Αναρτήθηκε από Άθεος
Γενική πεποίθηση όλων των ερευνητών, στο θέμα της γέννησης της θρησκείας, είναι ότι η θρησκεία γεννήθηκε απ’ την ανάγκη του ανθρώπου να εξηγήσει αυτό που δεν καταλάβαινε. Αυτό δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει, είτε πιστεύει ότι η πρωταρχική αιτία ήταν ο κεραυνός, η βροχή, η εναλλαγή μέρας - νύχτας, δηλαδή φυσικά φαινόμενα, είτε πιστεύει ότι ήταν κάποια επίσκεψη εξωγήινων αστροναυτών, δηλαδή και πάλι, κάτι άγνωστο και ακατανόητο για την νοημοσύνη του.
Πάνω σ’ αυτή την αρχική αιτία άρχισε ο άνθρωπος να πλάθει με την φαντασία του θεούς και να χτίζει θρησκείες, που διέφεραν από τόπο σε τόπο. Με τον χρόνο πλούτισε το πνευματικό αυτό οικοδόμημα, με διάφορες μορφές λατρείας, ολοκληρώνοντας αυτό που θα τον ταλαιπωρεί και θα τον καταδυναστεύει πια σ’ ολόκληρη την ζωή! Η αλήθεια είναι ότι η ταλαιπωρία θα εμφανιστεί όταν διαφορετικές δοξασίες θα εμφανιστούν και θα ερίζουν για την Μοναδική Αλήθεια και η καταδυνάστευση όταν ορισμένοι κατεργάρηδες -όπως έλεγε ο Βολτέρος- συναντήσουν τους πρώτους βλάκες!
Όταν πια γιγαντωθεί η εξουσία και θεοποιηθεί η κοινωνία και το κράτος, τότε τα πράγματα γίνονται ανεξέλεγκτα και η επιστροφή δύσκολη υπόθεση. Τότε, η καταπίεση, η δυστυχία και η εκμηδένιση του ανθρώπου βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και η αλλοτρίωση επισκιάζει τα πάντα!
Ιδιαίτερα πεσιμιστικές γραμμές για αυτόν, που με κατάνυξη ψυχής, λατρεύει κάποιο θεό. Όμως μπροστά στον προσωπικό και ιδεολογικό εγωισμό, την επιδίωξη και το συμφέρον, η κατάνυξη ψυχής γίνεται φίδι φαρμακερό και η αγάπη ανελέητο μίσος. Όμως, για να είμαστε ειλικρινείς, οι διαμάχες, άλλοτε μικρές κι άλλοτε μεγάλες, δεν πηγάζουν μόνο από τέτοια ανθρώπινα ελαττώματα κι αδυναμίες. Τα αίτια πολλές φορές είναι πολύπλοκα και χρίζουν βαθύτερων μελετών στην ψυχολογία των μαζών και την παθολογία του ανθρώπινου νου, που καταλήγουν στο ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος πρέπει να εξελίχθηκε λανθασμένα, και δεν είναι λίγοι αυτοί που κατέληξαν σε ένα τέτοιο συμπέρασμα. Η εγκληματική συμπεριφορά της ομάδας, είτε κόμματος, είτε θρησκείας ή έθνους στηρίζεται στην αυτοϋπερβατική συμπεριφορά των μελών που απαρτίζουν μια τέτοια ομάδα, ακόμα κι αν η τελευταία ακρογωνιαίο λίθο έχει την αγάπη και τον αλτρουισμό.
Ο Άρθουρ Καίσλερ στην τριλογία του για τις επιστήμες της ζωής, ανέπτυξε αναλυτικά αυτήν την άποψη, υποστηρίζοντας ότι «ο πόλεμος είναι ένα τυπικό, ένα θανατερό τυπικό, δεν είναι αποτέλεσμα επιθετικής αυτοεπιβεβαίωσης αλλά αυτοϋπερβατικής ταύτισης». Πράγματι, «... ο εγωισμός της ομάδας τρέφεται από τον αλτρουισμό των μελών της». Η επιστήμη, όπως λέει ο Καίσλερ, ίσως δεν μπορεί να μας εφοδιάσει με τις ύστατες απαντήσεις, μπορεί όμως να μας προμηθεύσει τις κατάλληλες ερωτήσεις.
Χρέος, λοιπόν, έχει ο κάθε πιστός, οποιασδήποτε θρησκείας, να πάψει να εφευρίσκει συνεχώς «απαντήσεις» για να δικαιολογεί εγωιστικά την πίστη του, αλλά να μάθει να θέτει ακόμα και κείνες τις ερωτήσεις που οι απαντήσεις αντιβαίνουν την πίστη του, αρκεί να εναρμονίζονται με τα νέα δεδομένα της επιστήμης και γενικά της λογικής. Ας πάψει να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του, πιστεύοντας ότι τα δέντρα τον εμποδίζουν να δει το δάσος. Ας αναρωτηθεί γιατί οι δογματικές θρησκείες, οι θρησκείες εξ’ αποκαλύψεως όπως λέγονται (Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός, Ισλαμισμός) έφεραν τα πάνω κάτω, αναστατώνοντας τον κόσμο εδώ και πολλούς αιώνες!
Εμείς, σαν Έλληνες, έχουμε έναν λόγο περισσότερο, να θέσουμε τις κατάλληλες ερωτήσεις, μιας και αυτές ήταν πανάρχαιες από τους προγόνους μας και απαντώντας να πάρουμε τις κατάλληλες απαντήσεις, χρησιμοποιώντας την φιλοσοφία τους.
Γιατί ο κυρίαρχος ελληνισμός που φωτοδότησε όλο τον κόσμο συσκοτίστηκε, δοκιμάστηκε και αποσυντέθηκε στα μέρη του εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια;
Μπορούμε χωρίς περιστροφές να ερωτήσουμε, γιατί με την επικράτηση του Χριστιανισμού εμφανίστηκε ο μεσαίωνας;
Γιατί κάηκαν χιλιάδες συγγράμματα, γιατί καταστράφηκαν μνημεία, γιατί εξολοθρεύτηκε όχι μόνο ο ελληνικός πολιτισμός αλλά κυρίως, γιατί εξολοθρεύτηκαν οι Έλληνες σαν να ήταν το πιο μιαρό πλάσμα που φιλοξένησε αυτός ο τόπος;
Γιατί και η προφορά ακόμα του ονόματος Έλλην, ήταν καταδικασμένο;
Γιατί βασανίστηκαν και εξολοθρεύτηκαν δεκάδες -ίσως και εκατοντάδες- εκατομμύρια άνθρωποι στο βωμό μιας βάρβαρης και φιλόδοξης ιδεολογίας που βάλθηκε «ντε και καλά» να κυριεύσει τον κόσμο;
Βαθιά τα θεμέλια και του Ιουδαιοχριστιανισμού και του Ισλαμισμού, στο γόνιμο για δόξα, θρησκευτικό ιμπεριαλισμό και αλλοτριωμένο νου, κι ο απόηχος ακούγεται ακόμα.
Γιατί οι πατέρες της θρησκείας «μας», οι αντιπρόσωποι του «θεού» πάνω στη γη, έφτασαν από το να κλωτσά ο ένας τον άλλον, ακόμα και μέσα στις Ιερές Συνόδους ή να αιματοκυλούν χιλιάδες ανθρώπους σε ανούσιους πολέμους, (αιρετικοί, σταυροφορίες, θρησκευτικοί πόλεμοι), για να μην αναφέρουμε τις εξορίες, τα βασανιστήρια και τις θανατώσεις στη πυρά, σε Βυζάντιο και Δύση!
Να γιατί πολλές φορές, ένα ερώτημα τίθεται πολύ πιο δύσκολα, απ’ ότι μπορούμε να το απαντήσουμε. Γιατί αν τεθεί, κουτσά στραβά, αργά ή γρήγορα μια απάντηση θα βρεθεί.
Ας το παραδεχτούμε: εθελοτυφλούμε!
Οι θρησκείες επιβιώνουν γιατί εμείς επιλέξαμε να ζούμε στην άγνοια και τη δεισιδαιμονία.
Δεν θελήσαμε ποτέ να θέσουμε τις κατάλληλες ερωτήσεις, γιατί, απλούστατα, μας φόβιζαν οι απαντήσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου