Οι τρεις Αποκαλυπτικές Θρησκείες: Ιουδαϊσμός

Από: Άθεος

Ο Μύθος
Πριν από 6000 χρόνια δεν υπήρχε τίποτα, παρά ένας θεός μόνο, που αποφάσισε να δημιουργήσει το Σύμπαν και… τον Άνθρωπο.
Το σύμπαν το έφτιαξε σε πέντε μέρες και τον άνθρωπο (ένα ζευγάρι) σε μία. Την έβδομη μέρα ξεκουράστηκε!
Από τους απογόνους των δύο αυτών ανθρώπων γεννήθηκε ένας λαός με τον οποίο ο θεός σύναψε ειδικές σχέσεις. Ήταν ο εκλεκτός λαός που έκτοτε θα ορίζει σαν παιδί του και θα τον προστατεύει από τους άλλους λαούς που στην διάρκεια του χρόνου θα δημιουργηθούν από τους γεννήτορες Πατέρες. Γεννήτορες όλων είναι οι γνωστοί βιβλικοί Πατέρες ή Πατριάρχες.
Αυτές οι δύο επεμβάσεις του θεού (του σύμπαντος και του λαού του Ισραήλ) περιγράφονται στην Ιερή Βίβλο (Μεγάλο Βιβλίο) των Ιουδαίων και για τους τελευταίους αποτελούν, έτσι λένε, την ιστορία τους που με δυο λόγια έχει κάπως έτσι:
Πολλά πράγματα πήγαιναν στραβά στην αρχή. Από τον Αδάμ και την Εύα μέχρι τα παιδιά τους, τον Άβελ και τον Κάιν, ή και μέχρι τον Νώε, που ο θεός αποφάσισε να τους πνίξει όλους με έναν κατακλυσμό, σώζοντας μόνον την οικογένειά του μαζί με ένα ζευγάρι από κάθε ζώο του πλανήτη! Αλλά κι αργότερα δεν πήγαιναν καλύτερα τα πράγματα (Σόδομα και Γόμορρα) και πολλές αιχμαλωσίες υπέστησαν σαν λαός από τότε που ο Αβραάμ κατέβηκε από την Ουρ των Χαλδαίων (Μεσοποταμία) και κατοίκησε στη χώρα της Χαναάν (Παλαιστίνη).
Στην αρχή μια πώληση του Ιωσήφ, από τα αδέρφια του, ήταν αρκετή ώστε ο εκλεκτός λαός του θεού να βρεθεί σκλαβωμένος στην Αίγυπτο, μέχρι να βρεθεί ο Μωυσής με τον οποίο θα επιχειρήσουν την Έξοδο και με τον Ιησού του Ναυή κατακτήσουν την Χαναάν για δεύτερη φορά!
Με την άνοδο των Ασσυρίων, πολύ αργότερα, οι Ισραηλίτες του Βόρειου Βασίλειου οδηγούνται στην εξορία, όπως ακριβώς κατακτήθηκαν και οι Ιουδαίοι του Νότιου Βασιλείου από τους Βαβυλώνιους, εξορισμένοι κι αυτοί στην Βαβυλώνα!
Από την Βαβυλώνα επιστρέφουν μετά την απελευθέρωση του Κύρου, βασιλιά των Μήδων και των Περσών που επιβλήθηκαν των Βαβυλωνίων.
Όπως πριν απ αυτήν την εξορία, με τον Δαβίδ και τον Σολομώντα, έτσι και τώρα μετά την απελευθέρωση από τη Βαβυλώνα, με την πνευματική καθοδήγηση του Έσδρα και του Νεεμία, οικοδομούν το ναό του Σολομώντα, σύμβολο του Ιουδαϊσμού, δυναμώνοντας τους δεσμούς τους με τον μοναδικό θεό.
Η επόμενη αιχμαλωσία ήταν Ελληνική. Κάτω από την ηγεσία των επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου άλλοι εξελληνίζονται και άλλοι παραμένουν πιστοί στις μονοθεϊστικές τους παραδόσεις. Οι τελευταίοι όμως θίγονται από τις καινοτομίες των Ελλήνων που κυριαρχούν σε βάρος της ιερής τους παράδοσης. Οι προκλήσεις του Αντίοχου ήταν το ποτήρι που ξεχείλισε το μίσος, ωθώντας τους εθνικιστές Ιουδαίους με την αυστηρή καθοδήγηση των Ασμοναίων να αντιδράσουν με βία (Μακκαβαίοι)!
Δεν θα κυριαρχήσουν όμως για πολύ, γιατί γρήγορα θα βρεθούν κάτω από την κυριαρχία των Ρωμαίων.
Σε ολόκληρη αυτήν την βασανιστική πορεία, ο λαός του Ισραήλ σαν εκλεκτός λαός του θεού θα βρίσκεται υπό την καθοδήγηση και την αποκαλυπτική παρουσία του θεού. Ο Νόμος του θα γίνει Νόμος για τους ίδιους και όπως ευελπιστούν και οι ίδιοι, η εμφάνιση του Μεσσία, σαν απεσταλμένο του θεού, θα εδραιώσει τον Ισραήλ σε ηγετική εξουσία του πλανήτη και η Βασιλεία του θεού θα απλωθεί σε όλο τον κόσμο δοξάζοντας το όνομά του στους αιώνες των αιώνων, Αμήν!

Η Αλήθεια
Ωραία ιστορία για να πείσεις ένα αγράμματο λαό ότι είναι ο περιούσιος λαός του θεού, σε μία εποχή που ούτε βιβλία υπάρχουν ούτε η παραμικρή πληροφόρηση και κυρίως ούτε η κριτική σκέψη για πνευματική επεξεργασία των μυθευμέτων. Πριν δύο χιλιάδες χρόνια, ίσως να έπειθαν κάποιους απομονωμένους σε ερημικές τοποθεσίες, όπως εκείνες της Μέσης Ανατολής. Σήμερα όμως όλα αυτά χρειάζονται αποδείξεις για να τεκμηριωθούν. Η ιστορία δεν γράφεται με μύθους, ούτε με κηρύγματα που γίνονται με την συναισθηματική φόρτιση της θρησκευτικής πίστης που δεν επιδέχεται αντίρρηση. Ακόμα και οι έρευνες που έγιναν για να τεκμηριωθεί κάτι από όσα κηρύττει αυτό το «ιερό βιβλίο» δεν απέδωσαν καρπούς. Όλα είναι μύθοι και ψέματα που επινοήθηκαν από το εβραϊκό ιερατείο. Η ιστορία, μόνον από την ελληνιστική εποχή και δώθε μπορεί να επιβεβαιώσει την ύπαρξη αυτού του ταλαίπωρου λαού που στην κυριολεξία ξύπνησε και ορισμένους που αποφάσισαν να εξελληνιστούν προκειμένου να μορφωθούν. Οι υπόλοιποι προσπάθησαν από την εποχή των Μακκαβαίων (164) να επινοήσουν μύθους και θρύλους που να μοιάζουν με τους μύθους των γειτονικών λαών. Το πέρασμα τότε από τη μια θρησκεία στην άλλη γίνεται πιο ανώδυνα. Η συγκρητική θρησκειολογία απέδειξε ότι ολόκληρη η Παλιά Διαθήκη, όπως ονομάστηκε αργότερα, είναι επινοημένη από τους λαούς της Μεσοποταμίας και των πέριξ κατοικημένων χωρών της Παλαιστίνης.
