Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανοκομμουνιστών

της Σώτης Τριανταφύλλου

Ο χριστιανισμός – όπως ο κομμουνισμός- μοιάζουν μ’ έναν εκβιασμό. Από τη μια ο Κύριος, από την άλλη το Κόμμα, θέλουν να μας σώσουν – και μάλιστα με σκληρές και αιματηρές θυσίες.

Η ευκολία με την οποία ενωνόμαστε με το πλήθος συμμετέχοντας σε άσκεπτες ή και φανατικές εκδηλώσεις αποδίδεται, νομίζω, στο χριστιανικό πνεύμα που, στην πορεία του 20ού αιώνα, μετασχηματίστηκε στο “κουμμουνιστικό”. Οι δυο κοσμοθεωρίες έχουν κοινή βάση: την αγάπη για τον πλησίον, την αναζήτηση του Επέκεινα, την απαξίωση του παρόντος για χάρη του μέλλοντος. Επίσης, έχουν κοινό ήθος: από την πεποίθηση ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια απορρέει η προθυμία τους για επίκριση και τιμωρία του “αντιφρονούντος”.

Το πνεύμα του χριστιανισμού δεν περιοριζόταν στο ότι πρόσφερε, όπως όλες οι θρησκείες, νόημα στη ζωή, αλλά έλεγε στον κάθε άνθρωπο: δεν είσαι μόνος, ο θεός είναι μαζί σου, σε κοιτάζει και σε προστατεύει. Όπως, αργότερα, το πνεύμα του κομμουνισμού: “το Κόμμα είναι μαζί σου, σε κοιτάζει και σε προστατεύει”… Kι αν παρεκκλίνεις σε περιφρονεί (χαρακτηριστική η στάση του ΚΚΕ στην είδηση του θανάτου του Λεωνίδα Κύρκου), κι αν μπορεί σε τιμωρεί. Η χριστιανική εκκλησία, μήνυμα της οποίας υποτίθεται ότι είναι η αγάπη, ενεπλάκη –όπως όλοι ξέρουμε- σε πολυαίμακτες σταυροφορίες, μαζικές δολοφονίες, Ιερά Εξέταση. Συχνά εξηγούμε αυτ∙ύς τους εκτροχιασμούς μέσω της ιστορίας: η ρωμαϊκή εκκλησία συνδέθηκε με την πολιτική εξουσία προδίδοντας τις διδασκαλίες του ευαγγελίου και μη αναγνωρίζοντας –παρά μόνον καθυστερημένα- τα λάθη της (στο Συμβούλιο του Βατικανού ΙΙ (1962-1965)). Αλλά μπορούμε να κάνουμε μιαν άλλη υπόθεση που μου φαίνεται πιο αξιόπιστη: η εκκλησία δεν πρόδωσε τα ευαγγέλια∙ τα έκανε πράξη. Ομοίως, τα κομμουνιστικά κόμματα έκαναν πράξη τις δικές τους άγιες γραφές. Όπως συμβαίνει πάντα, σε «άγιες» αναδεικνύονται οι απλούστερες, οι πιο εύληπτες από τις «γραφές» - οι υπόλοιπες αγνοούνται ή εξοστρακίζονται.

Να πώς έχουν τα γεγονότα: μόλις ο χριστιανισμός έπαψε να διώκεται χάρη στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ο οποίος τον έκανε επίσημη θρησκεία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η εκκλησία, εμπλουτισμένη με μάρτυρες, βάλθηκε με τη σειρά της να διώκει τους ειδωλολάτρες (στην αρχή) και τους Εβραίους (στη συνέχεια) –αυτούς τους «ψευδοαδελφούς» όπως έγραφε ο Αυγουστίνος. Έπειτα, τα έβαλε με όσους τής πήγαιναν κόντρα, όπως, για παράδειγμα, τους χριστιανούς που δημιουργούσαν παράλληλα δόγματα. Aυτές οι εκστρατείες πήραν διαστάσεις πολέμου και τα πογκρόμ δεν σταμάτησαν παρά μόνον μετά τη γαλλική επανάσταση, όταν δηλαδή η Ρώμη και οι άλλες εκκλησίες έχασαν τα περισσότερα από τα προνόμιά τους. Όταν το 380, με το διάταγμα του Θεοδοσίου, ο χριστιανισμός έγινε κρατική θρησκεία, την εξουσία αναλαμβάνει η “αγάπη” – και τότε αρχίζει μια μακρά περίοδος σκοταδισμού. Τα θύματα έγιναν δήμιοι: η κλασική ιστορία που επαναλαμβάνεται σε όλες τις επαναστάσεις από καταβολής κόσμου. Πολεμήστε την καταπίεση αλλά αλίμονό σας αν πέσετε στα χέρια των καταπιεσμένων!



Γίνεται συχνά λόγος για την πρωτόγονη εκκλησία των κατακομβών η ύπαρξη της οποίας έρχεται σε αντίθεση με την ευημερούσα και κυριαρχική εκκλησία μετά τον Κωνσταντίνο. Όμως η πρώτη περιέχει το σπέρμα της δεύτερης: στην αδελφότητα απαντώνται τα στοιχεία του δεσποτισμού – όπου ακούμε περί “ένωσης” με τους άλλους κάτι δεν πηγαίνει καθόλου καλά. Από τότε που ο απόστολος Παύλος δήλωσε ότι στον χριστιανικό κόσμο “δεν θα υπάρχουν πια ούτε Έλληνες, ούτε βάρβαροι, ούτε Εβραίοι, ούτε Εθνικοί, άνδρες ή γυναίκες”, επεκτείνει την αγάπη σε όλους: κανείς δεν θα ξεφύγει από την ποιμενική ράβδο της εκκλησίας – η αγάπη γίνεται θερμό όπλο. Η Ρώμη δημιούργησε ένα συλλογικό συναίσθημα πρόσφορο στον φανατισμό. Το να σκοτώνεις “από αγάπη” έγινε το συνηθισμένο έγκλημα του χριστιανισμού: έτσι εξηγείται η ατμόσφαιρα του ηθικού πόνου στην οποία εκτυλίχθηκαν τα αιματηρά επεισόδια με δράστες δημίους που, όπως οι πολιτικοί κομισάριοι του υπαρκτού σοσιαλισμού στον 20ό αιώνα, δεν ήθελαν να τιμωρήσουν μόνο αλλά να διαπαιδαγωγήσουν και να αναμορφώσουν τους αντιφρονούντες. Αν όλοι οι άνθρωποι είναι αδελφοί μου εν θεώ, πρέπει να τους ενσωματώσω σ’ αυτή την οικογένεια στην οποίαν αδίκως γυρίζουν την πλάτη∙ πρέπει να τους πιέσω για το καλό τους. Είναι το περίφημο “Υποχρεώστε τους να εισέλθουν” του Λουκά –μεταφράζω πρόχειρα: οι περί της βίβλου γνώσεις μου είναι περιορισμένες- ο οποίος συγκρίνει το βασίλειο του θεού με ένα γαμήλιο συμπόσιο για το οποίο μερικοί συνδαιτυμόνες αρνούνται την πρόσκληση. Αλλά όχι: πρέπει, σώνει και καλά, να παρευρεθούν: αυτή είναι η ουσία του προσηλυτισμού την οποία ο χριστιανισμός μοιράζεται με τον κομμουνισμό.

Ο χριστιανισμός – όπως ο κομμουνισμός- μοιάζει λοιπόν μ’ έναν εκβιασμό. Από τη μια ο Κύριος, από την άλλη το Κόμμα, θέλουν να μας σώσουν – και μάλιστα με σκληρές και αιματηρές θυσίες. Η θυσία του Χριστού καθιστά απαράδεκτη την αδιαφορία όσων δεν πιστεύουν, όπως και το «λάθος» των αλλοθρήσκων: εφόσον η αποκάλυψη έγινε, πώς οι άνθρωποι επιμένουν να μη θέλουν να σωθούν; Η βία του θείου δώρου φαίνεται συντριπτική. Ο χριστιανισμός, που θέλησε να διαδώσει την καλή είδηση –το ευαγγέλιο- σε ολόκληρο τον κόσμο, ευδοκίμησε στο αίμα των μαρτύρων και στη συνέχεια στο αίμα των άλλων. Στους «άλλους» συμπεριλαμβάνονταν οι σχισματικοί, οι ορθόδοξοι, τα μέλη της σέκτας των «Καθαρών», οι προτεστάντες: έτσι, ο δυτικός πολιτισμός απέκτησε την επιθετικότητα που τον χαρακτηρίζει. Έδρα της«αληθινής» πίστης ήταν η Ρώμη, R∙ma, αναγραμματισμός του am∙r... Πρέπει να αναγκάσουμε τους ειδωλολάτρες να πιστέψουν, έλεγε ο Αυγουστίνος: με το να παριστάνουν ότι πιστεύουν θα πιστέψουν στο τέλος! Στο «Εναντίον του Φάουστ», ενέκρινε αναίσχυντα τη χρήση της βίας εναντίον των αιρετικών -στην εποχή των μαθητών του Μανιχαίου- εξηγώντας ότι πρέπει να γίνουν ευτυχείς παρά τη θέλησή τους και να οδηγηθούν στους δρόμους του θεού. Η τιμωρία των ασεβών δεν πρέπει να προκαλεί τη συμπόνοια. Το 417, σε μια επιστολή στον στρατιωτικό διοικητή Βονιφάτιο, που είχε αναλάβει την καταστολή των Δονατιστών, γράφει το εξής που θα αναχθεί σε εκκλησιαστικό δόγμα: «Υπάρχει μια άδικη δίωξη, εκείνη που κάνουν οι ασεβείς εναντίον των εκκλησιών του Χριστού [...] η εκκλησία διώκει από αγάπη ενώ οι ασεβείς διώκουν από σκληρότητα [...] Η εκκλησία διώκει τους εχθρούς της μέχρι να ηττηθούν και να απαλλαγούν από τον εγωισμό και τη ματαιοδοξία τους προς όφελος της αλήθειας [...] Η εκκλησία, με τη φιλευσπλαχνία της, εργάζεται για τους σώσει από την απώλεια και τον θάνατο.»

Η «λογική» διαμορφώνεται ως εξής: εφόσον όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στη σωτηρία, το να τους αφήσουμε απέξω θα ήταν σφάλμα: η ανθρώπινη ψυχή πρέπει να ενοποιηθεί σε μια μοναδική οικογένεια. Καλύτερα να σκοτώσεις τον πλησίον σου παρά να τον αφήσεις σε κατάσταση θανάσιμης αμαρτίας. «Έξω από την εκκλησία δεν υπάρχει σωτηρία», απεφάνθη χίλια χρόνια αργότερα –τον καιρό της Αντιμεταρρύθμισης- το Συμβούλιο του Τρέντο. Με βάση τα γραπτά του Αυγουστίνου γινόταν λόγος για «ευσυνείδητο μίσος» που μου φαίνεται η χριστιανική εκδοχή του «ταξικού μίσους», του «δικαιολογημένου» μίσους που σε οδηγεί σε μεγαλειώδεις πράξεις: η διατύπωση, ίσως παρά τις προθέσεις του Αυγουστίνου, καλεί σε εξόντωση όλων όσοι δεν ασπάζονται την «αληθινή πίστη». Να μην επαναληφθεί το παρελθόν, να μεταμορφωθεί το σύνολο των ανθρωπίνων σχέσεων, να ποιο είναι, από την εποχή του Παύλου, το χριστιανικό μήνυμα το οποίο εξηγεί την αγριότητα της χριστιανικής θρησκείας. Ακριβώς αυτό είναι και το μήνυμα του σοσιαλισμού: να μην επαναληφθεί το παρελθόν, να μεταμορφωθεί το σύνολο των ανθρωπίνων σχέσεων, να «κτιστεί» ο «νέος άνθρωπος».

Οι ιεροεξεταστές του μεσαίωνα, εμφορούμενοι από «αίσθημα ελεημοσύνης» προς τον κατηγορούμενο είχαν την πεποίθηση ότι, με τον ανακρίνουν, εργάζονταν για τη σωτηρία του. Οι ίδιοι λόγοι που έκαναν τόσο δημοφιλή τον χριστιανισμό –η ευσέβεια, το συλλογικό πάθος, η προσδοκία ενός υπερφυσικού προορισμού- τον έκαναν παράγοντα σκοταδισμού. Η μελίρρυτη ρητορική των ιεραρχών που εμπιστεύονταν τις τιμωρίες στις πολιτικές εξουσίες υπηρετούσε μια επιθυμία ισχύος που δεν είχε καμιά σχέση με την ευσπλαχνία. Ο χριστιανισμός επινόησε το έγκλημα μέσω του αλτρουισμού που εκτυλίσσεται σε κλίμα πνευματικής εξύψωσης. Το Ισλάμ είναι πιο ειλικρινές στη βεβαιότητά του ότι κατέχει τη μοναδική αυθεντική πίστη: δεν παριστάνει ότι «αγαπάει» τους απίστους. Έτσι προκύπτει η παράλογη προτροπή του ευυαγγελίου: «Αγαπάτε τους εχθρούς σας, κάντε το καλό σε όσους σας μισούν και προσευχηθείτε για τους διώκτες σας», γράφει το κατά Ματθαίον... Εδώ ταιριάζει αυτό που λένε για τον Ρομάνο Πρόντι: «αποπνέει καλοσύνη απ’ όλα τα του τα νύχια.»

Το ότι είμαστε όλοι αδελφοί εν θεώ είναι μια σημαντική κατάκτηση του μονοθεϊσμού που υποστήριξε την ισότητα των ανθρώπων. Το ότι αυτή η αδελφοσύνη πρέπει να εκφραστεί κάτω από το ίδιο λάβαρο σηματοδοτεί τα όρια αυτού του οικουμενισμού. Η κοινότητα γίνεται υποταγή. Υπάρχουν άπειρες περιστάσεις όπου ο χωρισμός των ανθρώπων είναι προτιμότερος από τη προσκόλληση του ενός στον άλλο, όπου η θεμελιώδης ομοιότητα δεν πρέπει να κρύβει την επιθυμία τους να ζουν διαφορετικά και σε απόσταση. Και σ’ αυτή την έμμονη ιδέα της αδελφοσύνης, ο χριστιανισμός προσεγγίζει τον κομμουνισμό, μια ιδεολογία του 19oy αιώνα που βοηθάει να δούμε, μεγεθυμένα, τα κενά της λογικής που συγκροτούν τη χριστιανική θρησκεία. Οι μαρξιστικές εξουσίες καταδίωξαν, με πρωτοφανή αγριότητα, τους χριστιανούς όλων των δογμάτων αλλά δανείστηκαν απ’ αυτούς τις βασικές αρχές: έκαναν το προλεταριάτο «Χριστό», τάξη-λυτρωτή που από το τίποτα πρέπει να γίνει τα πάντα. Φαντάστηκαν μια μελλοντική κοινωνία σαν την επίγεια πραγμάτωση των υποσχέσεων του ευαγγελίου. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ παρέπεμπε στους πατέρες της εκκλησίας και έβλεπε στον κομμουνισμό την κοσμική θρησκεία των δυστυχισμένων. Και βέβαια, όπως προανέφερα κι όπως είναι γνωστό, ο χριστιανισμός και ο κομμουνισμός στηρίζονται στον προσηλυτισμό και στην ολοκληρωτική αφοσίωση που δεν αφήνει χώρο στο κριτικό πνεύμα∙ αμφότερα τα συστήματα αναφέρονται σε θεμελιώδη γραπτά, σε αείμνηστους προγόνους και προκατόχους και επιβάλλουν τη δυσπιστία έναντι οποιασδήποτε «ανορθοδοξίας». Η σύγκρουση ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη είναι επίσης φανερή και στα δύο συστήματα. Εξάλλου, και στα δύο συστήματα κρίνεται αυτός ο κόσμος στο όνομα ενός επόμενου: στο όνομα της αιώνιας ζωής στην πρώτη περίπτωση, στο όνομα της αταξικής κοινωνίας στη δεύτερη. Έτσι προκύπτει η «ανάγκη» να φυλακίζονται και να εκτελούνται οι διαφωνούντες στο όνομα μιας μελλοντικής ευτυχίας που αγνοούν αλλά για την οποία πρέπει να τους πείσουμε. Η αρμονία μέσω της βίας: να τι μας τσαμπουνάνε χριστιανοί και κομμουνιστές.

Μόλις αφήσαμε πίσω μας αιματηρά καθεστώτα που προσπαθώντας να δημιουργήσουν αδελφοσύνη ανάμεσα στους λαούς εξαπέλυσαν μαζική τρομοκρατία. Για να ενώσεις τους ανθρώπους, πρέπει να αποκλείσεις μερικούς: τους δύσπιστους, τους σχισματικούς, τους εκμεταλλευτές... Και στις δύο περιπτώσεις συναντάμε την εγκληματική καλοσύνη του ιεροεξεταστή, του σταυροφόρου, του πολιτικού κομισάριου, του γνώστη της μοναδικής, «αντικειμενικής» αλήθειας. Αδελφότητα ή θάνατος: το σύνθημα είχε μεγάλη απήχηση κατά τη γαλλική επανάσταση με τα γνωστά αποτελέσματα – την τρομοκρατία του Ροβεσπιέρου. Αρχίζουμε με την επίκληση του ευαγγελίου: «Οι πρώτοι μαθητές του Σωτήρος ήταν αδελφοί, ίσοι και ελεύθεροι», έλεγε το 1791 ο αββάς Λαμουρέτ, αλλά, το 1793-4 οι μεν έστειλαν τους δε στην αγχόνη με την κατηγορία της προδοσίας. Ο κομμουνισμός στη σοβιετική, μαοϊκή, καστρική και πολποτική μορφή, εξολόθρευε τους συντρόφους και τους συνοδοιπόρους όταν παρέκκλιναν –αλλά κι όταν δεν παρέκκλιναν- από την απόλυτη πίστη στην Επανάσταση και στον Σοσιαλισμό. Το υπέροχο ιδεώδες της πίστης στον θεό ή στον Λένιν απαιτούσε την απομάκρυνση των φθοροποιών στοιχείων που εμπόδιζαν την πραγματοποίηση του παραδείσου. «Ω, εσείς που είστε αδελφοί μου μπροστά στον κοινό εχθρό,» έλεγε ο μεγάλος σταλινικός ποιητής Πολ Ελυάρ – το ότι μπορεί κανείς να είναι «μεγάλος» και «ποιητής» και «σταλινικός» αποτελεί ένα από τα παράδοξα του 20ού αιώνα... Αν αναλύσει κανείς τους λόγους των απολογητών της αδελφοσύνης, θα δει ότι είναι γεμάτοι χολή και μίσος – δεν αγαπούν κανέναν∙ αντιθέτως, ξερνούν πάνω σε ανθρώπους και θεσμούς. Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν τα εγκλήματα που εμπνέει η «αγάπη» για την ανθρωπότητα «γενικά», όταν αυτή δεν απευθύνεται στον κάθε άνθρωπο χωριστά. Οι τελευταίοι κομμουνιστές διανοούμενοι στην Ευρώπη, ο Αλαίν Μπαντιού και ο Σλάβοζ Ζίζεκ μεταξύ άλλων, παραπέμπουν στον απόστολο Παύλο, στον χριστιανισμό και στη δύναμη της αγάπης να μεταμορφώνει. Ι rest my case...

Μολονότι η ρητορική των καλών προθέσεων μοιάζει κατακουρελιασμένη, επαναλαμβάνεται διαρκώς: η δυστυχία κάποιων δεν έχει σημασία αν διευκολύνει τη βασιλεία των ουρανών ή την επανάσταση. Η εχθρότητα είναι ευκολότερη από τη συνεννόηση: ο «λαός» γίνεται εύκολα μια φανατισμένη στρατιά κατ’ εικόνα του θεού των χριστιανών, ο οποίος, παρότι «αγαπά τους πράους και τους επιεικείς», προκάλεσε τις τρομακτικές σφαγές που προκάλεσε∙ κατ’ εικόνα των «επαναστατών» ηγετών του που καταφέρονται εναντίον των «εχθρών του λαού».



