Συνδυασμοί μελιού & αιθερίων ελαίων σε διάφορες παθήσεις

Συνδυασμοί μελιού & αιθερίων ελαίων σε διάφορες παθήσεις
Πηγή: www.donkeyisland.gr

Οι αναφορές για τη χρήση του μελιού στην αντιμετώπιση γαστρεντερικών προβλημάτων χάνονται στα βάθη της ιστορίας.

Στο Κοράνι αναφέρεται ότι προφήτης Μωάμεθ συνιστούσε στους πιστούς τη χρησιμοποίηση του μελιού για την αντιμετώπιση της διάρροιας, το ίδιο και ο Κέλσιος (25 π.Χ.) (Al-Bukhari,(740 AD) 1976, Celsus (25 AD), 1935). Η ισορροπημένη αναλογία θρεπτικών και βιολογικά ενεργών συστατικών καθιστούν το μέλι και τη γύρη, τα προϊόντα της μέλισσας, που έχουν ως επί το πλείστον χρησιμοποιηθεί σε γαστροεντερικές παθήσεις.

Το μέλι συγκεκριμένα συστήνεται σε περιπτώσεις μειωμένης όρεξης, ή
νευρικής ανορεξίας, ιδιαίτερα σε νεαρής ηλικίας άτομα.

Η συχνή κατανάλωση μελιού βελτιώνει τη πέψη των τροφών και την καλή
αφομοίωσή των, ιδιαίτερα όταν η παθολογική κατάσταση οφείλεται στην έλλειψη συγκεκριμένων ενζύμων. Η επίδρασή του απορρέει κυρίως από την αντι-ερεθιστική, αναλγητική, αντιοξειδωτική και ανοσοποιητική δράση του (260a). Η ήπια υπακτική του δράση οφείλεται η υψηλή περιεκτικότητά του σε φρουκτόζη. Το σάκχαρο αυτό - μέσω της ώσμωσης – προκαλεί την δίοδο νερού μέσα από το έντερο, διευκολύνοντας έτσι την απέκκριση, με ταυτόχρονη αποφυγή τωνπροβλημάτων που δημιουργούν τα υπακτικά συμβατικά φάρμακα, όπως τονερεθισμό των εντερικών τοιχωμάτων (Donadieu, 1987). Έτσι προβλήματα δυσκοιλιότητας ιδιαίτερα σε βρέφη και παιδιά μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη χρήση αποκλειστικά μελιού. Αντίστοιχα με τη χρήση του μελιού μπορούν να αντιμετωπιστούν και προβλήματα βρεφικής γαστρεντερίτιδας. Μέλι σε συγκέντρωση 5% κ.ο. σε αντικατάσταση της γλυκόζης σε ορρό με τους βασικούς ηλεκτρολύτες, για την αντιμετώπιση της αφυδάτωσης δόθηκε σε 85 παιδιά που εισήχθησαν στο νοσοκομείο με γαστρεντερίτιδα (Ηaffejee & Moosa, 1985). Ταυτόχρονα σε μια δεύτερη ομάδα παιδιών (85 παιδιά) χορηγήθηκε ο ορρός που συνήθως χρησιμοποιείται σ’ αυτές τις περιπτώσεις (2% β.ο. γλυκόζης με τους σχετικούς ηλεκτρολύτες). Στα παιδιά που έλαβαν το διάλυμα με το μέλι η βακτηριακή διάρροια διάρκεσε στατιστικά μικρότερο χρονικό διάστημα, 58 ώρες αντί 93 ώρες, ενώ δεν παρουσιάστηκε αρνητική επίδραση στη με βακτηριακή διάρροια. Η καθημερινή κατανάλωση μελιού ελαττώνει τον συνολικό αριθμό μικροβίων του εντερικού σωλήνα. Επίσης δρα συνεργιστικά στη θεραπεία και ανάρρωση των ασθενών από έλκος του δωδεκαδάκτυλου ή έλκος στομάχου. Σε περιπτώσεις ανάρρωσης τέλος μετά από χειρουργικές επεμβάσεις σε κακοήθες κόλον ή καρκίνο της έδρας, η χρήση του μελιού μειώνει την πιθανότητα υποτροπιασμού, καθώς ενισχύει τον οργανισμό του ανθρώπου με συστατικά που διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα (260b) Κλινικές δοκιμές σε 45 ασθενείς με δυσπεψία, οι οποίοι δεν έπαιρναν άλλο φάρμακο παρά μόνο 30 γρ. μελιού πριν τα γεύματα, τρεις φορές την ημέρα. Μετά το πέρας της θεραπείας οι ασθενείς στους οποίους εμφανιζόταν αίμα στα κόπρανα, μειώθηκαν από 37 σε 4, οι ασθενείς με δυσπεψία μειώθηκαν από 41 σε 8, ενώ ύστερα από ενδοσκόπηση αποδείχθηκε ότι οι ασθενείς με έλκος του δωδεκαδακτύλου θεραπεύτηκαν σε ποσοστό 70%.

Όσον αφορά στην χρήση σκευασμάτων που συνδυάζουν τις θεραπευτικές ιδιότητες του μελιού και συγκεκριμένων αιθέριων ελαίων – arohoneys,
συνιστώνται τα παρακάτω :

Πεπτικό – Απεκκριτικό Σύστημα
Πάθηση Arohoney
Διαστολή – Διάταση μέλι δεντρολίβανου + αιθέριο έλαιο δεντρολίβανου (Rosmarinus officinalis) και μάραθου (Foeniculum vulgare dulce)
Τυμπανισμό : συγκέντρωση αερίων στο έντερο ή στο στομάχι Μέλι θυμαριού + αιθέριο έλαιο μέντας (Mentha piperita), θυμαριού (Thymus vulgaris) και δάφνης( βάγιας- Laurus nobilis)
Αεροφαγία μέλι από άνθη λεμονιάς + αιθέριο έλαιο Citrus reticulata και βασιλικού (Ocium basilicum basilicum)
Γαστρίτιδα μέλι θυμαριού + αιθέριο έλαιο μέντας (Mentha piperita) και Acorus calamus asaniferum
Στομαχόπονος ανθόμελο βουνού + αιθέριο έλαιο μέντας (Mentha piperita), ματζουράνας (Origanum marjonara) και ινδικής κάνναβης (Canabis sativa)
Διάρροια μέλι θυμαριού + αιθέριο έλαιο δεντρολίβανου (Rosmarinus officinalis) και ματζουράνας (Origanum marjonara)
Κολίτιδα ανθόμελο βουνού + αιθέριο έλαιο δεντρολίβανου (Rosmarinus officinalis) και Melaleuca alternifolia
Εντεροκολίτιδα μέλι θυμαριού + αιθέριο έλαιο θυμαριού (Thymus vulgaris) και ματζουράνας (Origanum marjonara)
Προσβολή από το Cadidia albicans-μονίλια μέλι θυμαριού + αιθέριο έλαιο θυμαριού και Cymbopogon martini (palmarosa)



Το μέλι, η γύρη και η πρόπολη έχουν ισχυρή δράση αποτοξίνωσης στο συκώτι

Βοηθούν στη γρήγορη απορρόφηση ή διάσπαση συγκεκριμένων δηλητηρίων, όπως των μανιταριών. Η δράση αυτή αποδίδεται στον μεταβολισμότης φρουκτόζης και στην παρουσία βασικών αμινοξέων και φλαβονοειδών (326a).Στο ίδιο πλαίσιο δράσης πρέπει να αναφερθεί και η σημαντική βοήθεια που προσφέρει το μέλι στην αντιμετώπιση προβλημάτων που σχετίζονται με την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, όπως η κίρρωση του ήπατος (Donnadieu,1984). Τέλος η χορήγηση μελιού, από το στόμα ή ενδοφλέβια, επιταχύνει την απορρόφηση του οινοπνεύματος απαλλάσσοντας τον άνθρωπο πιο γρήγορα από την κατάσταση της μέθη. Η φρουκτόζη που περιέχεται στο μέλι επιταχύνει τον μεταβολισμό του οινοπνεύματος κατά 39% στον άνθρωπο και 22% στα ζώα..



Ηπατοχολικές ασθένειες

Πάθηση Arohoney
Κίρρωση του ήπατος μέλι θυμαριού ή δεντρολίβανου + αιθέριο έλαιοδεντρολίβανου (Rosmarinus officinalis verbenone) και καρότου (Daucus carota)

Ηπατική ανεπάρκεια
Μέλι δεντρολίβανου + αιθέριο έλαιο μέντας (Mentha piperita), δεντρολίβανου (Rosmarinus officinalis verbenone) και καρότου (Daucus carota)
Οργανικές δυσλειτουργίες
ηπατικής αιτιολογίας
μέλι δεντρολίβανου + αιθέριο έλαιο
δεντρολίβανου (Rosmarinus officinalis
camphoriferum) και Anethum graveolens Citrus limonum peel
Ημικρανία που οφείλεται σε
πεπτικά ή ηπατικά προβλήματα μέλι δεντρολίβανου + αιθέριο έλαιο μέντας (Mentha piperita), βασιλικού (Ocium basilicumbasilicum) και (Artemisia dracunculus)

Βρογχο-πνευμονικές ασθένειες

ΠΡΟΠΟΛΗ - η δράση των προϊόντων της μέλισσας στις προσβολές των πνευμόνων μπορεί να αποδοθεί κύρια στην αντιμικροβιακή και καταπραϋντική τους δράση.

Η πρόπολη είναι το προϊόν που έχει κυρίως χρησιμοποιηθεί, καθώς δρα ανασταλτικά στην παθογόνο δράση του Bacillus tuberculosis, ενός από τους υπεύθυνους παράγοντες της πνευμονίας, ενώ ενισχύει την άμυνα του οργανισμού ενάντια στο βακτήριο του Koch (M. tuberculosis), υπεύθυνο παράγοντα της φυματίωσης .Το μέλι δρώντας συνεργιστικά με την πρόπολη, ως propohoney, έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση της χρόνιας βροχίτιδας .

Τέλος ο συνδυασμός μελιού και συγκεκριμένων αιθέριων ελαίων (arohoney) έχει δώσει ενθαρρυντικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της πνευμονίας.

Η Επιτροπή Apitherapy συνεργαζόμενη με το Ιατρικό Ινστιτούτο Finlay στην Αβάνα της Κούβας, υλοποίησε πρόγραμμα χρησιμοποίησης σκευάσματος μελιού ευκαλύπτου ή λεβάντας ενισχυμένο με αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου των ειδώνEucalyptus globules ή Eucalyptus radiata, και δεντρολίβανου Rosmarinus
officinalis Το έτος 2000 υλοποιήθηκε πρόγραμμα διερεύνησης της δράσης του παραπάνω σκευάσματος στην αντιμετώπιση της πνευμονίας, σε 600 ασθενείς σε νοσοκομεία της Κούβας. Το πρόγραμμα έγινε υπό της αιγίδα της Apitherapy Commission και του Ινστιτούτου Finlay στην Αβάνα. Και οι 600 ασθενείςξεπέρασαν την ασθένεια με τη χορήγηση αποκλειστικά σκευασμάτων μελιού με αιθέρια έλαια ( επιτυχία 100%) χωρίς να παρουσιάσει κανείς υποτροπή για έναδιάστημα 6 μηνών.

Ωτο-ρυνο-λαρυγγικά προβλήματα

Το μέλι, ιδιαίτερα από τα υπόλοιπα προϊόντα της μέλισσας, έχει χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο για την αντιμετώπιση προβλημάτων όπως ο βήχας, η φαρυγγίτιδα ή η λαρυγγίτιδα. Από τους πρώτους που αναγνώρισαν αυτή τη δράση του μελιού, ο Διοσκουρίδης (50 π.Χ.) συνιστούσε τη χρήση του μελιού για την αντιμετώπιση του βήχα και των φλεγμονών στο λαιμό και στις αμυγδαλές,. Η αντιβηχική, αποχρεμπτική και καταπραϋντική του δράση συνδέεται με την περιεκτικότητά του σε συγκεκριμένα πτητικά συστατικά, καθώς επίσης και στην αντιμικροβιακή του δράση. Τα συστατικά αυτά επίσης ευθύνονται για την ανασταλτική δράση του μελιού στην ανάπτυξη του Corynebacterium diphtheriae, τον υπεύθυνο της διφθερίτιδας παράγοντα.

Μέλι λεβάντας, θυμαριού ή ελάτης, ή ο συνδυασμός πρόπολης με ένα από τα παραπάνω μέλια έχει ευεργετική επίδραση σε περιπτώσεις αφωνίας ή απλής βραχνάδας.

Μέλι επίσης θυμαριού ενισχυμένο με αιθέριο έλαιο βασιλικού (Ocium
basilicum basilicum) ή μέντας (Mentha piperita) μπορεί αντιμετωπίσει την
ρινίτιδα ή την οξεία ρινίτιδα (spasmodic coryzas) η οποία μπορεί να συνοδεύεται από υψηλό πυρετό (Bouvin, 1998, Donnadieu, 1984). Τέλος η καταπραϋντικήιδιότητα του μελιού δρα ευεργετικά στην αντιμετώπιση της αφθώδους στοματίτιδας (άφθες), με επί τόπου εφαρμογή (Bouvin, 1998, Donnadieu, 1984).

- Πιο συγκεκριμένα συνιστώνται :
Ασθένεια Μέλι + Αιθέριο έλαιο
Γρίπη(influenza) Μέλι θυμαριού ή καστανιάς + μέντα (Mentha
piperita) Laurus nobilis

Αμυγδαλίτιδα
Μέλι λεβάντας + βάμμα πρόπολης ή μέλι θυμαριού
+ αιθέριο έλαιο θυμαριού (Thymus vulgaris) με
γερανιόλη ή λιναλοόλη
Κυνάγχη Μέλι λεβάντας ή θυμαριού + αιθέριο έλαιο Thymus
vulgaris ή Rosmarinus officinalis + βάμμα
πρόπολης
Λαρυγγίτιδα Μέλι λεβάντας, θυμαριού, ευκαλύπτου ή ελάτου +
αιθέριο έλαιο πεύκου και θυμαριού
Εμφύσημα Μέλι ευκαλύπτου + αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου και
δεντρολίβανου

Στοματολογικά – Οδοντιατρικά προβλήματα :

Η υπερβολική κατανάλωση χυμών ή άλλων όξινων τροφών ή ποτών είναι γνωστό επιταχύνει την καταστροφή της αδαμαντίνης των δοντιών και ευνοεί την εμφάνιση της τερηδόνας. Έτσι θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι και η κατανάλωση μελιού – τρόφιμο με όξινο pH (pH : 3,9-4,5), έχει την ίδια επίδραση στα δόντια.

Αντ’ αυτού έρευνες αποδεικνύουν ότι για το χρονικό διάστημα των 30 έως 180 πρώτων λεπτών μετά τη βρώση, το μέλι είναι τελείως ακίνδυνο για την αδαμαντίνη των δοντιών (335). Η ιδιότητα αυτή αποδίδεται κυρίως στην περιεκτικότητα του μελιού σε βασικά συστατικά, που θεωρούνται υπεύθυνα για την προστασία των δοντιών από τη διάβρωση, όπως το φθόριο, ο φώσφορος και το ασβέστιο.Ιδιαίτερα για ανθρώπους που παρουσιάζουν μειωμένες σιελογόνες εκκρίσεις, η περιεκτικότητα του μελιού σε οργανικό φώσφορο αποτελεί παράγοντα προστασίας κατά της τερηδόνας, ελαττώνοντας την διαλυτότητα των μεταλλικών στοιχείων, που παίρνουν μέρος στην «κατασκευή» του δοντιού, άρα και την απελευθέρωση του ασβεστίου από την αδαμαντίνη (265). Τέλος έρευνες in vitro και in vivo για την αντιμικροβιακή δράση του μελιού απέναντι σε είδη βακτηρίων που ενδημούν στην στοματική κοιλότητα (oralStreptococci: St. mutans, St. anginosus, St. oralis) έδειξαν ότι το μέλι μπορεί να μειώσει ή και να σταματήσει την ανάπτυξη των βακτηρίων αυτών σε μικρέςδόσεις (Basson et al., 1994, Steinberg et al., 1996)

Κυκλοφορικά – Καρδιολογικά προβλήματα


Τα περισσότερα προϊόντα της μέλισσας επιδρούν ευνοϊκά στην κυκλοφορία του αίματος και στη καλή λειτουργία της καρδιάς.

Έτσι το μέλι χαρακτηρίζεται ως καρδιοτονωτικό προϊόν χάρις κυρίως στην περιεκτικότητά του στον παράγοντα «glykutile». Το συστατικό αυτό που παράγεται από τις μέλισσες ρυθμίζει την καλύτερη χρησιμοποίηση των σακχάρων στο μυ της καρδιάς. Επίσης η ακετυλοχολίνη που περιέχεται στο μέλι αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα της κυκλοφορίας του αίματος και του καρδιακού ρυθμού, καθώς διευρύνει τιςστεφανιαίες αρτηρίες και διευκολύνει τη λειτουργία της καρδιάς (Bouvin, 1998).

Ίσως όμως η κυριότερη επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό που σχετίζεται με το κυκλοφορικό είναι η επίδραση των προϊόντων της μέλισσας και του μελιού ιδιαίτερα στη ρύθμιση του επιπέδου της «καλής»- HDL και «κακής» - LDL χοληστερόλης στο αίμα

. Η χοληστερόλη αποτελεί ένα από τα λιπίδια που περιέχονται στο αίμα. Η μεταφορά της επιτυγχάνεται με την σύνδεσή της σε υδρόφιλες πρωτεϊνες, οπότε και σχηματίζονται οι λιποπρωτεϊνες. Οιλιποπρωτεϊνες διακρίνονται σε δύο είδη, υψηλής και χαμηλής πυκνότητας. Οι λιποπρωτεϊνες υψηλής πυκνότητας (HDL) μεταφέρουν τη χοληστερόλη από τα περιφερειακά αγγεία στο ήπαρ, όπου και μεταβολίζεται, αφήνοντας έτσι τα αγγεία καθαρά. Αντίθετα οι λιποπρωτεϊνες χαμηλής πυκνότητας- LDL- μεταφέρουν τη χοληστερόλη από το ήπαρ στα περιφερειακά αγγεία, οπότε και συσσωρεύεται εκεί προκαλώντας τη στένωση των αγγείων – αθηρωματική πλάκα. Η κατανάλωση μελιού, όπως και των άλλων προϊόντων της μέλισσας, προκαλεί την αύξηση της έκκρισης χολικών αλάτων στον εντερικό σωλήνα, τα οποία δεσμεύουν τη χοληστερόλη και την απομακρύνουν από τον οργανισμό μέσω των κοπράνων. Έτσι παρατηρείται αξιοσημείωτη μείωση του επιπέδου της LDL χοληστερόλης, ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται αύξηση του επίπεδου της HDL χοληστερόλης. (245) Σε περιπτώσεις υψηλής πίεσης συνιστάται η κατανάλωση μελιού πορτοκαλιάς ή λεβάντας, ενώ σε περιπτώσεις χαμηλής πίεσης συνιστάται η κατανάλωση μελιού
ελάτης.

Αιματολογικά - Ογκολογικά προβλήματα

Θα ήταν παρακινδυνευμένο να προσπαθήσουμε να αποδώσουμε στο μέλι και στα άλλα προϊόντα της μέλισσας, αντικαρκινικές ιδιότητες,

κυρίως γιατί η συγκεκριμένη ασθένεια αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους φόβους του ανθρώπου και βέβαια γιατί, αν και η έρευνα έχει βελτιώσει κατά πολύ τις πιθανότητες επιβίωσης και τις συνθήκες διαβίωσης του ασθενούς, εν τούτοις κατέχει ακόμη πολύ υψηλή θέση στη λίστα των αιτιολογιών θανάτου. Παρ’ όλα αυτά όλοι οι επιστημονικοί κύκλοι συμφωνούν ότι στη μάχη κατά της ασθένειας υψηλή θέση κατέχει η κατάσταση του οργανισμού του ανθρώπου, ενώτα τελευταία χρόνια διερευνάται ιδιαίτερα η σχέση της διατροφής και των συνθηκών διαβίωσης με την εκδήλωση του καρκίνου. Προς αυτή την κατεύθυνση κλινικές δοκιμές σε ασθενείς με διαγνωσμένο καρκίνου στομάχου ή ορθού απέδειξαν ότι η κατανάλωση γύρης και μελιού, ως συμπληρωματική - της εγχείρησης – θεραπεία, βελτιώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και ενισχύει τη δραστηριότητα των αντιοξειδωτικών ενζύμων, θωρακίζοντας έτσι τον οργανισμό του ασθενούς από ενδεχόμενες μεταστάσεις Η αντινεοπλασματική δραστηριότητα του μελιού έχει μελετηθεί εναντίον των καρκινικών κυττάρων της ουροδόχου κύστης (Τ24, 253J και RT4) in vitro και in vivo, με εμφύτευση στην κοιλιά ποντικών. Διαλύματα 6-25 % μελιού είχαν ως αποτέλεσμα την ανάσχεση του πολλαπλασιασμού των καρκινικών κυττάρων in vitro. Αντίστοιχα απευθείας έγχυση με ένεση διαλύματος 6-12% μελιού, με ταυτόχρονη λήψη μελιού από το στόμα, είχε το ίδιο αποτέλεσμα στην in vivo δοκιμή. Τα αποτελέσματα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, αλλά χρειάζεται παραπέρα έρευνα για να αποκαλυφθεί ο μηχανισμός με τον οποίο το μέλι αναστέλλει την ανάπτυξη των όγκων (Swellam et all, 2003).

Η δράση όμως του μελιού που έχει μελετηθεί ευρέως και έχει αναγνωρισθεί και από την κλασσική ιατρική, είναι η προστασία που παρέχει η κατανάλωση ή η τοπική εφαρμογή μελιού στα υγιή κύτταρα ασθενών οι οποίοι δέχονται ακτινοβολία ή κάνουν χημειοθεραπεία, θεραπείες οι οποίες αν και απαραίτητες είναι υπεύθυνες για την εμφάνιση παθολογικών καταστάσεων.

Συγκεκριμένα ασθενείς με καρκίνο στον εγκέφαλο ή στον λαιμό, οι οποίοι δέχονται ακτινοβολία παρουσιάζουν συνήθως έντονη μείωση έκκρισης σιέλου. Ως αποτέλεσμα αυτού παρουσιάζεται μια αύξηση του πληθυσμού των βακτηρίων στο άνω αναπνευστικό, με πρωταγωνιστή το Streptococcus mutans. Η κατανάλωση μελιού στη συγκεκριμένη περίπτωση μειώνει στατιστικά σημαντικά του πληθυσμούς τωνβακτηρίων και ιδιαίτερα του Streptococcus mutans (Sela, et al., 2000). Οι ίδιοι ασθενείς υποφέρουν συχνά από μολύνσεις των βλεννογόνων - βεννογονίτιδα, στοματίτιδα . Σε μία έρευνα, που έγινε στο Τμ. Πυρηνικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Sains στην Μαλαισία, σε δείγμα 40 ασθενών, η κατανάλωση 20 γρ. μελιού 15 λεπτά πριν, 15 λεπτά μετά και 6 ώρες μετά την αντινοβολία μείωσε κατά 75% την εμφάνιση βλεννογονίτιδας, ενώ συγχρόνως ένα ποσοστό 55% των ασθενών που έπαιρναν μέλι αύξησαν και το βάρος τους, ως ένδειξη καλής οργανικής κατάστασης, ενώ το σύνηθες είναι οι ασθενείς που υπόκεινται σε ακτινοβολίες να χάνουν βάρος (Biswal 2003).

Τέλος από πολλούς ερευνητές έχει καταδειχθεί η δράση του μελιού στην
ανάσχεση της ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων σε χειρουργικές τομές
αφαίρεσης όγκων.

Το πρόβλημα αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία με τη ολοένα και αυξανόμενη χρήση της λαπαροσκόπησης στην αντιμετώπιση διαφόρων μορφών καρκίνου, όπως στον καρκίνο των πνευμόνων (Wu JS. et al., 1997) Ιδιαίτερα σ’ αυτή την περίπτωση συχνά παρατηρείται ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων στην τομή της παρακέντησης. Επικάλυψη με μέλι των τομών αυτών ανασχέτει ή παρεμποδίζει την εμφάνιση καρκινικών κυττάρων (Hamzaoglu et al., 2000).Γενικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή τη στιγμή από τη μια πλευρά διερευνώνται οι αντικαρκινικές ιδιότητες του μελιού ενώ από την άλλη έχειαποδειχθεί η ενισχυτική δράση του στα υγιή κύτταρα ασθενών που υπόκεινται σε χημειοθεραπεία ή ακτινοβολίες.

Γυναικολογικά προβλήματα

Η τοξιναιμία αποτελεί επιπλοκή της προχωρημένης εγκυμοσύνης.

Τα συμπτώματα είναι υπέρταση, λευκωματουρία (ανίχνευση πρωτεϊνών στα ούρα), οίδημα και οξυθυμία. Οι πιο σοβαρές περιπτώσεις οδηγούν στην εκλαμψία. Τα αίτια της επιπλοκής αυτής δεν έχουν διερευνηθεί πλήρως, ενώ υπάρχει η άποψη ότι διατροφικοί παράγοντες μπορούν να δράσουν ανασταλτικά στην εξέλιξή της.Σ’ αυτό το πλαίσιο η κατανάλωση μελιού έχει οδηγήσει στην ρύθμιση τηςυπέρτασης, διαστολικής ή συστολικής. Η υποτασική επίδραση του μελιούοφείλεται σε τρεις παράγοντες, στην καταπραϋντική του δράση, η οποία μπορεί να συγκριθεί με άλλα συμβατικά φάρμακα, στην διουρητική του δράση λόγω τηςυψηλής συγκέντρωσης φρουκτόζης και γλυκόζης και τέλος στην περιεκτικότητά του σε ουσίες ομοιάζουσες με τις προσταγλαδίνες, ουσίες οι οποίες έχουνυποτασική δράση (260a)

Διατροφικά προβλήματα

Το μέλι χρησιμοποιείται σε καταστάσεις παιδικής κυρίως ανορεξίας ή νευρικής ανορεξίας ενηλίκων, στη δίαιτα ανάρρωσης από σοβαρές ασθένειες, ως επικουρικό μέσο ώστε ο ταλαιπωρημένος από σωματική ή πνευματική κούραση οργανισμός να αναλάβει (αθλητές, σπουδαστές), ή τέλος στην αντιμετώπιση του ανοιξιάτικου «λήθαργου», που ταλαιπωρεί πολλούς ανθρώπους όταν μετά από έναν βαρύ και βροχερό χειμώνα μπαίνει η ηλιόλουστη άνοιξη .

Παιδιατρική

Ιδιαίτερα συνηθισμένες κατά την βρεφική και την πρώτη παιδική ηλικία είναι οι λοιμώξεις του αναπνευστικού και ιδιαίτερα του άνω αναπνευστικού συστήματος,όπως λαρυγγίτιδα, φαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα, κ.α..

Σε κάποιες περιπτώσειςμάλιστα οι λοιμώξεις αυτές εξελίσσονται σε χρόνιες παθήσεις. Μπορούν ναδιαταράξουν έτσι για μακρά χρονική περίοδο την φυσιολογική ανάπτυξη τουπαιδιού, ιδιαίτερα όταν παρουσιάζουν συχνές υποτροπές και όταν η αντιμετώπισήτους βασίζεται στη συχνή χρήση αντιβιοτικών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η χρήσητου μελιού ως σιρόπι ή σε γαργάρες προστατεύει τον οργανισμό από τιςυποτροπές και τις χρονίζουσες παθολογικές καταστάσεις (102, 285c).
Το μέλι χρησιμοποιήθηκε στη διατροφή των παιδιών από αρχαιοτάτων χρόνων.Αλλά και στη νεότερη παιδιατρική βιβλιογραφία υπάρχουν αναφορές για τη χρήση του μελιού στην αντιμετώπιση δυστροφιών – ανωμαλιών στην ανάπτυξη –και σοβαρών περιπτώσεων δυσπεψίας (235). Το μέλι στην παιδική διατροφή βοηθάει την αύξηση του σωματικού βάρους, καθώς αποτελεί πηγή άμεσα αφομοιώσιμων σακχάρων, ενώ τα μεταλλικά στοιχεία που περιέχει, όπως ασβέστιο και μαγνήσιο, αποτελούν βασικά στοιχείαδόμησης του σκελετού. Το μέλι χρησιμοποιείται στην αντιμετώπιση της αναιμίας. Αποτελεί άμεση πηγή σιδήρου καθώς παρέχει στον οργανισμό και το σίδηρο, αλλά και τα ένζυμα τα υπεύθυνα για την αφομοίωσή του. Στην αντιμετώπιση της αναιμίας σημαντικό παράγοντα αποτελεί και η περιεκτικότητα του μελιού σε κοβάλτιο, σημαντικό στοιχείο στη δομή της βιταμίνης Β12, βιταμίνης υπεύθυνης για την παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων στον μυελό των οστών (255). Η λακτουλόζη, ισομερές της λακτόζης, ευνοεί την ανάπτυξη των «καλών» βακτηρίων της χλωρίδας του πεπτικού συστήματος, βοηθώντας έτσι την ανάπτυξη ενός υγιούς πεπτικού συστήματος. Ταυτόχρονα η βακτηριοστατική και βακτηριοκτόνος δράση του μελιού περιορίζει τη ανάπτυξη και δράση των «κακών» βακτηρίων και ιδιαίτερα αυτών που ανήκουν στις ομάδες τωνκολοβακτηριδίων και της σαλμονέλλας.

Οι αντιοξειδωτικοί παράγοντες τα ένζυμα τα αρωματικά συστατικά και τα αιθέρια έλαια που περιέχονται διευκολύνουν, ρυθμίζουν τον μεταβολισμό του βρέφους.

Η κατανάλωση μελιού συνιστάται σε περιπτώσεις εμετικών κρίσεων, δυσκοιλιότητας (τα «καλά» βακτήρια έχουν υπακτική δράση) και ανορεξίας (περιεκτικότητα σε βιταμίνες της ομάδας Β). Ως ελαφρά όξινη τροφή διευκολύνει τον μεταβολισμό των πρωτεϊνών και των λιπιδίων και την καθίζηση της καζεΐνης, διευκολύνοντας έτσι το βρέφος να δεχθεί πιο εύκολα το γάλα. Το γάλα έτσι δενπροκαλεί δυσπεψία, ούτε τυμπανισμό (μετεωρισμό). (220)

Δηλητηριάσεις

Η κατανάλωση μελιού βοηθάει στην προσαρμογή των εργαζόμενων σε
ανθυγιεινά περιβάλλοντα και ιδιαίτερα αυτών που εργάζονται σε περιβάλλοντα με υψηλή συγκέντρωση βαρέων μετάλλων όπως κάδμιο, μόλυβδο ή υδράργυρο.

Δερματολογικές παθήσεις

Ανάμεσα στις πιο ουσιαστικές και θεμελιώδεις θεραπευτικές ιδιότητες του μελιού πρέπει να αναφερθεί η επίδρασή του σε οποιασδήποτε προέλευσης και αιτιολογίας πληγή δερματικού ιστού εσωτερικού ή εξωτερικού.

Η αναλγητική, επουλωτική και αντιφλεγμονώδη δράση του ήταν γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων στους θεραπευτές, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν το μέλι στην μεταχείριση οποιουδήποτε τύπου λύσης του δέρματος, ασθένειας, ατυχήματος ή πολεμικώνεπιχειρήσεων. Στα νεώτερα χρόνια το μέλι χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπείαδιάφορης αιτιολογίας πληγών όπως φαίνεται στον πίνακα που ακολουθεί :

Είδη πληγών των οποίων η μεταχείριση με μέλι ήταν επιτυχής

Εκδορές - Κοψίματα (Blomfield, 1973, Zaib,1934)
Ακρωτηριασμοί (Lucke, 1935)
Αποστήματα (Farouk et al., 1988)
Πληγές κατάκλισης (Somerfield, 1991, Efem, 1988)
Εγκαύματα (Adesunkanmi et al., 1994, Efem, 1988)
Φλύκταινες (Yang, 1944)
Συρίγγια (Lucke, 1935)
Κακοήθη έλκη (Efem, 1988)
Τομές εγχείρησης (Ndayisaba et al., 1993)
Εσωτερικές πληγές του κοιλιακού τοιχώματος και του περινέου (McInerney,1990)
Διαβητικά έλκη (Tovey, 1991, Wood et al., 1997)
Ελκη των άκρων ασθενών που πάσχουν από λέπρα (Tovey, 1991)
Μεγάλα σηπτικά έλκη (Yang, 1944)

Όλες οι πληγές θεωρούνται ίδιες, διαφοροποιούμενες μόνο στο μέγεθος,
επιφάνεια, θέση και αιτιολογία. Όλες όμως οδηγούν σε νέκρωση των
επιθηλιακών κυττάρων, αιμορραγία, νέκρωση ή τραυματισμό του συνδετικού ιστού και διαταραχή της φυσικής προστασίας από προσβολές. Η φυσιολογική διαδικασία ίασης περιλαμβάνει μία αλληλουχία δράσεων η οποία μπορεί να χωριστεί σε τρεις φάσεις , φλεγμονή – αναγέννηση κυττάρων – ανασύσταση κατεστραμμένων ιστών.Οι παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να καθυστερήσουν ή και να ανακόψουν αυτή τη διαδικασία ίασης μετατρέποντας τη πληγή σε χρόνια, διακρίνονται σε εσωτερικούς και εξωτερικούς.

Εσωτερικά

Ηλικία: καθυστερεί η αγγειογένεση, μειώνεται ο ρυθμός σύνθεσης κολλαγόνου,
καθυστερεί η αναγέννηση του επιθηλιακού ιστού (Eaglestein, 1986)
Διαβήτης: εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος, σκλήρυνση και
λέπτυνση των αιμοφόρων αγγείων ιδιαίτερα των άκρων, ανεπάρκεια
τροφοδότησης της πληγής με αίμα και οξυγόνο – θρεπτικά στοιχεία. Η απαίτηση σε οξυγόνο είναι διαφορετική στις διαφορετικές φάσεις της ίασης. Οι πληγές όχι μόνο καθυστερούν να επουλωθούν αλλά κινδυνεύουν περισσότερο και να μολυνθούν (Hunt et Pai, 1975) Σημαντικό παράγοντας γρήγορης ίασης της πληγής είναι η απομάκρυνση του νεκρωμένου ιστού. Αυτό φυσιολογικά γίνεται με τη δράση των λευκών αιμοσφαιρίων και των μακροφάγων κυττάρων μέσω της φαγοκύτωσης. Προς αυτή την κατεύθυνση χρησιμοποιούνται υγροσκοπικά επιθέματα ή χειρουργικήαπομάκρυνση ή και επέμβαση με πρωτεολυτικά ένζυμα



Η διατροφή : αμινοξέα, βιταμίνη A, C και E, σίδηρος, χαλκός, ψευδάργυρος και άλλα μεταλλικά στοιχεία (Pinchrofsky-Devin, 1994) Φάρμακα που δίνονται σε καρκινοπαθείς αναστέλλουν την πρωτεϊνική σύνθεση, μπλοκάρουν τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων και ως εκ τούτου μειώνουν το ρυθμό επούλωσης των πληγώνΟι ακτινοβολίες επίσης καθυστερούν την ίαση των πληγών σκοτώνοντας τα νέα κύτταρα αναστέλλοντας την δημιουργία νέων τριχοειδών αγγείων.Ο πιο σοβαρός εξωγενής παράγοντας όμως ίσως είναι η μόλυνση των πληγών από μικροοργανισμούς, καθώς όπως αναφέρθηκε παραπάνω ο τραυματισμός έχει καταστρέψει την φυσική άμυνα του δέρματος στις μολύνσεις (Hansson et al., 1995) . Κάποια από τα πιο συνηθισμένα βακτήρια που αναπτύσσονται στις πληγές είναι : Streptococcus pyogenes, Streptococcus epidermidis, Staphylococcus aureus (ΜRSA), Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Proteus spp., Clostridium spp., και οι μύκητες Candida spp. Aspergillus spp..Η θεραπευτική δράση του μελιού στις πληγές έχει καταδειχθεί μέσα από πολλές πρόσφατες έρευνες, in vitro, δοκιμές σε πειραματόζωα αλλά και κλινικές μελέτες (Molan, 1998, 1999a, 1999b). Η θεραπευτική δράση του μελιού αποδίδεται κυρίως στην αντιβακτηριακήδράση, στην υψηλή όσμωση, η οποία υποβοηθά της εκροή των υγρών από τονκατεστραμμένο ιστό, βοηθώντας έτσι την καταπράυνση του οιδήματος και του πόνου, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στην πληγή αυξάνοντας τα επίπεδα του διαλυτού οξυγόνου και των θρεπτικών στοιχείων με αποτέλεσμα την επιτάχυνση της δημιουργίας ελεύθερων ριζών της δραστηριότητας των ινοβλαστών, κυττάρων που παράγουν τον συνδετικό ιστό (Molan, 2001).Πιο συγκεκριμένα η θεραπευτική δράση του μελιού μπορεί να αποδοθεί στις παρακάτω κύριες δράσεις του: Βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος : Δραστηριοποιεί την παραγωγή και κινητοποίηση των πολυμορφικών λευκοκυττάρων, των πρώτων «στρατιωτών» που στέλνονται από τον οργανισμό στο σημείο που έχει «χτυπηθεί» (Abuharfeil et al., 1999) Επίσης επιταχύνεται ηπαραγωγή κυτοκινών (TNFα- IL-6 IL-1), των «αγγελιοφόρων» που κινητοποιούν την αντίδραση του οργανισμού σε οποιαδήποτε προσβολή (Jones et al., 2000).Το μέλι προμηθεύει τα μακροφάγα κύτταρα με γλυκόζη, απαραίτητη για την παραγωγή υπεροξειδίου του υδρογόνου (H2O2), απαραίτητου για την καταστροφή των βακτηρίων (Ryan and Majno, 1977). Ταυτόχρονα προσφέρει το υπόστρωμα για την γλυκόλυση, την κύρια πηγή ενέργειας στη διαδικασία τη φαγοκύτωσης και επιπλέον το όξινο περιβάλλον (το μέλι έχει όξινο pH) στα κενοτόπια του πρωτοπλάσματος των φαγοκυττάρων, που διευκολύνει το θάνατο των βακτηρίων
που έχουν εγκιβωτιστεί από αυτά (Ryan and Majno, 1977).

Αντιφλεγμονώδης δράση


Η φλεγμονή που δημιουργείται σε κάθε είδους πληγή, αποτελεί φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού.

Παρόλα αυτά εάν είναι εκτεταμένη ή παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να προκαλέσει ανάσχεση της διαδικασίας ίασης της πληγής αλλά και επιπλοκές. Ως ιδιαίτερα σοβαρή επιπλοκή μπορούμε να αναφέρουμε την παραγωγή ελεύθερων ριζών στους ιστούς (Flohe et al., 1985). Οι ελεύθερες ρίζες μπορούν να διασπάσουν λιπίδια , πρωτεΐνες και νουκλεϊνικά οξέα , βασικά συστατικά των κυττάρων, διαδικασία η οποία μπορεί να οδηγήσεισε διάβρωση του περιβάλλοντος την πληγή δερματικού ιστού (Cochrane, 1991). Γι αυτό τον λόγο απαιτείται η χρήση αντιφλεγμονωδών και την αντιμετώπιση πληγών. Όμως τα αντιφλεγμονώδη που χρησιμοποιεί η κλασσική ιατρική παρουσιάζουν σοβαρές αντενδείξεις. Έτσι τα κορτικοστεροειδή καταστέλλουν
την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς αλλά και τηναναγέννηση του επιθηλιακού ιστού (Bucknall, 1984), ενώ τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη δημιουργούν προβλήματα κυρίως στομαχικά (Brooks, 1985).
Αντίθετα για το μέλι δεν έχουν αναφερθεί αντεδείξεις. Η αντιφλεγμονώδης δράση του μελιού έχει επισημανθεί με βιοχημικές αναλύσεις, δοκιμές σε πειραματόζωα και κλινικές έρευνες. Μετά την επάλειψη των πληγών με μέλι παρατηρείται υποχώρηση της φλεγμονής (Burlando,1978), εξίδρωση (Hejase et al., 1996) όπως και υποχώρηση του οιδήματος γύρω από την πληγή (Efem, 1988). Επίσης η εφαρμογή μελιού καταπραΰνει τον πόνο (Subrahmanyam, 1993). Αυτές οι παρατηρήσεις δεικνύουν την άμεση αντιφλεγμονώδη δράση του μελιού, πέραν της έμμεσης η οποία απορρέει από την αντιβακτηριακή δράση του. Άλλωστε ανάλογα στοιχεία έχουν δώσει και ιστολογικές μελέτες σε πληγές ζώων, οι οποίες δεν είχαν προσβληθεί από βακτήρια ή άλλους παθογόνους οργανισμούς (Postmes et al., 1997).

Αντιβακτηριακή δράση

Μεγάλος όγκος βιβλιογραφικών πηγών αναφέρεται στην αντιβακτηριακή δράση του μελιού εναντίον πολλών βακτηρίων, τα οποία συνήθως απομονώνονται σε οποιασδήποτε αιτιολογίας πληγή. Μέσα όμως από τις ίδιες βιβλιογραφικές αναφορές αναδεικνύεται και το «μειονέκτημα» που παρουσιάζει το μέλι ως θεραπευτικό σκεύασμα στην ιατρική πρακτική. Το μέλι δεν είναι βιομηχανικό προϊόν, διαφοροποιείται ανάλογα με την πηγή του νέκταρος ή του μελιτώματος που συλλέγουν οι μέλισσες, επηρεάζεται από τις συνθήκες συλλογής του, από την φυσιολογική κατάσταση του μελισσιού, από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Έτσι όχι μόνο το μέλι ελάτης διαφέρει από το μέλι ακακίας, αλλά και το μέλι ελάτης της μιας χρονιάς διαφοροποιείται από το ίδιο μέλι της επόμενης χρονιάς.

Μπορεί λοιπόν εύκολα να αναρωτηθεί κάποιος,'έχουν όλα τα μέλια την ίδια αντιβακτηριακή δράση;’. Είναι προφανές πως η απάντηση είναι ‘όχι’.

Το γεγονός αυτό, γνωστό στους εμπειρικούς θεραπευτές των αρχαίων χρόνων (Διοσκουρίδης, 50 μ.Χ., Αριστοτέλης, 350 π.Χ.)μόνο τα τελευταία χρόνια έγινε αντικείμενο συστηματικής μελέτης, συνδυαζόμενο με την ‘πηγή’ της αντιβακτηριακής δράσης του κάθε είδους μελιού ξεχωριστά. Έτσι πρόσφατες μελέτες στην Σαρδηνία προσπαθούν να αξιολογήσουν τις θεραπευτικές ιδιότητες συγκεκριμένα του μελιού της κουμαριάς – Arbutus unedo ( Floris and Prota, 1989), ενώ καταξιωμένη πλέον είναι η αντιβακτηριακή δράση του μελιού Manuka, το οποίο παράγεται από το νέκταρ αυτοφυούς θάμνου της Ν. Ζηλανδίας (Leptospermum scoparium ,Myrtaceae). Εν κατακλείδι αν και υπάρχουν πολλές μελέτες που αποδεικνύουν την ικανότητα του μελιού να αναχαιτίζει την ανάπτυξη, ή και να σκοτώνει όλα τα είδηβακτηρίων, που συνήθως απομονώνονται σε μία πληγή, σε πολύ μικρότερες συγκεντρώσεις από ότι τα ανάλογα αντιβιοτικά ή αντισηπτικά (Dunford et al., 2000, Cooper et al., 1999, Ndayisaba et al., 1993), τα αποτελέσματα αυτά δενμπορούν να είναι συγκρίσιμα γιατί δεν αναφέρουν το είδος του μελιού. Η έρευνα πρέπει να εστιαστεί σε συγκεκριμένα είδη μελιού ή σε μέλια με συγκεκριμένα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά, των οποίων η παραγωγή και η τυποποίηση υπόκειται σε συγκεκριμένους κανόνες.

Το μέλι αυτό θα πληρεί τις προδιαγραφές της συμβατικής ιατρικής και θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θεραπευτικό μέσο.

Η αναγκαιότητα αυτή αναγνωρισμένη από πολλούς φορείς που ασχολούνται με την Apitherapy οδήγησε ήδη από το 1984 μια ομάδα νοσηλευτριών του χειρουργικού τμήματος του νοσοκομείου CHRU στην Limoges της Γαλλίας, υπό την επίβλεψη του Pr. Descottes να στοιχειοθετήσουν ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο χρήσης μελιού και ζάχαρης στην αντιμετώπιση πληγών. Αφορμή γι’ αυτήν την προσπάθεια στάθηκε η κατ’ αρχήν χρήση του μελιού στην αντιμετώπιση ενός εκτεταμένου έλκους στην κοιλιακή χώρα ασθενούς, από την αφαίρεση αποστήματος. Η πληγή έκλεισε σε 8 μόνο ημέρες, και έκτοτε οι νοσηλεύτριες συστηματοποιώντας τη χρήση του μελιού σε διαφορετικής φύσης και έκτασης πληγές, δοκιμάζοντας διάφορες μεθόδους εφαρμογής και καταγράφοντας τα στάδια ίασης, κατέληξαν στο συγκεκριμένο πρωτόκολλο το οποίο και κοινοποιήθηκε (326). Κατά τη διάρκεια των επόμενων 10 ετών η εφαρμογή του συγκεκριμένου πρωτοκόλλου έγινε σε 500 ασθενείς με έλκη διάφορης αιτιολογίας, έλκη κατάκλισης, πυώδεις πληγές, κιρσώδη έλκη, έλκη από ατυχήματα. Η αποτελεσματικότητα έφτασε στο 90%, η επούλωση των πληγών ήταν σαφώς πιο γρήγορη, συγκρινόμενη με τα συμβατικά χρησιμοποιούμενα
αντισηπτικά όπως τα Biogaze, Debrisan (0,78 sqcm/ημέρα, 0,4 sqcm/ημέρα αντίστοιχα), η παραμονή των ασθενών στο νοσοκομείο πιο σύντομη και η θεραπεία πιο φτηνή (3 €/ημέρα έναντι των 75 €/ημέρα).

Συμμετέχοντας σ’ αυτή την προσπάθεια η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Apitherapy εξέδωσε φυλλάδιο με τους «Κανόνες ορθής πρακτικής» παραγωγής μελιού για ιατρική χρήση.

Το φυλλάδιο αυτό λειτουργεί και ως Συμβόλαιο, που υπογράφεται από τους μελισσοκόμους, οι οποίοι ενδιαφέρονται να προμηθεύσουν με μέλι συγκεκριμένα νοσοκομεία. Την εποπτεία της σχέσης αυτή έχει η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Apitherapy .Προς την ίδια κατεύθυνση το 1998 ξεκίνησε πρόγραμμα χρήσης του μελιού στη θεραπεία εγκαυμάτων. Στο πρόγραμμα αυτό συνεργάσθηκαν η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Apitherapy , οι υγειονομικές αρχές της χώρας , το ινστιτούτο Estasion Experimental Apicola of Havana και το νοσοκομείο Calixto Garcia Hospital of τον οργανισμό, η περίοδος θεραπείας πιο σύντομη, βακτηριολογικές προσβολές δεν παρατηρήθηκαν και τέλος η θεραπεία ήταν πολύ πιο οικονομική, συγκρινόμενη με την κλασσική. Ύστερα από αυτά τα αποτελέσματα το πρόγραμμα επεκτάθηκε σε 16 περιφέρειες της χώρας. Ανάλογες έρευνες για την αποτελεσματικότητα του μελιού στην θεραπεία των εγκαυμάτων έγιναν κατά τη δεκαετία του 2000 και σε άλλες χώρες όπως Αγγλία, Ολλανδία, Αυστραλία, Ινδία κα (Postmes, 2001), με ανάλογα αποτελέσματα. Ενδεικτικά παραθέτουμε τα αποτελέσματα κλινικής μελέτης που έγινε συνολικά σε 104 ασθενείς με διαφόρου βαθμού εγκαύματα (Subrahmanyam, 1991). Στους μισούς 52 η θεραπεία έγινε με μέλι, ενώ στους άλλους μισούς με τo Flamazine(silver sulfadiazine)
Σκεύασμα
Έκταση
εγκαύματος Θεραπεία
βακτηριολογικών μολύνσεων
Πλήρης ίαση
silver sulfadiazine
(n=52) 5-40% 7 ημέρες
(7%) 15 ημέρες
(10%)
Μέλι
(n=52) 5-40% 7 ημέρες
(91%) 15 ημέρες
(87%)



Τελικά όλες αυτές οι προσπάθειες οδήγησαν το 1999 στην έγκριση, από τονΕθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (TGA) της Αυστραλίας, και κυκλοφορία, του θεραπευτικού σκευάσματος με το εμπορικό όνομα Medihoney, για τη θεραπείατων εγκαυμάτων. Το Medihoney είναι 100% μέλι παραγόμενο βάσει συγκεκριμένων προδιαγραφών. Ακολούθησε η έγκριση άλλων δύο, με βάση τομέλι, σκευασμάτων στην Ολλανδία, το 2001, των HoneySoft ( Mediprof,Moerkapelle; The Netherlands) και Mesitin (Triticum bv, Maastricht; TheNetherlands)

Το μέλι είναι τρόφιμο υψηλής θρεπτικής αξίας για τον άνθρωπο.

Πέρα από αυτόοι θεραπευτικές του δράσεις αξιοποιήθηκαν από τον άνθρωπο από την αυγή τηςιστορίας του. Βρισκόμαστε ποια σε μία περίοδο που οι δράσεις αυτέςαποδεικνύονται και ερευνητικά και το μέλι όπως και τα υπόλοιπα προϊόντα τηςμέλισσας γίνονται αποδεκτά και στην συμβατική ιατρική.Η χρήση των προϊόντων της μέλισσας στην ιατρική – Apitherapy, όπως και ησυνεργιστική δράση αυτών μεταξύ τους αλλά και με άλλα φυσικά προϊόντα -Api-pharmacopeia, ανοίγει το δρόμο για μία «πράσινη» ιατρική. Η «πράσινη»ιατρική στοχεύει κατ’αρχήν στον άνθρωπο και μετά στην ασθένεια. Ενισχύονταςτον οργανισμό του δίνει τη δυνατότητα – τις δυνάμεις, να αντιμετωπίσει τηνασθένεια. Ένα δίκτυο παραγωγής προϊόντων της μέλισσας για χρήση στην αντιμετώπιση των ασθενειών αρχίζει να δημιουργείται. Πρώτος κρίκος, ο μελισσοκόμος, ο οποίος προσαρμόζει την μελισσοκομική του πρακτική στην ανάγκη παραγωγής ποιοτικών και με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προϊόντων. Τα προϊόντα αυτά ελέγχονται για τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά και προωθούνται στις εταιρείες
παραγωγής φαρμάκων και από εκεί στα νοσοκομεία προς χρήση.Οι χώρες που θα προσπαθήσουν να υλοποιήσουν τέτοια προγράμματαπαραγωγής μελισσοκομικών προϊόντων για ιατρική χρήση, αποκτούν ένα βαθμό ανεξαρτησίας από τις πολυεθνικές εταιρείες φαρμάκων, χρησιμοποιούν τοπικές φυσικές πρώτες ύλες, μπορούν να παράγουν φτηνά φάρμακα, δίνοντας δυνατότητα πρόσβασης στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη όλων των ανθρώπων,ανεξαρτήτου οικονομικής δυνατότητας και τελικά προωθούν μία ιατρική, η οποίασέβεται ταυτόχρονα και τον άνθρωπο και η οικολογική ισορροπία του περιβάλλοντος.