Μείωση μισθών… Γιατί;

του Γιάννη Βελίκη

Μόλις η κυβέρνηση ανακοίνωσε την περικοπή του 13ου και 14ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων, της 13ης και 14ης σύνταξης των συνταξιούχων του δημοσίου, καθώς και περαιτέρω μειώσεις των επιδομάτων.
Η δικαιολογία είναι η κακή κατάσταση των οικονομικών και ιδιαίτερα το μεγάλο δημόσιο χρέος, το μεγάλο έλλειμμα και το μεγάλο εξωτερικό χρέος. Σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών κανένα άλλο κράτος δεν έχει ταυτόχρονα αυτά τα τρία χαρακτηριστικά και επομένως οι περικοπές είναι μονόδρομος.
Πολλές οι αντιρρήσεις όπως ότι τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν δεν θα διατεθούν στην αγορά, και επομένως και ο φόρος από τις επιχειρήσεις δε θα εισπραχτεί και η ανεργία θα ανέβει. Όμως η κυβέρνηση επιμένει… Γιατί τώρα; Γιατί τόσο πολύ;
Σε ένα συγκλονιστικό μήνυμα ο Μίκης Θεοδωράκης αποδίδει αυτές τις ενέργειες ως επίθεση κατά του έθνους. Της ιστορίας, της κουλτούρας, της μοναδικότητας μας που μπαίνουμε ως εμπόδιο στα σχέδια των Αμερικάνων. Όμως η αλήθεια είναι ότι τα σχέδια των Αμερικάνων ελάχιστα απειλούνται από τους Έλληνες, που εδώ και δεκαετίες ήταν πάντα τα «καλά παιδιά» και έτσι θα συνεχίσουν να είναι. Αυτό εξασφαλίζεται από την επιλογή των Ελλήνων στην εκλογή πολιτικών που είναι γνωστοί ως φιλικά διακείμενοι στα Αμερικανικά συμφέροντα.
Άλλοι πολίτες μιλούν για τον ύποπτο στόχο της υφαρπαγής του ορυκτού πλούτου της χώρας και την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας.
Όσον αφορά στον υποτιθέμενο ορυκτό πλούτο, πρέπει να επισημάνουμε, ότι αν οι «ξένοι» ήταν σίγουροι για την ύπαρξη αυτού του πλούτου, τότε θα είχαν κάνει τις απαραίτητες ενέργειες και συμφωνίες και ήδη, με τη βία ή μη, θα τον είχαν βρει. Το ίδιο και οι Έλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες. Μάλλον κανένας δεν είναι τόσο σίγουρος ώστε να διακινδυνεύσει την επένδυση των χρημάτων του σε μία αβέβαιη τοποθέτηση.
Η δε εθνική κυριαρχία, με τον πολλαπλασιασμό του πληθυσμού των μουσουλμάνων στη Θράκη, τις παραβιάσεις του FIR Αθηνών, και το αδιέξοδο στο Κυπριακό, ήδη απειλείται, και καμία οικονομική κρίση δεν χρειαζόταν για να επιταχυνθούν οι εξελίξεις. Είναι ένα φρούτο που όταν ωριμάσει θα μας ανακοινωθεί…
Τότε γιατί;
Αν βγούμε για λίγο από τη λογική του έθνους και των «εχθρών» που καραδοκούν, και σκεφτούμε με τη λογική των κοινωνικών τάξεων, θα φτάσουμε σε διαφορετικά συμπεράσματα.
Σε όλον τον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των Η.Π.Α. υπάρχουν πλούσιοι, φτωχοί και «μεσαίοι». Είναι γνωστή η τάση της σύγχρονης οικονομικής ιστορίας όπου η ψαλίδα πλουσίων και φτωχών μεγαλώνει, με τους πλούσιους να γίνονται πλουσιότερους, και τους φτωχούς να γίνονται φτωχότεροι. Από την οικονομική κρίση του 2008 προκύπτει, ότι ήρθε πια ο καιρός που και η «μεσαία τάξη» θα φτωχύνει και θα περάσει ο πλούτος της στην παγκόσμια άρχουσα τάξη (μεγαλομέτοχους πολυεθνικών εταιριών, εμπορικών και πιστωτικών τραπεζών, ανθρώπων της λίστας του Forbes κ.λπ.).
Το γιατί τώρα και γιατί στην Ελλάδα είναι εντελώς τυχαίο. Έτσι και αλλιώς από όπου και να άρχιζαν, θα ερχόταν κάποτε και η ώρα της Ελλάδος. Η καταστροφή της μεσαίας τάξης θα συμβεί σε όλον τον πλανήτη, και στις Η.Π.Α., και γι’ αυτό το θέμα δεν είναι σε καμία περίπτωση εθνικό.
Η περικοπή των μισθών λοιπόν γίνεται για δύο απλούς λόγους:
Α) Υποβάθμιση των υπηρεσιών του Δημοσίου: οι κακοπληρωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι θα παρέχουν γενικά κακές υπηρεσίες και θα είναι επιρρεπείς στο «λάδωμα», με άμεση συνέπεια την αύξηση των πελατών και των κερδών των ιδιωτικών ομίλων εκπαίδευσης, νοσηλείας, συνταξιοδότησης κ.λπ.
Β) Η καταστροφή της τάξης των ελεύθερων επαγγελματιών: η μείωση μισθών και συντάξεων θα «στραγγαλίσει» την αγορά και θα μετατρέψει τους ελεύθερους επαγγελματίες σε άνεργους που αναζητούν υπαλληλική σχέση εργασίας, το πιθανότερο σε μία πολυεθνική αλυσίδα. Το αποτέλεσμα θα φτάσει να είναι το όνειρο των απανταχού αρχόντων της γης: όλοι θα είναι υπάλληλοι των εταιριών τους και με τα χρήματα που θα κερδίζουν θα είναι και οι καταναλωτές των προϊόντων αυτών των εταιριών.

Συνεπώς, το θέμα δεν είναι εθνικό. Είναι παγκόσμιο. Πρόκειται για μία νέα μορφή σκλαβιάς, όπου οι σκλάβοι θα φορούν υπέροχες εταιρικές στολές στη δουλειά τους το πρωί και θα απολαμβάνουν τα επιτεύγματα της τεχνολογίας που οι ίδιοι παράγουν το βράδυ.