία σε κάποιες παρέες είχε στοιχεία πρωτόγονης έκφρασης. Με έντονη <strong>διάθεση επιβολής</strong>,
βάσει πότε άναρθρων κραυγών και πότε έναρθρου λόγου στη διαπασών, ο
υποτιθέμενος διάλογος στηριζόταν σε αστραπιαία σύντομες φράσεις.
Οτιδήποτε πέραν αυτού δε γινόταν καν αντιληπτό!</div>
<div align="left">
Αυτή η επιβολή φαινόταν και από το γεγονός ότι <u>η ώρα και το μέρος συνάντησης ήταν τις περισσότερες φορές δική τους υπόθεση</u>. Αυτοβούλως αναλάμβαναν ηγετικά χαρακτηριστικά ως προς το ‘πότε’ και ‘που’, αδιαφορώντας για τα αυτονόητα.</div>
<div align="left">
Αυτό το χαρακτηριστικό κατά καιρούς εμφανιζόταν συνδυαστικά και με <u>οριακά καυστικές πλάκες</u>.
Τόσο οριακά που οι κανόνες καλής συμπεριφοράς όχι μόνο με εμπόδιζαν να
τις αναδείξω, αλλά με υποχρέωναν να τις αποδεχτώ με χαμόγελο. Ειδάλλως,
θα στιγματιζόμουν ως ‘κρύα’, χωρίς αίσθηση του χιούμορ.</div>
<div align="left">
<span class="ceditor_blue">ΤΩΡΑ</span> ... μπορώ να
διακρίνω κάποιους “φίλους” που υποσυνείδητα τους απέφευγα, καθώς ο
κόσμος τους περιστρεφόταν μόνο γύρω από τον εαυτό τους. <strong>Εγωκεντρισμός</strong> στο έπακρο! Η ζωή τους προβαλλόταν με τόσο ενδιαφέρον που με ‘εργολαβική’ διάθεση μονοπωλούσαν την κουβέντα.</div>
<div align="left">
Οι δικές μου ανησυχίες ήταν δευτερευούσης σημασίας ...
άρα, εκτός ατζέντας. Ίσως, να έφταιγε το γεγονός ότι δεν ήμουν πολύ καλή
‘presenter’ και το ‘κοινό’ έχανε γρήγορα το ενδιαφέρον του. Ίσως...!
Αν, όμως, η “φιλία” αρχίζει να <u>θυμίζει κανόνες επαγγελματικού </u><u>meeting</u>, τότε η ιερότητά της κατακρημνίζεται και αφήνει πίσω της ‘ψυχολογικά ερείπια’.</div>
<div align="left">
<span class="ceditor_blue">ΤΩΡΑ</span> ... δυσκολεύομαι να πιστέψω πώς δεν μπορούσα να καταλάβω τι με ενοχλούσε στην <strong>παθητικοεπιθετικότητα </strong>κάποιων
που με υποχθόνιο τρόπο με εξανάγκαζαν σε αδράνεια. Με συμπεριφορά
πολιτικής ορθότητας ... κατά τα άλλα ... όταν κάτι ταρακουνούσε τις
ιδέες τους, γινόταν αλλαγή προσωπείου, με κύρια χαρακτηριστικά την
‘καθωσπρέπει ειρωνεία’ και την ‘καλλωπισμένη προσβλητικότητα’.</div>
<div align="left">
Περίεργο είδος ανθρώπων ... με όψη ‘βρετανού αριστοκράτη’, αλλά με διπολικότητα ‘ψυχικά ασθενούς’!</div>
<div align="left">
<span class="ceditor_blue">ΤΩΡΑ</span> ... αντιλαμβάνομαι πιο εύκολα τους επερχόμενους <strong>οικειοποιητές του πορτοφολιού </strong>μου.
Κάποιοι εκμεταλλευόμενοι τη χρόνια “φιλία” μου, ζήτησαν οικονομική
βοήθεια που στο τέλος αποδείχτηκε μια υποχρεωτική δωρεά. Πλήρης
εξαφάνιση της έννοιας «ευθιξία» σε όλα τα επίπεδα. Αντιθέτως,
επικρατούσε για καιρό ένα θολό κλίμα που οδήγησε στην τελική παραγραφή
της πράξης. Ένα νεοελληνικό ‘κοτζαμπάσικο χαράτσι’!</div>
<div align="left">
<span class="ceditor_blue">ΤΩΡΑ</span> ... μπορώ να ξεχωρίσω πιο γρήγορα τις επιφανειακές φιλίες που στηρίζονταν σε <strong>τυπολατρίες</strong>.
Οι προσωπικές και εθνικές εορτές ήταν μείζονος σημασίας, η συχνότητα
των συναντήσεων γινόταν βάσει ετήσιου χρονοδιαγράματος και η διάρκειά
τους είχε ‘άνοιγμα’ ακρίβειας λεπτού. Όλα βάσει πρωτοκόλλων και
προγράμματος!</div>
<div align="left">
<span class="ceditor_blue">ΤΩΡΑ</span> ... βλέπω καθαρά εκείνους που τοποθετούσαν τη “φιλία” μου σ’ ένα άλλο παράλληλο σύμπαν, <strong>εικονικής πραγματικότητας</strong>.
Ήταν αυτοί που όταν με συναντούσαν τυχαία στον δρόμο, ξεχείλιζαν από
ενθουσιασμό και γεμάτοι δυσαρέσκεια για το ότι έχουμε καιρό να βρεθούμε -
με την ίδια κάθε φορά αξιοπερίεργη επαναληψιμότητα - στο τέλος μου
λέγανε: <em>“... άντε να μη χανόμαστε!”</em></div>
<div align="left">
Μα ... για να μη ‘χαθείς’, προϋποθέτει πρώτα να ‘βρεθείς’!!!</div>
<div align="left">
Αυτοί οι ίδιοι είχαν και την κακή συνήθεια - σε άσχετες
στιγμές - να με προσκαλούν σε έξοδο την ώρα που οι ίδιοι βρίσκονταν ήδη
έξω, συμπληρώνοντας ενίοτε το ‘εγκληματικό’: <em>“... θα είμαστε εδώ για το επόμενο 2ωρο ... σε περιμένουμε ...!” </em></div>
<div align="left">
<u>Όλο αυτό συνήθως μεταφράζεται ως εξής</u>: <strong>«Δεν
είχαμε σκοπό να σε καλέσουμε, αλλά ως γνήσιοι δημοσιοσχεσίτες οφείλαμε
να το κάνουμε για να βγούμε από την υποχρέωση. Εξάλλου, δεν προλαβαίνεις
να έρθεις!»</strong></div>
<div align="left">
Σίγουρα όλοι αυτοί οι “φίλοι” δε θυμίζουν σε τίποτα
τους FRIENDS που με παρέσυραν στο όνειρο. Πρόκειται, μάλλον, για
FRENEMIES που λίγα σου προσφέρουν και πολλά σου ζητούν. Ζητούν τον χρόνο
σου, την προσοχή σου, την ενέργειά σου ... με αντάλλαγμα την ψυχική σου
κενότητα. Βαρύ το τίμημα για λίγη εξωστρέφεια!</div>
<div align="left">
Μέσα, όμως, σ’ αυτόν τον ορυμαγδό ... ευτυχώς ...
κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις μου αναπτέρωσαν το ηθικό για να μη χάσω
παντελώς την πίστη μου στους ανθρώπους. Λειτουργούν πια ως μέτρο
σύγκρισης για να διαλύσω τη σύγχυση που μου προκαλούσαν για χρόνια οι
“φιλεχθροί” ως προς το τι είναι φυσιολογικό και τι αφύσικο ανάμεσα σε <strong>σχέσεις ΒΑΘΟΥΣ και πραγματικής ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ</strong>.</div>
<div align="left">
<strong>«Φιλία εστί μία ψυχή εν δυσί σώμασιν ενοικουμένη»</strong> (Αριστοτέλης)</div>
<div align="left">
Ξέρω ... θέτω πολύ ψηλά τον πήχη, αλλά μετά από 4ις δεκαετίες στην πλάτη μου, δε δέχομαι τίποτα λιγότερο!!!<a href="https://www.blogger.com/null" id="_GoBack" name="_GoBack"></a> Και όταν λέω ‘λιγότερο’ δεν εννοώ φυσικά σε επίπεδο ελαττωμάτων, αλλά <strong>σε επίπεδο αυθεντικών συναισθημάτων</strong>.</div>
<div align="left">
Είναι πολλά τα ‘πρέπει’ της ζωής, στα οποία καθημερινά
αναγκαστικά υποκύπτω. Αρνούμαι, όμως, πια να υποκύψω στον ‘πρεπει - σμό’
της δήθεν φιλίας που το μόνο που προσφέρει είναι φθορά, πόνο και
ματαίωση.</div>
<div align="left">
Το αίσθημα της <strong>ΠΗΓΑΙΑΣ ΖΕΣΤΑΣΙΑΣ</strong> είναι αρκετό για να παραμερίσει κάθε ελάττωμα και να δώσει ώθηση στο παρακάτω.........</div>
<div align="left">
Τόσο απλό … μα τόσο δύσκολο συνάμα!</div>
<div align="left">
Πηγή: http://www.macroskopio.gr/</div>
</div>
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-74063616853805664302017-06-22T07:17:00.002+03:002017-06-22T07:17:22.217+03:00Osho: Η σεξουαλική ενέργεια είναι ενέργεια της ζωής και η καταπίεση της είναι η βάση της δουλείας του ανθρώπου.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Γιατί σ’ όλους
τους αιώνες η κοινωνία επέβαλλε ταμπού</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">στο σεξ;*</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">– Είναι πολύ
δύσκολη η ερώτηση αυτή και ταυτοχρόνως πολύ σημαντική, που</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αξίζει της
προσοχής. Το σεξ είναι το ισχυρότερο ένστικτο του ανθρώπου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Οι πολιτικοί
και οι ιερείς καταλάβαιναν εξ αρχής, ότι το σεξ είναι η πιο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">κινητική
ενέργεια μέσα στον άνθρωπο. Συνεπώς αυτή πρέπει να ελαττωθεί,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">να περικοπεί.
Αν επιτραπεί στον άνθρωπο η πλήρης ελευθερία στο σεξ, τότε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">είναι αδύνατη η
κυριαρχία πάνω του. Θα είναι αδύνατο να τον μετατρέψεις</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">σε δούλο. Δεν
έχετε δει πως γίνεται αυτό; Όταν θέλετε να ζέψετε ένα βόδι</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">σε κάρο, τι
κάνετε; Τον ευνουχίζετε, του καταστρέφετε τη σεξουαλική του</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ενέργεια. Έχετε
δει τη διαφορά μεταξύ του βοδιού και του ταύρου; Τι</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μεγάλη διαφορά!
Το βόδι είναι απλά ένα ελεεινό φαινόμενο, ένας δούλος. Ο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ταύρος είναι
πανέμορφος, είναι ένα θαυμάσιο φαινόμενο, πανέμορφο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">φαινόμενο.
Κοιτάξτε τον πως περπατάει, αυτός περπατάει σαν αυτοκράτορας!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Και κοιτάξτε το
βόδι, που σέρνει το κάρο… Το ίδιο είχε γίνει και με τον</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">άνθρωπο. Το
σεξουαλικό ένστικτο είχε ελαττωθεί, περικοπεί, σακατευτεί.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Τώρα ο άνθρωπος
δεν υπάρχει πια ως ταύρος, υπάρχει ως βόδι. Και ο κάθε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">άνθρωπος τώρα
σέρνει χίλια και ένα κάρα. Κοιτάξτε πίσω σας και θα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ανακαλύψετε
αυτά τα χίλια και ένα κάρα και σεις είστε δεμένοι σ’ αυτά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Γιατί δεν
μπορείτε να δέσετε τον ταύρο; Ο ταύρος είναι δυνατός. Αν αυτός</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δει την
αγελάδα, που περνάει δίπλα του, αυτός θα παρασύρει και σας και</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">το κάρο σας και
θα τρέξει στην αγελάδα. Δεν θα τον απασχολήσει καθόλου</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ποιος είστε
σεις και δε θα σας υπακούσει. Είναι αδύνατο να κρατήσεις υπό</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">έλεγχο τον
ταύρο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Η σεξουαλική
ενέργεια είναι ενέργεια της ζωής, είναι ανεξέλεγκτη.* Ενώ</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">οι πολιτικοί και
οι ιερείς δεν ενδιαφέρονται για σας, αυτοί</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ενδιαφέρονται
να στρέψουν την ενέργειά σας στην χρήσιμη γι’ αυτούς</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">κατεύθυνση. Γι’
αυτό και υπάρχει συγκεκριμένος μηχανισμός…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Και πρέπει να
γίνει κατανοητό αυτό.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Η καταπίεση του
σεξ, η επιβολή σ’ αυτό των ταμπού, είναι η βάση της</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δουλείας του
ανθρώπου. Και ο άνθρωπος είναι αδύνατο να γίνει ελεύθερος,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ώσπου το σεξ
του να γίνει ελεύθερο. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να γίνει</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πραγματικά
ελεύθερος, ως να αφεθεί στη φυσική της ανάπτυξη η σεξουαλική</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">του ενέργεια.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Υπάρχουν πέντε
πονηριές, με τις οποίες ο άνθρωπος κατήντησε δούλος,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">υπέπεσε σ’ αυτό
το τερατώδες φαινόμενο και έγινε ανάπηρος.*</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>*Πρώτον:*</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Κάντε τον
άνθρωπο τόσο αδύναμο, όσο είναι δυνατό, εάν θέλετε να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">κυριαρχείτε
πάνω του.* Αν ο ιερέας ή ο πολιτικός θέλουν να κυριαρχούν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πάνω σας, τότε
πρέπει να σας κάνουν όσο το δυνατόν αδύναμους. Ναι, σ’</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ορισμένες
περιπτώσεις υπάρχουν εξαιρέσεις, π.χ. κατά την στρατιωτική</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">θητεία – εδώ
χρειάζονται οι εξαιρέσεις για την άμυνα κατά των εχθρών,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μόνον τότε, σε
άλλες περιπτώσεις – όχι. Στον στρατό επιτρέπονται πολλά</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πράγματα, που
δεν επιτρέπονται στους άλλους ανθρώπους. Ο στρατός</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">υπηρετεί το
θάνατο και γι’ αυτό επιτρέπεται να είναι κάποιος δυνατός.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Του επιτρέπεται
να είναι τόσο δυνατός, όσο αυτό είναι εφικτό, γιατί</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">χρειάζεται ώστε
να σκοτώνει τους εχθρούς.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Οι άλλοι
άνθρωποι είναι σακατεμένοι.*Τους υποχρεώνουν να μείνουν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αδύναμοι με
χίλιους και δύο τρόπους. Και ο καλύτερος τρόπος να κάνεις</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τον άνθρωπο
αδύναμο – είναι να μην παραχωρήσεις στην αγάπη την πλήρη</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ελευθερία.* Η
αγάπη είναι τροφή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Τώρα τελευταία
ανακάλυψαν και οι ψυχολόγοι, πως αν δε δώσετε στο μωρό</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αγάπη, αυτό
αδυνατίζει και γίνεται αρρωστιάρικο. Μπορείτε να του δώσετε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">γάλα, μπορείτε
να του δώσετε φάρμακα, μπορείτε να του δώσετε τα πάντα…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μόνο μη δώσετε
αγάπη, μην το φιλάτε, μην το σφίγγετε στην αγκαλιά και το</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">παιδί θα
γίνεται όλο και πιο αδύναμο. Τότε αυτό θα έχει περισσότερες</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πιθανότητες να
πεθάνει παρά να επιβιώσει. Τι έχει συμβεί; Γιατί; Πολύ</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">απλά – όταν
εσείς το αγκαλιάζετε, το φιλάτε, του δίνετε τη ζεστασιά, με</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">κάποιον τρόπο
το παιδί νοιώθει χορτάτο, αποδεκτό, αγαπητό, χρήσιμο. Το</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">παιδί εξ αρχής
αρχίζει να νοιώθει την αξία του, το παιδί αρχίζει να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">νοιώθει κάποιον
σκοπό στη ζωή του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Από την παιδική
του ηλικία εμείς το κρατάμε πεινασμένο, δεν του δίνουμε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τόση αγάπη, όση
αυτό χρειάζεται. Μετά αναγκάζουμε το νεαρό άνδρα ή τη</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">νεαρή γυναίκα
να μη συνάπτουν ερωτικές σχέσεις μεταξύ τους μέχρι να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">παντρευτούν.
Στην ηλικία των 14 ετών αυτοί γίνονται σεξουαλικά ώριμοι.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Αλλά η μόρφωση
πρέπει να απορροφά περισσότερο χρόνο για ακόμη 10 χρόνια,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">24 χρόνια, 25
χρόνια, τότε αυτοί θα αποκτήσουν τα ντοκτορά τους, γι’</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αυτό πρέπει να
τους υποχρεώνουμε να μη συνάπτουν ερωτικές σχέσεις μεταξύ</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τους.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Η σεξουαλική
ενέργεια φτάνει στο αποκορύφωμά της κάπου στην ηλικία των</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">18 ετών. Ποτέ
πια ο άνδρας δε θα είναι τόσο ικανός και ποτέ πια η</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">γυναίκα δε θα
είναι ικανή να νοιώσει εντονότερο οργασμό, απ’ αυτόν που</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">είναι ικανή να
νοιώσει στην ηλικία περίπου των 18 ετών. Αλλά εμείς τους</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">υποχρεώνουμε να
μην κάνουν έρωτα. Υποχρεώνουμε τα αγόρια να ζουν στα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δικά τους
ξεχωριστά δωμάτια – οι άνδρες και οι γυναίκες κρατιούνται</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">χωριστά – και
μεταξύ αυτών των δυο άκρων βρίσκεται όλος ο μηχανισμός της</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αστυνομίας, των
πανεπιστημίων, των γραμματέων, των διευθυντών, των</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">εκπαιδευτικών.
Αυτοί βρίσκονται στο ενδιάμεσο για να συγκρατήσουν τα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αγόρια από το
να πλησιάζουν τα κορίτσια, για να συγκρατήσουν τα κορίτσια</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">από το να
πλησιάζουν τα αγόρια. Γιατί; Για ποιο λόγο ανησυχούν τόσο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πολύ; Αυτοί
προσπαθούν να σκοτώσουν τον ταύρο και να δημιουργήσουν το βόδι.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Τον καιρό
εκείνο, όταν είστε στην ηλικία των 18 ετών, φτάνετε στο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αποκορύφωμα της
σεξουαλικής σας ενέργειας, της ενέργειας της αγάπης σας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Τον καιρό που
θα παντρευτείτε, στα 25, 26, 27… η ηλικία όλο και</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μεγαλώνει,
μεγαλώνει. Όσο πιο πολιτισμένη είναι η χώρα, τόσο πιο πολύ</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">εσείς περιμένετε,
διότι πρέπει να μάθετε περισσότερα, πρέπει να βρείτε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δουλειά, το ένα
και το άλλο. Τον καιρό που παντρεύεστε, η ενέργειά σας</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">παρουσιάζει την
τέλεια πτώση.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δεύτερον:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Κρατάτε τον
άνθρωπο σε τέτοια άγνοια και ψεύδος, που γίνεται δυνατό να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μπορείτε εύκολα
να τον εξαπατάτε*. Και αν εσείς θέλετε να δημιουργήσετε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">κάποιον ηλίθιο
– που είναι απαραίτητος στους ιερείς, τους πολιτικούς και</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τη συνωμοσία
τους – τότε το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε, είναι να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μην επιτρέπετε
στον άνθρωπο να αγαπά ελεύθερα. Χωρίς την αγάπη η</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">νοημοσύνη του
ανθρώπου θα ελαττωθεί. Μήπως δεν το έχετε παρατηρήσει;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Όταν
ερωτεύεστε, ξαφνικά όλες οι ικανότητές σας φτάνουν στο αποκορύφωμα,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">στο κρεσέντο.
Λίγα λεπτά πριν φαινόσασταν βλάκας και συναντήσατε μια</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">γυναίκα… και
ξαφνικά στην ύπαρξή σας ξεχύθηκε μεγάλη χαρά, ανάψατε. Όταν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">οι άνθρωποι
αγαπούν, φτάνουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Όταν η</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αγάπη χάνεται ή
δεν υπάρχει, αυτοί φτάνουν στο ελάχιστο των δυνατοτήτων</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τους.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Οι μεγαλύτεροι,
οι εξυπνότεροι άνθρωποι είναι οι πιο σεξουαλικοί</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">άνθρωποι. Αυτό
πρέπει να γίνει κατανοητό, διότι η ενέργεια της αγάπης</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">στη βάση της
είναι έξυπνη. Εάν εσείς δεν μπορείτε να αγαπάτε, εσείς με</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">κάποιον τρόπο
κλείνεστε, γίνεστε ψυχροί, δεν μπορείτε να ρέετε. Ο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">άνθρωπος ρέει,
όσο αυτός αγαπά. Όταν ο άνθρωπος αγαπά, νοιώθει τέτοια</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">σιγουριά, που
μπορεί να φτάσει ως τα άστρα. Να γιατί η γυναίκα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αισθάνεται
μεγάλη έμπνευση, ο άνδρας αισθάνεται μεγάλη έμπνευση.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Όταν η γυναίκα
αγαπά, αυτοστιγμής γίνεται πανέμορφη… αμέσως! Ένα λεπτό</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πριν ήταν μια
απλή, συνηθισμένη γυναίκα… αλλά η αγάπη ξεχύθηκε πάνω της,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">λούστηκε με μια
τελείως άλλη ενέργεια, γύρω της εμφανίστηκε μια νέα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αύρα. Περπατάει
πιο χαριτωμένα, περπατάει χορεύοντας. Στο πρόσωπό της</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">υπάρχει
φρεσκάδα, λάμπει ολόκληρη. Τα μάτια της γίνονται απίστευτα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">όμορφα. Το ίδιο
πράγμα γίνεται και στον άνδρα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Όταν οι
άνθρωποι αγαπούν, φτάνουν στο μέγιστο.* Απαγορέψτε την αγάπη να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">εκδηλώνεται και
οι άνθρωποι θα μείνουν στο ελάχιστο. Όταν μένουν στα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ελάχιστα, είναι
ανόητοι, άσχετοι, δεν ανησυχούν για την γνώση. Και όταν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">οι άνθρωποι
είναι αγράμματοι και ανόητοι, εύκολα αυταπατούνται, μπορείς</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">εύκολα να τους
εξαπατήσεις. Όταν οι άνθρωποι είναι σεξουαλικά</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">καταπιεσμένοι,
όταν καταπιέζεται η αγάπη τους, επιθυμούν παθιασμένα την</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">άλλη ζωή,
σκέπτονται τους ουρανούς, τον παράδεισο και δεν σκέπτονται να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δημιουργήσουν
τον παράδεισο εδώ και τώρα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Όταν αγαπάτε, ο
παράδεισος είναι εδώ και τώρα. Τότε δεν ανησυχείτε για</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τίποτα κι αν
συμβαίνει αυτό, τότε ποιος θα πάει στον ιερέα; Τότε ποιος</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">θα ανησυχεί ότι
πρέπει να υπάρχει ο παράδεισος; Είστε ήδη εκεί, τα άλλα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δε σας
ενδιαφέρουν. Όταν όμως η ενέργεια της αγάπης σας είναι</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">καταπιεσμένη,
αρχίζετε να σκέπτεστε: «Εδώ δεν υπάρχει τίποτε. Το τώρα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">είναι κενό.
Τότε κάπου πρέπει να υπάρχει κάποιος σκοπός…». Πηγαίνετε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">στον ιερέα και
τον ρωτάτε για τους ουρανούς και κείνος σας ζωγραφίζει τη</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μαγευτική
εικόνα των ουρανών.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Το σεξ
καταπιέστηκε, γι’ αυτό μπορείτε να ενδιαφέρεστε για την άλλη ζωή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Και όταν οι
άνθρωποι ενδιαφέρονται για την άλλη ζωή, αυτοί φυσικά δεν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ενδιαφέρονται
γι’ αυτήν τη ζωή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Η Τάντρα λέει: αυτή
η ζωή είναι η μοναδική ζωή. Η άλλη ζωή κρύβεται πίσω</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">απ’ αυτήν τη
ζωή. Δεν είναι αντίθετή της, δεν είναι κάπου μακριά. Αυτή</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">είναι μέσα της.
Πηγαίνετε μέσα της. Είναι αυτή! Πηγαίνετε μέσα της και</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">θα βρείτε την
άλλη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Ο Θεός κρύβεται
μέσα στον κόσμο, αυτό είναι το μήνυμα της Τάντρα. Ένα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μεγάλο μήνυμα,
πανέμορφο, ασύγκριτο. Ο Θεός κρύβεται μέσα στον κόσμο. Ο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Θεός κρύβεται
στο εδώ και στο τώρα. Αν αγαπάτε, θα έχετε τη δυνατότητα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">να το δείτε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τρίτο μυστικό:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Κράτα τον
άνθρωπο μέσα στο μεγαλύτερο δυνατό φόβο.* Και ο σίγουρος</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τρόπος
επίτευξης του εγχειρήματος αυτού είναι να μην του επιτρέψεις να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αγαπάει, διότι
η αγάπη διαλύει τον κάθε φόβο… Η αγάπη είναι ο βούρδουλας</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">του φόβου. Όταν
αγαπάτε, δε φοβάστε. Όταν αγαπάτε, μπορείτε να παλέψετε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">με όλον τον
κόσμο. Όταν αγαπάτε, νοιώθετε απεριόριστη ικανότητα στα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πάντα. Όταν
όμως δεν αγαπάτε, εσείς φοβάστε ακόμα και τα μικρά πράγματα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Όταν δεν
αγαπάτε, ενδιαφέρεστε περισσότερο για την ασφάλεια. Όταν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αγαπάτε,
ενδιαφέρεστε περισσότερο για τις περιπέτειες, την έρευνα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Στους ανθρώπους
απαγορευόταν να αγαπούν, διότι αυτός ήταν ο μοναδικός</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τρόπος να τους
κρατούν μέσα στο φόβο. Και όταν αυτοί φοβούνται και</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τρέμουν, πάντα
είναι γονατιστοί και κάνουν τεμενάδες στον ιερέα και στον</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πολιτικό.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη συνωμοσία κατά της ανθρωπότητας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Πρόκειται για
τη μεγαλύτερη συνωμοσία εναντίον μας. Οι δικοί σας</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πολιτικοί και
ιερείς λένε: «Είμαστε εδώ για να σας εξασφαλίσουμε, να σας</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">βοηθήσουμε να
πετύχετε την καλύτερη ζωή. Είμαστε εδώ για να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δημιουργήσουμε
για σας την καλύτερη ζωή». Όμως αυτοί είναι οι</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">καταστροφείς
της ζωής από τη φύση τους.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Τέταρτον:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Κρατάτε τον
άνθρωπο όσο γίνεται πιο δυστυχισμένο*, διότι ο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δυστυχισμένος
άνθρωπος είναι μπερδεμένος, ο δυστυχισμένος άνθρωπος δεν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">εκτιμά τον
εαυτό του, ο δυστυχισμένος άνθρωπος καταδικάζει τον εαυτό</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">του, ο
δυστυχισμένος άνθρωπος νοιώθει ότι έκανε κάπου λάθος. Ο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δυστυχισμένος
άνθρωπος δεν έχει το έδαφος κάτω απ’ τα πόδια του: εσείς</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μπορείτε να τον
στείλετε εδώ και κει, αυτός πολύ εύκολα μπορεί να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">παρασυρθεί από
τη ροή. Και ο δυστυχισμένος άνθρωπος είναι πάντα έτοιμος</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">να τον
εξουσιάσουν, να του δώσουν διαταγές, να του επιβάλλουν μια</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ορισμένη τάξη,
διότι αυτός ξέρει: «Από μόνος μου είμαι δυστυχισμένος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Ίσως κάποιος
μπορέσει να βάλει τάξη στη ζωή μου». Αυτός είναι έτοιμο θύμα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Και πέμπτον:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Κρατάτε όσο
γίνεται τους ανθρώπους μακριά μεταξύ τους, για να μην</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μπορέσουν να
συγκεντρωθούν μαζί και να πετύχουν κάποιον σκοπό, που δεν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τον εγκρίνουν
οι ιερείς και οι πολιτικοί. Κρατάτε τους ανθρώπους</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αποξενωμένους
μεταξύ τους, μην τους αφήνετε να πλησιάζουν πολύ ο ένας</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τον άλλον. Όταν
οι άνθρωποι είναι χωρισμένοι, μοναχικοί, απομακρυσμένοι</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μεταξύ τους,
δεν μπορούν να συγκεντρωθούν μαζί. Και υπάρχουν χίλιες δυο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πονηριές για να
τους κρατάτε σε απόσταση.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Οι άνθρωποι
φυλακίζονται σε ξεχωριστά κουτιά με μεγάλους τοίχους. Στον</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">καθένα ορίζεται
μια θέση και χίλια δυο εμπόδια. Ναι, μια ωραία πρωία,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μετά από 25
χρόνια εκπαίδευσης, θα σας παραχωρήσουν το δικαίωμα να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">κάνετε έρωτα με
τη γυναίκα σας. Αλλά *η εκπαίδευση εισχωρεί μέσα σας</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τόσο βαθιά, που
ξαφνικά ανακαλύπτετε, ότι δεν ξέρετε τι να κάνετε. Πώς</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">να αγαπάτε; Δεν
έχετε μάθει αυτήν την γλώσσα*.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">25 χρόνια αντί
αγάπης – φόβου και τώρα ξαφνικά σας επιτρέπεται να το</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">κάνετε νόμιμα –
η έγκριση εδόθη και τώρα μπορείτε να αγαπάτε αυτήν τη</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">γυναίκα. Είναι
η γυναίκα σας, είστε ο άνδρας της, σας επιτρέπεται τώρα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">να αγαπάτε.
Αλλά πού θα βάλετε τα 25 χρόνια της παραμορφωμένης</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">εκπαίδευσης;
Αυτά θα είναι εδώ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Ναι, εσείς θα
«αγαπάτε»… θα κοπιάζετε, θα κάνετε χειρονομίες. Όμως αυτά</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δε θα είναι
εκρηκτικά, δε θα προκαλούν άμεσα οργασμό, θα είναι λίγα. Να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">γιατί είστε
απογοητευμένοι μετά την ασχολία με την αγάπη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Για πρώτη φορά,
ο ιερέας και ο πολιτικός μπόρεσαν να τα κάνουν έτσι, που</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">να μην μπορείτε
να αγαπάτε και μετά έρχονται και κηρύσσουν, ότι στην</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αγάπη δεν υπάρχει
τίποτε. Και βέβαια το κήρυγμά τους φαίνεται απόλυτα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ταιριαστό κατά
την εμπειρία σας. Στην αρχή αυτοί σας δημιουργούν το</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αίσθημα της
ματαιότητας, της απογοήτευσης και μετά… σας διδάσκουν. Και</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">το ένα και το
άλλο επιφανειακά φαίνονται λογικά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Πρόκειται για
τη μεγαλύτερη πονηριά, τη μεγαλύτερη που έχει παιχτεί εις</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">βάρος του
ανθρώπου. Μπορείς να πετύχεις κάθε σκοπό εμποδίζοντας τους</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ανθρώπους να
αγαπάνε αλλήλους. Μ’ αυτά τα 5 πράγματα μπορείς να κάνεις</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τα πάντα με τον
άνθρωπο και σ’ αυτά τα πράγματα επέβαλλαν μεγάλα ταμπού.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Αυτά τα ταμπού
είναι επιστημονικά μεθοδευμένα, είναι μεγάλα έργα τέχνης,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">φτιαγμένα με
μεγάλη εξυπνάδα. Και αυτά τα ταμπού πρέπει να γίνουν κατανοητά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Πρώτον: το κάθε
ταμπού δεν είναι ορατό, είναι κρυφό. Δεν είναι ορατό,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">διότι αν γίνει
εμφανές, δε δουλεύει. Το ταμπού πρέπει να είναι κρυμμένο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">καλά, για να
μην ξέρετε πως δουλεύει. Το ταμπού πρέπει να είναι κρυμμένο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">με τέτοιον
τρόπο, που εσείς να μην μπορείτε να φανταστείτε ότι υπάρχει</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">κάτι, που
δουλεύει εναντίον σας. Το ταμπού πρέπει να πηγαίνει στο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">υποσυνείδητο
και όχι στο συνειδητό. Πώς να το κάνεις τόσο λεπτό και αόρατο;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Οι πονηριές
είναι οι εξής:* κατ΄ αρχάς συνεχίζουν να σας διδάσκουν, ότι</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">η αγάπη είναι
μεγάλο πράγμα, για να μην σκεφτούν ποτέ οι άνθρωποι, ότι</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">οι ιερείς και
οι πολιτικοί είναι εναντίον της αγάπης. Συνεχίστε να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">διδάσκετε, ότι
η αγάπη είναι μεγάλη, ότι η αγάπη είναι σωστό πράγμα,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αλλά μην
επιτρέπετε τις καταστάσεις, όπου η αγάπη μπορεί να συμβεί, μην</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αφήνετε να
παρουσιαστεί μια τέτοια δυνατότητα. Μην αφήνετε να εκδηλωθεί</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μια τέτοια
δυνατότητα και συνεχίστε να διδάσκετε, ότι η τροφή είναι</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">θαυμάσια, ότι
το φαγητό είναι μεγάλη απόλαυση – «Φάτε όσο μπορείτε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">καλύτερα» –
αλλά μην τους αφήνετε τίποτε να φάνε. Κρατάτε τους ανθρώπους</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πεινασμένους
και συνεχίστε να μιλάτε περί της αγάπης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Γι’ αυτό όλοι
οι ιερείς συνεχίζουν να μιλούν περί της αγάπης. Η αγάπη</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">διδάσκεται τόσο
πλατιά, όσο τίποτε άλλο, έρχεται μετά από το Θεό, αλλά</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">απορρίπτεται η
ίδια η δυνατότητα γι’ αυτή να συμβεί. Ανοικτά</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">υποστηρίζεται
και στα κρυφά της κόβουν τις ρίζες. Να που βρίσκεται το</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αριστούργημα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Κανένας ιερεύς
δε σας λέει πως μπορείς να προκαλέσεις το κακό. Είναι σα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">να λέτε στο
δέντρο: «Να είσαι πράσινο, να ανθίζεις και να χαίρεσαι» και</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ταυτοχρόνως,
του κόβετε τις ρίζες για να μην μπορέσει το δέντρο να γίνει</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πράσινο. Και
όταν το δέντρο δεν είναι πράσινο πια, εσείς μπορείτε να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ωρύεστε: «Άκου
δω! Δε μας άκουσες, δεν ακολούθησες τις συμβουλές μας».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Όλοι μας
συνεχίζουμε να λέμε: «Να είσαι πράσινο, να ανθίζεις, να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">χαίρεσαι, να
χορεύεις…» και μέσα μας σκεπτόμαστε πώς να κόψουμε τις ρίζες.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Η αγάπη
απορρίπτεται τόσο έντονα… ενώ η αγάπη είναι το πιο σπάνιο πράγμα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">στον κόσμο και
δεν πρέπει να απορρίπτεται. Αν ο άνθρωπος μπορεί να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αγαπάει πέντε
άτομα, αυτός πρέπει να αγαπάει τα πέντε. Αν ο άνθρωπος</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μπορεί να
αγαπάει πενήντα, αυτός πρέπει να αγαπάει πενήντα. Αν ο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">άνθρωπος μπορεί
να αγαπάει πεντακόσιους, αυτός πρέπει να αγαπάει</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πεντακόσιους. Η
αγάπη είναι τόσο σπάνια, που όσο εσείς μπορείτε να τη</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">διαδώσετε πιο
πολύ, τόσο το καλύτερο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Αλλά υπάρχει
και η μεγάλη πονηριά. Είστε στριμωγμένοι σε πολύ στενά</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πλαίσια, στη
γωνία: μπορείτε να αγαπάτε μόνον τη γυναίκα σας, μπορείτε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">να αγαπάτε
μόνον τον άντρα σας, μπορείτε να αγαπάτε μόνον αυτό ή εκείνο,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">οι
περιοριστικοί όροι είναι πάρα πολλοί. Εάν υπήρχε νόμος, που θα σας</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">επέτρεπε να
αναπνέετε μόνον όταν είστε με τη γυναίκα σας ή να αναπνέετε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μόνον όταν
είστε με τον άντρα σας, τότε η αναπνοή θα ήταν αδύνατη, θα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">είχατε πεθάνει.
Και δε θα μπορούσατε να αναπνέετε ούτε και τότε, όταν θα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ήσασταν με τη
γυναίκα σας ή τον άντρα σας. Πρέπει να αναπνέετε 24 ώρες</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">το 24ωρο. Όσο
πιο πολύ εσείς αναπνέετε, τόσο μεγαλύτερη ικανότητα θα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">έχετε να
αναπνέετε όταν είστε με τον/την σύζυγό σας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Να αγαπάτε.*</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Εμφανίζεται
τότε μια άλλη πονηριά: σας λένε περί της «υπέρτατης» αγάπης</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">και
καταστρέφουν εκείνον, που εσείς αγαπάτε. Σας λένε, ότι πρέπει να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">απορρίπτετε
αυτόν που αγαπάτε: η σωματική αγάπη είναι κακό, ενώ η</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πνευματική
αγάπη καλό. Σας ερωτώ: έχετε δει μήπως πνεύμα χωρίς το σώμα;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Είδατε σεις
ποτέ ένα σπίτι χωρίς τα θεμέλια; Αυτός που εσείς αγαπάτε,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">είναι η βάση
του ανώτατου. Το σώμα είναι το καταφύγιό σας, το πνεύμα ζει</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μέσα στο σώμα
μαζί με το σώμα. Είστε πνεύμα, στο οποίο εδόθη ένα σώμα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">και σώμα, στο
οποίο εδόθη ένα πνεύμα. Είσαστε μαζί. Αυτός που αγαπάτε,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">είναι και
υπέρτατος και αυτά τα πράγματα είναι αδιαχώριστα, είναι ένα…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">είναι
σκαλοπάτια μιας κλίμακας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Είναι αυτό που
η Τάντρα θέλει να γίνει κατανοητό: ο αγαπημένος άνθρωπος</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δεν μπορεί να
απορρίπτεται, ο αγαπημένος άνθρωπος δεν μπορεί να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μετατραπεί σε
κάτι το ανώτατο. Ο αγαπημένος άνθρωπος είναι κάτι ωραίο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Εάν σας πλήγωσαν
με τον αγαπημένο σας άνθρωπο, η ατέλεια βρίσκεται μέσα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">σας και όχι
μέσα του. Αν σας πλήγωσαν μ’ αυτόν, τότε κάτι υπάρχει μέσα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">σας. Κινηθείτε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Το σεξ δεν
είναι κάτι το κακό, με σας συμβαίνει κάτι το κακό, αν σας</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πλήγωσαν εδώ.
Κινηθείτε προς τα υψηλότερα. Το υπέρτατο δεν είναι κατά</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">του αγαπημένου
σας. Ο αγαπημένος άνθρωπος δίνει τη δυνατότητα να υπάρχει</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">το υπέρτατο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Αυτές οι
πονηριές δημιούργησαν πολλά άλλα προβλήματα. Κάθε φορά που</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">εσείς αγαπάτε,
νοιώθετε κάποια ενοχή, εμφανίζεται το αίσθημα της ενοχής.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Όταν υπάρχει το
αίσθημα της ενοχής, εσείς δεν μπορείτε να κινηθείτε προς</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">την αγάπη
πλήρως, το αίσθημα της ενοχής σας εμποδίζει, σας συγκρατεί.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Ακόμη και όταν
κάνετε έρωτα με τη γυναίκα σας ή τον άντρα σας, υπάρχει</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">το αίσθημα της
ενοχής: εσείς ξέρετε, ότι αυτό είναι αμαρτία, εσείς</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ξέρετε, ότι
κάνετε κάτι το μη σωστό. Οι άγιοι δεν το κάνουν, άρα εσείς</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">είστε
αμαρτωλός. Γι’ αυτό εσείς δεν μπορείτε να κινηθείτε ολοκληρωτικά</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ακόμη και τότε,
όταν σας επιτρέπεται άνωθεν να αγαπάτε τη γυναίκα σας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Όταν μέσα σας
εμφανίζεται το αίσθημα της ενοχής, πίσω σας κρύβεται ο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ιερέας, αυτός
σας τραβάει από κει, σας τραβάει με τα αόρατα νήματα. Όταν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">εμφανίζεται το
αίσθημα της ενοχής, εσείς αρχίζετε να νοιώθετε, ότι δεν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">κάνετε το
σωστό, χάνετε την αξιοπρέπειά σας, χάνετε την αυτοεκτίμησή σας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Και εμφανίζεται
ένα άλλο πρόβλημα: όταν υπάρχει το αίσθημα της ενοχής,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">εσείς αρχίζετε
να παίζετε θέατρο. Οι μητέρες και οι πατέρες δεν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">επέτρεπαν στα
παιδιά τους να ξέρουν, ότι αυτοί κάνουν έρωτα, έπαιζαν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">θέατρο,
παρίσταναν, ότι η αγάπη δεν υπάρχει. Τα παιδιά μαθαίνουν αργά ή</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">νωρίς για την
ανειλικρίνειά τους. Όταν τα παιδιά μαθαίνουν για την</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ανειλικρίνεια,
χάνουν όλη την εμπιστοσύνη, νοιώθουν, ότι τους ξεγέλασαν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Και μετά οι
γονείς λέγουν, ότι τα παιδιά δεν τους σέβονται. Εσείς είστε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">η αιτία αυτού
του φαινομένου, πώς μπορούν μετά τα παιδιά να σας</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">σέβονται; Τους
κοροϊδεύατε με κάθε δυνατό τρόπο, ήσασταν ανειλικρινείς</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μαζί τους, τους
φερθήκατε πρόστυχα. Τους λέγατε, πως δεν πρέπει να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ερωτεύονται:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">– «Προσέχετε!»
και όλον αυτόν τον καιρό κάνατε έρωτα. Και θα έλθει αργά</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ή νωρίς η μέρα,
όταν αυτά θα καταλάβουν, πως ακόμη και οι γονείς τους</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δεν ήταν
αληθινοί μαζί τους. Γιατί τότε φωνάζετε, ότι τα παιδιά σας δε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">σας σέβονται;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Στην αρχή, το
αίσθημα της ενοχής δημιουργεί την ανειλικρίνεια, μετά η</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ανειλικρίνεια
δημιουργεί την αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων. Ακόμη και το</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">παιδί, το ίδιο
το δικό σας παιδί δε θα σας συμπονά. Εμφανίζεται το</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">εμπόδιο – εσείς
παίζεται θέατρο. Όλοι παίζουν θέατρο… Κάποια στιγμή θα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">φτάσετε στην
γνώση, ότι εσείς απλά παίζετε θέατρο το ίδιο, όπως και οι</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">άλλοι. Όταν οι
πάντες παίζουν θέατρο, τι σόι σχέσεις μπορούν να υπάρχουν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μεταξύ σας;
Όταν όλοι είναι ψεύτικοι, τι σχέσεις μπορούν να υπάρχουν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μεταξύ σας; Πώς
μπορείτε να είσαστε φιλικοί, όταν παντού επικρατεί το</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ψέμα; Αρχίζετε
να αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα με τόση κακία,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">γίνεστε κακός
και παντού βλέπετε τη δουλειά του διαβόλου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Και στον καθένα
υπάρχει το ψεύτικο πρόσωπο, κανείς δεν είναι αληθινός. Ο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">καθένας φοράει
μια μάσκα, κανείς δε δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Νοιώθετε την
ενοχή, ξέρετε, ότι παίζετε θέατρο, ο καθένας νοιώθει την</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ενοχή και ο
καθένας μοιάζει πια με την αποκρουστική πληγή. Τώρα είναι</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">πανεύκολο
πράγμα να μετατρέψεις τους ανθρώπους σε σκλάβους, να τους</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">κάνεις
κλητήρες, διοικητές των σταθμών τραίνων, διευθυντές των σχολείων,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">επιτηρητές της
εφοριακής αστυνομίας, βουλευτές, υπουργούς, κυβερνήτες,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">προέδρους. Τώρα
είναι πανεύκολο να τους διαλύσεις. Τους καταστρέφετε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αρχίζοντας από
τις ρίζες. Το σεξ είναι η ρίζα, από δω προήλθε η ονομασία</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">«muladchara».
Muladchara σημαίνει = ριζική ενέργεια.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Στους απλούς
ανθρώπους δεν είχε επιτραπεί στην πραγματικότητα, να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ασχολούνται με
τον έρωτα. Αυτό είναι πολύ καλό πράγμα γι’ αυτούς. Όμως</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">το πρόβλημα
είναι στο εξής: όταν εσείς, οι εξουσιαστές, δηλητηριάζετε</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">όλον τον
κανονικό κόσμο, τότε κι εσείς οι ίδιοι δηλητηριάζεστε. Όταν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">εσείς
δηλητηριάζετε τον αέρα, με τον οποίο αναπνέουν οι απλοί άνθρωποι,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τότε ο αέρας,
που αναπνέει ο βασιλιάς, θα είναι επίσης δηλητηριασμένος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Δεν μπορούν να
διαχωριστούν αυτά τα πράγματα, τα πάντα είναι ενιαία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Όταν ο ιερέας
δηλητηριάζει τους απλούς ανθρώπους, στο τέλος</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">δηλητηριάζεται
και ο ίδιος. Όταν ο πολιτικός δηλητηριάζει τον αέρα, που</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αναπνέουν οι
απλοί άνθρωπο, στο τέλος και αυτός θα αναπνέει τον ίδιο</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">αέρα. Άλλος
αέρας δεν υπάρχει, αυτός είναι ένας για όλους.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Όταν εσείς
καταπιέζετε την επιφάνεια, τότε τα πάντα πηγαίνουν βαθιά</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μέσα, στο
υποσυνείδητο.* Όλα είναι εδώ. Το σεξ δεν έχει καταστραφεί.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Ευτυχώς δεν
έχει καταστραφεί, έχει μόνο δηλητηριαστεί. Δεν μπορεί να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">καταστραφεί,
είναι η ενέργεια της ζωής. Είχε βρωμισθεί και μπορεί να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">καθαρθεί.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Τα προβλήματα
στη ζωή σας μπορούν να εντοπισθούν κυρίως στα δικά σας τα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">σεξουαλικά
προβλήματα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Μπορείτε να
λύνετε τα άλλα προβλήματα, αλλά ποτέ δε θα είστε ικανοί να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τα λύσετε,
διότι αυτά δεν είναι τα πραγματικά προβλήματα. Και όταν</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">λύσετε τα
σεξουαλικά σας προβλήματα, θα εξαφανιστούν όλα τα προβλήματα,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">διότι εσείς
λύσατε το βασικό πρόβλημα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Αλλά εσείς
τρέμετε απ’ το φόβο να τα αντικρίσετε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Είναι απλό: αν
μπορείτε να τα κοιτάξετε εξ αποστάσεως, είναι τόσο απλό,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">τόσο απλό όπως
αυτή η ιστορία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Το σεξ είναι η
ρίζα των περισσοτέρων προβλημάτων σας. Πώς θέλετε να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">είναι
διαφορετικά, όταν το δηλητηρίαζαν για χιλιάδες χρόνια;*</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">Χρειάζεται η
μεγάλη κάθαρση. Η Τάντρα μπορεί να καθαρίσει τη σεξουαλική</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">σας ενέργεια.
Ακούστε το μήνυμα της Τάντρα, προσπαθήστε να το</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">καταλάβετε.
Είναι το μεγάλο επαναστατικό μήνυμα. Το μήνυμα αυτό</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">στρέφεται
εναντίον όλων των ιερέων και πολιτικών. Αυτό στρέφεται</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">εναντίoν όλων
των δηλητηριαστών, που σκότωσαν όλη τη χαρά στη γη μόνον</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">και μόνο για
ένα πράγμα, ο άνθρωπος έπρεπε για το συμφέρον τους, να</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">μετατραπεί και
να υποβιβαστεί σε δούλο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Απαιτείστε
πίσω την ελευθερία σας.*</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Απαιτείστε
πίσω την ελευθερία να αγαπάτε.*</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Απαιτείστε
πίσω την ελευθερία σας να είστε οι εαυτοί σας και τότε, η</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">ζωή θα πάψει να
είναι το πρόβλημα.*</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: Georgia; mso-ansi-language: EN-US;">A</span><span style="font-family: Georgia;">υτό είναι το
μυστικό.*</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Αυτή είναι η
έκσταση.*</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Georgia;">*Αυτή είναι η
ευλογία.*</span></div>
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-16598486490116398962017-04-25T14:21:00.000+03:002017-04-25T14:21:25.301+03:00ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΙΑΧΤΕΙ ΑΠΟ ΠΥΡΙΤΙΟ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large;">Το συστατικό-δώρο της γης για υγεία, ομορφιά, καλή
λειτουργία των οργάνων, γερά κόκαλα και ατσαλένια νεύρα </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large;">ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large;">Το πυρίτιο διεγείρει τον μεταβολισμό του ασβεστίου, προάγει τον
σχηματισμό κολλαγόνου και ενισχύει τα οστά και τους συνδετικούς ιστούς, γι’
αυτό θεωρείται και ό,τι πολυτιμότερο για την αντι-γήρανση. Και δεν είναι μόνο
αυτό. Αν νιώθουμε κούραση και αδυναμία, αν το νευρικό μας σύστημα είναι
σμπαράλια, αν η συγκέντρωσή μας έχει εξαφανιστεί, αν μας ταλανίζουν αϋπνίες, αν
τα μαλλιά, τα νύχια και το δέρμα μας είναι θαμπά και εύθραυστα, τότε ίσως να
μας λείπει πυρίτιο. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large;">ΤΙ ΚΑΝΕΙ: Το ευεργετικό αυτό συστατικό είναι απολύτως
βασικό για την υγεία μας. Είναι υπεύθυνο για τη βιολογική ανάπτυξη και για τη
διατήρηση της υγείας των οστών, του συνδετικού ιστού του δέρματος και του
ανοσοποιητικού συστήματος. Ο οργανισμός δεν μπορεί να αφομοιώσει και να
χρησιμοποιήσει το ασβέστιο χωρίς την παρουσία πυριτίου, ανάγοντάς το έτσι σε
απαραίτητο θρεπτικό στοιχείο. Επίσης είναι απαραίτητο για την καλύτερη και
γρηγορότερη επούλωση καταγμάτων, θλάσεων και τραυματισμένων τενόντων και
συνδέσμων, προλαμβάνει τον εκφυλισμό των μεσοσπονδύλιων δίσκων, βελτιώνει την
ελαστικότητα των αιμοφόρων αγγείων και τονώνει τα νεύρα και τον εγκέφαλο,
εξουδετερώνοντας την εγκεφαλική ατονία, την απώλεια συγκέντρωσης και μνήμης.
Επίσης ενισχύει τη δραστηριότητα των λεμφαδένων και των πνευμόνων και μας
προστατεύει από τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Επίσης, το πυρίτιο ενισχύει την
αδαμαντίνη των δοντιών και βοηθά στην πρόληψη της τερηδόνας. Το πυρίτιο είναι
από τους σημαντικότερους παράγοντες και κατά της γήρανσης αφού αυτό είναι το
συστατικό που διατηρεί το κολλαγόνο (βασικό δομικό στοιχείο των κυττάρων μας)
σε υψηλά επίπεδα. Η έλλειψη πυριτίου προκαλεί καθυστέρηση στην ανάπτυξη των
οστών, ατροφία πολλών οργάνων, πρόωρη γήρανση του δέρματος, νυχιών και μαλλιών
και απώλεια της ελαστικότητας των ιστών. Η μείωσή του επιφέρει εξασθένηση των
ούλων και των δοντιών μας αλλά και διαταραχές της αρτηριακής πίεσης. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large;">ΠΟΥ ΤΟ
ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ: Το πυρίτιο υπάρχει στη γη και σε πολλές από τις τροφές που
προέρχονται από αυτή, όπως: τα δημητριακά, η βρώμη το κριθάρι, το σιτάρι, τα
φρούτα, τα λαχανικά και τα γογγύλια. Πολύ πλούσια σε πυρίτιο είναι τα φασόλια,
τα αγγούρια (με τη φλούδα), τα παντζάρια, οι πατάτες, ο αρακάς, οι πιπεριές, το
καστανό ρύζι, το alfalfa (τριφύλλι), το πίτουρο ρυζιού και η μπίρα. Όταν
καταναλώνουμε τις τροφές αυτές ωμές, επωφελούμαστε περισσότερο από τα θρεπτικά
συστατικά τους. Η επεξεργασία των τροφίμων μπορεί να μειώσει τα επίπεδα του πυριτίου
έως και 98% ενώ συχνά δεν απορροφάται από τον ανθρώπινο οργανισμό. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large;">ΠΩΣ ΤΟ
ΑΦΟΜΟΙΩΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ: Για να αυξήσουμε τα επίπεδα πυριτίου στο σώμα μας, καλό
είναι να καταναλώνουμε λιγότερα λίπη, σάκχαρα και άμυλο. Επίσης το πυρίτιο
θέλει κίνηση. Χωρίς σωματική δραστηριότητα δεν απορροφάται ούτε αφομοιώνεται
από τον οργανισμό. Η συνολική ποσότητα πυριτίου μειώνεται προοδευτικά με την
ηλικία. Έτσι ένα συμπλήρωμα μπορεί να είναι απαραίτητο σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Η απορρόφηση του πυριτίου είναι μεγαλύτερη με την παρουσία ασβεστίου, καλίου,
μαγνησίου, μαγγανίου και βορίου. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: large;">ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΠΥΡΙΤΙΟ: Πυρίτιο
σημαίνει ζωή κυριολεκτικά, αφού το συστατικό αυτό είναι απολύτως απαραίτητο
στην παραγωγή της αναπνοής, δηλαδή στην παραγωγή του οξυγόνου που χρειαζόμαστε
κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας. Επίσης είναι το βασικό στοιχείο που κατέστησε
δυνατή την ανάπτυξη ζωής στη Γη. Οι γεωλόγοι έχουν ανακαλύψει και ταξινομήσει
περισσότερα από χίλια είδη πυριτικών ορυκτών στη γη. Αυτό σημαίνει ότι στον
πλανήτη μας η παρουσία του πυριτίου είναι κυρίαρχη, με το 87% του φλοιού και
περίπου το 26% του χερσαίου μανδύα να αποτελείται από πυριτικά άλατα. Έτσι το
πυρίτιο καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση μεταξύ των πιο διαδεδομένων στοιχείων στη
Γη, μετά το οξυγόνο. </span></div>
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-60185111399917140312017-04-25T13:59:00.002+03:002017-04-25T13:59:23.917+03:00Πυρίτιο. Πηγή ζωής και ενέργειας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1 class="single-title" itemprop="headline">
</h1>
<div class="meta">
<br /></div>
<div class="fb-like fb_iframe_widget" data-action="like" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true">
<span style="height: 0px; overflow: hidden; vertical-align: top; width: 0px;"></span></div>
<em>Της Μαρίας Γκέκα </em><br />
<b>Νιώθετε κούραση και αδυναμία; Δεν αντέχετε το θόρυβο και
αδυνατείτε να συγκεντρωθείτε; Πότε κοιμάστε βαθιά και πότε καταπονείστε
από αϋπνίες; </b><br />
Μήπως πάλι αισθάνεστε το δέρμα σας άτονο και χαλαρό και τα μαλλιά σας
αδύναμα; Τότε καταφύγετε σε τροφές πλούσιες σε πυρίτιο. Το πυρίτιο
χαρίζει δύναμη, νιάτα και τονώνει τα νεύρα και τον εγκέφαλο.<br />
Πυρίτιο, στοιχείο απολύτως βασικό για τη βιολογική ανάπτυξη και για
τη διατήρηση της υγείας των οστών, του συνδετικού ιστού του δέρματος και
του ανοσοποιητικού συστήματος. Το πυρίτιο όμως θέλει κίνηση. Χωρίς
κάποια σωματική δραστηριότητα και άσκηση δεν απορροφάται ούτε
αφομοιώνεται από τον οργανισμό.<br />
Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το πυρίτιο είναι απολύτως
απαραίτητο στην παραγωγή της αναπνοής, δηλαδή στην παραγωγή του οξυγόνου
που χρειαζόμαστε σε κάθε δευτερόλεπτο για να είμαστε στη ζωή. Αλλά δεν
είναι μόνο αυτό. Το πυρίτιο υπήρξε το βασικό στοιχείο που κατέστησε
δυνατή την ανάπτυξη της ζωής στον πλανήτη μας. Υπό τη μορφή της ενώσεως
του οξειδίου του πυριτίου, το πυρίτιο ανήκει στην οικογένεια των
πυριτικών ορυκτών. Όλα τα πυριτικά είναι ορυκτά που αποτελούνται από
στοιχεία ενώσεων πυριτίου και οξυγόνου. Στην πραγματικότητα, μέχρι
στιγμής οι γεωλόγοι έχουν ανακαλύψει και ταξινομήσει περισσότερα από
χίλια είδη πυριτικών ορυκτών στη γη. Αυτό σημαίνει ότι στον πλανήτη μας η
παρουσία του πυριτίου είναι κυρίαρχη. Πράγματι το 87% του φλοιού και
περίπου το 26% του χερσαίου μανδύα αποτελείται από πυριτικά άλατα. Κατά
συνέπεια, το πυρίτιο καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση μεταξύ των πιο
διαδεδομένων στοιχείων στη γη, μετά το οξυγόνο.<br />
<h2>
<strong>Επίδραση στον οργανισμό</strong></h2>
Το πυρίτιο διεγείρει τον μεταβολισμό του ασβεστίου, προάγει το
σχηματισμό κολλαγόνου και ενισχύει τα οστά και τους συνδετικούς ιστούς.
Προλαμβάνει τη γήρανση των κυττάρων και βελτιώνει την ελαστικότητα των
αιμοφόρων αγγείων. Ενδείκνυται για την αντιμετώπιση της αθηροσκλήρωσης,
των καρδιαγγειακών παθήσεων και της υπέρτασης, εξουδετερώνει επίσης την
εγκεφαλική ατονία, την απώλεια συγκέντρωσης και μνήμη. Το πυρίτιο
διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα, μειώνει τις φλεγμονές και είναι
ιδιαίτερα χρήσιμο για το κρυολόγημα. Ενισχύει τη δραστηριότητα των
λεμφαδένων και των πνευμόνων και μας προστατεύει από τη νόσο του
Αλτσχάιμερ. Η έλλειψη πυριτίου προκαλεί καθυστέρηση στην ανάπτυξη των
οστών, ατροφία πολλών οργάνων, πρόωρη γήρανση του δέρματος, νυχιών και
μαλλιών και απώλεια της ελαστικότητας των ιστών.<br />
<h2>
<strong>Στοιχείο νεότητας και ομορφιάς</strong></h2>
Το πυρίτιο έχει τον πρώτο λόγο και στην ομορφιά μας, αφού είναι ένας
από τους σημαντικότερους παράγοντες κατά της γήρανσης. Αυτό το
καταφέρνει διατηρώντας το κολλαγόνο (βασικό δομικό στοιχείο των κυττάρων
μας), του οποίου αποτελεί σημαντικό συστατικό, σε υψηλά επίπεδα. Καθώς
τα χρόνια περνούν, το κολλαγόνο φθείρεται και χάνει τη φυσιολογική
ελαστικότητά του, οδηγώντας σε χαλάρωση της επιδερμίδας, εξασθενημένα
μαλλιά και εύθραυστα νύχια. Η επαρκής πρόσληψη πυριτίου όμως αποτρέπει
τα παραπάνω συμβάλλοντας στην ελαστικότητα και ανθεκτικότητα της
επιδερμίδας, την ανάπτυξη πυκνών και λαμπερών μαλλιών και τη διατήρηση
δυνατών νυχιών. Επίσης, το πυρίτιο ενισχύει την αδαμαντίνη των δοντιών
και βοηθά στην πρόληψη της τερηδόνας χαρίζοντάς μας ένα λαμπερό χαμόγελο
που κρύβει τα χρόνια μας.<br />
Με την πάροδο του χρόνου το πυρίτιο μειώνεται φυσιολογικά στον
ανθρώπινο οργανισμό. Αυτό το γεγονός αποτελεί έναν από τους παράγοντες
γήρανσης, αφού συμβάλλει στη μείωση της οστικής πυκνότητας και τελικά σε
οστεοπόρωση. Επίσης, εκτός από τα εύθραυστα οστά, η μείωσή του επιφέρει
εξασθένηση των ούλων και των δοντιών μας αλλά και διαταραχές της
αρτηριακής πίεσης. Γι’ αυτό και η ανάγκη επαρκούς πρόσληψης πυριτίου
ξεκινάει από την παιδική ηλικία και αυξάνεται με την είσοδο στην τρίτη
ηλικία.<br />
<h2>
<strong>Τονώνει την ψυχή και το πνεύμα</strong></h2>
Το πυρίτιο προωθεί την εσωτερική ευεξία και ανακουφίζει το αίσθημα
της ανασφάλειας, και της κόπωσης. Κάνει το άτομο πιο σταθερό και ανοιχτό
σε νέες εμπειρίες, ενώ το βοηθά να εναρμονιστεί με τον εαυτό του και το
περιβάλλον. Μια σύγχρονη διατροφή με βάση το λευκό ψωμί, την
επεξεργασμένη ζάχαρη, τα φρούτα και τα λαχανικά που καταναλώνονται χωρίς
φλούδα , είναι φτωχή σε πυρίτιο. Η συνολική ποσότητα πυριτίου
μειώνεται προοδευτικά με την ηλικία. Η απορρόφηση του πυριτίου είναι
μεγαλύτερη με την παρουσία ασβεστίου, καλίου, μαγνησίου, μαγγανίου και
βόριου. Στην κρυσταλλοθεραπεία χρησιμοποιείται σε άμεση επαφή με το
σώμα, ώστε να επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα.<br />
<h2>
<b>Πυρίτιο στο τραπέζι</b></h2>
Το πυρίτιο είναι ένα συστατικό που υπάρχει στο έδαφος και κατά
συνέπεια σε αρκετά από τα τρόφιμα που παράγονται από αυτό, όπως τα
δημητριακά, τα λαχανικά κ.λπ. Καλές πηγές πυριτίου είναι οι σπόροι
δημητριακών, όπως η βρώμη, το κριθάρι, το σιτάρι κ.λπ., τα φρούτα και τα
γογγύλια. Όμως η επεξεργασία των τροφίμων μπορεί να μειώσει τα επίπεδά
του έως και 98%, ενώ συχνά δεν απορροφάται από τον ανθρώπινο οργανισμό.<br />
Εάν θέλετε λοιπόν να αυξήσετε τα επίπεδα πυριτίου στο σώμα σας, ξεχάστε τα λίπη, το άμυλο και τα σάκχαρα. Προτιμήστε τη βρώμη<b> </b>και το χυλό βρώμης. Τροφές πλούσιες σε πυρίτιο είναι τα φασόλια,<b> </b>τα αγγούρια
(με τη φλούδα), τα παντζάρια, οι πιπεριές, οι πατάτες, ο αρακάς, το
alfalfa (τριφύλλι), το καστανό ρύζι, το πίτουρο ρυζιού καθώς και η
μπύρα.<br />
Θυμηθείτε να καταναλώνετε τις τροφές αυτές ωμές, ώστε να επωφελείστε άμεσα από τα θρεπτικά συστατικά τους.</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-30332163872475321702016-09-19T09:23:00.006+03:002016-09-19T09:23:42.551+03:00Πόση δύναμη έχει η φαντασία μας;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="cb-entry-header cb-fis cb-style-standard" id="cb-fis-wrap">
<span class="cb-title-fi"><h1 class="entry-title cb-entry-title cb-single-title" itemprop="headline">
</h1>
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Πόση δύναμη έχει η φαντασία μας;</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Μαλλιά που ξαναφυτρώνουν,
καλογυμνασμένοι μύες χωρίς γυμναστική, χορτάτο στομάχι χωρίς φαγητό,
βελτίωση της υγείας μέσω της καθημερινής εργασίας, επιβράδυνση της
γήρανσης. Ακούγονται αδύνατα όλα αυτά; Και όμως ισχύουν, αρκεί κάποιος
να εκμεταλλευτεί ένα πολύ ισχυρό όπλο με το οποίο είμαστε όλοι
προικισμένοι: τη φαντασία. Αυτό απέδειξαν οι μέχρι τώρα έρευνες.</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #ff6600;"><strong>Κορεσμός με εικονικό φαγητό</strong></span></span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Σύμφωνα με μελέτη του Carnegie Mellon
University στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια, όταν κάποιος φαντάζεται –
πριν ξεκινήσει το κανονικό γεύμα του – ότι τρώει το αγαπημένο του
έδεσμα, τελικά τρώει μικρότερη ποσότητα. Οι συμμετέχοντες στο πείραμα
του πανεπιστημίου κατανάλωσαν πρώτα εικονικά και κατόπιν πραγματικά
σοκολατένιες λιχουδιές και τυρομπουκιές. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι το
εικονικό φαγητό που προηγήθηκε ήταν ικανό να προσφέρει αίσθηση κορεσμού
περιορίζοντας την κατανάλωση πραγματικών ανθυγιεινών τροφών.</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Τελικά κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η
βιωματική εμπειρία και η φανταστική ενέργεια έχουν το ίδιο ακριβώς
αποτέλεσμα στη συμπεριφορά και στον εγκέφαλο. Δηλαδή είτε κάνεις κάτι με
τη φαντασία σου είτε το κάνεις πραγματικά, το σώμα αντιδρά με τον ίδιο
τρόπο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, χορταίνεις στην κυριολεξία… με αέρα.</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #ff6600;"><strong>Ο νους γυμνάζει το σώμα</strong></span></span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Οι επιστήμονες προσπάθησαν επί δεκαετίες
να βρουν τον καλύτερο τρόπο για να αποκτήσει ένα σώμα δυνατούς,
καλοσχηματισμένους μυς. Το δεδομένο ήταν: αν δεν ιδρώσεις, αποτέλεσμα
δεν βλέπεις. Όταν όμως ήρθε η ώρα να διερευνηθεί ο πραγματικός ρόλος του
εγκεφάλου στη μυική ανάπτυξη, το επιστημονικό κατεστημένο δέχτηκε ένα
ισχυρό σοκ. Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Bishop’s University
εστιάστηκε σε τρεις ομάδες ατόμων.</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η πρώτη ακολούθησε τη συνηθισμένη ζωή
της, η δεύτερη ασκήθηκε 3 φορές εβδομαδιαίως γυμνάζοντας ένα
συγκεκριμένο μυ και η τρίτη απλώς άκουγε οδηγίες από ακουστικά
εκτελώντας με τη φαντασία της τις ασκήσεις της δεύτερης ομάδας. Όπως
αποδείχτηκε, η πρώτη ομάδα δεν είχε κανένα αποτέλεσμα, η δεύτερη αύξησε
τη δύναμη του συγκεκριμένου μυός κατά 28% και η τρίτη, που απλώς
φανταζόταν ότι ασκείται, δυνάμωσε τον μυ κατά 24%!</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #ff6600;"><strong>Σταμάτησε την τριχόπτωση</strong></span></span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Πώς να εξηγήσει κάποιος την ικανότητα
του οργανισμού να σταματάει, ως ένα ποσοστό, την απώλεια των μαλλιών και
να ξεκινάει την παραγωγή νέων τριχών με τη λήψη ενός εικονικού φαρμάκου
(placebo); Και όμως, αυτό ακριβώς παρατηρείται κατά τις δοκιμές
φαρμάκων, που δίνουν λύσεις σε θέματα προβλημάτων του τριχωτού της
κεφαλής. Το φαντάζεσαι και αρχίζεις να βγάζεις μαλλιά!</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #ff6600;"><strong>Να πηγαίνεις στη δουλειά σαν να πηγαίνεις στο γυμναστήριο</strong></span></span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Σύμφωνα με την ψυχολόγο – ερευνήτρια και
καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Harvard Ellen Langer, αν κάποιος
θεωρήσει την καθημερινή εργασία του σαν μια άσκηση που ωφελεί την υγεία
του, θα δει την οργανική του κατάσταση να βελτιώνεται. Στην πρωτοποριακή
μελέτη της ψυχολόγου οι επιστήμονες εξήγησαν στο μισό προσωπικό
καθαριότητας ενός μεγάλου ξενοδοχείου πως οι καθημερινές εργασίες που
έκαναν ήταν ό,τι χρειαζόταν το σώμα τους για να γίνει πιο υγιές, ενώ δεν
έκαναν καμία αντίστοιχη ενημέρωση στις υπόλοιπες εργαζόμενες.</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Τέσσερις εβδομάδες αργότερα οι
ενημερωμένες καμαριέρες έχασαν βάρος, ελάττωσαν την πίεση του αίματος
και το ποσοστό του λίπους στο αίμα, έχασαν πόντους στην περιοχή της
μέσης και μείωσαν τον δείκτη μάζας σώματος σε αντίθεση με τις άλλες
μισές συναδέλφους τους, οι οποίες δεν παρουσίασαν καμία σωματική
μεταβολή. Πώς συνέβη αυτό; Απλώς οι πρώτες πίστεψαν ότι η δουλειά τους
ήταν ικανή να προξενήσει θετικές αλλαγές στο σώμα τους. Όπως φάνηκε, ο
εγκέφαλος των γυναικών ανταποκρίθηκε θαυμάσια στη νέα προοπτική που του
δόθηκε.</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Σύμφωνα με την Ellen Langer: «Οι
αντιλήψεις αλλάζουν το σώμα και το βάρος σας. Αν πιστεύετε ότι ασκείστε,
το σώμα σας μπορεί να ανταποκριθεί σαν να γυμνάζεται πραγματικά. Δεν
νομίζω ότι ο κόσμος έχει καταλάβει πόσο βαθειά είναι η επίδραση του νου
στη φυσική μας κατάσταση».</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #ff6600;"><strong>Επιστροφή στη νιότη</strong></span></span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Στις αρχές του 2010 ήρθαν στην επιφάνεια
τα αποτελέσματα ενός παράξενου πειράματος, που παρέμενε κρυφό. Το
πείραμα πραγματοποιήθηκε το 1979 από την ίδια ψυχολόγο: Ένας αριθμός
ηλικιωμένων χωρίστηκε σε δύο ομάδες και μεταφέρθηκε σε ένα απομονωμένο
ησυχαστήριο έξω από τη Βοστώνη. Η πρώτη ομάδα διέμεινε σε ένα τεχνητό
περιβάλλον, όπου ο χρόνος είχε γυρίσει μια εικοσαετία πίσω (στo 1959).
Οι συμμετέχοντες καλούνταν, υποκρινόμενοι, να ενεργούν και να συζητούν
σαν να ζούσαν την εποχή που ήταν 20 χρόνια νεότεροι.</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Μέσα στο καταφύγιό τους άκουγαν μουσική
και έβλεπαν ταινίες της περιόδου εκείνης, μιλούσαν για τον Κάστρο, την
Αβάνα και την εκτόξευση του πρώτου δορυφόρου της NASA. Μια εβδομάδα μετά
η ομάδα των ηλικιωμένων που έζησε πάλι τον νεότερο εαυτό της ξανάνιωσε
στην κυριολεξία. Ένας άνδρας πέταξε το μπαστούνι του, άλλος ήταν έτοιμος
να παίξει ποδόσφαιρο και όλοι μετέφεραν μόνοι τους τις βαλίτσες τους.
Οι μετρήσεις που πραγματοποίησε η Langer απέδειξαν ότι όλες οι
παράμετροι της υγείας των ηλικιωμένων αυτής της ομάδας, η οποία είχε
γυρίσει πίσω στο χρόνο, είχαν βελτιωθεί περισσότερο από αυτές της
δεύτερης ομάδας.</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η μνήμη, οι γνωστικές ικανότητες, η
ταχύτητα του βηματισμού, η επιδεξιότητα, η όραση και η ακοή τους ήταν
εντυπωσιακά ανανεωμένες, ενώ η αρθρίτιδα είχε περιοριστεί και η πίεση
του αίματος είχε μειωθεί.</span></span></div>
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">
</span></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η Dr Langer δημοσίευσε τα στοιχεία αυτής
της μελέτης το 1981 με συνοπτικό τρόπο, φοβούμενη, ως νέα ακαδημαϊκός
τότε, μήπως απορριφθεί. Το 2011, μετά από 30 χρόνια συνεχούς έρευνας
πάνω στα θέματα της διασύνδεσης νου και σώματος και διαθέτοντας πλέον
την αυτοπεποίθηση μιας αναγνωρισμένης καθηγήτριας του Harvard, αποφάσισε
να εκθέσει όλα τα γεγονότα στο φως. Η άποψή της σχετικά με τα γηρατειά
είναι: «Ενθαρρύνοντας το μυαλό των ηλικιωμένων να σκέφτεται σαν να ήταν
νεότερο, το σώμα ακολουθεί και γίνεται και αυτό νεότερο».</span></span></div>
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-12981542651962300662016-05-22T09:42:00.001+03:002016-06-09T12:30:59.463+03:0025 μυστικά των σχέσεων που διήρκεσαν για πάντα. Τα μικροπράγματα είναι που συντηρούν τις μεγάλες σχέσεις<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]-->
<br />
<br /><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]-->
<br />
Κάποιοι το παραδέχονται ανοιχτά, κάποιοι δεν το ομολογούν, αλλά και στις δύο
περιπτώσεις η επιθυμία είναι μία, κοινή, σεβαστή, σχεδόν πανανθρώπινη: μία
σχέση που θα κρατήσει, έναν σύντροφο που δεν θα φύγει στα δύσκολα, κάποιον που
θα είναι δίπλα μας, ό,τι κι αν συμβεί, ακόμη κι όταν ο πρώτος έρωτας
περάσει.<br />
Ουτοπικό; Στη σημερινή εποχή μπορεί να φαντάζει ως τέτοιο, κάποιοι, όμως, τα
κατάφεραν. Ζευγάρια που έμειναν μαζί, αν όχι "για πάντα", τουλάχιστον
για πολύ πολύ καιρό. Τι έκαναν διαφορετικά αυτοί οι άνθρωποι; Διότι κατά
καιρούς, δημοσιεύονται διάφορες μελέτες, που ναι μεν καταλήγουν στο ότι δεν
υπάρχει συνταγή που θα ενώσει για καιρό ένα ζευγάρι, αλλά επισημαίνουν την
ύπαρξη λεπτομερειών που κρατούν κάποια ζευγάρια μαζί...<br />
Σύμφωνα με τον ανανεωμένο οδηγό του LifeHack αρκούν μόνο 25 μικροπράγματα
που άθελα τους -συνήθως- κάνουν τα ζευγάρια, βοηθώντας τη σχέση τους και
τροφοδώντας την μόνο με θετικά ερεθίσματα, ακόμη και σε περιόδους που δεν είναι
όλα ρόδινα. Ιδού, λοιπόν, τα μυστικά των "αιωνόβιων" ζευγαριών,
κάποτε αυτονόητα, κάποτε όχι και τόσο...<br />
1. Δείχνουν σεβασμό ο ένας προς τον άλλο. Πάντα. Ό,τι και να γίνει.<br />
2. Γελάνε μαζί. Με τα ίδια πράγματα. Κι αν όχι, γελάνε, επειδή γελάει
ο σύντροφος τους. Σημαντικό.<br />
3. Υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον. Πάντα. Ακόμη κι αν αυτό φαίνεται
δύσκολο.<br />
4. Αφήνουν ζωτικό χώρο. Δεν "πνίγουν" τον σύντροφο τους.<br />
5. Εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο. Ακούν και βλέπουν με ανοιχτή καρδιά. Ακόμη
κι όταν οι δεύτερες σκέψεις καραδοκούν.<br />
6. Δεσμεύονται. Ότι θα κάνουν πράγματα μαζί κι ας μην τους αρέσουν. Μόνο
επειδή αρέσουν στον σύντροφο τους.<br />
7. Δεν πέφτουν ποτέ για ύπνο μαλωμένοι ή με απωθημένα. Ποτέ. Πάντα λύνουν
τις διαφορές, πριν πέσουν στο κρεβάτι.<br />
8. Συγχωρούν αληθινά και ξεχνάνε. Δεν κρατούν κακία, δεν δέχονται τη συγνώμη
με μισή καρδιά.<br />
9. Αφήνουν το παρελθόν τους ήσυχο.<br />
Δεν το επαναφέρουν μέσα στη σχέση, δεν το μνημονεύουν όταν περνούν
κρίση.<br />
10. Δεν ξεχνούν να λένε στο ταίρι τους όμορφα λόγια.<br />
Ότι ο άνθρωπος τους είναι όμορφος, ικανός, έξυπνος κι ότι τον
θαυμάζουν.<br />
11. Δεν προσπαθούν να αλλάξουν τον σύντροφο τους.<br />
Τον αποδέχονται και τον αγαπούν γι' αυτό που πραγματικά είναι.<br />
12. Ενθουσιάζονται με τις μικρές χαρές της καθημερινότητας: μια βόλτα, ένα
μικρό καφέ, ένα φιλί στα ξαφνικά. Δεν είναι δεδομένα.<br />
13. Παραμένουν ειλικρινείς και πιστοί. Προσπαθούν τουλάχιστον για το
ένα από τα δύο.<br />
Κυρίως το πρώτο, ακόμη κι όταν δεν είναι πιστοί.<br />
14. Ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλο. Στα προβλήματα, στα καινούρια ξεκινήματα,
στις προκλήσεις που όλα μοιάζουν κόντρα.<br />
15. Δεν κριτικάρουν. Συμβουλεύουν, είναι καλοί ακροατές, αλλά ποτέ δεν
ασκούν κριτική που θα ασκούσε ένας ξένος.<br />
16. Συζητούν με τόλμη τα μεταξύ τους προβλήματα. Δεν αποκρύπτουν τις
πραγματικές σκέψεις και επιθυμίες τους.<br />
17. Δεν ξεχνούν ποτέ γιορτές, γενέθλια, επετείους.<br />
18. Δίνουν περισσότερα απ' όσα παίρνουν.<br />
19. Αρχίζουν και τελειώνουν τη μέρα τους μαζί. Όσο συχνότερα γίνεται. Κι αν
δεν γίνεται, κρατούν την επαφή αυτή με κάθε τρόπο.<br />
20. Ένα φιλί, όταν συναντιούνται και ένα φιλί όταν αποχωρίζονται. Μοιάζει
γλυκερό, αλλά κρατά τη θερμοκρασία της σχέσης.<br />
21. Δίνουν σημεία ζωής τακτικά, ακόμη κι όταν τα ωράρια και οι δουλειές τους
είναι εξοντωτικά.<br />
22. Απενεργοποιούν το τηλέφωνο τους για αρκετές ώρες μέσα στα Σαββατοκύριακα
και τις μέρες άδειας. Είναι σημαντικό το ζευγάρι να μένει μόνο του, χωρίς να
αποσπάται από κανέναν.<br />
23. Ανταλλάσσουν σημειώματα με ωραία μηνύματα. Τα post-it δεν είναι μόνο για
τη λίστα του σούπερ μάρκετ.<br />
24. Δοκιμάζουν καινούρια πράγματα μαζί.<br />
25. Θεωρούν ότι εκτός από εραστές, είναι και φίλοι και συνεργάτες και
κυρίως: σύμμαχοι <br />
<br />
<div style="left: -99999px; position: absolute;">
25 μυστικά των σχέσεων
που διήρκεσαν για πάντα
Τα μικροπράγματα είναι που συντηρούν τις μεγάλες σχέσεις
21.5.2016 | 15:00
Tweet Email SHARES 1651
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
Γελάνε μαζί. Με τα ίδια πράγματα. Κι αν όχι, γελάνε, επειδή γελάει ο
σύντροφος τους.
Γελάνε μαζί. Με τα ίδια πράγματα. Κι αν όχι, γελάνε, επειδή γελάει ο
σύντροφος τους.
Eπιμέλεια:
THE LIFO TEAM
Κάποιοι το παραδέχονται ανοιχτά, κάποιοι δεν το ομολογούν, αλλά και στις
δύο περιπτώσεις η επιθυμία είναι μία, κοινή, σεβαστή, σχεδόν
πανανθρώπινη: μία σχέση που θα κρατήσει, έναν σύντροφο που δεν θα φύγει
στα δύσκολα, κάποιον που θα είναι δίπλα μας, ό,τι κι αν συμβεί, ακόμη κι
όταν ο πρώτος έρωτας περάσει.
Ουτοπικό; Στη σημερινή εποχή μπορεί να φαντάζει ως τέτοιο, κάποιοι,
όμως, τα κατάφεραν. Ζευγάρια που έμειναν μαζί, αν όχι "για πάντα",
τουλάχιστον για πολύ πολύ καιρό. Τι έκαναν διαφορετικά αυτοί οι
άνθρωποι; Διότι κατά καιρούς, δημοσιεύονται διάφορες μελέτες, που ναι
μεν καταλήγουν στο ότι δεν υπάρχει συνταγή που θα ενώσει για καιρό ένα
ζευγάρι, αλλά επισημαίνουν την ύπαρξη λεπτομερειών που κρατούν κάποια
ζευγάρια μαζί...
Σύμφωνα με τον ανανεωμένο οδηγό του LifeHack αρκούν μόνο 25
μικροπράγματα που άθελα τους -συνήθως- κάνουν τα ζευγάρια, βοηθώντας τη
σχέση τους και τροφοδώντας την μόνο με θετικά ερεθίσματα, ακόμη και σε
περιόδους που δεν είναι όλα ρόδινα. Ιδού, λοιπόν, τα μυστικά των
"αιωνόβιων" ζευγαριών, κάποτε αυτονόητα, κάποτε όχι και τόσο...
1.
Δείχνουν σεβασμό ο ένας προς τον άλλο. Πάντα. Ό,τι και να γίνει.
2.
Γελάνε μαζί. Με τα ίδια πράγματα. Κι αν όχι, γελάνε, επειδή γελάει ο
σύντροφος τους. Σημαντικό.
3.
Υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον. Πάντα. Ακόμη κι αν αυτό φαίνεται δύσκολο.
4.
Αφήνουν ζωτικό χώρο. Δεν "πνίγουν" τον σύντροφο τους.
5.
Εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο. Ακούν και βλέπουν με ανοιχτή καρδιά.
Ακόμη κι όταν οι δεύτερες σκέψεις καραδοκούν.
6.
Δεσμεύονται. Ότι θα κάνουν πράγματα μαζί κι ας μην τους αρέσουν. Μόνο
επειδή αρέσουν στον σύντροφο τους.
7.
Δεν πέφτουν ποτέ για ύπνο μαλωμένοι ή με απωθημένα. Ποτέ. Πάντα λύνουν
τις διαφορές, πριν πέσουν στο κρεβάτι.
8.
Συγχωρούν αληθινά και ξεχνάνε. Δεν κρατούν κακία, δεν δέχονται τη
συγνώμη με μισή καρδιά.
9.
Αφήνουν το παρελθόν τους ήσυχο. Δεν το επαναφέρουν μέσα στη σχέση, δεν
το μνημονεύουν όταν περνούν κρίση.
10.
Δεν ξεχνούν να λένε στο ταίρι τους όμορφα λόγια. Ότι ο άνθρωπος τους
είναι όμορφος, ικανός, έξυπνος κι ότι τον θαυμάζουν.
11.
Δεν προσπαθούν να αλλάξουν τον σύντροφο τους. Τον αποδέχονται και τον
αγαπούν γι' αυτό που πραγματικά είναι.
12.
Ενθουσιάζονται με τις μικρές χαρές της καθημερινότητας: μια βόλτα, ένα
μικρό καφέ, ένα φιλί στα ξαφνικά. Δεν είναι δεδομένα.
13.
Παραμένουν ειλικρινείς και πιστοί. Προσπαθούν τουλάχιστον για το ένα από
τα δύο. Κυρίως το πρώτο, ακόμη κι όταν δεν είναι πιστοί.
14.
Ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλο. Στα προβλήματα, στα καινούρια ξεκινήματα,
στις προκλήσεις που όλα μοιάζουν κόντρα.
15.
Δεν κριτικάρουν. Συμβουλεύουν, είναι καλοί ακροατές, αλλά ποτέ δεν
ασκούν κριτική που θα ασκούσε ένας ξένος.
16.
Συζητούν με τόλμη τα μεταξύ τους προβλήματα. Δεν αποκρύπτουν τις
πραγματικές σκέψεις και επιθυμίες τους.
17.
Δεν ξεχνούν ποτέ γιορτές, γενέθλια, επετείους.
18.
Δίνουν περισσότερα απ' όσα παίρνουν.
19.
Αρχίζουν και τελειώνουν τη μέρα τους μαζί. Όσο συχνότερα γίνεται. Κι αν
δεν γίνεται, κρατούν την επαφή αυτή με κάθε τρόπο.
20.
Ένα φιλί, όταν συναντιούνται και ένα φιλί όταν αποχωρίζονται. Μοιάζει
γλυκερό, αλλά κρατά τη θερμοκρασία της σχέσης.
21.
Δίνουν σημεία ζωής τακτικά, ακόμη κι όταν τα ωράρια και οι δουλειές τους
είναι εξοντωτικά.
22.
Απενεργοποιούν το τηλέφωνο τους για αρκετές ώρες μέσα στα Σαββατοκύριακα
και τις μέρες άδειας. Είναι σημαντικό το ζευγάρι να μένει μόνο του,
χωρίς να αποσπάται από κανέναν.
23.
Ανταλλάσσουν σημειώματα με ωραία μηνύματα. Τα post-it δεν είναι μόνο για
τη λίστα του σούπερ μάρκετ.
24.
Δοκιμάζουν καινούρια πράγματα μαζί.
25.
Θεωρούν ότι εκτός από εραστές, είναι και φίλοι και συνεργάτες και
κυρίως: σύμμαχοι. Πηγή: <a href="http://www.lifo.gr/articles/health-fitness_articles/101036?ref=yfp">www.lifo.gr</a></div>
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-57467717111650770282016-04-18T08:04:00.004+03:002016-04-18T08:04:58.783+03:00Τα 5 πράγματα που μετανιώνουν οι ετοιμοθάνατοι ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if !mso]>
<style>
v\:* {behavior:url(#default#VML);}
o\:* {behavior:url(#default#VML);}
w\:* {behavior:url(#default#VML);}
.shape {behavior:url(#default#VML);}
</style>
<![endif]-->
<h1>
</h1>
<div class="MsoNormal">
<span class="stmainservicesst-twitter-counter">
<span style="color: black;"><span style="cursor: pointer; display: inline-block;"><span> </span></span><span style="display: inline-block;"></span></span></span></div>
<div itemprop="articleBody">
<br />
Αυτό
είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα για το οποίο μετανιώνουν οι περισσότεροι
άνθρωποι...<br />
<br />
Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει,
κοιτάζουν πίσω στο χρόνο και αντικρίζουν με θλίψη όλα εκείνα τα όνειρα που
άφησαν ανεκπλήρωτα.<br />
<br />
Μετά από πολλά χρόνια στα οποία εργάζονταν σε δουλειές που δεν την έκφραζαν, η
Μπρόνι Γουέρ έθεσε ως στόχο να βρει κάτι που θα ευχαριστήσει τη ψυχή της.<br />
<br />
<a href="http://masternews.gr/wp-content/uploads/2015/08/bronnie-ware.jpg"><span style="text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="mso-ignore: vglayout;"></span></span></a><br />
<br />
Έτσι αποφάσισε να εργαστεί σε κέντρα ευγηρίας και νοσοκομεία προσφέροντας τη
βοήθεια της σε ετοιμοθάνατους ηλικιωμένους. Μερικά χρόνια αργότερα, η Γουέρ
μάζεψε τις εμπειρίες της και συνέταξε μια λίστα με τα 5 πράγματα που
μετανιώνουν περισσότερο οι άνθρωποι που βρίσκονται ένα βήμα από το θάνατο.<br />
<br />
Πολύ σύντομα η λίστα που κατέγραψε απέκτησε τεράστια δημοτικότητα. Άνθρωποι από
όλο τον κόσμο τη διάβασαν και την μοιράστηκαν με την οικογένεια και τους φίλους
τους, θέλοντας να μεταδώσουν μερικά πολύ σημαντικά μηνύματα.<br />
<br />
Τα περισσότερα από αυτά που θα διαβάσετε στη λίστα της θα σας βοηθήσουν να
βελτιώσετε τη ζωή σας!<br />
<br />
1. Μακάρι να είχα το κουράγιο να ζήσω τη ζωή που ήθελα εγώ και όχι τη ζωή που
οι άλλοι ήθελαν να ζήσω.<br />
<br />
«Αυτό είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα για το οποίο μετανιώνουν οι περισσότεροι.
Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει,
κοιτάζουν πίσω στο χρόνο και αντικρίζουν με θλίψη όλα εκείνα τα όνειρα που
άφησαν ανεκπλήρωτα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πραγματοποίησαν ούτε καν τα
μισά από τα όνειρα τους και πέθαναν γνωρίζοντας ότι αυτό έγινε εξαιτίας των
επιλογών που έκαναν ή που δεν έκαναν. Η υγεία προσφέρει μια ελευθερία που πολύ
λίγοι συνειδητοποιούν, μέχρι να την χάσουν.”<br />
<br />
2. Μακάρι να μην είχα εργαστεί τόσο σκληρά.<br />
<br />
«Αυτό το είπαν όλοι οι άνδρες ασθενείς που φρόντισα. Έχασαν την παιδική ηλικία
των παιδιών τους και τη συντροφιά των συζύγων τους. Υπήρξαν και αρκετές
γυναίκες που είπαν το ίδιο αλλά οι περισσότερες, επειδή ανήκαν σε μια παλιότερη
γενιά όπου οι γυναίκες δεν εργάζονταν αλλά έμεναν στο σπίτι, δεν έδειξαν να
μετανιώνουν για αυτό το πράγμα. Όλοι οι άνδρες όμως μου εξέφρασαν τη βαθύτατη
λύπη τους που σπατάλησαν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στη δουλειά”.<br />
<br />
3. Μακάρι να είχα το κουράγιο να εκφράσω τα συναισθήματά μου.<br />
<br />
“Πολλοί άνθρωποι έθαψαν τα συναισθήματά τους, προκειμένου να διατηρήσουν την
ειρήνη με τους άλλους. Ως αποτέλεσμα, αυτοί συμβιβάστηκαν με μια μέτρια ζωή και
δεν έγιναν ποτέ οι άνθρωποι που θα μπορούσαν πραγματικά να έχουν γίνει. Πολλοί
από αυτούς αρρώστησαν βαριά με ασθένειες που ήταν αποτέλεσμα της πικρίας, της
θλίψης και της δυσαρέσκειας τους.”<br />
<br />
4. Μακάρι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου.<br />
<br />
«Συχνά δεν συνειδητοποιούμε τα μεγάλα οφέλη των παλιών μας φίλων μέχρι την
τελευταία εβδομάδα της ζωής μας, όταν και είναι αδύνατο να τους εντοπίσουμε και
να έρθουμε ξανά σε επαφή μαζί τους. Οι περισσότεροι ήταν τόσο απασχολημένοι με
τις δικές τους ζωές που άφησαν τις δυνατές φιλίες να χαθούν στο χρόνο. Υπήρχαν
πολλοί που μετάνιωσαν βαθιά γιατί δεν έδωσαν σε έναν καλό φίλο το χρόνο και την
προσπάθεια που του άξιζε. Έτσι και αλλιώς όλοι μας θα χάσουμε τους φίλους μας
όταν πεθάνουμε.”<br />
<br />
5. Μακάρι να είχα επιτρέψει στον εαυτό μου να ζήσει πιο ευτυχισμένος.<br />
<br />
“Αυτό είναι το πιο κοινό σε όλους. Πολλοί, μέχρι τη τελευταία στιγμή της ζωής
τους, δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν ότι και η ευτυχία είναι μια επιλογή. Αντίθετα
παρέμειναν προσκολλημένοι σε παλιά πρότυπα και συνήθειες. Η λεγόμενη «άνεση»
της οικειότητας κάλυψε τα συναισθήματά τους και φρόντισε να καθορίσει τη ζωή
τους. Ο φόβος της αλλαγής τους οδήγησε να προσποιούνται, στους άλλους αλλά και
στον εαυτό τους, ότι είναι ικανοποιημένοι με τη ζωή τους. Μέσα τους όμως πάντα
ένιωθαν την επιθυμία να γελάσουν δυνατά και να κάνουν κάτι που θα τους οδηγήσει
να νιώσουν για λίγο παιδιά.”<br />
<br />
Αυτή η λίστα αποτελείται από μερικές σημαντικές και πολύ όμορφες συμβουλές.
Ακούστε τους ανθρώπους που βρέθηκαν σε αυτό το σημείο και φροντίστε να μην
κάνετε τα ίδια λάθη! Μοιραστείτε τη λίστα με τους φίλους σας και την οικογένεια
σας για να τους βοηθήσετε να πάρουν και αυτοί μερικές σωστές αποφάσεις για τη
ζωή τους.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
</w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156">
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style>
<![endif]--><div id="stcpDiv" style="left: -1988px; position: absolute; top: -1999px;">
<h1 class="article-title" itemprop="name">
Τα 5 πράγματα που μετανιώνουν οι ετοιμοθάνατοι ...Το 5 είναι μια πραγματική αποκάλυψη!</h1>
<div id="add">
<div class="fb-like fb_iframe_widget" data-action="" data-href="http://newsone.gr/paraxena/936684-ta-5-pragmata-poy-metanionoyn-oi-etoimothanatoi-to-5-einai-mia-pragmatike-apokalypse" data-layout="button_count" data-send="false" data-show-faces="false">
<span style="height: 0px; vertical-align: bottom; width: 0px;"></span></div>
<span class="st_twitter_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stMainServices st-twitter-counter" style="background-image: url("http://w.sharethis.com/images/twitter_counter.png");"> </span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">2</span></span></span></span></span></span><span class="st_linkedin_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stMainServices st-linkedin-counter" style="background-image: url("http://w.sharethis.com/images/linkedin_counter.png");"> </span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">3</span></span></span></span></span></span><div class="hidden-xs socialbar-h">
<span class="st_facebook_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stMainServices st-facebook-counter" style="background-image: url("http://w.sharethis.com/images/facebook_counter.png");"> </span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">452</span></span></span></span></span></span><span class="st_fblike_hcount"><span style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; font-size: 11px; line-height: 0px; margin: 3px 3px 0; overflow: visible; padding: 0px; position: relative; text-decoration: none; vertical-align: bottom;"></span></span></div>
<div class="fb-like fb_iframe_widget" data-action="" data-href="http://newsone.gr/paraxena/936684-ta-5-pragmata-poy-metanionoyn-oi-etoimothanatoi-to-5-einai-mia-pragmatike-apokalypse" data-layout="button_count" data-send="false" data-show-faces="false">
<span style="height: 20px; vertical-align: bottom; width: 83px;"></span></div>
<span class="st_twitter_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stMainServices st-twitter-counter" style="background-image: url("http://w.sharethis.com/images/twitter_counter.png");"> </span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">2</span></span></span></span></span></span><span class="st_linkedin_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stMainServices st-linkedin-counter" style="background-image: url("http://w.sharethis.com/images/linkedin_counter.png");"> </span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">3</span></span></span></span></span></span><span class="st_googleplus_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stButton_gradient"><span class="chicklets googleplus">Google +</span></span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">11</span></span></span></span></span></span><span class="st_pinterest_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stMainServices st-pinterest-counter" style="background-image: url("http://w.sharethis.com/images/pinterest_counter.png");"> </span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">1</span></span></span></span></span></span></div>
<div class="article-image">
<img alt="Τα 5 πράγματα που μετανιώνουν οι ετοιμοθάνατοι ...Το 5 είναι μια πραγματική αποκάλυψη!" height="" itemprop="image" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwJcM4yKKYO4SGCDrVANBIsuOAQED1nygLgTOr3wWOLVztPJ10gvYSECKRyu03TRKxOjj_C6nHoFWN7hyphenhyphenf1DKnMZFCnamc8RAQmrep32cjnHxq4WmJsH3vyb511vKg2sKDbdCx5b6jpA/s320/14387003.jpeg" />
</div>
<div class="row">
<div class="col-xs-12 clearfix">
<div class="res reso" style="display: block; margin: 0 auto;">
<ins class="adsbygoogle adslot_3" data-ad-client="ca-pub-2529322046017975" data-ad-slot="1192170449" data-adsbygoogle-status="done" style="display: block; height: 90px; width: 728px;"><ins id="aswift_1_expand" style="background-color: transparent; border: none; display: inline-table; height: 90px; margin: 0; padding: 0; position: relative; visibility: visible; width: 728px;"><ins id="aswift_1_anchor" style="background-color: transparent; border: none; display: block; height: 90px; margin: 0; padding: 0; position: relative; visibility: visible; width: 728px;"></ins></ins></ins>
</div>
</div>
<div class="col-xs-12 article-content clearfix res-article">
<br />Αυτό είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα για το οποίο μετανιώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι...<br /><br />Όταν
οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει,
κοιτάζουν πίσω στο χρόνο και αντικρίζουν με θλίψη όλα εκείνα τα όνειρα
που άφησαν ανεκπλήρωτα.<br /><br />Μετά από πολλά χρόνια στα οποία
εργάζονταν σε δουλειές που δεν την έκφραζαν, η Μπρόνι Γουέρ έθεσε ως
στόχο να βρει κάτι που θα ευχαριστήσει τη ψυχή της.<br /><br /><a href="http://masternews.gr/wp-content/uploads/2015/08/bronnie-ware.jpg"><img alt="bronnie-ware.jpg" src="http://masternews.gr/wp-content/uploads/2015/08/bronnie-ware.jpg" /></a><br /><br />Έτσι
αποφάσισε να εργαστεί σε κέντρα ευγηρίας και νοσοκομεία προσφέροντας τη
βοήθεια της σε ετοιμοθάνατους ηλικιωμένους. Μερικά χρόνια αργότερα, η
Γουέρ μάζεψε τις εμπειρίες της και συνέταξε μια λίστα με τα 5 πράγματα
που μετανιώνουν περισσότερο οι άνθρωποι που βρίσκονται ένα βήμα από το
θάνατο.<br /><br />Πολύ σύντομα η λίστα που κατέγραψε απέκτησε τεράστια
δημοτικότητα. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο τη διάβασαν και την μοιράστηκαν
με την οικογένεια και τους φίλους τους, θέλοντας να μεταδώσουν μερικά
πολύ σημαντικά μηνύματα.<br /><br />Τα περισσότερα από αυτά που θα διαβάσετε στη λίστα της θα σας βοηθήσουν να βελτιώσετε τη ζωή σας!<br /><br />1. Μακάρι να είχα το κουράγιο να ζήσω τη ζωή που ήθελα εγώ και όχι τη ζωή που οι άλλοι ήθελαν να ζήσω.<br /><br />«Αυτό
είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα για το οποίο μετανιώνουν οι
περισσότεροι. Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει
σχεδόν τελειώσει, κοιτάζουν πίσω στο χρόνο και αντικρίζουν με θλίψη όλα
εκείνα τα όνειρα που άφησαν ανεκπλήρωτα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν
πραγματοποίησαν ούτε καν τα μισά από τα όνειρα τους και πέθαναν
γνωρίζοντας ότι αυτό έγινε εξαιτίας των επιλογών που έκαναν ή που δεν
έκαναν. Η υγεία προσφέρει μια ελευθερία που πολύ λίγοι συνειδητοποιούν,
μέχρι να την χάσουν.”<br /><br />2. Μακάρι να μην είχα εργαστεί τόσο σκληρά.<br /><br />«Αυτό
το είπαν όλοι οι άνδρες ασθενείς που φρόντισα. Έχασαν την παιδική
ηλικία των παιδιών τους και τη συντροφιά των συζύγων τους. Υπήρξαν και
αρκετές γυναίκες που είπαν το ίδιο αλλά οι περισσότερες, επειδή ανήκαν
σε μια παλιότερη γενιά όπου οι γυναίκες δεν εργάζονταν αλλά έμεναν στο
σπίτι, δεν έδειξαν να μετανιώνουν για αυτό το πράγμα. Όλοι οι άνδρες
όμως μου εξέφρασαν τη βαθύτατη λύπη τους που σπατάλησαν το μεγαλύτερο
μέρος της ζωής τους στη δουλειά”.<br /><br />3. Μακάρι να είχα το κουράγιο να εκφράσω τα συναισθήματά μου.<br /><br />“Πολλοί
άνθρωποι έθαψαν τα συναισθήματά τους, προκειμένου να διατηρήσουν την
ειρήνη με τους άλλους. Ως αποτέλεσμα, αυτοί συμβιβάστηκαν με μια μέτρια
ζωή και δεν έγιναν ποτέ οι άνθρωποι που θα μπορούσαν πραγματικά να έχουν
γίνει. Πολλοί από αυτούς αρρώστησαν βαριά με ασθένειες που ήταν
αποτέλεσμα της πικρίας, της θλίψης και της δυσαρέσκειας τους.”<br /><br />4. Μακάρι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου.<br /><br />«Συχνά
δεν συνειδητοποιούμε τα μεγάλα οφέλη των παλιών μας φίλων μέχρι την
τελευταία εβδομάδα της ζωής μας, όταν και είναι αδύνατο να τους
εντοπίσουμε και να έρθουμε ξανά σε επαφή μαζί τους. Οι περισσότεροι ήταν
τόσο απασχολημένοι με τις δικές τους ζωές που άφησαν τις δυνατές φιλίες
να χαθούν στο χρόνο. Υπήρχαν πολλοί που μετάνιωσαν βαθιά γιατί δεν
έδωσαν σε έναν καλό φίλο το χρόνο και την προσπάθεια που του άξιζε. Έτσι
και αλλιώς όλοι μας θα χάσουμε τους φίλους μας όταν πεθάνουμε.”<br /><br />5. Μακάρι να είχα επιτρέψει στον εαυτό μου να ζήσει πιο ευτυχισμένος.<br /><br />“Αυτό
είναι το πιο κοινό σε όλους. Πολλοί, μέχρι τη τελευταία στιγμή της ζωής
τους, δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν ότι και η ευτυχία είναι μια επιλογή.
Αντίθετα παρέμειναν προσκολλημένοι σε παλιά πρότυπα και συνήθειες. Η
λεγόμενη «άνεση» της οικειότητας κάλυψε τα συναισθήματά τους και
φρόντισε να καθορίσει τη ζωή τους. Ο φόβος της αλλαγής τους οδήγησε να
προσποιούνται, στους άλλους αλλά και στον εαυτό τους, ότι είναι
ικανοποιημένοι με τη ζωή τους. Μέσα τους όμως πάντα ένιωθαν την επιθυμία
να γελάσουν δυνατά και να κάνουν κάτι που θα τους οδηγήσει να νιώσουν
για λίγο παιδιά.”<br /><br />Αυτή η λίστα αποτελείται από μερικές σημαντικές
και πολύ όμορφες συμβουλές. Ακούστε τους ανθρώπους που βρέθηκαν σε αυτό
το σημείο και φροντίστε να μην κάνετε τα ίδια λάθη! Μοιραστείτε τη
λίστα με τους φίλους σας και την οικογένεια σας για να τους βοηθήσετε να
πάρουν και αυτοί μερικές σωστές αποφάσεις για τη ζωή τους.</div>
</div>
- See more at:
http://www.newsone.gr/paraxena/936684-ta-5-pragmata-poy-metanionoyn-oi-etoimothanatoi-to-5-einai-mia-pragmatike-apokalypse?ref=yfp#sthash.brAlsKDe.dpuf</div>
<div id="stcpDiv" style="left: -1988px; position: absolute; top: -1999px;">
<h1 class="article-title" itemprop="name">
Τα 5 πράγματα που μετανιώνουν οι ετοιμοθάνατοι ...Το 5 είναι μια πραγματική αποκάλυψη!</h1>
<div id="add">
<div class="fb-like fb_iframe_widget" data-action="" data-href="http://newsone.gr/paraxena/936684-ta-5-pragmata-poy-metanionoyn-oi-etoimothanatoi-to-5-einai-mia-pragmatike-apokalypse" data-layout="button_count" data-send="false" data-show-faces="false">
<span style="height: 0px; vertical-align: bottom; width: 0px;"></span></div>
<span class="st_twitter_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stMainServices st-twitter-counter" style="background-image: url("http://w.sharethis.com/images/twitter_counter.png");"> </span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">2</span></span></span></span></span></span><span class="st_linkedin_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stMainServices st-linkedin-counter" style="background-image: url("http://w.sharethis.com/images/linkedin_counter.png");"> </span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">3</span></span></span></span></span></span><div class="hidden-xs socialbar-h">
<span class="st_facebook_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stMainServices st-facebook-counter" style="background-image: url("http://w.sharethis.com/images/facebook_counter.png");"> </span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">452</span></span></span></span></span></span><span class="st_fblike_hcount"><span style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; font-size: 11px; line-height: 0px; margin: 3px 3px 0; overflow: visible; padding: 0px; position: relative; text-decoration: none; vertical-align: bottom;"></span></span></div>
<div class="fb-like fb_iframe_widget" data-action="" data-href="http://newsone.gr/paraxena/936684-ta-5-pragmata-poy-metanionoyn-oi-etoimothanatoi-to-5-einai-mia-pragmatike-apokalypse" data-layout="button_count" data-send="false" data-show-faces="false">
<span style="height: 20px; vertical-align: bottom; width: 83px;"></span></div>
<span class="st_twitter_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stMainServices st-twitter-counter" style="background-image: url("http://w.sharethis.com/images/twitter_counter.png");"> </span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">2</span></span></span></span></span></span><span class="st_linkedin_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stMainServices st-linkedin-counter" style="background-image: url("http://w.sharethis.com/images/linkedin_counter.png");"> </span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">3</span></span></span></span></span></span><span class="st_googleplus_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stButton_gradient"><span class="chicklets googleplus">Google +</span></span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">11</span></span></span></span></span></span><span class="st_pinterest_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stMainServices st-pinterest-counter" style="background-image: url("http://w.sharethis.com/images/pinterest_counter.png");"> </span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount">1</span></span></span></span></span></span></div>
<div class="article-image">
<img alt="Τα 5 πράγματα που μετανιώνουν οι ετοιμοθάνατοι ...Το 5 είναι μια πραγματική αποκάλυψη!" height="" itemprop="image" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwJcM4yKKYO4SGCDrVANBIsuOAQED1nygLgTOr3wWOLVztPJ10gvYSECKRyu03TRKxOjj_C6nHoFWN7hyphenhyphenf1DKnMZFCnamc8RAQmrep32cjnHxq4WmJsH3vyb511vKg2sKDbdCx5b6jpA/s320/14387003.jpeg" />
</div>
<div class="row">
<div class="col-xs-12 clearfix">
<div class="res reso" style="display: block; margin: 0 auto;">
<ins class="adsbygoogle adslot_3" data-ad-client="ca-pub-2529322046017975" data-ad-slot="1192170449" data-adsbygoogle-status="done" style="display: block; height: 90px; width: 728px;"><ins id="aswift_1_expand" style="background-color: transparent; border: none; display: inline-table; height: 90px; margin: 0; padding: 0; position: relative; visibility: visible; width: 728px;"><ins id="aswift_1_anchor" style="background-color: transparent; border: none; display: block; height: 90px; margin: 0; padding: 0; position: relative; visibility: visible; width: 728px;"></ins></ins></ins>
</div>
</div>
<div class="col-xs-12 article-content clearfix res-article">
<br />Αυτό είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα για το οποίο μετανιώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι...<br /><br />Όταν
οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει,
κοιτάζουν πίσω στο χρόνο και αντικρίζουν με θλίψη όλα εκείνα τα όνειρα
που άφησαν ανεκπλήρωτα.<br /><br />Μετά από πολλά χρόνια στα οποία
εργάζονταν σε δουλειές που δεν την έκφραζαν, η Μπρόνι Γουέρ έθεσε ως
στόχο να βρει κάτι που θα ευχαριστήσει τη ψυχή της.<br /><br /><a href="http://masternews.gr/wp-content/uploads/2015/08/bronnie-ware.jpg"><img alt="bronnie-ware.jpg" src="http://masternews.gr/wp-content/uploads/2015/08/bronnie-ware.jpg" /></a><br /><br />Έτσι
αποφάσισε να εργαστεί σε κέντρα ευγηρίας και νοσοκομεία προσφέροντας τη
βοήθεια της σε ετοιμοθάνατους ηλικιωμένους. Μερικά χρόνια αργότερα, η
Γουέρ μάζεψε τις εμπειρίες της και συνέταξε μια λίστα με τα 5 πράγματα
που μετανιώνουν περισσότερο οι άνθρωποι που βρίσκονται ένα βήμα από το
θάνατο.<br /><br />Πολύ σύντομα η λίστα που κατέγραψε απέκτησε τεράστια
δημοτικότητα. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο τη διάβασαν και την μοιράστηκαν
με την οικογένεια και τους φίλους τους, θέλοντας να μεταδώσουν μερικά
πολύ σημαντικά μηνύματα.<br /><br />Τα περισσότερα από αυτά που θα διαβάσετε στη λίστα της θα σας βοηθήσουν να βελτιώσετε τη ζωή σας!<br /><br />1. Μακάρι να είχα το κουράγιο να ζήσω τη ζωή που ήθελα εγώ και όχι τη ζωή που οι άλλοι ήθελαν να ζήσω.<br /><br />«Αυτό
είναι το πιο συνηθισμένο πράγμα για το οποίο μετανιώνουν οι
περισσότεροι. Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει
σχεδόν τελειώσει, κοιτάζουν πίσω στο χρόνο και αντικρίζουν με θλίψη όλα
εκείνα τα όνειρα που άφησαν ανεκπλήρωτα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν
πραγματοποίησαν ούτε καν τα μισά από τα όνειρα τους και πέθαναν
γνωρίζοντας ότι αυτό έγινε εξαιτίας των επιλογών που έκαναν ή που δεν
έκαναν. Η υγεία προσφέρει μια ελευθερία που πολύ λίγοι συνειδητοποιούν,
μέχρι να την χάσουν.”<br /><br />2. Μακάρι να μην είχα εργαστεί τόσο σκληρά.<br /><br />«Αυτό
το είπαν όλοι οι άνδρες ασθενείς που φρόντισα. Έχασαν την παιδική
ηλικία των παιδιών τους και τη συντροφιά των συζύγων τους. Υπήρξαν και
αρκετές γυναίκες που είπαν το ίδιο αλλά οι περισσότερες, επειδή ανήκαν
σε μια παλιότερη γενιά όπου οι γυναίκες δεν εργάζονταν αλλά έμεναν στο
σπίτι, δεν έδειξαν να μετανιώνουν για αυτό το πράγμα. Όλοι οι άνδρες
όμως μου εξέφρασαν τη βαθύτατη λύπη τους που σπατάλησαν το μεγαλύτερο
μέρος της ζωής τους στη δουλειά”.<br /><br />3. Μακάρι να είχα το κουράγιο να εκφράσω τα συναισθήματά μου.<br /><br />“Πολλοί
άνθρωποι έθαψαν τα συναισθήματά τους, προκειμένου να διατηρήσουν την
ειρήνη με τους άλλους. Ως αποτέλεσμα, αυτοί συμβιβάστηκαν με μια μέτρια
ζωή και δεν έγιναν ποτέ οι άνθρωποι που θα μπορούσαν πραγματικά να έχουν
γίνει. Πολλοί από αυτούς αρρώστησαν βαριά με ασθένειες που ήταν
αποτέλεσμα της πικρίας, της θλίψης και της δυσαρέσκειας τους.”<br /><br />4. Μακάρι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου.<br /><br />«Συχνά
δεν συνειδητοποιούμε τα μεγάλα οφέλη των παλιών μας φίλων μέχρι την
τελευταία εβδομάδα της ζωής μας, όταν και είναι αδύνατο να τους
εντοπίσουμε και να έρθουμε ξανά σε επαφή μαζί τους. Οι περισσότεροι ήταν
τόσο απασχολημένοι με τις δικές τους ζωές που άφησαν τις δυνατές φιλίες
να χαθούν στο χρόνο. Υπήρχαν πολλοί που μετάνιωσαν βαθιά γιατί δεν
έδωσαν σε έναν καλό φίλο το χρόνο και την προσπάθεια που του άξιζε. Έτσι
και αλλιώς όλοι μας θα χάσουμε τους φίλους μας όταν πεθάνουμε.”<br /><br />5. Μακάρι να είχα επιτρέψει στον εαυτό μου να ζήσει πιο ευτυχισμένος.<br /><br />“Αυτό
είναι το πιο κοινό σε όλους. Πολλοί, μέχρι τη τελευταία στιγμή της ζωής
τους, δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν ότι και η ευτυχία είναι μια επιλογή.
Αντίθετα παρέμειναν προσκολλημένοι σε παλιά πρότυπα και συνήθειες. Η
λεγόμενη «άνεση» της οικειότητας κάλυψε τα συναισθήματά τους και
φρόντισε να καθορίσει τη ζωή τους. Ο φόβος της αλλαγής τους οδήγησε να
προσποιούνται, στους άλλους αλλά και στον εαυτό τους, ότι είναι
ικανοποιημένοι με τη ζωή τους. Μέσα τους όμως πάντα ένιωθαν την επιθυμία
να γελάσουν δυνατά και να κάνουν κάτι που θα τους οδηγήσει να νιώσουν
για λίγο παιδιά.”<br /><br />Αυτή η λίστα αποτελείται από μερικές σημαντικές
και πολύ όμορφες συμβουλές. Ακούστε τους ανθρώπους που βρέθηκαν σε αυτό
το σημείο και φροντίστε να μην κάνετε τα ίδια λάθη! Μοιραστείτε τη
λίστα με τους φίλους σας και την οικογένεια σας για να τους βοηθήσετε να
πάρουν και αυτοί μερικές σωστές αποφάσεις για τη ζωή τους.</div>
</div>
- See more at:
http://www.newsone.gr/paraxena/936684-ta-5-pragmata-poy-metanionoyn-oi-etoimothanatoi-to-5-einai-mia-pragmatike-apokalypse?ref=yfp#sthash.brAlsKDe.dpuf</div>
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-6610370600398680212016-03-27T17:00:00.001+03:002016-03-27T17:00:08.544+03:00Ο έρωτας είναι κρυμμένος στη ρουτίνα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<strong>Γράφει η Ηρώ Δημητρίου – Εκπαιδευτικός Π.Ε.</strong><br />
Έρωτας είναι να μοιράζεται μαζί σου κάθε ιδέα του και να λάμπουν τα μάτια του από ενθουσιασμό.<br />
Ο Γιώργος έκανε δώρο στην Άννα τριήμερο- έκπληξη στο Παρίσι;<br />
H Άρτεμις έλαβε το μονόπετρο στο ρομαντικό εξοχικό του Πέτρου;<br />
Τα ξαδέρφια σου δείπνησαν σε υπέρ-κυριλλέ εστιατόριο;<br />
«Κι εμένα ο δικός μου, τίποτα…», θα σκεφτείς όλο παράπονο, βράζοντας
από τα νεύρα και κοιτώντας τον με μισό μάτι να παίζει παιχνίδια στο
tablet του, χωμένο στον καναπέ σας.<br />
Στοπ.<br />
Δεν άλλαξε ο σύντροφός σου. Εσύ άλλαξες. Εκείνος, ήταν πάντα έτσι…<br />
Άλλαξε, το ότι έβγαλες τα διαστρεβλωτικά γυαλιά του έρωτα και βλέπεις, πλέον τον πρίγκιπά σου, ως βάτραχο.<br />
Kι όμως, τον αδικείς…!<br />
Όταν πρωτο… ερωτευόμαστε, πετάμε στα ουράνια, ευχαριστούμε για το
θείο δώρο που μας έτυχε και γυρνάμε παντού με ένα χαμόγελο που φωνάζει
«ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ» !<br />
Το αντικείμενο του πόθου μας φαντάζει συγκλονιστικό, υπέροχο, ψηλά, σε ένα βάθρο.<br />
Κάθε μικροπαραξενιά του φαντάζει χαριτωμένη ιδιαιτερότητα και μοναδικότητα.<br />
Μας αρκεί το να είμαστε γύρω του, πάνω του, δίπλα του και να τον ακούμε να μιλάει.<br />
Αναπτύσσουμε εξάρτηση από το αντικείμενο του πόθου μας, όπως τα βρέφη
με τον φροντιστή τους. Δενόμαστε μαζί του και μεθάμε από έρωτα… ώσπου,
αρχίζουμε να μην καρδιοχτυπάμε κάθε φορά που τον συναναστρεφόμαστε ή
ακούμε τη φωνή του.<br />
Η
καθημερινή επικοινωνία και τριβή δυο ανθρώπων συχνά οδηγούν στη ρουτίνα
και τα μικροπροβλήματα φθείρουν σε κάποιο βαθμό τη σχέση. Καθώς ο
καιρός περνά, δενόμαστε κι έτσι, προκύπτουν πολλές μικρές ή μεγαλύτερες
διαφωνίες.<br />
Είναι, ωστόσο οι σχέσεις καταδικασμένες στη ρουτίνα και στον χωρισμό;<br />
Η σχέση σκοτώνει πάντα τον έρωτα;<br />
Η συγκατοίκηση φέρνει προβλήματα;<br />
Είναι όλα τα ζευγάρια δυστυχισμένα;<br />
Μάλλον όχι…<br />
Και μιας και γύρω μας υπάρχουν ζευγάρια που μετά από χρόνια κατορθώνουν να παραμένουν ερωτευμένα, πάρε μια ανάσα και σκέψου…<br />
Έρωτας δεν είναι μόνο τα λουλούδια και τα μονόπετρα.<br />
Δεν είναι τα ακριβά εστιατόρια και τα τριήμερα σε χλιδάτα ξενοδοχεία.<br />
Έρωτας δεν είναι, αναγκαία, το να γεμίσει το δωμάτιο ροδοπέταλα για
μια ρομαντική βραδιά, ούτε το να σου πάρει ακριβό κόσμημα στην επέτειο.<br />
Ο άντρας που σε αγαπάει και θέλει να σε φροντίζει, προφανώς θα φερθεί
ρομαντικά, ενίοτε. Όμως, όλα αυτά τα… «ρομαντικά», παραμένουν ψυχρά
όταν δε συνοδεύονται από το ανάλογο συναίσθημα.<br />
Χάνεις την ουσία, αν μετράς τον σύντροφό σου από τα υλικά αγαθά που
σου παρέχει, ή αν θυμώνεις που δεν είναι όσο ρομαντικός θα ήθελες.
Γιατί, το συναισθηματικό κενό, δε γεμίζει με κοσμήματα και λουλούδια.
Δεν έχουν αξία τα τριήμερα και τα δώρα αν βαριέσαι τον άνθρωπο που έχεις
πλάι σου. Αν δεν τον εκτιμάς.<br />
Ο άντρας που σε αγαπάει, θέλει να μιλήσει σε σένα πρώτα απ’ όλους και να σου πει τι του συνέβη στη δουλειά.<br />
Θα παρηγορήσει εσένα, όταν έχεις νεύρα από τη δουλειά.<br />
Ένας άντρας που σε αγαπάει, θα σε σκεπάσει όταν σε πάρει ο ύπνος στον καναπέ.<br />
Θα τρέξει να σου πάρει φάρμακα όταν αρρωσταίνεις και θα μουρμουρίζει όταν σε δει χωρίς μπουφάν στο κρύο.<br />
Θα αγοράσει τον αγαπημένο σου χυμό από το super market και θα σε ρωτήσει τι ταινία θα σου έφτιαχνε το κέφι.<br />
Θα καταλάβει πότε βαριέσαι και πότε θες να σκάσεις στα γέλια, ακόμη και όταν είστε με κόσμο.<br />
Να τερματίζει την πίστα του αγαπημένου του παιχνιδιού στο i-pad και
να πανηγυρίζει σαν παιδί, δίνοντάς σου δυο φιλιά στα μάγουλα.<br />
Να είναι ο εαυτός του μαζί σου, χωρίς προσποιητές αποστάσεις.<br />
Κι ακόμη κι αν υπάρχουν στιγμές που εύχεσαι να ήταν<br />
πιο περιπετειώδης,<br />
πιο ρομαντικός,<br />
πιο εφευρετικός,<br />
ακόμη και τις στιγμές που νιώθεις την καθημερινότητα και τη ρουτίνα βαριά στους ώμους σας, γύρνα και κοίταξέ τον…<br />
Είναι πάντα εκεί,<br />
πάντα δίπλα σου,<br />
με μάτια που σε καταλαβαίνουν όσο κανείς,<br />
χωμένος στον καναπέ σας,<br />
με τη γνωστή φόρμα του<br />
και τη ζεστή, ανοιχτή αγκαλιά του.<br />
Συνηθισμένος άνθρωπος, όπως κι εσύ.</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-69527765966080045622016-03-02T11:13:00.003+02:002016-03-02T11:13:44.962+02:00Τι κρύβεται πίσω από ένα συναίσθημα;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><strong>Του Κωνσταντίνου Σμιξιώτη</strong><br />
<br />
Τι μπορεί να σημαίνει ένα συναίσθημα; Πώς έχουμε την δυνατότητα μέσα
απ’ αυτό το βίωμα να αναγνωρίσουμε τι συμβαίνει μέσα μας; Πώς μπορούμε
να προβλέψουμε τι πρόκειται να εμφανιστεί στη ζωή μας, αλλά και τι
συνδέεται με το κάθε συναίσθημα;<br />
Τα συναισθήματα μπορούν να μας βοηθήσουν να κάνουμε μια πλήρη κι
αναλυτική διάγνωση της εσωτερικής κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε ανά
πάσα στιγμή, κι όχι μόνο. Είμαστε ικανοί να δούμε, κυριολεκτικά, το
παρελθόν και το μέλλον μας παρατηρώντας στο παρόν πως νιώθουμε σε σχέση
με ένα φαινόμενο, μια κατάσταση αλλά κι απέναντι στις δράσεις κι
αντιδράσεις των συνανθρώπων μας. Το ίδιο μπορούμε να πράξουμε αν
παρατηρήσουμε και τις δικές μας αντί-δράσεις στις δράσεις των άλλων.<br />
Πρώτα πρέπει να κατανοήσουμε τι είναι το συναίσθημα, από τι παράγεται
και κατόπιν θα χρειασθεί να προσδιορίσουμε τη φύση καθενός χωριστά,
ανάλογα με την στιγμή και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αναδύεται.<br />
Ένα στοιχείο του συναισθήματος είναι η ενεργειακή του θερμοδυναμική
κατάσταση, η θερμότητα που ακτινοβολεί πάνω στο σώμα μας την στιγμή που
το βιώνουμε, ανάλογα με τη περίπτωση.<br />
Το δεύτερο είναι, ότι το συναίσθημα δεν είναι η αιτία αλλά το
αποτέλεσμα, είναι ένα προπέτασμα καπνού που πίσω του κρύβεται μια
ολόκληρη λεγεώνα από μικρές ή μεγάλες αιτίες, ένας απέραντος κόσμος
απωθημένων, επιθυμιών, προσδοκιών, εμμονών και προσκολλήσεων αλλά είναι ο
κόσμος μας.<br />
Το κυριότερο σημείο όμως, που πρέπει να ανιχνεύσουμε, είναι αυτή η
σύνδεση του συναισθήματος με τον εσωτερικό «ένοχο» που το προκάλεσε. Η
σκέψη μοιάζει να είναι η αφετηρία απ’ την οποία μπήκε σε κίνηση,
εντούτοις η σκέψη δεν είναι η πρωταρχική αιτία, αλλά η πύλη διαμέσου της
οποίας προσκολλάται στο αιθερικό μας σώμα. Η έδρα εκπόρευσης του
συναισθήματος είναι άρρηκτα δεμένη με ένα «συμφέρον» το οποίο εν πολλοίς
είναι ελάττωμα και θα εξηγήσω αμέσως τι εννοώ με τη λέξη ελάττωμα.<br />
Όλα τα αρνητικά συναισθήματα δημιουργούνται όταν κάτι μέσα μας
«θίγεται». Αυτό το κάτι υπάρχει ήδη μέσα μας είτε ενεργό είτε σε
λανθάνουσα κατάσταση και μόλις ενοχληθεί «ερεθίζεται», αυτή η τριβή, θα
λέγαμε, παράγει την ενέργεια που αποκαλούμε συναίσθημα. Υπάρχουν φορές
που κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι αυτή η διαδικασία ίσως να είναι
αποτέλεσμα μιας «δίκαιης» αντίδρασης, εκ μέρους μας, απέναντι σε μια
καταφανέστατη αδικία που κάποιος έπραξε στο πρόσωπο μας.<br />
Αυτό όμως δεν βοηθάει στην απαλλαγή από το πρόβλημα. Δυστυχώς δεν
υπάρχει καμία δικαιολογία για τον «αδικημένο» καθώς ο άνθρωπος που
γνωρίζει ποιος Είναι δεν θίγεται, δεν ενοχλείται και δεν αισθάνεται
αδικημένος ακριβώς επειδή Γνωρίζει. Μα αυτό, θα αναφωνήσει κάποιος,
είναι θεϊκή αντίδραση και στο σημείο αυτό δε θα διαφωνήσω. Ποιος είπε
όμως ότι δεν είμαστε θεοί; Εμείς το έχουμε ξεχάσει και μας συμφέρει να
φερόμαστε ανθρώπινα ή όταν φερόμαστε ανθρώπινα μας βολεύει να
παραμένουμε άνθρωποι. «Ε άνθρωποι είμαστε ακόμη, δε πειράζει»λέμε, λες
και πρόκειται να ξυπνήσουμε ένα πρωί και να είμαστε θεοί δίχως να έχουμε
κάνει τίποτε γι αυτό.<br />
Ο Θυμός, η ζήλεια, το μίσος συνδέονται με αποκτήματα ή με ότι
θεωρούμε δικά μας , από ένα πιστεύω ή μια ιδεολογία μέχρι ανθρώπους,
συντρόφους , παιδιά, επειδή νομίζουμε πως η αγάπη που νιώθουμε γι όλα
αυτά μας δίνει και τα κλειδιά της ψυχής τους. Γινόμαστε ιδιοκτήτες και
κλειδοκράτορες. Όποιος θίξει το «περιουσιακό» μας στοιχείο, εγείρει αυτά
τα συναισθήματα μέσα μας. Φευ όμως, δε μας ανήκει τίποτε κι όταν
έρχονται στιγμές που κινδυνεύουμε να χάσουμε κάτι είναι εξ αιτίας της
λανθασμένης σχέσης που είχαμε μ’ αυτό, γι αυτό είναι καλό να έχουμε κατά
νου τα εξής: Τα άψυχα αντικείμενα είναι πράγματα προς χρήση και
διαχείριση, όχι για εξάρτηση κι εθισμό, οι ιδέες μας είναι είτε
συμπαντικές κι ως τέτοιες δε μας ανήκουν, είτε πρόσκαιρα προϊόντα
συμφέροντος, κι ως τέτοιες αύριο μπορεί να αλλάξουν.<br />
Τα έμψυχα όντα είναι συνοδοιπόροι, ο καθένας με τη δική του ψυχή και
τη δική του αποστολή, με ελεύθερη βούληση κι ελεύθερη προσωπικότητα.
Μέσα σ’ όλα αυτά φαίνεται ότι η ανθρώπινη αγάπη γίνεται ιδιοτελής κι
ανήμπορη δεν έχει τη δύναμη να αποχαιρετίσει, δε μπορεί να επιτρέψει την
ελευθερία, δεν διανοείται να μην λάβει ανταμοιβή γι αυτό που προσφέρει.<br />
Το συναίσθημα που αποκαλούμε αγάπη για όσα έχουμε, καταντάει απλά μια
σφοδρή επιθυμία κατοχής κι όχι αληθινή Αγάπη. Τις περισσότερες φορές
δε, πιστεύουμε έστω κι υποσυνείδητα ότι η πραγματική ταυτότητα μας
εξαρτάται από αυτά τα αποκτήματα αλλά κι από την άποψη που έχουν οι
άλλοι για μας.<br />
Διαβάστε καλά τα προηγούμενα και θα διακρίνετε πόσα αγκάθια υπάρχουν
καρφωμένα μέσα μας και παράγουν διαρκώς πόνο. Αυτός ο πόνος ενδύεται μια
συναισθηματική μορφή, γιατί κι ο θυμός είναι πόνος, παρόλο που
εκφράζεται επιθετικά, είναι πόνος πιθανής απώλειας. Αυτό όμως που αλυχτά
κι υποφέρει δεν είμαστε Εμείς αλλά αυτό που χάνεται, αυτό που
αποκολλάται οπό το αιθερικό μας σώμα και κινδυνεύει να γίνει κοσμική
σκόνη. Φανταστείτε λοιπόν, μετά από τόσα χρόνια συμπόρευσης μαζί του,
αυτό κι ο μικρός μας εαυτός που είχαν γίνει ένα, να πρέπει να
αποχωριστούν. Είναι σαν να μας ξεσκίζουν τις σάρκες, ένας καρκινικός
όγκος χειρουργείται νοητικά και θα λυτρωθούμε μόνο αν επιτρέψουμε στον
πόνο να εκδηλωθεί και να φύγει δίχως να αντιδράσουμε, γιατί αν
αντιδράσουμε θα του δώσουμε το φιλί της ζωής.<br />
Ο φόβος με τη σειρά του συνδέεται με το άγνωστο, με μια αδυναμία μας
στην αντιμετώπιση μιας νέας πρόκλησης, ενώ άλλες φορές προσπαθεί έμμεσα
να μας προστατέψει, κυρίως όταν απουσιάζει η λογική και γινόμαστε
παράλογα παράτολμοι και ριψοκίνδυνοι. Ακόμη και στη τελευταία περίπτωση
όμως καταδεικνύει την έλλειψη ορθολογισμού εκ μέρους μας και τότε
επιστρατεύεται ο φόβος ως ένστικτο, όπως συμβαίνει και στο ζωικό
βασίλειο. Άρα ο φόβος εν πολλοίς εκφράζει έλλειψη.<br />
Όταν τα συναισθήματα αναδύονται γίνονται αόρατοι δάσκαλοι που αν τους
αφουγκραστούμε θα αποκτήσουμε μια μοναδική γνώση. Χαράζουν υπόγειες
διαδρομές κι αν τις ακολουθήσουμε θα μας οδηγήσουν ενώπιον του δικού μας
Μινώταυρου. Το μυστικό είναι να γίνουμε παρατηρητές κι όχι να
παραμείνουμε μαριονέτες. Στο σημείο αυτό σκεφτείτε για λίγο, τι σημαίνει
η ελεύθερη βούληση και θα διαπιστώσετε ότι διαρκώς την εκχωρούμε σε
πράγματα που βρίσκονται έξω από εμάς.<br />
Η αξία του ελέγχου των συναισθημάτων είναι τεράστια, γιατί η
παρατεταμένη κι υπερβολική δόση αρνητικών συναισθημάτων έχει ως
αποτέλεσμα την πρόκληση μιας ανεπιθύμητης παραγωγής ορμονών και
νευροδιαβιβαστών μέσα στον εγκέφαλο. Αυτές οι χημικές ουσίες μεταβάλουν
την λειτουργία του οργανισμού μέσω πληροφοριών που μεταφέρουν στον
εγκέφαλο, ο οποίος πολλάκις τις ερμηνεύει λανθασμένα ή κατά το δοκούν
και τα αποτελέσματα είναι τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα. Για
παράδειγμα, τα καρκινικά κύτταρα που εξαπολύει προς μια κατεύθυνση, για
τη δική τη δική του λογική είναι μια αντεπίθεση σε έναν εισβολέα που
απειλεί την υγεία μας. Κι όμως ναι, ο εγκέφαλος πιστεύει ότι στέλνοντας
τα καρκινικά κύτταρα θα προστατέψει το φυσικό μας σώμα κι επειδή τελικά
δεν υπάρχει εχθρός, αυτά καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα καθώς στο πρόσωπο
τους βλέπουν έναν φανταστικό αντίπαλο.<br />
Κάθε συναίσθημα μπορεί να μας βοηθήσει να διαγνώσουμε μέσα μας τι
είναι αυτό που μας λείπει ή τι είναι αυτό που φοβόμαστε ότι θα χάσουμε,
διότι απώλεια δεν είναι μόνο ένα σπίτι αλλά είναι κι η αξιοπρέπεια μας,
το κύρος μας , η περηφάνια μας κι άλλα πολλά επίκτητα κι εφήμερα
χαρακτηριστικά της προσωρινής προσωπικότητας μας που βρίσκεται σε μεγάλη
απόσταση απ’ τον αληθινό μας εαυτό και δεν γνωρίζει, έχει πλήρη άγνοια
του ποια είναι και φοβάται, φοβάται πολύ μήπως ταπεινωθεί αλλά ,αλίμονο,
φοβάται και να εξυψωθεί γιατί αν ανέλθει στο ύψος του Πατέρα , θα χαθεί
μέσα στο φως Του, κι αυτό το Τέλος δε το θέλει ο κατώτερος μας εαυτός.<br />
Όταν αναδύεται ένα συναίσθημα, αναρωτηθείτε: Τι υπάρχει μέσα μου που η
σκέψη μου ή το εξωτερικό ερέθισμα το διεγείρει; Τι θίγεται μέσα μου και
θυμώνω; Είμαι Εγώ αυτό που θίγεται; Εξαρτώμαι Εγώ από την γνώμη των
άλλων; Έχω εκχωρήσει τις αξίες μου στην επιβεβαίωση τους από τους
άλλους; Έχω μια ταμπέλα που γράφει επάνω «Ακέραιος» και κάποιος με
υβριστικά και ψεύτικα λόγια προσπαθεί να την ξηλώσει; Όταν Εγώ γνωρίζω
ποιος είμαι δε με ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων, ούτε εξαρτώμαι από
τέτοιες ταμπέλες. Οι πράξεις μου αποδεικνύουν την ποιότητα μου, αλλά
ακόμη κι αυτές αφορούν εμένα και δεν συνδέονται με την κρίση των άλλων.
Είμαι εγώ κι η συνείδηση μου, αρκεί να ακούω τη δική της φωνή.<br />
Φοβάμαι! Αλλά όχι Εγώ. Τι είναι λοιπόν αυτό που ενδόμυχα φοβάται
μήπως χάσει τα σκήπτρα του; Το Εγώ ή το εγώ; Σκάψτε βαθιά,
αφουγκραστείτε καλά και θα διακρίνετε ποιος είναι ο απρόσκλητος
επισκέπτης που θρονιάστηκε στη προσωπικότητα σας και παριστάνει τον
οικοδεσπότη. Αυτός φοβάται αλλά αυτός είναι ένας παρείσακτος κι όταν
έρθει η δοκιμασία είναι η ώρα να ξεκουμπιστεί.<br />
Τα συναισθήματα όπως κι οι σκέψεις έχουν την ικανότητα να έλκουν τα
όμοια τους, πολλές φορές είναι επικίνδυνο να βρισκόμαστε ανάμεσα σε
ανθρώπους που βιώνουν οδύνη γιατί εύκολα μπορεί να γίνουμε κοινωνοί των
δυσάρεστων συναισθημάτων τους, διότι ακόμη κι αν δεν έχουμε την αιτία
μέσα μας, ο συνεχόμενος συντονισμός κι η έλξη που θα δημιουργηθεί εξ
αιτίας της οικειότητας αλλά κυρίως της αποδοχής, θα έχει ως αποτέλεσμα
να μεταφερθεί και σε μας το «μικρόβιο» του άλλου.<br />
Η εν-συναίσθηση είναι η ικανότητα να κατανοούμε πως νιώθουν ανά πάσα
στιγμή οι συνάνθρωποι μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει ταυτόχρονα
να ποτίζουμε τον εαυτό μας με τα ίδια αισθήματα. Μπορούμε να μπούμε στα
παπούτσια των άλλων αλλά μόνο για συνειδητοποιήσουμε τη θέση τους και να
τους προσφέρουμε αγόγγυστα την συμπαράσταση μας κι όχι για να
περιέλθουμε στη κατάσταση τους. Αυτό φυσικά προϋποθέτει ισχυρή θέληση
και δυνατή προσωπικότητα αλλά προπάντων αυτογνωσία.<br />
Τούτο το θέμα δεν είναι από τα εύκολα και μπορεί να εγείρει πολλή
συζήτηση, καθώς οι έννοιες είναι λεπτές, αν και στην ουσία όλη η ζωή μας
είναι ένα τεντωμένο σχοινί πάνω στο οποίο ακροβατούμε κι είναι τόσο
γλιστερό που απ τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να βρεθούμε στο κενό και
ταυτόχρονα να μη το αντιληφθούμε.<br />
Ωστόσο το κεφάλαιο των συναισθημάτων κι η προέλευση τους δε τελειώνει
εδώ. Μπορεί να ακουστεί παράδοξο ωστόσο ακόμη και πίσω από το
συναίσθημα της χαράς μπορεί να κρύβεται μια έλλειψη, αλλά αυτό θα το
αναλύσουμε σε ένα μελλοντικό κείμενο. Θα αφιερώσουμε ξεχωριστά άρθρα για
τον φόβο και τις μάσκες του, την Αγάπη και την αγάπη, τον Έρωτα και τον
έρωτα, την χαρά και την Ευδαιμονία και φυσικά τα αρνητικά συναισθήματα,
του θυμού, της ζήλειας, του μίσους, της θλίψης για να πλησιάσουμε πιο
κοντά, να τα γνωρίσουμε καλά, να δούμε με τι συνδέεται το καθένα και να
τα απομυθοποιήσουμε όλα, γιατί όλα είναι επίκτητα κι επίπλαστα.</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-40142165345950554002015-12-29T11:38:00.001+02:002015-12-29T11:39:04.760+02:00Τι είναι οι μαθησιακοί τύποι;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div id="ArtHeadImg">
<img src="http://www.xamogelakia.com/lib/images/kid%20clip%20learn.jpg" height="192" title="kid clip learn.jpg" width="320" />
</div>
<div id="ArtData">
<br />
<div style="text-align: center;">
Υπάρχουν παιδιά που δείχνουν να μην
είναι προορισμένα να γίνουν ο καλύτερος μαθητής ή μαθήτρια της τάξης
τους. Αντίθετα, δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις σχολικές απαιτήσεις.
Συχνά, οι γονείς τους αντιμετωπίζουν αυτά τα παιδιά ως «ύποπτα» για
μαθησιακές δυσκολίες ή –ακόμα πιο απλοϊκά- καταλήγουν στο συμπέρασμα
ότι… δεν παίρνουν τα γράμματα. Όμως πολλές φορές στις σχολικές επιδόσεις
του παιδιού δεν παίζει ρόλο μόνο η αντιληπτική του ικανότητα αλλά και
οι μέθοδοι με τις οποίες μεταδίδεται η γνώση. Γιατί κάθε παιδί έχει ένα
δικό του τρόπο να αφομοιώσει καλύτερα τις πληροφορίες, έχει αυτό που
ονομάζεται το δικό του «μαθησιακό τύπο».</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 18pt;"><i><b>Τι είναι ο μαθησιακός τύπος</b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
Στη βιβλιογραφία υπάρχουν πολλοί
διαφορετικοί ορισμοί για τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνει κάθε άνθρωπος.
Κάποιοι από αυτούς είναι «γνωστικοί τύποι», «μαθησιακοί τύποι»,
«γνωστικοί έλεγχοι», «τύποι επεξεργασίας πληροφορίας», «τύποι σκέψης»,
«μαθησιακά στυλ». Όπως κι αν την ονομάσει κανείς, πρόκειται για μια
έννοια πολυδιάστατη που σχετίζεται με τις γνωστικές διαδικασίες
(αντίληψη και επεξεργασία πληροφοριών), την προσωπικότητα
(χαρακτηριστικά προσωπικότητας, συναισθηματικές αντιδράσεις), το
κοινωνικό πλαίσιο (μαθησιακό περιβάλλον) και βέβαια τις φυσιολογικές
παραμέτρους (εγκεφαλική λειτουργία) που συνθέτουν το ιδιαίτερο «παζλ»
της διαδικασίας της μάθησης. Με άλλα λόγια τον τρόπο με τον οποίο κάθε
άτομο δέχεται, οργανώνει, επεξεργάζεται και αφομοιώνει τις πληροφορίες.
Κατανοώντας σε ποιον τέτοιο τύπο ανήκει κάθε μαθητής, μπορούμε να
συμβάλλουμε ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει καλύτερα στις σχολικές
υποχρεώσεις, αφομοιώνοντας στο μέγιστο βαθμό τις γνώσεις που του παρέχει
το εκπαιδευτικό σύστημα.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 18pt;"><i><b>Τα χαρακτηριστικά κάθε τύπου</b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
Οι μαθησιακοί τύποι μπορούν σχηματικά να
χωριστούν σε πέντε κατηγορίες που έχουν ως βάση τους δύο αντίθετους
πόλους, καθένας από τους οποίους έχει τα δικά του ιδιαίτερα
χαρακτηριστικά.</div>
<div style="text-align: center;">
<img alt="lesrning styles moto.jpg" border="0" src="http://www.xamogelakia.com/lib/images/lesrning%20styles%20moto.jpg" height="282" style="margin: 7px;" width="400" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 14pt;"><i><b>Οπτικός /Ακουστικός </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
Ο οπτικός τύπος αυτός αντιλαμβάνεται
καλύτερα τις πληροφορίες μέσω εικόνων, θυμάται καλύτερα αυτό που βλέπει
(π.χ. εικόνες, διαγράμματα, σχεδιαγράμματα, φωτογραφίες, ταινίες).
Αντίθετα, ο ακουστικός παίρνει περισσότερα από τις λέξεις, τις γραπτές
και προφορικές επεξηγήσεις.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 14pt;"><i><b>Λεκτικός </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
Προσλαμβάνει καλύτερα τις πληροφορίες μέσω του λόγου, γραπτού και προφορικού, θυμάται λέξεις, γραπτά και προφορικά δεδομένα.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 14pt;"><i><b>Σειριακός / Σφαιρικός</b> </i></span></div>
<div style="text-align: center;">
Ο σειριακός χρειάζεται να ακολουθήσει
συγκεκριμένα «βήματα» για να κατανοήσει τις πληροφορίες ή για να
μπορέσει να βρει λύση. Για να αντιληφθεί κάτι πρέπει να μπορεί και να το
εξηγήσει, ενώ διαθέτει μεγάλη αναλυτική ικανότητα. Ο σφαιρικός έχει
περισσότερο ολιστικό τρόπο προσέγγισης, πολλές φορές συλλαμβάνει τις
πληροφορίες ξαφνικά και μπορεί να επιλύσει προβλήματα χωρίς κι ο ίδιος
να καταλάβει πώς το έκανε. Έχει την ικανότητα να συνδέει δεδομένα και
πληροφορίες που οι άλλοι δεν βλέπουν ή δεν μπορούν να συνδέσουν.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 14pt;"><i><b>Ενεργητικός / Στοχαστικός </b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
Ο ενεργητικός τύπος αντιλαμβάνεται
καλύτερα την πληροφορία όταν εμπλέκεται σε αυτή ενεργητικά. Γι’ αυτόν
δεν έχει νόημα απλά να ακούσει παθητικά ένα μάθημα, αλλά θέλει να
συμμετάσχει μέσω της επίλυσης προβλημάτων ή της συμμετοχής σε μια μικρή
ομάδα μελέτης. Ο στοχαστικός για να κατανοήσει την πληροφορία πρέπει να
την αναλύσει και να την σκεφτεί πολλές φορές. Μελετά καλύτερα μόνος του
και χρειάζεται χρόνο να συλλέξει και να επεξεργαστεί τις πληροφορίες.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 14pt;"><i><b>Αισθητηριακός / Διαισθητικός</b> </i></span></div>
<div style="text-align: center;">
Ο αισθητηριακός τύπος είναι περισσότερο
πρακτικός, βασίζεται σε γεγονότα και παρατήρηση, , λύνει προβλήματα
χρησιμοποιώντας μεθοδικές διαδικασίες και δίνει έμφαση στη λεπτομέρεια.
Λειτουργεί αργά αλλά πάντα προσεκτικά. Ο διαισθητικός προτιμά τις
έννοιες, τις ερμηνείες, θέλει την ποικιλία, κουράζεται από τις
λεπτομέρειες και τις επαναλήψεις και είναι γρήγορος αλλά συχνά
απρόσεχτος.</div>
<div style="text-align: center;">
<img alt="imisferia.jpg" border="0" src="http://www.xamogelakia.com/lib/images/imisferia.jpg" height="294" style="margin: 7px;" width="400" /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 18pt;"><i><b>Ο ρόλος των εγκεφαλικών ημισφαιρίων</b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του
μαθησιακού τύπου του παιδιού, παίζει η λειτουργία του εγκεφάλου του,
δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλός του επεξεργάζεται τις
πληροφορίες. Ο τρόπος αυτός διαφέρει σημαντικά από τον έναν άνθρωπο στον
άλλο, ανάλογα με το ημισφαίριο που επικρατεί. Ο εγκέφαλός μας
αποτελείται από δύο ημισφαίρια, το αριστερό και το δεξιό. Το καθένα από
αυτά εξειδικεύεται σε συγκεκριμένες λειτουργίες και αξιοποιεί τους
δικούς του αισθητήρες και επεξεργαστές πληροφοριών. Σε κάθε άνθρωπο
υπερισχύει, σε μεγάλο ή μικρό βαθμό, ένα από τα δύο ημισφαίρια. Αυτό
σημαίνει πως ο καθένας μας έχει το δικό του μοναδικό τρόπο να
αντιλαμβάνεται και να επεξεργάζεται τις πληροφορίες που δέχεται από το
περιβάλλον. Το αριστερό ημισφαίριο ειδικεύεται στην σειριακή επεξεργασία
πληροφοριών. Δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στα επιμέρους στοιχεία και όχι
τόσο στο σύνολο. Ένα άτομο με ανεπτυγμένο αριστερό ημισφαίριο είναι καλό
στη μεθοδολογία και την έρευνα. Συνήθως μπορεί να χειρίζεται πολύ καλά
τη γλώσσα και έχει σκέψη μαθηματική, λογική και «επιστημονική». Προσέχει
πρώτα τις λεπτομέρειες και μετά τη συνολική εικόνα των πραγμάτων ή των
εικόνων και αφού αναλύσει τα επιμέρους στοιχεία σχηματίζει τη συνολική
του εκτίμηση. Αντίθετα το δεξιό ημισφαίριο, ειδικεύεται στο σύνολο και
όχι στις λεπτομέρειες. Επεξεργάζεται τα δεδομένα που έχει ταυτόχρονα,
συνολικά και μετά προχωρά στη λεπτομέρεια. Ένα άτομο με ανεπτυγμένο το
δεξιό ημισφαίριο έχει δημιουργική σκέψη, διαίσθηση, φαντασία, πρακτική
ευφυΐα, καλή οπτική απεικόνιση των πραγμάτων και ιδιαίτερη έμφαση στην
καλλιτεχνία. Προσέχει τα στοιχεία πρώτα στο σύνολό τους και μετά τις
λεπτομέρειές τους για να σχηματίσει τη συνολική του εικόνα.</div>
<div style="text-align: center;">
<b><img alt="learning-styles2.jpg" border="0" src="http://www.xamogelakia.com/lib/images/learning-styles2.jpg" height="405" style="margin: 7px;" width="480" /></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 18pt;"><i><b>Tips</b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 14pt;"><i><b>Αν το παιδί είναι τύπος…</b></i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12pt;"><b>…οπτικός:</b> </span>Διαγράμματα,
σκίτσα ή φωτογραφίες θα το βοηθήσουν πολύ στην κατανόηση του μαθήματος.
Μάθετέ του να υπογραμμίζει με έντονο χρώμα τα σημαντικά κομμάτια που
πρέπει να θυμάστε και, όποτε είναι εφικτό, ενισχύστε τη διαδικασία της
μάθησης με σχετικά CDROM.</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12pt;"><b>…ακουστικός:</b></span> Η εργασία με ομάδα είναι πολύ χρήσιμη, αφού θα μπορεί να συζητάει για το μάθημα και να ακούει όσα θα πρέπει να θυμάται.</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12pt;"><b>…λεκτικός:</b> </span>Ο
προφορικός αλλά και ο γραπτός λόγος είναι το δυνατό του σημείο, γι’
αυτό προτιμά τα θεωρητικά μαθήματα, αλλά χρησιμοποιώντας τον μπορεί να
εξελίξει τις ικανότητές τους και στα πιο πρακτικά.</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12pt;"><b>…σειριακός:</b> </span>Ακολουθεί
τη θεωρία βήμα βήμα χωρίς να παραλείπει τίποτα. Δώστε του τα δεδομένα
και βοηθήστε το να τα βάλει σε μια σειρά για να μπορεί να τα θυμάται
καλύτερα.</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12pt;"><b>…σφαιρικός:</b></span>
Μια περίληψη του μαθήματος είναι χρήσιμη βοήθεια για να μπορέσει να το
κατανοήσει λεπτομερώς. Βοηθήστε το επίσης να συνδέσει τη νέα ύλη με αυτά
που ήδη έχει μάθει.</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12pt;"><b>…ενεργητικός:</b> </span>Η
συνεργασία με τους συμμαθητές του και οι συζητήσεις μαζί τους (ή μαζί
με εσάς) για το μάθημα και τις πληροφορίες που διδάχτηκαν θα το
βοηθήσουν πολύ.</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12pt;"><b>…στοχαστικός:</b> </span>Βεβαιωθείτε
ότι κάνει συχνά διαλείμματα στη διάρκεια της μελέτης σας και ότι
προσπαθεί να μην αποστηθίζει απλώς το μάθημα αλλά να το κατανοεί σε
βάθος. Εάν κρατά σημειώσεις την ώρα του μαθήματος ή γράψει μια δική του
περίληψη θα βοηθηθεί επίσης στο να το μάθει καλύτερα.</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12pt;"><b>…αισθητηριακός:</b></span> Βρείτε χειροπιαστά και πρακτικά παραδείγματα για να το βοηθήσετε να κατανοήσει καλύτερα τις αφηρημένες έννοιες και τις θεωρίες.</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: 12pt;"><b>…διαισθητικός:</b></span>
Αντιστοιχίστε τις πληροφορίες που πρέπει να μάθει με γενικότερες
θεωρίες. Αφιερώστε χρόνο στην επανάληψη και επιστήσατε την προσοχή του
στην πιθανότητα να κάνει λάθη από βιασύνη.</div>
</div>
<div id="WriterData">
<div id="WriterCard">
</div>
<div id="WriterIcon">
<img src="http://www.xamogelakia.com/lib/images/newmaria.png" />
</div>
<div id="WriterStoixeia">
Ποθητού Μαρία<br />
<br /></div>
</div>
<div class="fb-like fb_iframe_widget" data-action="like" data-href="http://www.xamogelakia.com/index.php?page=article84" data-layout="standard" data-share="true" data-show-faces="true">
<span style="height: 25px; vertical-align: bottom; width: 450px;"><br /></span></div>
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-50763724025602334152015-11-25T10:01:00.003+02:002015-11-25T10:01:38.397+02:00Επιθυμία και ψυχανάλυση <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<strong>Όλη μας η ζωή ακολουθεί την ίδια λογική: η φαντασιακή
τάξη μάς δημιουργεί ψεύτικες εικόνες επιτυχίας, ευτυχίας, πληρότητας που
μας επιτρέπουν εντούτοις να επιβιώνουμε την ανθρώπινη μοίρα των
καθημερινών ματαιώσεων και αποτυχιών. Όπως η επιθυμία περνάει από την
αναγνώριση, το ερώτημα «τι θέλει ο άλλος για να με αγαπήσει» μας
βασανίζει.</strong><br />
<div style="text-align: right;">
<img alt="r_i_s" class="aligncenter size-full wp-image-28224" src="http://physicsgg.files.wordpress.com/2014/07/r_i_s.jpg?w=594" />Του <strong>Κώστα Δουζίνα(*)</strong></div>
Μια εγγλέζικη διαφήμιση για αυτοκίνητα δείχνει μια μικροαστική
οικογένεια να θαυμάζει το νέο μοντέλο που μόλις απόκτησε, ενώ οι
γείτονες κρυφοκοιτούν γεμάτοι ζήλια πίσω από τη μάντρα του κήπου. Η φωνή
που συνοδεύει λέει «Μη μείνετε πίσω από τους Σμιθ» – Σμιθ είναι το πιο
συνηθισμένο αγγλικό επίθετο, κάτι σαν Παπαδόπουλος. Το υποκείμενο είναι
δημιούργημα της επιθυμίας του άλλου (του γείτονα) και η επιθυμία
μεσολαβείται από το αντικείμενο (το αυτοκίνητο). Οπως υποστηρίξαμε στο
προηγούμενο, η επιθυμία και ο αγώνας για αναγνώριση παίζουν κεντρικό
ρόλο στη σύσταση της ταυτότητας. Η ψυχανάλυση προσθέτει ότι η επιθυμία
του άλλου, του άλλου ανθρώπου ή του «μεγάλου Αλλου», της «συμβολικής
τάξης» της γλώσσας, του νόμου και των κοινωνικών θεσμών, είναι λειψή,
συχνά λαθεμένη, ενώ η αναγνώριση που μας δίνουν αποτελεί συνήθως
παραγνώριση. Μια βαθιά δυσαρμονία χαρακτηρίζει το υποκείμενο και
προσδιορίζει τις σχέσεις με τους άλλους.<br />
<strong>Έλλειψη, εικόνες και λέξεις</strong><br />
Η ψυχαναλυτική θεωρία εξηγεί λεπτομερώς τη διαδικασία σύστασης του
εαυτού. Σύμφωνα με τον Ζακ Λακάν, τον μαθητή του Φρόιντ, το βρέφος
διαχωρίζεται από τη μητέρα όχι στη γέννα, αλλά όταν αρχίζει να μιλάει,
μπαίνοντας έτσι στη συμβολική τάξη. Η απόκτηση της ομιλίας και οι
κοινωνικές εντολές και απαγορεύσεις –που αντιπροσωπεύονται από τον
πατέρα– λειτουργούν σαν ένας τρίτος πόλος που παρεμβαίνει και διασπά την
αρχική δυάδα μητέρας και βρέφους. Ο διαχωρισμός εγγράφει την απώλεια,
την απουσία και την έλλειψη στην καρδιά του νεογέννητου. Η έλλειψη αυτή
καλύπτεται εν μέρει με την ταύτιση του βρέφους με σημαίνοντα, με εικόνες
και λέξεις.<br />
Πρώτα εικόνες. Στο περίφημο «στάδιο του καθρέφτη», το βρέφος ηλικίας
από έξι έως δεκαοκτώ μηνών βιώνει μια αίσθηση αγαλλίασης όταν
αναγνωρίζει για πρώτη φορά την εικόνα του στον καθρέφτη ή στο βλέμμα της
μητέρας. Η αντανάκλαση στον καθρέφτη κάνει το βρέφος να ταυτιστεί με
ένα πλήρες και ολοκληρωμένο σώμα και με την αίσθηση ότι αποτελεί μια
ανεξάρτητη και ακέραιη μονάδα. Ομως, η εικόνα της ολότητας διαφέρει από
την εμπειρία των αισθήσεων: τα μέλη του βρέφους είναι ανυπάκουα, το σώμα
του κομματιασμένο, αφοδεύει και ουρεί χωρίς έλεγχο, πεινάει και πονάει
χωρίς αιτία. Η βιολογική εξήγηση είναι ότι οι ικανότητες αντίληψης και
όρασης αναπτύσσονται πολύ πριν από τις κινητικές λειτουργίες και τον
σωματικό συντονισμό.<br />
Η πρώτη αίσθηση ταυτότητας είναι λοιπόν έξω από το εγώ, μια εικόνα
του εγώ που φανερώνεται στα μάτια. Το εγώ δεν προηγείται αλλά ακολουθεί
αυτή την εικόνα, δημιουργείται κατ’ εικόνα της εικόνας. Η αίσθηση
ενότητας και μοναδικότητας που έχουμε είναι φαντασιακή με δύο έννοιες.
Αποτελεί ψευδαίσθηση, οπτικό φαινόμενο και φανταστικό ομοίωμα. Το
ασυντόνιστο σώμα προβάλλεται σε μια αξιαγάπητη οπτική εικόνα, αποτέλεσμα
μιας μελλοντικά προσδοκώμενης ολότητας, η οποία κατασκευάζεται στη
φαντασία. Ολη μας η ζωή ακολουθεί την ίδια λογική: η φαντασιακή τάξη μάς
δημιουργεί ψεύτικες εικόνες επιτυχίας, ευτυχίας, πληρότητας που μας
επιτρέπουν εντούτοις να επιβιώνουμε την ανθρώπινη μοίρα των καθημερινών
ματαιώσεων και αποτυχιών. Οπως η επιθυμία περνάει από την αναγνώριση, το
ερώτημα «τι θέλει ο άλλος για να με αγαπήσει» μας βασανίζει
ακατάπαυστα, αλλά δεν βρίσκει απάντηση μεγαλώνοντας την εναγώνια
αναζήτηση. Οσο περισσότερο κάποιος εμφανίζεται ασφαλής, σίγουρος,
γεμάτος αλαζονεία, τόσο περισσότερο καταδιώκεται υπόγεια από αμφιβολίες
και Ερινύες και προσπαθεί απελπισμένα να τις αποκρύψει.<br />
Η οπτική διαδικασία αποξένωσης και φαντασίωσης ολοκληρώνεται με την
είσοδο στη γλώσσα. Η γλώσσα δημιουργεί αυθαίρετες συνδέσεις ανάμεσα στα
σημαίνοντα (τη λέξη «τραπέζι») και τα σημαινόμενα (την έννοια του
τραπεζιού) και ανάμεσα στις λέξεις και τα πράγματα (το τραπέζι πάνω στο
οποίο γράφω αυτή τη στιγμή). Η δύναμη του σημαίνοντος είναι και πάλι
δημιουργική. Η σωματική μας ενότητα και χρονική συνέχεια οργανώνεται
γύρω από το όνομα που μας έχει δοθεί, Φαίδρα, Αλεξάνδρα ή Κώστας, ή το
«εσύ» που η μητέρα απευθύνει στο βρέφος. Το όνομα «Κώστας» μου δίνει
ταυτότητα και συνέχεια στον χρόνο και κάνει τους άλλους να με
αναγνωρίζουν. Αλλά το σημαίνον αυτό, οι δύο ασήμαντες συλλαβές «Κω» –
«στας» δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τη συνείδηση και αίσθηση εαυτού.
Το υποκείμενο αποκτά την ύπαρξή του μέσω της γλώσσας, όταν αποξενώνεται
δηλαδή για δεύτερη φορά από τη σωματική και αισθητηριακή εμπειρία, στον
ψυχρό κόσμο των σημείων. Η ταυτότητα και η σωματική ολότητα
κατασκευάζονται με την εσωτερίκευση εξωτερικών εικόνων και λέξεων και
την επαναλαμβανόμενη αναγνώριση των σημείων του εαυτού από τον άλλο.<br />
<strong>Ο νόμος του πατέρα</strong><br />
Η διαδικασία διαχωρισμού και διαφοροποίησης του εαυτού από τη μητέρα
ολοκληρώνεται με τον νόμο του πατέρα. Η διπλή οιδιπόδεια απαγόρευση της
αιμομιξίας και της πατροκτονίας εμποδίζει το βρέφος να επιστρέψει στην
πρωταρχική ενότητα με το μητρικό σώμα και οδηγεί το παιδί στην ταύτιση
με τον πατέρα, δηλαδή με την κανονική κοινωνική τάξη με τις
διαφοροποιήσεις και ιεραρχίες της. Για την ψυχανάλυση, επομένως, η
ανθρωπότητα συγκροτείται μέσω της διαίρεσης και του διαχωρισμού:
διαίρεση από το μητρικό σώμα, μέσω του οιδιπόδειου νόμου του πατέρα, από
το ίδιο το σώμα μας μέσω της ναρκισσιστικής ταύτισης με την εικόνα, από
τον άλλο άνθρωπο μέσω της αντικατάστασής μας από σημεία. Πρέπει να
αποδεχτώ ότι είμαι αυτό που δεν είμαι, να μεταφέρω τη ναρκισσιστική
αγάπη σε αγάπη για τον άλλο, πρέπει να πω με τον Ρεμπό «Je est un
autre». Το εγώ είναι από την αρχή άλλο. Γεννιέται από τη συνάντησή του
με τον μεγάλο Αλλο, το γλωσσικό-νομικό σύμπαν που διαχωρίζει και
διαφοροποιεί εντάσσοντάς μας στις περίπλοκες κοινωνικές
κατηγοριοποιήσεις, αφεντικά και εργάτες, ιδιοκτήτες και νοικάρηδες,
καθηγητές και φοιτητές.<br />
Ωστόσο, ένα υπόλοιπο της αρχικής ενότητας με το μητρικό σώμα
επιβιώνει στην είσοδο στη συμβολική τάξη. Αυτό το υπόλοιπο, που ο Λακάν
το ονομάζει Πραγματικό, φαλλό ή «μικρό αντικείμενο α», συμβολίζει την
ακεραιότητα που χάσαμε χωρίς ποτέ να έχουμε και διακαώς επιθυμούμε. Μια
ολότητα που είναι ταυτόχρονα αδύνατη (αφού ο εαυτός δημιουργείται μόνο
μετά τον διαχωρισμό και δεν έχει πρόσβαση στην αρχική προ-γλωσσική
ενότητα) και απαγορευμένη (μέσω της λειτουργίας των οιδιπόδειων
απαγορεύσεων). Αυτό το υπόλειμμα του Πραγματικού μετά την απαγόρευσή του
από το συμβολικό, είναι το βαθύτερο μυστικό μας, ο «πυρήνας» του
υποκείμενου. Δημιουργεί μια ασταμάτητη πίεση επιστροφής στην αρχική
δυαδική ενότητα (την «ορμή του θανάτου»), η οποία γεννάει μια τρομακτική
όσο και πανίσχυρη απόλαυση, την jouissance. Το αντικείμενο της
επιθυμίας μας – η πλήρωση του κενού της ύπαρξης – διαρκώς αναβάλλεται.
Αλλά η ορμή του θανάτου έλκεται ακατάπαυστα από την έλλειψη και
επιστρέφει στον σκοτεινό αυτό τόπο συνεχώς. Περιστρεφόμαστε στο χείλος
της αβύσσου της επιθυμίας, τριγυρίζουμε ασταμάτητα στις αποτυχίες και τα
συμπτώματά μας, σε ένα μοιραίο γαϊτανάκι που ταυτόχρονα μας απωθεί και
μας έλκει, μας τραυματίζει και μας χαρίζει ενέργεια και δημιουργικότητα.<br />
Οι οιδιπόδειες απαγορεύσεις προσπαθούν να μας προστατεύσουν από αυτή
την αβυσσαλέα επιθυμία. Είναι προτιμότερο να ταυτιστούμε συμβολικά με
τον κοινωνικό άλλο, που εμποδίζει την απόλαυση, παρά να παραδοθούμε στην
άβυσσο του Πραγματικού. Κατασκευάζουμε λοιπόν φανταστικά σενάρια που
μετατοπίζουν τη ριζική επιθυμία προς κανονικά αντικείμενα και
απολαύσεις. Προσκολλώμεθα σε φετίχ, όπως το αυτοκίνητο του γείτονα, μια
καλύτερη δουλειά, περισσότερα χρήματα ή κοινωνική αναγνώριση. Όμως, η
απόκτηση της φαντασίωσης δεν ικανοποιεί την επιθυμία. Αυτή αμέσως
μετατοπίζεται και προσκολλάται σε νέο αντικείμενο, σε ένα πιο γρήγορο
αυτοκίνητο ή μια ακόμα προαγωγή ή ένα πιο κατάλληλο σύντροφο, επ’
άπειρον. Ο στόχος της επιθυμίας πάντοτε αναβάλλεται, γιατί η επιστροφή
στο Πραγματικό είναι αδύνατη και απαγορευμένη.<br />
<strong>Να δίνεις ό,τι δεν έχεις</strong><br />
Εδώ ακουμπάμε τη βάση του κοινωνικού δεσμού. Όταν διατυπώνουμε ένα
αίτημα δεν ζητάμε απλώς από τον άλλο να ικανοποιήσει μια ανάγκη, αλλά
και να μας προσφέρει ανεπιφύλακτα την αγάπη του. Κάθε φορά που η ανάγκη
για ένα αντικείμενο μπαίνει στη γλώσσα και απευθύνεται στον άλλο –δηλαδή
κάθε φορά που μιλάμε– ζητάμε αναγνώριση από τον άλλο και τη συμβολική
τάξη. Ενα βρέφος που ζητάει το στήθος χρειάζεται τροφή, αλλά απαιτεί
ταυτόχρονα την προσοχή και την αγάπη της μητέρας. Η επιθυμία είναι
πάντοτε επιθυμία για τον άλλο και δηλώνει ακριβώς το πλεόνασμα της
ζήτησης επί της ανάγκης. Μια μετανάστρια που υποστηρίζει ότι η μη
πρόσληψή της σε μια δουλειά αποτελεί φυλετική διάκριση, προβάλλει δύο
σχετικά ανεξάρτητες αξιώσεις: αναφέρεται πρώτα στην ανάγκη της για
εργασία. Αλλά, ταυτόχρονα, η άδικη άρνηση εργασίας αμαυρώνει την
ευρύτερη ταυτότητά της, με το εγγενές φυλετικό της στοιχείο. Κάθε
πολιτική αξίωση και δικαίωμα συνδέει λοιπόν ένα μέρος του σώματος ή της
προσωπικότητας με κάτι που υπερβαίνει την ανάγκη: την επιθυμία εκείνου
που αρθρώνει το αίτημα να αναγνωριστεί και να αγαπηθεί ως πλήρες και
ακέραιο άτομο, κάτι που δεν υπάρχει και δεν μπορεί να αποκτηθεί.<br />
Κι αυτό γιατί ούτε ο μεγάλος Άλλος της συμβολικής τάξης (γλώσσα,
νόμος, κράτος) ούτε το άλλο πρόσωπο μπορούν να ανταποκριθούν στο αίτημα
απροϋπόθετης αναγνώρισης. Ο μεγάλος Άλλος είναι η αιτία και το σύμβολο
της έλλειψης και δεν αποτελεί μια ενοποιημένη, ακέραιη και διάφανη τάξη.
Τίποτε δεν μπορεί να κάνει το δίκαιο για παράδειγμα εσωτερικά συνεπές,
συνεκτικό και ολοκληρωμένο παρά τους ισχυρισμούς της νομικής ιδεολογίας.