Στην εποχή της νεοτερικότητας υπήρξαν δυο συστήματα τυραννίας που ξεπατίκωσαν το χριστιανικό πρότυπο: ο εθνικοσοσιαλισμός που βασίστηκε στο μίσος και ο κομμουνισμός που βασίστηκε στην αγάπη. Ο δεύτερος απορρίπτεται δυσκολότερα εξαιτίας τόσο της ευγένειας των ιδανικών του όσο και εξαιτίας των πολλαπλών του εκδοχών μερικές από τις οποίες απομακρύνονται από τον ολοκληρωτισμό. Το ναζιστικό πρόγραμμα βασιζόταν στο μίσος εναντίον των Εβραίων (και των «κατωτέρων φυλών») τους οποίους υποσχόταν να εξοντώσει∙ το κομμουνιστικό πρόγραμμα υποσχόταν τη χειραφέτηση της ανθρωπότητας μέσω του προλεταριάτου. Οι ναζί μιλούσαν τη γλώσσα του δημίου, της «ανώτερης φυλής», οι κομμουνιστές τη γλώσσα του θύματος, των ταπεινών της γης. Αλλά, για να επέλθει δικαιοσύνη στον κόσμο, ήταν απαραίτητη η εξαφάνιση πολλών κοινωνικών ομάδων που αντιτίθεντο στην κυριαρχία του προλεταριάτου και του κόμματος: αστοί, κουλάκοι, προδότες του λαού, ιμπεριαλιστές, χάρτινοι διανοούμενοι, λούμπεν... Το μεγαλείο της επιχείρησης η οποία εκτυλισσόταν στο όνομα της πάσχουσας ανθρωπότητας, νομιμοποιούσε την κτηνωδία των μεθόδων. Ο κομμουνισμός ήταν η αναπαράσταση του χριστιανισμού στην εποχή της βιομηχανικής επανάστασης. Τρεις αιώνες αργότερα παραμένει απαράλλακτος.

Μέλι: Ένα ολόγλυκο φάρμακο

της Φωτεινής Βασιλοπούλου


Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ωφέλιμο είναι το μέλι που βάζετε κάθε πρωί στο ψωμί, στη φρυγανιά ή στον καφέ σας. Μπορεί να έχει απέραντη γλύκα, αλλά δεν είναι απλώς μια γλυκαντική ύλη όπως η ζάχαρη. Πρόκειται για ένα μοναδικό στο είδος του προϊόν, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά, γνωστό από την αρχαιότητα για την ωφέλιμη δράση του στην υγεία του οργανισμού. Σήμερα, νέες επιστημονικές έρευνες έρχονται να πιστοποιήσουν αυτές του τις ιδιότητες.

Πώς μας ωφελεί
● Μας εφοδιάζει με ενέργεια, καθώς αποτελεί πηγή απλών και σύνθετων υδατανθράκων.
● Το αντιοξειδωτικό του περιεχόμενο έχει ιδιαίτερα ευεργετική δράση στον οργανισμό μας. Ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι ορισμένα από τα αντιοξειδωτικά συστατικά του (όπως το καφεϊκό οξύ, το μέθυλ-καφεϊκό οξύ, το φαινυλέθυλ-καφεϊκό οξύ και το φαινυλδιμέθυλ-καφεϊκό οξύ) έχουν σημαντική αντικαρκινική δράση. Ειδικότερα, επιστημονική μελέτη έδειξε ότι η χορήγηση αυτών των αντιοξειδωτικών σε πειραματόζωα ανέστειλε των πολλαπλασιασμό νεοπλασματικών κυττάρων του εντέρου.
● Με τη μορφή καταπλάσματος, έχει θετική επίδραση σε ασθενείς με χρόνιες πληγές και έλκη. Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι περιέχει απλά σάκχαρα, τα οποία απορροφούν υγρά από την πληγή, αναστέλλοντας έτσι την ανάπτυξη μικροβίων, τα οποία χρειάζονται υγρασία για να επιβιώσουν και να πολλαπλασιαστούν. Παράλληλα, το μέλι περιέχει το ένζυμο οξειδάση της γλυκόζης, το οποίο προάγει την παραγωγή υπεροξειδίου του υδρογόνου, μιας ουσίας με ήπιες αντισηπτικές ιδιότητες. Την αντιβακτηριδιακή του δράση την οφείλει σε μεγάλο βαθμό στο αντιοξειδωτικό πινοσεμπρίνη, που βρίσκεται σχεδόν αποκλειστικά στο μέλι.
● Συντελεί στην καλή λειτουργία του εντέρου. Το μέλι θεωρείται ένα από τα καλύτερα φυσικά, ελαφρά καθαρτικά. Η φρουκτόζη που περιέχει απορροφάται δυσκολότερα και σε συνδυασμό με τη χολίνη διεγείρει τα έντερα και προλαμβάνει τη δυσκοιλιότητα.
● Θεωρείται καταπραϋντικό και χαλαρωτικό. Σύμφωνα με τους ειδικούς, μία κουταλιά μέλι σε χλιαρό γάλα διευκολύνει τον ύπνο.
● Το υψηλό ποσοστό φρουκτόζης, σε συνδυασμό με τα ένζυμα που περιέχει το μέλι, βοηθά όσους βρίσκονται σε κατάσταση μέθης να συνέλθουν πιο γρήγορα. Γι’ αυτό το σκοπό, διαλύστε 2 κουταλιές μέλι σε λίγο χυμό λεμονιού.
● Το μέλι περιέχει 17% νερό, γι’ αυτό έχει και ενυδατική δράση.

Ένα νέο αντιβιοτικό;
Σε εξέλιξη βρίσκεται μια διεθνής μελέτη για τη σύγκριση του μελιού με υπάρχοντα αντιβακτηριακά φάρμακα. Η επικεφαλής της έρευνας, δρ. Arne Simon, της Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου της Βόννης στη Γερμανία, έχει ήδη χρησιμοποιήσει μέλι σε ασθενείς, οι οποίοι δεν αντιδρούσαν σε θεραπευτική αγωγή. Oρισμένοι από αυτούς άρχισαν κιόλας να αντιδρούν θετικά. Oι ασθενείς ήταν συχνά παιδιά, των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα είχε εξασθενήσει εξαιτίας χημειοθεραπείας, η οποία άφησε πληγές που ήταν ευάλωτες σε μολύνσεις. Στο 1/3 αυτών των παιδιών χορηγήθηκαν αντιβιοτικά, ενώ συγχρόνως οι πληγές τους καλύφθηκαν με μέλι. Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα ενός παιδιού του οποίου οι πληγές είχαν μολυνθεί από τη θανατηφόρο ποικιλία του χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου, ο οποίος είναι ανθεκτικός σε ισχυρά αντιβιοτικά. Ενώ ο οργανισμός του παιδιού δεν μπόρεσε να αντιδράσει στα φάρμακα, απαλλάχτηκε τελικά από αυτό τον ανθεκτικό μικροοργανισμό 48 ώρες μετά τη λήψη θεραπευτικής αγωγής με μέλι.

Μέλι για το βήχα αντί για σιρόπι;
O Ιπποκράτης συνιστούσε διάλυμα μελιού για το δυνατό βήχα και τον ερεθισμό του φάρυγγα και του λάρυγγα. Πολύ αργότερα, την ίδια μέθοδο ακολουθούσαν και οι γιαγιάδες μας. Φαίνεται, λοιπόν, πως είχαν δίκιο, καθώς σήμερα πια τα επιστημονικά ευρήματα συνηγορούν σε αυτό. Σε μια ενδιαφέρουσα πρόσφατη έρευνα, γιατροί από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνιας μελέτησαν την αντιβηχική δράση του μελιού σε παιδιά και εφήβους ηλικίας από 2-18 ετών και παρατήρησαν ότι μια μικρή δόση μελιού πριν από τον ύπνο προσέφερε μεγαλύτερη ανακούφιση στα παιδιά από το νυχτερινό βήχα σε σύγκριση με τη δεξτρομεθορφάνη, μια ουσία κατασταλτική του βήχα που περιέχεται σε πολλά αντιβηχικά φαρμακευτικά σκευάσματα.


Τι περιέχει ένα βαζάκι μέλι
Το μέλι παρέχει στον οργανισμό μας ένα πλήθος θρεπτικών ουσιών. Είναι ένα μείγμα σακχάρων και άλλων συστατικών. Όσον αφορά τους υδατάνθρακες, το μέλι αποτελείται κυρίως από φρουκτόζη (περίπου 38,5%) και γλυκόζη (περίπου 31%) και περιέχει σε μικρότερα ποσοστά μαλτόζη, σουκρόζη και γαλακτόζη. Η περιεκτικότητά του σε πρωτεΐνες είναι μικρή και σε λίπος μηδαμινή.
Περιέχει:
● Πληθώρα αμινοξέων, όπως προλίνη, φαινυλαλανίνη, τυροσίνη, βαλίνη κλπ.
● Πληθώρα αντιοξειδωτικών ουσιών (βιταμίνη C, χρυσίνη, καταλάση κλπ.).
● Μικρές, αλλά ποικίλες ποσότητες ιχνοστοιχείων και βιταμινών, όπως βιταμίνη C, βιταμίνη B6, ριβοφλαβίνη, παντοθενικό οξύ, ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο, νάτριο, κάλιο, σίδηρο, ψευδάργυρο κλπ.


Όλα τα μέλια δεν είναι ίδια
Η σύσταση, η ποιότητα, τα οργανοληπτικά στοιχεία, ακόμη και η μορφή του μελιού, διαφέρουν από φυτό σε φυτό, από περιοχή σε περιοχή, ακόμη και από χρονιά σε χρονιά, γιατί επηρεάζονται από τις καιρικές συνθήκες και τη χλωρίδα. Τα σκουρόχρωμα μέλια έχουν μεγαλύτερες ποσότητες αντιοξειδωτικών στοιχείων.
Πευκόμελο. Το πευκόμελο είναι μέλι υψηλής θρεπτικής αξίας και αυτό οφείλεται κυρίως στο μεγάλο αριθμό διαφορετικών ουσιών που υπάρχουν στη σύστασή του. Από τις ουσίες αυτές επικρατούν τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία (ασβέστιο, μαγνήσιο, ψευδάργυρος, σίδηρος, χαλκός κλπ.), τα οποία βρίσκονται σε μεγάλες συγκεντρώσεις στα ελληνικά πευκόμελα.
Μέλι ελάτης. Είναι πλούσιο σε ιχνοστοιχεία (κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, σίδηρο κλπ.). Περιέχει βιταμίνες σε πολύ μικρές ποσότητες, αλλά ακόμα και αυτή η δόση βοηθάει στην καλύτερη αφομοίωση των σακχάρων από τον ανθρώπινο οργανισμό.
Μέλι καστανιάς. Παράγεται από το νέκταρ και τις μελιτώδεις εκκρίσεις της καστανιάς, που θεωρείται καλό μελισσοκομικό φυτό, αφού δίνει γύρη εξαιρετικής ποιότητας. Εκτός από τα ιχνοστοιχεία που περιέχει, θεωρείται ότι μπορεί να δράσει ως στυπτικό σε περιπτώσεις δυσεντερίας.
Θυμαρίσιο. Θεωρείται άριστης ποιότητας μέλι λόγω του υπέροχου χρώματός του, της γεύσης του και των τονωτικών και αντισηπτικών του ιδιοτήτων. Δρα επίσης προληπτικά για καρδιαγγειακές διαταραχές και έχει ευεργετική δράση σε παθήσεις του ουροποιητικού και πεπτικού συστήματος.
Μέλι ερείκης (ερεικόμελο). Πρόκειται για ένα πολύ θρεπτικό είδος μελιού, που είναι ιδιαίτερα τονωτικό για τον ανθρώπινο οργανισμό, γι’ αυτό και πωλείται κυρίως σε καταστήματα υγιεινής διατροφής. Μέλι ηλίανθου. O ηλίανθος καλλιεργείται σε μεγάλες εκτάσεις στη χώρα μας, κυρίως στη Β. Ελλάδα, και δίνει πλούσια παραγωγή μελιού. Πρόκειται για μέλι που είναι καλή πηγή σε πολυφαινολών.

Τα άλλα προϊόντα της κυψέλης
Πρόπολη. Η πρόπολη είναι μια ρητινώδης ουσία η οποία προστατεύει τους βλαστούς των δέντρων. Oι μέλισσες τη συλλέγουν, την αναμειγνύουν με γύρη, ένζυμα και κερί και τη χρησιμοποιούν για να σφραγίσουν τις χαραμάδες στην κυψέλη τους, να απολυμάνουν τα τοιχώματά της και να αποστειρώσουν τα κελιά πριν η βασίλισσα εναποθέσει εκεί τα αυγά, ώστε να αποφύγουν παράσιτα που εισέρχονται στις κυψέλες και γενικά να τους εξασφαλίσουν έναν υγιεινό τρόπο διαβίωσης. Η πρόπολη έχει τη φήμη ενός φυσικού αντιβιοτικού και έρευνες που έχουν γίνει την ενισχύουν. Η πρόπολη περιέχει κερί, βάλσαμα, ρητίνες και αιθέρια έλαια σε πολύ μεγάλη ποσότητα. Το κερί τής προσδίδει την επουλωτική του δράση και οι ρητίνες, τα βάλσαμα και τα αιθέρια έλαια τις αντιμικροβιακές και αντιικές της ιδιότητες. Η πρόπολη φαίνεται ότι διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα, ενεργοποιώντας τις φυσικές άμυνες του οργανισμού. Έχει, επίσης, ευεργετική δράση στο πεπτικό σύστημα. Κυκλοφορεί σε διάφορα σκευάσματα, όπως βάμμα, αλοιφή, κάψουλες.
Γύρη. Η γύρη είναι περισσότερο γνωστή εξαιτίας των αλλεργιών που προκαλεί, όμως λίγοι γνωρίζουν ότι οι κόκκοι της αποτελούν ένα εξαιρετικά φυσικό θρεπτικό προϊόν με τονωτικές ιδιότητες. Μία κουταλιά γύρη καλύπτει τις ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού μας σε πρωτεΐνες, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Oι πρωτεΐνες μάλιστα της γύρης αποτελούν το 20% της σύστασής της. Επιπλέον, η γύρη αποτελεί και ισχυρό αντιαναιμικό προϊόν, καθώς περιέχει σίδηρο, που ευνοεί το σχηματισμό των συστατικών του αίματος. Τη γύρη μπορείτε να την προμηθευτείτε σε διάφορες μορφές. Oι μελισσοκόμοι, αμέσως μετά τη συλλογή, μπορούν να την παγώσουν και να την πουλήσουν συσκευασμένη σε βαζάκια. Αυτό είναι και το πιο γνήσιο προϊόν. Ωστόσο, στο εμπόριο κυκλοφορεί και αφυδατωμένη σε μορφή σκόνης, σε γυάλινα βάζα και σε αποξηραμένους κόκκους, που μπορούν να προστεθούν σε χυμούς φρούτων, στο γιαούρτι ή τη σαλάτα.
Βασιλικός πολτός. Είναι μια κρεμώδης φυσική ουσία η οποία εκκρίνεται από τους υποφαρυγγικούς αδένες των μελισσών. Εργάτριες μέλισσες παράγουν αυτή την τροφή αποκλειστικά και μόνο για να θρέψουν τις βασίλισσες και τις προνύμφες. Είναι ενδεικτικό ότι η βασίλισσα ζει έως και πενήντα φορές περισσότερο από την απλή εργάτρια και καταφέρνει να γεννά κάθε μέρα έως και 2.000 αυγά. Πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι οι επιδόσεις της αυτές, τόσο σε μακροβιότητα όσο και σε ευγονία, οφείλονται στην καθημερινή κατανάλωση βασιλικού πολτού. O βασιλικός πολτός είναι πλούσιος σε μεταλλικά άλατα και κυρίως ασβέστιο, κάλιο και μαγνήσιο. Είναι πηγή βιταμινών, ενζύμων και μιας ομάδας συστατικών που μέχρι σήμερα έχουν μείνει απροσδιόριστα. Η περιεκτικότητα του βασιλικού πολτού σε όλα αυτά τα θρεπτικά στοιχεία τον καθιστά μια τροφή με πλήθος ευεργετικών ιδιοτήτων:
● Τονώνει τους κουρασμένους και ταλαιπωρημένους οργανισμούς και επισπεύδει την ανάρρωσή τους.
● Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
● Θεωρείται ότι τονώνει την ερωτική επιθυμία.
● Συντελεί στην καλή υγεία του δέρματος και των ιστών.
● Έχει αντισηπτικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες.
Κερί. Το κερί είναι άλλο ένα προϊόν της μέλισσας με πολλές ευεργετικές ιδιότητες. Παράγεται από τους κηρογόνους αδένες στην κοιλιά των θηλυκών μελισσών και τους χρησιμεύει για να κατασκευάζουν τις κυψέλες. Το μάσημα άσπρου και άγευστου φυσικού κεριού θεωρείται ότι κάνει καλό σε όσους έχουν ορθοδοντικές προσθήκες. Έχει επουλωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και γι’ αυτό είναι ιδανικό για να καταπραΰνει τραυματισμούς ή ερεθισμούς του στόματος. Το κερί χρησιμοποιείται για την κατασκευή κεριών, περιέχεται σε φαρμακευτικά προϊόντα (π.χ. υπόθετα, αλοιφές για δερματοπάθειες και εγκαύματα κλπ.) και σε πολλά καλλυντικά (κραγιόν, κρέμες κλπ.).

Προσοχή! Η ποσότητα των προϊόντων κυψέλης που θα καταναλώσετε δεν πρέπει να υπερβαίνει τις δόσεις που αναγράφονται στην ετικέτα.


ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ
Για το στομάχι
Φτιάξτε ένα μείγμα από πρόπολη και θυμαρίσιο μέλι σε ίσα μέρη. Βάλτε το σε ένα γυάλινο δοχείο και καταναλώνετε 1 κουταλάκι την ημέρα με ένα ποτήρι νερό. Είναι ένα πολύ καλό «φυσικό» φάρμακο για τα παράσιτα του εντέρου και για τις ενοχλήσεις και τα προβλήματα του στομαχιού. Αν υποφέρετε και από κολίτιδα, προσθέστε στο μείγμα και γύρη (πάλι σε ίσα μέρη). Διατηρήστε το μείγμα στο ψυγείο για 10 ημέρες. Τη θεραπεία αυτή μπορείτε να την κάνετε για 10-15 ημέρες περίπου.
Για τη φαρυγγίτιδα και τον πονόλαιμο
Διαλύστε σε 50 ml νερό, 25 ml μέλι, κατά προτίμηση θυμαρίσιο, 1 ml (20 σταγόνες) αιθέριο έλαιο φασκόμηλο και 25 ml βάμμα πρόπολης. Για να ανακουφιστείτε από τα συμπτώματα της φαρυγγίτιδας και του πονόλαιμου, κάνετε γαργάρες 2-3 φορές την ημέρα με 1 κουταλιά από το μείγμα.
Για κολπίτιδες
Διαλύστε σε 1 λίτρο νερό 1 κουταλιά μέλι, 1 κουταλιά βάμμα πρόπολης και 4-5 σταγόνες αιθέριο έλαιο tea tree. Με αυτό κάντε κολπικές πλύσεις, γιατί σύμφωνα με τους ειδικούς καταπολεμά τους μύκητες και τα βακτηρίδια.
Για καψίματα
Φτιάξτε ένα μείγμα με 1/3 μέλι, 2/3 πρόπολη και λίγο αιθέριο έλαιο λεβάντας (το 1% του μείγματος). Ανακατέψτε το καλά και βάλτε το πάνω στο έγκαυμα. Το ίδιο μείγμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τοπική επάλειψη πάνω σε εκζέματα, ακόμα και σε έλκη που έχουν προκληθεί από κατακλίσεις. Πρόκειται για μείγμα με επουλωτική και καταπραϋντική δράση.



Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον κ. Χαράλαμπο Γεωργακάκη, κλινικό διαιτολόγο, διατροφολόγο, και την κ. Γιάννα Περγαντά, φαρμακοποιό.

Πηγές: «Μέλι στη ζωή μας», της Μυρσίνης Λαμπράκη, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.

Συνδυασμοί μελιού & αιθερίων ελαίων σε διάφορες παθήσεις

Συνδυασμοί μελιού & αιθερίων ελαίων σε διάφορες παθήσεις
Πηγή: www.donkeyisland.gr

Οι αναφορές για τη χρήση του μελιού στην αντιμετώπιση γαστρεντερικών προβλημάτων χάνονται στα βάθη της ιστορίας.

Στο Κοράνι αναφέρεται ότι προφήτης Μωάμεθ συνιστούσε στους πιστούς τη χρησιμοποίηση του μελιού για την αντιμετώπιση της διάρροιας, το ίδιο και ο Κέλσιος (25 π.Χ.) (Al-Bukhari,(740 AD) 1976, Celsus (25 AD), 1935). Η ισορροπημένη αναλογία θρεπτικών και βιολογικά ενεργών συστατικών καθιστούν το μέλι και τη γύρη, τα προϊόντα της μέλισσας, που έχουν ως επί το πλείστον χρησιμοποιηθεί σε γαστροεντερικές παθήσεις.

Το μέλι συγκεκριμένα συστήνεται σε περιπτώσεις μειωμένης όρεξης, ή
νευρικής ανορεξίας, ιδιαίτερα σε νεαρής ηλικίας άτομα.

Η συχνή κατανάλωση μελιού βελτιώνει τη πέψη των τροφών και την καλή
αφομοίωσή των, ιδιαίτερα όταν η παθολογική κατάσταση οφείλεται στην έλλειψη συγκεκριμένων ενζύμων. Η επίδρασή του απορρέει κυρίως από την αντι-ερεθιστική, αναλγητική, αντιοξειδωτική και ανοσοποιητική δράση του (260a). Η ήπια υπακτική του δράση οφείλεται η υψηλή περιεκτικότητά του σε φρουκτόζη. Το σάκχαρο αυτό - μέσω της ώσμωσης – προκαλεί την δίοδο νερού μέσα από το έντερο, διευκολύνοντας έτσι την απέκκριση, με ταυτόχρονη αποφυγή τωνπροβλημάτων που δημιουργούν τα υπακτικά συμβατικά φάρμακα, όπως τονερεθισμό των εντερικών τοιχωμάτων (Donadieu, 1987). Έτσι προβλήματα δυσκοιλιότητας ιδιαίτερα σε βρέφη και παιδιά μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη χρήση αποκλειστικά μελιού. Αντίστοιχα με τη χρήση του μελιού μπορούν να αντιμετωπιστούν και προβλήματα βρεφικής γαστρεντερίτιδας. Μέλι σε συγκέντρωση 5% κ.ο. σε αντικατάσταση της γλυκόζης σε ορρό με τους βασικούς ηλεκτρολύτες, για την αντιμετώπιση της αφυδάτωσης δόθηκε σε 85 παιδιά που εισήχθησαν στο νοσοκομείο με γαστρεντερίτιδα (Ηaffejee & Moosa, 1985). Ταυτόχρονα σε μια δεύτερη ομάδα παιδιών (85 παιδιά) χορηγήθηκε ο ορρός που συνήθως χρησιμοποιείται σ’ αυτές τις περιπτώσεις (2% β.ο. γλυκόζης με τους σχετικούς ηλεκτρολύτες). Στα παιδιά που έλαβαν το διάλυμα με το μέλι η βακτηριακή διάρροια διάρκεσε στατιστικά μικρότερο χρονικό διάστημα, 58 ώρες αντί 93 ώρες, ενώ δεν παρουσιάστηκε αρνητική επίδραση στη με βακτηριακή διάρροια. Η καθημερινή κατανάλωση μελιού ελαττώνει τον συνολικό αριθμό μικροβίων του εντερικού σωλήνα. Επίσης δρα συνεργιστικά στη θεραπεία και ανάρρωση των ασθενών από έλκος του δωδεκαδάκτυλου ή έλκος στομάχου. Σε περιπτώσεις ανάρρωσης τέλος μετά από χειρουργικές επεμβάσεις σε κακοήθες κόλον ή καρκίνο της έδρας, η χρήση του μελιού μειώνει την πιθανότητα υποτροπιασμού, καθώς ενισχύει τον οργανισμό του ανθρώπου με συστατικά που διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα (260b) Κλινικές δοκιμές σε 45 ασθενείς με δυσπεψία, οι οποίοι δεν έπαιρναν άλλο φάρμακο παρά μόνο 30 γρ. μελιού πριν τα γεύματα, τρεις φορές την ημέρα. Μετά το πέρας της θεραπείας οι ασθενείς στους οποίους εμφανιζόταν αίμα στα κόπρανα, μειώθηκαν από 37 σε 4, οι ασθενείς με δυσπεψία μειώθηκαν από 41 σε 8, ενώ ύστερα από ενδοσκόπηση αποδείχθηκε ότι οι ασθενείς με έλκος του δωδεκαδακτύλου θεραπεύτηκαν σε ποσοστό 70%.

Όσον αφορά στην χρήση σκευασμάτων που συνδυάζουν τις θεραπευτικές ιδιότητες του μελιού και συγκεκριμένων αιθέριων ελαίων – arohoneys,
συνιστώνται τα παρακάτω :

Πεπτικό – Απεκκριτικό Σύστημα
Πάθηση Arohoney
Διαστολή – Διάταση μέλι δεντρολίβανου + αιθέριο έλαιο δεντρολίβανου (Rosmarinus officinalis) και μάραθου (Foeniculum vulgare dulce)
Τυμπανισμό : συγκέντρωση αερίων στο έντερο ή στο στομάχι Μέλι θυμαριού + αιθέριο έλαιο μέντας (Mentha piperita), θυμαριού (Thymus vulgaris) και δάφνης( βάγιας- Laurus nobilis)
Αεροφαγία μέλι από άνθη λεμονιάς + αιθέριο έλαιο Citrus reticulata και βασιλικού (Ocium basilicum basilicum)
Γαστρίτιδα μέλι θυμαριού + αιθέριο έλαιο μέντας (Mentha piperita) και Acorus calamus asaniferum
Στομαχόπονος ανθόμελο βουνού + αιθέριο έλαιο μέντας (Mentha piperita), ματζουράνας (Origanum marjonara) και ινδικής κάνναβης (Canabis sativa)
Διάρροια μέλι θυμαριού + αιθέριο έλαιο δεντρολίβανου (Rosmarinus officinalis) και ματζουράνας (Origanum marjonara)
Κολίτιδα ανθόμελο βουνού + αιθέριο έλαιο δεντρολίβανου (Rosmarinus officinalis) και Melaleuca alternifolia
Εντεροκολίτιδα μέλι θυμαριού + αιθέριο έλαιο θυμαριού (Thymus vulgaris) και ματζουράνας (Origanum marjonara)
Προσβολή από το Cadidia albicans-μονίλια μέλι θυμαριού + αιθέριο έλαιο θυμαριού και Cymbopogon martini (palmarosa)



Το μέλι, η γύρη και η πρόπολη έχουν ισχυρή δράση αποτοξίνωσης στο συκώτι

Βοηθούν στη γρήγορη απορρόφηση ή διάσπαση συγκεκριμένων δηλητηρίων, όπως των μανιταριών. Η δράση αυτή αποδίδεται στον μεταβολισμότης φρουκτόζης και στην παρουσία βασικών αμινοξέων και φλαβονοειδών (326a).Στο ίδιο πλαίσιο δράσης πρέπει να αναφερθεί και η σημαντική βοήθεια που προσφέρει το μέλι στην αντιμετώπιση προβλημάτων που σχετίζονται με την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, όπως η κίρρωση του ήπατος (Donnadieu,1984). Τέλος η χορήγηση μελιού, από το στόμα ή ενδοφλέβια, επιταχύνει την απορρόφηση του οινοπνεύματος απαλλάσσοντας τον άνθρωπο πιο γρήγορα από την κατάσταση της μέθη. Η φρουκτόζη που περιέχεται στο μέλι επιταχύνει τον μεταβολισμό του οινοπνεύματος κατά 39% στον άνθρωπο και 22% στα ζώα..



Ηπατοχολικές ασθένειες

Πάθηση Arohoney
Κίρρωση του ήπατος μέλι θυμαριού ή δεντρολίβανου + αιθέριο έλαιοδεντρολίβανου (Rosmarinus officinalis verbenone) και καρότου (Daucus carota)

Ηπατική ανεπάρκεια
Μέλι δεντρολίβανου + αιθέριο έλαιο μέντας (Mentha piperita), δεντρολίβανου (Rosmarinus officinalis verbenone) και καρότου (Daucus carota)
Οργανικές δυσλειτουργίες
ηπατικής αιτιολογίας
μέλι δεντρολίβανου + αιθέριο έλαιο
δεντρολίβανου (Rosmarinus officinalis
camphoriferum) και Anethum graveolens Citrus limonum peel
Ημικρανία που οφείλεται σε
πεπτικά ή ηπατικά προβλήματα μέλι δεντρολίβανου + αιθέριο έλαιο μέντας (Mentha piperita), βασιλικού (Ocium basilicumbasilicum) και (Artemisia dracunculus)

Βρογχο-πνευμονικές ασθένειες

ΠΡΟΠΟΛΗ - η δράση των προϊόντων της μέλισσας στις προσβολές των πνευμόνων μπορεί να αποδοθεί κύρια στην αντιμικροβιακή και καταπραϋντική τους δράση.

Η πρόπολη είναι το προϊόν που έχει κυρίως χρησιμοποιηθεί, καθώς δρα ανασταλτικά στην παθογόνο δράση του Bacillus tuberculosis, ενός από τους υπεύθυνους παράγοντες της πνευμονίας, ενώ ενισχύει την άμυνα του οργανισμού ενάντια στο βακτήριο του Koch (M. tuberculosis), υπεύθυνο παράγοντα της φυματίωσης .Το μέλι δρώντας συνεργιστικά με την πρόπολη, ως propohoney, έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση της χρόνιας βροχίτιδας .

Τέλος ο συνδυασμός μελιού και συγκεκριμένων αιθέριων ελαίων (arohoney) έχει δώσει ενθαρρυντικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της πνευμονίας.

Η Επιτροπή Apitherapy συνεργαζόμενη με το Ιατρικό Ινστιτούτο Finlay στην Αβάνα της Κούβας, υλοποίησε πρόγραμμα χρησιμοποίησης σκευάσματος μελιού ευκαλύπτου ή λεβάντας ενισχυμένο με αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου των ειδώνEucalyptus globules ή Eucalyptus radiata, και δεντρολίβανου Rosmarinus
officinalis Το έτος 2000 υλοποιήθηκε πρόγραμμα διερεύνησης της δράσης του παραπάνω σκευάσματος στην αντιμετώπιση της πνευμονίας, σε 600 ασθενείς σε νοσοκομεία της Κούβας. Το πρόγραμμα έγινε υπό της αιγίδα της Apitherapy Commission και του Ινστιτούτου Finlay στην Αβάνα. Και οι 600 ασθενείςξεπέρασαν την ασθένεια με τη χορήγηση αποκλειστικά σκευασμάτων μελιού με αιθέρια έλαια ( επιτυχία 100%) χωρίς να παρουσιάσει κανείς υποτροπή για έναδιάστημα 6 μηνών.

Ωτο-ρυνο-λαρυγγικά προβλήματα

Το μέλι, ιδιαίτερα από τα υπόλοιπα προϊόντα της μέλισσας, έχει χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο για την αντιμετώπιση προβλημάτων όπως ο βήχας, η φαρυγγίτιδα ή η λαρυγγίτιδα. Από τους πρώτους που αναγνώρισαν αυτή τη δράση του μελιού, ο Διοσκουρίδης (50 π.Χ.) συνιστούσε τη χρήση του μελιού για την αντιμετώπιση του βήχα και των φλεγμονών στο λαιμό και στις αμυγδαλές,. Η αντιβηχική, αποχρεμπτική και καταπραϋντική του δράση συνδέεται με την περιεκτικότητά του σε συγκεκριμένα πτητικά συστατικά, καθώς επίσης και στην αντιμικροβιακή του δράση. Τα συστατικά αυτά επίσης ευθύνονται για την ανασταλτική δράση του μελιού στην ανάπτυξη του Corynebacterium diphtheriae, τον υπεύθυνο της διφθερίτιδας παράγοντα.

Μέλι λεβάντας, θυμαριού ή ελάτης, ή ο συνδυασμός πρόπολης με ένα από τα παραπάνω μέλια έχει ευεργετική επίδραση σε περιπτώσεις αφωνίας ή απλής βραχνάδας.

Μέλι επίσης θυμαριού ενισχυμένο με αιθέριο έλαιο βασιλικού (Ocium
basilicum basilicum) ή μέντας (Mentha piperita) μπορεί αντιμετωπίσει την
ρινίτιδα ή την οξεία ρινίτιδα (spasmodic coryzas) η οποία μπορεί να συνοδεύεται από υψηλό πυρετό (Bouvin, 1998, Donnadieu, 1984). Τέλος η καταπραϋντικήιδιότητα του μελιού δρα ευεργετικά στην αντιμετώπιση της αφθώδους στοματίτιδας (άφθες), με επί τόπου εφαρμογή (Bouvin, 1998, Donnadieu, 1984).

- Πιο συγκεκριμένα συνιστώνται :
Ασθένεια Μέλι + Αιθέριο έλαιο
Γρίπη(influenza) Μέλι θυμαριού ή καστανιάς + μέντα (Mentha
piperita) Laurus nobilis

Αμυγδαλίτιδα
Μέλι λεβάντας + βάμμα πρόπολης ή μέλι θυμαριού
+ αιθέριο έλαιο θυμαριού (Thymus vulgaris) με
γερανιόλη ή λιναλοόλη
Κυνάγχη Μέλι λεβάντας ή θυμαριού + αιθέριο έλαιο Thymus
vulgaris ή Rosmarinus officinalis + βάμμα
πρόπολης
Λαρυγγίτιδα Μέλι λεβάντας, θυμαριού, ευκαλύπτου ή ελάτου +
αιθέριο έλαιο πεύκου και θυμαριού
Εμφύσημα Μέλι ευκαλύπτου + αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου και
δεντρολίβανου

Στοματολογικά – Οδοντιατρικά προβλήματα :

Η υπερβολική κατανάλωση χυμών ή άλλων όξινων τροφών ή ποτών είναι γνωστό επιταχύνει την καταστροφή της αδαμαντίνης των δοντιών και ευνοεί την εμφάνιση της τερηδόνας. Έτσι θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι και η κατανάλωση μελιού – τρόφιμο με όξινο pH (pH : 3,9-4,5), έχει την ίδια επίδραση στα δόντια.

Αντ’ αυτού έρευνες αποδεικνύουν ότι για το χρονικό διάστημα των 30 έως 180 πρώτων λεπτών μετά τη βρώση, το μέλι είναι τελείως ακίνδυνο για την αδαμαντίνη των δοντιών (335). Η ιδιότητα αυτή αποδίδεται κυρίως στην περιεκτικότητα του μελιού σε βασικά συστατικά, που θεωρούνται υπεύθυνα για την προστασία των δοντιών από τη διάβρωση, όπως το φθόριο, ο φώσφορος και το ασβέστιο.Ιδιαίτερα για ανθρώπους που παρουσιάζουν μειωμένες σιελογόνες εκκρίσεις, η περιεκτικότητα του μελιού σε οργανικό φώσφορο αποτελεί παράγοντα προστασίας κατά της τερηδόνας, ελαττώνοντας την διαλυτότητα των μεταλλικών στοιχείων, που παίρνουν μέρος στην «κατασκευή» του δοντιού, άρα και την απελευθέρωση του ασβεστίου από την αδαμαντίνη (265). Τέλος έρευνες in vitro και in vivo για την αντιμικροβιακή δράση του μελιού απέναντι σε είδη βακτηρίων που ενδημούν στην στοματική κοιλότητα (oralStreptococci: St. mutans, St. anginosus, St. oralis) έδειξαν ότι το μέλι μπορεί να μειώσει ή και να σταματήσει την ανάπτυξη των βακτηρίων αυτών σε μικρέςδόσεις (Basson et al., 1994, Steinberg et al., 1996)

Κυκλοφορικά – Καρδιολογικά προβλήματα


Τα περισσότερα προϊόντα της μέλισσας επιδρούν ευνοϊκά στην κυκλοφορία του αίματος και στη καλή λειτουργία της καρδιάς.

Έτσι το μέλι χαρακτηρίζεται ως καρδιοτονωτικό προϊόν χάρις κυρίως στην περιεκτικότητά του στον παράγοντα «glykutile». Το συστατικό αυτό που παράγεται από τις μέλισσες ρυθμίζει την καλύτερη χρησιμοποίηση των σακχάρων στο μυ της καρδιάς. Επίσης η ακετυλοχολίνη που περιέχεται στο μέλι αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα της κυκλοφορίας του αίματος και του καρδιακού ρυθμού, καθώς διευρύνει τιςστεφανιαίες αρτηρίες και διευκολύνει τη λειτουργία της καρδιάς (Bouvin, 1998).

Ίσως όμως η κυριότερη επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό που σχετίζεται με το κυκλοφορικό είναι η επίδραση των προϊόντων της μέλισσας και του μελιού ιδιαίτερα στη ρύθμιση του επιπέδου της «καλής»- HDL και «κακής» - LDL χοληστερόλης στο αίμα

. Η χοληστερόλη αποτελεί ένα από τα λιπίδια που περιέχονται στο αίμα. Η μεταφορά της επιτυγχάνεται με την σύνδεσή της σε υδρόφιλες πρωτεϊνες, οπότε και σχηματίζονται οι λιποπρωτεϊνες. Οιλιποπρωτεϊνες διακρίνονται σε δύο είδη, υψηλής και χαμηλής πυκνότητας. Οι λιποπρωτεϊνες υψηλής πυκνότητας (HDL) μεταφέρουν τη χοληστερόλη από τα περιφερειακά αγγεία στο ήπαρ, όπου και μεταβολίζεται, αφήνοντας έτσι τα αγγεία καθαρά. Αντίθετα οι λιποπρωτεϊνες χαμηλής πυκνότητας- LDL- μεταφέρουν τη χοληστερόλη από το ήπαρ στα περιφερειακά αγγεία, οπότε και συσσωρεύεται εκεί προκαλώντας τη στένωση των αγγείων – αθηρωματική πλάκα. Η κατανάλωση μελιού, όπως και των άλλων προϊόντων της μέλισσας, προκαλεί την αύξηση της έκκρισης χολικών αλάτων στον εντερικό σωλήνα, τα οποία δεσμεύουν τη χοληστερόλη και την απομακρύνουν από τον οργανισμό μέσω των κοπράνων. Έτσι παρατηρείται αξιοσημείωτη μείωση του επιπέδου της LDL χοληστερόλης, ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται αύξηση του επίπεδου της HDL χοληστερόλης. (245) Σε περιπτώσεις υψηλής πίεσης συνιστάται η κατανάλωση μελιού πορτοκαλιάς ή λεβάντας, ενώ σε περιπτώσεις χαμηλής πίεσης συνιστάται η κατανάλωση μελιού
ελάτης.

Αιματολογικά - Ογκολογικά προβλήματα

Θα ήταν παρακινδυνευμένο να προσπαθήσουμε να αποδώσουμε στο μέλι και στα άλλα προϊόντα της μέλισσας, αντικαρκινικές ιδιότητες,

κυρίως γιατί η συγκεκριμένη ασθένεια αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους φόβους του ανθρώπου και βέβαια γιατί, αν και η έρευνα έχει βελτιώσει κατά πολύ τις πιθανότητες επιβίωσης και τις συνθήκες διαβίωσης του ασθενούς, εν τούτοις κατέχει ακόμη πολύ υψηλή θέση στη λίστα των αιτιολογιών θανάτου. Παρ’ όλα αυτά όλοι οι επιστημονικοί κύκλοι συμφωνούν ότι στη μάχη κατά της ασθένειας υψηλή θέση κατέχει η κατάσταση του οργανισμού του ανθρώπου, ενώτα τελευταία χρόνια διερευνάται ιδιαίτερα η σχέση της διατροφής και των συνθηκών διαβίωσης με την εκδήλωση του καρκίνου. Προς αυτή την κατεύθυνση κλινικές δοκιμές σε ασθενείς με διαγνωσμένο καρκίνου στομάχου ή ορθού απέδειξαν ότι η κατανάλωση γύρης και μελιού, ως συμπληρωματική - της εγχείρησης – θεραπεία, βελτιώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και ενισχύει τη δραστηριότητα των αντιοξειδωτικών ενζύμων, θωρακίζοντας έτσι τον οργανισμό του ασθενούς από ενδεχόμενες μεταστάσεις Η αντινεοπλασματική δραστηριότητα του μελιού έχει μελετηθεί εναντίον των καρκινικών κυττάρων της ουροδόχου κύστης (Τ24, 253J και RT4) in vitro και in vivo, με εμφύτευση στην κοιλιά ποντικών. Διαλύματα 6-25 % μελιού είχαν ως αποτέλεσμα την ανάσχεση του πολλαπλασιασμού των καρκινικών κυττάρων in vitro. Αντίστοιχα απευθείας έγχυση με ένεση διαλύματος 6-12% μελιού, με ταυτόχρονη λήψη μελιού από το στόμα, είχε το ίδιο αποτέλεσμα στην in vivo δοκιμή. Τα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, αλλά χρειάζεται παραπέρα έρευνα για να αποκαλυφθεί ο μηχανισμός με τον οποίο το μέλι αναστέλλει την ανάπτυξη των όγκων (Swellam et all, 2003).

Η δράση όμως του μελιού που έχει μελετηθεί ευρέως και έχει αναγνωρισθεί και από την κλασσική ιατρική, είναι η προστασία που παρέχει η κατανάλωση ή η τοπική εφαρμογή μελιού στα υγιή κύτταρα ασθενών οι οποίοι δέχονται ακτινοβολία ή κάνουν χημειοθεραπεία, θεραπείες οι οποίες αν και απαραίτητες είναι υπεύθυνες για την εμφάνιση παθολογικών καταστάσεων.

Συγκεκριμένα ασθενείς με καρκίνο στον εγκέφαλο ή στον λαιμό, οι οποίοι δέχονται ακτινοβολία παρουσιάζουν συνήθως έντονη μείωση έκκρισης σιέλου. Ως αποτέλεσμα αυτού παρουσιάζεται μια αύξηση του πληθυσμού των βακτηρίων στο άνω αναπνευστικό, με πρωταγωνιστή το Streptococcus mutans. Η κατανάλωση μελιού στη συγκεκριμένη περίπτωση μειώνει στατιστικά σημαντικά του πληθυσμούς τωνβακτηρίων και ιδιαίτερα του Streptococcus mutans (Sela, et al., 2000). Οι ίδιοι ασθενείς υποφέρουν συχνά από μολύνσεις των βλεννογόνων - βεννογονίτιδα, στοματίτιδα . Σε μία έρευνα, που έγινε στο Τμ. Πυρηνικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Sains στην Μαλαισία, σε δείγμα 40 ασθενών, η κατανάλωση 20 γρ. μελιού 15 λεπτά πριν, 15 λεπτά μετά και 6 ώρες μετά την αντινοβολία μείωσε κατά 75% την εμφάνιση βλεννογονίτιδας, ενώ συγχρόνως ένα ποσοστό 55% των ασθενών που έπαιρναν μέλι αύξησαν και το βάρος τους, ως ένδειξη καλής οργανικής κατάστασης, ενώ το σύνηθες είναι οι ασθενείς που υπόκεινται σε ακτινοβολίες να χάνουν βάρος (Biswal 2003).

Τέλος από πολλούς ερευνητές έχει καταδειχθεί η δράση του μελιού στην
ανάσχεση της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων σε χειρουργικές τομές
αφαίρεσης όγκων.

Το πρόβλημα αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία με τη ολοένα και αυξανόμενη χρήση της λαπαροσκόπησης στην αντιμετώπιση διαφόρων μορφών καρκίνου, όπως στον καρκίνο των πνευμόνων (Wu JS. et al., 1997) Ιδιαίτερα σ’ αυτή την περίπτωση συχνά παρατηρείται ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων στην τομή της παρακέντησης. Επικάλυψη με μέλι των τομών αυτών ανασχέτει ή παρεμποδίζει την εμφάνιση καρκινικών κυττάρων (Hamzaoglu et al., 2000).Γενικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή τη στιγμή από τη μια πλευρά διερευνώνται οι αντικαρκινικές ιδιότητες του μελιού ενώ από την άλλη έχειαποδειχθεί η ενισχυτική δράση του στα υγιή κύτταρα ασθενών που υπόκεινται σε χημειοθεραπεία ή ακτινοβολίες.

Γυναικολογικά προβλήματα

Η τοξιναιμία αποτελεί επιπλοκή της προχωρημένης εγκυμοσύνης.

Τα συμπτώματα είναι υπέρταση, λευκωματουρία (ανίχνευση πρωτεϊνών στα ούρα), οίδημα και οξυθυμία. Οι πιο σοβαρές περιπτώσεις οδηγούν στην εκλαμψία. Τα αίτια της επιπλοκής αυτής δεν έχουν διερευνηθεί πλήρως, ενώ υπάρχει η άποψη ότι διατροφικοί παράγοντες μπορούν να δράσουν ανασταλτικά στην εξέλιξή της.Σ’ αυτό το πλαίσιο η κατανάλωση μελιού έχει οδηγήσει στην ρύθμιση τηςυπέρτασης, διαστολικής ή συστολικής. Η υποτασική επίδραση του μελιούοφείλεται σε τρεις παράγοντες, στην καταπραϋντική του δράση, η οποία μπορεί να συγκριθεί με άλλα συμβατικά φάρμακα, στην διουρητική του δράση λόγω τηςυψηλής συγκέντρωσης φρουκτόζης και γλυκόζης και τέλος στην περιεκτικότητά του σε ουσίες ομοιάζουσες με τις προσταγλαδίνες, ουσίες οι οποίες έχουνυποτασική δράση (260a)

Διατροφικά προβλήματα

Το μέλι χρησιμοποιείται σε καταστάσεις παιδικής κυρίως ανορεξίας ή νευρικής ανορεξίας ενηλίκων, στη δίαιτα ανάρρωσης από σοβαρές ασθένειες, ως επικουρικό μέσο ώστε ο ταλαιπωρημένος από σωματική ή πνευματική κούραση οργανισμός να αναλάβει (αθλητές, σπουδαστές), ή τέλος στην αντιμετώπιση του ανοιξιάτικου «λήθαργου», που ταλαιπωρεί πολλούς ανθρώπους όταν μετά από έναν βαρύ και βροχερό χειμώνα μπαίνει η ηλιόλουστη άνοιξη .

Παιδιατρική

Ιδιαίτερα συνηθισμένες κατά την βρεφική και την πρώτη παιδική ηλικία είναι οι λοιμώξεις του αναπνευστικού και ιδιαίτερα του άνω αναπνευστικού συστήματος,όπως λαρυγγίτιδα, φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα, κ.α..

Σε κάποιες περιπτώσειςμάλιστα οι λοιμώξεις αυτές εξελίσσονται σε χρόνιες παθήσεις. Μπορούν ναδιαταράξουν έτσι για μακρά χρονική περίοδο την φυσιολογική ανάπτυξη τουπαιδιού, ιδιαίτερα όταν παρουσιάζουν συχνές υποτροπές και όταν η αντιμετώπισήτους βασίζεται στη συχνή χρήση αντιβιοτικών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η χρήσητου μελιού ως σιρόπι ή σε γαργάρες προστατεύει τον οργανισμό από τιςυποτροπές και τις χρονίζουσες παθολογικές καταστάσεις (102, 285c).
Το μέλι χρησιμοποιήθηκε στη διατροφή των παιδιών από αρχαιοτάτων χρόνων.Αλλά και στη νεότερη παιδιατρική βιβλιογραφία υπάρχουν αναφορές για τη χρήση του μελιού στην αντιμετώπιση δυστροφιών – ανωμαλιών στην ανάπτυξη –και σοβαρών περιπτώσεων δυσπεψίας (235). Το μέλι στην παιδική διατροφή βοηθάει την αύξηση του σωματικού βάρους, καθώς αποτελεί πηγή άμεσα αφομοιώσιμων σακχάρων, ενώ τα μεταλλικά στοιχεία που περιέχει, όπως ασβέστιο και μαγνήσιο, αποτελούν βασικά στοιχείαδόμησης του σκελετού. Το μέλι χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση της αναιμίας. Αποτελεί άμεση πηγή σιδήρου καθώς παρέχει στον οργανισμό και το σίδηρο, αλλά και τα ένζυμα τα υπεύθυνα για την αφομοίωσή του. Στην αντιμετώπιση της αναιμίας σημαντικό παράγοντα αποτελεί και η περιεκτικότητα του μελιού σε κοβάλτιο, σημαντικό στοιχείο στη δομή της βιταμίνης Β12, βιταμίνης υπεύθυνης για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων στον μυελό των οστών (255). Η λακτουλόζη, ισομερές της λακτόζης, ευνοεί την ανάπτυξη των «καλών» βακτηρίων της χλωρίδας του πεπτικού συστήματος, βοηθώντας έτσι την ανάπτυξη ενός υγιούς πεπτικού συστήματος. Ταυτόχρονα η βακτηριοστατική και βακτηριοκτόνος δράση του μελιού περιορίζει τη ανάπτυξη και δράση των «κακών» βακτηρίων και ιδιαίτερα αυτών που ανήκουν στις ομάδες τωνκολοβακτηριδίων και της σαλμονέλλας.

Οι αντιοξειδωτικοί παράγοντες τα ένζυμα τα αρωματικά συστατικά και τα αιθέρια έλαια που περιέχονται διευκολύνουν, ρυθμίζουν τον μεταβολισμό του βρέφους.

Η κατανάλωση μελιού συνιστάται σε περιπτώσεις εμετικών κρίσεων, δυσκοιλιότητας (τα «καλά» βακτήρια έχουν υπακτική δράση) και ανορεξίας (περιεκτικότητα σε βιταμίνες της ομάδας Β). Ως ελαφρά όξινη τροφή διευκολύνει τον μεταβολισμό των πρωτεϊνών και των λιπιδίων και την καθίζηση της καζεΐνης, διευκολύνοντας έτσι το βρέφος να δεχθεί πιο εύκολα το γάλα. Το γάλα έτσι δενπροκαλεί δυσπεψία, ούτε τυμπανισμό (μετεωρισμό). (220)

Δηλητηριάσεις

Η κατανάλωση μελιού βοηθάει στην προσαρμογή των εργαζόμενων σε
ανθυγιεινά περιβάλλοντα και ιδιαίτερα αυτών που εργάζονται σε περιβάλλοντα με υψηλή συγκέντρωση βαρέων μετάλλων όπως κάδμιο, μόλυβδο ή υδράργυρο.

Δερματολογικές παθήσεις

Ανάμεσα στις πιο ουσιαστικές και θεμελιώδεις θεραπευτικές ιδιότητες του μελιού πρέπει να αναφερθεί η επίδρασή του σε οποιασδήποτε προέλευσης και αιτιολογίας πληγή δερματικού ιστού εσωτερικού ή εξωτερικού.

Η αναλγητική, επουλωτική και αντιφλεγμονώδη δράση του ήταν γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων στους θεραπευτές, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν το μέλι στην μεταχείριση οποιουδήποτε τύπου λύσης του δέρματος, ασθένειας, ατυχήματος ή πολεμικώνεπιχειρήσεων. Στα νεώτερα χρόνια το μέλι χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπείαδιάφορης αιτιολογίας πληγών όπως φαίνεται στον πίνακα που ακολουθεί :

Είδη πληγών των οποίων η μεταχείριση με μέλι ήταν επιτυχής

Εκδορές - Κοψίματα (Blomfield, 1973, Zaib,1934)
Ακρωτηριασμοί (Lucke, 1935)
Αποστήματα (Farouk et al., 1988)
Πληγές κατάκλισης (Somerfield, 1991, Efem, 1988)
Εγκαύματα (Adesunkanmi et al., 1994, Efem, 1988)
Φλύκταινες (Yang, 1944)
Συρίγγια (Lucke, 1935)
Κακοήθη έλκη (Efem, 1988)
Τομές εγχείρησης (Ndayisaba et al., 1993)
Εσωτερικές πληγές του κοιλιακού τοιχώματος και του περινέου (McInerney,1990)
Διαβητικά έλκη (Tovey, 1991, Wood et al., 1997)
Ελκη των άκρων ασθενών που πάσχουν από λέπρα (Tovey, 1991)
Μεγάλα σηπτικά έλκη (Yang, 1944)

Όλες οι πληγές θεωρούνται ίδιες, διαφοροποιούμενες μόνο στο μέγεθος,
επιφάνεια, θέση και αιτιολογία. Όλες όμως οδηγούν σε νέκρωση των
επιθηλιακών κυττάρων, αιμορραγία, νέκρωση ή τραυματισμό του συνδετικού ιστού και διαταραχή της φυσικής προστασίας από προσβολές. Η φυσιολογική διαδικασία ίασης περιλαμβάνει μία αλληλουχία δράσεων η οποία μπορεί να χωριστεί σε τρεις φάσεις , φλεγμονή – αναγέννηση κυττάρων – ανασύσταση κατεστραμμένων ιστών.Οι παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να καθυστερήσουν ή και να ανακόψουν αυτή τη διαδικασία ίασης μετατρέποντας τη πληγή σε χρόνια, διακρίνονται σε εσωτερικούς και εξωτερικούς.

Εσωτερικά

Ηλικία: καθυστερεί η αγγειογένεση, μειώνεται ο ρυθμός σύνθεσης κολλαγόνου,
καθυστερεί η αναγέννηση του επιθηλιακού ιστού (Eaglestein, 1986)
Διαβήτης: εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος, σκλήρυνση και
λέπτυνση των αιμοφόρων αγγείων ιδιαίτερα των άκρων, ανεπάρκεια
τροφοδότησης της πληγής με αίμα και οξυγόνο – θρεπτικά στοιχεία. Η απαίτηση σε οξυγόνο είναι διαφορετική στις διαφορετικές φάσεις της ίασης. Οι πληγές όχι μόνο καθυστερούν να επουλωθούν αλλά κινδυνεύουν περισσότερο και να μολυνθούν (Hunt et Pai, 1975) Σημαντικό παράγοντας γρήγορης ίασης της πληγής είναι η απομάκρυνση του νεκρωμένου ιστού. Αυτό φυσιολογικά γίνεται με τη δράση των λευκών αιμοσφαιρίων και των μακροφάγων κυττάρων μέσω της φαγοκύτωσης. Προς αυτή την κατεύθυνση χρησιμοποιούνται υγροσκοπικά επιθέματα ή χειρουργικήαπομάκρυνση ή και επέμβαση με πρωτεολυτικά ένζυμα



Η διατροφή : αμινοξέα, βιταμίνη A, C και E, σίδηρος, χαλκός, ψευδάργυρος και άλλα μεταλλικά στοιχεία (Pinchrofsky-Devin, 1994) Φάρμακα που δίνονται σε καρκινοπαθείς αναστέλλουν την πρωτεϊνική σύνθεση, μπλοκάρουν τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων και ως εκ τούτου μειώνουν το ρυθμό επούλωσης των πληγώνΟι ακτινοβολίες επίσης καθυστερούν την ίαση των πληγών σκοτώνοντας τα νέα κύτταρα αναστέλλοντας την δημιουργία νέων τριχοειδών αγγείων.Ο πιο σοβαρός εξωγενής παράγοντας όμως ίσως είναι η μόλυνση των πληγών από μικροοργανισμούς, καθώς όπως αναφέρθηκε παραπάνω ο τραυματισμός έχει καταστρέψει την φυσική άμυνα του δέρματος στις μολύνσεις (Hansson et al., 1995) . Κάποια από τα πιο συνηθισμένα βακτήρια που αναπτύσσονται στις πληγές είναι : Streptococcus pyogenes, Streptococcus epidermidis, Staphylococcus aureus (ΜRSA), Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Proteus spp., Clostridium spp., και οι μύκητες Candida spp. Aspergillus spp..Η θεραπευτική δράση του μελιού στις πληγές έχει καταδειχθεί μέσα από πολλές πρόσφατες έρευνες, in vitro, δοκιμές σε πειραματόζωα αλλά και κλινικές μελέτες (Molan, 1998, 1999a, 1999b). Η θεραπευτική δράση του μελιού αποδίδεται κυρίως στην αντιβακτηριακήδράση, στην υψηλή όσμωση, η οποία υποβοηθά της εκροή των υγρών από τονκατεστραμμένο ιστό, βοηθώντας έτσι την καταπράυνση του οιδήματος και του πόνου, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στην πληγή αυξάνοντας τα επίπεδα του διαλυτού οξυγόνου και των θρεπτικών στοιχείων με αποτέλεσμα την επιτάχυνση της δημιουργίας ελεύθερων ριζών της δραστηριότητας των ινοβλαστών, κυττάρων που παράγουν τον συνδετικό ιστό (Molan, 2001).Πιο συγκεκριμένα η θεραπευτική δράση του μελιού μπορεί να αποδοθεί στις παρακάτω κύριες δράσεις του: Βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος : Δραστηριοποιεί την παραγωγή και κινητοποίηση των πολυμορφικών λευκοκυττάρων, των πρώτων «στρατιωτών» που στέλνονται από τον οργανισμό στο σημείο που έχει «χτυπηθεί» (Abuharfeil et al., 1999) Επίσης επιταχύνεται ηπαραγωγή κυτοκινών (TNFα- IL-6 IL-1), των «αγγελιοφόρων» που κινητοποιούν την αντίδραση του οργανισμού σε οποιαδήποτε προσβολή (Jones et al., 2000).Το μέλι προμηθεύει τα μακροφάγα κύτταρα με γλυκόζη, απαραίτητη για την παραγωγή υπεροξειδίου του υδρογόνου (H2O2), απαραίτητου για την καταστροφή των βακτηρίων (Ryan and Majno, 1977). Ταυτόχρονα προσφέρει το υπόστρωμα για την γλυκόλυση, την κύρια πηγή ενέργειας στη διαδικασία τη φαγοκύτωσης και επιπλέον το όξινο περιβάλλον (το μέλι έχει όξινο pH) στα κενοτόπια του πρωτοπλάσματος των φαγοκυττάρων, που διευκολύνει το θάνατο των βακτηρίων
που έχουν εγκιβωτιστεί από αυτά (Ryan and Majno, 1977).

Αντιφλεγμονώδης δράση


Η φλεγμονή που δημιουργείται σε κάθε είδους πληγή, αποτελεί φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού.

Παρόλα αυτά εάν είναι εκτεταμένη ή παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να προκαλέσει ανάσχεση της διαδικασίας ίασης της πληγής αλλά και επιπλοκές. Ως ιδιαίτερα σοβαρή επιπλοκή μπορούμε να αναφέρουμε την παραγωγή ελεύθερων ριζών στους ιστούς (Flohe et al., 1985). Οι ελεύθερες ρίζες μπορούν να διασπάσουν λιπίδια , πρωτεΐνες και νουκλεϊνικά οξέα , βασικά συστατικά των κυττάρων, διαδικασία η οποία μπορεί να οδηγήσεισε διάβρωση του περιβάλλοντος την πληγή δερματικού ιστού (Cochrane, 1991). Γι αυτό τον λόγο απαιτείται η χρήση αντιφλεγμονωδών και την αντιμετώπιση πληγών. Όμως τα αντιφλεγμονώδη που χρησιμοποιεί η κλασσική ιατρική παρουσιάζουν σοβαρές αντενδείξεις. Έτσι τα κορτικοστεροειδή καταστέλλουν
την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς αλλά και τηναναγέννηση του επιθηλιακού ιστού (Bucknall, 1984), ενώ τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη δημιουργούν προβλήματα κυρίως στομαχικά (Brooks, 1985).
Αντίθετα για το μέλι δεν έχουν αναφερθεί αντεδείξεις. Η αντιφλεγμονώδης δράση του μελιού έχει επισημανθεί με βιοχημικές αναλύσεις, δοκιμές σε πειραματόζωα και κλινικές έρευνες. Μετά την επάλειψη των πληγών με μέλι παρατηρείται υποχώρηση της φλεγμονής (Burlando,1978), εξίδρωση (Hejase et al., 1996) όπως και υποχώρηση του οιδήματος γύρω από την πληγή (Efem, 1988). Επίσης η εφαρμογή μελιού καταπραΰνει τον πόνο (Subrahmanyam, 1993). Αυτές οι παρατηρήσεις δεικνύουν την άμεση αντιφλεγμονώδη δράση του μελιού, πέραν της έμμεσης η οποία απορρέει από την αντιβακτηριακή δράση του. Άλλωστε ανάλογα στοιχεία έχουν δώσει και ιστολογικές μελέτες σε πληγές ζώων, οι οποίες δεν είχαν προσβληθεί από βακτήρια ή άλλους παθογόνους οργανισμούς (Postmes et al., 1997).

Αντιβακτηριακή δράση

Μεγάλος όγκος βιβλιογραφικών πηγών αναφέρεται στην αντιβακτηριακή δράση του μελιού εναντίον πολλών βακτηρίων, τα οποία συνήθως απομονώνονται σε οποιασδήποτε αιτιολογίας πληγή. Μέσα όμως από τις ίδιες βιβλιογραφικές αναφορές αναδεικνύεται και το «μειονέκτημα» που παρουσιάζει το μέλι ως θεραπευτικό σκεύασμα στην ιατρική πρακτική. Το μέλι δεν είναι βιομηχανικό προϊόν, διαφοροποιείται ανάλογα με την πηγή του νέκταρος ή του μελιτώματος που συλλέγουν οι μέλισσες, επηρεάζεται από τις συνθήκες συλλογής του, από την φυσιολογική κατάσταση του μελισσιού, από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Έτσι όχι μόνο το μέλι ελάτης διαφέρει από το μέλι ακακίας, αλλά και το μέλι ελάτης της μιας χρονιάς διαφοροποιείται από το ίδιο μέλι της επόμενης χρονιάς.

Μπορεί λοιπόν εύκολα να αναρωτηθεί κάποιος,'έχουν όλα τα μέλια την ίδια αντιβακτηριακή δράση;’. Είναι προφανές πως η απάντηση είναι ‘όχι’.

Το γεγονός αυτό, γνωστό στους εμπειρικούς θεραπευτές των αρχαίων χρόνων (Διοσκουρίδης, 50 μ.Χ., Αριστοτέλης, 350 π.Χ.)μόνο τα τελευταία χρόνια έγινε αντικείμενο συστηματικής μελέτης, συνδυαζόμενο με την ‘πηγή’ της αντιβακτηριακής δράσης του κάθε είδους μελιού ξεχωριστά. Έτσι πρόσφατες μελέτες στην Σαρδηνία προσπαθούν να αξιολογήσουν τις θεραπευτικές ιδιότητες συγκεκριμένα του μελιού της κουμαριάς – Arbutus unedo ( Floris and Prota, 1989), ενώ καταξιωμένη πλέον είναι η αντιβακτηριακή δράση του μελιού Manuka, το οποίο παράγεται από το νέκταρ αυτοφυούς θάμνου της Ν. Ζηλανδίας (Leptospermum scoparium ,Myrtaceae). Εν κατακλείδι αν και υπάρχουν πολλές μελέτες που αποδεικνύουν την ικανότητα του μελιού να αναχαιτίζει την ανάπτυξη, ή και να σκοτώνει όλα τα είδηβακτηρίων, που συνήθως απομονώνονται σε μία πληγή, σε πολύ μικρότερες συγκεντρώσεις από ότι τα ανάλογα αντιβιοτικά ή αντισηπτικά (Dunford et al., 2000, Cooper et al., 1999, Ndayisaba et al., 1993), τα αποτελέσματα αυτά δενμπορούν να είναι συγκρίσιμα γιατί δεν αναφέρουν το είδος του μελιού. Η έρευνα πρέπει να εστιαστεί σε συγκεκριμένα είδη μελιού ή σε μέλια με συγκεκριμένα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά, των οποίων η παραγωγή και η τυποποίηση υπόκειται σε συγκεκριμένους κανόνες.

Το μέλι αυτό θα πληρεί τις προδιαγραφές της συμβατικής ιατρικής και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θεραπευτικό μέσο.

Η αναγκαιότητα αυτή αναγνωρισμένη από πολλούς φορείς που ασχολούνται με την Apitherapy οδήγησε ήδη από το 1984 μια ομάδα νοσηλευτριών του χειρουργικού τμήματος του νοσοκομείου CHRU στην Limoges της Γαλλίας, υπό την επίβλεψη του Pr. Descottes να στοιχειοθετήσουν ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο χρήσης μελιού και ζάχαρης στην αντιμετώπιση πληγών. Αφορμή γι’ αυτήν την προσπάθεια στάθηκε η κατ’ αρχήν χρήση του μελιού στην αντιμετώπιση ενός εκτεταμένου έλκους στην κοιλιακή χώρα ασθενούς, από την αφαίρεση αποστήματος. Η πληγή έκλεισε σε 8 μόνο ημέρες, και έκτοτε οι νοσηλεύτριες συστηματοποιώντας τη χρήση του μελιού σε διαφορετικής φύσης και έκτασης πληγές, δοκιμάζοντας διάφορες μεθόδους εφαρμογής και καταγράφοντας τα στάδια ίασης, κατέληξαν στο συγκεκριμένο πρωτόκολλο το οποίο και κοινοποιήθηκε (326). Κατά τη διάρκεια των επόμενων 10 ετών η εφαρμογή του συγκεκριμένου πρωτοκόλλου έγινε σε 500 ασθενείς με έλκη διάφορης αιτιολογίας, έλκη κατάκλισης, πυώδεις πληγές, κιρσώδη έλκη, έλκη από ατυχήματα. Η αποτελεσματικότητα έφτασε στο 90%, η επούλωση των πληγών ήταν σαφώς πιο γρήγορη, συγκρινόμενη με τα συμβατικά χρησιμοποιούμενα
αντισηπτικά όπως τα Biogaze, Debrisan (0,78 sqcm/ημέρα, 0,4 sqcm/ημέρα αντίστοιχα), η παραμονή των ασθενών στο νοσοκομείο πιο σύντομη και η θεραπεία πιο φτηνή (3 €/ημέρα έναντι των 75 €/ημέρα).

Συμμετέχοντας σ’ αυτή την προσπάθεια η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Apitherapy εξέδωσε φυλλάδιο με τους «Κανόνες ορθής πρακτικής» παραγωγής μελιού για ιατρική χρήση.

Το φυλλάδιο αυτό λειτουργεί και ως Συμβόλαιο, που υπογράφεται από τους μελισσοκόμους, οι οποίοι ενδιαφέρονται να προμηθεύσουν με μέλι συγκεκριμένα νοσοκομεία. Την εποπτεία της σχέσης αυτή έχει η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Apitherapy .Προς την ίδια κατεύθυνση το 1998 ξεκίνησε πρόγραμμα χρήσης του μελιού στη θεραπεία εγκαυμάτων. Στο πρόγραμμα αυτό συνεργάσθηκαν η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Apitherapy , οι υγειονομικές αρχές της χώρας , το ινστιτούτο Estasion Experimental Apicola of Havana και το νοσοκομείο Calixto Garcia Hospital of τον οργανισμό, η περίοδος θεραπείας πιο σύντομη, βακτηριολογικές προσβολές δεν παρατηρήθηκαν και τέλος η θεραπεία ήταν πολύ πιο οικονομική, συγκρινόμενη με την κλασσική. Ύστερα από αυτά τα αποτελέσματα το πρόγραμμα επεκτάθηκε σε 16 περιφέρειες της χώρας. Ανάλογες έρευνες για την αποτελεσματικότητα του μελιού στην θεραπεία των εγκαυμάτων έγιναν κατά τη δεκαετία του 2000 και σε άλλες χώρες όπως Αγγλία, Ολλανδία, Αυστραλία, Ινδία κα (Postmes, 2001), με ανάλογα αποτελέσματα. Ενδεικτικά παραθέτουμε τα αποτελέσματα κλινικής μελέτης που έγινε συνολικά σε 104 ασθενείς με διαφόρου βαθμού εγκαύματα (Subrahmanyam, 1991). Στους μισούς 52 η θεραπεία έγινε με μέλι, ενώ στους άλλους μισούς με τo Flamazine(silver sulfadiazine)
Σκεύασμα
Έκταση
εγκαύματος Θεραπεία
βακτηριολογικών μολύνσεων
Πλήρης ίαση
silver sulfadiazine
(n=52) 5-40% 7 ημέρες
(7%) 15 ημέρες
(10%)
Μέλι
(n=52) 5-40% 7 ημέρες
(91%) 15 ημέρες
(87%)



Τελικά όλες αυτές οι προσπάθειες οδήγησαν το 1999 στην έγκριση, από τονΕθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (TGA) της Αυστραλίας, και κυκλοφορία, του θεραπευτικού σκευάσματος με το εμπορικό όνομα Medihoney, για τη θεραπείατων εγκαυμάτων. Το Medihoney είναι 100% μέλι παραγόμενο βάσει συγκεκριμένων προδιαγραφών. Ακολούθησε η έγκριση άλλων δύο, με βάση τομέλι, σκευασμάτων στην Ολλανδία, το 2001, των HoneySoft ( Mediprof,Moerkapelle; The Netherlands) και Mesitin (Triticum bv, Maastricht; TheNetherlands)

Το μέλι είναι τρόφιμο υψηλής θρεπτικής αξίας για τον άνθρωπο.

Πέρα από αυτόοι θεραπευτικές του δράσεις αξιοποιήθηκαν από τον άνθρωπο από την αυγή τηςιστορίας του. Βρισκόμαστε ποια σε μία περίοδο που οι δράσεις αυτέςαποδεικνύονται και ερευνητικά και το μέλι όπως και τα υπόλοιπα προϊόντα τηςμέλισσας γίνονται αποδεκτά και στην συμβατική ιατρική.Η χρήση των προϊόντων της μέλισσας στην ιατρική – Apitherapy, όπως και ησυνεργιστική δράση αυτών μεταξύ τους αλλά και με άλλα φυσικά προϊόντα -Api-pharmacopeia, ανοίγει το δρόμο για μία «πράσινη» ιατρική. Η «πράσινη»ιατρική στοχεύει κατ’αρχήν στον άνθρωπο και μετά στην ασθένεια. Ενισχύονταςτον οργανισμό του δίνει τη δυνατότητα – τις δυνάμεις, να αντιμετωπίσει τηνασθένεια. Ένα δίκτυο παραγωγής προϊόντων της μέλισσας για χρήση στην αντιμετώπιση των ασθενειών αρχίζει να δημιουργείται. Πρώτος κρίκος, ο μελισσοκόμος, ο οποίος προσαρμόζει την μελισσοκομική του πρακτική στην ανάγκη παραγωγής ποιοτικών και με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προϊόντων. Τα προϊόντα αυτά ελέγχονται για τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά και προωθούνται στις εταιρείες
παραγωγής φαρμάκων και από εκεί στα νοσοκομεία προς χρήση.Οι χώρες που θα προσπαθήσουν να υλοποιήσουν τέτοια προγράμματαπαραγωγής μελισσοκομικών προϊόντων για ιατρική χρήση, αποκτούν ένα βαθμό ανεξαρτησίας από τις πολυεθνικές εταιρείες φαρμάκων, χρησιμοποιούν τοπικές φυσικές πρώτες ύλες, μπορούν να παράγουν φτηνά φάρμακα, δίνοντας δυνατότητα πρόσβασης στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη όλων των ανθρώπων,ανεξαρτήτου οικονομικής δυνατότητας και τελικά προωθούν μία ιατρική, η οποίασέβεται ταυτόχρονα και τον άνθρωπο και η οικολογική ισορροπία του περιβάλλοντος.

Πως οι πεποιθήσεις μας ελέγχουν τη βιολογία μας

 Αναρτήθηκε από: Βελίκης Ιωάννης, Ψυχολόγος PhD, τηλ. 6932683468

Μάρω Μπέλλου

Ακολουθώντας τη συμβατική εκδοχή της Φυσικής επιστήμης, αντιλαμβανόμαστε το ανθρώπινο σώμα ως μία μηχανή που απαρτίζεται σε μικροσκοπικό επίπεδο από άτομα και μόρια. Υπό το πρίσμα, όμως, της κβαντικής θεώρησης, αυτό που υπάρχει πέρα από την έκδηλη φυσική δομή των πραγμάτων δεν είναι τίποτε άλλο παρά ενέργεια. Αυτό για μας προσωπικά σημαίνει ότι είμαστε ενεργειακά όντα και αλληλεπιδρούμε με ο,τιδήποτε στο πλαίσιο ενός ενεργειακού πεδίου. Σε έναν κβαντικό κόσμο γίνεται μετατόπιση της προσοχής από την ύλη στην ενέργεια. Αν θέλουμε να κατανοήσουμε την φύση της υγείας μας, καλούμαστε να 'αντικρίσουμε' το αόρατο (ενέργεια), αυτό που υφίσταται πέρα από το προφανές (ύλη). Η μετατόπιση από την ύλη στην ενέργεια αναπόφευκτα φέρνει στο προσκήνιο την αβεβαιότητα, η οποία συγκαλύπτεται όταν κάποιος επικαλεστεί την Νευτώνια οπτική και τη σιγουριά που εμπνέει με τους ασφαλείς αιτιώδεις νόμους της.

Ποια είναι όμως η σχέση των δικών μας σκέψεων με όλα αυτά; Οι σκέψεις είναι μέρος του ενεργειακού πεδίου που μας περιβάλλει. Στον κόσμο που ζούμε επιτελούμε νευρολογικές διεργασίες, στις όποιες συμπεριλαμβάνονται οι σκέψεις, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο μαγνητικούς κραδασμούς που εκπορεύονται από τον εγκέφαλό μας προς το πεδίο. Επομένως, δεν είμαστε αποσυνδεδεμένα μικρά κομμάτια που απλώς κυκλοφορούν στο περιβάλλον, αλλά πομποί που δίνουν μορφή στο πεδίο και αυτή η μορφή εκδηλώνεται μέσα από τις εμπειρίες που βιώνουμε στη ζωή. Αν οι σκέψεις μας διαμορφώνουν σε κάποιο βαθμό τον υλικό κόσμο, τότε ίσως αξίζει να αναλογιστούμε για το είδος των σκέψεων που παράγουμε.

Μία σχετικά πρόσφατη γνώση των φυσικών επιστημόνων που δύσκολα οι περισσότεροι αποδεχόμαστε είναι ότι όλοι σε συλλογικό επίπεδο δημιουργούμε τον κόσμο στον οποίο εμπεριεχόμαστε μέσα από τις παρατηρήσεις μας. Ο κόσμος που παρατηρούμε είναι ο κόσμος που δημιουργούμε. Όταν παρατηρούμε κάτι, το επηρεάζουμε και μόνο που το βλέπουμε, δεν πρόκειται για παθητική δραστηριότητα, αλλά για ενεργή συμμετοχή σε αυτό που παρατηρούμε ενώ εκτυλίσσεται μπροστά μας. Άνθρωποι προσ-ανατολισμένοι στην ανατολική σκέψη, θα συμπλήρωναν ότι αυτό που θα σκεφτείς ή θα ζητήσεις είναι αυτό που θα πάρεις. Και δεν πρόκειται για σύμπτωση. Είμαστε ενεργοί και όχι ενεργούμενα στη φυσική διαμόρφωση του κόσμου που βιώνουμε.
Βιολογικό υπόστρωμα

Η 'Νευτώνια Βιολογία' θεωρεί ότι τα σήματα που ελέγχουν τη βιολογία είναι ζήτημα χημείας. Σε αυτήν ακριβώς τη βάση οικοδομήθηκε η φαρμακευτική βιομηχανία, ώστε να κατασκευαστούν νέα σήματα ικανά να τροποποιήσουν την χημική αλληλουχία του οργανισμού. Και φυσικά αναφερόμαστε στα φάρμακα. Αρκεί να γίνει η κατάλληλη ρύθμιση των σημάτων του οργανισμού, ώστε να αποκατασταθεί η πολυπόθητη υγεία του. Στην Κβαντική Φυσική, από την άλλη, τα αόρατα σήματα ενέργειας, που ενυπάρχουν στη μηχανική του πεδίου, είναι πολύ πιο αποτελεσματικά σε σχέση με τα χημικά σήματα των φαρμάκων.

Όταν κάποιος αρρωστήσει, τότε τί πραγματικά του συμβαίνει; Είναι πιθανό 'ελαττωματικά' γονίδια να τροποποιούν τη φυσική ροή των λειτουργιών του οργανισμού, με αποτέλεσμα να μεταπέσει στην ασθένεια. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η παγίδα! Μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό ανθρώπων παρουσιάζουν γενετικές ατέλειες στο σκαρί τους και συγκεκριμένα πολύ μικρότερο και από το 5% του συνολικού πληθυσμού. Αυτό σημαίνει ότι το 95% από εμάς έχει φτάσει σε αυτό τον πλανήτη με γονίδια πολλά υποσχόμενα για μία υγιή ύπαρξη. Αν, λοιπόν, στη ζωή κάποιου παρουσιαστεί ένα ατόπημα στη φυσική τάξη του οργανισμού του δεν τίθεται ζήτημα γονιδίων, μάλλον κάτι γίνεται με τα σήματα του σώματός του.

Τι θα μπορούσε όμως να διαταράξει την ισορροπία των σημάτων; Ένας πρώτος παράγοντας είναι το τραύμα, η βλάβη που προκαλεί ένα ατύχημα με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η μετάδοση σημάτων από τον εγκέφαλο. Δεύτερο 'ενοχοποιητικό' στοιχείο είναι χημικές ουσίες που διαταράσσουν την συνολική χημεία του σώματος. Τέλος, η τρίτη και πιο σημαντική πηγή για τη μετάδοση ακατάλληλων σημάτων είναι ο νους. Η σύγχρονη Φυσική και Βιολογία προτείνουν μία στροφή της παρατηρητικότητάς μας προς τα φυσικά και ενεργειακά σήματα που συμπεριλαμβάνουν τις σκέψεις. Δεν είμαστε θύματα των γονιδίων, αλλά ενεργητικοί δημιουργοί της ζωής που επιλέγουμε τα γονίδια που ελέγχουν το σύστημα μας με βάση πάντα την αντίληψη περί πραγματικότητας.
Ανάπτυξη vs προστασία: ζήτημα επιβίωσης

Η επιβίωση συνδέεται άμεσα με μηχανισμούς ανάπτυξης μέσω των οποίων αντικαθίστανται κύτταρα που χάνονται καθημερινά στο πλαίσιο της φυσιολογικής φθοράς του οργανισμού. Από την άλλη, ένα άλλο μέρος της επιβίωσης ενεργοποιεί διαφορετικό σύνολο μηχανισμών που είναι χρήσιμοι για την προστασία μας. Έτσι, τα αποθέματα της ενέργειας αξιοποιούνται ώστε να καταφέρουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων εν όψει μίας απειλητικής κατάστασης. Κοινός παρανομαστής και των δύο μηχανισμών είναι η ενέργεια. Κάθε λεπτό της ζωής μπαίνουμε στην τροχιά είτε της ανάπτυξης, είτε της προστασίας, καθώς τα κύτταρα δεν μπορούν να κινούνται σε δύο κατευθύνσεις ταυτόχρονα. Όταν ενεργοποιείται ο μηχανισμός της προστασίας κλείνουν οι διακόπτες της ανάπτυξης.

Η φύση του ανθρώπινου οργανισμού είναι κατασκευασμένη έτσι ώστε να χρησιμοποιούμε την προστασία σε επείγουσες καταστάσεις, όπως στην προσπάθεια να ξεφύγουμε από τα σουβλερά δόντια ενός λιονταριού. Όταν η προστασία παρατείνεται, τότε η επιβίωση τίθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Όσο πιο πολύ ζούμε σε φόβο, τόσο περισσότερο η ενέργεια κινείται υπό καθεστώς προστασίας. Στην ανάπτυξη ο οργανισμός είναι ανοιχτός στο περιβάλλον και αφομοιώνει ο,τιδήποτε συμβαίνει, ενώ στην προστασία εκδηλώνεται μία εσωστρέφεια, με την προσδοκία να ξεκαθαρίσει από μόνο του το τοπίο προκειμένου να εκφραστούν οι φυσιολογικές λειτουργίες. Το ερώτημα είναι: η ζυγαριά του καθημερινού βίου τείνει προς την πλευρά της ανάπτυξης ή της προστασίας;

Στον κόσμο που ζούμε η αντίδραση της προστασίας καταλαμβάνει ολοένα και περισσότερο χώρο και βιώνουμε φόβους από τους οποίους φαινομενικά δεν μπορούμε να αποδράσουμε. Οι περισσότεροι βιώνουμε στρες σε υψηλές εντάσεις, με αποτέλεσμα ο οργανισμός να εξουθενώνεται παρεμποδίζοντας την ανάπτυξη. Ο καθένας μέσα από την προσωπική του εμπειρία μπορεί να διαπιστώσει την σωματική αδυναμία που αισθάνεται, όταν νιώθει ότι πιέζεται από παντού. Και αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει μέχρι το σημείο όπου τα χαμένα κύτταρα δεν αναπληρώνονται και εκφράζεται η ασθένεια. Γίνεται ηθικά επιβεβλημένο να αναγνωρίσουμε ότι η βιολογία μας δεν διακρίνει την διαφορά μεταξύ πραγματικού και φτιαχτού φόβου, είτε οι πεποιθήσεις μας είναι λάθος, είτε σωστές, το σίγουρο είναι ότι ελέγχουν τη βιολογία μας. Η αντίληψη είναι το στοιχείο εκείνο που δίνει αποχρώσεις στην όποια κατάσταση. Προς ποια κατεύθυνση στρέφεται η παρατήρηση, ενημερότητα και αντίληψη είναι από εκεί και πέρα θέμα επιλογής.

10 ΟΦΕΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΜΟΝΑΔΑ

Πηγή: www.bioathens.com

Πολλοί άνθρωποι αγαπούν συχνά τον χυμο του λεμονιού Αλλά έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως μπορείτε να πίνετε αυτό τον χυμό του λεμονιού σε πολύ περισσότερες χρήσεις Ναι! Υπάρχουν τεράστια οφέλη από το χυμό λεμονιού και νερό στην καθημερινή σας ζωή. Πρέπει απλά να οπλιστείτε με τη σχετική γνώση
Λεμόνι είναι μια φθηνή, εύκολη πρόσβαση στα εσπεριδοειδή, δημοφιλής για μαγειρική και την ιατρική χρήση της. χρησιμοποιείται για να προετοιμάσει μια ποικιλία συνταγών τροφίμων, όπως λεμόνι κέικ, λεμόνι κοτόπουλο και τα ποτά, όπως λεμονάδα και λεμόνι-αρωματικά ποτά. Χρησιμοποιείται επίσης για το γαρνίρισμα. Χυμό λεμονιού αποτελείται από περίπου 5% κιτρικό οξύ που δίνει μια γεύση λεμόνι. Λεμόνι είναι μια πλούσια πηγή βιταμίνης C . Περιέχει επίσης βιταμίνες όπως η βιταμίνη Β , ριβοφλαβίνη και ανόργανα άλατα όπως το ασβέστιο ,φώσφορο, μαγνήσιο ,καθώς και πρωτεΐνες και υδατάνθρακες .Το Λεμόνι γενικά καταναλώνονται με τη μορφή χυμού ή με νερό. Η λεμοναδα κάνει ένα υγιές ποτό, ειδικά όταν λαμβάνεται το πρωί. Ημερήσια κατανάλωση του νερού με λεμόνι προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα για την υγεία, όπως:

1. Καλό για το στομάχι
Λεμόνι μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση σε πολλά προβλήματα πέψης όταν αναμειγνύονται με ζεστό νερό. Αυτά περιλαμβάνουν ναυτία, αίσθημα καύσου και τα παράσιτα. Λόγω του πεπτικού οι ιδιότητες του χυμού λεμονιού, είναι συμπτώματα δυσπεψίας, όπως καούρα, φούσκωμα και ρέψιμο Πίνοντας χυμό λεμονιού τακτικά, τα έντερα έχουν λάβει ενίσχυση κατά την εξάλειψη των αποβλήτων πιο αποτελεσματικά. το Λεμόνι δρα ως καθαριστής αίματος και ως μέσο καθαρισμού. Η πρόσληψη του χυμού λεμονιού μπορεί να θεραπεύσει τη δυσκοιλιότητα. Είναι ακόμη γνωστό ότι συμβάλει στην ανακούφιση του λόξυγκα όταν καταναλώνεται ως χυμός. Λεμόνι χυμός ενεργεί ως τονωτικό του ήπατος και σας βοηθά να χωνέψετε το φαγητό σας, βοηθώντας το συκώτι σας παράγει περισσότερη χολή. Μειώνει το ποσό του φλέγματος που παράγεται από το σώμα σας. Θεωρείται επίσης για να βοηθήσει τη διάλυση χολολίθων.
2. Εξαιρετικό για την περιποίηση του δέρματος
Λεμόνι, το φυσικό αντισηπτικό φάρμακο, μπορεί να συμμετάσχει να θεραπεύσει τα προβλήματα που σχετίζονται με το δέρμα.Το Λεμόνι είναι μια βιταμίνη C πλούσια εσπεριδοειδή που αναδεικνύει την ομορφιά σας, με την ανανεωτική δέρμα από μέσα και, συνεπώς, φέρνονη μια λάμψη στο πρόσωπό σας. Ημερήσια κατανάλωση του νερού λεμόνι μπορεί να κάνει μια τεράστια διαφορά στην εμφάνιση του δέρματός . Δρα ως αντι-γήρανση και μπορεί να εξαλείψει τις ρυτίδες και τα σπυράκια. Λεμόνι νερό αν εφαρμοστεί στους τομείς των εγκαυμάτων μπορεί να ξεθωριάζει τις ουλές. είναι ένα ψυκτικό μέσο, μειώνει το αίσθημα του καύσου στο δέρμα.
3. Στην Οδοντιατρική περίθαλψη
Λεμόνι με νερό χρησιμοποιείται στην οδοντιατρική περίθαλψη επίσης. Αν ειναι φρέσκος χυμός λεμονιού εφαρμόζεται στις περιοχές του πονόδοντου, μπορεί να βοηθήσει για να απαλλαγούμε από τον πόνο. Το μασάζ του χυμό λεμονιού για τα ούλα μπορούν να σταματήσει την αιμορραγία των ούλων. Δίνει απαλλαγή από δυσάρεστες οσμές και άλλα προβλήματα που σχετίζονται με τα ούλα.
4. Θεραπείες στον λαιμό από Λοιμώξεις
Το Λεμόνι είναι ένα άριστο φρούτο που βοηθά στην καταπολέμηση των προβλημάτων που σχετίζονται με λοιμώξεις του λαιμού,τον πονόλαιμο και την αμυγδαλίτιδα που έχει αντιβακτηριακή δραση. Για πονόλαιμο, αραιώστε το μισό χυμό λεμονιού με το μισό νερό και και κάνετε γαργάρα συχνά.
5. Καλό για την απώλεια βάρους
Ένα από τα σημαντικά οφέλη για την υγεία του πόσιμου νερού με λεμόνι είναι ότι ανοίγει τον δρόμο για να χάσει καποιος βάρος πιο γρήγορα, ενεργώντας έτσι ως μια μεγάλη θεραπεία απώλειας βάρους. Εάν ένα πρόσωπο παίρνει χυμό λεμονιού αναμιγνύεται με χλιαρό νερό και μέλι, μπορεί να μειώσει το βάρος του σώματος.
6. Έλεγχοι στην Υψηλή αρτηριακή πίεση
Λεμόνι με νερό κάνει θαύματα για τους ανθρώπους που έχουν πρόβλημα καρδιάς, λόγω της υψηλής του καλίου περιεχόμενο. Ελέγχει την υψηλή αρτηριακή πίεση, ζάλη, ναυτία, καθώς και παρέχει χαλάρωση σε νου και σώμα. Μειώνει επίσης την ψυχική ένταση και την κατάθλιψη.
7. Βοηθα στην θεραπεία του αναπνευστικού συστήματος
Λεμόνι με νερό βοηθά στη θεραπεία των αναπνευστικών προβλημάτων, μαζί με το αναπνευστικο προβλήμα που πάσχει από άσθμα.
8. Καλό για τη θεραπεία Ρευματισμών
Λεμόνι είναι επίσης ένα διουρητικό και ως εκ τούτου λεμόνι με νερό μπορεί να θεραπεύσει ρευματισμούς και αρθρίτιδα . Βοηθά να καθαρίσουμε τα βακτηρίδια και τις τοξίνες από το σώμα.
9. Μειώνει τον Πυρετό
Λεμόνι με νερό μπορεί να θεραπεύσει ένα άτομο που υποφέρει από κρυολόγημα, γρίπη ή πυρετό. Βοηθά τον πυρετό να μειωθεί με την αύξηση της εφίδρωσης.
10. Ενεργεί ως καθαριστής αίματος
Οι ασθένειες όπως η χολέρα ή η ελονοσία μπορεί να θεραπευτεί με λεμόνι και νερό, καθώς μπορεί να ενεργήσει ως καθαριστής αίματος.
Πόσο θα πρέπει να πίνετε;
Σε περίπτωση που είστε σε καλή υγεία και ζυγίζετε 70 κιλά ή λιγότερο, είναι καλό να έχετε χυμό από το ήμισυ του λεμονιού σε ένα ποτήρι νερό, δύο φορές την ημέρα. Ωστόσο, εάν ζυγίζετε περισσότερο από 70 kg, το χυμό από ένα ολόκληρο λεμόνι σε ένα ποτήρι νερό θα πρέπει να προτιμηθεί . Για το μεγαλύτερο δυνατό όφελος, το μείγμα αυτό θα πρέπει επίσης να λαμβάνονται δύο φορές την ημέρα, αν και μπορείτε να αραιώνεται περισσότερο χυμό λεμονιού ανάλογα με το γούστο σας, αν το επιθυμείτε.

Οι χουντικοί δικαστικοί και μάλιστα οι υψηλόβαθμο​ι δεν αντικαταστ​άθηκαν με την πτώση της Χούντας.

Πηγή: ΤΡΟΚΤΙΚΟ 2

Από την εποχή του Όθωνα και των Βαυαρών αντιβασιλέων οι Έλληνες δικαστέςεξακολουθούσαν και ήταν όμοιοι με αυτούς...

που "καταδίκασαν" τον Κολοκοτρώνη.

Από τότε μέχρι τώραελάχιστοι μέσα στο ελληνικό δικαστικό σώμα ήταν οι Πολυζωϊδηδες και οιΤερτσέτηδες και πλείστοι ήταν πάντα οι Σούτσοι, οι Βουλγάρηδες και ......
οιΦραγκούληδες.

Διεφθαρμένοι υποτακτικοί των ξένων και ντόπιων αφεντικών, όπως ο Δεληγιάννης, ο οποίος καταδίκασε τον Μακρυγιάννη.

Από τότεμέχρι τώρα το ελληνικό δικαστικό σώμα παραμένει ένα "κλειστό" σώμα,το οποίο πάντα φροντίζουν οι εκάστοτε εξουσίες να το διατηρούν"κλειστό" και να το "προστατεύουν" από την έξωθεν κρίση,προκειμένου να τους εξυπηρετεί.

Γι' αυτόν τον λόγο κανείς και ποτέ δεν στρέφεται εναντίον των στελεχών τηςδικαιοσύνης, όσο προκλητικοί και άχρηστοι κι αν είναι. Γι' αυτόν τον λόγο μέσαστον χρόνο το δικαστικό σώμα έχει γίνει ένα μικρόψυχο, εκδικητικό και κακόβουλοσώμα υποτακτικών της εξουσίας. Μέσα σ' αυτό πρωταγωνιστούν μόνιμα κάποιαάβουλα, δειλά και "πρόθυμα" ανθρωπάκια, που, προκειμένου ναεξασφαλίσουν σίγουρες προαγωγές, μπορούν να εκτελέσουν την οποιαδήποτεαποστολή.

Είναι γνωστό άλλωστε αυτό, το οποίο "κυκλοφορεί" ευρέως μεταξύτων φοιτητών στις νομικές σχολές όλης της χώρας.

Τι λέει αυτό;

Ότι, οι έξυπνοινομικοί γίνονται δικηγόροι, οι λιγότερο έξυπνοι γίνονται νομικοί σύμβουλοιεπιχειρήσεων και επιχειρηματιών και… ό,τι περισσέψει, πάει στον κλάδο τηςδικαιοσύνης. Αυτά λένε στα κυλικεία των νομικών σχολών οι φοιτητές και αυτές οιαπόψεις είναι "καπνός" σε μια "φωτιά" που υπάρχει. Όλα αυτάέχουν την εξήγησή τους.

Το θέμα είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι έχουν διακριθεί στονδικαστικό κλάδο —κρίνοντας τύχες ανθρώπων— και οι οποίοι ήταν πιο βλάκες κι απ'τα λάχανα. Γιατί "διακρίθηκαν";

Γιατί προστατεύονταν από τουςυπόλοιπους παράγοντες της εξουσίας.

Γιατί όλοι βολεύονται από αυτήν τηνκατάσταση στη δικαιοσύνη. Ξένοι ιμπεριαλιστές, λακέδες πολιτικοί καιδιεφθαρμένοι ρασοφόροι, έχουν συμφέρουν από τα "αστροπελέκια". Όλοιθέλουν να βασιλεύει η αναξιοκρατία στη δικαιοσύνη, για να κρατάνε τουςλειτουργούς της σε απόλυτη ομηρία.

Όλοι θέλουν να έχουν στο "χέρι"τους δικαστικούς, για τη στιγμή που θα τους χρειαστούν.

Γι' αυτόν τον λόγο όλαμπορούν ν' αλλάξουν στην Ελλάδα εκτός από τους δικαστές. Συμφέρει κάποιους ναδικάζουν οι Καλούσηδες, γιατί μπορούν και τους παίρνουν"καθοδηγητικά" τηλέφωνα.

Γι' αυτόν τον λόγο δεν αλλάζει ποτέ και τίποτε στη δικαστική εξουσία. Ηδικαστική εξουσία πάντα κινείται "παράλληλα" από τις κοινωνικές ήάλλες εξελίξεις, γιατί δεν συμφέρει κανέναν από τους "επόμενους"φασίστες να χάσει τα προνόμια των "προηγούμενων". Αυτό ακριβώςσυμβαίνει με το "αβύθιστο" ελληνικό δικαστικό σώμα, το οποίο είναι ημόνη μορφή εξουσίας που "επιπλέει", ακόμα και όταν όλες οι υπόλοιπες"πνίγονται".

Με το "πυρίμαχο" ελληνικό δικαστικό σώμα, τοοποίο σώζεται ακόμα κι όταν παίρνει "φωτιά" η πατρίδα μας.

Είναι ένα σώμα, στο οποίο κάποιοι —εντός και εκτός Ελλάδας— φροντίζουνπάντα να βασιλεύει η αναξιοκρατία, η καμαρίλα και η δουλικότητα. Ένα σώμα, πουευνοεί τους Σούτσους, προκειμένου να μην έχουν προβλήματα με τους Πολυζωϊδηδες.Ένα σώμα, στο οποίο κάνουν μεγάλες καριέρες τα παιδιά των πρώην φασιστώνδοσίλογων δικαστών και όσα ανθρωπάκια τελειώνουν ιδροκοπώντας τη νομική και δενβλέπουν διαφορετικό τρόπο επιβίωσης. Συμφέρει κάποιους να μαζεύουν στοδικαστικό σώμα τα ανθρωπάκια, για να φαίνονται "γίγαντες" οικαριερίστες Σούτσοι.

Σε ποια δραστηριότητα θα μπορούσε να διακριθεί έναςΣανιδάς ή ένας Ζαγοριανός;

Αυτό το σώμα με τα χαρακτηριστικά αυτά ευνόητο είναι ότι θα έχει μιαανάλογη "παθογένεια".

Είναι απίστευτα ανηλεές με τους φτωχούς καιτους κατατρεγμένους και επίσης απίστευτα δειλό με τους ισχυρούς της κοινωνίας.Στην πραγματικότητα δεν τολμά να κάνει τίποτε χωρίς την άδεια των"αφεντικών" του. Γι' αυτόν τον λόγο και δέχεται το συνταγματικάπαράνομο και παράλογο "καπέλο" του υπουργού της δικαιοσύνης.Στελεχώνεται μόνιμα από ανθρώπους, οι οποίοι εκ του ασφαλούς και με την εξουσίατης κρατικής τους θέσης θέλουν να ζήσουν τη ζωή που δεν δικαιούνται. Να γίνουνάνευ κόστους και εκ του ασφαλούς κοινωνικοί μεγαλοπαράγοντες, πλούσιοι ...ακόμακαι να "πηδήξουν". Ένα σώμα με τη μούρη και τις απαιτήσεις τουΚαλούση.
Γι' αυτόντον λόγο ποτέ και καμία εξουσία δεν θέλησε να τους "καθαρίσει" όλουςαυτούς.
Όλων των τύπων και των ειδών οι εξουσίες τούς χρειάζονταν, εφόσον ποτέκαι καμία εξουσία στην Ελλάδα δεν ήταν "καθαρή" σε τέτοιο βαθμό, πουνα χρειάζεται "καθαρή" δικαιοσύνη.

Όλοι σχεδόν οι σημερινοί Αρεοπαγίτες —αυτοί, δηλαδή, που ψήφισαν υπέρΖαγοριανού— έχουν προσληφθεί από τη Χούντα με κριτήρια της Χούντας. Όσοι απόαυτούς, λόγω ηλικίας, δεν πρόλαβαν τη Χούντα, προσελήφθηκαν και προάχθηκαν απότους Χουντικούς που την πρόλαβαν. Οαρχιεισαγγελέας της "δημοκρατίας" Σανιδάς —και φανατικός υπερασπιστής του Ζαγοριανού— έχει δικαστεί,επειδή, ως εισαγγελέας της Χούντας, όχι μόνον ανέχθηκε αλλά και συμμετείχε οίδιος σε βασανισμούς πολιτών.

Αυτός ο βασανιστής της Χούντας όχι μόνον δεν έφυγε με τις κλωτσιές από τοδικαστικό σώμα της Δημοκρατίας μας, αλλά στη συνέχεια της "λαμπρής"του καριέρας έφτασε στα ύπατα αξιώματα, εφόσον έγινε Εισαγγελέας του ΑρείουΠάγου.

Έτσι "αντάμειψε" η "δημοκρατία" έναν από τους πιοδιαβόητους χουντικούς.

Υπάρχουν δηλαδή Έλληνες δημοκράτες, οι οποίοιβασανίστηκαν δύο φορές από τον Σανιδά. Μία φορά βασανίστηκαν άμεσα από αυτόνεπί Χούντας και στη συνέχεια "βασανίστηκαν" έμμεσα, παρατηρώντας τοννα παριστάνει τον αρχιεισαγγελέα της ακριβής μας Δημοκρατίας. Και μόνον η δικήτου "πορεία" αρκεί, για να μας αποδείξει ότι δεν υπάρχει ούτε έναςδικαστικός καριέρας, που να μην είναι φασίστας.

Γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό;

Γιατί, όταν αυτός, που διετέλεσεαρχιεισαγγελέας της "δημοκρατίας", ήταν χουντικός, σημαίνει ότιπροσελήφθηκε, κρίθηκε και προάχθηκε στο δικαστικό σώμα από χουντικούς. Στησυνέχεια ο ίδιος, ως αρχιεισαγγελέας, προσέλαβε, έκρινε και προήγαγε ομοίουςτου. Εκβιάστηκε από φασίστες για να "προοδεύσει" και εκβίασε ο ίδιος,για να προσφέρει πρόοδο σε ομοίους του. Τα κριτήρια όμως όλων αυτών των"πράξεων" είναι ίδια και είναι τα κριτήρια της Χούντας και άρα τακριτήρια των φασιστών. Άρα; Άρα, οι πριν από αυτόν —και εξαιτίας αυτού—"έσπρωξαν" ομοίους τους μέσα στη δικαιοσύνη. Η μεταπολίτευση, δηλαδή,δεν άλλαξε το παραμικρό στη δικαιοσύνη.

Αυτό είναι το όλο πρόβλημα στη στελέχωση του συστήματος της δικαιοσύνης.

Οιχουντικοί δικαστικοί —και μάλιστα οι υψηλόβαθμοι— δεν αντικαταστάθηκαν με τηνπτώση της Χούντας.

Από αυτούς ξεκίνησε το σημερινό πρόβλημα. Προκειμένου οιίδιοι να μην εκβιάζονται από τους νέους δημοκράτες συναδέρφους τους και ναμπορούν οι ίδιοι να τους εκβιάζουν, επέλεγαν ομοίους τους. Οι φασίστες επέλεγανφασίστες, οι οποίοι θα είχαν κέρδος από τη "συνομωσία" της σιωπής. Μεαυτόν τον τρόπο οι χουντικοί "αναπαράχθηκαν" μέσα στο δικαστικόσύστημα και εξάλειψαν τον όποιον δημοκράτη θα είχε τη φαεινή ιδέα να τουςαπειλήσει. Από αυτούς λοιπόν περίμενε ο ελληνικός λαός να προστατευτεί από τουςκλέφτες, τα λαμόγια, τους διεφθαρμένους και τους διαπλεκόμενους.

Ευκαιρία λοιπόν να λύσει το ελληνικός λαός τους "λογαριασμούς"του με αυτούς, που πραγματικά ευθύνονται για την αθλιότητά του σημερινούσυστήματος εξουσίας. Όλους όσους έχουν ευθύνες, είτε αυτοί είναι ορατοί είτε"αόρατοι".

Όταν μιλάμε για ευθύνη, μιλάμε για πραγματική ευθύνη καιαυτό είναι πολύ συγκεκριμένο. Υπάρχουν ευθύνες, για να φτάσουμε στη σημερινήαθλιότητα και διαφθορά και αυτές οι ευθύνες κάποιους βαρύνουν. Ανάμεσα σ' αυτούςτους υπεύθυνους και σε καμία περίπτωση ασήμαντους είναι και οι δικαστικοί. Τογεγονός ότι είναι τέτοιοι, δεν σημαίνει ότι είναι υπεράνω κρίσης.

Απλάπράγματα.

Η δικαιοσύνη είναι η ιερή …και όχι οι δικαστές.

Οι δικαστές είναι απλοί άνθρωποι και ως τέτοιοι κρίνονται για τις πράξειςτους.

Αν σκεφτούμε μάλιστα ότι δικαστές τύπου Καλούση πήγαν φυλακή κατ’ ευθείαναπό τις έδρες τους, είναι στατιστικά βέβαιον ότι δεν μπορεί να ήταν οι μόνοιπου "διακοσμούσαν" το δικαστικό σώμα με την "ποιοτική" παρουσίατους. Είμαστε βέβαιοι ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν εν’ ενεργεία δικαστές με ταχαρακτηριστικά του Καλούση, αλλά όχι και με την τύχη του.

Δικαστές, οιοποίοι είναι τόσο βρόμικοι, που ούτε καν για πλακάκια βόθρου δεν μπορούν ναχρησιμοποιηθούν

Στα σπάργανα η ανταλλακτική οικονομία

Από www.enet.gr

Οπου χτυπάει η κρίση, γεννιέται η κοινωνική αλληλεγγύη. Οπου οι εκλεγμένοι -και μη- κυβερνώντες πήραν και στέρησαν, δηλαδή παντού, κάποιοι άλλοι, απλοί πολίτες, πάντα εθελοντικά και από το υστέρημά τους έρχονται για να δώσουν πίσω.

Σε αυτόν τον παράλληλο κόσμο οι δάσκαλοι κάνουν δωρεάν μαθήματα, όπως μέσω του νεοσύστατου «tutorpool», τα παζάρια χαρίζουν, οι άποροι δεν πεινάνε, ενώ οι «τράπεζες χρόνου και τροφίμων» μοιράζουν απλόχερα χωρίς τα τοκογλυφικά επιτόκια που απαιτούν οι πατροπαράδοτες.

Μια ιδέα που γεννήθηκε μόλις πριν από λίγα 24ωρα και, όπως φαίνεται, καθημερινά παίρνει σάρκα και οστά. Ηδη αρκετές οικογένειες ζορίζονται για τα απολύτως απαραίτητα, πόσω μάλλον για να πληρώνουν φροντιστήρια και ιδιαίτερα. Εχοντας περίπου αυτά κατά νου, αλλά «πρωτίστως την αλληλεγγύη», γεννήθηκε η ιδέα του «tutorpool» που έκανε τα πρώτα του βήματα στο Twitter, το δημοφιλή χώρο κοινωνικής δικτύωσης. Εκεί, μέσω του hashtag #tutorpool, εθελοντές καθηγητές δηλώνουν ότι προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους σε μαθητές.

Μέσω του Google Maps

Στη συνέχεια, μέσω του Google Maps, μπορεί ο οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος γονέας ή μαθητής να δει σε ποιες περιοχές βρίσκονται οι διαθέσιμοι καθηγητές και ποια μαθήματα διδάσκουν. «Δεν έχει ακόμα κλείσει μια εβδομάδα ζωής και ήδη περίπου 65 καθηγητές έχουν δηλώσει συμμετοχή», λέει η Σίλια Βιτωράτου, μαθηματικός, υποψήφια διδάκτωρ στην ΑΣΟΕΕ και μία από τους αρχικούς εμπνευστές της ιδέας. Επιπλέον, χωρίς καμία ουσιαστική προβολή «επικοινωνούν μαζί μας διαρκώς από το εξωτερικό, λέγοντάς μας πως μπορούν να βοηθήσουν με τηλεδιδασκαλία». Συνεχίζοντας θα πει: «Βασική ιδέα είναι ότι όλοι γινόμαστε ένα. Μια ομάδα αλληλεγγύης με κύριο μέλημα όλων τα παιδιά. Να μη στερηθούν αυτά που οι δικοί μας γονείς μπόρεσαν να εξασφαλίσουν. Εμείς, με την κρίση, θα μπορέσουμε να επαναπροσδιορίσουμε τις ζωές μας. Τα παιδιά όμως δεν θα είναι ποτέ ξανά 15, 16, 17 ετών». Για τον καλύτερο συντονισμό δημιουργούνται μπλογκ και ιστοσελίδα και εκτός απροόπτου θα είναι έτοιμα την ερχόμενη εβδομάδα. Ηδη πάντως στο Google Maps βρίσκονται οι πρώτες συμμετοχές. Ενδεικτικά: «Μαθηματικά μέχρι και Β' Λυκείου. Περιοχές Παγκράτι, Καισαριανή, Βύρωνας, Κέντρο», «Αγγλικά, Γαλλικά, Μαθηματικά, Χημεία, Φυσική και γενικά όλα τα μαθήματα Γυμνασίου - Κερατσίνι, Πέραμα, Νίκαια, Κορυδαλλός», «Φυσική, Χημεία, Μαθηματικά όλων των τάξεων του Γυμνασίου και Φυσική, Χημεία, Βιολογία Λυκείου. Οπουδήποτε στην Πάτρα» κ.λπ. Κλείνοντας η κ. Βιτωράτου λέει πως «θέλω να πιστεύω πως σε έναν μήνα ο χάρτης θα είναι γεμάτος».

Γεμάτη από τρόφιμα ήταν η κοινότητα του radiobubble το προηγούμενο Σάββατο. Υποστηρίζοντας τη σχετική έκκληση της ΜΚΟ «Γιατροί του Κόσμου», η διαδικτυακή κοινότητα του radiobubble με τα μέλη της κάλεσε τον κόσμο να φέρει τυποποιημένα τρόφιμα, τα οποία οι «Γιατροί του Κόσμου» θα μοιράσουν σε 1.500 άπορες οικογένειες. Οπως λένε οι συντελεστές του radiobubble στην «Ε», «ως μέλη μιας κοινότητας (ραδιοφωνικής κι όχι μόνο) πιστεύουμε και διαδίδουμε τις έννοιες της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης. Ταυτόχρονα θεωρούμε πως ο όρος "κοινωνικό κράτος" στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία αποδομείται μέρα με τη μέρα - αν υποθέσουμε πως κάποτε υπήρχε. Υποστηρίζοντας έμπρακτα τις ιδέες μας, καλέσαμε τον κόσμο να βοηθήσει στη συγκέντρωση τροφίμων, τα οποία, μέσω του δικτύου των Γιατρών του Κόσμου, διανεμήθηκαν σε άπορες οικογένειες της Αθήνας».

Νόμισμα ο χρόνος

Η διεύθυνση, πάλι, της Τράπεζας Χρόνου του Δικτύου Γυναικών Ευρώπης είναι όπου υπάρχει ανάγκη και διαθεσιμότητα. Το νόμισμά της, ο χρόνος που διαθέτει ο κάθε εθελοντής. Μία ώρα μαθήματος Ισπανικών που κάνει κάποιος μπορεί να εξισωθεί με μία ώρα φροντίδας του σπιτιού του από αυτόν που του έκανε το μάθημα. Ο καθένας εκεί ανταλλάσσει αυτό που ξέρει. Αυτό όμως που την ξεχωρίζει από άλλες «τράπεζες χρόνου» είναι, σύμφωνα με τη Νίκη Ρουμπάνη, πρόεδρο του ελληνικού Δικτύου, «η προσωπική επαφή και οι συνεντεύξεις που παίρνουμε από τους εθελοντές. Να γνωρίζουμε, π.χ., ποιος είναι αυτός που θα πάει για baby sitting (φύλαξη παιδιού) και πού θα τον στείλουμε. Το δίκτυο της "τράπεζας χρόνου" αναπτύχθηκε αρχικά στις γειτονιές της Αθήνας και πλέον συνεργάζεται και με δήμους». Τέλος, όπως αναφέρει και στην ιστοσελίδα της η τράπεζα χρόνου, «ένας γιατρός ή δικηγόρος που προσφέρει μία ώρα επαγγελματικών υπηρεσιών δικαιούται μία ώρα άλλων υπηρεσιών, όπως βάψιμο, μαγείρεμα, φύλαξη ηλικιωμένου, πράγματα δηλαδή που μπορεί να προσφέρει και ένα όχι ειδικευμένο άτομο».

Η κοινωνική ευαισθησία των πολιτών έχει οδηγήσει στη δημιουργία πολλών ομάδων αλληλεγγύης και συμπαράστασης σε όλη την Ελλάδα. Ενδεικτικά, παζάρι αλληλεγγύης από βιοκαλλιεργητές στη Βούλα με σκοπό την ανταλλαγή αντικειμένων που δεν χρησιμοποιούμε και τη δοκιμή δωρεάν βιολογικών προϊόντων.

Στη Σαντορίνη πραγματοποιήθηκε λαϊκό, χαριστικό, ανταλλακτικό παζάρι ανθρωπιστικής αλληλεγγύης. «Με τιμές "χωραφιού" από τα χέρια των αγροτών απ' ευθείας στους καταναλωτές». Αυτό είναι το σύνθημα του πρώτου Προμηθευτικού Καταναλωτικού Συνεταιρισμού «Αλληλέγγυον», που πρόκειται να λειτουργήσει στην Αθήνα, πουλώντας ελληνικά αγροτικά προϊόντα και ελληνικά είδη διατροφής.

Με εθελοντές

Η πρωτοβουλία πολιτών «Στην Κόρινθο με ποδήλατο» διοργάνωσε ένα πρωτότυπο χαριστικό-ανταλλακτικό παζάρι. Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης ονομάζεται η πρωτοβουλία ανεξάρτητων πολιτών από τη Μαγνησία. Στόχος είναι να αναπτύξουν ένα σύστημα για ανταλλαγές υπηρεσιών και προϊόντων μεταξύ των μελών του, χρησιμοποιώντας ως μέσον τη λεγόμενη Τοπική Εναλλακτική Μονάδα (ΤΕΜ).

Το «Μπορούμε», μια πρωτοβουλία εθελοντών και εταιρειών εστίασης που καταπολεμά τη σπατάλη του περισσευούμενου φαγητού και δρα υπέρ της αξιοποίησής του για κοινωφελή σκοπό, με τη στήριξη του Ιδρύματος Τράπεζα Τροφίμων. Το Συριανό Δίκτυο Ανταλλαγής Υπηρεσιών και Προϊόντων, μια δημιουργία που έχει ως αφετηρία τις ιδέες της αλληλέγγυας οικονομίας. Η μονάδα ανταλλαγής είναι το συριανό ανταλλακτικό νόμισμα (ΣΑΝΟ). Στο Ρέθυμνο, το εθελοντικό ιατρείο κοινωνικής αλληλεγγύης Ρεθύμνου, μια εθελοντική προσπάθεια γιατρών, φαρμακοποιών, νοσηλευτών, μαιών, οδοντιάτρων και εθελοντών από τους εργαζομένους στις κοινωνικές δομές του δήμου. Οι ενέργειες στήριξης συμπολιτών μας, πολλές και αξιόλογες. *

Το κατηγορώ ενός Εισαγγελέα: Πώς διαφθορά, αδιαφορία και παραβιάσεις των νόµων οδηγούν στον θάνατο

ΤΟ ΒΗΜΑ

Ο αντεισαγγελέας Εφετών κ. Βασίλης Φλωρίδης καταθέτει στο «Βήµα» τη συγκλονιστική µαρτυρία του για τον θάνατο µιας νεαρής µητέρας δύο ανήλικων παιδιών στα χέρια αδίστακτου πανεπιστηµιακού γιατρού, που πρωταγωνίστησε σε µια αλληλουχία παραβιάσεων νόµων, δεοντολογίας και ηθικής.

Αποκαλύπτει µε τόλµη πώς η καθηµερινή διαφθορά που έχει εµποτίσει το σώµα της ελληνικής κοινωνίας τελικώς σκοτώνει. Και το χειρότερο, ότι παραµένει προστατευµένη και ατιµώρητη από τα όργανα και τους θεσµούς της συντεταγµένης ελληνικής πολιτείας. Το κατηγορώ του Εισαγγελέα δονεί το νεοελληνικό οικοδόµηµα και καταδεικνύει την ανάγκη της µεγάλης, εκ βάθρων, αλλαγής που χρειάζεται η χώρα.

Υστερα από κάµποσα χρόνια εισαγγελικής θητείας πίστευαότι σε αυτή τη χώρα κάποια πράγµατα θα είχαν βελτιωθεί. Οτι θα υπήρχε έστω µιαπορεία καλυτέρευσης κάποιων βασικών ποιοτικών µεγεθών. Οτι µετο διάβα του χρόνου αυτή η κοινωνία θα είχε δηµιουργήσει κάποια ισχυρά αντανακλαστικά που θα της επέτρεπαν να επιβιώσει στον σύγχρονο κόσµο. Δυστυχώς, οι καθηµερινές υποθέσεις που εκδικάζονται στα δικαστήριά µας και που ασφαλώς αποτελούν τον καθρέφτη της κοινωνίας µας µάς οδηγούνστο να πιστέψουµε ακριβώς το αντίθετο. Και ήρθε και το πόρισµα της Διεθνούς Διαφάνειας να το επιβεβαιώσει: στον πίνακα κατάταξης της διαφθοράς είµαστε ίσα µε την Κολοµβία. και τη Σοµαλία.

Σταχυολογώντας κάποιες από τις υποθέσεις που εκδικάστηκαν στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, θα σταµατήσω σε µια υπόθεση που κυριολεκτικά µε συγκλόνισε ως εισαγγελέα του Δικαστηρίου. Παρ’ ότι πίστευα ότι εµείς οι δικαστικοί µε τόσα που βλέπουν τα µάτια µας έχουµε αποκτήσει µια σχετική ανοσία, κατάλαβα τελικά ότι η ανθρώπινη ευαισθησία δεν ξεριζώνεται εύκολα. Το είδα αυτό ξεκάθαρα και στα βουρκωµένα µάτια των τριών δικαστών του Δικαστηρίου.

Μια νέα κοπέλα από την επαρχία, παντρεµένη, µε δύο µικρά παιδιά, ήρθε στη Θεσσαλονίκη για να υποβληθεί σε µια επέµβαση ώστε να βελτιώσει την εµφάνιση του σώµατός της. Είχε καταληφθεί, όπως πολλοί νέοι άνθρωποι, από το άγχος των περιττών κιλών. Ηρθε σε επαφή µέσω ενός γνωστού της µε έναν γιατρό ο οποίος θεωρείται ως ένας από τους ειδήµονες σε τέτοιες επεµβάσεις. Γιατρό-καθηγητή πανεπιστηµίου. Δεν έχει σηµασία ποιος είναι. Είναι και αυτός ένας κρίκος της συστηµικής πια διαφθοράς στη χώρα µας.

Το ραντεβού κλείστηκε σε ιδιωτική κλινική, παρ’ ότι ο νόµος απαγόρευε την άσκηση ιδιωτικού έργου από πανεπιστηµιακό γιατρό. Τώρα ο νόµος τούς δίνει το δικαίωµα να έχουν και ιδιωτικό ιατρείο. Και βέβαια εύλογα θα σκεφτόταν κάποιος ότι το µεγάλο µέρος των εισαγωγών των ασθενών τους στα κεντρικά νοσοκοµεία ή στις πανεπιστηµιακές κλινικές, ασφαλώς και θα περνάει από τα ιδιωτικά τους ιατρεία. Απόρησε ένας άγγλος καθηγητής της Ιατρικής όταν του είπα ότι ο νόµος στη χώρα µου εξαιρεί τους πανεπιστηµιακούς γιατρούς από την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση. «Μα είναι δυνατόν;» µου απάντησε. «Οι µόνοι που θα πρέπει να είναιπλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης πρέπει να είναι οι πανεπιστηµιακοί γιατροί. Γιατί αυτοί, πέραν της νοσηλείας, είναι επιφορτισµένοι µε τη συνεχή έρευνα αλλά και τη διδασκαλία στους φοιτητές τους. Πώς θα τα προλαβαίνουν αυτά όταν βρίσκονται στα ιδιωτικά ιατρεία τους;». Να προσθέσω κι εγώ εδώ: Και τι παράδειγµα θα αποτελούν για τους φοιτητές τους όταν αυτοί βλέπουν τους δασκάλους τους να ασχολούνται περισσότερο µε τα ιδιωτικά τους και όχι µε τα δηµόσια συµφέροντα;

Ο γιατρός λοιπόν ζήτησε από την κοπέλα ένα σεβαστό ποσό για αµοιβή και ένα µικρότερο για τα έξοδα της ιδιωτικής κλινικής. Η κοπέλα είπε ότι δεν είχε τόσα λεφτά. Ε, δεν τρέχει και τίποτε, της λέει ο γιατρός. Θα σε χειρουργήσω στο νοσοκοµείο, οπότε θα αποφύγεις τα έξοδα της κλινικής και θα πληρώσεις µόνο εµένα. Ετσι κι έγινε. Τώρα πώς µπήκε στο νοσοκοµείο παρακάµπτοντας τη νόµιµη διαδικασία, η οποία προβλέπει ότι η εισαγωγή θα γίνεται µέσω των επειγόντων περιστατικών ή των τακτικών ιατρείων; Υπάρχει τρόπος και για αυτό. Με µια άτυπη διαδικασία µπορούν να εισαχθούν ασθενείς για χειρουργείο ως χρόνια περιστατικά από την επαρχία. Το «χρόνιο» του περιστατικού το βαφτίζει ο ίδιος ο γιατρός ανέλεγκτα. Κατά τα άλλα, η διοίκηση του νοσοκοµείου περί άλλων τυρβάζει.

Επρόκειτο για βαριά εγχείρηση µε συνήθεις επιπλοκές και υψηλή θνησιµότητα. Οι συγγενείς της ασθενούς διατείνονταν ότι δεν είχε γίνει επαρκής ενηµέρωση στην κοπέλα για τις επιπτώσεις µιας τέτοιας επέµβασης. Ο νόµος επιβάλλει πως η πληροφόρηση του ασθενούς πρέπει να του επιτρέπει να σχηµατίσει πλήρη εικόνα των ιατρικών, κοινωνικών και οικονοµικών παραµέτρων της κατάστασής του. Το βέβαιο ήταν ότι δεν είχε υπογράψει έγγραφο όπου να δηλώνει ότι ενηµερώθηκε για την πάθησή της, την προτεινόµενη χειρουργική θεραπεία και τις επιπλοκές της επέµβασης. Αµφισβητήθηκε ακόµη επιστηµονικά εάν έπρεπε να γίνει η συγκεκριµένη επέµβαση, εάν πληρούνταν όλες εκείνες οι επιστηµονικές προϋποθέσεις που να τη δικαιολογούν. Το ερώτηµα που ανέκυψε είναι: Τελικά θα γινόταν η εγχείρηση εάν δεν υπήρχαν τα λεφτά;

Η εγχείρηση τελικά έγινε. Δυστυχώς µετεγχειρητικά παρουσιάστηκε η συνήθης επιπλοκή αυτών των επεµβάσεων. Η ασθενής διαµαρτυρόταν ότι έχει προβλήµατα, αλλά η κατάστασή της υποβαθµίστηκε. Δεν αντιµετωπίστηκε άµεσα. Το πιθανότερο είναι ο γιατρός να είχε και άλλες νόµιµες ή παράνοµες ασχολίες εκτός νοσοκοµείου. Σε έγγραφο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών που υπήρχε στη δικογραφία υπογραµµιζόταν ότι σε τέτοιου είδους εγχειρήσεις οι ασθενείς πρέπει µετεγχειρητικά να παρακολουθούνται από οµάδα ειδικών γιατρών, που φυσικά δεν υπήρχαν. Για κακή τύχη της, µεσολάβησε και Σαββατοκύριακο. Οπως ειπώθηκε, τα Σαββατοκύριακα τα δηµόσια νοσοκοµεία συνήθως υπολειτουργούν, διότι «οι µεγάλοι φεύγουν και αφήνουν τους ειδικευόµενους». Παρά τις προσπάθειες που έγιναν, ήδη αργά, η κοπέλα κατέληξε.

ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗΣ

Εγκληµα µε κολοβή τιµωρία

Το Πειθαρχικό Συµβούλιο του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης τιµώρησε τον γιατρό για τον χρηµατισµό µε αφαίρεση της άδειας ασκήσεως επαγγέλµατος για ένα χρονικό διάστηµα και µε πρόστιµο. Και τι έγινε µε αυτό; Ο γιατρός άσκησε έφεση στο Ανώτατο Πειθαρχικό Συµβούλιο του ΠΙΣ, το οποίο συνεδρίασε για να κρίνει την έφεση ύστερα από έξι χρόνια! Εκεί απλώς διαπίστωσε ότι η πράξη του είχε παραγραφεί. Να δούµε πότε επιτέλους θα υλοποιηθεί η εξαγγελία της Πολιτείας για πλειοψηφική συµµετοχή δικαστικών στα Πειθαρχικά Συµβούλια.

Η µόνη ηθική δικαίωση των συγγενών της κοπέλας που χάθηκε ήταν η καταδικαστική απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου. Αλλά και αυτή κολοβή. Αφού µε βάση τον σχετικό νόµο, όπως κατάντησε µετά τις αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, αν τιµωρηθεί κάποιος σε φυλάκιση ως και τρία χρόνια, η ποινή του αναστέλλεται ακόµη και αν παλαιότερα είχε άλλη καταδίκη ως έναν χρόνο.

Μια νέα κοπέλα ήρθε από την επαρχία για να απαλλαγεί από τα περιττά κιλά της και επέστρεψε σε αυτήν µέσα σε ένα φέρετρο. Θύµα αυτού του αδηφάγου τέρατος που λέγεται διαφθορά και που η Πολιτεία δεν µπόρεσε ακόµη να σκοτώσει. Το ερώτηµα είναι: Δεν µπορεί ή δεν θέλει;

Ο κ. Βασίλης Φλωρίδης είναι αντεισαγγελέας Εφετών.

Το ελιξίριο της ζωής

Αναρτήθηκε από: Βελίκης Ιωάννης, Ψυχολόγος PhD, τηλ. 6932683468

του Γιάννη Βελίκη


Ανέκαθεν οι άνθρωποι έψαχναν το ελιξίριο της ζωής. Το στοιχείο ή την ουσία που θα τους έκανε πιο νέους και πιο μακρόβιους. Από τα αρχαία χρόνια πολλοί ισχυρίσθηκαν ότι το ανακάλυψαν, άλλοι διαψεύσθηκαν άλλοι επιβεβαίωσαν την περιορισμένη χρησιμότητα της ουσίας, και έπειτα ακολούθησαν οι επόμενοι. Ως και σήμερα, και μάλλον για πάντα, επιστήμονες και μη θα ισχυρίζονται κάθε τόσο ότι ανακάλυψαν την ουσία που ικανοποιεί αυτήν την άσβεστη επιθυμία.

Μάλλον, δεν θα το βρει ποτέ κανείς… Ωστόσο η καθημερινή χρήση ορισμένων αποδεδειγμένα ωφέλιμων ουσιών μπορεί να μας τονώσει την υγεία, να μας γεμίσει με ενέργεια και να καθυστερήσει όσο είναι δυνατόν το γήρας. Φυσικά το αν θα έχουμε υγεία, ενέργεια και θα καθυστερήσουμε την έλευση των γηρατειών εξαρτάται επίσης από πλήθος παραγόντων: γενετικό υλικό, ηλικία, διατροφή, άσκηση, ψυχολογική υγεία, κοινωνική κατάσταση.

Ένα εκπληκτικό, παρ’ αυτά, ελιξίριο, το οποίο συμπτωματικά μπορεί να φτιαχτεί με ελάχιστο οικονομικό κόστος περιέχει τα ακόλουθα συστατικά:



1. Χυμό ενός λεμονιού.

Λέγεται ότι ο χυμός του Λεμονιού είναι 10.000 φορές ισχυρότερος από τη Χημειοθεραπεία και σκοτώνει 11 ειδών Καρκινογόνα Κύτταρα! Μία μελέτη κατέληξε ότι καταστρέφει τα καρκινογόνα κύτταρα του εντέρου, του κόλον, του στήθους, του προστάτη, των πνευμόνων και του παγκρέατος. Τα χημικά συστατικά του δένδρου της λεμονιάς, κατέδειξαν ότι δρα 10.000 καλύτερα στην επιβράδυνση ανάπτυξης των καρκινογόνων κυττάρων από το φαρμακευτικό προϊόν adriamycin, ένα χημειοθεραπευτικό φαρμακευτικό προϊόν, ευρείας χρήσης. Μάλιστα ο χυμός λεμονιού φαίνεται να καταστρέφει μόνον τα καρκινογόνα κύτταρα και να μην επιδρά στα υγιή.

Επίσης το λεμόνι περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης C, έχει πολλά φλαβονοειδή, καθώς επίσης η αντιμικροβιακή του δράση είναι πολύ υπολογίσιμη και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα – έμμεσα και άμεσα – δηλαδή καταπολεμώντας μικρόβια, αλλά και διεγείροντας σε δράση συγκεκριμένους αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμούς μας για την καταπολέμηση όχι μόνο λοιμώξεων, αλλά και ενδεχομένως κυτταρικών παρεκτροπών ή μεταλλάξεων.

Η μόνη προσοχή που θα πρέπει να δοθεί, για την καθημερινή του χρήση είναι, στην πιθανότητα να προκληθεί ελαφριά μορφή αναιμίας. Επίσης οι υποτασικοί θα πρέπει να συμβουλευτούν το γιατρό τους και επειδή έχει πολλά οξέα, αντενδεικνύεται σε όσους υποφέρουν από ρευματισμούς.



2. Δύο κουταλιές της σούπας Μηλόξυδο.

Ο Μηλίτης Οίνος ήταν γνωστός από την αρχαιότητα. Ακόμα και το Μηλόξυδο ήταν γνωστό από την αρχαιότητα και παρασκευάζεται από την ζύμωση του χυμού των μήλων. Ο Ιπποκράτης μας λέει για τις ευεργετικές του ιδιότητες και οι Φοίνικες το έφτιαχναν οπουδήποτε φύτρωναν μήλα. Το μηλόξυδο είναι πλούσιο σε βιταμίνη Α και C, 30 αμινοξέα και 12 ένζυμα όπως περιέχει πολύ χρήσιμη ροτίνη. Επίσης περιέχει πολλά από τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την υγεία: κάλιο, ασβέστιο, νάτριο, φωσφόρο, χαλκό, σίδηρο, ασκορβικό οξύ, βιταμίνη Β1 (ριβοβλαβίνη), νικοτινικό οξύ, ιμβερτοσάκχαρο και οξικό οξύ.

Το μηλόξυδο ονομάστηκε πανάκεια για όλες τις αρρώστιες, ένας ισχυρισμός που είναι πάντα αμφι­σβητήσιμος. Αυτό που πραγματικά κάνει και στο οποίο πιθανόν να οφείλεται η παγκόσμια επιτυχία του στη θεραπεία ασθενειών, είναι ότι παρέχει θρεπτικά συ­στατικά, που συχνά λείπουν από τη δίαιτα, και τα πα­ρέχει με τέτοιο τρόπο ώστε απορροφώνται εύκολα από τον οργανισμό, αναζωογονώντας και αποκαθι­στώντας την υγεία και το σφρίγος.

Όταν καταναλώνεται με μέτρο (δύο με τρεις κουταλιές της σούπας ανά ημέρα διαλυμένες σε νερό) συνήθως κάνει μόνο καλό χωρίς παρενέργειες. Ωστόσο, οι ασθενείς που υποφέρουν από ρευματισμούς, πίεση, διαβήτη και έλλειψη καλίου θα πρέπει πρώτα να συμβουλευτούν το γιατρό τους.



3. Ένα ποτήρι Νερό

Οι ευεργετικές ιδιότητες του νερού δεν χρειάζονται αναφορά.



Αυτό ήταν: ένα ποτήρι νερό, με ένα στυμμένο λεμόνι, και 1 με 2 κουταλιές μηλόξυδο μετά το φαγητό (πρωινό ή μεσημεριανό) συνθέτει ένα άριστο τονωτικό, μία αναπλήρωση στοιχείων και βιταμινών, ένα ενισχυτικό της άμυνας του οργανισμού απέναντι σε ασθένειες και μολύνσεις και μία έγκυρη αντιγηραντική θεραπεία.

Το πόσο τονωτικό είναι το διαπιστώνει κανείς αμέσως αφού το πιει, ο δε εμπλουτισμός του οργανισμού με στοιχεία και βιταμίνες δεν χρειάζεται περαιτέρω απόδειξη.

Γιατί όμως το νερό, το λεμόνι και το μηλόξυδο μας προστατεύουν από ασθένειες, μολύνσεις και επιβραδύνουν τη γήρανση;

Το μυστικό βρίσκεται στη θεωρία περί της χρησιμότητας για την υγεία μας που προσφέρει η ΑΛΚΑΛΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ.

Οι υποστηρικτές της χρησιμότητας της Αλκαλικής Διατροφής επιμένουν ότι η διατροφή μας, για να είναι χρήσιμη, θα πρέπει να αντανακλά το φυσιολογικό επίπεδο ph του αίματος μας (μεταξύ 7,35 και 7,45). Για να το διατηρήσουμε σε αυτή την τιμή πρέπει να τρώμε πολύ περισσότερες αλκαλικές τροφές σε σχέση με τις όξινες. Η αναλογία πρέπει να είναι περίπου 80% αλκαλικές τροφές και μόνο 20% όξινες.

Αυτή η ισορροπία θα διαταράσσεται ανάλογα με τη συγκέντρωση των όξινων ή αλκαλικών ουσιών. Ο καρκίνος, όπως και πολλές ασθένειες, επιβιώνουν μόνο σε αναερόβιο περιβάλλον, δηλαδή στα όξινα κύτταρα (με ph μικρότερο του 7), ενώ σε αλκαλικό περιβάλλον θα αδυνατούσε να αναπτυχθεί. Εκτιμάται ότι τα καρκινικά κύτταρα πεθαίνουν σε 4 ώρες σε περιβάλλον υψηλού οξυγόνου, που είναι το αλκαλικό περιβάλλον. Όσο πιο πολλά τα όξινα κύτταρα μας τόσο πιο ευάλωτοι σε ασθένειες γινόμαστε και ο καρκίνος βρίσκει εύφορο έδαφος να αναπτυχθεί.

Τα όξινα κύτταρα είναι το αποτέλεσμα της συγκέντρωσης όξινων ουσιών στο αίμα, και όταν αυξάνονται πολύ, αποθηκεύονται στους ιστούς δημιουργώντας διαταραχές σε κυτταρικό επίπεδο, προκαλώντας αρρώστιες και καρκίνο. Επίσης προκαλούν ανεξέλεγκτα ελεύθερες ρίζες, αυτή τη σημαντικότατη αιτία ασθενειών και πρόωρου γήρατος. Η μόλυνση του περιβάλλοντος, του νερού και φυσικά, τα όξινα παράγωγα του μεταβολισμού των τροφών εντείνουν την αύξηση των όξινων κυττάρων, που για να εξουδετερωθούν πρέπει να δεσμεύσουν οξυγόνο (που το δίνουν οι αλκαλικές ουσίες – τρόφιμα).

Αν η θεωρία της χρησιμότητας της Αλκαλικής Διατροφής είναι σωστή, τότε το λεμόνι και το μηλόξυδο, εκτός της παροχής βιταμινών και της αντιοξειδωτικής τους δράσης που ήδη γνωρίζαμε, προστατεύουν και το αμυντικό μας σύστημα και τη νεότητα μας, δημιουργώντας ένα αλκαλικό περιβάλλον στα κύτταρα μας!

Τελευταία, αλλά όχι λιγότερο σημαντική παράμετρος της χρησιμότητας του εν λόγω ελιξιρίου, είναι αυτή της παροχής ελεύθερων ηλεκτρονίων για την χρησιμοποίηση τους σε ποικίλες διεργασίες του νευρικού συστήματος αλλά και γενικότερα όλου του οργανισμού.

Ως γνωστόν, οι επικοινωνίες μεταξύ κυττάρων και οργάνων ή συστημάτων του οργανισμού γίνονται και με άλλους τρόπους εκτός των χημικών σημάτων (νευροδιαβιβαστές και ορμόνες). Το σώμα μας, όπως και κάθε σώμα στο σύμπαν, έχει μία λεπτότερη σύσταση από μόρια, άτομα, υποατομικά σωματίδια (κουάρκς, μποζόνια, φωτόνια κ.λπ.). Οι επικοινωνίες στο σώμα γίνονται με μεταφορά ηλεκτρονίων (ασθενές ηλεκτρικό ρεύμα), ανταλλαγές φωτονίων και άλλων συστατικών. Το να υπάρχει ένα μέσο, μέσω του οποίου γίνονται εύκολες αυτές οι επικοινωνίες, είναι ένα κεφαλαιώδους σημασίας ζήτημα για την επιβίωση και την αρμονική λειτουργία όλου του οργανισμού.

Το μέσο αυτό είναι το νερό του σώματος που βρίσκεται εντός και εκτός των κυτταρικών δομών. Η αγωγιμότητα του νερού αυτού καθορίζει αν και κατά πόσο διευκολύνονται ή επιβραδύνονται αυτές οι σημαντικές επικοινωνίες.

Το διάλυμα νερού, μηλόξυδου και λεμονιού είναι ένας πολύ δυνατός ηλεκτρολύτης, παρέχοντας πολλά ελεύθερα ιόντα και ηλεκτρόνια ώστε να διευκολύνονται οι βιολογικές διεργασίες και επικοινωνίες. Για το λόγο αυτό και οι χρήστες του ελιξιρίου αισθάνονται ότι σκέφτονται καλύτερα, κινούνται καλύτερα, έχουν καλύτερη χώνεψη και απέκκριση σε σχέση με την περίοδο προ της χρήσεως. Αν μάλιστα στο ελιξίριο προστεθούν και κόκκοι γύρης ή μέλι, το διάλυμα γίνεται ένας δυναμίτης διαθέσιμων ιόντων και ηλεκτρονίων για κάθε είδους ανάγκη και χρήση στο σώμα!

Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα πρέπει το μηλόξυδο και το λεμόνι να ανακηρυχθούν και αυτά ως υπερτροφές, όπως το πράσινο τσάι, η σπιρουλίνα και το λυκοπένιο. Αν, δε, αναλογιστεί κανείς ότι το κόστος, τόσο του λεμονιού όσο και του μηλόξυδου, είναι μηδαμινό, τότε το συγκεκριμένο Ελιξίριο της Ζωής μπορεί να γίνει ένας σύμμαχος, ένας φύλακας – άγγελος και ένα «τζίνι» για όλους.

Στην υγειά μας!