Από το Μεσαίωνα στην Άλωση της Πόλης!

Posted by: Άθεος

Η Άλωση της Πόλης, τότε δεν πόνεσε τους χριστιανούς τόσο όσο πονά όλους μας τώρα. Κι αυτό γιατί πίσω από την παρηγοριά της απώλειας δέσποζε το μίσος για τον Πάπα!
Από το προηγούμενο άρθρο ακόμα μπήκαν τα ερωτήματα αυτά.
Ερωτήματα που νομίζω δε ζητούν τόσο την απάντηση, όσο την υπενθύμιση ότι, για το θρόνο και τη δόξα γινόταν ο καβγάς!
Ανατολή ή Δύση;
Ορθόδοξοι ή Καθολικοί;
Πατριάρχης ή Πάπας;
Τι ιδιοτέλεια και ξεπεσμός!
Το μίσος ανάμεσα στις εκκλησίες ήταν αυτό που δεν επέτρεψε, όχι μόνον το συμβιβασμό μεταξύ τους, αλλά ούτε το διάλογο για φιλοσοφικό προβληματισμό, αυτόν που από τις αρχές του 11ου αιώνα επηρέασε τη μεσαιωνική φιλοσοφία της Δύσης. Βέβαια οι ανθρωπιστές (ουμανιστές) της Αναγέννησης κι ακόμα πιο πολύ οι Διαφωτιστές, αργότερα, απέρριψαν τη σχολαστική φιλοσοφία μετατρέποντας τον όρο «σχολαστικό» σε υβριστικό φιλοσοφικό παρατσούκλι. Η νέα φιλοσοφία απαιτούσε να γνωρίσει την αλήθεια χωρίς την προσφυγή στις «αποκαλυπτικές» δοξασίες των θεολόγων. Οι αφηρημένες θεολογικές σκέψεις αντικαταστάθηκαν από συγκεκριμένους φυσικούς νόμους και οι θεολόγοι κρίθηκαν ανεπαρκείς για να εξηγήσουν τη φύση. Αντικαταστάθηκαν, ήταν φυσικό, από φυσικούς και επιστήμονες!
Για χρόνια, μέσα από το διάλογο Αράβων και δυτικών σοφών, η φιλοσοφία τραβούσε το δικό της δρόμο. Η Δύση τράβαγε προς τα πάνω και η Ανατολή, μέρα με τη μέρα καταβαραθρωνόταν όλο και πιο πολύ.
Η απειλή των Τούρκων έφερε τους λογίους του Βυζαντίου δυτικότερα, όπου έπνεε αέρας ελευθερίας και στο πνεύμα της Αναγέννησης μπορούσε να εκφραστεί. Για χρόνια το θρησκευτικό πνεύμα μισαλλοδοξίας απέτρεπε τη δυνατότητα για τέτοιους διαλόγους, δίνοντας την ευκαιρία στους Τούρκους να ανασυνταχθούν και να γίνουν ακόμα πιο επιθετικοί. Μπροστά στην επικείμενη επίθεση και κατάκτηση της Πόλης, εν μέσω ανθενωτικών κύκλων (Μάρκος Ευγενικός, Γεννάδιος Σχολάριος κ. ά.) οι ενωτικοί πρότειναν σύνοδο προκειμένου να επιτευχθεί η Ένωση.
Από τον Ανδρόνικο Γ΄ (1328-1341) και τον Ιωάννη Ε΄ (1341-1391) μέχρι τον Ιωάννη Η΄ (1425-1448) που κλήθηκε η Σύνοδος της Φεράρα (1438), οι διαπραγματεύσεις απέβαιναν άκαρπες, σκοντάφτοντας συνεχώς σε λεπτομέρειες και ιδιοτελείς σκοπιμότητες. Σε ώρες αγωνίας, κάτω από την επιθετική πολιτική και στρατιωτική πολιορκία της Πόλης, στην τελευταία συνεδρίαση της Φεράρας αρχικά και της Φλωρεντίας στη συνέχεια οι σύνεδροι, με την υπομονετική ανοχή του αυτοκράτορα Ιωάννη, συζητούσαν φιλονικώντας για το θέμα «filioque», πως πρέπει να καθαγιάζεται ο άρτος της θείας ευχαριστίας ή πότε άραγε να αμείβονται οι αγαθοί και να τιμωρούνται οι κακοί… αμέσως μετά το θάνατο, όπως φρονούσαν οι Λατίνοι… ή μετά την τελική κρίση, όπως φρονούσαν οι ορθόδοξοι…
Στις 12 Δεκέμβρη του 1452 ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έκανε δεκτή την «Ένωση των Εκκλησιών» τελώντας μάλιστα και λειτουργία στην Αγία Σοφία, την οποία οι φανατικοί χριστιανοί ονόμασαν «Βδελυκτή θυσία» και τον περιώνυμο ναό «Συναγωγή των Ιουδαίων» και άλλοι «Βωμό αιρετικών»! Με αρχηγό το Γεώργιο Σχολάριο (Γεννάδιο) τον «πατριαρχεύσασα μετά την άλωσιν» μοναχοί και φανατικοί χριστιανοί σπίτι-σπίτι περιδιαβαίνοντας θα λούσουν με άγριο βρισίδι το βασιλιά και όσους υπέκυψαν στα δόγματα των Δυτικών. Διακηρύσσοντας ότι δεν είναι Έλληνες αλλά χριστιανοί, με ανυπομονησία θα περιμένουν να εκπληρωθούν οι προφητείες, που τότε έκαναν, πως η Πόλη θα αλωθεί! Και πως ήταν δυνατόν να μην αλώνετο αφού ο δημαγωγός και φιλότουρκος Γεννάδιος «διαρκούσης της πολιορκίας διατέλει εις συνεννόησιν μυστικήν προς το Σουλτάνον».
Να γιατί μετά την άλωση ο Σουλτάνος δίδοντας στα χέρια την ποιμαντορική του ράβδο τον γέμισε χρυσάφι και ανεβάζοντάς τον πάνω σε στολισμένο άλογο, τιμητικά τον οδήγησε μέχρι το ναό των Αγίων Αποστόλων με την ευχή «Πατριάρχευε εν ειρήνη κι έχε την φιλίαν ημών εν οις χρήζεις και εθέλεις έχων πάντα τα προνόμια των προκατόχων σου»!
Σύμφωνα με τον αρχηγό του ορθόδοξου κόμματος και του στόλου, ο δούκας Λουκάς Νοταράς, ξεστόμισε τη φράση που θα τον συνοδεύει σαν αποτρόπαιο μνημείο η ιστορία «Κρειττύτερόν εστι ιδέναι εν μέση τη Πόλει φακιόλιον βασιλεύον Τούρκων ή καλύπτραν Λατινικήν». Προτιμούσε δηλαδή να δει στην Πόλη τούρκικο τσεμπέρι παρά καπέλο λατινικό!
Ακόμα και σήμερα φονταμενταλιστές ιερείς, όχι μόνο συμφωνούν, αλλά και διατυμπανίζουν την ψυχολογία της υποτέλειας και του μίσους!
Δείτε σχετικό video από συνεδρίαση ιερέων στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Το video αυτό το αναρτήσαμε και πριν από δυο μήνες, με την ευκαιρία της ελληνικής επανάστασης του 1821, που και τότε ήταν επίκαιρο.
Τι προδοσία!
Το αν τελικά από άλλους υπογράφτηκε η ένωση (Βησσαρίων) και από άλλους καταδικάστηκε (Σχολάριος) δεν έχει καμιά σημασία. Το γεγονός είναι ότι η Πόλη αλώθηκε και οι Ορθόδοξοι ως σήμερα ερίζουν με τους Καθολικούς από που εκπορεύεται το Άγιο Πνεύμα. Από τον Πατέρα και τον Υιό ή μόνον από το πρώτο! Λες και οι ίδιοι, λογικά κατανοούν, ότι Πατέρας και Υιός σαν δυο διαφορετικά πρόσωπα δεν αποτελούν ξεχωριστές οντότητες ή σαν μια οντότητα μπορούν να διαιρεθούν σε δύο διαφορετικά πρόσωπα!
Τι ακραία φαντασία και τερατώδης σύλληψη!
Κυρίως όμως, τι μπέρδεμα για τους αδαείς που πρέπει να πιστέψουν ότι, ο ελληνικός πολιτισμός και η ελληνική σκέψη που τότε θεωρούνταν απαράδεκτα και ανηλεώς καταδιώκονταν από τα γεράκια του χριστιανισμού, σήμερα πρέπει να πιστέψουν ότι εκείνα διέσωσαν τον ελληνικό πολιτισμό και για το ψεύδος αυτό, ούτε ντροπή να μη νιώθουν, διατυμπανίζοντάς το ακόμα και σήμερα που η ιστορία βοά το αντίθετο!
Αλήθεια, από ποιους άραγε κινδύνευε και οι θιασώτες εκείνοι του ψεύδους και της απάτης μας τον διέσωσαν; Μόλις το 10ο αιώνα, στη Λακωνία, ο μοναχός «Νίκων ο Μετανοείτε» (Πολιούχος της Σπάρτης μέχρι σήμερα!) έπνιγε τον έφορο γης Αντίοχο, με τα ίδια του τα χέρια, επειδή έδινε γη σε οπαδούς της αρχαίας θρησκείας και ο Ιωάννης Καματερός, (Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως 1198-1206) επικεφαλής των φανατισμένων βανδάλων χριστιανών που κατέστρεφαν το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς (1204), ούρλιαζε με μίσος «αυτή η σκύλα μας έφαγε»!
Τόσο το μίσος, τέτοια η θηριωδία και τόση η υποκρισία των «ηρώων» τους που μας διέσωσαν τάχατες τον πολιτισμό μας!
Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους, οι σημερινοί υποκριτές, μιας και δεν το εννόησαν οι χθεσινοί χαλκευτές και πλαστογράφοι ότι, η ιστορία δε γράφτηκε στα καπηλειά, στα χαμαιτυπεία, ή σε σκοτεινά κελιά μοναστηριών από αργόσχολους μοναχούς που μασουλούσαν πασατέμπο και ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον αραδιάζοντας κάθε λογής ψέμα και βλακεία!
Να η κερκόπορτα όπως την δανειστήκαμε από την Βικιπαίντια
Άραγε, ποιος ευθύνεται για την πτώση και Άλωση της Πόλης;
Ποιος άνοιξε την Κερκόπορτα και μπήκαν ανενόχλητοι οι Τούρκοι?
Η Κερκόπορτα βρισκόταν στη συνοικία των Εβραίων! Χριστιανοί ήταν… εβραίοι ήταν… εβραίοι χριστιανοί ήταν…
Τι μας νοιάζει η εθνικότητα… Κανένας χριστιανός δεν πολεμούσε! Ήταν πεπεισμένοι όλοι, όπως οι προφητείες τους διαλαλούσαν «Γραφτό ήταν πως η Πόλη θα τουρκέψει!» και χρειάζονταν μία προδοσία, (το συνηθίζουν αυτό, έτσι δεν «σταύρωσαν και το θεό τους;) για να δικαιολογήσουν την άλωση….
Κλεισμένοι μέσα στους ναούς, έκλαιγαν την μοίρα τους!
Μωρέ Έλληνες ήταν αυτοί;
Να πως δημιουργούνται οι θρύλοι και κάποιοι αφελείς τους πιστεύουν!
Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς είναι παρηγοριά στον άρρωστο!
Κάποιοι μέχρι πρότινος πίστευαν ότι την Πόλη θα την πάρει ο… εξαδάκτυλος Κωνσταντίνος.
Ποιος Κωνσταντίνος;
Στις 29 Μαΐου του 1921 ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, συνοδευόμενος από τους πρίγκιπες Παύλο, Νικόλαο και Ανδρέα, τον πρωθυπουργό Δ. Γούναρη και τον υπουργό των στρατιωτικών Ν. Θεοτόκη ξεκίνησε για τη Σμύρνη προκειμένου να τεθεί επικεφαλής του ελληνικού στρατού.
Λέτε η ημερομηνία να ήταν τόσο διαβολικά συμπτωματική…
Η καταστροφή της Σμύρνης οφείλεται κι εκεί, στην αλαζονεία και την αφέλεια κάποιων ότι οι θρύλοι και οι «προφητείες» είναι αληθινές, σταλμένες από το θεό! Δεν μπορεί… κάποιοι αφελείς πίστευαν και τότε πως έφτασε η ώρα…
Προελαύνοντας τα ελληνικά στρατεύματα στα βάθη της Μικράς Ασίας… αναζητούσαν την… Κόκκινη Μηλιά!
Έπαρση και αλαζονεία μαζί με μπόλικη βλακεία και να το αποτέλεσμα!
…συνωστισμένοι στη Σμύρνη…
Η ιστοριογραφία απαιτεί αμεροληψία. Κυρίως όμως, η ιστορία απαιτεί θάρρος, όχι μόνον να την γράψεις αλλά και να την διαβάσεις και να είσαι έτοιμος, ανά πάσα στιγμή, να θυσιάσεις αυτό που χρόνια πίστευες, στο βωμό της αλήθειας και της ιστορικής ακρίβειας. Ο στρουθοκαμηλισμός και η υποκρισία μας έβλαψαν ανεπανόρθωτα. Καιρός να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια και με παρρησία να την μεταδώσουμε στα παιδιά μας!
Ας μην είμαστε τόσο σίγουροι ότι αφήσαμε αρκετά πίσω το Μεσαίωνα. Ο σκοταδισμός πάντα καιροφυλακτεί, όπου βασιλεύει η άγνοια και κυριαρχεί το συμφέρον. Η καταβαράθρωση στις σκοτεινές πνευματικές αβύσσους πάντα ήταν και θα είναι πιθανή, ακόμα κι όταν κάποιοι με θάρρος και αποφασιστικότητα φωτίζουν τα αιματοβαμμένα μονοπάτια του παρελθόντος και στην κυριολεξία, λουσμένοι στο φως της αλήθειας και του ήθους, με αισιοδοξία ατενίζουν το μέλλον της ανθρωπότητας!
Μπορεί σήμερα να μην καίμε βιβλία, όμως μπορούμε ακόμα, ξεδιάντροπα, να κοροϊδεύουμε τα παιδιά μας!
Για αυτό πρέπει να αντισταθούμε!
Η Ιστορία είναι το μόνο όπλο που διαθέτουμε!
Αξιοποιήστε την σωστά!