Αναρτήθηκε από Blogημένος
Όλοι μας στο Δυτικό πολιτισμό γράφουμε και διαβάζουμε από τα αριστερά προς τα δεξιά. Αυτό είναι ένα τόσο συνηθισμένο φαινόμενο το οποίο, όμως, επηρεάζει θεμελιακά πολλές άλλες λειτουργίες της ανθρώπινης εμπειρίας.
Οι άνθρωποι, συνήθως, οραματίζονται το χρόνο να κυλάει από τα αριστερά προς τα δεξιά. Κοιτάζουν έναν πίνακα ζωγραφικής από τα αριστερά προς τα δεξιά. Φαντάζονται τους αριθμούς από το 1 προς το άπειρο να ξεκινούν από αριστερά και να συνεχίζουν προς τα δεξιά. Νεώτερες μελέτες μας δείχνουν ότι ακόμη και άνθρωποι ή αντικείμενα που μετακινούνται από τα αριστερά προς τα δεξιά μας φαίνονται να είναι βαρύτερα.
Κάποια παραδείγματα;
Τα γκολ που μπαίνουν όταν ο ποδοσφαιριστής κινείται από αριστερά προς τα δεξιά, μας φαίνονται δυνατότερα, ομορφότερα και γρηγορότερα από ό,τι τα γκολ που μπαίνουν με φορά του ποδοσφαιριστή από τα δεξιά προς τα αριστερά.
Κινηματογραφικές ταινίες θεωρούνται πιο βίαιες όταν οι γροθιές έρχονται από τα αριστερά προς τα δεξιά συγκρινόμενα με αυτές όπου οι γροθιές έρχονται από τα αριστερά.
Τα αυτοκίνητα που κινούνται από αριστερά προς τα δεξιά θεωρούνται από τους παρατηρητές πιο γρήγορα.
Παρατηρήσεις που κάνουμε σε κοινωνίες που έχουν διαφορετικό προσανατολισμό γραφής π.χ. οι Άραβες που γράφουν από τα δεξιά προς τα αριστερά, μας δείχνουν ότι για αυτούς όλα τα παραπάνω ισχύουν αλλά όταν η φορά κίνησης είναι από τα δεξιά προς τα αριστερά! Αυτό ενισχύει τη θεωρία που λέει ότι η φορά γραφής και ανάγνωσης καθορίζει και πολλά άλλα πεδία της ανθρώπινης εμπειρίας.
Γιατί όμως να συμβαίνει αυτό; Μία θεωρία υποστηρίζει ότι αυτό συμβαίνει επειδή ακόμα και ο τρόπος που σκεπτόμαστε έχει να κάνει με τον τρόπο που γράφουμε και διαβάζουμε. Είναι πολύ σημαντικό να αντιληφθούμε ότι ο κυρίαρχος τρόπος σύνταξης της σκέψης μας και των λόγων μας είναι με την διαδοχή: Υποκείμενο - Ρήμα - Αντικείμενο (ενεργητική φωνή). Δηλαδή το Υποκείμενο μπαίνει πρώτο, η ενέργειά του στη μέση και στο τέλος το αντικείμενο της ενέργειας π.χ. "Εγώ βλέπω την οθόνη". Έτσι το σύστημα αντίληψής μας έχει μια φορά, μία κίνηση όπου η αρχή είναι το υποκείμενο και το τέλος το αντικείμενο και όπου το ρήμα συνδέει το υποκείμενο με το αντικείμενο.
Η καθηγήτρια Dr. Anne Maass και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο της Padova στην Ιταλία έκαναν μια έρευνα στο Google για εικόνες του Αδάμ και της Εύας και διαπίστωσαν ότι στο 62% των περιπτώσεων ο Αδάμ ήταν στα αριστερά της εικόνας και η Εύα στα δεξιά, βάζοντας έτσι τον Αδάμ, σε ισχυρή θέση, να είναι η αρχή, το υποκείμενο και την Εύα στα αριστερά σε μια πιο αδύναμη θέση.
Άλλη έρευνα έδειξε ότι σε πίνακες ζωγραφικής όπου παρουσιάζονται επιστήμονες, υπάρχει μια διαφορά στον προσανατολισμό του προσώπου, ανάλογα με το θέμα του πίνακα. Όταν ο πίνακας, τους παρουσιάζει μόνο ως επιστήμονες παρουσιαζόταν σε πρώτο πλάνο η δεξιά πλευρά του προσώπου, δημιουργώντας στον παρατηρητή μια δυναμική οπτικής από τα αριστερά προς τα δεξιά. Αντίθετα όταν παρουσιάζονταν με την οικογένειά του, συνήθως, η αριστερή πλευρά του προσώπου ήταν σε πρώτο πλάνο, παρουσιάζοντάς τον έτσι πιο ευαίσθητο και προστατευτικό.
Περισσότερα: http://www.spring.org.uk/2009/06/why-left-to-right-punches-are-more-aggressive-powerful-and-shocking.php
Συνολικά αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι η δεξιόστροφη κίνηση λόγω του τρόπου σκέψης και ομιλίας επηρεάζει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο, τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τους άλλους και, ίσως, και τον τρόπο, που βλέπουμε τον εαυτό μας.
Τώρα καταλαβαίνετε γιατί θέλουμε να μας πάνε όλα "δεξιά";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου