Η Δύναμη της Θέλησης

Από τους ανθρώπους δεν λείπει η δύναμη, λείπει η θέληση.
Βίκτωρ Ουγκώ
«Δεν χρειάζεται για να φτάσει κανείς στην επιτυχία του σκοπού του τόσο εξαιρετικό τάλαντο, όσο μια δυνατή θέληση.»
Σάμιουελ Σμάιλς
«Η θέληση πρέπει να κυριαρχεί. Άμα έχεις θέληση, έχεις και δύναμη. Εκείνος που επιμένει με θάρρος, νικά.»
Σάμιουελ Σμάιλς
«Η καλλιέργεια της θέλησης είναι το μυστικό της ύπαρξής μας.»
Ραλφ Έμερσον
"Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει πάντα και μια διέξοδος".»
Έντουαρντ Μπάλγουερ Λίτον
«Όπου η θεληματικότητα είναι μεγάλη, οι δυσκολίες γίνονται μικρές.»
Νικολό Μακιαβέλι
«Ο άνθρωπος, σ’ οποιαδήποτε κοινωνική τάξη κι αν έχει γεννηθεί, καλείται στον ίδιο σκοπό, και μπορεί με μόνη τη θέλησή του να κατορθώσει ό,τι άλλοι κατορθώνουν με τη βοήθεια των συγγενών τους και της τύχης.»
Αλέξανδρος Δουμάς
«Η θέληση είναι η έδρα της δύναμης, από εκεί ο άνθρωπος διοικεί κι αυτή υπακούει.»
Ανρί Λακορντέρ
«Όποιος έχει θέληση αδάμαστη, γίνεται κυρίαρχος στον κύκλο της δράσης του και κάνει τους αδύνατους υπηκόους του.»
Ανρί Λακορντέρ
«Ποτέ ο σοφός δεν είναι φτωχός, γιατί έχει περιουσία τη θέλησή του.»
Ηλιόδωρος Εμεσηνός
«Τίποτα δεν είναι αδύνατο. Υπάρχουν τρόποι για να κατορθώσουμε καθετί. Κι αν έχουμε αρκετή θέληση, θα έχουμε πάντοτε αρκετά μέσα.»
Λα Ροσφουκώ
Λένε ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Σήμερα η εποχή μας επιτάσσει να αναζητήσουμε τον σκοτεινό δρόμο της αυτογνωσίας μέσα στον ίδιο μας τον εαυτό, εκεί όπου το μόνο όπλο που μπορεί να διαφωτίσει το χάος και το απρόσμενο είναι η ίδια μας η Πίστη και η εσωτερική Δύναμη που επιδεικνύουμε απέναντι στο «άγνωστο». Σας πληροφορώ ότι ούτε ο δρόμος, ούτε τα μέσα είναι γνωστά, αλλά και το αποτέλεσμα αμφιλεγόμενο.
Δεν είναι όμως με κανένα τρόπο μάταιο!
Όσα εμπόδια και αν υψωθούν, εσωτερικά ή εξωτερικά , το ίδιο το ταξίδι αποζημιώνει . Μοιάζει με ένα μικρό καράβι που ταξιδεύει με τα κουπιά της ψυχής μας μέσα από άγνωστα νησιά, Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες, δελεαστικές Σειρήνες και αδηφάγα θηρία.
Αυτή την μικρή μας « Οδύσσεια » καταγράφουμε ξανά και ξανά από την αρχή κάθε ημέρα με άλλα λόγια και σκέψεις.
Εκείνο που μένει στο τέλος κάθε ιστορίας είναι η Δύναμη της Αγάπης και ο οραματισμός που δείχνουμε σε κάθε μας προσπάθεια. Κάθε ματαιοδοξία και απληστία εξαϋλώνεται μπροστά σε αυτή την Δύναμη και εκείνο που μένει στο τέλος είναι η καθαρή ανάσα μια ονειρεμένης και εξαγνισμένης πορείας.
Η πραγματική εκδήλωση της θέλησής μας παράγει μέσα μας αποτελέσματα που δεν έχουν σχέση με την καταπίεση, το ζόρισμα, τις στερήσεις και τις εσωτερικές συγκρούσεις. Έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θέληση σημαίνει δυσκολίες, κόπωση και στερήσεις ευχάριστων για μας πραγμάτων. Αυτό είναι λάθος. Θέληση σημαίνει ευκολία, αμεσότητα αποτελεσμάτων και γενικώς μια εσωτερική ευεξία, ίσως ευτυχία. Η θέληση είναι το να ερχόμαστε σε συμφωνία με τους βαθύτερους στόχους της ύπαρξής μας και με την εξελικτική τάση του κόσμου. Πως αυτό θα μπορούσε να μας βάλει σε εσωτερικές συγκρούσεις; Η σύγκρουση προκαλείται όταν ένα κομμάτι του εαυτού μας δεν έχει συντονιστεί με τα βαθύτερα στρώματα του είναι μας. Όταν ο συντονισμός γίνει, τότε όλος μας ο εσωτερικός κόσμος κινείται σαν ένα συμπαγές σώμα. Αυτό δημιουργεί μια αίσθηση πληρότητας και ευτυχίας, χωρίς ιδιαίτερους λόγους. Για να εκπληρώσουμε έναν στόχο μας ασφαλώς θα εγκαταλείψουμε πολλά πράγματα, η εγκατάλειψη αυτή όμως δεν θα μας είναι δυσάρεστη, γιατί όλα αυτά δεν θα μας ενδιαφέρουν πλέον. Ενδιαφερόμαστε για τον στόχο μας. Τα υπόλοιπα τα παρατάμε με μιας και αυτό το βιώνουμε σαν απελευθέρωση, όχι σαν στέρηση.
Τι θέλουμε στην πραγματικότητα; Θέλουμε να σπουδάσουμε π.χ. νομική, γιατί εκεί υπάρχει κάτι που πραγματικά μας εκφράζει, ή επιθυμούμε το χρήμα, την δόξα και να ικανοποιήσουμε τις αυθάδεις και πιεστικές απαιτήσεις των γονιών μας; Αν τα κίνητρά μας δεν είναι ειλικρινή και ξεκαθαρισμένα, τότε θα διαπιστώσουμε ότι οι δυσκολίες πολλαπλασιάζονται και η θέλησή μας αποδεικνύεται ανεπαρκής. Αν όμως τις σπουδές σε αυτό τον κλάδο τις ακολουθούμε γιατί κάτι μέσα μας είναι φτιαγμένο γι αυτό, τότε έχουμε συντονιστεί με τον βαθύτερο πυρήνα της ύπαρξής μας, κάνουμε αυτό που αυτός επιθυμεί και η ενέργεια της θέλησής μας είναι τόσο μεγάλη που υπερπηδάμε όλα τα εμπόδια με ευκολία και με μια αίσθηση ευχαρίστησης και πληρότητας. Κοινώς, τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας.
Η θέληση είναι ένα πολύ βαθύ φαινόμενο. Έρχεται από πολύ βαθιά, γι αυτό δεν συντονίζεται καθόλου καλά με τις επιφανειακές μας επιθυμίες, που κάλλιστα μπορεί να μην είναι καν δικές μας. Αν αυτές κατορθώσουν να εκμεταλλευτούν την θέλησή μας προκειμένου να πραγματοποιηθούν, τότε επέρχεται η καταστροφή, η δυστυχία και η γέννηση ενός ψεύτικου και παραμορφωμένου εαυτού. Αν έχουμε την ωριμότητα και την δύναμη να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: Τι πραγματικά θέλω εγώ από την ζωή μου, και καταφέρουμε να ακούσουμε και κυρίως να αποδεχθούμε την απάντηση, τότε προσπαθώντας να πετύχουμε αυτούς τους στόχους θα συνειδητοποιήσουμε ότι ένα μεγάλο ποσό ενέργειας διοχετεύεται μέσα μας. Έννοιες όπως, προσπάθεια, αγώνας, στερήσεις, αποκτούν τελείως διαφορετικό περιεχόμενο, όχι δυσάρεστο, αλλά ευχάριστο. Πρέπει όμως να ακολουθήσουμε τον εαυτό μας, όχι τους άλλους, ούτε τα ελαττώματά μας, τις φιλοδοξίες μας, τις μικροκακίες μας, τους εγωισμούς μας. Πρέπει να είμαστε ο ταπεινός αληθινός εαυτός μας. Πρέπει να ανακαλύψουμε ποια είναι η πραγματική μας θέση στην ζωή. Όχι απαραιτήτως τα μεγαλεία. Όταν βρούμε την θέση μας (και αυτό δεν το βρίσκουμε με το μυαλό μας, αλλά με την καρδιά μας), τότε η θέληση απελευθερώνεται, δυναμώνει με γεωμετρική πρόοδο, χωρίς καν να χρειαστεί να εκτελέσουμε ασκήσεις και ειδικές τεχνικές, από αυτές που κυκλοφορούν κατά εκατοντάδες.
Η αναπηρία, παρά τις δικές μας αντιλήψεις και επιθυμίες, φωνάζει: ''... Μην με βοηθάς ακόμα κι αν αυτό σε κάνει να νοιώθεις καλά. Ρώτα με αν χρειάζομαι την βοήθεια σου. Μην με θαυμάζεις. Μη λες, μη διορθώνεις. 'Ακου, υποστήριξε. Μη δουλεύεις πάνω μου. Δούλεψε μαζί μου...''
Στη συνείδηση κάποιων ανθρώπων έχει καθιερωθεί η εικόνα ενός ανθρώπου με αναπηρία μίζερου, εσωστρεφή, αναποφάσιστου, περίεργου, πολλές φορές κακότροπου, εριστικού & τελοσπάντων πολύ διαφορετικό από τα δικά τους στενά & γκρίζα κοινωνικά πρότυπα. Ναι, οι άνθρωποι αυτοί είναι διαφορετικοί & ξεχωριστοί, όπως ο καθένας μας. Όπως σκέφτονται, όπως αντιδρούν, όπως συμπεριφέρονται. Γιατί αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι μέσα σε αυτό που ονομάζουμε «ΚΟΙΝΩΝΙΑ».Από την άλλη πάλι, μια άλλη μερίδα ανθρώπων έχοντας υπόψη κάποιο άτομο με αναπηρία που έχει διαπρέψει σε κάποια επιστήμη ή διακριθεί σε κάποιο άθλημα, έχει την ψευδαίσθηση ότι & οι υπόλοιποι έχουν τις ίδιες ή & μεγαλύτερες ικανότητες για κάτι παρόμοιο. Λανθασμένη, λοιπόν η άποψη αυτή & η τάση για ηρωωοποίηση.
Δεν έχουν όλοι τις ίδιες δυνατότητες για όλα. Ούτε τους ίδιους στόχους & κίνητρα. Έτσι,θα πρέπει να γίνεται διακριτό το μέτρο σύγκρισης μεταξύ τους. Έχουν αδυναμίες & τρωτά σημεία στο χαρακτήρα τους που πρέπει να κατανοούμε.
Κάθε ανθρώπινη οντότητα είναι μοναδική & ιδιαίτερη. Σε όλους μας, λοιπόν, δίνονται ευκαιρίες να ξεπερνάμε τον εαυτό μας & να τον πηγαίνουμε κάθε φορά λίγο παραπέρα. Και φυσικά αυτό εξαρτάται από το πώς ο καθένας μας αντιλαμβάνετα τις ανάγκες του, χρησιμοποιεί το μυαλό του & διαθέτει τον εαυτό του δημιουργικά, προσπερνώντας τα φυσικά του ελαττώματα & μετατρέποντάς τα σε προτερήματα. Στο χέρι μας είναι να αναδείξουμε τυχόν ταλέντα που κρύβουμε μέσα μας, αρκεί να διαθέτουμε θέληση.
Οι άνθρωποι, λοιπόν, με αναπηρία πληρούν όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που τους επιτρέπουν να ζούνε με ποιότητα, αυτοεκτίμηση & να οργανώνουν τον τρόπο ζωής τους σύμφωνα με την προσωπική τους βούληση & επιθυμία. Καταλαμβάνουν ίσες θέσεις στην καθημερινή διαβίωση & τον προσωπικό τους αγώνα. Εργάζονται, δημιουργούν οικογένεια, κοινωνικό περίγυρο, έχουν άποψη, παίρνουν μέρος στα κοινά, έχοντας ισχυρή προσωπικότητα & έντονη παρουσία.
Γιατί τα Άτομα με Αναπηρίες έχουν ή μπορεί να έχουν κάτι κοινό! Τη Θέληση!
Γι αυτό και σήμερα βραβεύουμε τη θέληση, βραβεύουμε την ελπίδα!
Απαιτείται η κλιμάκωση της προσπάθειας όλων μας για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία και όχι για την αντιμετώπισή τους από την κοινωνία με οίκτο, συμπόνια και μερικές φορές προκατάληψη.Απευθύνουμε το μήνυμα της ενεργούς συστράτευσης και συμπόρευσης στο δρόμο της ελπίδας, της ευτυχίας, των ίσων ευκαιριών, των ίσων δυνατοτήτων, σε μια εποχή που πολλές φορές δείχνει αδιάφορη, δείχνει να βάζει τον άνθρωπο στο περιθώριο των προτεραιοτήτων της, δείχνει κουρασμένη κι ανήμπορη να στηρίξει τον πολίτη και την κοινωνία.