Το ελληνικό πρόσωπο και η Δύση

Συνέντευξη του Κώστα Παπαϊωάννου

Πηγή: ΑΝΤΙΦΩΝΟ

-Τι εννοούμε λέγοντας Κοινωνιολογία της Τέχνης και ποια η χρησιμότητά της στη σημερινή εποχή;

- Το πρώτο που πρέπει να πει κανείς είναι ότι η τέχνη είναι ένας αυτόνομος παράγοντας. Έχει τη δική της νομοτέλεια, τους δικούς της σκοπούς. Με τη διαφορά ότι καθώς είναι ζωντανό φαινόμενο, οπωσδήποτε έχει σχέση με την κοινωνική πραγματικότητα –η οποία, πολλές φορές, μπορεί να είναι πολιτική, με την ευρύτερη έννοια του όρου–, δηλαδή έχει σχέση με τη βαθύτερη ψυχή της κοινωνίας. Γι’ αυτό, αν θέλουμε να γνωρίσουμε ουσιαστικά και σε βάθος μια οποιαδήποτε κοινωνία, θα καταφύγουμε βασικά στη θρησκεία και στην τέχνη της.


Γνωρίσματα των πολιτισμών
Αν θέλουμε, δηλαδή, να ξεχωρίσουμε τον κινέζικο λαό από τους άλλους, δεν θα αναφερθούμε βέβαια σε τούτο ή εκείνο το οικονομικό φαινόμενο, αλλά στον τρόπο με τον οποίο αισθάνεται το φυσικό περιβάλλον.

Θα εξετάσουμε το θρησκευτικό του βίωμα. Οι Ταοϊστές π.χ. εμφανίζουν την πραγματικότητα μέσα από μια «ομίχλη» γιατί δεν πιστεύουν στην ύπαρξη της αντικειμενικής πραγματικότητος. Άλλοι θα την εμφανίσουν κάπως σκληρότερη, πιο ρεαλιστική – με τη διαφορά ότι όλες αυτές οι παραλλαγές βρίσκονται στο εσωτερικό μιας ορισμένης κοσμοθεωρίας.

Θα εξετάσουμε ακόμη την αίσθηση που έχουν του πραγματικού κόσμου, όπως εμφανίζεται στην ζωγραφική του, και, οπωσδήποτε στην κουζίνα τους… Η κουζίνα των Κινέζων τι είναι; Μια άρνηση του αντικειμενικού κόσμου. Δεν ξέρεις τι τρως: κοτόπουλο ή ψάρι… Όλα αυτά ανακατεύονται κατά τον ίδιο τρόπο με τον οποίο ανακατεύονται και στην ζωγραφική.

Συνεπώς, η Τέχνη είναι μεν αυτοτελές φαινόμενο, εκφράζει όμως την ουσία ενός πολιτισμού.

Ο καλύτερος τρόπος για να ξεχωρίσεις τη Δύση από την Ανατολή ή από την Αρχαία Ελλάδα, είναι να σκεφθείς έναν Καθεδρικό Ναό γοτθικού ρυθμού, ή έναν Δωρικό ναό όπως τον Παρθενώνα, ή ένα ισλαμικό τέμενος, ή μια παγόδα ή την Αγιά Σοφιά από την Βυζαντινή τέχνη.

Όταν μιλάμε λοιπόν για Κοινωνιολογία της Τέχνης δεν πρόκειται απλώς και μόνο για την συσχέτισή της τάδε καλλιτεχνικής παραγωγής με τούτη ή εκείνη την οικονομική ή πολιτική μορφή ή ύπαρξη μιας Κοινωνίας, αλλά κυρίως με τη βαθύτερη ψυχή της.

Αν θέλουμε να γνωρίσουμε τη νεώτερη Ελλάδα όταν γεννιέται, τι θα σκεφτούμε; Το δημοτικό τραγούδι, τη μορφή των σπιτιών… Καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις την Ελλάδα είναι να δεις τα Αιγαιοπελαγίτικα σπίτια. Εκεί εμφανίζονται οι βαθύτερες τάσεις της κοινωνίας μας, πολύ ποιο ανοικτά, πολύ πιο ελεύθερα, πολύ πιο καθαρά παρά στην πολιτική ή την κοινωνική σκέψη.

Χρέος προς το παρελθόν
-Ανήκετε σ’ εκείνους που πιστεύουν ότι δεν είναι δυνατόν να συνειδητοποιήσουμε το παρόν, κι ακόμα περισσότερο ν’ αντιμετωπίσουμε σωστά το μέλλον, αν δεν σταθούμε στον αρχαίο κόσμο…

- Θα το πω αλλιώς: Ότι οι Λαοί, κι ιδιαίτερα εμείς οι Έλληνες, δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε το παρόν παρά μόνον σε συνάρτηση με το ίδιο μας το παρελθόν.

Αυτό που ξεχωρίζει τους Έλληνες απ’ τους άλλους λαούς είναι ότι στον ελληνικό χώρο δεν σταμάτησε η πολιτιστική παρουσία, και η δημιουργία πάνω από 7.000 χρόνια.

Υπάρχουν κι άλλοι πανάρχαιοι λαοί όπως οι Κινέζοι και οι Εβραίοι. Αλλά σ’ αυτούς έγιναν μεγάλες τομές. Οι Εβραίοι, με τη μεγάλη διασπορά, έπαψαν να μιλάνε τη γλώσσα τους και τώρα μόλις την ξαναβρίσκουν.

Στην Κίνα παρατηρούμε μια επανάληψη ενός τυποποιημένου πολιτισμού που, κατά κάποιο τρόπο, έχει παγιωθεί μέσα σε ορισμένες μορφές. Ήταν ένα είδος κινέζικου ακαδημαϊσμού που, τώρα, καταρρέει με τον εξευρωπαϊσμό της Κίνας από τον Μάο Τσε Τουνγκ.

Αντίθετα, στην Ελλάδα, αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι ότι η πολιτιστική και η πνευματική δημιουργία είναι συνεχής από τη νεολιθική εποχή μέχρι σήμερα. Η Τουρκοκρατία ήταν βέβαια ένα παράξενο ιντερμέτζο, που είχε τις επιπτώσεις του. αλλά είναι βέβαιο ότι είναι αδύνατο να έλθει κανείς σ’ επαφή με τα ελληνικά φαινόμενα, να δει δηλαδή ένα αιγαιοπελαγίτικο σπίτι ή ένα ξωκλήσι, σ’ έναν οποιοδήποτε αυθεντικό τόπο, που δεν έχει υποστεί την επίδραση των Φράγκικων τρόπων εκφράσεως, είναι αδύνατο να δει κανείς κάτι το γνήσια νεοελληνικό - ένα σπίτι στην Ύδρα, στη Σκύρο, είτε στη Σαντορίνη, είτε τις ζωγραφιές του Παγώνη στο Πήλιο - χωρίς να αισθανθεί μια παρουσία, απόλυτη, ενός παρελθόντος που περνάει τα 5.000 ή 7.000 χρόνια.

Θέλω να πω ότι είναι αδύνατο να καταλάβει κανείς τη σημασία της νησιώτικης τέχνης αν δεν έχει καταλάβει τι σημαίνει η λιτότητα της έκφρασης της παλαιάς κυκλαδίτικης τέχνης (δηλ. του 3000 π.Χ.), αν δεν θυμηθεί ότι οι Έλληνες στα χρόνια του Περικλή αρνιόνταν όλα τα πλουμίδια κι ότι δεν γνώρισαν ποτέ τον φόρτο των μορφών της γοτθικής ή της μπαρόκ τέχνης.

Αυτή, την χαρακτηριστικά απλή ελληνική έκφραση, την συναντάει κανείς στην προελληνική τέχνη, στην κλασική ελληνική και στη βυζαντινή τέχνη. Την ίδια έκφραση συναντούμε στους ελληνικούς μύθους και στα ξωκλήσια, έτσι όπως δένονται με το περιβάλλον.

Η εξάρτηση του μέλλοντος
Γι’ αυτό λυπάμαι όταν βλέπω ότι η νέα γενιά έχει την εντύπωση ότι η ιστορία αρχίζει σήμερα κι ότι δεν υπάρχει παρά μόνο το μέλλον. Όλα έχουν απόλυτη εξάρτηση από το παρελθόν που, δυστυχώς, είναι τόσο πλούσιο και τόσο πολυποίκιλο. Ένα παρελθόν που δεν το ξέρουν και που για να το μάθουν θέλουν καιρό…

- Κύριε Παπαϊωάννου, είπατε για το παρελθόν ότι είναι «δυστυχώς τόσο πλούσιο». Γιατί «δυστυχώς;»

- Γιατί είναι δύσκολο να αποκτήσει κανείς μια συνοπτική, έστω, εικόνα μιας τόσο πλούσιας παράδοσης. Στα ελληνικά έχουν γραφεί τόσο ο Όμηρος όσο και η Καινή Διαθήκη. Δύο κόσμοι αντίθετοι… Στα ελληνικά είναι γραμμένα και τα μεγαλύτερα συγγράμματα των Πατέρων της ελληνικής Εκκλησίας, και τα συγγράμματα του Πλάτωνα ή του Αριστοτέλη – πράγμα που δεν απαντάται σε άλλους πολιτισμούς.

Υπάρχουν πολιτισμοί πιο αρχαίοι από τον δικό μας. Οι Κινέζοι λόγου χάριν. Αυτοί, όμως, ήταν πάντοτε κλεισμένοι στον εαυτό τους, είχαν ελάχιστη σχέση με τον εξωτερικό κόσμο και κατά κάποιο τρόπο επανελάμβαναν επί αιώνες τα ίδια μοτίβα.

Στον τόπο μας είναι καταπληκτικό να σκέφτεται κανείς ότι στην ίδια γλώσσα έχουν γραφεί ο Όμηρος, ο Αισχύλος, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Μάρκος Αυρήλιος (που είναι ένας εξελληνισμένος Ρωμαίος της Ισπανίας), ο Φίλων ο Ιουδαίος, που είναι Εβραίος της Αλεξάνδρειας, ο Πλωτίνος, που έκανε το πέρασμα προς τη νέα βυζαντινού τύπου μυστικοπάθεια, οι Πατέρες της Εκκλησίας, η λογοτεχνία μιας αυτοκρατορίας που βάστηξε 1000 χρόνια, ως τον Μακρυγιάννη, τον Σολωμό, τον Σικελιανό, τον Σεφέρη, τον Ελύτη…

Είναι πολύ δύσκολο να συλλάβει κανείς σε μια ενότητα, ένα πολιτιστικό κεφάλαιο, τόσο πολυποίκιλο. Οι Γάλλοι όταν μαθαίνουν τους κλασικούς τους, μαθαίνουν τον Ρακίνα, τον Πασκάλ - που έζησαν τον 16ον και τον 17ον αιώνα.

Εμείς είμαστε καταδικασμένοι από τη φύση των πραγμάτων να πηδάμε τους αιώνες, να μιλάμε 4-5 γλώσσες (δημοτική, καθαρεύουσα, αρχαΐζουσα). Κι αυτή η πολυποίκιλη παράδοση που έχουμε, μας δημιουργεί ένα σωρό προβλήματα που ακόμη δεν έχουμε λύσει.

Δεν έχουμε ακόμη γλώσσα.

Κι είναι φυσικό. Το γλωσσικό πρόβλημα υπάρχει στην Ελλάδα από «καταβολής», διότι οι εκφράσεις των κλασικών ήταν διάφορες.

Ο Όμηρος έχει τη δική του γλώσσα, η τραγωδία τη δική της, η πεζογραφία τη δική της. Και οι μερικές απόπειρες που έγιναν για να ενοποιηθούν αυτές οι γλώσσες, απέτυχαν. Ίσως τώρα αρχίζει να γίνεται δυνατή η δημιουργία μιας κοινής γλώσσας. Αλλά αυτό είναι δύσκολο. Γιατί, το τονίζω, πίσω απ’ αυτό που ονομάζουμε παρόν υπάρχει ένα πελώριο παρελθόν… Με το οποίο, ποτέ, ευτυχώς ως τώρα, δεν ήλθαμε σε πραγματική, εκ θεμελίων, ρήξη. Τέτοιες ρήξεις, όταν γίνονται μέσα στην ιστορία, σημαίνουν όλεθρο και καταστροφή.

Θανάσιμη η ρήξη
Κοιτάξτε: Ο Χριστιανισμός δεν είναι το αντίθετο της Ειδωλολατρίας; Κι όμως, οι Πατέρες της Εκκλησίας χρησιμοποιούν τον Πλάτωνα, χρησιμοποιούν ειδωλολατρικές έννοιες για να εκφράσουν ένα καινούριο περιεχόμενο.

Ποτέ δεν έγινε αληθινή ρήξη. Ποτέ δεν είχαμε απόλυτη άρνηση του παρελθόντος από το παρόν.

Μια από τις μεγαλύτερες αυταπάτες της σημερινής ανθρωπότητας είναι η ιδέα ότι μπορείς ν’ αρχίσεις από το μηδέν. Όσοι πήγαν ν’ αρχίσουν από το μηδέν κατέληξαν σ’ αυτό. Ο Χίτλερ π.χ. άρχισε από το μηδέν. Επεχείρησε να εγκαινιάσει μια απόλυτα καινούρια εποχή στην ιστορία. Ο Στάλιν είχε την ίδια μυθολογία. Και πιο ήταν το αποτέλεσμα; Να εξοντώσουν εκατομμύρια ανθρώπων…

- Εμείς που σκεφτόμαστε τη σύγχρονη Ελλάδα, αναρωτιόμαστε αν και πως θα μπορέσουμε να διαδραματίσουμε κάποιο ρόλο στη σύγχρονη Ευρώπη…

- Χωρίς να μεγαλοποιούμε τα πράγματα, χωρίς να καταφεύγουμε στη ρητορική, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να μείνουμε αυτοί που είμαστε. Να μην διαφθαρούμε από την Τηλεόραση, από το Ραδιόφωνο, από τις μόδες που έρχονται απ’ το εξωτερικό και που είναι πρόσκαιρες και εντελώς επιφανειακές. Και, φυσικά, να δημιουργήσουμε κάτι.

- Τι μπορούμε να δημιουργήσουμε όταν αρνούμεθα την πραγματικότητα, αυτήν που μας προσφέρουν τα μέσα ενημερότητας;

- Τραγικό το πρόβλημα. Δεν έχει βρεθεί λύση σε κανένα μέρος του κόσμου. Από τη Γαλλία που είναι από τις πιο - ας πούμε - προηγμένες χώρες, μέχρι τις πιο καθυστερημένες, ένα είναι το μεγάλο θέμα: Πώς θα διατηρήσει κανείς την ταυτότητά του, τη προσωπικότητά του, σε μια εποχή που τα μέσα πληροφορήσεως, απλοποιούν τα προβλήματα, απλουστεύουν τις καταστάσεις και φτωχαίνουν τον ψυχικό κόσμο των ανθρώπων.

Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα: Αν κάποιος τόπος είχε μεγάλη αρχιτεκτονική παράδοση, αυτός είναι η Γαλλία ή η Ιταλία… Τι γίνεται σήμερα εκεί;

Η διάδοση των τεχνικών μέσων (τα τσιμέντα, τα τζάμια, τα μέταλλα κλπ.) έχουν εξαφανίσει έναν ολόκληρο κόσμο που ήξερε και δούλευε την πέτρα, το ξύλο κλπ.

-Εδώ μας θυμίζετε μιας από τις βασικότερες παρατηρήσεις που έγιναν στο Συμβούλιο της Ευρώπης, σχετικά με την προστασία της αρχιτεκτονικής παραδόσεως. Η έλλειψη τέτοιων εργατών είναι σοβαρό πρόβλημα…

- Πάρτε ένα παράδειγμα. Πάρτε τη Σκύρο. Έχει μια περίφημη αρχιτεκτονική παράδοση. Τα σπίτια της ήταν καταπληκτικά. Κάθε σκαλοπάτι ήταν ένα έργο τέχνης… Όλα αυτά εξαφανίστηκαν από τη στιγμή που ανακαλύφθηκε το μπετόν. Η ανθρωπότητα απειλείται απ’ αυτή την παθητική στάση των ανθρώπων. Μοιάζει να είμαστε καταδικασμένοι από τον τρόπο αναπτύξεως των τεχνικών μας μέσων. Κι ενώ το βλέπουμε, το ζούμε, γινόμαστε ολοένα και πιο παθητικοί…

-Δηλαδή, μ’ άλλα λόγια, το πνεύμα βάλλεται από μας τους ίδιους;

«Σχολή παθητικότητος…»

- Όχι απλώς βάλλεται. Εκμηδενίζεται. Ο,τιδήποτε υπάρχει σήμερα, ανεξάρτητα από τα πολιτικά καθεστώτα, είναι μιας σχολή παθητικότητος. Όταν μπαίνεις σπίτι σου κι έχει τηλεόραση, και ξέρεις ότι μπορείς να «ξεχάσεις» τη στενοχώρια σου, τα προβλήματά σου πατώντας ένα κουμπί και βλέποντας έναν κάου-μπόυ να σκοτώνει έναν άλλο κάου-μπόυ, η οτιδήποτε άλλη βλακεία - αυτό τι είναι;

Μαθαίνεις να μην απομονώνεσαι. Και, επί πλέον, αποχαυνώνεσαι μπροστά σ’ ένα οποιοδήποτε θέαμα - είτε είναι καλής, είτε μέτριας, είτε χειρίστης ποιότητας.

Ας είναι το καλύτερο φιλμ. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Μαθαίνει ο άνθρωπος σιγά-σιγά, κι από τα παιδικά του χρόνια, να μην αντιμετωπίζει τα προβλήματά του. Βρήκε ένα όπιο που δεν του στοιχίζει τίποτα. Πατά το κουμπί και κάθεται και βλέπει τον κάου-μπόυ…

Στην Ελλάδα υπήρχε μια διαρκής πνευματική ενεργητικότητα. Ακόμα και στις φοβερότερες εποχές. Μην ξεχνάτε ποτέ ότι όταν το Βυζάντιο κατέρρεε σαν Κράτος, η βυζαντινή τέχνη και το βυζαντινό πνεύμα γνώρισαν μια αληθινή αναγέννηση και ακτινοβολία διεθνή που ήταν καταπληκτική.

Η Ρωσία, και η Ρουμανία έγιναν «αποικίες» πολιτιστικές του Βυζαντίου όταν το Βυζάντιο δεν υπήρχε πια.

Ο μεγαλύτερος ζωγράφος στη Ρωσία - πριν από τον Αντρέι Ρουμπλιώφ - ήταν ο Θεοφάν Γκριέκ, που σημαίνει Θεοφάνης ο Έλληνας… Κι όλα αυτά γινόντουσαν όταν το Βυζάντιο από πολιτική, στρατιωτική και οικονομική πλευρά ήταν ετοιμοθάνατο.

Είναι ενδιαφέρον να μάθουμε ότι η πολιτιστική ακτινοβολία και άνθηση ενός λαού δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική ή την στρατιωτική δύναμή του. αυτό δεν το σκέφτονται συχνά οι άνθρωποι…

Πολλοί νομίζουν ότι η άνθηση της Τέχνης συμβαδίζει με την ακμή του Κράτους. Δεν είναι αλήθεια.

Εγώ πιστεύω ότι όχι μόνο εμείς οι Έλληνες, αλλά όλοι οι λαοί, είτε είναι προηγμένοι, είτε καθυστερημένοι, είτε ανήκουν στη Δύση είτε στην Ανατολή, απειλούνται από τα μοντέρνα τεχνικά μέσα - «μέσα», με την ευρύτερη έννοια του όρου - και, βέβαια, ανεξάρτητα από το πολιτικό καθεστώς της χώρας τους.

Αν πάει κανείς στην Πράγα και δει την καινούρια πόλη θα διαπιστώσει ότι είναι ένα εξάμβλωμα, ανάλογο μ’ εκείνο που βρίσκει κανείς στις μοντέρνες συνοικίες της Αθήνας, του Πεκίνου, του Κιέβου κλπ. Η παλιά Πράγα, είτε έγινε επί φεουδαρχίας, είτε έγινε επί καπιταλισμού, είναι ένα ατόφιο, αυθεντικό αριστούργημα πολεοδομίας και αρχιτεκτονικής…

Η ευθύνη των λαών
-Η αλήθεια όμως είναι ότι όλοι μας προσπαθούμε να ανακαλύψουμε εξόδους διαφυγής. Μόνο που δεν τις βρίσκουμε…

- Ούτε κι εγώ τις βρίσκω. Αυτό εξαρτάται από την δημιουργικότητα και την αίσθηση της ευθύνης, κατ’ αρχήν των ίδιων των λαών και ύστερα των τάξεων που βρίσκονται στα πράγματα…

-Έχετε σκεφτεί λύσεις;

- Είναι ζήτημα Παιδείας…

- Και πώς αντιλαμβάνεσθε το ζήτημα της Παιδείας;

- Κατ’ αρχήν να μάθει κανείς στους Έλληνες να μην καταστρέφουν τα παλιά. Αν πάτε στην Καστοριά, θα δείτε τρομακτικά πράγματα. Βέβαια, όλα αυτά εξηγούνται από κάποια κοινωνική και οικονομική αναγκαιότητα που είναι σεβαστή.

Κάπου πρέπει να στεγαστούν οι άνθρωποι, τα παλιά σπίτια δεν έχουν ανέσεις κ.ο.κ.

Αλλά το να καταστρέψει κανείς μια πόλη σαν την Καστοριά αυτό είναι τραγικό. Κάποιος πρέπει να επέμβει. Κι όχι το Κράτος. Από πού κι ως πού το Κράτος είναι όργανον πολιτισμού; Το κράτος είναι Κράτος. Το κράτος είναι ένα όργανο της Κοινωνίας. Το θέμα είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι. Εμείς πρέπει να σεβόμαστε…

Γι’ αυτό λέω ότι είναι θέμα Παιδείας. Αν δεν μάθεις από μικρά τα παιδιά, να σέβονται την παράδοση, να ξέρουν ότι υπάρχουν μόνο χάρις σ’ αυτήν, ότι χάρις σ’ αυτήν δεν έχουν γίνει Τούρκοι ή Βούλγαροι - δεν γίνεται τίποτα.

Είναι φοβερό να το σκέπτεται κανείς. Σ’ οποιαδήποτε ελληνική εκκλησία πηγαίνετε τι θα δείτε; Πηγαίνετε π.χ. στη Σκύρο. Υπάρχουν εκκλησίες παλιές μέσα στις οποίες θα δείτε εικονίσματα που, λίγο-πολύ, είναι πιστά στην παράδοση- δεν λέω ότι είναι αριστουργήματα αλλά εν πάση περιπτώσει είναι αυτό που λέμε αυθεντική έκφραση ή, αν θέλετε, είναι μια λαϊκίζουσα τέχνη. Και δίπλα σ’ αυτά θα δείτε ξαφνικά, μια ψεύτικη γελοιογραφική εικόνα, ευρωπαϊκής εμπνεύσεως. Κι αυτό, για τον απλούστατο λόγο, ότι οι άνθρωποι, οι λαοί δεν έχουμε μάθει να ξεχωρίζουμε. Και έχουμε καθήκον να ξεχωρίζουμε ποια είναι η παράδοσή μας, ποια είναι τα κριτήρια του ωραίου και του άσχημου, ποια είναι τα ξένα στοιχεία…

Όμηρος και Μακρυγιάννης
-Πότε νομίζετε, λοιπόν, κύριε Παπαϊωάννου, ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να αναπνεύσει τον δικό της αέρα;

- Την ώρα που ο Μακρυγιάννης θα γίνει υποχρεωτικός στα Σχολεία, με τον ίδιο αυθόρμητο τρόπο με τον οποίο ο Όμηρος ήταν ο παιδαγωγός της αρχαίας Ελλάδος.

Οι αρχαίοι Έλληνες τι παιδεία είχαν;

Δεν πήγαιναν σε Πανεπιστήμια, ούτε σε Τεχνικές Σχολές. Το μόνο που μάθαιναν ήταν ο Όμηρος. Από κει μάθαιναν να βλέπουν τον κόσμο μ’ έναν ορισμένο τρόπο. Εμείς, σήμερα, δυστυχώς, δεν έχουμε Όμηρο. Έχουμε όμως τον δικό μας γνήσιο Έλληνα, που έγραψε την αυθεντικότερη γλώσσα που υπάρχει. και αυτός είναι ο Μακρυγιάννης. Την ώρα που θα γίνει υποχρεωτικός στα σχολεία και οι Έλληνες θα ξέρουν απ’ έξω ορισμένα θεμελιώδη κεφάλαια του από τα «Απομνημονεύματά του» (το χιούμορ, τον πατριωτισμό του, την αίσθηση του μέτρου, το αίσθημα του δικαίου) τότε η Ελλάδα μπορεί να ελπίζει ότι θα ζήσει την αναγέννησή της…

Σύγχυση και πειράματα
-Ο ευρωπαϊκός χώρος ωστόσο, κατακλύζεται σήμερα από τα λεγόμενα σύγχρονα ρεύματα, σε όλους τους τομείς του πνεύματος, ειδικότερα δε στις τέχνες, σε σημείο τέτοιο που η επικοινωνία μεταξύ του κοινού και ενός έργου τέχνης να είναι συχνά πολύ δύσκολη…

- Είναι αναμφισβήτητη η ύπαρξη ενός αισθήματος άγχους στο χώρο της τέχνης. Αυτή τη στιγμή γίνονται πειράματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Από την ηθική ζωή του ανθρώπου (με την ανεκτική κοινωνία, με την «Εμμανουέλα» που μπορεί να δει ο καθένας σε οποιοδήποτε χωριό της Ευρώπης) ως τις πιο υψηλές μορφές της τέχνης, όπου βλέπει κανείς την ανυπαρξία ενότητας. Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Κανένα κριτήριο δεν υπάρχει, καμιά κατεστημένη αξία δεν μπορεί να βάλει φράγμα στην αυθαιρεσία των ατόμων… Αυτά τα έχουμε πει από καιρό αλλά σήμερα τα βλέπουμε σε μια γιγαντιαία κλίμακα.

Και εδώ πρέπει να πούμε ότι θα δείτε το ίδιο πράγμα όπου υπάρχει ελευθερία σκέψης και έκφρασης, παντού όπου δεν υπάρχει ολοκληρωτισμός και τυραννία. Όλος ο κόσμος έχει την αίσθηση πως έχουν κλονισθεί βασικές αξίες. Γι’ αυτό μιλούμε και περί κρίσεως του Δυτικού Πολιτισμού.

Η διαρκής αμφισβήτηση
-Και σεις πώς αντιμετωπίζετε αυτή την κρίση;

- Εγώ μάλλον είμαι Ολύμπιος. Πιστεύω κατ’ αρχήν ότι η κρίση αυτή είναι μέσα στη φύση του Δυτικού Πολιτισμού. Η Δύση βρίσκεται σε διαρκή κρίση από τα τέλη του μεσαίωνα. Οι ανατροπές των αξιών, οι βίαιες εκφράσεις της χειραφέτησης των ατόμων, υπάρχουν από την εποχή της Αναγεννήσεως. Το καινούργιο σήμερα είναι πως όλα γίνονται σε οικουμενική κλίμακα. Είτε είμαστε στην Ιαπωνία είτε είμαστε στον Καναδά. Το ίδιο πρόβλημα θα αντιμετωπίσουμε.

Οι κοινωνίες που δεν αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα ή είναι ακόμα «παραδοσιακές» (παρακαλώ το παραδοσιακές εντός εισαγωγικών, γιατί δεν υπάρχουν παραδοσιακές κοινωνίες. Το Κονγκό δεν είναι παραδοσιακή κοινωνία. Στο Κονγκό υπάρχουν στρατιωτικοί που προσπαθούν να εξευρωπαϊσθούν και φυλές που ζουν με την παράδοση…) Ή είναι λοιπόν «παραδοσιακές» κοινωνίες ή είναι κοινωνίες ολοκληρωτικές, σοβιετικού ή κινεζικού τύπου, όπου μια δράκα μη διανοουμένων ή μη εξευρωπαϊσμένων έχει αποφασίσει ότι μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα εκφράζεσαι και όχι με άλλον.

Αλλά αυτό είναι ζήτημα μάλλον της αστυνομίας. Αν ο Παττακός εδώ είχε πολιτιστικές ιδέες, θα επέβαλλε στους Έλληνες να ακούν μόνο έναν τύπο μπουζουκιού. Να λοιπόν γιατί πιστεύω ότι αυτές οι χώρες αντιπροσωπεύουν το αντιδραστικότερο φαινόμενο του 20ου αιώνος. Για την Ευρώπη θα έλεγα ότι η κρίση, δηλαδή η αμφισβήτηση των καθιερωμένων αξιών, είναι περίπου φαινόμενο μόνιμο.

Το υπόδειγμα Ματίς
Εγώ θα αρχίσω να ανησυχώ για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό την ημέρα που δεν θα υπάρχει αυτή η αμφισβήτηση. Από την Αναγέννηση ως σήμερα αυτό συμβαίνει. Αμφισβητούν διαρκώς. Ύστερα λέω ότι, ναι μεν σήμερα γίνεται αυτός ο πειραματισμός σε όλους τους τομείς, αλλά εγώ ξέρω ότι όταν πήγα στο Παρίσι το 1946, ζούσε ο Ματίς, που για μένα είναι από τους μεγαλύτερους ζωγράφους που έχει γνωρίζει ο κόσμος.

Ο Ματίς αγνοούσε εντελώς αυτή την αγωνία, τον πειραματισμό και την αυθαιρεσία. Αυτός ζούσε με τον κόσμο της αιώνια κλασσικής τέχνης. Ο Ματίς ξεπέρασε τις φοβερές οδύνες της αρρώστιας του. και αυτός ο άρρωστο άνθρωπος που ήταν στα πρόθυρα του θανάτου, δημιούργησε έργα - αυτά τα περίφημα έργα από χαρτί - που αποπνέουν την πιο μεγάλη χαρά της ζωής, την πιο μεγάλη εμπιστοσύνη στη ζωή…

-Ειλικρινά πιστεύετε ότι σήμερα μπορεί να υπάρξει κάποιος άλλος, ένας νέος Ματίς;

- Οπωσδήποτε το πιστεύω αυτό και οπωσδήποτε θα υπάρξει. Μα αυτό λέω ακριβώς, ότι η κρίση αποτελεί θετικό στοιχείο για τη δημιουργία αυτού που λέμε «μεγάλη τέχνη»… Μιλάμε για την κρίση την τωρινή. Μα αν σκεφτεί κανείς τι γινόταν το 1930, με 60 εκατομ. ανέργους στον κόσμο, με τον Χίτλερ, με τον Στάλιν, με τις Δίκες, με τις γενοκτονίες, με τις εκκαθαρίσεις ολάκερων πληθυσμών… Λάβετε υπ’ όψη ότι η Γερμανία είχε εξαφανιστεί μετά τον 30ετή πόλεμο και συνήλθε έναν αιώνα μετά. Στον αιώνα λοιπόν αυτόν έδωσε τον Μπαχ, όλη τη μεγάλη γερμανική μουσική, τη μεγάλη φιλοσοφία κλπ.
Αυτό το δράμα της συνεχούς αμφισβήτησης και της διαρκούς παλιγγενεσίας είναι χαρακτηριστικό της Ευρώπης από το 1400 και μετά. Και θα πρέπει να ανησυχήσει κανείς όταν δει ότι πάει να σταματήσει…
πηγή: Άρδην τ. 18, Μάρτιος - Απρίλιος 1999

Η συνωμοσία της διγλωσσίας

του Λάρκου Λάρκου

Πηγή: ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Μπορεί κανείς με σχετική ευκολία να διαγνώσει ότι στην ελληνοκυπριακή (Ε/Κ) κοινωνία υπάρχει μια συμπαγής τάση που επιθυμεί τη μη-λύση στο κυπριακό. Απορρίπτει τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για ομοσπονδιακή λύση και προτιμά τη «λύση» του τύπου να μείνουμε όπως είμαστε. Δεν διαθέτει -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- τη δύναμη πει τις απόψεις της δημόσια, γι' αυτό και επέλεξε την πολιτική διγλωσσία: προβάλλει μια ουτοπική, ιδανική για τους Ε/Κ λύση, περίπου να επιστρέψουμε σε μια βελτιωμένη Ζυρίχη.
Επειδή αυτή δεν βρίσκει απήχηση στο διεθνές πεδίο, η τάση αυτή στην πράξη επιστρέφει στην πραγματική της προσέγγιση: υποτίθεται πως εμμένει στην «ιδανική λύση» και εφόσον αυτή δεν γίνεται αποδεκτή, τότε προτιμά το «όπως είμαστε».
Είναι πολύ ενδιαφέρον πόσο η τάση αυτή επιχειρεί να καταστρέψει, να ακυρώσει, να οδηγήσει σε αποτυχία τη σημερινή προσπάθεια που επιχειρούν οι Χριστόφιας-Ταλάτ (Talat). Δεν περιμένει, δεν κάνει λίγη υπομονή μέχρι την ολοκλήρωση του κύκλου. Πίσω από τη διγλωσσία της κρύβεται η επιθυμία για διατήρηση του σημερινού status quo γιατί τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα έχουν εδώ και δεκαετίες αναπτύξει τη δική τους λογική και προτιμούν τη συντήρηση μιας κατάστασης πραγμάτων που πιστεύουν ότι προωθεί τα οικονομικά κεκτημένα τους.
Πάνω σε αυτή την πίστη επιχειρούν να διαμορφώσουν μια λαϊκή βάση, ένα τμήμα πολιτών που εν ονόματι της ιδανικής λύσης, να παραμείνει δίπλα στο μέρος εκείνων των δυνάμεων του οικονομικού κατεστημένου που συνειδητά θέλει διχοτόμηση.
Αυτή η προσπάθεια παίρνει διαρκώς και πιο επιθετικές θέσεις: από την άρνηση του ρόλου του ΟΗΕ στο κυπριακό μέχρι την επιθετική ρητορεία, από την διαρκή πίεση στον διαπραγματευτή της Ε/Κ πλευράς μέχρι την συστηματική διαστρέβλωση θέσεων της Ε/Κ πλευράς ή εγγράφων του ΟΗΕ.
Πίσω από την κατασκευασμένη «θεωρία συνωμοσίας» (ότι η Κύπρος έπεσε ή είναι θύμα ξένων εχθρών), βρίσκεται η προσπάθεια να προσελκύσουν πολίτες που πιθανό να προσέξουν περισσότερο αυτή την συνθηματολογία.
Κανένας κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) δεν βρίσκεται υπό διωγμό: κάθε κράτος δημιουργεί ή αποτυχαίνει ανάλογα με τις ικανότητες της πολιτικής του ηγεσίας να δημιουργήσει πλειοψηφίες υπέρ του, να μένει θεατής ή να κινητοποιήσει την ΕΕ για να επιτύχει μεγάλους ευρωπαϊκούς στόχους.
Γι' αυτό είμαστε μέλη: για να προωθούμε τις δικές μας υποθέσεις μέσα σε πλαίσιο ανάπτυξης κοινών ευρωπαϊκών συμφερόντων. Αλληλεγγύη, ούριος άνεμος υπάρχει μόνο σε πλοία που γνωρίζουν τον προορισμό τους...

Ελαττωματικά εγκεφαλικά κύματα εξηγούν τη συμπτωματολογία της σχιζοφρένειας

Πηγή: health.in.gr

Λονδίνο: Αμερικανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν ελαττωματικά εγκεφαλικά κύματα που εξηγούν τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Proceedings of the National Academy of Sciences.
Ερευνητική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ με επικεφαλής τον Δρ Ρόμπερτ Μακ Κάρλεϊ υποστηρίζει ότι τα εγκεφαλικά κύτταρα που ανταλλάσσουν μεταξύ τους πληροφορίες για το περιβάλλον και σχηματίζουν νοητικές εντυπώσεις ήταν λιγότερο δραστήρια σε άτομα που έπασχαν από σχιζοφρένεια.
Αυτή η παρατήρηση ίσως βοηθήσει στην εξήγηση και αντιμετώπιση των παραισθήσεων και τη μη συντονισμένη σκέψη των πασχόντων από τη συγκεκριμένη νόσο.
Προς επιβεβαίωση των στοιχείων οι επιστήμονες εξέτασαν πρότυπα εγκεφαλικών κυμάτων 20 ατόμων που έπασχαν από σχιζοφρένεια και 20 υγιών εθελοντών.
Όλοι οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να κοιτάξουν δυο εικόνες που περιείχαν τέσσερις κύκλους, στους οποίους απουσίαζε το ένα τέταρτο.
Στη μια εικόνα, τα τέσσερα σχήματα ήταν έτσι τοποθετημένα ώστε να δίνουν οπτικά την εντύπωση ενός τετραγώνου στο κέντρο. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να πατήσουν ένα κουμπί για να δείξουν ότι αντιλαμβάνονταν το τετράγωνο ή όχι.
Την ίδια στιγμή οι ερευνητές κατέγραφαν τα εγκεφαλικά κύματα με τη βοήθεια ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (EEG).
Και οι δυο ομάδες μπόρεσαν να ανταποκριθούν εντός δευτερολέπτου, αλλά οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια έκαναν περισσότερα λάθη και χρειάστηκαν περίπου 200 χιλιοστά του δευτερολέπτου περισσότερο για να επεξεργαστούν την εικόνα.
Όταν οι ειδικοί εξέτασαν τα πρότυπα των εγκεφαλικών κυμάτων διαπίστωσαν ότι οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια δεν παρουσίαζαν δραστηριότητα σε ένα συγκεκριμένο σύνδεσμο κυμάτων όταν έπρεπε να πατήσουν το κουμπί. Ωστόσο, οι υγιείς εθελοντές είχαν ορατή δραστηριότητα γ-κυμάτων, γεγονός που υποδεικνύει ότι οι εγκέφαλοι τους επεξεργάζονταν την οπτική πληροφορία για να καθοδηγήσουν την αντίδραση τους.
Με δηλώσεις του στο BBC ο Δρ Κάρλεϊ επεσήμανε ότι «η διαφορά ήταν αξιοσημείωτη. Οι σχιζοφρενείς δεν είχαν καθόλου δραστηριότητα γ-κυμάτων. Αν η επαρκής επικοινωνία μεταξύ των συγκεντρώσεων των νευρώνων γίνεται σε συχνότητα 40 hertz, και οι σχιζοφρενείς χρησιμοποιούν χαμηλότερη συχνότητα, είναι πιθανόν να έχουν ελαττωματική επικοινωνία μεταξύ συγκεντρώσεων κυττάρων και εγκεφαλικών περιοχών. Αν γνωρίζουμε την νευροχημική ταυτότητα των νευρώνων και των συνάψεων που εμπλέκονται στην δημιουργία της δραστηριότητας γάμα, τότε μπορούμε να κατευθύνουμε τις θεραπείες προς αυτό το σημείο».

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΧΟΥ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο κόσμος μας, όσο παράξενο καί να ακούγεται, αποτελείται από δύο είδη ανθρώπων. Αυτούς πού προέρχονται από το γήϊνο στοιχείο, την ενέργεια της γής, τους πιθηκοειδής μεταλλαγμένους , και από αυτούς πού προέρχονται από τά θεϊκά όντα-ιόντα, τά παιδιά του Ήλιου, τους ανθρώπους . Τους γήινους τους μετάλλαξαν οί Άτλαντες επεμβαίνοντας στο DNA τους , και τους έδωσαν την δυνατότητα του λόγου και της σκέψης. Οί δεύτεροι προήρθαν από το σπέρμα των θεών από τον Σείριο.
Οί άνθρωποι του θεϊκού σπέρματος , φέρουν την μεγαλύτερη ευθύνη για την σωτηρία και εξέλιξη του πλανήτη. Οί άλλοι, έχουν ανάγκη καθοδήγησης. Οί πρώτοι ανήκουν στους ελεύθερους, αυτούς πού μπορούν καί πρέπει να δημιουργήσουν έργο μέσα στο Ελεύθερο Πεδίο Δημιουργίας που παρέχετε από τον Θεό προς τον άνθρωπο. Μέσα από αυτή την δυνατότητα δίδεται στους μέν η δύναμη να αφυπνίσουν την κοιμισμένη τους συνείδηση μέσω της ενεργοποιήσεως της Επιφύσεως των, και στους δε άλλους ή αφορμή να αποβάλουν την ζωώδη φύση τους εξ’ αιτίας του ολίγου θεϊκού πυρός πού διαθέτουν . Στο πεδίο αυτό μπορεί να έχει κανείς πρόσβαση και να εκτελεί έργο και πραγματικότητες κόσμων μέσα στον κόσμο, στο κενό της ύλης που έχει στην διάθεσή του. Την ιδιαιτερότητα αυτή, που δεν είναι γνωστή σε όλους, έχουν επιμελώς κρύψει και παραποιήσει ανά τους αιώνες , αυτοί που κατέχουν σήμερα, αλλά και από αρχαιοτάτων χρόνων, την ανθρώπινη εξουσία, μέσω της διαχείριση του ελέγχου και της κατεύθυνσης της θελήσεως του καθενός μας. Κυριαρχώντας στην σκέψη του καθενός , πού γίνετε μέσω των νόμων που τους γνωρίζουν και εργάζονται πάνω σε αυτούς , ελέγχουν καί περιορίζουν τον άνθρωπο με το να κάνουν στείρα την Φαντασία του. Την θέση αυτή της καθοδήγησης των πολλών προς το φώς, αυτή πού θα έπρεπε να κατέχουν οί Άριστοι, την έχουν οί αρνητικές δυνάμεις των Ατλάντων πού οδηγούν τον θεϊκό άνθρωπο προς το σκότος, τον χώρο στον οποίο κατοικούν. Οί Άτλαντες διατηρούν άσβεστο ένα μίσος προς τά παιδιά του Θεού πού ξεκινάει από την εποχή πού νικήθηκαν από τους Έλληνες. Η κυριαρχία τους επανήρθε με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία πού ήταν και ή αρχή της αντίστροφης μέτρησης για το Ελληνικό πνεύμα.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα έχουν δρομολογηθεί με καθοδηγούμενο τρόπο από μέρους τους και το μόνο που μας μένει είναι να αφυπνισθούμε από αυτόν τον ύπνο που μας έχουν ρίξει. ‘Άλλωστε το εγγυάται και ο καιρός αυτό. Οι μέρες της απελευθέρωσης είναι πολύ κοντά . Κάποιοι ίσως έχουν ήδη αρχίσει να το αντιλαμβάνονται. Πολλοί ανησυχούν και διαισθάνονται αυτό που έρχεται. Και ακόμα περισσότεροι αναζητούν τον τρόπο με τον οποίο θα ακολουθήσουν αυτή την πανανθρώπινη επανάσταση απελευθέρωσης. Για όλα αυτά αρκεί μια καλή σκέψη.
Η Ζωή εκτυλίσσεται σε τρία επίπεδα. Το ουράνιο, το γήινο, και το υπογήϊνο. Από το ουράνιο έρχεται το Πνευματικό φώς. Στο γήινο ενώνει τά στοιχεία και τους δίδει χιλιάδες μορφές μέσα από τις οποίες προέρχεται η συνειδητοποίηση δια της έκφρασης της ελεύθερης θελήσεως. Στο υπογήϊνο οι μορφές διαλύονται, τά στοιχεία επανέρχονται στην πρότερη κατάστασή τους , ενώ το φώς, ως συνειδητοποιημένη πλέον ψυχή, επιστρέφει στον ουρανό.

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ

Η Ελεύθερη Θέληση είναι η ουσία που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο. Αυτή είναι η απόδειξη πως έχει λόγο και ύπαρξη. Με την ποδηγέτηση της ελεύθερης θέλησης της ανθρωπότητας απόκτησαν την δύναμη της ηγεσίας, αυτοί που κατέχουν την γνώση τής χρήσης της, και κατάφεραν να μας εγκλωβίσουν μέσα σε μία και μοναδική πραγματικότητα .
Την πραγματικότητα του κόσμου που οι ίδιοι μας έχουν περιορίσει.
Στον κόσμο μας επικρατεί η τριαδικότητα μέσα σε έναν τετραδιάστατο χωροχρόνο. Στο σύνολό του αποδίδει τον σεβαστό αριθμό Επτά- Σεπτά. Μέσα από μια ανθρωποκεντρική υφή , διαιρούμε τα πάντα με τις τρείς υποστάσεις που μας εκφράζουν. Νου, Ψυχή , Σώμα. Οι τρείς θεϊκές βασιλείες από τις οποίες εκπορεύτηκε ο κόσμος. Η Βασιλεία του Ουρανού. Η Βασιλεία του Κρόνου. Η Βασιλεία του Διός. Η Ουράνια Βασιλεία του Ουρα- Νού εκφράζει την ιδέα – σκέψη της Δημιουργίας. Η Βασιλεία του Κρόνου υποδηλώνει την άμορφη και χαοτική ύλη από την οποία ξεπηδούν τα πάντα με την παρεμβολή της ιδέας – σκέψης του Νού. Η του Διός Βασιλεία αφορά την είς την νόηση εμβάπτιση των όντων διαμέσων της οποίας διέρχεται η οδός της εξελίξεως με ανώτερο μορφικό όν επί της Γής τον άνθρωπο του Διός.
Το 1948 στην Πράγα, πραγματοποιούνται πειράματα υπνωτισμού , με σκοπό την ενεργοποίηση της διόρασης. Από τα πειράματα αυτά προκύπτουν εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα για την προσωπικότητα του ανθρώπου. Σε ένα από αυτά, μια υπνωτισμένη κοπέλα απαντά στην ερώτηση , «Από τι αποτελείται η προσωπικότητα του ανθρώπου;»
«Πρώτα ..τό κορμί μου…Μετά έρχεται το δεύτερο Εγώ μου,…κάτι σαν Πνοή, που με παρουσιάζει …τόσο ικανή και πλήρη, έτσι όπως θα μπορούσα να είμαι. Η πνοή ασκεί ένα είδος έλεγχου στο τρίτο Εγώ μου , πού είναι η ψυχή μου. Σε αυτήν, την ψυχή αντικαθρεφτίζονται όλες οι κακές επιρροές πού προέρχονται από τον κόσμο πού με περιβάλει και από ΄το υλικό Εγώ μου…»
Ερωτηθείς για το δεύτερο Εγώ, για την Πνοή όπως την είπε , απάντησε .
«Αυτό είναι κατά κάποιο τρόπο ό ορισμός του ανθρώπου, η πνευματικά μου εικόνα, το πώς θα μπορούσε να είναι, ή τι θα κατάφερνε να πετύχει αν μπορούσε να ξεχωρίσει το σωστό , το καλό από ΄το κακό. Είναι κάτι σαν σπινθήρας , σαν φώς , πού εξηγεί στον άνθρωπο τι πρέπει να κάνει .»
Για το τρίτο Εγώ, την ψυχή , απάντησε.
«Όπως είπα, η Πνοή είναι το δεύτερο μέρος μας, πού μας δίνει την ώθηση για το τι πρέπει να κάνουμε , είναι το φώς πού καίει στον καθένα μας και πού όλο μας ψάχνουμε να το βρούμε και δεν ξέρουμε ότι βρίσκετε μέσα μας. Το τρίτο Εγώ, είναι και αυτό αθέατο από την ανθρώπινη όραση. Από πνευματική άποψη όμως η ψυχή αποτελείται από ύλη. .. η ψυχή έχει φορτωθεί με ύλη , έχει δεθεί πολύ με την ύλη.»

Ο Πλάτωνας έλεγε ότι ο «Θείος σπινθήρας» , το Πνεύμα του Θεού, το οποίο υπάρχει μέσα μας, είναι Πύρ. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν να βρεθεί μέσα στον άνθρωπο από μόνο του γιατί θα τον κατέκαιε. Γιαυτό βρίσκετε κριμένο στην ψυχή. Μέσα από την ψυχή γνωρίζουμε αυτό το Πνευματικό Φώς. Το Πύρ αυτό του Θείου Πνεύματος οδηγεί στην εξέλιξη τον άνθρωπο, μέσα από την ελεύθερη θέληση του καθενός.
Επειδή δε αναφέρθηκε, πώς αυτό παρουσιάζετε σαν να δείχνει την εικόνα του εαυτού μας, την πλήρη ικανοτήτων και τελειότητας, μας παραπέμπει στην άλλη αναφορά του Πλάτωνα πού λέει πώς τά πάντα είναι ανταύγες του κόσμου των Ιδεών. Δηλαδή είναι ή Ιδέα αυτού πού είναι να γίνει. Ο Αξιώτης ονομάζει αυτήν την ιδέα , Βιολογικό Πρότυπο.
Μέσα από την πορεία της ανθρωπότητας, ανακαλύπτει κανείς, και ξεχωρίζει , τα στοιχεία εκείνα, ή στοιχειακά, ή τα ανθρωπόμορφα όντα, που οπισθοδρομούν από την εις το Θείο έλξη , και επιχειρούν την εις την αδιαμόρφωτη πρώτη ύλη επιστροφή, όχι μόνο των δομικών στοιχείων των ανθρώπων, αλλά και αυτής της ψυχής των, μέσω της αποσυνειδητοποιήσεως των, δηλαδή την αποκοπεί από τον πνευματικό τους εαυτό, διαχειριζόμενοι την δύναμη με την οποία ισχυροποιείται αυτή ή πνευματική επαφή, δηλαδή την Θέλησή των.
Όταν κάποιος γνωρίζει κάτι που δεν το γνωρίζει ο άλλος, τότε μοιραία ο πρώτος υπερτερεί του δεύτερου και διαθέτει μια δύναμη πάνω του που ονομάζεται η Δύναμη της Γνώσης. Αυτή του δίνει την δυνατότητα να κυριαρχήσει , να γίνει αρχηγός , να αποκαλεστεί και Θεός .
Ο άνθρωπος, από παλαιότατων , αρχέγονων χρόνων, ανακάλυψε πώς η δύναμη διατηρείται όταν αυτό που γνωρίζεις το κρατάς κρυφό. Αυτό λέγετε «Αρχή του Εγωισμού» Το να κρατάς για τον εαυτό σου κάτι που δεν γνωρίζουν οι πολλοί, και το να διατηρείς τον φόβο που προκαλεί η άγνοια στους πολλούς, τότε εσύ έρχεσαι να δόσεις την λύση που στα μάτια τους σε θεοποιεί και σου παρέχει την εξουσία πάνω σε όλους. Αυτό λέγετε «Αρχή της Ηγεσίας» Αυτά τα δύο στοιχεία χαρακτήριζαν τους Άτλαντες και την αλαζονεία την οποία διέθεταν, ώστε έθεσαν σαν προτεραιότητα τους την επικυριαρχία επί των ανθρώπων και ολόκληρου του πλανήτη. Κάπως παρόμοια έχει περάσει και στις θρησκείες των λαών ή μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό. Ο επαναστάτης Αρχάγγελος - Σατανάς πού «θέλησε να δημιουργήσει τον δικό του κόσμο», κατά την θεολογία, «έπεσε από τον Ουράνιο χώρο» , τον Αγγελικό Κόσμο, και μαζί του έσυρε και ένα μεγάλο μέρος του, με αποτέλεσμα να βρεθεί ξεκομμένος και εκτός Δημιουργίας. Έφτιαξε δηλαδή ένα Σύμπαν εκτός Σύμπαντος. Εδώ μπορούμε να κάνουμε μερικές υποθέσεις με βάση τις επιστημονικές απόψεις των φυσικών. Πρόκειται για την ιδέα δημιουργίας ενός Σύμπαντος. Κατά τον φυσικό Άλαν Γκάθ «…μέσα στο ψευδοκενό , λίγες ουγιές ύλης μπορούν να επαρκούν για την δημιουργία ενός Σύμπαντος». Δηλαδή κατά μία θεωρία, «Αν θερμανθεί μια περιοχή του χώρου μας στους 1029 βαθμούς Κ, ενέργεια Πλάνκ όπου κυριαρχούν τά κβαντικά φαινόμενα και ό χωροχρόνος γίνεται «αφρώδης», και μετά ψυχθεί γρήγορα….θά σχηματισθεί ένα νέο σύμπαν το οποίο όμως θα καταρρεύσει σχηματίζοντας μια μαύρη τρύπα». Πέρα από την μαύρη όμως αυτή τρύπα, πιθανών το νέο Σύμπαν – βρέφος να ξεκινάει μια δική του ξεχωριστή πορεία έχοντας όλες τις πληροφορίες από το μητρικό , κάτι σαν το γονιμοποιημένο ωάριο , «…γιατί αυτό το συμπυκνωμένο πακέτο πληροφοριών, DNA, αρκεί για να δημιουργηθεί ένα πλήρες ανθρώπινο όν»
Σε ένα Σύμπαν έξω από το Σύμπαν της Δημιουργίας, ένας «Θεός ηγέτης» θα είχε όλη την γνώση της δύναμης, της κυριαρχίας, και της εξουσίας, γιατί θα ήταν αυτός πού γνώριζε τά μυστικά της ύλης και της ενέργειας, αλλά ακόμα, τά μυστικά ελέγχου της ενέργειας και δημιουργίας των όντων. Μοιραία κάπως έτσι ξεκίνησαν όλες οι εξουσίες στις ανθρώπινες κοινωνίες . Μετεδίδετο η γνώση αυτή σε κλειστό οικογενειακό κύκλο που αργότερα εξελίχθηκε σε ιερατείο με κανόνες και αρχετυπικά έως τα σήμερα , καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα από τις αποκαλούμενες Μυστικές Εταιρίες.
Πιο όμως είναι αυτό το Μεγάλο Μυστικό πάνω στο οποίο κτίζουν την πραγματικότητα μέσα στο μυαλό μας αυτοί που το γνωρίζουν και το χειρίζονται;
Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε , μεγάλα μέρη αυτού του μυστικού έχουν διαρρεύσει και ένα επίσης μεγάλο τμήμα της ανθρωπότητας έχει πάρει το μήνυμα. Με βάση αυτό το μυστικό της Ζωής , έστησαν οι από των καταβολών αυτού του κόσμου κατέχοντες το , οι αποκαλούμενοι ιερείς και μάγοι , τον κόσμο μέσα στον οποίο εμείς σήμερα παίζουμε σαν ηθοποιοί σε ένα προδιαγεγραμμένο σενάριο . Είμαστε δηλαδή εγκλωβισμένοι από την μια , και στερημένοι από την άλλη , από το βασικότερο και κυριότερο μέρος του εαυτού μας, αυτού που αποτελεί την μόνη μας πραγματικότητα, την Ελευθερία της Θέλησής μας.
Η Ελεύθερη Θέληση , η Ελεύθερη Βούληση , ήταν και ειναι η μόνη μας αλήθεια. Η θέληση ενισχύετε από το πνεύμα και δημιουργεί τον χαρακτήρα. Όλα τα άλλα , όλα όσα υπάρχουν γύρω μας και αποτελούν τον « πραγματικό κόσμο» , είναι ένα στημένο παραμύθι μέσα από το οποίο αδυνατούμε να ξεφύγουμε. Μέσα του είμαστε κολλημένοι , ζούμε την κόλαση και τον πόνο, χωρίς να μπορούμε να αφυπνίσουμε την θέλησή μας και να ελευθερωθούμε.
Με βάση την γνώση , αυτήν που ποτέ δεν μεταφέρθηκε στους ανθρώπους, παρά΄ μόνο μέσα από υποψίες, είτε μέσα από μύθους, είτε μέσω των θρησκειών, είτε μέσω των Ελλήνων φιλοσόφων , αλλά βασικά από τον τελευταίο επαναστάτη συνείδησης , Τον Χριστό, αυτοί που φύλαξαν καλά την γνώση αυτή, ειναι οι ίδιοι εξουσιαστές , που ονομάζονται Διάβολοι ή κακά όντα, αυτοί που αποτελούσαν τους Άτλαντες βασιλείς, και που σήμερα τείνουν κατ’ επανάληψη να επιδιώξουν να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους . Τον ολοκληρωτικό έλεγχο της θέλησης των ανθρώπων. Αυτό που ονομάζεται αλλιώς Παγκόσμια Πλανητική Κυριαρχία.
Η αληθινή ιστορία δεν έχει γραφτεί γιατί είναι ελεγχόμενη. Η αληθινή πίστη δεν υπάρχει γιατί ειναι κατευθυνόμενη. Η αληθινή ζωή είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα βιώσει.
Θα πρέπει η ανθρωπότητα να μάθει ότι η δύναμη αυτή που δημιουργεί την ζωή ειναι μέσα στον καθένα μας. Αφορά μόνο τον ίδιο μας τον εαυτό και είναι η θέλησή μας. Αυτό αποτελεί και το μεγάλο μυστικό. Ο εγκλωβισμός μας και η εξάρτηση μας από τις κατευθυνόμενες αποφάσεις αυτών που μας βάζουν σε μια στερεότυπη λογική, την λογική της χρήσης και της πίστεως, των δια των αισθήσεων { υλικότητα} και μόνο δημιουργημένη από αυτούς πραγματικότητας, και μη παρεκκλίνουσα από τον δρόμο που χαράσσουν , είναι το μεγάλο ψέμα. Η ζωή , είναι μια πραγματικότητα που την κτίζουμε κάθε στιγμή και μέσα σε αυτήν ζούμε την ευτυχία μας. Γιατί μόνο ευτυχία ειναι η ζωή. Η ζωή ειναι αθάνατη και αφού και εμείς είμαστε μέρος της, είμαστε και εμείς αθάνατοι.
Η μορφή σε υλικό επίπεδο, είναι ο συνειδησιακός εντοπισμός μιας κυματοσυνάρτησης, θα έλεγε η κβαντική φυσική. Σύμφωνα με την τρίτη αρχή της κβαντικής θεωρίας, για να κατάρρευση μια κυματοσυνάρτηση και να προσδιορισθεί η τελική κατάσταση ενός αντικειμένου , πρέπει να προηγηθεί μια παρατήρηση . Τα κβάντα , κατά τους επιστήμονες, είναι σύμφωνα με την α΄ αρχή που την διέπει , πακέτα ενέργειας, η ύλη βασίζεται σε σημειακά σωματίδια τα οποία για να τα βρούμε χρειαζόμαστε ένα κύμα που συνοδεύει κάθε υποατομικό σωματίδιο. Θα μπορούσαμε να πούμε πώς όλα συνδέονται μεταξύ τους σε ενεργειακή μορφή, πρίν την «πτώση» σε υλική μονάδα, με κύματα ηλεκτρομαγνητικά. Η ηλεκτρομαγνητική δύναμη, είναι ένας συνδυασμός ηλεκτρισμού και μαγνητισμού που δημιουργούν μαζί ένα κύμα. Το κύμα αυτό περιγράφει την υπεριώδη ακτινοβολία, τα ραδιοκύματα, τις ακτίνες γ΄,
Όμως οι ακτίνες , τα κύματα, κ.λ.π. δεν είναι νεκρά φαινόμενα. Είναι οντότητες . Και οι ίδιοι οι ερευνητές φυσικοί επιστήμονες, έφθασαν στο σημείο να παραδεχθούν πώς πίσω από την έννοια Σύμπαν δεν κρύβεται μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Καταρρέοντας μάλιστα την Νευτώνειο άποψη, άρχισαν να διαισθάνονται ότι όλα τα φαινόμενα είναι οντότητες και το ίδιο το Σύμπαν αποτελεί μια μεγάλη σκέψη. Πώς λοιπόν να μην κατανοούμε αυτή την νοητική που διέπει την δημιουργία και που γίνετε από μόνη της συνδετικός κρίκος της κάθε μονάδας με το όλο;
Η υλική πραγματικότητα που συνειδητοποιούμε, είναι από μόνη της μια ρευστότητα που μεταμορφώνετε από ενέργεια σε μορφή . Αν κατανοήσουμε την κατάσταση αυτή που υπάρχει παντού στο Σύμπαν την δυνατότητα να μεταβιβαζόμαστε από την μια μορφή στην άλλη, από την μια πραγματικότητα σε μια άλλη τότε θα κατακτήσουμε αυτό πού λέγετε Αθανασία.
Η μόνη στιγμή της απελευθέρωσης από αυτήν την πραγματικότητα , ειναι η στιγμή του θανάτου. Δεν σας κάνει εντύπωση που όσοι γνωρίζουν πραγματικά την αληθινή φιλοσοφία της ζωής δεν φοβούνται τον θάνατο; Και δέν τον φοβούνται γιατί έχουν την γνώση του μετά. Γιατί οι άνθρωποι τον φοβούνται; Ενώ η ζωή ειναι γεμάτη κόπους και πόνους, τι ειναι αυτό που τους τρομάζει και θέλουν να παρατείνουν την ύπαρξή τους μέσα σε αυτό τους το δεσμωτήριο , όπως το είπε και ο Σωκράτης; Λοιπόν αυτό το κάτι που τους τρομοκρατεί ειναι το άγνωστο μετά. Είναι το «τίποτα» του μετά. Γιατί είναι σαν τον άνεμο που δέν γνωρίζουν από που ήρθαν και που πάνε όπως είπε και ο Χριστός.
Στην πραγματικότητα το παιχνίδι παίζεται στην έννοια συνειδητοποίηση. Το Μεγάλο Μυστικό είναι η συνειδητοποίηση του Αεί. Ένα συνεχές Πάντα. «Εις τους αιώνες των αιώνων» . Αεί. Αυτό το Πάντα όμως έχει άμεση σχέση με το Πνευματικό μας Εγώ. Το άλλο μισό μας Είναι. Αυτό το άλλο μισό όμως δεν είναι διαθέσιμο σε όλους. Γιατί δεν το έχουν όλοι. Οι άνθρωποι έχουμε μάθει να λειτουργούμε με το Βιολογικό τους Είναι. Έτσι μας έμαθαν οι Οφίτες Άτλαντες. Κατάφεραν να μας εγκλωβίσουν μέσα σε έναν κόσμο Ματρίξ και να ελέγχουν τον νού μας.
Για να υπάρξει αυτό το επίπεδο που λέγετε Γή και Ζωή, θα πρέπει να το «στερεώνουν» πολλές θελήσεις μαζί. Κάθε μια όμως διακρίνετε για την ελευθερία της Θελήσεώς της. Όταν «μπαίνουμε» σε μια πραγματικότητα , λειτουργούμε ελεύθερα για όσο διάστημα εμείς θέλουμε. Μέσα σε αυτό το διάστημα δεν είμαστε τίποτα άλλο από Δημιουργοί. Δημιουργούμε τον κόσμο. Μετά , σε κάποιο άλλο επίπεδο δημιουργούμε άλλον , και άλλον. Όταν όμως δεν είμαστε ελεύθεροι , τότε ό υπό τον έλεγχο κατευθυνόμενος νούς μας συντηρεί τον ψεύτικο κόσμο των υποχθονίων όντων. Θα μπορούσαμε άνετα να πούμε πώς σε αυτό εδώ τον χώρο ζούμε μια κόλαση.
Το μεγάλο μυστικό είναι το σημείο επαφής. Το σημείο με το οποίο έχουμε επαφή συνειδητοποίησης της θελήσεώς μας, με την έννοιά του «κατ΄ εικόνα και ομοίωση», είναι ο θαυματουργός εκείνος αδένας του εγκεφάλου μας , η Επίφυση. Μέσω αυτής λειτουργεί το Πνευματικό μας μέρος , γίνεται ή επαφή με το θείο πρότυπό μας.
Δια μέσου λοιπόν της Επιφύσεως, ενεργοποιείται η ενότητα με το «πρότυπό μας» , την θεϊκή και πνευματική μας πλευρά, αυτό που έχει σχέση με την ενοποίηση του δημιουργού και του δημιουργήματος, με της «ιδέας» και της πραγματοποίησης αυτής σε οντότητα, που είναι ένα και το αυτό. Δηλαδή Εμείς. Αυτό το «πρότυπο» μας είναι με το οποίο συζητάμε εσωτερικά μέσα μας μαζί του , και είναι αυτό το ίδιο που ο Σωκράτης ονόμαζε για τον εαυτό του, Δαιμόνιο.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΦΑΙΡΕΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ

Αν η ύπαρξή μας έχει χαρακτηρισθεί ως μορφή τριών υποστάσεων, σωματικού, ψυχικού, νοητικού, εντούτοις και ο εγκέφαλος έχει αυτή την τριαδικότητα από μόνος του. Τον ερπετώδη , τον θηλαστικό και τον φλοιώδη. ‘Όμως, αυτό που έχει την ιδιαιτερότητα στην όλη ύπαρξή μας είναι η Επίφυση που εδρεύει στο κέντρο του εγκεφάλου μας .
Στους κύκλους των φιλοσοφικών αναζητήσεων, λένε ότι η ανθρώπινη ζωή διαδραματίζεται σε τρείς σφαίρες. Στην Νοητική, στην Ψυχική και την Σωματική. Και οι τρείς αυτοί κόσμοι βρίσκονται μέσα μας. Το πρώτο αντιστοιχεί στο Νοητικό. Όταν όλα ήταν φώς και Ιδέες . Ο θείος σπινθήρας. Το δεύτερο στο Ψυχικό, όταν οι ιδέες έγιναν ψυχικές ενέργειες πού μεταδίδουν την ζωή. Το τρίτο αντιστοιχεί στο Σωματικό, όταν η ενέργεια δομήθηκε υλικά. Μέσα μας , οι τρείς αυτές εκφράσεις ενεργούν μέσω τριών επιρροών στον εγκέφαλό μας.
Πρώτα, με την εκδήλωση των αρχέγονων ενστίκτων , το της επιβίωσης με κάθε τρόπο, τον ζωώδη ,που είναι ο επιδρών μέσω του Νωτιαίου μυελού και του νευρικού συστήματος που σαν φίδι διατρέχει την σπονδυλική στήλη, ο και αρχαίος Όφις αποκαλούμενος.
Η δεύτερη επιρροή γίνετε μέσω των συναισθημάτων και των συγκινήσεων πού ανεβαίνουν από το θυμικό της καρδιάς και «φωλιάζουν» στην Παρεγκεφαλίτιδα.
Η δε τρίτη επιρροή αφορά την έδρα της λογικής και της συνειδήσεως. Αντιστοιχεί στο Νοητικό, στον φλοιώδη μετωπιαίο τμήμα του εγκεφάλου μας , εκεί που παράγετε η σκέψη μέσω της αναλύσεως των εντυπώσεων. Σημείο συγκέντρωσης και εξέλιξης είναι ή Επίφυση.
Με τον πρώτο εκφράζετε το σώμα, με τον δεύτερο η ψυχή , και με τον τρίτο το Πνεύμα.
Στις παραδόσεις , οι τρείς αυτές ανθρώπινες ιδιότητες, αποτελούν την τρίμορφη υπόστασή μας. Είναι οι τρείς πλευρές του εαυτού μας και αποτελούν μαζί το «Εμείς».
Από το νωτιαίο και νευρικό μέρος του σώματος , εκφράζετε η επιρροή της υλικά δομημένης μορφής των όντων. Όταν λέμε ύλη, θα πρέπει να φαντασθούμε ένα αόρατο στοιχείο γιατί ή ορατή ύλη πού αποτελείται από υδρογόνο και ήλιο στο μεγαλύτερο μέρος της , σύμφωνα με την επιστήμη αποτελεί το 4% του συνόλου της ύλης – ενέργειας του σύμπαντος. Υπάρχει δηλαδή διαθέσιμο ένα 96%. Αλλά και αυτό το 4% δεν είναι ύλη. Ή υλική υπόσταση , οργανώνεται και παίρνει την κάθε μορφή της από την οργανωτική ιδιότητα της ψυχής. Η ιδιότητα όμως αυτή βασίζεται στην ιδέα του αρχιτέκτονα νού του Πνεύματός μας, του αληθινού εαυτού μας, του Πνευματικού Εγώ, ούτως ώστε ή ψυχή αποτελεί τον ενδιάμεσο συνδετικό κρίκο της ενοποίησης των δύο μερών της υπάρξεώς μας. Και επειδή η σωματική μας μορφή δεν είναι άλλο από αντικατροπτισμός της ιδέας μας, ή ψυχή αποτελεί τον καθρέπτη. Στις μυστικές παραδόσεις λένε πώς το στοιχείο της ψυχής είναι το νερό. Βλέποντας πώς το νερό έχει την ιδιότητα του καθρεπτίσματος, τότε αντιλαμβανόμαστε τι υπονοούν. Έτσι μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε καί τον μύθο του Διονύσου που καθρεπτιζόταν από τον ουράνιο χώρο, κάτω στα ύδατα, και έπεσε στα χέρια των Τιτάνων πού τον κομμάτιασαν .
Το ψυχικό μέρος λοιπόν, είναι αυτό των συγκινήσεων και των συναισθημάτων, που εκφράζετε από την ψυχή, το και Αστρικό καλούμενο. Είναι ή οργανωτική δύναμη πού μεταφέρει την πληροφορία των μορφών. Σε αυτή δίνεται το στοιχείο του Νερού.
Το Νοητικό ή Αιθερικό, το ανώτερο και διακριτό μέρος του ανθρώπου, αναπτύσσεται μέ την επαφή με το Θείο, μέσω της προσευχής και των διαλογικών σκέψεων. Έτσι γίνεται η πλήρης ενοποίηση με το Πνευματικό μας Εγώ , το οποίο είναι άϋλο , άμορφο και συμπαντικό, και είναι αυτό από όπου προέρχεται η ψυχική οργανωτική ουσία πού εμπεριέχει την πληροφορία. Είναι ή έκφραση του Πυρός.
Στον συμπαντικό χώρο της Δημιουργίας , τα τρία αυτά μέρη εκφράζουν τα τρία επίπεδα του όλου, ή τους τρείς κόσμους-επίπεδα εξέλιξης.
Το Σωματικό- Υλικό , αφορά την αρχή της δομής μέσω των στοιχείων της ύλης, τον κόσμο μας. Είναι ο χώρος όπου ή «ιδέα» μορφοποιείται.
Το Ψυχικό - Αστρικό, αφορά τα άστρα – ήλιους διαμέσων των οποίων ενεργεί το Πνευματικό μας Πύρινο Πρότυπο από το οποίο εκπορεύεται η ψυχή . Γι αυτό ο Πλάτωνας λέει πώς ο Δημιουργός πρώτα έφτιαξε τα αθάνατα όντα, τους ήλιους {εδώ μπορούμε να υποψιασθούμε το μεγάλο μυστικό της αθάνατης πλευράς μας} δια μέσω των οποίων πορεύεται η ψυχική ενέργεια , και τους έδωσε τέλειο σχήμα, το κυκλικό, και μετά έδωσε σε αυτά το δικαίωμα να δημιουργήσουν κατά μίμησή του άλλα όντα, τα θνητά . Και ακόμα λέει πώς πεθαίνοντας τα θνητά όντα, οι ψυχές τους πηγαίνουν στο άστρο- ήλιο από όπου προήρθαν, υπονοώντας τον «δρόμο» μέσα από ΄τον οποίο διαβαίνοντας η συνειδητοποιημένη ψυχή , επιστρέφει στον Δημιουργό .
Το Νοητικό – Αιθερικό, αφορά το ίδιο το Πύρινο Πνευματικού μας πρότυπο στο οποίο έχουμε πρόσβαση μέσω του Πνεύματος. Αυτή ή επαφή αποτελεί την δύναμη των θαυμάτων. Και ένα θαύμα γίνεται όταν ή ψυχή έχει την δύναμη να αντικατροπτίσει στο μορφικό επίπεδο την σκέψη. Δηλαδή είναι ό ουσιαστικός μεσολαβητής ανάμεσα στο Πνεύμα και την Ύλη και αποτελεί τον βασικό παράγοντα της Θέλησης.
Ο Αξιώτης , ερευνητής και συγγραφέας πολλών βιβλίων, τους τρείς αυτούς κόσμους ονομάζει : Πρωτόκοσμο ο Αιθερικός, Δευτερόκοσμος ο του άστρου Σείριου, και Τριτόκοσμος ο γήινος κόσμος μας .
Έτσι , μπορούμε να δούμε πώς όχι μόνο ότι υπάρχει πάνω υπάρχει και κάτω, αλλά και ότι υπάρχει πάνω , αντιστοιχεί και μέσα μας . Με το να γνωρίσουμε τον εαυτό μας γνωρίζουμε και όλη την δημιουργία.
Από τον Πρωτόκοσμο ήρθε «ιδία θελήσει» ό Χριστός, ως καθαρό Πνεύμα, πού «ντύθηκε» με μορφικό «Είναι», δηλαδή εξανθρωπίσθηκε και μετέφερε το μήνυμα της νοήσεως του αληθινού Θεού, αυτού πού εκφράζετε με την λέξη «Αγάπη», ή όπως τον ονόμαζε ό Σωκράτης «Αγαθόν», και μέσω του οποίου γίνεται η αφύπνιση και ή συνειδητοποίηση της έκφρασης της θελήσεως του ανθρώπου.
Από τον Δευτερόκοσμο του Σείριου ήρθαν οί επιστήμονες πού διαμόρφωσαν τά πράγματα επί της γής, και οί οποίοι ονομάσθηκαν Θεοί.
Στον κόσμο μας , το επίπεδο του Τριτόκοσμου , οί θρησκείες ανάμεσα στις πρώτες κοινωνίες αποτελούντο αρχικά από την λατρεία της Γής – Μητέρας, και ακολούθως από την λατρεία των Ήλιου και Σελήνης και άλλων ουρανίων σωμάτων, όπως και ό Πλάτωνας αποκαλύπτει: «Μου φαίνεται δηλαδή ότι οι πρώτοι άνθρωποι, ..ελάτρευαν μόνο αυτούς τους θεούς , τους οποίους τώρα ακόμα πολλοί βαρβαρικοί λαοί λατρεύουν , δηλαδή τον ήλιο και την σελήνη και την γή και τα άστρα και τον ουρανό . Επειδή λοιπόν έβλεπαν ότι όλα αυτά εκινούντο πάντοτε με ταχύτητα και ότι πάντοτε έτρεχαν , από αυτή την σημασία του θέω, {τρέχω}θεούς τους ονόμασαν . Ύστερα όμως όταν παραδέχθηκαν και ελάτρευαν όλους τους άλλους θεούς , που και σήμερα λατρεύουμε , με το ίδιο όνομα τους ονόμασαν πλέον.» Και όπως παραδέχεται, οί θεοί του Δωδεκάθεου και πλείστοι άλλοι μικρότεροι πού αποτελούσαν την τότε θρησκεία, δεν ήταν παρά τά ουράνια σώματα του ηλιακού μας συστήματος μέσω των οποίων ορίζονται ενεργειακές ιδιότητες επί των όντων, καθώς και ηλεκτρομαγνητικοί επηρεασμοί. Σήμερα θα μπορούσαμε κάλλιστα να πούμε , πώς ή ανάμνηση εκείνης της θρησκείας διατηρείται μέσα από την Αστρολογία. Αν και τά θεμέλια της θρησκείας του Δωδεκάθεου έχουν ως βάση μια πανάρχαια επιστήμη πού μεταδόθηκε από τους εκ του Σείριου «Θεούς» , την πραγματική γνώση την κατείχαν λίγοι και μυημένοι, απόγονοι φωτεινού σπέρματος. Και ενώ έχει μεταδοθεί ανά τους αιώνες, και σύμφωνα με την εξέλιξη των γόνων πού διαμόρφωσαν τις ανθρώπινες γενιές, μέρος μεγάλο της αλήθειας ,και ενώ ό Σωκράτης, ως δάσκαλος των φιλοσόφων, επεδίωξε μέσω της διαλεκτικής εκμαιεύσεως να δώσει την δυνατότητα στον άνθρωπο να αφυπνίσει τον αληθινό εαυτό του, και ενώ ό Χριστός, ως δάσκαλος του ανθρώπου, θέλησε να περάσει το μήνυμα της αληθινής οδού προς την αθανασία, δηλαδή την επανένωση μας με τον Πνευματικό μας πρότυπο μέσα από το οποίο θα ανακαλύψουμε τον Εαυτό μας και την Ελευθερία μας, οί κρατούντες τά ηνία της ανθρωπότητας Άτλαντες, επιβάλουν το ψεύδος και τον σκοταδισμό, ποδηγετούν την ανθρωπότητα μέσα από την δημιουργία θρησκειών πλάνης και φόβου Θεού . Έτσι δημιουργήθηκε και ό Χριστιανισμός, ο Ισλαμισμός, ο Βουδισμός και κάθε -ισμός , με πρότυπο τον Εβραϊσμό.
Όμως ό άνθρωπος πού έχει ξεπεράσει τις δοξασίες και τις προκαταλήψεις , έχει εννοήσει την ύπαρξή του με την ενίσχυση της θελήσεώς του και έχει εμπνευστεί ή ουσία της πίστεώς του προς την αναζήτηση του πνευματικού του αθάνατου εαυτού, είναι αυτός πού θα γίνει ό οδηγός της απελευθέρωσης της ανθρωπότητας από τά δεσμά πού της έχουν επιβληθεί.
Ανάμεσά μας υπάρχουν, οι «φωτεινοί άνθρωποι», οι «άνθρωποι της εξέλιξης» , και οι « άνθρωποι του σκότους». Οι πρώτοι έχουν την ικανότητα να περνάνε δια μέσω του ηλιακού φωτός και να αντικρίζουν το φώς της Τρισηλίου Θεότητας. Οι της εξέλιξης βρίσκονται στο υπό κάτω της Σελήνης χώρο, εγκλωβισμένοι από την γήινη ατμόσφαιρα. Αυτοί του σκότους , είναι υπό κάτω της Γής , οι υπογήϊνοι. Στους πρώτους άνηκαν οι Έλληνες ημίθεοι που οι ψυχές τους έρχοντο απευθείας από τον χώρο - πύλη εισόδου του Θείου Δημιουργικού Πνεύματος , τον Σείριο. Την πύλη αυτή σήμερα διαβαίνουν οι άγιοι και ενάρετοι άνθρωποι που έχουν ενεργοποιημένη την Επίφυση .
Οι της δεύτερης κατηγορίας , είναι αυτοί που διαθέτουν και Επίφυση, αλλά και το 5ο στοιχείο , τον Αιθέρα. Ο Αιθέρας θα πρέπει να εννοηθεί και να ταυτισθεί με το φέρων μέσον του Πνευματικού Φώτός. Αυτοί έχουν την δυνατότητα , καθώς η Επίφυσή τους είναι ενεργοποιημένη, να επανα-ανακτήσουν την επαφή τους , και μέσω τού Πνευματικού φωτός να διαφύγουν από τον εγκλωβισμό του γήινου χώρου, και οι οποίοι ανήκουν στους εκ του θεϊκού γένους προερχόμενους.
Αλλά επίσης, και οι έχοντες «υποψία» επαναλειτουργίσεως της απονεκρωμένης τους Επίφυσης, οι χρησιμοποιούντες μόνο την Υπόφυση. Αυτοί ανήκουν στο γένος του Προμηθέα με το «ολίγον Πύρ». Στην θέση αυτή έχουν πέσει
σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι των οποίων η θέληση έχει σχεδόν εκμηδενισθεί μέσω του ελέγχου του νού τους.
Τέλος , οι υπογήϊνοι, οι μη έχοντες Επίφυση , άρα και καμμιά δυνατότατα επαφής με το Θείο Φώς, οι ανίκανοι να
δούν και αυτό το φώς του Ήλιου. Σε αυτούς ανήκουν οι ριχθέντες στα Τάρταρα Άτλαντες.
Ως σώμα μας, ορίζουμε την δομημένη εκείνη μορφή από τα γήινα στοιχεία της ύλης που διαθέτει συγκεκριμένες δυνατότητες γιατί βρίσκετε κάτω από την υποταγή των νόμων που διέπουν τον χώρο του Τριτόκοσμου. Αυτοί οι νόμοι ερευνούνται από την Φυσική επιστήμη.
Ως ψυχή μας , ορίζουμε και ονομάζουμε την ενέργεια της ζωής που βρίσκετε μέσα μας και ζωοποιεί το σώμα μας μέσω του αίματος. Θεωρητικώς θα μπορούσαμε να πούμε, πώς τον χώρο τον οποίο καθορίζει ως σώμα της μέσα στο σώμα μας, δηλαδή τα σημεία με τα οποία συνδέεται και εφάπτεται, είναι το ενδοκρινικό ορμονικό μας σύστημα, τα επτά σημεία πού ονομάζει η ανατολική φιλοσοφία charkas , και όλα όσα σχετίζονται με το υγρό στοιχείο. Τα μέρη αυτά ερευνά η επιστήμη της Χημείας.
Ως Νοητικό , ορίζουμε και αποκαλούμε τον εγκέφαλό μας και τις λειτουργίες του, σαν μια πύλη από όπου λαμβάνουμε και στέλνουμε δονήσεις επαφής με όλη την δημιουργία και τον Θεό. Αυτός που έχει την εξουσία του ενδιάμεσου συνδετικού παράγοντα επικοινωνίας είναι η σκέψη μας.
Θα αναφερθώ σε ένα ακόμα απόσπασμα από τά πειράματα υπνωτισμού στην Πράγα. Η ερώτηση ήταν, «…πότε παρουσιάζετε η ψυχή;» . Και η απάντηση, «Μόλις γεννήθηκε το παιδί, παρουσιάσθηκε μια τόσο δα μικρούλα ψυχή στο ίδιο μέγεθος του κορμιού του…» . Ερώτηση, «Από πού ήρθε;» . «Όταν το παιδί αναπνέει για πρώτη φορά τότε παρουσιάζετε η ψυχή…Μόλις το κεφάλι βγεί από το σώμα τότε το παιδί αρχίζει να αναπνέει και εκείνη ακριβώς την στιγμή την βλέπω σαν να ξεπετάγεται από το στόμα του , σαν να έχει βγεί με την ανάσα του , σαν καπνός …η ψυχή πηγαίνει πάνω στο κεφάλι του στο μέτωπό του , ανεβαίνει στα μάτια του , κάνει μια στροφή…και αφήνει στον εγκέφαλο, κοντά στην παρεγκεφαλίτιδα ένα σύννεφο- πνοή, μετά γυρίζει πίσω ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο και τότε το παιδί την εκπνέει και εκείνη παίρνει την θέση της πίσω από την πλάτη του παιδιού.»

ΕΠΙΦΥΣΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΕΠΑΦΗΣ

Αυτό πού μπορεί να σε κάνει να έχεις άμεση σύνδεση με μια και μόνο νοερή σκέψη προς το φώς της δημιουργίας , είναι ή Επίφυση. Ο κεντρικός αδένας του εγκεφάλου μας είναι αυτός πού μας ανοίγει την πύλη για την υλοποίηση κάθε ιδέας πού βρίσκει την πραγμάτωσή της στον μορφικό κόσμο.
Στο βάθος του εγκεφάλου μας υπάρχει ένας αδένας που ονομάζεται Επίφυση. Η επιστήμη της ιατρικής λέει πώς αυτός απενεργοποιείται μετά το 7ο χρόνο της ανθρώπινης ηλικίας και θεωρείτο μέχρι πρότινος μή σημαντικός . Το 7ο έτος είναι πολύ σημαντικός χρόνος και συνδέεται με την μυέλωση του εγκεφάλου.
Ο φλοιώδης εγκέφαλος είναι ο σκεπτόμενος νούς μας. Ενώ η Επίφυση είναι ό κρίκος πού μας συνδέει με το Πνευματικό μας πρότυπο. Η Επίφυση , πού συνδέεται με το Νοητικό, εκφράζει την Χρυσή εποχή και την πρώτη Ιδέα. Ως πρώτη Ιδέα ορίζεται το Πνευματικό μας Εγώ από όπου απορρέει ή μορφική πραγμάτωση. Η Επίφυση χαρακτηρίζεται από την έννοια Φώς και αντιστοιχεί στην έκφραση τού Ήλιου. Είναι ο αδένας που δονεί τα ηλεκτρομαγνητικά πλέγματα να συνθέσουν τον κόσμο και τις μορφές.
Όμως γιατί οι άνθρωποι έχουν άγνοια για την δύναμή τους αυτή; Μήπως γιατί δεν έχουν όλοι αυτή την δυνατότητα; Στον κόσμο μας, υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει η φυλή των Τιτάνων- Ατλάντων, που χρησιμοποιώντας τα ίδια εκείνα μέσα που διέθετε στην τότε εποχή , επιδιώκει την με κάθε δύναμη αποκοπή μας από την «επαφή» , και κατ’ επέκταση απενεργοποίηση της Επιφύσεώς μας, και την όλο και βαθύτερα πτώση μας στην ύλη .
Αυτό το γένος που έριξε ο Δίας στα Τάρταρα και το οποίο αντιμετώπισαν οι Αθηναίοι νικηφόρα, συνεχίζει να ζεί ανάμεσά μας . Είναι άρπαγες , ασεβής , ανήθικοι, ασυνείδητοι. Είναι το γένος των Ατλάντων πού ζεί στον υπόγειο κόσμο και πού υποχείριά τους έχουν στην επιφάνεια του πλανήτη τους υλιστές Εβραίους. Το γένος αυτό του Σκότους΄, είναι αυτοί πού αποκαλούνται « το κακό του κόσμου» και ο Σατανάς.
Αυτοί έπεσαν στην εγωιστική μικροκοσμική ψευδαίσθηση κατοχής και κυριαρχίας , και απέκοψαν κάθε επαφή με τον κόσμο από όπου προήρθαν, από την αυτόνομη ιδεατή τους προΰπαρξη δηλαδή, και έγιναν όντα του κόσμου της υλικής κατάστασης των πρώτων μορφών.
Στο φιλοσοφικό επίπεδο συνηθίζεται να λένε πώς, κάθε τι πρίν δημιουργηθεί υπάρχει σαν ιδέα. Οι ιδέες των όντων και των πραγμάτων βρίσκονται σε ένα πεδίο που ο Πλάτωνας το ονόμασε Κόσμος των Ιδεών. Μιλούσε για τον καθαρό και φωτεινό κόσμο , τον θεϊκό , εκεί όπου έχει πρόσβαση η φωτεινή σκέψη η οποία εργάζεται με τις ιδέες πνευματικά. Είναι το Θεϊκό Πνεύμα που καθοδηγεί την χαοτική ανυπαρξία να υπάρξει σε αρμονικές μορφές . Είναι η Νοημοσύνη και η Θεία Πρόνοια που διέπει την δημιουργία.
Στον κόσμο αυτόν των ιδεών , έχουμε πρόσβαση μέσω των ανώτερων συλλογισμών και διανοήσεων, και μέσω της προσευχής, που μας ανοίγετε η πύλη εισόδου που είναι η Επίφυση. Με αυτόν τον τρόπο ενεργοποιείται ο συντονισμός και ή επαφή με τον φωτεινό μας εαυτό.
Ο γήινος ηλεκτρομαγνητισμός, η Οργόνη όπως την αποκαλούσε ο Ράιχ, που είναι η ενέργεια της κίνησης των ηλεκτρονίων , προσφέρει την δυνατότητα για να δομηθεί η μορφή. Όμως, ο ηλεκτρομαγνητισμός, φέρει μόνο την δυνατότητα . Πάνω σε αυτήν την δυνατότητα θα πρέπει να επιδράσει ή ιδέα και να δώσει μια μορφή. Το στοιχείο του Αιθέρα, που είναι ο από τον Υπερουράνιο χώρο δημιουργικός έρως, αυτός πού ενώνει τά στοιχεία, είναι το μέσον . Μέσω τού Αιθέρα κινείται η ψυχή και μορφοποιεί μεταφέροντας την ιδέα. Ο Αριστοτέλης , τον Αιθέρα τον καταχωρεί υπεράνω της ατμόσφαιρας , στον καθαρό χώρο . Το λέει 5ο στοιχείο , τέλειο , με αέναον κυκλική κίνηση περί την Γη και κατά την φορά του Ουρανού. Από το «περί-στροφή», και το «περί την στέρεα ύλη» προέρχεται και «το περιστέρι» ως σύμβολο του Αγίου Πνεύματος που περιστρέφετε γύρο από τον κόσμο και τον εμπνέει με νέες ιδέες που τον μορφοποιούν και τον εμπλουτίζουν.
Ο Εμπεδοκλής το χαρακτηρίζει ως Κοσμογονικό στοιχείο, ενώ οι Ορφικοί το θεωρούν Ψυχή του Κόσμου . Υμνήθηκε από τον Ορφέα ώς αυτό που φέρει την ζωή.
« Ω εσύ που έχεις το υψηλό κράτος του Διός που είναι πάντοτε ακατανίκητο και έχεις και μέρος των άστρων , του ήλιου και της σελήνης , που δαμάζεις τα πάντα και φυσάς φωτιά και είσαι ο σπινθήρας της ζωής εις όλα τα ζωντανά πλάσματα . Αιθήρ που φαίνεσαι από υψηλά και είσαι το άριστο στοιχείο του κόσμου ω λαμπρό βλαστάρι , που φέρεις το φως και φέγγεις με τα άστρα, εσέ παρακαλώ και σε παρακαλώ να είσαι ήπιος και γαλήνιος εις εμάς».
Η πρόσβαση λοιπόν στον αιθερικό κόσμο των ιδεών, έχει άμεση σχέση με την πνευματικότητα. Είναι η οδός μέσω της οποίας συνδέετε κατά τρόπο τινά ένα άτομο του μορφικού κόσμου, με τον ιδεατό. Την πρόσβαση αυτή μας την παρέχει η Επίφυση.
Οι Άτλαντες , οι οποίοι είχαν πρό πολλού χάσει την θεικότητα τους όπως μας λέει και ο Πλάτωνας , μαζί έχασαν και την επαφή τους με τά ουράνια Δημιουργικά Πεδία , και κατ’ ακολουθία τους απονεκρώθηκε και η επίφυση. Ως αποτέλεσμα ήταν να έχουν ανάγκη να «υλοποιούν» τις σκέψεις τους με την χρήση υλικών στοιχείων. Έτσι ανέπτυξαν την τεχνολογία εφαρμόζοντας σε αυτήν τις αρχές των ουράνιων γνώσεών σε γήινο επίπεδο .
Οι Έλληνες, αυτοί που προέρχονται από το γένος των Θεών, των Ημίθεων και των Ηρώων, δεν έχουν σχέση με τα Μεταλλικά γένη . Το ηρωικό αυτό γένος, το θειικά απεσταλμένο, κρατώντας την πνευματική επαφή, ανέτρεψε πολλάκις τα εξουσιαστικά ατλάντεια σχέδια των επίδοξων παγκόσμιων επικυρίαρχων, για τους οποίους απαιτητική ανάγκη είναι η αποκοίμιση της δύναμης αυτής των Ελλήνων και η επικράτηση μιας υλικής μονοδιάστατης πραγματικότητας. Άλλωστε όλα τα προγράμματα για τον Έλεγχο του Νού , αυτόν τον σκοπό είχαν και έχουν. Να ερευνήσουν από την μια και να «μαντρώσουν» μέσω του ελέγχου, όσους διαθέτουν ακόμα εν ενεργεία αυτήν την δύναμη, όπως έκαναν άλλωστε με το κάψιμο των μαγισσών κατά τον μεσαίωνα, και από την άλλη για να χρησιμοποιήσουν προς δικό τους όφελος τα άτομα αυτά.
Έρευνες ετών έχουν γίνει πάνω στο θέμα «Έλεγχος του Νού» για να μπορέσουν να υποβάλλουν την ανθρώπινη θέληση. Δεν είναι τυχαίο . Η Ελεύθερη Θέληση , σημαίνει και σηματοδοτεί την επεξεργασία, τον έλεγχο και την συνειδητοποίηση κάθε σκέψεως, λόγου, και πράξεώς μας , μέσα από το φίλτρο ανάλυσης των ενοποιημένων ημισφαιρίων του εγκεφάλου μας , πού επιτυγχάνετε με την εναρμόνιση του νοητικού-λογικού φλοιώδους νεοεγκεφάλου = νοητικό, με τον παλαιό εγκέφαλο, την παρεγκεφαλίτιδα = ψυχονοητικό. Όλες αυτές οι «μηχανές» και τά «μηχανήματα», ανήκουν στους υπογείους Άτλαντες βέβαια οι οποίοι είναι οι εμπνευστές και καθοδηγητές των υποχειρίων των. Μην πιστεύεται ότι είτε η Αμερική είτε η Ρωσία, δύο τουλάχιστον από τα μεγαλύτερα ερευνητικά κέντρα του κόσμου , έκαναν αυτή την πολυδάπανη έρευνα για τον έλεγχο του νού , μόνο και μόνο για λόγους κατασκοπίας μεταξύ τους. Την δεκαετία του 50 οι Ρώσοι ανέπτυξαν εξαιρετικά το πρόγραμμα για τον έλεγχο του νού με την χρήση χαμηλών συχνοτήτων. Έψαχναν και έπαιρναν στα εργαστήρια τους όσους είχαν ξεχωριστές ικανότητες, με σκοπό, μέσω διαφόρων ερευνών, να ερευνήσουν τον τρόπο με τον οποίο θα τις απενεργοποιήσουν, ώστε περαιτέρω να αποδυναμώσουν με την κατάλληλη τεχνολογία τις δυνάμεις αυτές μαζικά στα πλήθη. Και βέβαια τα ίδια αυτά τεχνολογικά μέσα τους χρησίμευσαν αργότερα για την πλύση εγκεφάλου του καταναλωτικού κοινού μέσω της διαφημίσεις , άχρηστων κατά το πλήθος προϊόντων . Στην Αμερική με την CIA και μέσω του προγράμματος «Πανδώρα», δηλαδή ηλεκτρονικός έλεγχος του νού, έκαναν έρευνες σε σχέση με την αλλαγή της συμπεριφοράς με την χρήση ηλεκτρομαγνητικών επιρροών πάνω στους ανθρώπους. Γνωρίζουμε πώς το σώμα μας όπως και κάθε σώμα περιβάλλεται από μια ηλεκτρομαγνητική αύρα η οποία επηρεάζεται από άλλες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες. Όπως θα δούμε πιο κάτω , ο ηλεκτρισμός εκπέμπεται από τον εγκέφαλο , και ο μαγνητισμός από την ψυχή. Και τα δύο δημιουργούν ένα πεδίο συνοχής γύρο από το σώμα που κάνει το κάθε ζώντα οργανισμό μια ξεχωριστή μονάδα. Ο άνθρωπος μέσω της νόησης και της θέλησης μπορεί να ελέγξει και να κατευθύνει αυτό το πεδίο. Να αυτοιασθεί, να καταρρίψει τους φυσικούς νόμους, να γίνει αθάνατος. Για να συμβεί όμως αυτό , θα πρέπει να έρθει σε επαφή με το Πνευματικό του πρότυπο. Να λάβει δηλαδή Επιφοίτηση από το Άγιο Πνεύμα.

ΘΑΛΑΜΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ
ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ

Η Επίφυση, διεγείρεται μέσω του οραματισμού, της προσευχής και του διαλογισμού. Την διέγερσή της, την προκαλεί η Φαντασία μέσω του Θαλάμου του εγκεφάλου και αναλόγως αντίστροφα μέσα στον Θάλαμο η Επίφυση προβάλει τις συμπαντικές πληροφορίες που είναι γνώσεις της ψυχής.
Υπάρχει κάτι μέσα μας πού μας ενώνει με τά Θεία πεδία. Είναι μια θαυματουργική δύναμη πού κινητοποιείται από την Επίφυση. Άς ρίξουμε μια ματιά που βρίσκεται και πως λειτουργεί αυτή η δύναμη μέσα στόν εγκέφαλο μας.
Η Δύναμη αυτή βρίσκετε στο μαγικό σημείο που λέγετε Θάλαμος. Ρίχνοντας μια πρακτική ματιά για το τι συμβαίνει εκεί μέσα, θα δούμε ότι σύμφωνα με την ιατρική, έχει αποδειχθεί πώς όποια πληροφορία έρχεται στον νού μας μέσω των αισθήσεων , περνά πρώτα από το σημείο εκείνο του εγκεφάλου μας που λέγεται θάλαμος . Από αυτόν μεταβιβάζεται στον φλοιό για να γίνει η επεξεργασία και η ανάλυση, και τέλος η συνειδητοποίηση. Μετά επιστρέφει και πάλι στον θάλαμο. Αφού λοιπόν γίνει η εργασία αυτή, η πληροφορία παίρνει τον δρόμο για το σημείο που ονομάζεται αμυγδαλές, οι οποίες βρίσκονται στους κροτάφους. Οί κροταφικές αμυγδαλές ενεργοποιούν τις συναισθηματικές και σωματικές αντιδράσεις μας, δια μέσω τού ερεθισμού του ορμονικού μας συστήματος, του Ενδοκρινικού. Αλλά θυμηθείτε αυτό που είπαμε πιο πάνω, πώς ο συναισθηματικός παράγοντας εκφράζετε στην ψυχή. Άρα, όταν η πληροφορία έχει ελεγχθεί από το Νοητικό και βρίσκετε υπό την αρχή της θελήσεως, η συγκινησιακή αντίδραση δεν θα ταράξει την ψυχή που κατά αυτόν τον τρόπο θα διατηρήσει την καθαρότητά της και δεν θα φορτωθεί με υλικά στοιχεία που την δεσμεύουν. Να ξέρετε πώς το Ψυχικό τμήμα που εξαρτάται από την ψυχή, συνδέεται με το ενδοκρινικό το οποίο είναι αυτό που ενεργεί πάνω στο σώμα, και που με την σειρά του επηρεάζει την αρμονία του.
Όμως, όταν τελούμε σε ασυνείδητη κατάσταση, δηλαδή χωρίς την συμμετοχή της λογικής ανάλυσης, συμμετοχή του νοητικού, αλλά ορμώμενοι από τον πειρασμό του αρχαίου όφη των ενστίκτων , η πληροφορία περνά απευθείας από τον θάλαμο στις κροταφικές Αμυγδαλές χωρίς να κάνει την διαδρομή από τον φλοιό. Αυτό σημαίνει δημιουργία ασυνείδητων συναισθηματικών αντιδράσεων που συσσωρεύονται στην αποθήκη του υποσυνείδητου , την Παρεγκεφαλίτιδα, και έχουν ως αποτέλεσμα την ψυχική διαταραχή . Για να καταλάβουμε καλύτερα αυτή την διαφορά, φανταστείτε ότι, ο εγκέφαλός μας για να επεξεργασθεί συνειδητά κάποιο δεδομένο , χρειάζεται 500 χιλιοστά του δευτερολέπτου, την στιγμή που ο ασυνείδητος αισθητηριακός εντοπισμός του ίδιου δεδομένου, γίνεται σε χρόνο 150 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Δηλαδή αλλιώς, το υποσυνείδητο , δέχεται 20.000.000 πληροφορίες του έξω χώρου, ενώ ο συνειδητός νούς στον ίδιο χρόνο προλαβαίνει να επεξεργασθεί μόνο 40 από αυτές. Αν συνειδητός νούς είναι ο εγκέφαλος μας, υποσυνείδητο είναι ή παρεγκεφαλίτιδα. Εδώ θα πρέπει να δώσετε πολύ προσοχή για να καταλάβετε την σοβαρότητα του θέματος «Παρεγκεφαλίτιδα». Μέσα σε αυτόν το παλαιό εγκέφαλο, τον πρωταρχικό, βρίσκετε μια απέραντη αποθήκη μνήμης γενεών. Μια βιβλιοθήκη γνώσεων όλης της Δημιουργίας. Εκεί μέσα μπορούμε να ανατρέξουμε και να βρούμε τις αλήθειες για όλα. Όταν λέγετε η φράση «άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου» , υπονοείται ή παρεγκεφαλίτιδα. Όπως είπαμε πιο πάνω, η ψυχή «…κάνει πρώτα μια στροφή μέσα στον εγκέφαλο και αφήνει εκεί στην παρεγκεφαλίτιδα ένα σύννεφο, μια ιδέα πνοής» , αυτό που ονόμασαν δεύτερο Εγώ και λειτουργεί και ενεργεί μαζί με την σκέψη και την θέληση του ανθρώπου. Την παρεγκεφαλίτιδα ονομάζουν και Δέντρο της Ζωής. Γιατί θα πρέπει να νοήσουμε πώς αυτό είναι το σημείο σύνδεσης της ψυχής. Όταν έχουμε πρόσβαση στην βιβλιοθήκη της με τον συνειδητό μας νού, τότε κατέχουμε όλη την φιλοσοφία της ζωής. Αυτή είναι άλλωστε η εξέλιξη της ψυχής. Να βγεί από την «Λήθη» μέσω της θελήσεως μας. Πρόσβαση μπορούμε να έχουμε όταν υπάρχει συνεργασία με τον εσωτερικό μας εαυτό. Με το λεγόμενο «δαιμόνιό» μας, όπως ο Σωκράτης. Ο εσωτερικός μας εαυτός είναι τό αμίλητο υποσυνείδητο που κρύβετε στην Παρεγκεφαλίτιδα. Είναι η ψυχή μας με την οποία έχουμε χάσει την σχέση. Όταν ο νούς μας δεν συνδέετε μέ το εσωτερικό μας εγώ, τότε αυτός είναι ανίκανος να εκφράσει τις δυνάμεις και τις ικανότητές του. Για να βρεί την έκφρασή του θα πρέπει να του δώσει το βήμα του λόγου ο νούς μας. Η αποδυνάμωση της προσοχής και της θελήσεως μας, γίνεται από την Ατλαντοσυμμορία που εκφράζει τον αρχαίο όφη, μέσω του ελέγχου του νού , με τον διασκορπισμό της προσοχής και τον σκόπιμο βομβαρδισμό ειδήσεων- πληροφοριών που ερεθίζουν τον συναισθηματικό μας κόσμο, και ταράζουν το επιθυμητό της ψυχής μας, εφόσον έχει επιτευχθεί ο διαχωρισμός νού – ψυχής, ή συνειδητού - υποσυνείδητου . Έτσι ο νούς μας παραμένει αμέτοχος και ανενεργός, υποταγμένος στα πάθη που δημιουργούν οι «αναθυμιάσεις» που προέρχονται από τις αποθηκευμένες και μη επεξεργασμένες εντυπώσεις, έρμαιο στην θέληση των καθοδηγητών, και εξαρτημένων από το κατεστημένο του αρχαίου συστήματος ποδηγέτησης.
Αυτό όμως που μας έχουν στερήσει κατά βάση, είναι η έκφραση της φαντασίας μας , η οποία αναπτύσσεται μόνο με την συνλειτουργία του συνειδητού με το υποσυνείδητο. Ο χώρος μέσα στον οποίο προβάλλετε είναι ΄ο Θάλαμος. Το μαγικό σημείο λοιπόν , αλλά και σημείο ανάπτυξης και έκφρασης της Φαντασίας, είτε μέσω του υπερφυσικού από την μια πλευρά με την επίδραση της Επίφυσης, είτε της υλικής πραγματικότητας από την άλλη μέσω της Υπόφυσης, βρίσκετε μέσα στον εγκέφαλό μας και λέγεται Θάλαμος. Στο κέντρο αυτό , βρίσκεται η Υπόφυση και η Επίφυση. Ο Θάλαμος ακόμα , είναι το σημαντικό σημείο που μας δίνει την δυνατότητα του οραματισμού. Εκεί όπως είπαμε λειτουργεί η Φαντασία που είναι η αιτία της δημιουργίας. Γιατί και ο Θεός την Φαντασία Του χρησιμοποίησε για να δημιουργήσει το κάθε τι , μέρος του οποίου είμαστε και εμείς. Με άλλα λόγια είναι το καθοριστικό σημείο όπου δρά η Θέληση.
Ο Θάλαμος λοιπόν δημιουργεί μέσω των παλμικών δονήσεων από τον αισθητό κόσμο εικόνες , τις οποίες του τις μεταβιβάζει ο υποθάλαμος ο οποίος βρίσκεται στο οπτικό χίασμα μαζί με την υπόφυση. Έχουμε δηλαδή κάτι σαν «αίθουσα προβολής», όχι μόνο των αισθητών, αλλά και εικόνων που προέρχονται από τις εσωτερικές μας σκέψεις , αλλά και από τον κόσμο των Ιδεών και του Πνεύματος, μέσω της επιτάχυνσης της παλμικής συχνότητας που προέρχεται από την Επίφυση. Την δημιουργική φαντασία δηλαδή.
Έτσι η Υπόφυση, συνδέεται με το ρήμα «βλέπω», είτε με την όραση, είτε με την ηθελημένη φαντασία την κατόπιν σκέψεως και ανάλυσης, δηλαδή τον συνειδητό οραματισμό του νού . Ενώ η Επίφυση , συνδέεται με το ρήμα «γνωρίζω», είτε με την διορατική σκέψη είτε με την διαίσθηση μέσω της ενοποίησης συνειδητού και υποσυνείδητου.
Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε που βρίσκετε ή ικανότητα και ή δύναμη της πίστεως και των θαυμάτων. Στο συνταίριασμα Επίφυσης- Υπόφυσης , και της φαντασίας μέ την προβολή εικόνων – σκέψεων στον Θάλαμο. Ο νούς κάνει την σκέψη , η ψυχή την εμψυχώνει και η καθοριστική εικόνα πού δημιουργείται δονείται ως πληροφορία στο πεδίο της υλοποίησης.
Μέσω της δραστηριοποιήσεως αυτών εκπέμπονται ηλεκτρικές ώσεις στον χώρο. Οι ηλεκτρικές αυτές ώσεις – εικόνες , με την συγκινησιακή διέγερση του ψυχικού παράγοντα, μαγνητίζουν τα στοιχεία εκείνα στο μορφογενετικό χώρο και δημιουργούν την πραγματικότητά μας. Μια πραγματικότητα που θα έπρεπε να ήταν αυτή της ευτυχίας και της χαράς όπως του Χρυσού γένους και όχι της δυστυχίας και του πόνου όπως αυτού που ζούμε σήμερα.
Και ενώ οι Έλληνες διαθέτουν Επίφυση, που τους δίνεται η δυνατότητα πρόσβασης στην «Γνώση» , οι Άτλαντες έχοντας χάσει την επαφή με την Επίφυση δηλαδή έχει απενεργοποιηθεί, και ενεργούν μόνο μέσω τής «Υπόφυσης» που σημαίνει ότι μόνο «βλέπουν». Αυτή η διαφορά είναι πολύ σημαντική γιατί μας λέει πώς η μόνη δυνατότητά τους είναι η «αντιγραφή» και η επανάληψη μιας ουράνιας γνώσης, με τεχνητό τρόπο και κάτω από τους νόμους της φύσης, χωρίς πρόσβαση στην ίδια την ουράνια αυτή δύναμη που έχει και άμεση σύνδεση με την ψυχή. Έτσι η Επίφυση ,που όπως αναφέραμε συνδέεται με την παρεγκεφαλίτιδα, τον εσωτερικό μας εαυτό, δηλαδή το υποσυνείδητο, και εφόσον η παρεγκεφαλίτιδα συνδέεται με την ψυχή, κατά τον ίδιο λόγο και η επίφυση έχει και την επωνυμία «Έδρα της Ψυχής» .
Η σημαντικότητα μάλιστα αυτού του εγκεφαλικού αδένα , της Επίφυσης, φθάνει μέχρι του σημείου τού να μας δίνετε η δυνατότητα του ελέγχου της επέκτασης των τελομερών των κυττάρων μας, ώστε να αποκτήσουμε μακροζωία ή ακόμα και αθανασία. Μην σας φαίνεται καθόλου περίεργο. Σύμφωνα με έρευνες που γίνονται σε επιστημονικό επίπεδο, στις άκρες των κυττάρων βρίσκονται τα στοιχεία εκείνα που ονομάζονται τελομερή και προστατεύουν το κύτταρο κατά την διαίρεσή του. Με το πέρασμα του χρόνου όμως εκφυλίζονται και έτσι παύει η διαίρεση και έρχεται το τέλος. Το 1961 ο Leonard Hayflick είχε ανακαλύψει πώς το γήρας προέρχεται όταν σταματήσει η διαίρεση των κυττάρων που έχει ένα όριο . Σήμερα γνωρίζουμε πώς το όριο αυτό είναι τα τελομερή. Σε έρευνες που γίνονται , με την χρήση του ενζύμου τελομεράση επιδιώκεται η διεύρυνση του ορίου αυτών των άκρων.
Όμως είναι μόνο έτσι τα πράγματα; Μήπως όλα αυτά ισχύουν μόνο για όσους δεν διαθέτουν Επίφυση; Μήπως μπορούμε από μόνοι μας να ελέγξουμε αυτές τις κυτταρικές άκρες; Γιατί , η Επίφυση παράγει μια ορμόνη , έναν νευροδιαβιβαστή μέσω χημικών διαδικασιών συμμετοχής της Σερατονίνης , που λέγεται Μελατονίνη , η οποία είναι ένα είδος ελιξιρίου της ζωής, αφού από αυτήν εξαρτώνται πολλές ζωτικές λειτουργίες του οργανισμού μας, καθώς επίσης είναι η καλύτερη πηγή ικανότητας αντίδρασης του στις ασθένειες. Το ένζυμο ΗΙΟΜΤ (υδροξυ-ινδολο-Ο-μεθυλοτρανσφεράση) αποτελεί το κλειδί της παραγωγής της μελατονίνη και βρίσκεται μόνο στην επίφυση. Όμως, πέρα και από αυτό , υπάρχει μέσα σε όσους την έχουν, αλλά και συγχρόνως μαζί έχουν ενεργοποιήσει την Επίφυση, η ικανότητα μιας απλής εντολής προς όλα τα σημεία του σώματός μας για αναδόμηση και συντήρηση του οργανισμού μας, ώστε να παραμένουμε υγιείς και νέοι . Και αυτό οφείλετε στην γνώση της μυστικής βιβλιοθήκης που εδρεύει στην παρεγκεφαλίτιδα. Είναι κάτι σαν την κβαντική πληροφορία. Σαν το βιολογικό μας πρότυπο που είναι η ιδέα του εαυτού μας στον αιθερικό κόσμο και που μέσω της θελήσεως προβάλουμε στον Θάλαμο και που κατ’ επέκταση ενεργεί πληροφοριακά στο σώμα . ‘Όμως για την εκροή αυτής της ουσίας, μέσα στον μορφικό χωροχρονικό μας είναι, θα πρέπει να έχουμε , όπως είπαμε πιο πάνω, Επίφυση. Αν η Επίφυση είναι ο αδένας του εγκεφάλου του οποίου ένα από τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι η παραγωγή Σερατονίνης που με την σειρά της παράγει την Μελατονίνη η οποία θεωρείται ο ρυθμιστής του σώματος , τότε τι μπορεί να σημαίνει το ότι στους ενήλικες αποτιτανώνεται ; Ποιος αναλαμβάνει το ρόλο του ρυθμιστή; Η Μελατονίνη βέβαια και πάλι, όμως με μια σημαντική διαφορά. Είναι αυτή που παράγετε από την Σερατονίνη άλλων ιστών του σώματος. Συγκεκριμένα , από την γαστρεντερική οδό. Και η διαφορά της είναι ότι, η Μελατονίνη που προέρχεται από την Σερατονίνη που παράγετε στην Επίφυση , οφείλετε στην επίδραση που δημιουργεί το αμινοξέο Τριπτοφάνη. Αυτό δημιουργείται από την επιρροή επί της Επιφύσεως των φωτονίων.
Η Μελατονίνη που παράγεται από την γαστρεντερική οδό, και η οποία αντικαθιστά τον ρόλο, τής από τήν Επίφυση προερχόμενης, είναι ότι η πρώτη εκφράζει το μεγαλύτερο ανθρώπινο δυναμικό του πλανήτη που έχει αποκοπεί από την θεϊκή του επαφή , ενώ η δεύτερη αφορά ένα μικρό μέρος ανθρώπων που έχουν σε ενεργοποιημένη κατάσταση , ή ενεργοποίησαν την Επίφυση , και διατηρούν την επαφή με την πρώτη αρχή μέσω της συνειδητοποίησης του εαυτού των.
Η ενεργοποιημένη Επίφυση δέχεται και λαμβάνει μηνύματα από τον κόσμο των Ιδεών. Ο Θάλαμος του εγκεφάλου, είναι η πύλη μέσα από την οποία περνούν , οι εικόνες των μορφών , τα ακούσματα των ήχων, αλλά και οι ιδέες που μετουσιώνονται σε εικονικές μορφές με την φαντασία. Έτσι θα μπορούσαμε να πούμε πώς η φαντασία είναι το φάσμα των ιδεών πρίν υλοποιηθούν σε μορφές. Η υλοποίηση γίνεται μέσω του ηλεκτρικού ενεργειακού πεδίου που δονείται στον κοσμικό χώρο από τα εγκεφαλικά κύματα. Η δυνατότητα όμως του να πραγματοποιηθεί και στο υλικό επίπεδο η ιδέα- εικόνα του νού μας , χρειάζεται την συνδρομή της Θέλησης που είναι συνεργασία της Νοήσεως και της ενέργειας της ψυχής. Η Θέληση, αυτή για την οποία γίνονται τόσες έρευνες για να μας την ελέγχουν και να μας την κατευθύνουν,
μεταφράζετε σε ψυχικό μαγνητισμό. Έτσι , η ενέργεια του ηλεκτρισμού του εγκεφάλου μαζί με την μαγνητική ενέργεια της ψυχής , μεταφέρουν στο πεδίο της μορφοποίησης , μέσω της φαντασίας που εκδηλώνετε στον Θάλαμο , την πιστή εικόνα της θέλησης ηλεκτρομαγνητικά δονούμενη , και αυτή υλοποιείται. Έτσι έχουμε τα θαύματα. Ο κόσμος μεταμορφώνετε κατά έναν μαγικό τρόπο. Παύει ο μαγνητισμός της ψυχής να ενισχύει της εικόνες των αρνητικών σκέψεων έλκοντας τα ανάλογα στοιχεία από τον χώρο που δομούν δαίμονες, και οι οποίοι τροφοδοτούνται από την ενέργεια μας και σαπίζουν το σώμα.
Αλλά , έλκοντας τα θετικά και τα ωραία , δημιουργείται ο Παράδεισος.
Την ίδια αρχή χρησιμοποιούσαν και ο Ασκληπιός και ο Ιπποκράτης στους ασθενείς τους. Με πρώτο ιστορικά καταγεγραμμένο ιατρό τον Μελάμπους, ο οποίος αναφέρετε όχι τυχαία , ως ιατρός της ψυχής ,γιατί γνώριζε πολύ καλά ότι όλες οι ασθένειες έχουν την εκκίνηση τους από τον τρόπο που σκεπτόμαστε και εν συνεχεία την μετάδοση και έκφρασή τους στο σωματικό μέρος όπου και δεν είναι άλλο από την υλοποίηση των αρνητικά επιβαρημένων ενεργειακών δονήσεων. Έτσι, με λουτρά και νηστεία για την εξωτερική και εσωτερική καθαριότητα του σώματος, επερχόταν ηρεμία των καρδιακών παλμών που έχουν σχέση με την κίνηση του αίματος και κατ’ επέκταση με την ψυχή, και μέσω των κατάλληλα επιλεγμένων θετικά ενεργοποιημένων περιοχών όπου ήταν τα ιατρικά τους κέντρα, θεράπευαν κάθε ασθένεια .
ΑΣΤΡΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΙ ΕΝΔΟΚΡΙΝΙΚΟ

Το σώμα μας ενεργοποιείται μέσω του ενδοκρινικού συστήματος. Ποια άραγε είναι η σχέση της ενεργοποίησης και της εμψύχωσης;
Στο ενδοκρινικό μας σύστημα μπορούμε να δούμε την σκάλα για το αστρικό ταξίδι που κάνει η Συνείδηση του Εγώ μας προς την Πρώτη Αρχή του Δημιουργικού φωτός μέσα μας. Γιατί μέσα μας έχουμε ένα ουράνιο αντίγραφο. Το αντίγραφο αυτό που περιγράφει τον δρόμο προς τον Δημιουργό, είναι το Ενδοκρινικό μας σύστημα. Είναι το σύστημα μέσα από το οποίο επηρεάζει και επηρεάζεται το σώμα μας από την επίδραση του Νού και της Ψυχή μας.
Μοιάζει σαν ένα σώμα μέσα στο σώμα μας. Το σώμα αυτό ξεκινάει από τον υψηλότερο αδένα , την Επίφυση, με δεύτερο την Υπόφυση. Ο τρίτος είναι ο Θυρεοειδής, τέταρτος ο Θύμος , πέμπτος το Πάγκρεας , έκτος τα Επινεφρίδια και τέλος οι ωοθήκες ή οι όρχεις αντίστοιχα το φύλο.
Σε αντιστοιχία με το εσωτερικό αυτό σώμα που έχουμε μέσα μας, αν υποψιασθούμε την θεία προέλευση της ψυχής μας , μπορούμε να αναζητήσουμε την ουράνια διαδρομή προς τον όγδοο ουρανό, την πραγματική και εν πλήρη συνείδηση απελευθέρωση της, όπου και βρίσκετε η Βασιλεία των ουρανών , τα Ηλύσια Πεδία.
Το κατώτερο μέρος του ενδοκρινικού μας . οι ωοθήκες και οι ΄΄όρχεις αποτελούν το γήινο τμήμα, την Γή μας και τα στοιχεία δόμησης των μορφών. Εκεί η ενέργεια των γήινων στοιχείων έχουν τον συμβολισμό του Φιδιού. Είναι η έκφραση της ελκτικής δύναμης της ύλης.
Τα επινεφρίδια που βρίσκονται πάνω στα νεφρά , συμβολίζουν το υγρό στοιχείο της ζωής και εκφράζουν την υπό την γήινη ατμόσφαιρα κατάσταση .
Τα δύο παραπάνω τμήματα αποτελούν τον Αρχαίο Δράκο που περιστρέφει τις σπείρες του γύρο από τον ομφαλό της κοιλιάς. Ο Όφις Πύθωνας που εξόντωσε ο Απόλλωνας στον ομφαλό της Γής , στους Δελφούς. Συνθέτουν με τα στοιχεία Γή- Νερό την πρώτη άλογη ύλη.
Ο τρίτος αδένας, το Πάγκρεας, εκφράζει την Σελήνη . Πύλη εισόδου και εξόδου των ψυχών πέραν της γήινης ατμόσφαιρας . Σε άμεση σχέση με το στομάχι, του οποίου βοηθά την πέψη, και το οποίο και αστρολογικά εκφράζετε με την Σελήνη, γίνετε δηλωτικό των στοιχείων που συντηρούν το σώμα. Τα χημικά στοιχεία που συνθέτουν την ύλη και που αποτελούν κατά την επιστήμη το 0,03% του σύμπαντος . Υπεράνω της Σελήνης υπάρχει η υλοενέργεια άλλων στοιχείων , που και αυτά όμως δεν ξεπερνούν το 4% του συμπαντικού συνόλου . Ενώ το 96% της Δημιουργίας μας είναι ακόμα άγνωστο.
Σε αυτό το σημείο του σώματος , στο ύψος ανάμεσα στο στομάχι και την καρδιά, ανάμεσα δηλαδή στο τρίτο με τέταρτο ενδοκρινικό αδένα, μπαίνει ένα φράγμα, το γνωστό Διάφραγμα . Το Διάφραγμα αυτό χωρίζει το σώμα σε δύο μέρη , το άνω και το κάτω. Η επιστήμη της ιατρικής , λέει πώς έχουμε «δύο εγκεφάλους» στο σώμα μας, ο άνω και ο κάτω του διαφράγματος εγκέφαλος. Ο άνω που έχουμε στο κεφάλι , και ο δεύτερος της κοιλιάς. Προφανώς το διάφραγμα δεν έχει μπει τυχαία εκεί . Γιατί ένα τέτοιο διάφραγμα= Διός Φράγμα, θα ανακαλύψουμε και στον ουράνιο χώρο , το επονομαζόμενο «Φυλακή του Διός» σύμφωνα με τους Πυθαγόρειους, για τους οποίους κάνει αναφορά ο Αριστοτέλης στο «Περί ουρανού» έργο του .
«Οι Πυθαγόρειοι προχωρούν και πάρα πέρα .Επειδή το πιο σπουδαίο μέρος της οικουμένης που είναι το κέντρο πρέπει περισσότερο από κάθε άλλο να προφυλάσσεται , ονομάζουν τη φωτιά {τον Ήλιο} που κατέχει αυτή την θέση, «Διός φυλακή» »
Άς κάνουμε άλλη μια αναφορά στα πειράματα υπνωτισμού όπου είναι δυνατόν να αποκαλύψουμε το θέμα του φράγματος του Διός.
Η ερώτηση για το τι γίνετε με την ψυχή μετά τον θάνατο, απαντήθηκε ως εξείς. «Μοιάζει σαν να εμποδίζετε από την βαρύτητα της γής. Δεν μπορεί να ξεπεράσει ένα ορισμένο όριο. Όλη την ώρα κάνει κύκλους στο ίδιο μέρος σαν να ψάχνει να βρεί ένα σημείο για να ξεφύγει…αυτό το στρώμα φαίνετε να σκεπάζει την γή , μοιάζει να μην μπορούν να το διαπεράσουν οι ψυχές . Καμμιά δεν μπορεί να τρυπώσει μέσα … λίγες ψυχές κατορθώνουν να το περάσουν. Σ αυτές που μπόρεσαν να διαπεράσουν αυτό το φράγμα, η πνοή τους είναι αραιότερη από την ψυχή και διακρίνονται , ενώ σε αυτές που δεν το περνούν ψυχή και πνοή είναι ενωμένα.»
Στο Διάφραγμα, βρίσκετε το Ηλιακό πλέγμα , πάνω από το στομάχι στο ύψος της καρδιάς. Η καρδιά αστρολογικά αποδίδεται στον έλεγχο του Ήλιου. Όλα μαζί μας κατευθύνουν την σκέψη στο φράγμα της Γής , την Μαγνητόσφαιρα. Η μαγνητόσφαιρα εμποδίζει να έρθει στην επιφάνεια της Γής το Πλάσμα , η πρώτη ύλη του σύμπαντος που σχηματίζετε στους ήλιους . Όμως αυτό , βάση μαθηματικών υπολογισμών εισέρχεται ελκυόμενο από το μαγνητικό πεδίο των πόλων της. Και στο σώμα μας υπάρχουν οι αντίστοιχοι πόλοι του μαγνητικού μας πεδίου. Η κορυφή του κεφαλιού μας , και συγκεκριμένα το κορυφαίο εκείνο κρανιακό τμήμα του , λέγετε πώς στην βρεφική ηλικία είναι πολύ λεπτό και μαλακό σαν μεμβράνη , ούτως ώστε διαπερνάτε από το φώς. Στο κορυφαίο εκείνο σημείο, το υψηλότερο, αυτό που ευαισθητοποιεί ιδιαίτερα το εισερχόμενο πλάσμα φωτός , είναι η Επίφυση.
Το θέμα που θα μπορούσε να συνδυάσει κανείς εδώ είναι, η εντονότατη και ανήσυχη έρευνα που γίνετε από τους ανά τον κόσμο επιστήμονες γύρω από τα Νετρίνα, τα οποία θεωρούνται πληροφοριοδότες του σύμπαντος , και την σχέση ενεργοποίησης της Επίφυσης μας από αυτά.
Κατ’ επέκταση θα μπορούσε να τρέξει η φαντασία μας ακόμα πιο πέρα , στον Αστρικό κόσμο , χώρο προέλευσης της ψυχής , και βέβαια , αν όπου Άστρα = Ήλιοι, και όπου Ήλιοι = Πλάσμα του Σύμπαντος , τότε έχουμε στα χέρια μας την μαγική συνταγή της Φιλοσοφικής Λίθου. Μια φιλοσοφική λίθος που στα χέρια των Αγαθών, των εχόντων αφυπνισμένη συνείδηση του εαυτού τους , σημαίνει απελευθέρωση της ψυχής των με την Πνευματική φώτιση, ενώ στα χέρια των καταχθόνιων είναι ο όφις της πλάνης και η μοιραία τους κατάληξη.
Άς πούμε λοιπόν και κάτι παραπέρα, ο κόσμος , έτσι όπως είναι και υπάρχει και διατηρεί την έννοια της υλικότητας και της μορφής , κατά την φυσική επιστήμη οφείλεται στην Βαρύτητα. Η Βαρύτητα, πού καταγράφετε ώς η πρώτη θεμελιώδης δύναμη του σύμπαντος, και πού είναι αυτή πού συγκρατεί τον Ήλιο και όλα τα ουράνια σώματα , καθώς και το δικό μας σε δομική ύπαρξη στον χώρο, είναι μια ανεξιχνίαστη ιδιότητα ακόμα, η οποία ερευνάται . Όμως, εκείνο που μπορεί να φαντασθεί και να υποθέσει κανείς και από το οποίο μπορεί να εξάγει κάποιο συμπέρασμα για να την προσδιορίσει , είναι η πιθανότητα η Βαρύτητα να είναι αποτέλεσμα δύο αντίθετων δυνάμεων. Της έλξης και της απώθησης. Ως έλξη θεωρείται το κέντρο, και ως απώθηση η περιφέρεια. Στο κέντρο των σωμάτων διατηρείται το πύρ , ή ψυχή του σώματος, που προέρχεται από την Πρώτη Αρχή, ενώ στην περιφέρεια υπάρχει η απώθηση αυτής της ενέργειας. Στο κέντρο υπάρχει ο Ήλιος του Μεσονυκτίου, ο Διόνυσος, ενώ έξω από την περιφέρειά του ο Ήλιος Απόλλων. Αφορά το εσωτερικό και εξωτερικό φώς. Δηλαδή ενώ η ενέργεια λειτουργεί εσωτερικά μαγνητικά διαμορφώνοντας έναν κεντρικό πυρήνα, η εκπεμπόμενη από έξω λειτουργεί ηλεκτρικά , δημιουργώντας ένα στατικό πεδίο ανάμεσα στα σώματα. Και οι δύο μαζί δημιουργούν την δεύτερη δύναμη του σύμπαντος , τον ηλεκτρομαγνητισμό . Αυτή ή δεύτερη δύναμη , ισχυρότερη της βαρύτητας , έχει την ικανότητα εξουδετέρωσης της. Όπως όταν ηλεκτρίζοντας διά της τριβής ένα στυλό σηκώνουμε μικρά τμήματα χαρτιού, αυτό σημαίνει ότι η βαρύτητα χάνει την δύναμή της και την εξουσία της. Το στατικό πεδίο του ηλεκτρομαγνητικού κύματος πού δημιουργείται με την επίδραση ηλεκτρισμού και μαγνητισμού το ονομάζουμε ατμόσφαιρα και αύρα των σωμάτων. Είναι το Αστρικό ή και ψυχή των σωμάτων . Αυτή η σχέση δημιουργεί την Βαρύτητα. Και από την Βαρύτητα διαμορφώνονται οι Νόμοι κάτω από τους οποίους εξαρτώνται, ελέγχονται και δεσμεύονται όλα τα σώματα.
Στο σημείο λοιπόν αυτό του διαφράγματος, εκεί που συσσωρεύονται οι επιθυμίες , τελειώνει η υπό την Σελήνη διαδρομή καθόδου των ψυχών στην υλική μορφοποίηση, ο κοσμικός Τριτόκοσμος, και αρχίζει η ανοδική πορεία απελευθερώσεώς της , η οποία δεν είναι άλλο από την ενσυνείδητη , και πέραν της Λήθης , οδήγησή της στην Αλήθεια και το Φώς. Γιαυτό , για να μπορέσει ή ψυχή να απεγκλωβιστεί από τά γήινα δεσμά της και να ταξιδέψει πέρα από τον ήλιο μας στον συμπαντικό χώρο προς τον Δημιουργό, θα πρέπει να αφυπνισθεί. Η αφύπνιση έρχεται μέσω της μνήμης . Η έδρα της μνήμης είναι στην παρεγκεφαλίτιδα. Ο Απόλλων – Ήλιος περιτριγυρίζετε από τις Μούσες , κόρες της Μνημοσύνης και του Διός.
Από το διάφραγμα ,που ώς σκύλος Κέρβερος, φύλακας του Άδη σύμφωνα με τον μύθο, που δεν αφήνει εύκολα να βγεί κανείς από τον σκοτεινό αυτόν χώρο προς το φώς, ενώ με χαρά τον δέχεται στο δεσμωτήριο, εκεί που πάλλετε η καρδιά, αρχίζει το επίπεδο της συνειδητότητας. Με τον Θύμο αδένα, και σε συνδυασμό με την καρδιά , γίνετε χώρος έκφρασης των συναισθημάτων, καί σχετίζετε με την κυκλοφορία του αίματος και το ανοσοποιητικό σύστημα μέσω της παραγωγής λευκών αιμοσφαιρίων.
Στον ουράνιο χώρο βρίσκουμε την αντιπροσωπευτική θέση της καρδιάς να την κατέχει ο Ήλιο μας , που διαμέσου των πόλών του γίνεται η διέλευση της συμπαντική ενέργειας όπως η κυκλοφορία του αίματος , και η συγκοινωνία με τους άλλους ήλιους. Την θέση του διαφράγματος – Κέρβερου , παίρνει η υποσελήνια περιοχή, και γιαυτό στις μυστικιστικές παραδόσεις βλέπουμε την Σελήνη να την συνδυάζουν με τον σκύλο. Για τον ίδιο λόγο, στους λυκάνθρωπους συνδέουν την μεταμορφωτική τους ικανότητα με την πανσέληνο.
Ο Θυρεοειδής αδένας που βρίσκετε στο λαιμό, κοντά στο σημείο, που προφανώς όχι τυχαία, έχει ονομασθεί «Μήλο του Αδάμ» , μια και αυτός ό καρπός του Παραδείσου ήταν η αιτία της «πτώσης» του ανθρώπου κατά τις εβραϊκές γραφές και κατ’ επέκταση και στην Χριστιανική θρησκεία, αντιπροσωπεύονται στον ουράνιο χώρο από το πέρασμα του αστερισμού των Διδύμων στην περιοχή του Ταύρου.
Το κομβικό αυτό τμήμα που είναι ένα είδος φράγματος ανάμεσα στο κάτω, κόσμος συναισθημάτων και συγκινήσεων = Ήλιος μας {θύμος – καρδιά} , και το πάνω , κόσμος σκέψεων = Σείριος {εγκέφαλος- Υπόφυση – Επίφυση}, το φυλά ο σκύλος Άργος.
Για να καταφέρει να ξεφύγει κάποιος από την προσοχή του Κέρβερου , θα πρέπει να σκοτώσει τον Δράκο, ή τον Μινώταυρο, ή να κόψει το κεφάλι της Μέδουσας και να αντιμετωπίσει τον Άργο. Τα τέρατα αυτά είναι εκφράσεις των ενστίκτων και των άλογων επιθυμιών, που ξεκινούν από τον «κοιλιακό εγκέφαλο» από το βαθύ σκοτεινό μέρος του σώματος, πού αν ανέβουνε στο συγκινησιακό τμήμα του στέρνου, το θυμικό, τότε επηρεάζουν με την μορφή πάθους πού επιφέρουν τά πάθη, και εγκλωβίζονται στον θυρεοειδή μέχρι να βρούνε τρόπο έκφρασης. Η έκφραση σηματοδοτείται μέσω του στόματος. Πρώτον, με την κατάποση τροφής και κατ’ επέκταση ικανοποίησης του κάτω τμήματος και της εν ακολουθία συντήρησης του σώματος με ενέργεια, και δεύτερον με την δια του λόγου εκφραζόμενη αναζήτηση πραγμάτωσης των επιθυμιών και των πόθων. Αυτό το δεύτερο είναι και το πιο επικίνδυνο. Διότι ο λόγος, ως ενεργειακός ήχος των φωνητικών χορδών, δονεί τον εγκέφαλο μέσω του οργάνου της γλώσσας , και παράγονται ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Αυτά επιδρούν σαν πληροφοριακό υλικό στο DNA, το οποίο επηρεάζεται δια μέσω του λόγου ή της σκέψεως. Μπορούμε να κατανοήσουμε τις επιδράσεις επάνω του αν συγκρίνουμε την απειλή μιας κατάρας με την ευλογία μιας ευχής. Η μία προέρχεται από τα χαμηλά ένστικτα , ενώ η άλλη από τα ανώτερα συνειδησιακά μέρη .
Με τον αδένα της Υπόφυσης , κλείνει η επιρροή τών νόμων, τών υπό την φύση, και ανοίγετε η προς το φώς πύλη. Για να την περάσει ο άνθρωπος θα πρέπει να έχει περιέλθει στην θέωση , πράγμα το οποίο γίνετε κατορθωτό όταν τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου έχουν ενοποιηθεί με την από κοινού συνεργασία τους. Στον ουράνιο χώρο το σημείο αυτό είναι εκείνο που αποκαλείται Ενοποιημένο Πεδίο. Εκεί όπου οι τέσσερις δυνάμεις που συγκροτούν το κοσμικό Σύμπαν , η βαρύτητα , ο ηλεκτρομαγνητισμός , η ασθενής πυρηνική αντίδραση όπως και η ισχυρή, γίνονται μια ενοποιημένη αρχή, που θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε αρχικό εγκέφαλο εκπόρευσης, Δημιουργό , Θεό.
Το σημείο – πύλη, το πέρασμα δηλαδή προς το άχρονο χώρο της δημιουργίας, προς το Φώς, γίνεται από τον Σείριο.
Στις μυστικές παραδόσεις θεωρείται ιερό άστρο και αν στην ανατολική φιλοσοφία το προσφωνούν με το όνομα του θεού Σουρία, και στην Αίγυπτο ήταν ο αναγραμματισμός του Όσιρη , εμείς οι Έλληνες μέσω της συμπαντικής έκφρασης της γλώσσας μας , έχουμε πολύ σωστά προσδώσει στις έννοιες , αλυσίδα, ένας πίσω από τον άλλον , γραμμή , επανάληψη, και ότι παρόμοιο, την λέξη Σειρά. Γιατί ο Σείριος θεωρείται το άστρο – πύλη από όπου εισέρχεται το δημιουργικό φώς στον κόσμο και κατέρχεται με σειρά την κλίμακα έως τα βαθύτερα μέρη της δημιουργίας . Έτσι , και το σημείο της Επίφυσης θεωρείται είσοδος του φωτός μέσα μας.

ΜΟΡΦΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Στον κόσμο των μορφών, του περιορισμού και των ορίων, μέσα στον χώρο και τον χρόνο , ανακαλύπτουμε την ενέργεια της Θείας Αρχής στο συνειδησιακό επίπεδο μέσω της απελευθέρωσης του εαυτού μας από τον εγωιστικό μικρόκοσμο με τον οποίο αυτοπροσδιοριζόμαστε.

ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑ
Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΟΦΕΩΣ

Με την χρήση των ενεργειακών πεδίων της Γής έχουν την δυνατότητα οι
επονομαζόμενοι και «Αδελφότητα του Όφεως» να ελέγχουν και να κατευθύνουν την θέληση και τις ανθρώπινες επιθυμίες . Ένα βασικό χαρακτηριστικό τους «εργαλείο» δύναμης είναι η σεξουαλική διέγερση που αποδυναμώνει την Επίφυση.
Σε αντιπαραβολή της πιο πάνω τριαδικότητας των διαχωριστικών μερών που έχουν σχέση με το είναι μας αλλά και με τον Συμπαντικό χώρο, άς ξεκινήσουμε με το χαμηλότερο επίπεδο που δηλώνει το ενστικτώδη – σωματικό μέρος ελέγχου του εαυτού μας , τον αρχαίο όφη , τον από τον νωτιαίο και το νευρικό σύστημα εκφραζόμενο , και που στον γήινο κόσμο μας βρίσκετε καταχθονίως κριμένος στο πιο σκοτεινό του σημείο, τα Τάρταρα των σωθικών της Γής. Κωδικοποιημένο το «όλον» του Σύμπαντος Μακρόκοσμου στον Μικρόκοσμο, θα δούμε πώς από την αρχαιότητα αφήνεται ή υποψία πώς υπάρχει πραγματικά ένας υπόγειος κόσμος πού κατοικείται από άλλες οντότητες με τις οποίες οί επί την γή άνθρωποι και επί των ουρανό αγγελικές δυνάμεις έχουν έναν συνεχή αγώνα . Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη θα διαβάσουμε τά εξείς αποκαλυπτικά πού μας αφήνουν την πεποίθηση πώς ό απόστολος , πού απομονώθηκε στο σπήλαιο της Πάτμου , με την βοήθεια του ουράνιου φωτός μέσω της Επιφύσεως του έλαβε γνώση αυτής της αρχαίας διαμάχης. Διαβάζουμε λοιπόν στο εδάφιο Ε΄3 και Ε 13΄, « και ουδείς εδύνατο εν τώ ουρανώ , ούτε επί της γής ούτε υπό κάτω της γής ανοίξαι το βιβλίο», και ακόμη , «Και πάν κτίσμα ό έν τώ ουρανώ, και επί της γής και υπό κάτω της γής και επί της θαλάσσης». Αλλά , οί αποκαλύψεις για τους υπογήϊνους βρίσκονται και σε απόσπασμα στην Προς Φιλιππησίους επιστολή Β΄10 αναφέρεται, « ίνα έν τώ ονόματι Ιησού πάν γόνυ κάμψη , επουράνιων και επιγείων και καταχθονίων»
Ο C.W.Leadbeater,μας πληροφορεί ότι, ο κόσμος μας κυβερνάται από μια αδελφότητα Μυστών οι οποίοι αφού έφθασαν στην ένωση με το θείο , παραμένουν στην γή για να καθοδηγούν την ανθρωπότητα. Σύμφωνα με τα παραπάνω, η αδελφότητα αυτή , φθάνοντας στην ένωση με τον θεό έγιναν θεοί γι αυτό και έχουν την ικανότητα να παραμένουν στην γή και να μας οδηγούν. Λέει μάλιστα πώς: «Κατ’ αρχήν δεν υπάρχει τυχαία ανάπτυξη, αυτή καθοδηγείται αφανώς από σώμα τελειοποιηθέντων ανθρώπων, το οποίο ονομάζεται Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα – σώμα το οποίο υπάρχει για να εκτελεί την Βούληση του Λόγου του Ηλιακού μας συστήματος . Εργάζεται με έναν μηχανισμό τόσο ευρύ και πολύπλοκο , ώστε από το φυσικό πεδίο δεν μπορούμε να διακρίνουμε παρά ένα μόνο τμήμα της λειτουργίας του …Εξ άλλου η μέθοδος της εξελίξεως είναι κυκλική .» Γιαυτό ως σύμβολό τους χρησιμοποίησαν τον ουροβόρο όφη τον οποίο συσχέτισαν με τον κύκλο του χρόνου αλλά ήταν και αρχέγονο σύμβολο του Ήλιου .
Ο όφις, ήταν το κυρίαρχο σύμβολο των Ατλάντων. Το καθεαυτό Ατλάντειο στοιχείο μέσα από το οποίο μπορούμε να ανακαλύψουμε την σε οποιαδήποτε εμφάνισή του να υποδηλώνει την ατλάντια επιρροή . Με τον όφη κωδικοποιούταν η Ενέργεια της Δημιουργίας μέσα από ελικοειδή κίνηση των μορίων πού δομούν τις μορφές.
Όμως , αυτήν την μορφή έχει ή κατερχόμενη ενέργεια προς εμψύχωση των στοιχειακών δυνάμεων πού μορφοποιούν τον κόσμο. Η ανερχόμενη , έχει την κωδικοποιημένη εικόνα του Αετού του Διός. Ο Αετός , είναι ένα αρπακτικό πουλί πού πετά σε μεγάλα ύψη , στον αιθέρα, και αποτελεί τον μεγάλο εχθρό του όφη. Ενώ με την μορφή λευκής Περιστεράς, εκφράζετε το Άγιο Πνεύμα, το Φώς της Θεότητας πού ενεργεί επί της Επιφύσεως και που δηλώνει την αρμονική συνύπαρξη του Πνεύματος καί του σώματος. Δηλαδή την γνώση του εαυτού μας.
Λέγετε ακόμη πώς όλες οι θρησκείες του κόσμου έχουν δημιουργηθεί από αυτούς, με σκοπό την καθοδήγηση των ανθρώπων , αλλά ακόμα και το ότι πίσω από κάθε θρησκεία υπάρχει πάντα ένα κρυφό ιερατείο μυστών που γνωρίζει την σύντομη οδό ανάπτυξης έχοντας πρόσβαση σε κρυφές γνώσεις. Τι ακόμα να μας πούν για να καταλάβουμε ότι αιώνες επί αιώνων οι λίγοι αυτοί που άλλοτε ονομάζονται θεοί και άλλοτε ιερείς ή πλανητάρχες , είναι αυτοί που κατευθύνουν την ζωή των ανθρώπων πάνω στην γή. Είναι αυτοί που κατέχουν την πολιτικοοικονομική δύναμη , αυτοί που κάνουν τους πολέμους, αυτοί που ταράσσουν το πλανητικό κεντρικό σύστημά ανελίξεως της Γής. Είναι οι αρχαίοι οφίτες Άτλαντες πίσω από κάθε τι που εμποδίζει την αφύπνιση της μνήμης για να κρατούν τον άνθρωπο δέσμιο στην φυλακή που τους έχει εγκλωβίσει την θέληση και τον νού τους . Όμως ποιών ανθρώπων; Κάποιων συγκεκριμένων ίσως; Κάποιων ουράνιων; Γιατί πάνω στην Γή υπάρχουν άνθρωποι και ανθρωποειδή.
Ο Άτλαντας Προμηθέας ήταν ένας από αυτούς που μετάλλαξε το ανθρωποειδή του πλανήτη, τον Νεάτερνταλ, και δημιούργησε τον Κρομανίον. Η επιστήμη της ανθρωπολογίας δεν γνωρίζει πώς εξαφανίσθηκε ο Νεάτερνταλ μετά την εμφάνιση του Κρομανίον. Όμως οι μελέτες για το DNA του Νεάτερνταλ αποκαλύπτουν ότι συγγενεύουν με αυτό του χιμπατζή.
Ο μυστικιστής Δαβίδ Γούντ ,αφήνει πολλά υπονοούμενα μέσα από ένα υποθετικό σενάριο μιάς τέτοιας παρέμβασης από ουράνιους επιστήμονες, τους Ελοχείμ. Λέει ότι όταν αυτοί ήρθα στο δικό μας πλανητικό σύστημα, πήραν ένα θηλυκό ανθρωποειδή και με τεχνική γονιμοποίηση, βάζοντάς του ουράνιο γονίδιο, δημιούργησαν τέσσερις τέλειους ανθρώπους και έναν ατελή. Τον Όσιρη, τον Σέτ , την Ίσιδα και την Νέφθιδα. Το ατελή ήταν ό Χόρους. Αυτοί οι τέσσερις , έχοντας την κατάλληλη από τους ουράνιους εκπαίδευση, δημιούργησαν με την σειρά τους, τούς Νεφελείμ .
Από τά σενάρια, που πολύ πιθανών να είναι πράγματι γνώσεις της ανθρώπινης πορείας πάνω στην γή, βλέπουμε ότι ο πόλεμος γίνετε ανάμεσα στο ευγενικό ανθρώπινο γένος και στο μεταλλαγμένο. Είναι ο πόλεμος που γίνονται ανάμεσα στους ανθρώπους του Φωτός και σε αυτούς του Σκότους. Ανάμεσα σε αυτούς που το σπέρμα τους είναι ουράνιο και σε αυτούς που το σπέρμα τους είναι χωμάτινο. Ανάμεσα σε αυτούς που πορεύονται προς τα Ηλύσια Πεδία και αυτούς που άγουν προς το αιώνιο Σκότος των Ταρτάρων.
Το σύμβολο του όφεως έχει ταυτισθεί με δύο έννοιες. Από την μια, με την ηλεκτρομαγνητική γήινη ενέργεια , την υπό κάτω της Σελήνης , και από την άλλη, με την εσωτερική ενέργεια που διαπερνά τα ‘όντα, και εδρεύει στον κόκκυγα. Όπως μέσα μας κυκλοφορεί η διεγερτική ενέργεια που περνά σαν σε κανάλι την σπονδυλική μας στήλη, έτσι, και η γήινη ενέργεια ώς τελουριακά υπόγεια ρεύματα του πλανήτη, κινούνται υπογείως και δια μέσων διαφόρων κομβικών σημείων, μπορούμε να δούμε να εκτονώνετε ένα συσσωρευμένο μεγάλο μέρος αυτής της δύναμης, όπου , στο σημείο εκείνο πού συμβαίνει , συνήθως υπάρχει και μια πύλη είσοδος στον κάτω κόσμο .
Το σχήμα αυτών των τελουριακών μοιάζει με την κίνηση των όφεων, και στα σημεία όπου υπάρχει τέτοια γήινη ενεργειακή συσσώρευση δημιουργείται επικίνδυνο πεδίο για την υγεία .
Η ελικοειδής αυτή κίνηση της ενέργειας, αναπαριστάνετε από την κίνηση του όφη. Δεν είναι τίποτα τυχαίο , ακόμα και το ότι υποσυνείδητα έχει συνδεθεί το φίδι με το ύπουλο και το κακό. Το επικίνδυνο αυτό ερπετό ήταν ένας εχθρός του ανθρώπου αφού κινδύνευε από το δηλητηριώδες του δάγκωμα τόσο συχνά, που από την πανάρχαια εποχή του Ορφέα, βλέπουμε τον ποιητή να έχει αφιερώσει σχεδόν σε όλο του το έργο « Περί Λίθων», συμβουλές για την αποφυγή δαγκώματος από φίδια. Συγκεκριμένα, αρχίζει λέγοντας, «Ο υιός της Μαίας, {ο Ερμής} πού μας παρέχει πολλά ωφελήματα, έδωσε είς τους ανθρώπους δώρον του Διός , ο οποίος αποτρέπει κακόν, ήλθε μεταφέρων αυτό, διά να έχωμεν ένα βέβαιον αμυντικόν μέσον κατά της δυστυχίας». Και τονίζει, «…προς τους συνετούς απευθύνομαι πού έχουν αγαθή καρδιά και πεποίθηση είς τους θεού, με τους ανόητους όμως δεν είναι δίκαιον να ασχοληθώμεν» Το δώρο πού φέρνει ο Ερμής , πού αντιπροσωπεύει τον νού, είναι η διά της Επιφύσεως φώτιση και γνώση. Προσέχτε όμως πώς αναφέρετε προς τους συνετούς, πού σημαίνει τους ευφυείς και νοήμονες, τους έχοντες Νού, ενώ τους ανόητους τους αποφεύγει. Αυτό δηλώνει πώς υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων. Σε αυτό το δεύτερο ονάνθρωπο θέλουν να συμπεριλάβουν και τους έλλογους νοήμονες μέσω της απενεργοποίησης της Επιφύσεως των , οι εξουσιαστές Οφίτες υποχθόνιοι Άτλαντες.
Το κακό πού εξουδετερώνει το δώρο του Ερμή, είναι ο όφις, η υπογήϊνη ενέργεια του Εωσφόρου. «Θα γνωρίσει {ο άνθρωπος} επίσης να σταματήσει το σφύριγμα του δράκοντος, πού βαδίζει κατά γής , και να σβήσει το δηλητήριο των φιδιών πού έρπουν.» Υπόσχεται δε πώς ο Ερμής {νούς} έχει μέσα στο σπήλαιό του {το κρανίο του εγκεφάλου}, πλείστα δώρα , αθάνατα και αληθινά , «…τά οποία εκτελούν τά πάντα ταχέως, και όποιος επιτύχει αυτά, είναι ημίθεος και ευτυχής.» Μπορεί δηλαδή να έχει πρόσβαση στο Ελεύθερο Πεδίο Δημιουργίας , πού γίνεται Πύλη Θαυμάτων.
Στις μυστικές παραδόσεις και τους μύθους, τα φίδια τα συναντούμε με την μορφή δράκου, να κρατούν μακριά τους ανθρώπους από θησαυρούς, και συχνά χρησιμοποιούνται για να φυλάνε μυστικά. Τα φίδια, όσο πιο πολύ δύναμη ήθελαν να δηλώσουν πώς υπάρχει , τα παρουσίαζαν με την μορφή του δράκου όπου πολλές φορές διέθεταν φτερά που υπονοούσε την αποκτηθείσα ικανότητα να απομακρύνονται από το έδαφος και να πετούν στον ουρανό. Δεν ήταν άλλο από φοβερά μεγάλες ενεργειακές δυνάμεις , όπως ο δράκος του Αιήτη και του Κάδμου, τα «δόντια» του οποίου χρησιμοποιούσαν για να δημιουργούν ανθρωποειδή.
Το φίδι που συνδέεται με το υπόγειο σκοτεινό και υγρό χώρο, έχει μια κακή και ψυχρή θέση, με συνδυασμό ενός ύπουλου φόβου, μέσα στην συνείδηση των ανθρώπων. Αυτό και μόνο μπορεί να προσδώσει στον καθένα και την συνδυαστική διάθεση να το χαρακτηρίσει εκπρόσωπο του κακού. Οι φράσεις, « είναι φίδι κολοβό», « είναι φίδι φαρμακερό» , είναι «μαύρο φίδι», « φίδι τρικέρατο», και άλλα παρόμοια που προσδίδονται για να χαρακτηρίσουν τους κακούς και ύπουλους ανθρώπους, δεν θεωρώ ότι είναι τυχαίες εκφράσεις. Άλλωστε οι μύθοι και οί ιστορίες αρχαιοτάτων παραδόσεων συνδέουν μυστικιστικά τον όφη με τό αντίθετο της θεϊκής θέλησης. Στο δέντρο των μήλων των Εσπερίδων καραδοκούσε ένας όφις. Στο δέντρο του παραδείσου επίσης υπήρχε ό όφης πειρασμός πού ξεγελά και αρπάζει την αθανασία από τους πρωτόπλαστους. . Μια κόμπρα στην ινδική μυθολογία είναι κουλουριασμένη κάτω από το δέντρο ασβάθα. Ενώ ό Γκιλγκαμές χάνει το φυτό της αθανασίας από έναν όφη.
Η υπόθεση η οποία θα μας απασχολήσει πιο κάτω, για την πιθανότητα ενός υπόγειου κόσμου κάτω από την γή, όπου σύμφωνα με αρχαίες δοξασίες , παραδόσεις , ή γνώσεις , βρίσκετε το βασίλειο της Λευκής Αδελφότητας, πιθανότατα να αφορά την έδρα της «Αδελφότητα του όφεως», του σκοτεινού κάτω κόσμου, η οποία σχετίζεται με τους καταβαραθρωμένους στα Τάρταρα Άτλαντες. Ο όφης Μίδγαρδ των γερμανικών μύθων, ό Λεβιάθαν των εβραϊκών, ό Ατούμ ή Ατόν των Αιγυπτίων, ή ό Ανάντα των Ινδών, βρίσκονται κουλουριασμένοι στο κέντρο της Γής. Η περιστροφική και σπειροειδή του εικόνα , σε συνδυασμό με τόν μύθο της μάχης του Θεού Ήλιου Απόλλωνα με τον Πύθωνα στον ομφαλό της Γής , τους Δελφούς, μας αποκαλύπτει την συμβολική θέση του πού είναι στην κοιλιά . Την κοιλιά του πλανήτη πού διαμέσων των φιδόμορφων εντέρων του Λαβυρίνθου , στο σκοτεινό και υγρό αυτόν χώρο, παραμονεύει ό Μινώταυρος , τά υποχθόνια ένστικτα του ανθρώπου – ζώου .
Η αδελφότητα των ατλάντων , χρησιμοποιώντας την υποχθόνια τιτανική οφιούχο ηλεκτρομαγνητική ενέργεια, πού κινείται όπως ό όφις μέσα από τά υπόγεια τελουριακά ρεύματα και ποτάμια, έχουν την ικανότητα να μεταμορφώνουν τα στοιχεία της ύλης. Κατέχουν αυτό που με αγωνία επεδίωκαν να αποκτήσουν οι Αλχημιστές τον μεσαίωνα. Την Φιλοσοφική Λίθο. Η ενέργεια αυτή αποτελείται από ψυχικό υλικό πού διαθέτει την πλαστική ικανότητα διαμόρφωσης της ύλης με την μεταφορά κωδικών πληροφορίας. Γι αυτό και μεταφορικά ό όφις πού κλέβει την αθανασία από τον άνθρωπο , υπονοεί ότι του αρπάζει την ψυχή , το μέρος αυτό του «είναι του» πού είναι το αθάνατο, μέσω τής διάλυσης της συνειδήσεώς του και κατ’ επέκταση της διάσπασης του πληροφοριακού του υλικού πού μεταφέρεται μέσω τής ψυχής του από τήν Θεϊκή Αρχή.
Υποψιαζόμαστε λοιπόν, ότι ό όφις ή αρχαίος όφις Εωσφόρος , είναι σύμφωνα με τους ερευνητές του μυστικισμού, ή ανταύγεια του ζωδιακού κύκλου πού περιστρέφετε και δημιουργεί τον χρόνο, αλλά συγχρόνως σαν ουροβόρος όφις καταπίνει την ουρά του σε έναν αέναο επαναλαμβανόμενο γίγνεσθαι μετενσαρκώσεων όπου είναι δύσκολη ή διαφυγή προς τά έξω από αυτόν τον περιορισμό. Και ό υποχθόνιος εωσφορικός όφις τρέφεται από την ενέργεια της ψυχής.
Ένας όφις εξερχόταν στο μέτωπο των Φαραώ της Αιγύπτου, ανάμεσα από τά μάτια, πού προφανώς δήλωνε την σχέση τους με την γενιά της αδελφότητας του φιδιού, τους Άτλαντες . Με την χρήση της υπόγειας ενεργειακής εξουσίας , δρούσαν υπνωτικά και εξουσιαστικά επί των επίγειων κυριαρχικών δυνάμεων , όπως αυτή των Φαραώ.
Ο τεράστιος όφις που σκότωσε ο Απόλλωνας στην περιοχή των Δελφών, δεν ήταν άλλο από την μάχη ανάμεσα στο φώς και το σκοτάδι. Ανάμεσα στην γήινη και την ουράνια ενέργεια. Οι φωτεινοί επίγειοι υπό τον Απόλλωνα, ή αλλιώς, οι έχοντες την ενεργοποιημένη επίφυση- επαφή , και κατ’ επέκταση μετέχοντες στην θεία ουσία Έλληνες, ήρθαν σε μάχη με τους Οφίτες Άτλαντες, την αδελφότητα του όφεως, του σκοτεινού κάτω κόσμου που νικήθηκαν και καθάρισε η περιοχή, δηλαδή απελευθερώθηκε, από την κατοχή και τον έλεγχο που ασκούσαν. Το θέμα δηλαδή εδώ, στον μύθο της εξόντωσης του Πύθωνα, είναι η εκκαθάριση ενός Ατλάντιου ιερατείου που επεδίωξε να δημιουργήσει κέντρο δύναμης στην περιοχή της Αττικής , προερχόμενη από διασωθέντες Άτλαντες μετά το τέλος της αυτοκρατορίας τους .

ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΕΩΣΦΟΡΟΣ
Η δημιουργική ενέργεια που διέπει την πλάση και διακοσμεί το Σύμπαν, αυτή η εκ του Θεού προερχόμενη ουσία Νόησης, είναι το Πύρ της πρώτης αρχής. Μέρος του πυρός αυτού εμψυχώνει και τον πλανήτη μας που γεννά όλα τα όντα. Του πύρός αυτού γνώριζαν καλά την δύναμη οι Άτλαντες και το μεταμόρφωσαν σε Εωσφόρο.
Στην βιβλική αναφορά της Γένεσης για το φίδι Εωσφόρο που αποπλάνησε τους πρωτόπλαστους, κάνοντάς τους να παραβούν την θεία εντολή και να φάνε από τον καρπό του δέντρου που ήταν στο κέντρο του Παραδείσου, αφήνονται πολλά υπονοούμενα για γνώσεις που είχαν κάποτε οι άνθρωποι , σε βαθμό που έχοντας ερευνήσει και ανακαλύψει τα μυστικά της φύσης , έφθασαν και στην δύναμη εκείνη που τους έδινε την δυνατότητα να την αντικαταστήσουν δημιουργώντας τά δικά τους όντα. Όντα όμως υβριδικά . Και η δύναμη της πρώτης αρχής , μέρος του θείου πυρός, μεταμορφώθηκε στα χέρια τους με το επίθετο Εωσφόρος. Τότε ήταν που δημιούργησαν το χάος. Ήταν η Κρόνιος εποχή.
Αυτοί που υποτάχθηκαν σε αυτή την δύναμη ήταν οι Άτλαντες. Οι Άτλαντες, οι εκ του Τιτάνα Άτλαντα και κατόπιν μετονομαζόμενου με το ίδιο όνομα είς εκ των δέκα παίδων που «απέκτησε» ο Ποσειδώνας με την θνητή Κλειτώ, βασιλείς της Ποσειδωνίας, εξέπεσαν της θεϊκής των ουσίας και κατάντησαν κακοδαίμονες, κακοήθεις , υβριστές της δημιουργίας. Και αυτό γιατί μεταξύ άλλων , είχαν στήσει στην Ατλαντίδα και ένα εργαστήριο βιολογίας , όπου πειραματιζόντουσαν με τις γνώσεις που κατείχαν, με το ζωικό υλικό του πλανήτη έτσι ώστε είχαν φτιάξει , μεταξύ των άλλων, και πολλά μεταλλαγμένα είδη, όπως τους Κενταύρους, τους Τρίτωνες, τις Γοργόνες, και άλλα.
Πώς έχασαν όμως οι Άτλαντες αυτή την επαφή με την δύναμη της δημιουργικής ουσίας που τους έδινε πρόσβαση στο θεϊκό πύρ; Πρώτα γιατί έκλεισαν οι Έλληνες για πάντα την πύλη της Στύγας μέσω της οποίας είχαν την πρόσβαση. Και μετά γιατί έχασαν την επαφή τους με την Επίφυση μέσω της οποίας έλεγχαν την δημιουργική δύναμη, και εγκλωβίστηκαν στην ύλη. Καί αυτό γιατί ήρθαν σε επαφή με το γένος που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Το γένος εκείνο το προερχόμενο από τους με παρέμβαση δημιουργημένους, την επίφυση τους την είχαν με παρέμβαση ενεργοποιήσει, για να μεταλλάξουν την ζωώδη τους φύση σε ανθρώπινη, αλλά, για να μην γίνουν αθάνατοι όπως οι ίδιοι , η επίφυση ελέγχθηκε . Γι αυτό και η επιστήμη της βιολογίας λέει ότι μετά το 7ο έτος της ηλικίας του ανθρώπου, η Επίφυση αποτιτανόνεται .
Όταν δηλαδή έκαναν την παρέμβαση πάνω στο ανθρωποειδές, συνέδεσαν μέσω της επιφύσεως το πνευματικό με το συναισθηματικό μέρος της φύσεων των , ενώ πρίν ήταν μόνο το σωματικό και το συναισθηματικό που επηρέαζε την ζωή τους, ούτως ώστε η έκφρασή του ήταν όπως των ζώων , δηλαδή ενστικτώδης. Για αυτό το λεπτό θέμα ο Αξιώτης καταθέτει στο βιβλίο του τά εξείς. « Το ελαφρό σώμα του Ουράνιου ανθρώπου, δέχθηκε την «Πνοή Ζωής» που απεικονίζετε με το τρίγωνο τοποθετημένο στις κορυφές 3, 6, 9. Το τρίγωνο αυτό περιέχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την ύπαρξη του σειριακού ανθρώπου . Οι κορυφές 3, 6, 9, έχουν σύμβολο τον ήλιο…Οι τρείς ήλιοι αποτελούν την πηγή ενέργειας στο Πνευματικό ,στο συγκινησιακό , και το κινητικό {ερωτικό} κέντρο…στον γήινο άνθρωπο , από το τρίγωνο αυτό έλειπε ή βάση… Ο Προμηθέας …πρόσθεσε την εστιγμένη βάση του τριγώνου , απαραίτητη για να ξεχωρίσει ο γήινος άνθρωπος από τά ανθρωποειδή και να αναλάβει μεγαλύτερο ρόλο στην εξέλιξη της ζωής του πλανήτη.» Η βάση που πρόσθεσε στα τρίγωνα του γήινου, ήταν η σχέση 3, 6, δηλαδή το πνευματικό με το συγκινησιακό.
Με τον πολλαπλασιασμό τους και την ανάμιξη των ατλάντων με αυτούς , έπαψε γενεά με γενεά η λειτουργία της επίφυσής και των ίδιων, ώσπου στο τέλος εκφυλίσθηκε και έμεινε σε αδράνεια. Με την επίγνωση δέ αυτού του κακού που τους βρήκε, διατήρησαν στην μνήμη τους σαν αρχή να μην έρχονται σε επαφή με αλλόφυλους, κάτι που το βλέπουμε σήμερα να συμβαίνει ανάμεσα στις βασιλικές οικογένειες , αλλά και στην φυλή των εβραίων. Ένα είδος ευγονικής δηλαδή.
Από τους πρώτους αθάνατους Άτλαντες απέμειναν 72 , οι κατέχοντες την χρήση τής γνώσης του όφεως , και βρίσκονται στο υπόγειο βασίλειο της Αγκάθα. Είναι ή συμβολική τους εικόνα πού βλέπουμε μέσα από τον μύθο του ξεσχίσματος του Διονύσου από τους Τιτάνες, τον οποίο ξεγελώντας τον , τον έριξαν από τον ουρανό στην γή και τον κομμάτιασαν.
Πώς όμως διατήρησαν αυτή την γνώση οι άλλοι, αυτοί που στον κόσμο μας ελέγχουν την ανθρωπότητα και κατευθύνουν την πλανητική μοίρα; Πιο πάνω αναφέραμε πώς η Υπόφυση εκφράζετε από το ρήμα «Βλέπω», ενώ η Επίφυση από το ρήμα «Γνωρίζω». Με τον τρόπο δηλαδή που όλοι οι άνθρωποι σήμερα λειτουργούν. Ο τρόπος που μέσω των υλικών στοιχείων διατηρείται η μνήμη και η γνώση. Γιατί όπως μας λέει ο Πλάτωνας, ο Σωκράτης είχε κατηγορήσει την γραφή και τον εφευρέτη των γραμμάτων {που θεωρείται ο Ερμής ο Τρισμέγιστος για τους Αιγυπτίους και ο Παλαμήδης για τους Έλληνες}, γιατί μέσω αυτής διατηρείται μέν η μνήμη της ιστορίας , ενώ από την άλλη χαλαρώνει και χάνετε η εγκεφαλική μας μνήμη. Και όπως θα παρατηρήσει ο μελετητής των έργων του Πλάτωνα, αυτό που κάνει ο Σωκράτης με κάθε συνομιλητή του , δέν είναι άλλο από το να ασκεί μέσω του διαλόγου και των ερωτήσεων την τέχνη της Μαιευτικής. Δηλαδή να εκμαιεύει την γνώση μέσα από τον καθένα η οποία βρίσκετε εν ύπνω, και με τον τρόπο αυτόν να αφυπνίζετε η ψυχή που διατελεί εν λήθη. Και βέβαια δέν αναφερόταν στους χωμάτινους των ατλάντων ανθρώπους, αλλά σε αυτούς που προέρχονται από το θείο πρώτο στοιχείο της δημιουργίας , τους έχοντες επίφυση , καί που μέσω της εσωτερικής μνημικής αφύπνισης θα την ενεργοποιήσουν.
Οι άτλαντες, επί την γή είχαν και έχουν 10 αντιπροσώπους μέσω των οποίων οργανώνουν τα σχέδιά τους με κατεύθυνση των εντολών των 72 υποχθόνιων βασιλέων τους. Όλοι τους είναι εβραίοι. Προέρχονται από τους αρχηγούς των 10 φυλών που είχαν εξόριστοι πέρα από την Βαβυλώνα Ο πρώτος , ο αρχαιότερος , που είχε έρθει σε συνεργασία μαζί τους, ήταν ο Μωυσής. Μυημένος ο Μωυσής στην αδελφότητα του όφεως, απειλεί και κάνει επίδειξη της δύναμής του στους ιερείς της Αιγύπτου, όταν σε φίδι μεταμόρφωσε την ράβδο του μπροστά στον Φαραώ συναγωνιζόμενος τις δυνάμεις του αιγυπτίου βασιλιά. Δυνάμεις που φαίνεται να προέρχονται από δύο διαφορετικά , αλλά με ίδιες γνώσεις ιερατεία. Συγκεκριμένα, ο Φαραώ Αμένοφις IV, αλλάζοντας το όνομά του σε Ακενατόν, της 18ης δυναστείας ,βασίλεψε στην Αίγυπτο από το 1379 έως το 1362 π.Χ. και έβαλε μπροστά ένα μεταρρυθμιστικό σχέδιο που έσπασε την πολυθεϊστική παράδοση της Αιγύπτου. Εγκατέλειψε ή υποβίβασε τους παλιούς θεούς και προσπάθησε να επιβάλλει τη μονοθεϊστική λατρεία του Ατόν, ώς θεού μοναδικού του Ήλιου. Το περίεργο είναι ότι την περίοδο της βασιλείας του πατέρα του δεν αναπαριστάνεται μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Το ασυνήθιστο αυτό γεγονός μπορεί να οφείλεται στην ασθενική φύση και το παράξενο παρουσιαστικό του. Το άλλο περίεργο είναι ότι η ανατροφή του, ανατέθηκε στο ιερατείο του Ρα {σύμφωνα με την αιγυπτιακή μυθολογία, ο θεός Ρα ήταν ο δημιουργός των θεών, των ανθρώπων, και του κόσμου} και όχι στο ιερατείο του Άμμωνα, {του Αιγυπτιακού Θεού Ήλιου που ταυτίσθηκε με τον θεό Δία}, παραδοσιακού προστάτη του βασιλικού οίκου.
Όταν ορίστηκε διάδοχος, εισηγήθηκε τη λατρεία του Aτόν ως ύψιστου θεού-δημιουργού. Λίγο μετά τον ένατο χρόνο της βασιλείας του έκλεισε τους ναούς των άλλων θεών, εξαπέλυσε σκληρές διώξεις κατά των ιερέων του Άμμωνα και διέταξε τη διαγραφή του ονόματός του, καθώς και της λέξης «θεοί» από όλα τα μνημεία της χώρας. Τέλος, προετοιμαζόταν εντατικά το τρίτο στάδιο της μεταρρύθμισης, που περιελάμβανε την απελευθέρωση των δούλων, την κατάργηση των προνομίων των αριστοκρατικών οικογενειών και την απαλλοτρίωση και αναδιανομή της γης. Οι οργανωμένοι Χετταίοι και οι ημιβάρβαρες σημιτικές φυλές της ενδοχώρας οι Χαμπίρι, βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν επιδρομή στην πλούσια λεία των ασιατικών κτήσεων της Αιγύπτου. Μετά το θάνατό του, ο Aκενατόν χαρακτηρίστηκε «καταραμένος», η πρωτεύουσά του εγκαταλείφθηκε, τα κτίσματά του καταστράφηκαν και το όνομά του διαγράφτηκε από τα επίσημα αρχεία του κράτους Οι διάδοχοί του άλλαξαν τα ονόματά τους αντικαθιστώντας την ρίζα Ατόν με την ρίζα Άμμων και κατήργησαν όλα τα μέτρα του προκατόχου τους. Με τον θάνατό του, το 1317 π.χ., ιδρυτής της 19ης δυναστείας έγινε ο Μινπεχτυρέ Ραμεσού, γνωστότερος ως Ραμσής Α’. Στα χρόνια αυτού του Φαραώ, τοποθετείται και η εκδίωξη των υπολειμμάτων των σημιτικών φυλών από την Αίγυπτο, που μας είναι γνωστή σαν Έξοδος των Εβραίων Το ιερατείο του Ατόν κατόπιν , έδρασε μέσα από την μύηση του Μωϋσή. Ο ψυχανάλυσης Ζίγκμουντ Φρόϊντ, είπε για τον Μωϋσή πώς , όχι μόνο δεν ήταν εβραίος, αλλά ιερέας της θρησκείας του Ατόν , αλλά ακόμα πώς εξαιτίας ενός αιγυπτίου που θέλησε να ιδρύσει ένα νέο βασίλειο εκτός Αιγύπτου , οι εβραίοι βρήκαν μια θρησκεία και μια πατρίδα. Ακόμα και η επιλογή της Ιερουσαλήμ , ήταν μια θέση γνωστή και επιλεγμένη από την εποχή του Ακενατόν, με σκοπό την εξουσία τριών θέσεων – κλειδιά όπως , η πρώτη στην Συρία με βάση την Ιερουσαλήμ και τον έλεγχο των ασιατικών περιοχών, η δέυτερη στην Αιθιοπία και ή Τρίτη στην θέση Τελ ελ Αμάρνα, λίγα χιλιόμετρα από την Θήβα και την Μέμφιδα. Από τά παραπάνω μπορούμε να παρατηρήσουμε πώς όντως δρούσε ένα δεύτερο ιερατείο στην Αίγυπτο από όπου ξεκίνησε η θρησκεία του Ατόν. Τα δύο αυτά ιερατεία ήταν , όπως λέει στο «υποθετικό» του έργο ο Δαβίδ Γούντ που αναφέραμε πρίν, προερχόμενα από τους τέσσερις άνθρωπους που δημιουργήθηκαν από τους Ελοχίμ, τόν Όσιρις την Ίσιδα , τόν Σέτ και τήν Νέφθιδα , εκπαιδευμένοι από τους ουράνιους ερχόμενους επιστήμονες, που είχαν χωρισθεί σε δύο δυνάμεις. Αυτή του Όσιρη και της Ίσιδας , με την θρησκεία του Άμμωνα , και αυτή του Σέτ και της Νέφθιδας με του Ατόν.
Δέν ήταν δηλαδή ο Μωυσής, παρά το όργανο τους, ο οποίος με νέες εντολές από το ιερατείο του , μαζί με όλους αυτούς τους ταλαίπωρους, περιπλανήθηκαν επί 40 χρόνια στην έρημο. Από εκεί και μετά αρχίζουν την δράση τους οι υπό των εντολών των αρχαίων Ατλάντων ώς έρμαιά τους. Έρμαια του Εωσφόρου .
ΑΤΛΑΝΤΙΟΙ ΟΦΙΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΔΥΝΑΜΗ

Τον συμβολισμό του όφεως περιτυλίσσουν με χιλιάδες μύθους , ιστορίες , και
θεϊκές σχέσεις . Όμως δεν παύει να υποκρύπτετε μέσα του η έννοια του κακού και
εχθρικού , άσχετα από θρησκευτικές προκατάληψης.
Το φίδι , όπως και ο ταύρος μέσα από κωδικοποιημένες μύθους και ιστορίες, ‘έχουν την έννοια της Γήινης Ενέργειας που σημαίνει γνώση του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου. Αυτού δηλαδή που περιβάλλει κάθε ζωντανό οργανισμό. Όμως αυτό σημαίνει και τα δεσμά μας.
Ο εγκέφαλός μας έχει τον έλεγχο αυτής της ενέργειας μέσω της νοητικής επεξεργασίας του νού. Άλλωστε οι λέξη ναός μέσα στον οποίο συντελείται η επαφή με το θείο, προέρχεται από την λέξη νούς. Γι αυτό στην αρχαιότητα έκτιζαν τους ναούς σε σημεία μεγάλης ενέργειας ,όπως ο ναός του Απόλλωνα που κτίσθηκε στους Δελφούς, αλλά και σήμερα ακόμη, από γνώση κτίζονται στον ίδιο χώρο οι χριστιανικοί ναοί και όχι για κάποιον άλλο λόγο. Κατά την ανατολική φιλοσοφία, στο σώμα μας υπάρχει το φίδι κουταλίνι, και αφορά την, από το κατώτερο τμήμα της σπονδυλικής στήλης, δηλαδή τον κόκκυγα ή ιερόν οστού ενέργεια, πού διέρχεται μέσω του Νωτιαίου μυελού, και φθάνει στον εγκέφαλο. Όμως, ο τελευταίος σπόνδυλος στην βάση του κρανίου, λέγετε Άτλας. Ο Άτλαντας ήταν υποχρεωμένος να κρατά τον Ουρανό στους ώμους του. Όταν πήγε ο Ηρακλής να πάρει τά μήλα των Εσπερίδων, χρειάσθηκε την βοήθεια του Άτλαντα. Αυτός του έδωσε να κρατήσει για λίγο τον ουρανό μέχρι να του τά φέρει , και γυρνώντας , δεν ήθελε να τον ξανακρατήσει, γιατί βρήκε ευκαιρία να τον φορτώσει στον Ηρακλή.
Ο Ηρακλής όμως με τέχνασμα ότι ήθελε να τον τακτοποιήσει καλύτερα , του ζήτησε να τον βοηθήσει κρατώντας τον για λίγο. Όταν ο Άτλαντας ξεγελάστηκε και τον πήρε, ο Ηρακλής έφυγε με τα μήλα. Βλέπουμε πώς σε συνδυασμό με τον μύθο, ο ουρανός κωδικοποιεί το κεφάλι μας, ενώ τά μήλα των Εσπερίδων , μας παραπέμπουν στο μήλο πού αποτελεί τον καρπού του δέντρου της Γνώσεως στον Παράδεισο. Αυτό το μήλο, τον απαγορευμένο καρπό , πρόσφερε και έφαγαν οι πρωτόπλαστοι , ένα φίδι. Το φίδι Εωσφόρος , ήταν η αιτία της «πτώσεως των» στην αιώνια δυστυχία με την απώλεια του Παραδείσου. Έπεσαν στους κόπους και τά βάσανα , πού σύμφωνα με τις Γραφές, ό ίδιος ο Θεός τους καταδίκασε γιατί παράκουσαν. Με τον ίδιο τρόπο ο Άτλαντας ήθελε να παρασύρει τον Ηρακλή , αλλά αυτός σαν γιός του Δία τά κατάφερε να ξεφύγει , παίρνοντας μαζί του, μέσω των μήλων, και όλη την γνώση. Βάζοντας στην θέση του Ηρακλή τον Νού, και στη θέση των μήλων των Εσπερίδων τον πλανήτη μας , αποκωδικοποιώντας το βρίσκουμε, πώς ο Νούς αποτελεί τον Πνευματικό μας Εαυτό , και ο πλανήτης τον Σαρκικό μας. Όταν ο Ουράνιος Πνευματικός εαυτός μας «μπαίνει» στην υλικότητα και «γνωρίζει» γίνετε κάτοχος της μορφικής έννοιας, τότε απελευθερώνετε. Όταν όμως , καταλαμβάνετε από τον σαρκικό μέσω της βρώσης των «μήλων» , τότε δεσμεύετε και πέφτει από την πνευματική του ύπαρξη.
Όταν λοιπόν στην φιλοσοφία των βουδιστών , λέγετε πώς αν ανεβάσουμε την ενέργεια αυτή, την κουταλίνι, στον εγκέφαλό μας, τότε θα φωτισθούμε, μήπως με αυτή την φώτιση θα έχουμε την ενεργοποίηση της αρχέγονης μνήμης των ενστίκτων . Επειδή εκεί εδρεύει το γήινο, σαρκικό, μητρικό, κύτταρο – πληροφορία, μέσω του οποίου διαπερνάει η ανά τους αιώνες μνήμη των γενεών. Μήπως κυριαρχούμενοι από τά κατώτερα χάσουμε τά ανώτερα;
Με την αναβίβαση του φιδιού κουταλίνι, πού εκφράζει την γήινη ενέργεια, προς τον εγκέφαλο, και ερεθίζοντας τα κέντρα του εγκεφάλου, τότε δημιουργείται πρόσβαση στα μνημικά αρχεία. Τά λεγόμενα Ακασικά Αρχεία. Όπως θα έχετε ακούσει , τίποτα δεν χάνετε στο τίποτα, από μια σκέψη μέχρι μια εμπειρία και ένα συναίσθημα. Αυτά καταγράφονται στο πληροφοριακό υλικό του DNA μας και μεταφέρετε μέσω των γονιδίων. Συγκεκριμένα, οτιδήποτε έχει μορφοποιηθεί και από την ενεργειακή του κατάσταση έχει μεταπηδήσει σε υλική, τότε μέσα του μεταφέρει την συνειδησιακή ύπαρξη. Κάθε τι που υπόκειται σε παρατήρηση, από αντικείμενο έως μια σκέψη, διαθέτει μορφή. Έχοντας αυτή την υπόσταση συμμετέχει στην συνείδηση. Έτσι, εκτός από αυτά που μεταφέρουμε μέσα μας , γενικά όλα γύρο μας , ο χώρος και ο χρόνος, ο ήλιος και το διάστημα, οι γαλαξίες και το σύμπαν ολόκληρο , συμμετέχει σε αυτό που λέμε Συνείδηση. Αυτή καταγράφετε στα πεδία με ηλεκτρομαγνητική μορφή . Το πεδίο αυτό βρίσκετε παντού, και μέσα μας και στον χώρο γύρω , αλλά και σε όλη την Δημιουργία. Είναι το Πλάσμα από όπου δημιουργούνται όλα. Τα αρχεία που υπάρχουν μέσα μας καταγράφονται στην αύρα μας , το πεδίο του σώματός μας. Τα αρχεία της Γής , καταγράφονται στην αύρα της , την ατμόσφαιρα. Τα αρχεία του έξω διαστημικού χώρου, καταγράφονται στον ηλιακό ηλεκτρομαγνητισμό. Πρόσβαση σε αυτό το τελευταίο δεν έχουμε εύκολα γιατί μας περιορίζει η Μαγνητόσφαιρα της Γής , ένα είδος φράγματος προς τα στοιχεία που εκπέμπονται από τον Ήλιο τα οποία μεταφέρουν πληροφορίες από το εξώτερο διάστημα.
Εντούτοις όμως, οι έχοντες ενεργοποιημένη Επίφυση , είναι δηλαδή πραγματικά «ανοιχτά μυαλά» , μπορούν να έχουν πρόσβαση με την «συμπαντική βιβλιοθήκη πληροφοριών», τα Ακασικά Αρχεία, διάμεσων των σωματιδίων , όπως τα Νετρίνα που δεν τα εμποδίζει τίποτα να εισέρχονται παντού, μέσω των οποίων παίρνουμε πληροφορίες ή έχουμε τις λεγόμενες φαεινές ιδέες.
Η Στύγα, ήταν η μέσω μιας πανάρχαιας γνώσης ενός παμπάλαιου πολιτισμού που είχε αναπτυχθεί πάνω στην Γή με πρότυπο ένα ουράνιο πολιτιστικό σύστημα, οδός πρόσβασης στό συμπαντικό συνειδησιακό πλάσμα πληροφοριών . Την ενέργεια αυτή που αποτελεί μέρος της Δημιουργικής αρχής , και που διαπερνά τα πάντα, έθεσαν κάτω από τον έλεγχό τους οι ονομαζόμενοι τότε Τιτάνες – Θεοί. Μέσω αυτής ταξίδευαν με το έτος φωτός, διέσχιζαν απίθανες διαστημικές αποστάσεις και σε 9 χρόνια ήταν στον Σείριο. Μέσω αυτής είχαν την δυνατότητα να ελέγχουν την ύλη , να πραγματοποιούν μεταμορφώσεις της , να καταργούν νόμους της και να διεισδύουν στα μυστικά της. Οι Άτλαντες , μέ το τέλος τους , έπειτα από κακή χρήση αυτής της δύναμης, αφού δημιούργησαν όντα όπως είπαμε και πιο πάνω , και μέσω της επαφής των με αυτά έχασαν την «θεϊκότητα τους» . Μπορούμε να θυμηθούμε πώς πρώτος που αναμείχθηκε σε αυτό το ζήτημα ήταν ο Προμηθέας, αλλά και την δημιουργία του Εριχθόνιου , της Πανδώρας, από μέρος των θεών, όπως και τους ανθρώπους από πέτρες που έφτιαξαν οι ατλαντικής καταγωγής Δευκαλίων και Πύρρα. Ακόμα όμως και αυτούς που έκαναν ο Κάδμος και ο Αιήτης, από τα «δόντια του δράκου». Η Στύγα έκλεισε για πάντα , και η συμπαντική αυτή ενέργεια της πρώτης αρχής βρίσκετε μόνο στον πυρήνα της Γής περνώντας δια μέσω των πόλεών της με την επωνυμία «Ήλιος του Μεσονυκτίου». Μόνο που αυτός ο Ήλιος έχει την μορφή φιδιού.
Έτσι οι Άτλαντες «ιερείς», οι και Οφίτες ονομαζόμενοι, βρέθηκαν στον υποχθόνιο χώρο των Ταρτάρων. Εκεί επιχειρώντας την επαφή με την δύναμη αυτή, πολλά χιλιόμετρα κάτω από την γή , έφτιαξαν την υπόγεια κατοικία τους , και μέσω των ιερατικών και μαντικών κέντρων επί της επιφάνειας της Γής διατηρούσαν την επικοινωνία και τον έλεγχο της ανθρωπότητας.
Ο έλεγχος αυτός είναι ο αντίθετος με τον σε αντιπαραβολή αυτόν που ο ανθρώπινος νούς επιβάλει επί του νευρικού του συστήματος που αφορά την ισορροπία του συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού μέσω των ενεργειών του ενδοκρινικού όπως αναλύσαμε πιο πάνω. Και είναι ο αντίθετος γιατί αυτό που επιχειρείται από την εκ των κάτω οφιτών ατλάντων, είναι η χαοτική επί των ανθρώπων συναισθηματική διαταραχή, και κατ’ επέκταση νευρονοητική και ψυχολογική, μέσω της γενετησίου διεγέρσεως. Γιατί το αυτόνομο νευρικό σύστημα, χωρίζεται , στο Συμπαθητικό και το Παρασυμπαθητικό. Το ένα κάνει το αντίθετο από το άλλο για να κρατείται η ισορροπία στον οργανισμό. Το ένα δηλαδή δημιουργεί ταχυκαρδία ενώ το άλλο βραδυκαρδία κ.ο.κ.
Τα δύο αυτά φίδι – ενέργειες που εκφράζουν το νευρικό μας σύστημα , μορφοποιούνται στο κηρύκειο του Ερμή. Ο μύθος λέει ότι ο Ερμής είδε κάποτε δύο φίδια να μαλώνουν και έβαλε την ράβδο του ανάμεσά τους και αυτά περιτυλίχθηκαν γύρω της και σταμάτησαν να εχθρεύονται. Το όνομά του Ερμή αν ετυμολογηθεί σημαίνει, «αυτός που ερμηνεύει», «ο ερμηνευτής». Ο ερμηνευτής είναι ο νούς μας, η λογική που επεξεργάζεται και γνωρίζει, έτσι αναπτύσσει την συνείδηση και στο εξελικτικό επίπεδο την θεϊκότητα.
Το σύμβολο του φιδιού το υιοθέτησε ο Ασκληπιός και ο Ιπποκράτης ως σύμβολο, που εκτός από ιατροί του σώματος ήταν και ιατροί της ψυχής. Η ράβδος με την οποία ελέγχουν το φίδι, είναι η δύναμη της εξουσίας και του ελέγχου πάνω σε αυτή την ενέργεια, τον ηλεκτρομαγνητισμό του σώματος, που έχει διαταραχθεί. Αυτό μπορεί να μεταφρασθεί και με την έννοια του ελέγχου του φιδιού γκουταλίνι με ράβδο την σπονδυλική στήλη , της ενέργειας των κατωτέρων ενστίκτων , τον ζωώδη ,που είναι όπως αναφέραμε ο επιδρών μέσω του Νωτιαίου μυελού που σαν φίδι περιτρέχει την σπονδυλική στήλη, ο και αρχαίος Όφις αποκαλούμενος.
Έτσι, όπως ο Ερμής , συμφιλιώνει αυτές τις δυνάμεις, και ισορροπώντας την κατανομή της ενέργειας στο σώμα επέρχεται και η ίαση, ο νούς νουθετεί και καθοδηγεί τα πάθη.
Ο Ηρακλής , από την νηπιακή του ηλικία κατάφερε να πνίξει τα δύο φίδια, δηλαδή να θέσει υπό τον έλεγχό του, να τιθασεύσει και να εξουσιάσει τις δυνάμεις εκείνες που μας κάνουν ευάλωτους και τρωτούς, και έγινε ένας ημίθεος ήρωας που πέρασε στα Ηλύσια Πεδία. Μέσω του μύθου αυτού , του Ηρακλέως , αφήνετε να διαρρεύσει επίσης και το ότι , ως παίς του Διός, του κατέχοντος την εξουσία των ουρανίων , όχι μόνο εξουσιάζει μέσω του νού του και της πνευματικής επαφής του με το Θείο τα γήινα, σωματικά ένστικτα, αλλά και υπονοείται μια αποστολή που του δόθηκε ενάντια των Οφιτών Ατλάντων, αυτών που αποκαλούμε σήμερα Σατανά .

ΝΟΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΟΡΦΙΚΟ
Μια σχέση πού την χωρίζει ή άβυσσος της ψυχής.
Ανάμεσά τους υπάρχει ή ειρωνική αντίφαση ενός πόλεμου για ειρήνη.
Ενας πόλεμος για την Ωραία Ελένη.

ΣΕΙΡΙΑΚΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Η «εναλλακτική λύση 3» αφορά την υπόθεση διαφυγής στο διάστημα σε
περίπτωση που όλα πάνω στον πλανήτη αποφασισθεί από τους έχοντες τον έλεγχό του,
να γίνουν ένα χάος. Η λύση αυτή, πιθανών να έχει ξαναυπάρξει στο μακρινό
παρελθόν της ανθρώπινης ιστορίας και η αποίκηση στον Σείριο ίσως να ήταν
μια προμυθολογική πραγματικότητα.
¨Ας ανυψωθούμε τώρα στο υψηλότερο μέρος του ουρανού, στην πύλη προς τον Ολύμπιο Παράδεισο , προβολή του οποίου είναι ο Φλοιώδης έλλογος Εγκέφαλός μας. Υπάρχει , μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας , και μια άλλη, κρυφή ιστορία, που αφορά την προέλευση του ελλόγου ανθρώπου. Οι επιστήμονες ανθρωπολόγοι, αναζητούν ακόμα τον χαμένο κρίκο ανάμεσα στον άνθρωπο των σπηλαίων με τον «όρθιο άνθρωπο». Η υπόθεση πώς οι Έλληνες ήταν οι «Θεοί» που ήρθαν από το πλανητικό σύστημα του Σείριου και έφεραν τον πολιτισμό τους εδώ , αφού πρώτα μετάλλαξαν το ανθρωποειδές της Γής σε άνθρωπο, έχει πολλές πιθανότητες να είναι η κρυφή αλήθεια που δεν θέλουν να μαθευτεί ποτέ. Τις περισσότερες πληροφορίες τις παραθέτει ο ερευνητής συγγραφέας Θ. Αξιώτης μέσα από πληθώρα πληροφοριών στα βιβλία του.

Κατά την άποψή του , οι Έλληνες με τους Άτλαντες, είχαν τον ίδιο πολιτισμό με την διαφορά ότι οι πρώτοι τον έφεραν από τον Σείριο από όπου ήρθαν, ενώ οι δεύτεροι δημιούργησαν εδώ την αντιγραφή του πρότυπου παίρνοντας την γνώση από τους Θεούς.
Σε μυητικό επίπεδο θα λέγαμε, ότι, ό, τι είναι η Βούληση στην πνευματική της μορφή όπου εκφράζει την Ελληνική σκέψη, γίνεται Νόμος και δέσμευση στην αντικειμενική της υπόσταση και εκφράζει την θέση των Ατλάντων όταν έθεσαν υπό τον έλεγχό τους την μεταμορφωτική θεία δημιουργική ενέργεια . Δηλαδή όπως είπαμε και πιο πάνω, η Επίφυση δίνει την δύναμη της γνώσης της ουσίας των πραγμάτων, ενώ όσοι δεν την διαθέτουν βλέπουν μόνο τα πράγματα που καθιερώνονται και παγιώνονται μέσα από την έννοια Νόμος. Άλλο το «γνωρίζω» και άλλο το «βλέπω».

Τα ταξίδια των Ελλήνων από τον Σείριο για την Γή , γινόντουσαν μέσω της Στύγας . Το ουράνιο και γήινο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα πάνω στο οποίο ταξίδευε η Αργώ λεγόταν Μέδουσα και ήταν πολύ επικίνδυνο για όσους δεν κατείχαν την γνώση αυτού του περάσματος. Η Στύγα πάνω στην γή ήταν στην περιοχή του Ατλαντικού που τώρα ονομάζεται Τρίγωνο του Διαβόλου. Τότε όμως είχε την ευνοϊκή έννοια του Δρόμου προς τα Ηλύσια Πεδία ή τόπος των Μακάρων. Με την έννοια «Στήλες του Ηρακλέως Διός» κρυπτογραφούνται τα δυναμικά ιονισμένα πεδία της περιοχής , σαν δύο ασημένιες κολόνες που φθάνουν στον ουρανό. Τις στήλες αυτές σε ανάμνηση των παλαιών αυτών γνώσεων, αλλά και δεν ξέρουμε για πιο ακόμα λόγο, έχουν και οι μασονικές στοές. Στο βιβλίο «Μαύρο λεξικό της Ελληνικής Μασονίας» ο Β .Α . Λαμπρόπουλος λέει ότι , οι στήλες που έχουν υιοθετηθεί στις μασονικές στοές , είναι συμβολικές και η προέλευσή τους είναι αρχαία και σημαντική. « Κατά την προ του κατακλυσμού εποχή , οι απόγονοι του Σήθ , ανήγειραν στήλας για να …μην απολεσθούν οι εφευρέσεις των πρίν καταστούν επαρκώς γνωσταί , βάση της προφητείας του Αδαμ , καθ΄ ην ο κόσμος επρόκειτο να καταστραφεί μίαν μεν φορά δια της δυνάμεως του πυρός και μίαν δευτέραν δια της ορμής των υδάτων .Κατόπιν τούτου κατασκεύασαν δύο στήλας , μίαν από πλίνθους και μίαν από λίθο. Επ΄ αμφοτέρων εγχάραξαν τάς εφευρέσεις των .»
Το μέταλλο ασήμι, υπονοεί την Σελήνη. Μέσω του διαύλου αυτού της Στύγας ταξίδευαν τα ηλιακά πλοία των Ελλήνων , διαμέσων της Σελήνης και του πλανητικού συστήματος προς την Σελήνη του Σείριο σε ένα ταξίδι διάρκειας εννέα ετών με την ταχύτητα του φωτός .
Ο δίαυλος αυτός ονομάζετο «Δέντρο της Ζωής» και οι ρίζες του ήταν στον Ατλαντικό ωκεανό ,σαν την αρχή μιας σκάλας, ενώ το φύλλωμα του που ήταν τοξοειδές, και έμοιαζε με το «καπέλο» του μανιταριού , ήταν ο Σείριος, το υψηλότερο σημείο της σκάλας. Τον δίαυλο αυτόν τον σχηματίζει το δυναμικό πεδίο του ηλιακού συστήματος του Κυνός στον οποίο ανήκει ο Σείριος και τον χρησιμοποιούσαν οι Ολύμπιοι για να έρχονται στην γή. Την ονομασία «Δέντρο της Ζωής», την παίρνει από την πρώτη ουσία – ενέργεια με την οποία ο Ουρανός γονιμοποιεί την Γή που ενώνει τα στοιχεία σε μορφές .

Κατά τον Αξιώτη, το σημείο εκείνο, το Δέντρο της Ζωής είχε ανάγκη ο Εωσφόρος για να ανέβει και να φθάσει στον Σείριο . Να λοιπόν αυτό πού λέγαμε πιο πάνω, ότι το φίδι – κουταλίνι έχει ανάγκη να ανέβει και να καταλάβει τον έλεγχο του νού μας και κατ’ επέκταση της συνειδήσεώς μας. Μετά έρχεται η λήθη.
Τον δίαυλο της Στύγας, είχαν ανάγκη και οι Άτλαντες για να ανέβουν στα Ηλύσια Πεδία, στον Παράδεισο .
Με άλλα λόγια, οι Άτλαντες, μέσω του διαύλου της Στύγας , ως Εωσφόρος , χρησιμοποιούσαν το ενεργειακό φώς της πρώτης αρχής και μεταμόρφωναν τα στοιχεία στο γήινο πεδίο . Για να μας γίνει πιο κατανοητό, ό,τι υπάρχει σε ενεργειακή μορφή , μόλις «συλληφθεί» στο μορφικό υλικό επίπεδο, «πέφτει» κάτω από την έννοια των νόμων που το διέπουν. Με τον τρόπο αυτό εγκλωβίζεται το κάθε τι που μορφοποιείται, για ένα δεδομένο χρονικό διάστημα το οποίο εξαρτάται από τους νόμους.
Ο Σείριος στον ουράνιο θόλο, βρίσκετε με κατεύθυνση την περιοχή που εμφανίζεται ο αστερισμός του Ταύρου και των Διδύμων. Αυτό έδινε την ιδιαιτερότητα να χαρακτηρίζεται η χρονική εκείνη περίοδος που συμπίπτει με την αρχή της Άνοιξης , η 21- 25 Μαρτίου , η Εαρινή Ισημερία, η εποχή της σύλληψης των θεών και ηρώων με αποκορύφωμα την γέννησή τους στις 21-25 Δεκεμβρίου που αντιστοιχεί στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο .

Ο Δίας, θεωρείται «πατέρας Θεών και Ανθρώπων» και γιαυτό όχι τυχαία στο πλανητικό μας σύστημα ο μεγαλύτερος πλανήτης έχει το ίδιο όνομα. Γιατί ο πλανήτης αυτός έχει την ιδιαιτερότητα να φέρνει στο ηλιακό μας σύστημα τις ευεργετικές επιδράσεις από το γαλαξιακό κέντρο. Έτσι , από τον Σείριο , το λαμπρότατο αυτό άστρο , έρχεται η ενέργεια εκείνη των ιόντων , που φέρνει μαζί της και τα σπέρματα των όντων. Τον δρόμο αυτόν ακολούθησαν οι Έλληνες Αργοναύτες, και από τον δρόμο αυτόν ήρθαν οι Θεοί στην Γή.
Από τον Σείριο λοιπόν προήρθαν τα σπέρματα στην Γή . Κατά τον Αξιώτη, ο Σείριος είναι το «Πέρασμα» για τον «Πρωτόκοσμο» ή «Θεϊκό Λόγο Ένα», όπως το ονομάζει, όπου ο Δημιουργός του Σύμπαντος κατασκευάζει την ψυχή του κόσμου . Ο Σείριος σαν Λόγος Δύο, ο Δευτερόκοσμος, δημιούργησε τον άνθρωπο βάζοντας του μέσα ένα κομμάτι από την θειική ψυχή.
Οι Έλληνες Θεοί και ήρωες που ταξίδευαν με το αστρικό πλοίο, την Αργώ, σε όλο τον πλανήτη , δημιούργησαν τον πρώτο πολιτισμό πάνω στην Γή, στην Ελλάδα και την Ατλαντίδα. Για πρότυπο χρησιμοποίησαν το σύστημα του Σείριου. Το πρότυπο αυτό ήταν ο Όλυμπος , ο Ουράνιος Παράδεισος. Εκεί , χάρις στο δυναμικό πεδίου του Συνοδού Σείριου Β΄ οι Ολύμπιοι Έλληνες έμεναν πάντα νέοι. Το ίδιο πρότυπο είχε στον νού του και ο Πλάτωνας όταν έγραφε την «Πολιτεία» του. Τους νόμους του Σείριου, με τις χωριστές τάξεις των ιερέων, των φυλάκων , των γεωργών και των τεχνιτών προσπάθησε να εφαρμόσει στην Γή .
Όπως λέει και ο Πλάτωνας , μετά από κάθε καταστροφή πάντα μένει λίγο σπέρμα με το οποίο γίνεται μια νέα αρχή. Από αυτό το σπέρμα που φυλασσόταν στην Αργώ η Αθηνά και ο Ήφαιστος έπλασαν το άριστο γένος των Αθηναίων. Όμως, πάνω στην Γή εκτός από τον εκ του ουράνιου σπέρματος άνθρωπο, υπάρχει και το ανθρωποειδές που έχει υποστεί την επέμβαση των Ατλάντων.
Η Τιτανομαχία του 9000 π.Χ. ήταν πόλεμος ανάμεσα στους Άτλαντες και τους Έλληνες. Ένας αγώνας που έλαβε χώρα στον Ουρανό και την Γή. Οι Άτλαντες στην Γή, που , όπως εξιστορεί ο Πλάτωνας είχαν προ πολλού χάσει την θεϊκότητα τους, δηλαδή απενεργοποιήθηκε η Επίφυσή τους γιατί είχαν αναμειχθεί με τα πλαστό γένος που δημιούργησαν , όρμησαν ενάντια στην Ευρώπη και την Ασία , ενώ στον ουρανό όρμησαν ενάντια στον Όλυμπο περνώντας το δυναμικό πεδίο του Συνοδού Σείριου Β΄ μέσω της Στύγας του Ατλαντικού. Όμως όπως επάξια τους αντιμετώπισαν οι Ολύμπιοι, έτσι και οι Αθηναίοι, σαν γνήσια τέκνα τους , τους νίκησαν εδώ στην Γή. Γι αυτό το μίσος των Ατλάντων , μέσω των υποχειρίων τους Εβραίων, παραμένει άσβηστο.
Από τις μυστικές παραδόσεις λέγετε ότι , τα όντα, χλωρίδα , πανίδα, άνθρωπος, ήταν τα σπέρματα που ήρθαν από τον Σείριο μέσω του δικού μας Ήλιου. Όμως , πάνω στην Γή υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων. Αυτοί που εξελίχθηκαν από παρέμβαση των ουρανίων, το ανθρωποειδές δηλαδή, και οι έχοντες ουράνιο σπέρμα. Στους έχοντες ουράνιο σπέρμα ανήκουν οι Έλληνες. Όλα τά άλλα είδη ανθρώπων δημιουργήθηκαν από τις Ατλάντιες δυνάμεις. Υπήρχε λοιπόν ο γήινος άνθρωπος, εκ του Προμηθέως πού έκανε την μετάλλαξη – παρέμβαση στον γήινο, το ανθρωποειδές, και ο ουράνιος που δημιούργησαν η Αθηνά και ο Ήφαιστος.
Από τους Άτλαντες, όσοι επέζησαν μετά την ήττα τους, διατήρησαν σε διάφορα μέρη την μνήμη των γνώσεων που είχαν, μέσω κέντρων-στοών πού έφτιαξαν, μεταξύ των οποίων τα σημαντικότερα είναι η Αρκαδία, η Κρήτη η Αίγυπτος, όπου αναμείχθηκαν με τους Έλληνες και δημιούργησαν το ελληνοατλάντειο στοιχείο. Τα μεγάλα ιερατικά τους κέντρα όμως, με τις σημαντικότερες οργανώσεις τους ήταν στην Αίγυπτο και στην Ασία όπου εργάζοντο για το Μεγάλο τους Σχέδιο. Την ημέρα επιστροφής του Παγκόσμιου Ηγέτη τους από τά τρίσβαθα Τάρταρα.
Το μεγάλο τους κτύπημα το κατάφερα από την Ρώμη, όταν επεδίωξαν μέσω της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που δημιούργησαν και ανέπτυξαν να υλοποιήσουν τα το σχέδιό τους για παγκόσμια κυριαρχία . Οι αρχαιότεροι αρχηγοί τών ρωμαϊκών φυλών ελέγοντο Τιτάνες, και όχι τυχαία ονομάσθηκαν αργότερα οι μεραρχίες τους Λεγεώνες που συσχετίζονται με τις «Λεγεώνες των δαιμόνων» επί χριστιανικών εποχών.
Η Ατλαντίδα , στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ ως χώρα πάνω στον πλανήτη μας. Ήταν ένα τεχνητό νησί στον Ατλαντικό ωκεανό το οποίο δημιούργησε ο Τιτάνας Ποσειδώνας και ονομάζετο πρώτα Ποσειδώνια.
Στο κέντρο της υπήρχε ο δίαυλος της Στύγας που συνέδεε τον ουρανό με το σημείο από όπου ερχόντουσαν, δηλαδή το κοσμοδρόμιό τους , που είναι το σημερινό Τρίγωνο των Βερμούδων.
Η δε διασωθέντες ανά τον κόσμο σύμφωνα με τις ιστορικές αναφορές , αφορούν μόνο Άτλαντες . Είτε ήταν ο Δευκαλίωνας, είτε ο Νώε.
Άτλαντες ήταν επίσης αυτοί που επεδίωξαν να δημιουργήσουν μια νέα Ατλαντίδα , την Τροία. Εκεί, εκτός από Έλληνες και αυτόχθονες, πήγαν και Άτλαντες , από αυτούς που είχαν διαφύγει στην Αρκαδία . Οι Τρώες που προέρχονται από την γενιά του Άτλαντα, και πάλι νικήθηκαν από τους Έλληνες, αλλά ποτέ δεν ήρθε το πραγματικό τέλος τους.
Ο Ατλαντικής καταγωγής Αινείας, με τον πατέρα του και τα ιερά των θεών, κατέφυγε στην Ρώμη, προφανώς με νέες οδηγίες για την δημιουργία μιας νέας Ατλαντικής αυτοκρατορίας. Πολύ αργότερα καταφέρνουν εκεί να δημιουργήσουν την Ρωμαϊκή δύναμη που έφερε τον όλεθρο στους Έλληνες και ήταν η βασική αιτία παύσεως του ελληνικού πνεύματος. Έτσι, από την γενιά του Αινεία προέρχεται ο Ρωμύλος , ο ιδρυτής της Ρώμης. Και όταν λοιπόν για μια ακόμα φορά , με τον Τρωικό πόλεμο, μπήκε τέρμα στα κατακτητικά τους σχέδια, στην Ιταλία επιχειρείτε να ανασυρθεί από τις στάχτες του το ατλάντειο στοιχείο και μέσω της Ρώμης να ξανά ανασυγκροτηθεί . Όμως, και το ελληνικό πνεύμα κατάφερε να διατηρήσει την κυριαρχία του μέσα από την επιρροή γενικά στην μόρφωση, την τέχνη και την πολιτική, ούτως ώστε όταν αργότερα η Ρωμαϊκή δύναμη επεκτάθηκε μέχρι την ανατολή, είχε πλέον μετατραπεί σε μια ελληνίζουσα πολιτιστική κατάσταση , παρά τις εν δυνάμει υποβόσκουσες οργανωμένες ατλάντιες αντιδραστικές κινήσεις. Κινήσεις που εκφράσθηκαν μέσα από τον εβραϊκό ραβινισμό, όπως αργότερα από την κατά παράξενο τρόπο εμφανιζόμενη βάρβαρη φάρα των Σαλίων και Ριπουρίων που ονομάσθηκαν Φράγκοι. Όταν δηλαδή το Βυζάντιο εξάπλωνε τον Ελληνισμό σε ανατολή και δύση σε συνεργασία με την νέα πίστη , τον Χριστιανισμό, κατά το 358 μ.Χ., έκαναν την εμφάνισή τους από τις περιοχές της Βαλτικής αυτά τά άγρια όντα, σταλμένα από το ατλάντιο ιερατείο, και στην καθοριστική στιγμή της ιστορίας της ανθρωπότητας , όταν ο Καρλομάγνος εξανάγκασε με την βία τον πάπα Λέοντα τον Γ΄ να τον στέψει αυτοκράτορας το 800 μ. Χ. , με απώτερο σκοπό την άλωση του Βυζαντίου και την εξαφάνιση του ελληνικού στοιχείου. Από αυτήν την στιγμή και μετά, η φραγκοκρατία καθόρισε και συνεχίζει, την ιστορία της δύσης. Άπό τόν Κλόβη το 498μ.Χ. πού επιβλήθηκε στην Γαλλία – Γαλατία ως βασιλιάς και ΄που από τότε έγινε Φραγκία, έως το «άγιο αίμα» που υπονοεί πολλά, της οικογένειας των Μεροβίγγειων βασιλέων της Ευρώπης, χύθηκε πολύ αίμα στην ανθρωπότητα . Από την εμφάνισή τους, σε συνεργασία με το εβραϊκό στοιχείο , δημιουργήθηκε ένα νέο εκφραστικό μέσω των συνομωσιών των. Τα ιερατεία έγιναν στοές, της μασονίας , των ιλλουμινάτοι, τεκτονικές , μέσα από τά οποία λατρευόταν και λατρεύετε ο επερχόμενος παγκόσμιος ηγέτης της Λευκής Αδελφότητας. Σήμερα οι οργανώσεις των Ατλάντων και όλα τα παρακλάδια τους μετατράπικαν σε Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, σε Τριμερείς επιτροπές και ότι παρόμοιο, που εργάζονται για τον ίδιο αυτόν αρχαίο στόχο. Την πραγματοποίηση της παγκόσμιας κυριαρχίας που θα οδηγήσει μοιραία σε μια νέα αναμέτρηση με τους Έλληνες από τον Σείριο και τον καταποντισμό μιας νέας ηπείρου που πολύ πιθανών να εννοείται η Αμερική , και συγκεκριμένα οι Ηνωμένες Πολιτείες που είναι το κέντρο των ατλάντειων δραστηριοτήτων.

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΤΟΥ ΣΕΙΡΙΟΥ

.Στο πλανητικό σύστημα του Σείριου, ζούν οι Έλληνες θεοί που κάποτε ήρθαν στην Γή. Ο ερχομός τους σηματοδότησε τον πλανήτη μας με τις αρχές του πολιτισμού και τις βάσεις για την εξέλιξη των ανθρώπων. Όμως η ταξιδιωτική πύλη που δημιούργησαν , η Στύγα, στάθηκε μοιραία από την χρήση της από τους Άτλαντες. Έτσι , σήμερα πάνω στον πλανήτη υπερτερούν τα ανθρωποειδή , ενώ όσοι διατηρούν μέσα τους το ευγενικό ουράνιο στοιχείο αναμένουν την επιστροφή των Αργοναυτών. Αυτό θα συμβεί όταν θα ενεργοποιηθεί ξανά η Στύγα, και συγχρόνως θα ενεργοποιηθεί και γη Επίφυση των ουρανίων.
Οι Έλληνες Αργοναύτες λοιπόν , ταξίδευαν με την Αργώ στον Σείριο και σε όλο τον πλανήτη μας μέσα από το Δέντρο της Ζωής και της Γνώσης, τον Δίαυλο της Στύγας, περνώντας από τις πύλες του Βορείου Πόλου και έφθαναν στον Συνοδό, Σείριο Β΄, όπου εκεί σταματά να κυλάει ο χρόνος. Με την ίδια γνώση και οι μύστες που είχαν μυηθεί στο πέρασμα της Στύγας, ταξίδευαν με την Αργώ και με το υλικό τους σώμα όπως ο Ορφέας, αλλά, μπορούσαν να αφήσουν το σώμα τους μέσα σε κάποιο από τα μυητικά κέντρα , όπως ήταν το Τροφώνιο Άντρο, και να ταξιδέψουν με το αιθερικό τους σώμα. Άλλωστε το πέρασμα της Στύγας συμβόλιζε και το πέρασμα του φωτός στην ύλη , όπως και αντίστροφα, οι θεοί και οι ημίθεοι μεταμόρφωναν την υλική τους υπόσταση σε φώς.
Στα αρχικά κεφάλαια κάναμε λόγο για το μορφικό αντίγραφο της ουράνιας δομής μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Το πέρασμα του φωτός , του πνευματικού φωτός , αυτού που μας παρέχει την επαφή με την δημιουργική δύναμη στο ελεύθερο πεδίο δημιουργίας, βρίσκετε στο ψηλότερο σημείο του εγκεφάλου , την Επίφυση, και δονείται με την ενεργοποίησή του από τον Θάλαμο ό οποίος με την σειρά του έχει πάρει την εντολή – ερεθισμό από την «ιδέα- σκέψη» του νού, δηλαδή μέσω της ηθελημένης – ιδίας θελήσεως εντολής από την συνείδηση.
Οι Έλληνες Θεοί ήρθαν και έθεσαν τις αρχές του ηλιακού συστήματος του Σείριου στον γήινο πολιτισμό. Μάλιστα, κατά την πρώτη χρονική περίοδο που άρχισε να λειτουργεί το κοινωνικό σύστημα μιας πολιτείας στην Γή , οι βασιλιάδες οριζόντουσαν από τον Όλυμπο του Ήλιου Σείριου. Οι άρχοντες της Αθήνας, τα χρόνια εκείνα ήταν Ολύμπιοι. Η πολιτεία ήταν οργανωμένη σύμφωνα με τους νόμους και τα πρότυπα του Σείριου. Τα ίδια πρότυπα χρησιμοποιήθηκαν και στην Ατλαντίδα .
Η δε τέχνη και η αρχιτεκτονική των Ελλήνων και των Ατλάντων σκόπευε να φέρει την Ουράνια με την Γήινη ένωση για να δημιουργήσουν μια αρμονία , την ίδια που διέπει όλο τον ζωντανό οργανισμό που λέγετε Σύμπαν.
Αυτή την αρμονία και την τάξη του κόσμου θέλησαν να χαλάσουν οι Άτλαντες που έγιναν κάτοχοι της συμπαντικής γνώσης , αλλά ήταν ξεπεσμένοι ηθικά , και όρμησαν κατά των Ολύμπιων στον ουρανό αλλά και κατά των Αθηναίων, όπου και τιμωρήθηκαν με τον καταποντισμό της ηπείρου τους. Την διατάραξη του πεδίου της Γής που είχε ως αποτέλεσμα της γεωλογικές αναταράξεις και τον καταποντισμό της Ατλαντίδος, εκεί στον Ατλαντικό όπου τώρα έχει δημιουργηθεί μια Μαύρη Χωροχρονική Τρύπα, το λεγόμενο Τρίγωνο του Διαβόλου, χρονολογικά ο Πλάτωνας την τοποθετεί στο 9600 π.Χ. περίπου .
Ο Γ. Γεωργαλάς μέσα από το συγγραφικό του έργο περιγράφει τους κατακλυσμούς που διατάραξαν τον πλανήτη τοποθετώντας , του μέν Δαρδάνου εις την περιοχή του Ελλησπόντου εξ αφορμής της τήξεως των πάγων πρό 25000 ετών, όπου η πεδιάδα της Αιγηίδος μετατράπηκε σε θάλασσα, με εναπομείναντα τα υψηλότερα μέρη των βουνοκορφών τα οποία αποτέλεσαν αργότερα τα νησιά του Αιγαίου. Εκ του κατακλυσμού αυτού αναφέρονται διασωθέντες που διατήρησαν την γνώση, ο Ιασίωνας, ιδρυτής των μυστηρίων στην Σαμοθράκη , και ο Δάρδανος.
Ο κατακλυσμός του Ωγύγου, συνέβη όταν η Αιγηίδα μετατράπηκε σε πέλαγος, και βασιλιάς της Αττικοβοιωτίας ήταν ο Ώγυγος, καθώς και στο Άργος ήταν ο Φορωνέυς. Ο κατακλυσμός αυτός οφειλότανε στην διάνοιξη του βράχου του Γιβραλτάρ από την πίεση των νερών του Ατλαντικού, εξ αιτίας της κατά τα έτη 20000 με 15000 π.Χ. Βουρμίου περιόδου της τήξεως των πάγων. Εν τέλει , ο κατακλυσμός που έχει αφήσει τις περισσότερες μνήμες, είναι αυτός του Δευκαλίωνα, το 9600 π.Χ. , ο οποίος κατά τον συγγραφέα οφείλετε σε πρόσκρουση αστεροειδούς με την Γή. Μάλιστα ο γεωλόγος Όττο Μουκ που διαβεβαιώνει την άποψη της πτώσεως του αστεροειδούς , υπολογίζει σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγια ότι συνέβη περίπου το 8496 π.Χ. Σύγχρονοι αστρολόγοι υπολογίζουν την πτώση του στο 9564 π.Χ. που επέφερε και την μετατόπιση του πόλου της Γής.
Ο αστεροειδής αυτός, κατά την άποψή μου, ήταν η απενεργοποίηση της Στύγας, όπου , σαν μια περιστρεφόμενη με φοβερή δύναμη δύνη σαν ρουφήχτρα που δημιουργήθηκε σε εκείνο το σημείο, παρέσυρε στα έγκατα της Γής , μαζί με την Ατλαντίδα και ένα μεγάλο μέρος από την αστρική ενέργεια του πλάσματος των Ήλιων, μέσω του οποίου γινόντουσαν τα διαστρικά ταξίδια, και δια του οποίου έκαναν με την χρήση του τις μεταλλάξεις και τις μεταμορφώσεις. Η ενέργεια αυτή ονομάσθηκε Εωσφόρος και παραμένει στο κέντρο της Γής όπου αποτελεί τον Ήλιο του Μεσονυκτίου.
Ήταν τόσο σοβαρά τα αποτελέσματα και οι συνέπειες των γεγονότων εκείνου του καιρού, που ο Πλάτωνας λέει πως σώθηκαν λίγοι αμόρφωτοι άνθρωποι στα βουνά , και ότι η Ελλάδα στο μεγαλύτερο μέρος της απογυμνώθηκε από το χώμα έτσι που οι εύφορες άλλοτε περιοχές της άδειασαν από τα δάση , ποτάμια και πηγές χάθηκαν , και πλέων απέμειναν πετρώδες περιοχές που δεν θύμιζαν τίποτα από τον προ του κατακλυσμού ακμαίο πολιτισμό της.
Ακόμα, με τον καταποντισμό της Ατλαντίδος, θερμά ρεύματα έφθασαν στον Βόρειο Αρκτικό Ωκεανό γύρω στο 12000 με 10000 π.Χ. , το γνωστό Γκολφ Στρήμ , που πρίν εμπόδιζε το νησί των Ατλάντων, και το οποίο δημιούργησε τις συνθήκες να αναπτυχθούν νέες περιοχές και κοινωνίες ανθρώπων. Οι Άτλαντες , όταν ακόμα είχαν την δυνατότητα να χρησιμοποιούν την Στύγα και να ανεβαίνουν στον Ολύμπιο χώρο των Θεών, θέλησαν να καταλάβουν και να αποικήσουν στον Σείριο. Μετά την Τιτανομαχία στον ουρανό, ο δίαυλος μπήκε σε αυστηρό έλεγχο για να μην ξαναεπαναληφθεί το ίδιο λάθος. Κόπηκαν οι ουράνιοι δρόμοι και σηματοδοτήθηκε η εποχή με την αποκοπεί του Ουρανού από τον Κρόνο . Με τον καταποντισμό της Ατλαντίδος , οι Έλληνες Αργοναύτες υπό την καθοδήγηση της Θεάς Αθηνάς επανασυγκρότησαν το γεωδαιτικό σύστημα της γής που είχε διαταραχθεί ανέλαβαν να εκπολιτίσουν την ανθρωπότητα οργανώνοντας πολιτείες και πολιτισμό, αυτόν που και σήμερα μας κρατά σε μια αρχή.
Σε αντίθεση με τους Άτλαντες , όπως και τον σύγχρονο πολιτισμό που μας παραπέμπει στην αίσθηση πως υπάρχει ατλάντια ανάμιξη , οι Έλληνες είχαν την γνώση , όπως και πολλοί σήμερα συνεχίζουν να την διατηρούν , πώς όλα αποτελούν μέρος ενός ζωντανού οργανισμού στο Σύμπαν και που αυτό συνδέεται και με τον πλανήτη Γή.
Για τους Έλληνες τα πάντα, ότι αντιλαμβάνεται ο νού και οι αισθήσεις είναι εκδηλώσεις του Θεού , από τον άνθρωπο έως το σπίτι και την πολιτεία. Αργότερα , στους γήινους ήρωες, βλέπουμε να δίνουν οι « θεοί», δηλαδή όσοι Έλληνες από τον Σείριο έμειναν εδώ κάτω μετά το κλείσιμο της πύλης , τα μέσα και τις γνώσεις για την χρήση των δυνάμεων εκείνων που τους έδιναν την δυνατότητα να κυριαρχούν επί των γήινων νόμων. Ο Διόνυσος τις γνώσεις αυτές τις άφησε στους Ορφικούς μυημένους και πολύ αργότερα , η ίδια γνώση μέσω των
ατλάντων έφθασε έως τον Σολομώντα που λένε μάλιστα πώς με αυτόν τον τρόπο απέκτησε τα αμύθητα πλούτη του από χρυσό το οποίο αργότερα οι σταυροφόροι Ναΐτες ιππότες ανακάλυψαν και πήραν στην κατοχή τους το μυστικό της μεταστοιχείωσης. Η επεξεργασία των μετάλλων άλλωστε ήταν η μυστική γνώση που κατείχε τόσο ο Ήφαιστος, όσο και οι ‘Άτλαντες Τελχίνες. Μάλιστα, όταν πολύ αργότερα οι Τελχίνες κατοικούσαν στην Ρόδο, λένε ότι μόλυναν τα νερά της με την χρήση του «νερού της Στύγας» . Στο νησί έγινε εκκαθάριση των Ατλάντων Τελχίνων από τους Έλληνες Ηλιάδες. Οι Ηλιάδες , ήταν αυτοί πού δημιούργησαν την Ηλιούπολη στην Αίγυπτο, κέντρο του ιερατείου του Άμμωνα με σκοπό τον έλεγχο και των εκεί κινήσεων του αντίπαλου δέους, αυτών πού αργότερα έκαναν την κίνηση δράσης των μέσω του Ατόν.
Οι Άτλαντες όπως και οι Έλληνες, μπορεί να προέρχονται από το σπέρμα των θεών του Ολύμπου και να έχουν ουράνια φύση , εν τούτοις οι Άτλαντες ξέπεσαν, αναμείχθηκαν με το σπέρμα των θνητών της γής και των εξ αυτών προερχόμενων Προμηθεικών τους δημιουργημάτων, και έχασαν τον ουράνιο χαρακτήρα τους.
Οι δε Έλληνες ταξιδεύοντας στον κόσμο, για να εξαπλώσουν το θεϊκό πνεύμα της δημιουργίας, με τον καιρό έχασαν και αυτοί μέρος της θετικότητας τους, έτσι που σήμερα λίγοι είναι εκείνοι που διατηρούν κάποια ανάμνηση της καταγωγής τους.

ΜΟΡΦΙΚΟ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΟ

Η Ψυχή εκφραζόμενη από την μορφή αποδίδει την εσωτερική καί την εξωτερική συνύπαρξη. Η ενέργεια πού συνδέει τις δύο αυτές έννοιες είναι ή Ιδέα της Πληροφορίας .

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΗ ΤΥΠΟΥ 0,7

Το επίπεδο ενός πλανητικού πολιτισμού κατά την επιστήμη της έρευνας και της τεχνολογίας, το χαρακτηρίζει το σύστημα της ενεργειακής διαχείρισης που χρησιμοποιεί. Η ανθρωπότητα στην Γή εξαρτάται ακόμα από το πετρέλαιο.
Οι Έλληνες έφεραν από τον Σείριο έναν ανώτατο πολιτισμό σε έναν πλανήτη που δέν ήταν έτοιμος να τον δεχθεί. Δημιούργησαν τον άνθρωπο που φέρει μέσα του τα στοιχεία και την υποδομή να χρησιμοποιήσει και να πραγματώσει τα πρότυπα του αστερισμού του Κυνός στον χώρο εδώ, επιλέγοντας το πιο ευγενή γένος , τους κατοίκους της χώρας Ελλάς. Αλλά, μαζί με αυτόν , εξανθρωπίσθηκε και το γένος το εκ του Προμηθέα μεταλλαγμένο, που δεν διαθέτει μέσα του το θεϊκό πύρ που εκφράζετε με την έννοια «Σεβασμός» , αλλά με την φύση του που είναι η ζωώδη. Έτσι, πάνω στον πλανήτη μας υπάρχει μια συνεχής μάχη , ένας αγώνας κατασπαρακτικός ακόμα και ανάμεσα στους «πολιτισμένους» σήμερα ανθρώπους, που υποσυνείδητα νοούν την διαφορετικότητα που υπάρχει μεταξύ τους, η οποία προέρχεται από την εποχή που επενέβησαν οι Θεοί.
Την δεκαετία του ’60 , ο ρώσος φυσικός Νικολάϊ Καρτάσεφ, εισήγαγε ένα σύστημα αναζήτησης εξωγήινου πολιτισμού, σύμφωνα με τον χαρακτήρα και την μορφή ακτινοβολίας που εκπέμπει. Δηλαδή έκανε μια ταξινόμηση των ραδιοσημάτων που πιθανών θα λάμβαναν με τα ραντάρ, που σχετιζόταν με τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής βάση του οποίου κάθε προηγμένος πολιτισμός δημιουργεί εντροπία με μορφή θερμότητας που εκπέμπετε στο διάστημα.
Έτσι, όπως μας το παρουσιάζει ο Michio Kaku , στο βιβλίο του «Παράλληλοι Κόσμοι» , κάθε πολιτισμός διαφέρει από τον προηγούμενο κατά έναν παράγοντα δέκα δισεκατομμυρίων . Δηλαδή, ένας πολιτισμός τύπου ΙΙΙ , ο οποίος έχοντας εξαντλήσει την ενέργεια ενός ολόκληρου ηλιακού συστήματος και έχει αποικίσει ένα μεγάλο τμήμα του γαλαξία τους , ελέγχει την ισχύ δισεκατομμυρίων αστρικών συστημάτων και μπορεί να χρησιμοποιεί 10 δισεκατομμύρια φορές περισσότερη ενέργεια από έναν πολιτισμό τύπου ΙΙ. Στον τύπο ΙΙ , έχουμε τους πολιτισμούς που εξαντλώντας όλη την ενέργεια του πλανήτη τους , καταφεύγουν προς την ενέργεια ενός άστρου ,πέρα από του ήλιου τους . Και αυτός ο πολιτισμός απέχει κατά 10 δισεκατομμύρια φορές από τον τύπο Ι, στον οποίο ανήκει αυτός που μπορεί να ελέγξει τις πλανητικές του μορφές ενέργειας ή και ακόμα αυτή της ηλιακής του ενέργειας.
Στην δική μας περίπτωση, ο αστρονόμος Κάρλ Σαγκάν, θέλοντας να ταξινομήσει τον σημερινό μας πολιτισμό, διαίρεσε κάθε τύπο σε δέκα μικρότερες υποκατηγορίες και τον τοποθέτησε στον τύπο 0,7 . Δηλαδή σε έναν πολιτισμό 1000 φορές μικρότερο από τον τύπο Ι , αφού αντλεί ακόμα ενέργεια από νεκρά φυτά {πετρέλαιο και κάρβουνο}, και ότι η χρονική απόσταση από τον πρώτο τύπο απέχει κατά 200 χρόνια με την πορεία που πηγαίνει η ανθρώπινη εξέλιξη, και κατά 5000 χρόνια από τον τύπο ΙΙ.
Στις παραπάνω υποθέσεις των επιστημών, για να έχουν
μια βάση να πατήσουν όσο να αφορά τις διαστημικές τους έρευνες , θέτουν σαν προϋπόθεση πάντα το ζήτημα της ενέργειας. Μόνο που θα πρέπει να αποκαλύψουν ότι ενώ έχουν ήδη στα χέρια τους την δυνατότητα άλλων πηγών ενέργειας, όπως είναι μέσω της σύντηξης της ύλης, καλυπτόμενοι πίσω από το νευραλγικό αυτό ζήτημα, το ενεργειακό, υλοποιούν τα πολιτικοοικονομικά , αλλά και πολεμικά τους σχέδια.
Σύμφωνα με τον β΄ νόμο της θερμοδυναμικής, κάθε τι παράγει δια του έργου του ενέργεια. Αυτή είναι η Εντροπία. Η αλλαγή της κατάστασης της ύλης σε ενέργεια . Η ενέργεια μεταβάλλει μια κατάσταση σε νέα ύλη και ένας κύκλος κινεί έναν άλλο κύκλο δημιουργώντας την κίνηση που προϋποθέτει την Ζωή.
Ο Ηράκλειτος , έχοντας διεισδύσει βαθιά μέσα στην ουσία της Συμπαντικής αλήθειας, είχε πεί ότι «Τα πάντα ρεί» , τα πάντα είναι κίνηση. Ή ακόμα σε πιο βαθιά ανάλυση, ότι τα πάντα ειναι ρευστά. Υπάρχουν και δεν υπάρχουν. Είναι ενέργεια. Είπε ακόμα, «Πατήρ πάντων πόλεμος εστί» , που σε μια του φράση περιέκλειε τον παραπάνω νόμο της θερμοδυναμικής. Πόλεμος ανάμεσα στο υπαρκτό και μη υπαρκτό.
Από πού όμως προήρθαν όλες αυτές οι γνώσεις που είχαν οι πρόγονοί μας; Μά προφανώς από τους πρώτους επιστήμονες «Θεούς». Με αυτήν την αρχή θα μπορούσαμε να απαντήσουμε στους σημερινούς φυσικούς πώς ίσως δεν χρειάζεται να καταναλώνει μια πολιτισμένη πλανητική κοινωνία την ενέργεια ενός άστρου ή του ήλιου της , αλλά να χρησιμοποιεί εκείνη που αποτελεί το 72% του Ελεύθερου Πεδίου Δημιουργίας τού Σύμπαντος, δηλαδή «το υπόλοιπο ενέργειας που μας άφησε Ο Θεός για να δημιουργήσουμε» .
Με την «ενέργεια του κενού» όπως την λένε , ασχολήθηκε και ο Νίκολα Τέσλα. Ο ίδιος έλεγε ότι από αυτές τις απίστευτες και ανεξάντλητες πηγές δεξαμενής ενέργειας αν η ανθρωπότητα είχε την δυνατότητα πρόσβασης θα άλλαζε ριζικά. Κατά αρχήν ο Τέσλα ήταν πεπεισμένος πώς τα πάντα ήταν όντα με νοημοσύνη και πώς μπορούμε να επικοινωνούμε μαζί τους με την νοητική επαφή και επίδραση. Ό ίδιος μιλούσε στον ηλεκτρισμό και του έδινε εντολές . Πίστευε πώς το Σύμπαν είναι ένας ακέραιος οργανισμός πού αλλάζει κατά το μέρος μέσα από διαφορετικές δονητικές συχνότητες, διατηρώντας όμως τις ιδιότητές του. Κάθε μέρος είναι ένα παράλληλο σύμπαν και όταν συντονισθούμε με την συχνότητά του , ανοίγουμε την πύλη που οδηγεί σε αυτόν . Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να ταξιδέψουμε παντού. Ό κόσμος τον θεωρούσε υπεράνθρωπο γιατί γεννούσε συνεχώς και πολύ εύκολα πρωτότυπες ιδέες , ενώ ό ίδιος έλεγε: « Αυτή ή δημιουργικότητα μου δεν οφείλετε σε μένα , από μικρός συγκέντρωνα την προσοχή μου πέρα από τον κόσμο μας, αυτής της πραγματικότητας , σε έναν φανταστικό κόσμο πέρα από τά σύννεφα. Στην αρχή ήταν όλα θολά, αλλά μετά κατάφερα να διεισδύσω και να δώ αυτόν τον κόσμο. Εκεί έβλεπα πόλεις και χώρες και έκανα φίλους . Αυτό το καταφέρνω γιατί μπορώ ανά πάσα στιγμή να κλείνω τον εγκέφαλό μου από τον έξω κόσμο και να βλέπω το όραμα. Πρίν αρχίσω να γράφω , επεξεργάζομαι την ιδέα μέσα στο μυαλό μου και βλέπω την μηχανή μου να λειτουργεί. Πράγμα το οποίο γίνετε. Όλες οι εφευρέσεις μου έχουν δουλέψει με αυτόν τον τρόπο. Σε αυτήν την κατάσταση μπορώ να βλέπω την ουσία των πραγμάτων και όχι την μορφή τους. Ήταν μια νοητική κατανόηση. Ό εγκέφαλός μου λειτουργεί όπως ένας δέκτης . Εκεί βρίσκετε ένας κόσμος πού είναι η πηγή των γνώσεών μου και της έμπνευσης.»
Κατά τους επιστήμονες, η δημιουργική πηγή που ενέπνεε τον Τέσλα, είναι ένα είδος τράπεζας γνώσεων στο Σύμπαν με την οποία είμαστε συνδεδεμένοι. Θα μπορούσαμε να πούμε λένε πώς είναι ό Θεός. Ο Τέσλα, πίστευε πώς όλοι έχουμε πρόσβαση σε αυτό το πεδίο και κάποια μέρα θα έχουμε όλοι επαφή με αυτό.
Αυτό το πεδίο λοιπόν είναι το Ελεύθερο Πεδίο Δημιουργίας όπως είπαμε , το οποίο το ονομάζουν Αιθέρα. Ο Βίλχελμ Ράιχ το ονόμασε Οργόνη.
Ο Δίας αποκαλείτο πατέρας Θεών και ανθρώπων. Στο πλανητικό μας σύστημα, ο Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης που κατέχει την θέση εκείνη που του προσδίδουν την έννοια του συλλέκτη της ενέργειας από το κέντρο του γαλαξία μας. Η ενέργεια που κατακλύζει το 72% του Σύμπαντος. Το δυναμικό πεδίο που δημιουργεί ο πλανήτης Δίας, με τις περιστροφές του μέσα στο ηλιακό μας σύστημα, επηρεάζει καθοριστικά όλα τα όντα στην Γή.

Η ΘΕΪΚΗ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
.
Το υψηλότερο σημείο στο ενδοκρινικό μας σύστημα, κατέχει ο αδένας της Επίφυσης. Με την ενεργοποίησή της, όσοι έχουν Επίφυση, ανοίγει η πύλη προς το Ουράνιο Φώς της συνειδητότητας.
.
Οι δημιουργημένοι από μεταλλάξεις , υβριδικοί άνθρωποι των Ατλάντων, διέδωσαν την γλώσσα των γρυλισμών και των άναρθρων ήχων. Η γλώσσα όμως της επιστήμης και της συμπαντικής κατανόησης, ο ενεργειακός Θείος Λόγος, εκφράζετε λεκτικά με την Ελληνική γλώσσα. Ομιλείτο από το ευγενές γένος , των εκ των ηρώων προερχόμενο των Ελλήνων θεών. Μέσω της γλωσσικής έκφρασης του λόγου, μεταδίδοντο δονητικά , όχι μόνο στον εγκέφαλο αλλά και στον χώρο , οι νοητικές σκέψεις της παρατήρησης του κόσμου των αισθητών πραγμάτων. Αλλά ακόμα , αποδιδότανε ουσιαστικά το νόημα των συλλήψεων των ιδεών του νού.
‘Όπως έχουμε αναφέρει , στο κέντρο του εγκεφάλου υπάρχουν τα ανώτερα εκείνα μέρη που κάνουν όλη την επεξεργασία των της φύσεως πραγμάτων και καταστάσεων , τα οποία σκοπό έχουν να γίνουν γνωστά στην ψυχή, μέσω της οποία δημιουργείται η συνείδηση και η μνήμη. Συνείδηση και μνήμη είναι δύο απαραίτητα στοιχεία με τα οποία η οντότητα έχει την δυνατότητα να κινηθεί στο επέκεινα και να αποκτήσει την αιωνιότητά της.
Οι γλώσσες των λαών που δεν μιλούν Ελληνικά, είναι φτωχές , μίζερες , χωρίς δυνατότητα να ορίζουν , ζωώδης κρωξίματα, και δεν δονούν στον εγκέφαλο τα κατάλληλα παλμικά κύματα που να τον διεγείρουν ώστε να εκπέμψει μαζί με τον ηχητικό λόγο και το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που διαμορφώνει τον κόσμο.
Η γλώσσα που είναι προέκταση του εγκεφάλου, συνδέετε με το κεντρικό του τμήμα, και οι κινήσεις της , για να εκφράσει λεκτικά τα έσω προς τα έξω, έχουν ανάγκη τον διεγερτικό αέρα του Πνεύματος. Την πνοή ή αναπνοή που μέσω της στοματική κοιλότητας και του ρινικού συστήματος εισέρχεται δια του φάρυγγα, το τμήμα του θυρεοειδή , κατεβαίνει στους πνεύμονες {πνοή και πνεύμα}, και εκεί με την επιρροή του θυμικού που πλαισιώνει την καρδιά, επιστρέφει στον εγκέφαλο . Ο Θυμικός αδένας , ο Θύμος , όπως έχουμε πεί εκφράζει στον ουράνιο χώρο τον Ήλιο. Μέσω του Ήλιου μας περνά η ακτινοβολία του Σείριου που φέρνει την ενέργεια του φωτός της Πρώτης Αρχής, του Πρωτόκοσμου. Με μέσον μεταφοράς την ηλιακή ενέργεια η απελευθερωμένη { η έχουσα διατηρήσει την μνήμη και την συνείδηση} ψυχή κινείται προς την Πρώτη Αρχή, τον Θεό.
Οι Έλληνες από τον Σείριο πηγαινοερχόντουσαν με το υλικό τους σώμα ταξιδεύοντας με το φώς. Η πίεση που δέχεται ο αδένας αυτός από τους πνεύμονες {Συμπληγάδες πέτρες} έχει και την ανάλογη επίδρασή του επί της καρδιάς και κατ’ επέκταση επί των συναισθημάτων που δημιουργούνται , που φουσκώνουν και σαν πλημμυρίδα ανέρχονται με τον αέρα προς τον θυρεοειδή ο οποίος αναλόγως της αιματώσεώς του επιδρά επί των εγκεφαλικών ημισφαιρίων διεγείροντας την Υπόφυση που στέλνει μηνύματα στον Θάλαμο και εκεί δημιουργούνται εικόνες . Αν είναι τρικυμιώδη τα συναισθήματα , τότε όλες οι αντιδράσεις του εγκεφάλου θα είναι παρόμοιες, και στον θάλαμο θα δημιουργηθούν δαίμονες. Αν πάλι είναι αγαθά και εκδηλώνουν αγάπη θα δημιουργηθούν άγγελοι.
Η έκφραση με τον λόγο, μέσω της γλωσσικής κίνησης που ελέγχετε από το κέντρο του εγκεφάλου, θα είναι λοιπόν παρομοίως ανάλογη. Γι αυτό και λένε, αν τύχη και θυμώσεις πάρε βαθιές αναπνοές για να καταλαγιάσουν τα συναισθήματα και η ταραχή. Με τον τρόπο αυτόν λειτουργεί το λεγόμενο «φρένο» που εδρεύει δίπλα στον θυρεοειδή και που στον ουράνιο χώρο είναι το «κεφάλι της Μέδουσας» το άστρο Αλγόλη.
Ο εκφραζόμενος λόγος τώρα , βγαίνοντας προς τα έξω στον χώρο, σπρώχνετε από τον αέρα που βγαίνει από μέσα μας και που έχει εν τω μεταξύ κάνει όλη την παραπάνω διαδρομή. Στον χώρο πάλλεται στο μορφογενετικό πεδίο που μας περιβάλει. Μέσω αυτού του πεδίου συνδέονται όλοι και τα πάντα. Λέγετε και Πεδίο της Συμπάθειας.
Αν ο λόγος είναι Ελληνικός , τότε όχι μόνο η ψυχή κατανοεί, αλλά και το πεδίο μεταδίδει . ‘Αν είναι άλλης γλώσσας , η ψυχή έχει έλλειψη πληροφοριών και κατανόησης του κόσμου, και τελεί εν συγχύσει. Γι αυτό και οι, με πληθώρα και μεγάλης έντασης ψυχολογικά προβλήματα , είναι οι λευκοί που δεν μιλούν Ελληνικά και προέρχονται από το πλαστό γένος των Ατλάντων. Γιατί η ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος εξαρτάται από το ενδοκρινικό, Και το ενδοκρινικό είπαμε πώς είναι η έδρα – σώμα της ψυχής. Το ενδοκρινικό επιδρόντας αρνητικά μέσω των ορμονών επί του νευρικού, δημιουργεί το άγχος, το οποίο με την σειρά του επιφέρει προβλήματα επί του ανοσοποιητικού συστήματος. Από εκεί προέρχονται οι ασθένειες. Γιατί μια άρρωστη ψυχή αρρωσταίνει και το σώμα. Και για να έχει ισορροπία ψυχή και σώμα , θα πρέπει τον έλεγχο και την κυβέρνηση να την έχει ο νούς. Όμως όταν λείπει το πηδάλιο, δηλαδή η Επίφυση τότε αναλαμβάνει τον έλεγχο ο Νωτιαίος ερεθίζοντας την Παρεγκεφαλίτιδα.
Αυτοί λοιπόν είναι που δέχονται τίς υπό κάτω του Διαφράγματος εντολές. Και αντιστοίχως στο φυσικό επίπεδο, των υπογήινων Ατλάντων. Συγκεκριμένα, η από τον κάτω εγκέφαλο, τον κοιλιακό, σκεπτόμενοι και εξαρτώμενοι, και δια των νευρικών κυττάρων του λαμβάνοντες τον νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη, και όχι τον προερχόμενο από την Επίφυση που δεν διαθέτουν, είναι αναγκασμένοι να εξαρτώνται από τις διεγέρσεις των κατωτέρων αισθήσεων και δή από το σεξουαλικό . Από επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει , έχει βγεί το συμπέρασμα πώς το 90% των μηνυμάτων που φθάνουν στον εγκέφαλο προέρχονται από τον κοιλιακό . Φθάνοντας στο μεταιχμιακό σύστημα που βρίσκεται στο κέντρο του εγκεφάλου παίζει αποφασιστικό ρόλο στη ρύθμιση της συναισθηματικής συμπεριφοράς.
Κάθε φορά που το έντερο συσπάται και εκκρίνει σεροτονίνη ή άλλους νευροδιαβιβαστές, οι πληροφορίες ταξιδεύουν μέσω των πνευμονογαστρικών νεύρων μέχρι τον εγκέφαλο, όπου μεταφράζονται σε αδιαθεσία, αλλεργία, αίσθημα κόπωσης ή ζωτικότητας και καλή ή κακή διάθεση.
Βλέπουμε λοιπόν πώς όντως υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων πάνω στην Γή. Και ότι πράγματι οι μη ομιλούντες Ελληνικά προέρχονται από ξεχωριστό γένος. Και ο Χριστός είχε πεί για αυτούς: «Και είπεν αυτοίς , υμείς εκ των κάτω έστε , εγώ εκ των άνω ειμί , υμείς εκ του κόσμου τούτου έστε , εγώ ουκ ειμί εκ του κόσμου τούτου …Υμείς εκ του πατρός του διαβόλου έστε , και τάς επιθυμίας του πατρός υμών θέλετε ποιείν , εκείνος ανθρωποκτόνος ήν απ’ αρχής»
Κατά Ιωάννη Η 23-44
Τα δύο είδη λοιπόν προέρχονται από αυτούς που οι Έλληνες θεοί δημιούργησαν με σπέρμα από τον Σείριο, και οι άλλοι , τους οποίους δημιούργησαν οι Άτλαντες με το σπέρμα από τα στοιχεία του Ήλιου του πλανητικού μας συστήματος , το «ολίγον πύρ» το Προμηθεικό, από αυτόν πού προήρθαν και τα άλλα όντα. Δηλαδή τα γήινα, τα εκ τού πυρός τού είς τόν πυρήνα τής Γής ευρισκόμενο, ή και ψυχή του πλανήτη καλούμενο.
Τον Προμηθέα τον βοήθησε η Θεά Αθηνά ανεβάζοντάς τον στην ασπίδα της για να πάρει και μέρος του ουράνιου πυρός. Η θεά , όπως θα δούμε και παρακάτω, είναι ο ουράνιος ηλεκτρομαγνητισμός , η οργανωτική δύναμη, ο Αιθέρας, πού «Πνεύμα του Διός» καλείται ,και πού εξήλθε από την κεφαλή του.