της Άννας Τριανταφυλλίδου
Είδα χτες το βράδυ στην πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή του Π. Τσίμα “Έρευνα” ενα “αφιέρωμα” στην μετανάστευση και το οργανωμένο έγκλημα. Αν το χάσατε στην τηλεόραση (όπως εγώ) μπορείτε να το δείτε στο διαδίκτυο σε αυτή την διεύθυνση. Η εκπομπή προσπαθεί να δώσει μια σφαιρική εικόνα του τι συμβαίνει στην πλατεία Κουμουνδούρου στην οδό Γερανίου και τα γύρω στενά κάτω από την Όμόνοια. Μιλάει για το εμπόριο, την απελπισια των χρηστών και τους λόγους που σπρώχνουν τους αλλοδαπούς να γίνουν βαποράκια. Μιλά και για τα οργανωμένα δίκτυα εγκλήματος που ελέγχουν το ευρύτερο εμπόριο. Θίγει το θέμα της αστυνόμευσης της περιοχής, τι έγινε στους Ολυμπιακούς (πώς “καθαρίστηκε” η πρόσοψη της Αθήνας και σπρώχτηκαν ορισμένα κοινωνικά προβλήματα “κάτω από το χαλί”) και τι γίνεται μετά. Ενδιαφέρεται κανείς; ρωτάνε ορισμένοι κάτοικοι της περιοχής, τι να κάνουμε; τι κάνει η αστυνομία;
Φταίει η έλλειψη πολιτικής για την μετανάστευση απαντούν οι επισκέπτες της ιστοσελίδα της “Ερευνας”, σε ποσοστό 65%.
Είναι όλα πολύ σημαντικά ζητήματα και ερωτήματα. Νομίζω όμως ότι είναι απαραίτητο να ειπωθούν κάποια λίγα πράγματα για να δούμε το ζήτημα στο πλαίσιο του (to put things in context που λένε). Το ζήτημα της μετανάστευσης είναι πολύπλευρο και πολυσύνθετο. Κατά 90% συνδέεται με την καθημερινή “κανονική” μας ζωή: την εργασία, την ασφάλιση, την εκπαίδευση, την υγεία, τα πολιτιστικά. Η μετανάστευση δεν συνδέεται παρά μόνο σε εξαιρετικες περιπτώσεις με το οργανωμένο έγκλημα.
Αλλά το οργανωμένο έγκλημα πουλάει στις ειδήσεις, ενώ η καθημερινότητα δεν είναι “είδηση”. Τα παιδιά που πάνε σχολείο, οι άνθρωποι που εργάζονται, που πίνουν ένα κρασί σε μια ταβέρνα, που αγοράζουν σπίτι, που αγοράζουν αυτοκίνητο, που στήνουν εναν πολιτιστικό σύλλογο, που μαζεύονται και τα λένε, που έχουν φίλους έλληνες και ξένους, αυτοί ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΗΣΗ, μόνο οι ερευνητές τους μελετάμε. Στις εφημερίδες και στα κανάλια σπανίως φτάνουν οι καλές περιπτώσεις, που θα δείξουν αυτά που μας ενώνουν και όχι αυτά που μας χωρίζουν με τους ανθρώπους που ήρθαν από αλλού και ζουν στην Ελλάδα.
Γυρνώντας στο θέμα των ναρκωτικών και της πλατείας Κουμουνδούρου, μαθαίνουμε από την εκπομπή της “Ερευνας” ότοι οι χρήστες είναι έλληνες και ξένοι, τα βαποράκια κυρίως ξένοι, οι έμποροι έλληνες και ξένοι, οργανωμένα και ισχυρά κυκλώματα εγκλήματος. Οι χρήστες όμως δεν αναφέρονται σαν “οι έλληνες”, ενώ τα βαποράκια και το όλο θέμα ονομάζεται ως ζήτημα “μετανάστευσης” και “μετανάστών”.
Παρόλο που η εκπομπή παρουσιάζει περισσότερες φωνές και απόψεις, ξεχνά να συζητήσει το ποιοι μετανάστες στρατολογούνται ως βαποράκια. Οι εθνικότητες μιλάνε μόνες τους: νεοφερμένοι κατά κύριο λόγο από την υποσαχάρια ΑΦρική και ορισμένες χώρες της Ασίας. Άνθρωποι που ξεφεύγουν από εμφύλιες συρράξεις και την απόλυτη ένδεια. Νόμιμες οδοί οικονομικής μετανάστευσης δεν υπάρχουν και ακόμα και οι δρόμοι του ασύλου έχουν κλείσει, στην Ελλάδα ειδικά. Η επαφή με την παρανομία ξεκινά ήδη από το ταξίδι. όλη η οικογένεια υπερχρεώνεται για να στείλει τον νεαρό άνδρα (γιο, αδελφό, ανιψιό, πατέρα, σύζυγο) στην Ευρώπη, για να φτιάξει τη ζωή του και να στείλει χρήματα πίσω. Τα χρήματα αυτά θα επιτρέψουν στα παιδιά να μεγαλώσουν και να πάνε σχολείο, στην οικογένεια να μην μεταναστεύσει όλη μαζί ή να μην διαλυθεί. Εϊναι ένας δρόμος για την επιβίωση, όχι απλά για την καλυτέρευση της ζωής τους.
Μπορεί κανείς/καμία από εμάς να βάλει τον εαυτό του/της νοερά στη θέση τους; Για ποιές ηθικές αξίες και για ποια δύναμη χαρακήρα μπορούμε να μιλήσουμε υπό τέτοιες συνθήκες; όταν πεινάς και ζεις (όπως έδειξε η εκπομπή) 50 άτομα προς 50 ευρώ το μήνα σε ένα δυάρι, που να σταθούν και σε τι να σου χρησιμεύσουν οι ηθικές αξίες; που να στραφείς και τι να κάνεις;
Το κομμάτι της εικόνας που λείπει από την πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή του Παύλου Τσίμα είναι εκείνο “των Ελλήνων”. Γιατί να μην τους ονομάσουμε έτσι, δεν είναι ντροπή να τους χαρακτηρίσουμε με την εθνικότητα τους, αφού τους άλλους επίσης τους χαρακτηρίζουμε με αυτή (ξένοι, ΝΙγηριανοί, Σομαλοί, Αφγανοί και πάει λέγοντας). Λοιπόν αυτοί “οι έλληνες” είναι εγκληματίες: νοικιάζουν τα σπίτια τους σε “νταβάδες” που τα υπενοικιάζουν σε συμπατριώτες τους προς 50 ευρώ το άτομο ή τα νοικιάζουν και απευθείας αυτοί στους νεοαφιχθέντες. Είναι έμποροι ναρκωτικών και εκμεταλλεύονται το αδιέξοδο ορισμένων νεοαφιχθέντων μεταναστών χωρίς χαρτιά. Εϊναι εργοδότες χωρίς ενδοιασμούς, τους παίρνουν στις οικοδομές και στα θερμοκήπια, με μεροκάματο κατα 20-30% χαμηλότερο του νόμιμου, χωρίς ένσημα, χωρίς ασφάλιση, χωρίς τίποτα. Οι ίδοι αυτοί “οι έλληνες” έρχονται στο κέντρο της ΑΘήνας, στην Ομόνοια, ή στην Κυψέλη για να αγοράσουν “μαύρο” ή “άσπρη” από τους “μετανάστες”. Επίσης “οι έλληνες” είναι πελάτες στα Νιγηριανά κορίτσια που εκδίδονται υπό καθεστώς δουλείας στην ίδια περιοχή πέριξ της Κουμουνδούρου. Αυτοί είναι “οι Έλληνες”, ή μήπως δεν είναι;
Ή μήπως “οι έλληνες” είναι οι τίμιοι πολίτες, οι ηθικοί, που πληρώνουν τους φόρους, βοηθάνε τον συνάνθρωπο, πήγαν μετανάστες και αυτοί (ή οι γονείς τους, θείοι, παππούδες) ξέρουν απο ξενιτιά και πονάνε τον ξενιτεμένο…
ποιοί είμαστε “εμείς” “οι Έλληνες” τελικά και ποιοι είναι “αυτοί” , “οι μετανάστες”; which side are you on?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου