Είμαστε μια κοινωνία βολεμένη;

Αναρτήθηκε από kanenas nobody

Αυτοί που με το ζόρι επιβιώνουν
αυτοί που σκύβουν το κεφάλι για να τη βγάλουν και σήμερα
αυτοί που υποχρεώνονται και εξαχρειώνονται στον κάθε επίδοξο εθνοπατέρα
αυτοί που περιμένουν σαν το μάννα μιαν αυξησούλα
αυτοί που δεν φοροδιαφεύγουν
δεν έχουν κότερα
δεν μπορούν να πάνε διακοπές για shopping στο εξωτερικό
αυτοί που μετράνε τα ψιλά στην τσέπη
αυτοί που χρόνια τώρα εδώ δεν ξέρουν πότε θα γυρίσουν κλοτσηδόν στην πατρίδα τους
αυτοί που τα όνειρα τους καίγονται στον καύσωνα του περιρρέοντος κυνισμού
αυτοί που δεν έχουν μπάρμπα στην Κορώνη
αυτοί που δεν έχουν που την κεφαλήν κλίνειν

δεν είναι βολεμένοι.

Είναι τα θύματα της ανεπάρκειας των πολιτικών ελίτ.
Ακόμα και τα πρόβατα
χρειάζονται ικανό τσοπάνη.

"Όπου γενικότης, επιπολαιότης" (Παπαδιαμάντης)

Άραγε
θα γίνει κάποτε δυνατόν
η αξία του πολιτικού ανδρός
να μην καταδεικνύεται
από την ικανότητα του να κοροϊδεύει τον κοσμάκη
αλλά από το να βελτιώνει την ζωή του;

Πότε η πολιτική θα πάψει να αντιμετωπίζεται νομοτελειακά ως διαχείριση μιας καθημερινότητας (και μάλιστα με αμφίβολα αποτελέσματα)
και θα ξαναβρεί το (ίσως ουτοπικό) περιεχόμενό της;

Στο κάτω κάτω, με τι ζούμε, αν όχι με ένα "παραμύθι";

Ένα "παραμύθι" που αναδεικνύει το αόρατο, το μελλούμενο, το επιδιωκόμενο
που δίνει νόημα στην πορεία μας
προς το ιστορικό άγνωστο.

"Ουκ επ' άρτον μόνον ζήσεται άνθρωπος"