Ιστορικά είναι επιβεβαιωμένο ότι δεν ισχύει τίποτα. Ούτε ο κόσμος δημιουργήθηκε πριν 6000 χρόνια, ούτε Χαλδαίοι υπήρχαν το 2100 που υποτίθεται κατέβηκε από την Ουρ ο Αβραάμ, ούτε σκλαβωμένους Εβραίους είχε ποτέ η Αίγυπτος. Επίσης, την εποχή που υποτίθεται ο Ιησούς του Ναυή κατακτά την Χαναάν η Παλαιστίνη βρίσκεται υπό την κατοχή των Αιγυπτίων! Τι έξοδο επιχείρησαν και πώς μπορεί κανείς να πιστέψει ότι ένας λαός ήταν χαμένος σαράντα χρόνια στην έρημο;
Ούτε μια επιγραφή δεν βρέθηκε να επιβεβαιώσει την ύπαρξη του ισχυρού κράτους του Δαβίδ, ούτε ένα σκεύος δεν ανασκάφτηκε προκειμένου να επιβεβαιωθεί ο αμύθητος θησαυρός του Σολομώντα! Το μόνο που μπορούμε να δεχθούμε είναι ο λαός αυτός να ξεπρόβαλε από τις αυτόχθονες φυλές της περιοχής και κάποιοι επιτήδειοι (ιερατείο) τους έπεισαν ότι αποτελούν τον περιούσιο λαό του θεού, για να αντέξουν την δουλοκτητική μεταχείριση εκείνων που κάθε τόσο τους κυρίευαν!
Ούτε ένας δεν έβαλε το μυαλό του να σκεφτεί, πώς είναι δυνατόν ένας λαός καθοδηγημένος από τον ίδιο το θεό να γίνεται μπαλάκι του πίνγκ πόνγκ ανάμεσα στους ισχυρούς της περιοχής.
Ακόμα και σήμερα, κανένας δεν απορεί, που σε τόσα αρχαία ελληνικά συγγράμματα, κανένα δεν αναφέρει την ύπαρξη αυτού του περιούσιου λαού!
Πολλές φορές είτε από λάθος είτε εσκεμμένα έρχονται στο φως της δημοσιότητας «ανακαλύψεις» πως τάχα το ένα ή το άλλο επιβεβαιώνει τις γραφές και τότε η είδηση παίρνει την τιμητική της στην πρώτη σελίδα των εφημερίδων. Όταν όμως αργότερα διαψευστεί είναι τόσο ανούσια η είδηση που γράφεται με μικρά γράμματα στις εσωτερικές σελίδες.
Έτσι το ψέμα επιβιώνει και η αλήθεια θάβεται!
Η ύπαρξή τους έγινε γνωστή όταν σήκωσαν κεφάλι μετά τις ελληνικές κατακτήσεις. Έπρεπε, εκεί να πάει κανείς για να τους γνωρίσει, αφού τίποτα δεν έβγαινε από τα πενιχρά όρια της ύπαρξής τους! Μόνο με τον εξελληνισμό ξύπνησαν κάποιοι και οι υπόλοιποι αντέδρασαν προκειμένου να αντισταθούν στις ελληνικές καινοτομίες. Πιστοί στην οπισθοδρόμηση επινόησαν τη Βίβλο. Ποτέ ιερό, θρησκευτικό βιβλίο δεν γράφτηκε με τόσο ηθικά ρυπαρό τρόπο ώστε οι σελίδες του, αντί να στάζουν αγάπη, στάζουν μίσος και έχθρα για όλους τους λαούς της γης! Όποιος δεν ήταν περιτμημένος Ιουδαίος ήταν εχθρός, όχι μόνο του Ισραήλ αλλά και του θεού! Ήταν ένας «Εθνικός» που τον περίμενε η ρομφαία του θεού. Στο όνομα των εθνικών κυρίως ενσάρκωναν το μίσος για τους Έλληνες αρχικά και των Ρωμαίων αργότερα! Όταν αναφέρονταν στην ειδωλολατρία κατά νου είχαν αυτούς, όπως ακριβώς ένας σφαγέας σκέφτεται το γουρούνι που θα σφάξει! Απολίτιστοι νομάδες της ερήμου αποπειράθηκαν να διδάξουν τους Έλληνες για ηθική, για θεό και για νόμους! Άξεστοι και απολίτιστοι, αφομοιώνοντας την ελληνική γνώση επιδόθηκαν σε μία λυσσώδη πνευματική κλοπή αντιστρέφοντας κατάφορα την αλήθεια. Χωρίς οι ίδιοι να αποκτήσουν γλώσσα (μέχρι τότε μιλούσαν αραμαϊκά) χωρίς να γνωρίζουν γραφή στη διάρκεια της ολιγόχρονης ιστορίας τους, ξαφνικά τον 2ο και 1ο αιώνα φιλοδόξησαν να φωτίσουν την ανθρωπότητα! Το ελληνικό αλφάβητο, διακήρυτταν, οι Έλληνες από τον Μωυσή το διδάχτηκαν (Ευπόλεμος) και ο Ορφέας, ο ιδρυτής της ελληνικής θρησκείας, τον Μωυσή είχε δάσκαλο και όχι τον Μουσσαίο! Πυθαγόρας, Πλάτων και άλλοι αντέγραψαν τη Βίβλο, δίδαξαν αστρολογία στους Αιγυπτίους και φώτισαν τον κόσμο με τη σοφία τους!