Εξίσου, το άλλο πρόσωπο, του οποίου την αγάπη λαχταράμε, υπόκειται στον
ίδιο με μας διαχωρισμό και έλλειψη. Ο άλλος δεν μπορεί να προσφέρει
αυτό που μου λείπει, γιατί λείπει και από εκείνον.<br />
Έχουμε λοιπόν δύο είδη επιθυμίας. Πρώτα την επιθυμία του άλλου, που
συνήθως αστοχεί μια και ο άλλος δεν μπορεί να μας δώσει αυτό που ούτε
εμείς ούτε αυτός έχει. Αναγκάζεται λοιπόν η επιθυμία να φτιάχνει
φαντασιακές κατασκευές και να μετατοπίζεται κάθε φορά που ματαιώνονται. Η
δεύτερη ριζική επιθυμία είναι το πλεόνασμα της ζήτησης επί της ανάγκης,
το κομμάτι κάθε αιτήματος που δεν μπορεί να αναχθεί σε ανάγκη. Επειδή
δεν μπορούμε και δεν πρέπει να πλησιάσουμε το πραγματικό αντικείμενο του
πόθου, το εκτοπίζουμε συνεχώς σε ανεπαρκή αντικατάστατα. Το αντικείμενο
του πόθου πάντοτε αναβάλλεται γιατί αναφέρεται στην επιθυμία να γίνουμε
ξανά ολόκληροι, να αγαπηθούμε πλήρως από τον άλλο. Αγάπη εδώ σημαίνει
να δώσουμε στον άλλο αυτό που δεν έχουμε. Αυτή η δεύτερη επιθυμία
βρίσκεται πίσω από κάθε μεγάλη ριζική αλλαγή και ενώνει εαυτό και
συλλογικότητες. Εδώ πιθανώς πρέπει να διερευνήσουμε το μέλλον του
σοσιαλισμού και της νέας Ελλάδας.<br />
<br /><a href="http://www.efsyn.gr/?cat=56690" target="_blank"></a>
<br /><a href="http://www.efsyn.gr/?cat=56690" target="_blank"></a>
(*) O <strong>Κώσταw Δουζίνας </strong>είναι καθηγητής της Νομικής,
αντιπρύτανης και διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Ερευνών στο
Κολέγιο Μπίρκμπεκ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-45376926213181675832015-11-24T10:35:00.001+02:002015-11-24T10:35:04.976+02:00Τα παιδιά από άθρησκες οικογένειες είναι πολύ πιο φιλεύσπλαχνα και αλτρουιστικά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="entry-header">
<h1 class="entry-title">
</h1>
</div>
<br /><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Του Γιώργου Μανουσέλη</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Αντίθετα με ό,τι συνήθως πιστεύουμε, τα παιδιά που μεγαλώνουν σε
θρησκόληπτες οικογένειες τείνουν να εκδηλώνουν μια πολύ λιγότερο
ανεκτική, γενναιόδωρη και αλτρουιστική συμπεριφορά απέναντι στους άλλους
σε σύγκριση με παιδιά της ίδιας ηλικίας που προέρχονται από άθεες ή μη
θρησκευόμενες οικογένειες!</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Σε αυτό το απροσδόκητο συμπέρασμα κατέληξε εκτεταμένη έρευνα ομάδας
κοινωνικών ψυχολόγων υπό τον γαλλικής καταγωγής καθηγητή ψυχολογίας στο
Πανεπιστήμιο του Σικάγου Jean Decety. Οι ειδικοί ανέλυσαν το κοινωνικό
και ψυχολογικό προφίλ 1.170 παιδιών ηλικίας από 5 έως 12 ετών και των
οικογενειών τους που ζουν σε έξι διαφορετικές χώρες (ΗΠΑ, Ιορδανία,
Καναδά, Κίνα, Ν. Αφρική, Τουρκία).</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Τα εντυπωσιακά συμπεράσματα της έρευνας, που μόλις δημοσιεύτηκε στο
έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Current Biology», φαίνεται πως
διαψεύδουν την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι η καλλιέργεια της
θρησκευτικής πίστης οδηγεί άμεσα και συμβάλλει στη διαμόρφωση
φιλάνθρωπων και περισσότερο ηθικών αισθημάτων, καθώς και ότι τα παιδιά
που έχουν δεχτεί μια σοβαρή θρησκευτική μύηση και παιδεία θα είναι πολύ
πιο ευαίσθητα στις δυσκολίες ή στις δυστυχίες των συνανθρώπων τους.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Στόχος της έρευνας ήταν να διαπιστωθεί αν και σε ποιο βαθμό η
θρησκεία επηρεάζει τις λεγόμενες «προκοινωνικές συμπεριφορές» των
παιδιών, δηλαδή τις φιλικές ή αλτρουιστικές συμπεριφορές που
εκδηλώνονται χωρίς να υπάρχει κάποιο όφελος ή ανταμοιβή.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Για τον σκοπό αυτό οι οικογένειες και τα παιδιά χωρίστηκαν σε τρεις
μεγάλες ομάδες, οι οποίες αντιστοιχούσαν στις τρεις επικρατέστερες
θρησκευτικές αντιλήψεις ή στάσεις -χριστιανοί, μουσουλμάνοι και άθεοι-,
ενώ ένα μικρότερο ποσοστό αντιστοιχούσε σε ιουδαϊστές, βουδιστές και
αγνωστικιστές.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Τα παιδιά και οι οικογένειές τους υποβλήθηκαν σε μια σειρά από τεστ στη χώρα τους από ερευνητές των τοπικών πανεπιστημίων.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span><span style="font-size: large;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Χάρη σε ειδικά ερωτηματολόγια και με την προβολή βίντεο που έδειχναν
σκηνές καθημερινής παιδικής αναλγησίας ή βίας, οι ερευνητές διαπίστωσαν
ότι οι μικροί που πίστευαν σε κάποια θρησκεία επιδείκνυαν σαφώς λιγότερη
ενσυναίσθηση, ευαισθησία και αλληλεγγύη για τα δεινά των άλλων παιδιών
και των συνανθρώπων τους.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Κάποια άλλα τεστ που μετρούσαν τη γενναιοδωρία έδειξαν σαφώς ότι,
ανεξάρτητα από τον τόπο προέλευσης, τα παιδιά που πίστευαν σε κάποια
θρησκεία ήταν πολύ λιγότερο διατεθειμένα να δείξουν γενναιόδωρη ή
φιλεύσπλαχνη συμπεριφορά απ’ ό,τι τα παιδιά από οικογένειες άθεων.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Πιθανότατα αυτά τα αναπάντεχα συμπεράσματα να απογοήτευσαν το γνωστό
και χριστιανικής εμπνεύσεως αμερικανικό ίδρυμα John Templeton Foundation
που χρηματοδότησε την έρευνα, αφού αποκαλύπτουν και επιστημονικά ό,τι
οι περισσότεροι άνθρωποι διαπιστώνουν εμπειρικά: η ηθική και φιλάνθρωπη
συμπεριφορά ενός ατόμου επηρεάζεται ελάχιστα από τη θρησκεία του.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: large;">Οπως υποστηρίζουν στο σχετικό άρθρο τους ο Jean Decety και οι
συνεργάτες του, «τα δεδομένα αυτής της έρευνας αμφισβητούν τόσο την
άποψη ότι η θρησκευτική πίστη είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη
της ηθικής όσο και τη διαδεδομένη πεποίθηση ότι η εκκοσμίκευση του
ηθικού λόγου συμβάλλει στη μείωση της ανθρώπινης καλοσύνης. Το ακριβώς
αντίθετο συμβαίνει».</span></span></div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-64487028589340760152015-11-24T10:33:00.001+02:002015-11-24T10:33:04.139+02:00Μας ωφελεί όλους ο πλούτος των ολίγων;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="entry-header">
<h1 class="entry-title">
</h1>
</div>
<h1 class="entry-title">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">Ζίγκμουντ Μπάουμαν </span></span></h1>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"></span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Μια πρόσφατη μελέτη από το Παγκόσμιο Ινστιτούτο</strong> για
την Έρευνα της Οικονομικής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου των Ηνωμένων
Εθνών παρουσιάζει ότι το 1% των πιο πλούσιων ενηλίκων κατείχε μόνο του
το 40% των παγκόσμιων περιουσιακών στοιχείων το 2000, και ότι το 10% των
πιο πλουσίων έλεγχε το 85% του παγκόσμιου συνολικού πλούτου. Το
κατώτερο ήμισυ του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού κατείχε το 1% του
παγκόσμιου πλούτου. [<span lang="en-US">i</span>] Αυτό δεν είναι τίποτα
άλλο από ένα στιγμιότυπο μιας συνεχούς διαδικασίας… Όλο και πιο
δυσάρεστα και χειρότερα από ποτέ εμφανίζονται καθημερινά τα νέα για την
ισότητα των ανθρώπων <i>καθώς και για την ποιότητα της ζωής όλων μας</i>.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>«Οι κοινωνικές ανισότητες θα έκαναν τους δημιουργούς</strong>
των σύγχρονων ερευνητικών προγραμμάτων να ντρέπονται» – σε αυτό το
συμπέρασμα κατέληξαν οι Μισέλ Ροκάρ, Ντομινίκ Μπουργκ και Φλοράν
Ογκανιέρ στο άρθρο τους «Human species, endangered» («Το ανθρώπινο είδος
υπό εξαφάνιση»), το οποίο συνέγραψαν και δημοσίευσαν στην εφημερίδα Λε
Μοντ στις 3 Απριλίου του 2011. Στην εποχή του Διαφωτισμού, την περίοδο
των Φράνσις Μπέικον, Ντεκάρτ ή ακόμα και του Χέγκελ, το βιοτικό επίπεδο
σε κανένα μέρος της γης δεν ήταν ποτέ διπλάσιο σε σχέση με την πιο φτωχή
της περιοχή. Σήμερα, η πιο πλούσια χώρα, το Κατάρ, καυχιέται ότι το
κατά κεφαλήν εισόδημά της είναι 428 φορές υψηλότερο από την πιο φτωχή,
την Ζιμπάμπουε. Και αυτές, ας μην ξεχνάμε, ότι είναι συγκρίσεις <i>κατά μέσο όρο</i> – και παρόμοιες με τη αστεία συνταγή για πατέ κρέας λαγού και αλόγου: πάρε ένα λαγό και ένα άλογο…</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Η επίμονη διατήρηση της φτώχειας του πλανήτη</strong> μέσα
στη δίνη της οικονομικής ανάπτυξης του φονταμενταλισμού είναι αρκετή,
έτσι ώστε να κάνει τους ανθρώπους να σκεφτούν τις άμεσες όσο και τις
παράπλευρες απώλειες αυτής της κατανομής του πλούτου. Το όλο και πιο
βαθύ χάσμα που χωρίζει τους φτωχούς και με λιγότερες προοπτικές
ανθρώπους από εκείνους που είναι εύποροι, αισιόδοξοι, γεμάτοι
αυτοπεποίθηση και ζωηράδα – μια βαθειά άβυσσος που μόνο οι πιο μυώδη και
σχεδόν ασυνείδητοι πεζοπόροι μπορούν να την ανεβούν – είναι ένας
προφανής λόγος να το αναλογιστούμε σοβαρά. Όπως επέστησαν την προσοχή οι
συγγραφείς του παρατεθειμένου άρθρου, το πρωτεύον θύμα της εντεινόμενης
ανισότητας θα είναι η δημοκρατία –τα όλο και περισσότερο δυσεύρετα,
σπάνια και δυσπρόσιτα εργαλεία της επιβίωσης και της αποδεκτής ζωής
γίνονται αντικείμενο ενός αμείλικτου ανταγωνισμού (ίσως και πολέμων)
ανάμεσα στους ενισχυμένους οικονομικά και στους εγκαταλελειμμένους και
χωρίς βοήθεια άπορους.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Έτσι, μια από τις πιο βασικές ηθικές αιτιολογήσεις για την οικονομία</strong> της ελεύθερης αγοράς, ότι δηλαδή <i>η επιδίωξη του ατομικού κέρδους είναι επίσης ο καλύτερος μηχανισμός για την επιδίωξη του κοινού οφέλους</i>,
έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση και έχει διαψευσθεί. Τις δυο δεκαετίες πριν
από την αρχή της τελευταίας οικονομικής κρίσης, στο μεγαλύτερο μέρος των
κρατών του Ο.Ο.Σ.Α (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης)
το πραγματικό εισόδημα των νοικοκυριών για το πλουσιότερο 10% του
πληθυσμού αυξήθηκε πολύ πιο γρήγορα από ότι για το φτωχότερο 10%. Σε
κάποιες χώρες, τα πραγματικά εισοδήματα εκείνων που βρίσκονται στο
κατώτερο σημείο έχουν στην πραγματικότητα μειωθεί. Επομένως, οι
εισοδηματικές διαφορές έχουν αυξηθεί σημαντικά.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>«Στις ΗΠΑ το μέσο εισόδημα του πλουσιότερου 10%</strong>
είναι πλέον 14 φορές του φτωχότερου 10%» – αισθάνεται υποχρεωμένος να
παραδεχθεί ο Τζέρεμι Γουόρνερ, βοηθός αρχισυντάκτη της Ντέιλι Τέλεγκραφ,
μία από τις εφημερίδες που εδώ και πολύ καιρό εκφράζουν τον ενθουσιασμό
τους για την επιδεξιότητα και πρόοδο του «αόρατου χεριού» της αγοράς,
την οποία εμπιστεύονται εξίσου και οι συντάκτες και οι συνδρομητές για
να δώσουν λύση σε όσα πιο πολλά (αν όχι στα περισσότερα) προβλήματα
δημιουργούνται από τις αγορές. Και προσθέτει: «Η αύξηση της
εισοδηματικής ανισότητας, η οποία προφανώς είναι ανεπιθύμητη από
κοινωνική άποψη, δεν έχει απαραίτητα μεγάλη σημασία, εάν όλοι γίνονται
ταυτόχρονα πλουσιότεροι. Όταν όμως οι περισσότερες ανταμοιβές της
οικονομικής προόδου πηγαίνουν σε ένα συγκριτικά μικρό αριθμό, που είναι
ήδη υψηλόμισθος, πράγμα που συμβαίνει στην πράξη, σαφώς θα αποτελέσει
πρόβλημα». [<span lang="en-US">ii</span>]</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Αυτή η ομολογία, που διατυπώνεται προσεκτικά και απρόθυμα</strong>
και που είναι εν μέρει αληθής, φτάνει στο αποκορύφωμα μιας πληθώρας από
αποτελέσματα έρευνας και επίσημα στατιστικά στοιχεία καταγράφοντας την
ολοένα αυξανόμενη απόσταση που χωρίζει αυτούς που βρίσκονται στην κορυφή
με αυτούς που βρίσκονται στη βάση της κοινωνικής ιεραρχίας. Σε έντονη
αντίθεση με τις δηλώσεις των πολιτικών, που αποσκοπούν στο να
ανακυκλωθούν σε πεποιθήσεις του λαού – η οποίες δεν εξετάζονται πλέον,
δεν διερωτώνται και ελέγχονται – <i>ο πλούτος που συγκεντρώνεται στην
κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας έχει αποτύχει να «διαχυθεί προς τα κάτω»
μέσω των μηχανισμών της αγοράς και να κάνει τους υπόλοιπους από εμάς
πιο πλούσιους ή να αισθανόμαστε πιο ασφαλείς και πιο αισιόδοξοι για το
μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας, ή πιο χαρούμενοι…</i></span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Στην ανθρώπινη ιστορία, η ανισότητα με την πασιφανή τάση της</strong>
για εκτεταμένη και ταχεία αυτοαναπαραγωγή δεν είναι κάτι καινούργιο.
Πρόσφατα το μακροχρόνιο πρόβλημα της ανισότητας, οι αιτίες και οι
συνέπειές της έχουν επανέλθει στο επίκεντρο της δημοσιότητας και έχει
γίνει αντικείμενο έντονων συζητήσεων και αποκαλυπτικών δεδομένων.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Το πιο σημαντικό σε αυτά τα δεδομένα είναι η ανακάλυψη</strong>,
ή ακόμα καλύτερα η κάπως καθυστερημένη συνειδητοποίηση, ότι το «μεγάλο
χάσμα» στις αμερικανικές, βρετανικές και σε πολλές άλλες κοινωνίες
«είναι πλέον μικρότερο ανάμεσα στη ανώτερη, στη μεσαία και στην κατώτερη
κοινωνική τάξη, από ό, τι ανάμεσα στη μικροσκοπική ομάδα της ελίτ της
κοινωνίας και σχεδόν σε όλους τους υπόλοιπους. [<span lang="en-US">iii</span>]
Για παράδειγμα, «ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων στις ΗΠΑ
πολλαπλασιάστηκε 40 φορές 25 χρόνια μέχρι και το 2007 – ενώ ο συνολικός
πλούτος των 400 πιο πλούσιων Αμερικανών αυξήθηκε από τα $169 στα $1500
δισεκατομμύρια».</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Μετά το 2007, κατά τη διάρκεια της πιστωτικής κατάρρευσης,</strong>
η οποία είχε ως επακόλουθα την οικονομική ύφεση και την αύξηση της
ανεργίας, η τάση απέκτησε ένα πραγματικά αυξανόμενο ρυθμό: αντί να έχει
τον ίδιο αντίκτυπο στον καθένα όπως ήταν αναμενόμενο και είχε
περιγραφεί, η κοινωνική μάστιγα ήταν σκληρή και επιλεκτική όσον αφορά
την κατανομή των πληγμάτων της: το 2011, ο αριθμός των
δισεκατομμυριούχων στις ΗΠΑ έφτασε σε ιστορικό ρεκόρ μέχρι σήμερα στους
1210, ενώ το 2010, ο συνδυασμένος πλούτος αυξήθηκε από $3,500 το 2007
στα $4,500 δισεκατομμύρια.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>«Το 1990, κάποιος χρειαζόταν περιουσία περίπου £50 εκατομμυρίων</strong> για να μπει στον κατάλογο με τους 200 πιο πλούσιους κατοίκους στην Βρετανία, ο οποίος δημοσιευόταν κάθε χρόνο στην<i> Σάντεϊ Τάιμς</i>. Από το 2008, αυτός ο αριθμός έχει εκτοξευθεί στα £430 εκατομμύρια. Πρόκειται για μια σχεδόν εννεαπλάσια αύξηση». [<span lang="en-US">iv</span>]
Συνολικά, «ο συνδυασμένος πλούτος των 1000 πιο πλούσιων ανθρώπων
παγκοσμίως είναι σχεδόν ο διπλάσιος από τα 2,5 εκατομμύρια πλούτου των
πιο φτωχών». Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Οικονομικής Ανάπτυξης με
έδρα το Ελσίνκι, το πιο πλούσιο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι
σήμερα σχεδόν 2000 φορές πλουσιότερο από ότι το 50% της βάσης της
κοινωνικής ιεραρχίας. [<span lang="en-US">v</span>] Συγκρίνοντας πρόσφατα διαθέσιμες εκτιμήσεις σχετικά με την παγκόσμια ανισότητα, ο Ντανίλο Ζόλο [<span lang="en-US">vi</span>]
κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «με ελάχιστα στοιχεία μπορεί να
επιβεβαιωθεί ότι ο ήλιος δύει προς την Εποχή των Δικαιωμάτων στην εποχή
της παγκοσμιοποίησης.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας εκτιμά ότι τα τρία εκατομμύρια ανθρώπων</strong>
ζουν στις μέρες μας κάτω από το όριο της φτώχειας, που καθορίζεται στο
ποσό των δύο δολαρίων ημερησίως. Το 1998, ο Τζον Γκάλμπρεϊθ, στον
πρόλογο της Έκθεσης για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών,
τεκμηρίωσε ότι το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού είχε το μονοπώλιο του 86%
όλων των αγαθών και υπηρεσιών που παράγονταν σε όλο τον κόσμο, ενώ το
20% των πιο φτωχών κατανάλωνε μόνο το 1,3%. Σήμερα, σχεδόν μετά από 15
χρόνια, αυτά τα ποσοστά οδεύουν από το κακό στο χειρότερο: το
πλουσιότερο 20% του πληθυσμού καταναλώνει το 90% των παραγόμενων
προϊόντων, ενώ το φτωχότερο 20% καταναλώνει το 1%. Εκτιμάται επίσης ότι
το 40% του παγκόσμιου πλούτου ανήκει στο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού,
εφόσον οι πόροι των 20 πιο πλούσιων ανθρώπων στον κόσμο ισοδυναμούν με
εκείνους που έχουν δισεκατομμύρια άποροι.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Δέκα χρόνια πριν, ο Γκλεν Φάιρμπο [<span lang="en-US">vii</span>] επεσήμανε ότι η μακροχρόνια τάση</strong>
της παγκόσμιας ανισότητας έδειχνε κάποια σημάδια αντιστροφής– από την
αύξηση της ανισότητας στα κράτη και τη σταθερή ή μειωμένη ανισότητα
μεταξύ των κρατών στην μείωση της ανισότητας <i>στα κράτη</i> και στην αύξηση της ανισότητας <i>μέσα σε αυτά. </i>Ενώ
οι «αναπτυσσόμενες» ή «αναδυόμενες» εθνικές οικονομίες πέτυχαν μια
μαζική εισροή κεφαλαίων από την αναζήτησή τους για νέο γρήγορο κέρδος
υποσχόμενες «παρθένα εδάφη», κατοικημένα από φθηνό και υπάκουο εργατικό
δυναμικό, το οποίο δεν είχε μολυνθεί από το μικρόβιο του καταναλωτισμού
και ήταν έτοιμο να εργαστεί παίρνοντας το βασικό μισθό για την επιβίωσή
του – οι χώροι εργασίας στις αναπτυγμένες οικονομίες εξαφανίζονταν με
μεγάλη ταχύτητα αφήνοντας το τοπικό εργατικό δυναμικό σε μια
υποβαθμισμένη διαπραγματευτική θέση. Δέκα χρόνια αργότερα, ο Φρανσουά
Μπουργκινιόν [<span lang="en-US">viii</span>] κατέληξε ότι εάν η
παγκόσμια ανισότητα (ανάμεσα στις εθνικές οικονομίες) συνεχίζει να
μειώνεται υπολογίζοντας το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα, η απόσταση μεταξύ
των πιο πλούσιων και πιο φτωχών εθνικών οικονομιών θα συνεχίσει να
μεγαλώνει και οι εισοδηματικές διαφορές στο εσωτερικό των χωρών θα
συνεχίσουν να αυξάνονται.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Στην συνέντευξη που έδωσε στους Μονίκ Αλτάν και Ρότζερ Πολ Ντρουά</strong> [<span lang="en-US">ix</span>]
ο οικονομολόγος και βραβευμένος με το βραβείο Γκονκούρ νομπελίστας Ερίκ
Ορσενά συνόψισε ότι όλα αυτά και πολλά άλλα παρόμοια στατιστικά
στοιχεία αλλάζουν. Επιπλέον, υποστήριζε ότι οι καινούργιες μεταβολές
ωφελούσαν μόνο μια μικρή μειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού. Η
πραγματική κλίμακα δεν θα μας διευκόλυνε να περιορίσουμε την ανάλυσή
μας, όπως συνηθίζαμε να κάνουμε πριν από μια δεκαετία, στα κατά μέσο όρο
κέρδη του πλουσιότερου 10%. Για να κατανοήσει κάποιος τον μηχανισμό της
σημερινής συνεχούς<i>μεταβολής</i> (ανεξάρτητα από την «κυκλική φάση»),
χρειάζεται να εστιάσει στο πλουσιότερο 1%, ίσως ακόμα και στο 0,1%. Εάν
δεν μπορέσει να το κάνει, τότε θα χάσει τον πραγματικό αντίκτυπο της
αλλαγής, η οποία περιλαμβάνει την <i>αποδόμηση της μεσαίας τάξης στην νέα τάξη του «πρεκαριάτου»</i>.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Αυτή η πρόταση έχει επιβεβαιωθεί από κάθε μελέτη,</strong>
είτε αυτή βασίζεται στη χώρα καταγωγής του ερευνητή είτε προέρχεται από
οπουδήποτε αλλού. Ωστόσο, όλες οι μελέτες συμφωνούν σε ένα άλλο σημείο: <i>σχεδόν
παντού στο κόσμο της ανισότητας το οτιδήποτε μεγαλώνει πολύ γρήγορα και
αυτό σημαίνει ότι οι πλούσιοι, οι πραγματικά πολύ πλούσιοι γίνονται
πλουσιότεροι, ενώ οι φτωχοί, οι πραγματικά πολύ φτωχοί γίνονται
φτωχότεροι</i> – πιο σίγουρα σε ένα σχετικό αλλά αυξανόμενο αριθμό
περιπτώσεων με απόλυτους όρους. Επιπλέον: οι άνθρωποι που είναι πλούσιοι
γίνονται πλουσιότεροι μόνο και μόνο <i>επειδή</i> είναι πλούσιοι.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Οι άνθρωποι που είναι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι μόνο και μόνο <i>επειδή</i> είναι φτωχοί.</strong> Στις μέρες μας, η ανισότητα συνεχίζει να εντείνεται <i>από τη δική της λογική και τη δική της ορμή</i>.
Δεν χρειάζεται κάποια βοήθεια ή κάποιο ώθηση από έξω – κανένα εξωτερικό
ερέθισμα, καμία πίεση, καμία προτροπή. Σήμερα η κοινωνική ανισότητα
φαίνεται να πλησιάζει όλο και περισσότερο στο να γίνει το πρώτο
perpetuum mobile (αεικίνητο) στην ιστορία, το οποίο οι άνθρωποι, ύστερα
από αμέτρητες αποτυχημένες προσπάθειες, έχουν εντέλει κατορθώσει να
επινοήσουν και να θέσουν σε κίνηση. Αυτό είναι το δεύτερο από τα
δεδομένα που μας υποχρεώνει να δούμε την κοινωνική ανισότητα από νέα
διαφορετική σκοπιά.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Ήδη από το 1979, η μελέτη του Κάρνεγκι [<span lang="en-US">x</span>] έδειξε ξεκάθαρα ότι πολλά στοιχεία</strong>
ήταν διαθέσιμα και προτείνονταν εκείνη την περίοδο, και ότι σύμφωνα με
την κοινή πείρα ζωής επιβεβαιωνόταν καθημερινά: ότι το μέλλον κάθε
παιδιού καθοριζόταν κατά κύριο λόγο από την κοινωνική κατάσταση του
παιδιού, από το γεωγραφικό τόπο γέννησής του και από τη θέση των γονιών
του στην κοινωνία που γεννήθηκε – και όχι από το μυαλό του, τα ταλέντα
του, τα επιτεύγματα του ή την αφοσίωσή του.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Ο γιος ενός δικηγόρου μιας μεγάλης εταιρίας είχε 27 φορές περισσότερες πιθανότητες</strong>
επιτυχίας από το γιο ενός μη σταθερού εργαζόμενου που δούλευε σε μια
πιο δευτερεύουσα εταιρία (και οι δυο γιοι κάθονταν στο ίδιο θρανίο στην
ίδια τάξη, ήταν εξίσου ικανοί, διάβαζαν με την ίδια αφοσίωση και
περηφανεύονταν για την ίδια ιδιοφυία τους). Στην ηλικία των 40 χρονών, ο
πρώτος θα έπαιρνε μισθό που θα τον τοποθετούσε στο 10% των πιο πλούσιων
ανθρώπων της χώρας, σε αντίθεση με το συμμαθητή του που θα είχε μία
στις οχτώ ευκαιρίες για να παίρνει έστω ένα μέσο εισόδημα. Περίπου τρεις
δεκαετίες αργότερα, το 2007, η κατάσταση επιδεινώθηκε περισσότερο – το
χάσμα επεκτάθηκε και διευρύνθηκε και για πρώτη φορά δεν υπήρχε η
δυνατότητα να γεφυρωθεί. Σύμφωνα με μια μελέτη του Γραφείου του
Κονγκρέσου (Congressional Office Bureau), ο πλούτος του 1% των πιο
πλούσιων Αμερικανών είναι συνολικά $16.8 τρισεκατομμύρια, δύο
τρισεκατομμύρια παραπάνω από το συνδυασμένο πλούτο του 90% της κατώτερης
τάξης του πληθυσμού. Σύμφωνα με το Center for American Progress (Κέντρο
για την Αμερικανική Ανάπτυξη), κατά τη διάρκεια αυτών των τριών
δεκαετιών το μέσο εισόδημα του 50% των Αμερικανών της κατώτερης τάξης
αυξήθηκε κατά 6% – ενώ το εισόδημα του 1% της ανώτερης τάξης αυξήθηκε
κατά 229%.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Το 1960, το μέσο εισόδημα κατόπιν φορολογίας για τα ανώτερα διοικητικά στελέχη</strong>
στις μεγαλύτερες εταιρίες των ΗΠΑ ήταν 12 φορές μεγαλύτερο από ότι το
μέσο εισόδημα των εργαζομένων. Από το 1974, οι μισθοί και τα προνόμια
των διευθυνόντων συμβούλων αυξήθηκαν περίπου 35 φορές σε σχέση με τις
απολαβές των εργαζομένων της εταιρίας. Το 1980 οι μισθοί των
διευθυνόντων συμβούλων ήταν κατά μέσο όρο 42 φορές πιο υψηλοί από τους
μισθούς που έπαιρνε ο μέσος εργαζόμενος και δέκα χρόνια αργότερα
διπλασιάστηκε στις 84 φορές. Αλλά τότε, γύρω στο 1980, η ανισότητα
άρχισε να επιταχύνεται ραγδαία. Από τα μέσα της δεκαετίας του 90,
σύμφωνα με το περιοδικό <i>Μπίζνες Γουίκ</i> (<span lang="en-US"><i>Business</i></span><i> </i><span lang="en-US"><i>Week</i></span><i>), </i>ο
συντελεστής ήταν ήδη 135 φορές μεγαλύτερος. Το 1999 είχε φτάσει στο
τετρακοσιαπλάσιο επίπεδο και το 2000 αυξήθηκε ξανά στις 531 φορές. Και
αυτοί είναι κάποιοι από τους ταχέως αυξανόμενους αριθμούς παρόμοιων
πραγματικών περιστατικών (“<span lang="en-US">facts</span> <span lang="en-US">of</span> <span lang="en-US">the</span> <span lang="en-US">matter</span>”)
και στατιστικών στοιχείων στην προσπάθεια τους να τους κατανοήσουν, να
τους προσδιορίσουν σε ποσότητα και να τους καταμετρήσουν. Κάποιος μπορεί
να συνεχίσει επ’ αόριστον να καθορίζει την τιμή τους, εφόσον
εμφανίζονται συνεχώς νέα στατιστικά στοιχεία, τα οποία κάθε επιτυχημένη
έρευνα προσθέτει στην ήδη συσσωρευμένη μάζα.</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Ποιες είναι όμως οι κοινωνικές πραγματικότητες,</strong> στις οποίες αναφέρονται αυτά τα αριθμητικά στοιχεία;</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αποκαλύψεις</strong>
που έφεραν δραματικά αποτελέσματα των δύο ή τριών εύλογα πιο
επιτυχημένων δεκαετιών στην σειρά στην ιστορία του καπιταλισμού, που
προηγήθηκαν της πιστωτικής κατάρρευσης το 2007 και της κατάθλιψης που
ακολούθησε: η ανισότητα πάντα δικαιολογούταν με βάση το γεγονός ότι
αυτοί που βρίσκονταν στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας συνέβαλλαν
περισσότερο στην οικονομία, έχοντας το ρόλο «δημιουργών θέσεων
απασχόλησης» – αλλά «έπειτα ήρθε το 2008 και 2009, και κάποιος μπορούσε
να καταλάβει ότι αυτοί οι άνθρωποι που είχαν οδηγήσει την οικονομία στο
χείλος της καταστροφής αποχωρούσαν με εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια».</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Προφανώς, δεν μπορούσε να δικαιολογήσει εκείνη την περίοδο τις αμοιβές</strong>
όσον αφορά τη συνεισφορά των δικαιούχων τους στην κοινωνία. Σε αυτό που
συνέβαλλαν ουσιαστικά οι τελευταίοι δεν ήταν οι καινούργιες δουλειές,
αλλά η προέκταση μιας σειράς από «περιττούς ανθρώπους» (όπως έχουν
μετονομαστεί οι άνεργοι σήμερα – όχι χωρίς βάσιμους λόγους). Στο
τελευταίο του βιβλίο <span lang="en-US"><i>The</i></span><i> </i><span lang="en-US"><i>Price</i></span><i> </i><span lang="en-US"><i>of</i></span><span lang="en-US"><i>Inequality</i></span><i> </i>(<i>Το τίμημα της ανισότητας</i>) (<span lang="en-US">WW</span> <span lang="en-US">Norton</span> & <span lang="en-US">Company</span>
2012), ο Στίγκλιτς συμπεραίνει ότι οι ΗΠΑ έχουν γίνει η χώρα «στην
οποία οι πλούσιοι μένουν σε γκέτα κλειστής κοινωνίας, στέλνουν τα παιδιά
τους σε ακριβά σχολεία και έχουν πρόσβαση σε πρώτης τάξεως ιατρική
φροντίδα. Στο μεταξύ, οι υπόλοιποι ζουν σε ένα κόσμο που χαρακτηρίζεται
από ανασφάλεια, από την καλύτερη προσπάθεια για μέτρια εκπαίδευση και
από περιορισμένη ιατρική περίθαλψη».</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong> Αυτή είναι η <i>εικόνα των δύο κόσμων</i> </strong>– με
ελάχιστες επαφές ή κοινά σημεία μεταξύ τους και επίσης με την
επικοινωνία μεταξύ τους να είναι ανύπαρκτη (στις ΗΠΑ όπως και στην
Βρετανία, οι οικογένειες έχουν ξεκινήσει να αποταμιεύουν ένα μεγάλο
μέρος από το μισθό τους για να καλύψουν το κόστος ζωής τους, και να
μείνουν γεωγραφικά και κοινωνικά μακριά, “όσο πιο μακριά τόσο το
καλύτερο, από τους «άλλους ανθρώπους» και πιο συγκεκριμένα από τους
φτωχούς).</span></span><br />
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="western" lang="el-GR">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Στην έντονη και έξοχη ζωοτομία της ισχύουσας κατάστασης της ανισότητας,</strong> ο Ντάνιελ Ντόρλινγκ, καθηγητής της Ανθρώπινης Γεωγραφίας [<span lang="en-US">xi</span>]
στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ, δίνει σάρκα στα οστά της σκελετικής
σύνθεσης του Στίγκλιτς – ενώ μεταφέρει ταυτόχρονα τη γωνία προοπτικής
από τη μία χώρα σε παγκόσμιο επίπεδο: το φτωχότερο 10% του παγκόσμιου
πληθυσμού συνήθως πεινάει. Το πλουσιότερο 10% δεν μπορεί να θυμηθεί ούτε
μια στιγμή πείνας στην ιστορία της οικογένειάς του. Το φτωχότερο 10%
μπορεί να εξασφαλίσει μόνο την πιο βασική εκπαίδευση για τα παιδιά του,
ενώ το πλουσιότερο 10% ανησυχεί για το αν θα πληρώσει αρκετά δίδακτρα,
έτσι ώστε τα παιδιά του να συναναστρέφονται μόνο με τους αποκαλούμενους
«ισάξιους» και «καλύτερους» τους και έχει επιπλέον το φόβο της
συναναστροφής των παιδιών του με «άλλα παιδιά».</span></span></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="western" lang="el-GR">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Το φτωχότερο 10% μένει σχεδόν πάντα σε μέρη</strong>
όπου δεν υπάρχει ούτε κοινωνική ασφάλιση ούτε επίδομα ανεργίας. Το
πλουσιότερο 10% δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του να προσπαθεί να
ζήσει μόνο με αυτά τα οφέλη. Το φτωχότερο 10% μπορεί να εξασφαλίσει μόνο
καθημερινή απασχόληση στην πόλη ή είναι χωριάτες σε αγροτικές περιοχές,
ενώ το πλουσιότερο 10% δεν μπορεί να διανοηθεί να μην έχει
εξασφαλισμένο μηνιαίο μισθό. Πέρα από αυτά<span lang="en-US">, </span>η
ανώτερη κλάση, οι πλουσιότεροι όλων, δε μπορούν να διανοηθούν το να ζουν
με μισθό και όχι με εισόδημα που προέρχεται από τους τόκους που παράγει
ο πλούτος τους.</span></span></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="western" lang="el-GR">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Και καταλήγει: «Καθώς οι άνθρωποι πολώνονται γεωγραφικά,</strong>
αρχίζουν να γνωρίζουν όλο και λιγότερα ο ένας για τον άλλον και να
φαντάζονται όλο και περισσότερα». . . Ενώ στην πιο πρόσφατη αναφορά του
με τον τίτλο «Inequality: the real cause of our economic woes» [<span lang="en-US">xii</span>]
(Ανισότητα: η πραγματική αιτία των οικονομικών μας συμφορών), ο
Στιούαρτ Λάνσεϊ στρατεύεται με τις ετυμηγορίες των Στίγκλιτς και
Ντόρλινγκ ότι το στηριζόμενο από την εξουσία δόγμα που αναγνωρίζει στους
πλούσιους ότι προσφέρουν κοινωνικό έργο με το να γίνονται πλουσιότεροι
δεν είναι παρά μια μίξη ενός εσκεμμένου ψέματος με μια ηθική
εθελοτυφλία: σύμφωνα με την οικονομική ορθοδοξία, μια μεγάλη δόση
ανισότητας οδηγεί σε πιο αποτελεσματικές και ταχύτερα αναπτυσσόμενες
οικονομίες. Αυτό συμβαίνει, διότι υψηλότερες αμοιβές και χαμηλότεροι
φόροι στην κορυφή, όπως υποστηρίζεται, δίνουν ώθηση στην
επιχειρηματικότητα και παράγουν μια μεγαλύτερη οικονομική πίτα.</span></span></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="western" lang="el-GR">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Απέδωσε λοιπόν καρπούς το 30ετές πείραμα εκτίναξης της ανισότητας;</strong>
Τα στοιχεία δείχνουν πως όχι. Το χάσμα πλούτου έχει διευρυνθεί, ωστόσο
χωρίς την υποσχόμενη οικονομική πρόοδο. Από το 1980 τα ποσοστά ανάπτυξης
και παραγωγικότητας του Η.Β. μειώθηκαν κατά το ένα τρίτο και η ανεργία
είναι πέντε φορές μεγαλύτερη απ’ ό,τι στην πιο ισότιμη μεταπολεμική
εποχή. Οι τρεις περίοδοι ύφεσης μετά το 1980 ήταν βαθύτερες και
μεγαλύτερες σε διάρκεια από αυτές των δεκαετιών του 1950 και 1960, με
κορύφωση την κρίση των τελευταίων τεσσάρων ετών. Το κύριο αποτέλεσμα του
πειράματος μετά το 1980 είναι μια οικονομία περισσότερο πολωμένη και
επιρρεπής στην κρίση.</span></span></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="western" lang="el-GR">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Σημειώνοντας ότι «οι μειωμένοι μισθοί στερούν τη ζήτηση</strong>
από τις οικονομίες που εξαρτώνται άμεσα από τις δαπάνες του καταναλωτή»
και πράγματι «οι καταναλωτικές κοινωνίες χάνουν την ικανότητά τους να
καταναλώνουν» κι ότι «η συγκέντρωση των διαδικασιών ανάπτυξης στα χέρια
μιας μικρής παγκόσμιας οικονομικής ελίτ οδηγεί σε επενδυτικές φούσκες», ο
Λάνσεϊ οδηγείται στο αναπόφευκτο συμπέρασμα: <i>η σκληρή πραγματικότητα της κοινωνικής ανισότητας είναι κακή για όλους ή σχεδόν όλους μέσα σε μια κοινωνία</i>.