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Παράξενο πράγμα αυτοί οι Εβραίοι! Στην μυθολογία τα πάνε πολύ καλά στην ιστορία χάλια!
Το 68 μετά τη νέα χρονολόγηση οι Ρωμαίοι έδιωξαν τους Ιουδαίους από την Ιερουσαλήμ καταστρέφοντας την πόλη.
Το 132 όμως οι εξεγερμένοι Ιουδαίοι αναγνωρίζουν στον αρχηγό τους Μπαρ Κεχομπά την έλευση του Μεσσία. Τον θεωρούν, σύμφωνα με την υπόδειξη του μεγάλου Ραβίνου τους, Ακίμπα, σαν τον «Υιό του Αστέρος». Όπως ο Ιούδας από τα Γάμαλα παλαιότερα έτσι και αυτός ανακηρύσσεται ηγεμόνας του Ισραήλ, κόβοντας μάλιστα και νομίσματα με την επιγραφή «Για τη λευτεριά της Ιερουσαλήμ».
Τρεισήμισι χρόνια ταλαιπωρούσαν τους Ρωμαίους, που με δυο λεγεώνες στρατό πολεμούσαν το Μπαρ Κεχομπά και τους ηρωικούς οπαδούς του. Οι Ρωμαίοι τελικά νίκησαν, μόνο αφού έφτασε από τη Μεγάλη Βρετανία ο Ιούλιος Σεβήρος. Ο Μπαρ Κεχομπά σκοτώθηκε και ο θεοσέβαστος Ακίμπα γδάρθηκε ζωντανός. Όσοι επέζησαν πουλήθηκαν σαν σκλάβοι και στους υπόλοιπους υπαγορεύθηκε να μην ξαναβάλουν το πόδι τους στην Ιουδαία. Ακόμα και το όνομά της άλλαξε. Τώρα λεγόταν Συρία Παλαιστίνη και η Ιερουσαλήμ Αίλια Καπιτωλίνα, ενώ μπροστά στο ναό τους ορθώνεται το μεγαλοπρεπές άγαλμα του μεγάλου Έλληνα θεού Δία και ο έφιππος ανδριάντας του Αδριανού!
Οι Εβραίοι διώχθηκαν ξανά από την Παλαιστίνη και διασκορπίστηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μετά από 1800 χρόνια, με τις παρεμβάσεις των θανάσιμων εχθρών τους, των εθνικών, θα αποκτήσουν ξανά πατρίδα! Ήταν το 1947.
Η συνέχεια του περιούσιου λαού τώρα είναι γνωστή στον καθένα μας!
Εν μέρει αυτός ο ατίθασος λαός κατάφερε να ελέγξει τον κόσμο συνειδησιακά, επινοώντας ακόμα δυο θρησκείες. Τον χριστιανισμό για τους Δυτικούς και τον Ισλαμισμό για τους Ανατολίτες!
Η συνέχεια στις επόμενες δυο αναρτήσεις.