Και αρθρώνει μια πρόταση που θα έπρεπε, ωστόσο δεν το έχει κάνει ακόμα,
να ακολουθεί μια τέτοια ετυμηγορία: «το κεντρικό δίδαγμα των 30
τελευταίων ετών είναι ότι το οικονομικό μοντέλο που επιτρέπει στα
πλουσιότερα μέλη μια κοινωνίας να συσσωρεύουν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι
από την πίτα στο τέλος θα αυτοκαταστραφεί. Είναι ένα μάθημα που, όπως
φαίνεται πρέπει να πάρουμε».</span></span></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="western" lang="el-GR">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Χρειαζόμαστε και πρέπει να πάρουμε αυτό το μάθημα,</strong>
μην τυχόν φτάσουμε στο σημείο από όπου δεν έχει γυρισμό: τη στιγμή όπου
το τρέχον «οικονομικό μοντέλο», αφού μας έχει δώσει όλα τα σημάδια της
επερχόμενης καταστροφής ενώ ταυτόχρονα αδυνατεί να ελκύσει την προσοχή
μας και να μας παρακινήσει να λάβουμε δράση, εκπληρώσει την εν δυνάμει
αυτοκαταστροφή του. Οι Ρίτσαρντ Γουίλκινσον και Κέιτ Πίκετ, συγγραφείς
οι ίδιοι μιας κατατοπιστικής μελέτης <i>The Spirit Level: Why More Equal Societies Almost Always Do Better</i>
(Το αλφάδι: Γιατί οι πιο ισότιμες κοινωνίες τα πηγαίνουν σχεδόν πάντα
καλύτερα) (Allen Lane 2009), επισημαίνουν στο από κοινού τους έργο
“Foreword” στο βιβλίο του Ντόρλινγκ ότι η πεποίθηση ότι «το να
αμείβονται οι πλούσιοι με τεράστιους μισθούς και μπόνους» είναι δίκαιο
λόγω των «σπάνιων ταλέντων τους» που «ωφελούν την υπόλοιπη κοινωνία»
είναι ένα εξόφθαλμο ψέμα. Ένα ψέμα που μπορούμε να καταπιούμε με
αυτοκυριαρχία μόνο με δική μας ευθύνη και, εν τέλει, εις βάρος της δικής
μας αυτοκαταστροφής.</span></span></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="western" lang="el-GR">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Από την εμφάνιση της έρευνας των Γουίλκινσον και Πίκετ,</strong>
στοιχεία σχετικά με τις επιβλαβείς και συχνά ολέθριες επιπτώσεις των
υψηλών και ολοένα αυξανόμενων επιπέδων ανισότητας πάνω στις παθογένειες
της ανθρώπινης συνύπαρξης και η οξύτητα των κοινωνικών προβλημάτων
προκύπτουν διαρκώς. Η συσχέτιση μεταξύ υψηλών επιπέδων οικονομικής
ανισότητας και του αυξανόμενου όγκου κοινωνικών παθογενειών έχει μέχρι
στιγμής γίνει ευρέως αποδεκτή. Ένας αυξανόμενος αριθμός ερευνητών κι
αναλυτών επισημαίνουν, ωστόσο, ότι εκτός από τον αρνητικό αντίκτυπο που
έχει στην ποιότητα ζωής, η ανισότητα έχει και δυσμενείς επιπτώσεις στην
οικονομική απόδοση.</span></span></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="western" lang="el-GR">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Αντί να την τονώσει, την κρατάει χαμηλά.</strong>
Στην έρευνα που ήδη αναφέρθηκε ο Μπεργκινιόν συγκεντρώνει μερικές από
τις αιτίες του τελευταίου αυτού φαινομένου, όπως για παράδειγμα τη
στέρηση πρόσβασης από τους εν δυνάμει επιχειρηματίες στα τραπεζικά
δάνεια λόγω της έλλειψης εγγυήσεων που απαιτούν οι πιστωτές ή το
αυξανόμενο κόστος εκπαίδευσης που στερεί από τους ταλαντούχους νέους την
ευκαιρία να αποκτήσουν τα προσόντα που πρέπει να αναπτύξουν και να
εξασκήσουν τις ικανότητές τους. Προσθέτει σε αυτά τις αρνητικές
επιπτώσεις της αύξησης της κοινωνικής έντασης και του κλίματος
αβεβαιότητας: το ολοένα αυξανόμενο κόστος των υπηρεσιών ασφαλείας
«τρώει» τους πόρους που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για καλύτερους
οικονομικούς σκοπούς.</span></span></div>
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;">
</span></span><div align="justify" class="western" lang="el-GR">
<span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: small;"><strong>Για να συνοψίσουμε λοιπόν: δεν αληθεύει αυτό που τόσοι πολλοί από εμάς</strong>
πιστεύουν και αυτό που μας έχουν πιέσει ή ωθήσει να πιστέψουμε, ενώ
πολύ συχνά μπαίνουμε στον πειρασμό ή τείνουμε να πιστέψουμε; Αληθεύει
ότι «ο πλούτος των πολλών μας ωφελεί όλους»; Για την ακρίβεια, δεν
αληθεύει ότι όλη αυτή η παραποίηση της φυσικής ανισότητας μεταξύ των
ανθρώπων είναι βλαβερή για την υγεία και το σθένος, καθώς και για τις
δημιουργικές και παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας, την οποία κάθε
ανθρώπινο μέλος έχει επενδύσει το ενδιαφέρον του για να μεγαλώσει και να
διατηρήσει στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Και δεν αληθεύει ότι η
διαφοροποίηση των κοινωνικών θέσεων, ικανοτήτων, δικαιωμάτων και αμοιβών
αντανακλά τις διαφορές στα φυσικά ταλέντα και στη συνεισφορά του κάθε
μέλους της κοινωνίας στην ευημερία της. Το ψέμα είναι ο πιο πιστός
σύμμαχος (ή μήπως το θεμέλιο;) της κοινωνικής ανισότητας.</span></span></div>
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-22832304419419976172015-11-13T12:43:00.005+02:002015-11-13T12:43:55.799+02:00Να προσέχεις το βλέμμα περισσότερο απ’ τα λόγια.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="post-heading">
<h1 class="post-title entry-title" itemprop="name headline">
</h1>
</div>
<div class="post-meta">
Μ. Βαμβουνάκη, Κυριακή απόγευμα στη Βιέννη (Εκδ. Ψυχογιός) – απόσπασμα<span class="post-labels"><a href="http://www.healingeffect.gr/search/label/%CE%9A%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82" rel="tag"></a>
</span>
</div>
<br /><center>
</center>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8QXGiXcTRfy-ubWKc-Sd1U2QE67Cwqs0a5_AhXUTCHpfeAeNsOqEDzC9f9pxZ5fF1KAdUscmfRZiarCQl7yPiLwy5hRc7g7FAG_YqkQTfmoEAuGJZtLABHow73GLY0iKB8jDHfYZT3qE/s1600/arabian-eyes.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="253" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8QXGiXcTRfy-ubWKc-Sd1U2QE67Cwqs0a5_AhXUTCHpfeAeNsOqEDzC9f9pxZ5fF1KAdUscmfRZiarCQl7yPiLwy5hRc7g7FAG_YqkQTfmoEAuGJZtLABHow73GLY0iKB8jDHfYZT3qE/s320/arabian-eyes.jpg" width="320" /></a></div>
Να προσέχεις το βλέμμα περισσότερο απ’ τα λόγια...<br />
<br />
Της θύμιζε κατά τις συνεδρίες τους εκείνο το ωραίο του Νίτσε: «Μ’ αρέσει
εκείνος που η ψυχή του είναι πιο βαθιά απ’ την πληγή του».<br />
<br />
Να δουλέψουμε με τις πληγές μας αλλά να μην τις γλείφουμε∙ κινδυνεύουμε
να διαστρέψουμε τις ηδονές μας. Η ψυχή είναι πανίσχυρη. Μην κολλάς! Μην
κολλάς ούτε στην ψυχανάλυση, προορίζεται μονάχα για τις πληγές, για την
ψυχή σου θα προχωρήσεις πιο πέρα, στην πνευματική περιπέτεια.<br />
<br />
Για να σου δώσω να καταλάβεις, είναι σαν να πηγαίνεις σε έναν ορθοπεδικό
γιατί έσπασες το πόδι σου. Ο ορθοπεδικός θα σου γιατρέψει το κάταγμα,
δε θα σου μάθει όμως ούτε να βαδίζεις, ούτε ποιο δρόμο θα περπατήσεις,
ούτε πολύ περισσότερο τον προορισμό. Η ευθύνη σου είναι αμεταβίβαστη.<br />
<br />
Αν κάτσεις εκεί να σου χαϊδεύουν, να σου κάνουν μασάζ στο σπασμένο πόδι
σου, θα ατροφήσεις, θα μείνεις ακίνητη. Ο δρόμος είναι αποκλειστικά
δικός σου. Πολύ δύσκολο αυτό αλλά τίποτα σαγηνευτικότερο. Ετοιμάσου να
με εγκαταλείψεις πριν παραλύσεις στο ντιβάνι μου.<br />
<div class="ad-inside-to" style="width: 336px;">
<div class="ad-inside">
<ins class="adsbygoogle" data-ad-client="ca-pub-3143337545989676" data-ad-slot="9196361544" data-adsbygoogle-status="done" style="display: inline-block; height: 280px; width: 336px;"><ins id="aswift_1_expand" style="background-color: transparent; border: none; display: inline-table; height: 280px; margin: 0; padding: 0; position: relative; visibility: visible; width: 336px;"><ins id="aswift_1_anchor" style="background-color: transparent; border: none; display: block; height: 280px; margin: 0; padding: 0; position: relative; visibility: visible; width: 336px;"></ins></ins></ins>
</div>
</div>
<br />
Να μην εμπιστεύεσαι με την πρώτη τα συναισθήματά σου, ούτε αγαπώ, ούτε
δεν αγαπώ να λες εύκολα. Τα ένστικτα ξέρουν θαυμάσια να προσποιούνται
πως είναι συναισθήματα ή να εκλογικεύουν την παρουσία τους με δήθεν
πνευματικές ιδέες. Μην νομίζεις καν ότι συμπονάς τον άλλον όσο νομίζεις.<br />
<br />
Πάρα πολλές φορές συμπονούμε από ταύτιση, όχι από ανθρωπιά. Παίρνουμε το
δράμα του άλλου μέσα μας, φανταζόμαστε πως είμαστε εμείς που μας
συμβαίνει και μ’ αυτή τη μετάθεση υποφέρουμε επειδή υποφέρουμε για μας.
Συχνά δηλαδή η λύση για κάποιον είναι αυτολύπη.<br />
<br />
Θέλω να πω δεν είναι ο άλλος το θέμα της στενοχώριας μας, αιτία είναι η
ιδέα μας ότι ίσως συμβεί αυτό σε μας και προληπτικά το ζούμε. Πάλι ο
εγωκεντρισμός κάνει παιχνίδι, πολύ δύσκολα συμπάσχουμε με τα παθήματα
του όντως άλλου, πάρα πολύ δύσκολα τον καταλαβαίνουμε. Πώς να σου το πω;<br />
<br />
Δε γίνομαι εγώ εσύ, κάνω εσένα εγώ… Εκείνο που έλεγαν οι αρχαίοι, πως
«πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος», στην πραγματικότητα των
συναισθημάτων, εγώ σου λέω πως μέτρον πάντων: Εγώ. Ο πλησίον είναι
τρομερά απόμακρη γη. Για να μη σου πω ανύπαρκτη…Η ουτοπία του άλλου!
Μακάρι, και πιθανόν να υπερβάλλω.<br />
<br />
Άλλο μετουσιώνω ένα πάθος μου, άλλο το εκλογικεύω. Η μετουσίωση είναι
αγώνας και κάποτε υπέρβαση, η εκλογίκευση είνα πρόφαση εν αμαρτίαις. Μην
κρίνεις από τις πράξεις αυτές καθαυτές, δεν εξηγούν πάντα την ουσία
τους.<br />
<br />
Να γυρεύεις την κρυμμένη πρόθεση, εκεί υπάρχει η εντιμότητα, η
καθαρότητα ή όχι της καρδιάς. Ένας υπέρμετρα εγωιστής μπορεί να διαλέξει
για επίδειξη το ρόλο αγίου. Να ζει με σκληρή άσκηση, να κινείται με
εντυπωσιακή ευσέβεια, να μοιράζει περιουσίες στην ελεημοσύνη.<br />
<br />
Όμως σκοπός του δεν είναι η συμπόνοια, είναι η προβολή, η επίδειξη, ένας αυτοθαυμασμός∙ ένας θρίαμβος στον δικό του κύκλο.<br />
<br />
Να προσέχεις. Να προσέχεις το βλέμμα περισσότερο απ’ τα λόγια.<br />
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3346252273904466229.post-31477612099350723142015-11-12T14:25:00.004+02:002015-11-12T14:25:23.980+02:00Tο παιδί που γεννά το γονιό του<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
‘Μαμά, μπαμπά, δε με κοιτάξατε και χάθηκα’, Αγγελική Μπολουδάκη, Εκδόσεις Αραξοβόλι<br />
<br />
<br />
“Μια μέρα θα κάνω δικά μου
παιδάκια και θα φτιάξω τότε για κείνα μια ζωή γιομάτη θέρμη,
τρυφερότητα, περιποιήσεις και ευθυμία’. <span class="text_exposed_show">Δηλαδή, ό,τι είχα ονειρευτεί εγώ όταν ήμουν παιδί”. <br /> Μαρί Καρντινάλ</span><br />
<div class="text_exposed_show">
Το παιδί φέρνει τους γονείς σε επαφή με τη δική τους παιδική ηλικία. Αν
αυτά τα χρόνια ήταν γεμάτα από αγάπη, ενθάρρυνση, σεβασμό στην
προσωπικότητά τους, είναι εύκολο να επικοινωνήσουν με το παιδί τους και
να υποστηρίξουν τη μοναδικότητα της αλήθειας του. Εάν όμως η δική τους
παιδική ηλικία χαρακτηριζόταν από συναισθηματικά ελλείμματα, χρειάζεται
να θεραπεύσουν τα συναισθήματα που απορρέουν από αυτά, διαφορετικά θα
προσκαλέσουν το παιδί τους να κυοφορήσει μια δική τους παιδική ηλικία,
ελπίζοντας να ολοκληρωθούν.<br />
Ένα παιδί προσαρμόζεται στις εικόνες
που λαμβάνει από τους γονείς του, που είναι τα πιο σημαντικά πρόσωπα στη
ζωή του. Είναι δεκτικό στα μηνύματα που του στέλνουν, ακόμα και αν αυτά
τα μηνύματα αναστείλουν την εξέλιξή του. Η μοίρα του χαράζεται στις
πρώτες περιόδους της ζωής του και απαιτείται πολλή προσπάθεια στη
συνέχεια, για να γραφτεί ξανά ένα νέο πεπρωμένο.<br />
Συχνά, οι γονείς
κάνουν ένα λάθος: Δίνουν σε ένα μωρό ένα ρόλο. Ένα ρόλο που θα δώσει
πνοή στα όνειρά τους, θα ικανοποιήσει επιθυμίες που άφησαν εκείνοι, και
βέβαια οι προσταγές των γονέων θα γίνουν ακόμα πιο έντονες, όσο πιο
βαθιά στο συρτάρι παραμένουν τα όνειρά τους. Έτσι, περιμένουν από το
παιδί τους να γίνει ο εκφραστής αυτών των απωθημένων, χωρίς να
αναλαμβάνουν να δώσουν διέξοδο στις επιθυμίες τους.<br />
Όπως βέβαια
μπορεί να νιώθουν βαθιά μέσα τους μια παλιά πληγή που αναβλύζει ακόμα
και την έχει προκαλέσει ο δικός τους γονιός. Έτσι, αποτυπώνουν στο
βρέφος τους τα χαρακτηριστικά του δικού τους γονιού και φέρονται στο
παιδί τους σαν να είναι ένα άλλο πρόσωπο, προσδοκώντας να γιατρευτούν
αυτές οι πληγές.<br />
Το βρέφος προσφέρεται με το γελαστό του βλέμμα,
το γεμάτο απορία, για εγγραφές, κάποιες από τις οποίες δεν έχουν καμιά
σχέση με το ίδιο. Ενώ περιμένει από μας να το καθρεφτίσουμε, να
αναγνωρίσουμε και να θαυμάσουμε τα δικά του χαρακτηριστικά για να
αποκτήσει οντότητα, εμείς το κοιτάμε και του προσδίδουμε μέσα από το
βλέμμα μας χαρακτηριστικά που δεν έχει, αλλά τα αφομοιώνει, επειδή εμείς
είμαστε τα σημαντικά πρόσωπα στη ζωή του και η αξία του περνάει μέσα
από εμάς.<br />
Το μωρό μας, λοιπόν, γίνεται ένας πίνακας και εμείς
αποτυπώνουμε πάνω του στοιχεία που μας θυμίζουν καθετί γνώριμο, το οποίο
βιώσαμε με αρνητικό τρόπο κυρίως. Μας κρίνει, όπως η γιαγιά του,
γίνεται επιθετικό, όπως ο παππούς του, είναι λυπημένο όπως εμάς. Οι
ρόλοι περιμένουν, για να δοθούν. Και εκείνο γίνεται ο ηθοποιός ενός
έργου, το οποίο σκηνοθετούμε εμείς. Αναπαριστά, αποτυπώνει και οργανώνει
την προσωπικότητά του σύμφωνα με τα μηνύματα που του στέλνουν οι γονείς
του.<br />
Στην καλύτερη περίπτωση πρόκειται για ένα έργο, η εξέλιξη
του οποίου βασίζεται στη μοναδική προσωπικότητα του παιδιού, λαμβάνοντας
υπόψη τα ιδιαίτερά του ταλέντα, διανθισμένα από χαρακτηριστικά οικείων
του προσώπων, όπου αισθάνεται ότι αγαπιέται από αυτά. Οι γονείς, που
σέβονται το παιδί τους και το βοηθούν να υποστηρίξει τη μοναδικότητά του
και να αυτονομηθεί, ενώ συνάμα δηλώνουν την παρουσία τους δίπλα του,
ζυμώνουν με έντεχνο τρόπο αυτά τα υλικά, ώστε η μορφή που αναδύεται να
χαρίζει αέρα στην αυθεντικότητά του.<br />
Στη χειρότερη περίπτωση
παρακολουθούμε ένα δράμα, όπου οι ρόλοι είναι προκαθορισμένοι από το
παρελθόν. Το μωρό μπαίνει στην άκρη και αυτό που βλέπουμε σε εκείνο, δεν
είναι παρά η αντανάκλαση κάποιου άλλου. Με αυτόν συνομιλούμε και το
βρέφος υπακούει. Φοβόμαστε τη βία του ή την επιθετικότητά του. Μα ένα
μωρό δεν μπορεί να γίνει εκφραστής βίας! Υπακούει σε αυτήν όμως, όταν
του έχουμε δώσει αυτό το συγκεκριμένο ρόλο. Φοβόμαστε τη βία ενός δικού
μας ανθρώπου που μας στιγμάτισε στο παρελθόν και κοιτάμε με φόβο το
παιδί μας. Βλέπουμε στο παιδί μας τον επιθετικό πατέρα ή την επικριτική
μητέρα και οργιζόμαστε ή νιώθουμε φόβο, με αποτέλεσμα να χάνουμε τον
έλεγχο των συναισθημάτων μας και να μην μπορούμε να τα ενοποιήσουμε, για
να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε μαζί του.<br />
Μέσα σε μια πλάνη
προσπαθούμε να ξαναγράψουμε το «έργο» της ζωής μας, σε μια προσπάθεια να
το ξορκίσουμε. Ελπίζουμε να γίνει το μωρό μας ο καλός μπαμπάς ή η μαμά
που θα μας εκτιμήσει, τα πρόσωπα δηλαδή που αισθανθήκαμε πως χάσαμε την
αγάπη τους, και προσδοκούμε πως στο μωρό μας θα αποκαταστήσουμε την
απώλεια.<br />
Το μωρό μας γίνεται ο εκφραστής των προσδοκιών μας να
αλλάξει το σενάριο της ζωής μας. Και εκείνο μένει αβοήθητο, έρμαιο των
προβολών που κάνουμε σε αυτό. Κι ως εκ θαύματος προσαρμόζεται, όχι στην
επιθυμία μας να γίνει κάτι διαφορετικό από το παρελθόν μας, αλλά
αφομοιώνει στοιχεία που του προσάπτουμε και προσαρμόζεται σε αυτό που
φοβόμαστε. Δεν συμβαίνει εδώ κάτι μαγικό. Απλά συλλαμβάνει τη ματιά μας.
Το φόβο μας. Και καταγράφει. Εγγράφει μέσα του τα στοιχεία που
υποσυνείδητα του στέλνουμε. Κάθε μήνυμα που είναι χρωματισμένο με
συναίσθημα γίνεται πρόσφορο υλικό για αυτό.<br />
Το παιδί περιμένει
από τον γονιό του να κατανοήσει τα συναισθήματά του. Ελπίζει πως ο
γονιός του θα γίνει ένα δοχείο, που θα εμπεριέχει τα επώδυνα
συναισθήματά του, για να μπορέσει και το ίδιο να τα διαχειριστεί. Όταν
όμως το κοιτάμε με συναισθήματα που ξεχειλίζουν από τους δικούς μας
γονείς, ζητάμε από εκείνο να εμπεριέχει τα συναισθήματά μας, εκείνα που
έχουν μείνει απωθημένα, γεμάτα παράπονο στον ψυχισμό μας. Του αδειάζουμε
τα συναισθήματά μας και λαμβάνει μηνύματα που, ενώ δεν μπορεί να τα
αποκωδικοποιήσει, προσαρμόζεται σε αυτά και ανταποκρίνεται στην υπόγεια
δράση τους.<br />
Αντιλαμβάνεται διαισθητικά τον φόβο ή την αγωνία μας
και προσαρμόζεται σε μια συμπεριφορά, προκειμένου να προκαλεί αυτά τα
συναισθήματα. Ο φόβος γίνεται κομμάτι της ταυτότητάς του και η
συμπεριφορά του προσδιορίζεται από αντιδράσεις που προκαλούν φόβο σε
μας. Κάθε φορά που μας προκαλεί αγωνία, εμείς το προσέχουμε με
διαφορετικό τρόπο από ότι συνήθως και το έντονο συναίσθημα γοητεύει τα
παιδιά, ακόμα κι αν ο απόηχος του είναι δραματικός, ακόμα κι αν οι
αποχρώσεις του είναι σταχτιές.<br />
Υπακούει στο ρόλο που του ζητούν
τα υποσυνείδητα μας αιτήματα και τον υιοθετεί, για να αποκτήσει μια
ταυτότητα, ακόμα και αν δε ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του. Το παιδί
εξαρτάται από την αγάπη μας. Φοβάται μην την χάσει και αλωθεί. Επομένως,
προσαρμόζει τη συμπεριφορά του στα συνειδητά ή υποσυνείδητα αιτήματά
μας, ακόμα και αν αυτά διαστρεβλώνουν την ανάπτυξή του.<br />
Ένας
ρόλος αναδύεται και για μας, για να μας αποδείξει πως είμαστε μαριονέτες
και θύματα του εαυτού μας. Στενοχωριόμαστε, γιατί αναβιώνουμε το
παρελθόν, υποφέρουμε που κάποιος έχει πάρει το ρόλο του δυνάστη ή του
θύματος, παρότι του τον έχουμε δώσει υποσυνείδητα εμείς. Στενοχωριόμαστε
για όλα εκείνα που ανακαλεί στην μνήμη μας η συμπεριφορά του, ενώ στην
πραγματικότητα εμείς τα έχουμε προκαλέσει.<br />
Και το χειρότερο
είναι, πως έχουμε δώσει ένα ρόλο στο παιδί μας, που δεν του ανήκει.
Είναι φορές που το παιδί της φαντασίας μας έρχεται να πάρει τη θέση από
το παιδί που κρατάμε στα χέρια μας. Λες και εκείνο που προσδοκούμε από
το παιδί μας έχει περισσότερη δύναμη μέσα μας από την αγάπη για αυτό.
Και το πραγματικό παιδί γλιστράει από τα χέρια μας.<br />
Γιατί το
κάνουμε; Γιατί στέλνουμε στο παιδί μας όλα αυτά τα μηνύματα; Προβάλλουμε
γνώριμα χαρακτηριστικά σε εκείνο, γιατί μας είναι πιο εύκολο να
συνομιλούμε με το οικείο, ακόμα κι αν αυτή η οικειότητα μάς έχει
πληγώσει στο παρελθόν. Έτσι, κάθε φορά που συναντάμε στο βρέφος μια
αντίδραση, του μεταφέρουμε συναισθήματα, από τα οποία κατακλυστήκαμε στο
παρελθόν ερχόμενοι σε επαφή με την απόρριψη που εισπράξαμε από τους
δικούς μας γονείς. Είτε την παραφράζουμε σαν βία από την πλευρά του και
γινόμαστε επιθετικοί μαζί του είτε ταυτιζόμαστε μαζί του και το
λυπόμαστε.<br />
Μοιραία σαν να αναζητούμε τον εαυτό μας σε αυτό το
μικρό όμοιο και προσπαθούμε να τον θεραπεύσουμε μέσω αυτού ή γυρεύουμε
τα πρόσωπα του παρελθόντος μας και κάνουμε ένα διάλογο με αυτά μέσω του
παιδιού μας. Και εκείνο γίνεται αποδέκτης των προβολών μας με ένα ψυχικό
δέρμα <br /> παράταιρο για την προσωπικότητά του και ένα εαυτό που δεν του ανήκει.<br />
Είναι, λοιπόν, ένα μωρό που αγαπιέται για αυτό που είναι και επομένως
βοηθιέται να πλάσει την προσωπικότητά του σύμφωνα με την αλήθεια του ή
μήπως είναι όλα αυτά που εμείς προβάλλουμε σε αυτό;<br />
</div>
</div>
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, QUALITY OF LIFEhttp://www.blogger.com/profile/18187866036943508755noreply@blogger.com0