Χιροσίμα και … αγρυπνείτε!

Στους γονείς μου, Ηρακλή και Σωτηρία

Του Γ. Η. Ορφανού




Πηγή: patris.gr

Έφτασε και φέτος η επέτειος της ρίψης της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, 06 και 09 Αυγούστου. Από το καλοκαίρι του 1945, έχουν περάσει 67 χρόνια και έχει αλλάξει πολυποίκιλα η ζωή μας, εντούτοις οι μέρες εκείνες έχουν σημαδέψει όχι μόνο την Ιαπωνία, αλλά και ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Ο πυρηνικός όλεθρος αποτελεί τον πιο μαύρο από τους εφιάλτες της ανθρώπινης ζωής. Η ρίψη της ατομικής βόμβας στην Ιαπωνία από τους Αμερικανούς είχε ως σκοπό την άσκηση πίεσης για τερματισμό του 2ου παγκοσμίου πολέμου. Δυστυχώς, όμως, άνοιξε άλλα χειρότερα μέτωπα. Όχι μόνο κατέστρεψε τις γιαπωνέζικες πόλεις που είχαν επιλεγεί ως στόχοι και σκόρπισε απλόχερα το θάνατο σε χιλιάδες αμάχους κατοίκους των δύο περιοχών, αλλά με δυσίατες ή ανίατες, ψυχικές και σωματικές, αρρώστιες στους επιζώντες και στους απογόνους τους προξένησε, άμεσα και μακροπρόθεσμα, μεγάλο κακό στον Ιαπωνικό λαό, που ειλικρινά δεν ξέρω εάν το έχει ξεπεράσει ακόμα.

Η ζωή δεν σταματά καθόλου να μας προσφέρει «λυδίας λίθους», από τις οποίες δοκιμάζονται οι ψυχικές μας δυνάμεις και αντοχές σε όσα γίνονται στη δημόσια και στην ιδιωτική μας ζωή με ή παρά τη θέλησή μας. Οι δοκιμασίες αυτές πάντα έχουν κάτι να μας διδάξουν, πώς να γινόμαστε κάθε στιγμή καλύτεροι από την προηγούμενη επ' ωφελεία όχι μόνο της δικής μας ψυχής, αλλά και ως συμμέτοχοι σε μια στενή διαπροσωπική σχέση και ως μέλη μιας οργανωμένης κοινωνίας συνανθρώπων...

Μολαταύτα, με μεγάλη μου λύπη, διαβάζοντας τα διεθνή ειδησεογραφικά δελτία, διαπιστώνω ότι ό,τι έγινε στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι δεν έχει γίνει μάθημα σε κανέναν, ιδίως από τους αυτοαποκαλούμενους μεγάλους και ρυθμιστές της ανθρώπινης καθημερινότητας σε όλους τους τομείς της, υλικό, επιστημονικό, οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό. Δυστυχώς!

Και οι αιματηροί πόλεμοι συνεχίζονται επί της γης. Και οι άνθρωποι, κυριευμένοι από στείρο φανατισμό, από αχαλίνωτη αρχομανία και από ακόρεστη κενοδοξία και ασυγκράτητη κερδομανία, θέλουν να επιβληθούν, με το δίκαιο της γροθιάς, ο ισχυρότερος στον πιο αδύνατο. Ορέγονται να εξουσιάζει ο ένας τους άλλους οικονομικά και πολιτικά και να τους μετατρέψει σε υποχείρια και υποπόδια, να τους υποτάσσει στη βούλησή του και να καθορίζει τις ζωές τους.

Υποτίθεται ότι η φετινή χρονιά είναι έτος διεξαγωγής Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτό θα σήμαινε υπό άλλες συνθήκες ότι θα έπρεπε να πάψουν οι ανά τη γη πολεμικές συρράξεις που αιματοκυλίζουν την ανθρωπότητα. Και τα αιματοκυλίσματα είναι ασταμάτητα ξέχειλα ποτάμια, εάν αναλογιστούμε ότι ζούμε σε μιαν εποχή που οι έμποροι του θανάτου θέλουν να μοσκοπουλήσουν τα οπλικά συστήματα των κρατών που εξελίσσονται διαρκώς, προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους, το να πάρουν τη ζωή και τα εδάφη των εξωτερικών εχθρών ή των όμαιμων αδελφών σε περίπτωση εμφυλίου πολέμου που διεκδικούν μερίδιο στην εξουσία ή περισσότερα δικαιώματα.

Την ίδια στιγμή, δεν λείπουν και οι ανταγωνισμοί των χωρών που θέλουν να παίζουν σημαντικό ρόλο στον παγκόσμιο χάρτη. Ανταγωνισμοί σε ό,τι σχετίζεται και, κυρίως, με τα πυρηνικά οπλοστάσια. Το ακούμε και το βλέπουμε καθημερινά πώς διαμορφώνονται οι ευκαιριακές συμμαχίες και οι άσπονδες λυκοφιλίες την ίδια στιγμή που κάτω από τη μύτη των άλλων ο καθένας από αυτά τα κράτη εξοπλίζεται και ετοιμάζεται, για να μην τον πιάσουν οι «εντιμότατοι φίλοι» του στον ύπνο και να μην υστερήσει έναντι αυτών στον πυρηνικό εξοπλισμό. Ενδιαφέρονται άπληστα οι ισχυροί για την εξασφαλισμένη με τα πυρηνικά όπλα πρωτιά και ισχυρή τους θέση και αδιαφορούν αμετανόητοι για όλες τις βλαβερές και πολυώδυνες για τους ανθρώπους συνέπειες ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος. Μολονότι τώρα πια, αρχές 21ου αι., όλοι τις ξέρουμε και τις βιώνουμε καθημερινά στον κοινωνικό μας περίγυρο…

Και για τον επίλογό μου ας διαλέξω τούτα τα λόγια του Ιησού Χριστού και απευθύνομαι σε όλους τους συνανθρώπους μας που, διδαγμένοι από τις πολύμοχθες δοκιμασίες της ζωής, απεχθάνονται τους πολέμους, αγωνιούν καθημερινά για το μέλλον μας και των παιδιών μας και αγωνίζονται νυχθημερόν για να είναι αυτό καλύτερο και πιο ανθρώπινο. Λόγια παρμένα από το Ευαγγέλιο του Μάρκου (κεφάλαιο 13, § 33- 37): «Nα προσέχετε, να αγρυπνάτε και να προσεύχεστε, γιατί δεν ξέρετε πότε είναι ο καιρός αυτός (ενν. της συντέλειας του κόσμου και της Δευτέρας Παρουσίας), όπως, για παράδειγμα, ένας ξενιτεμένος που άφησε το σπίτι του κι ανάθεσε στους δούλους του την εξουσία και στον καθένα το έργο του και στον θυρωρό πρόσταξε να αγρυπνάει. N’ αγρυπνάτε λοιπόν, γιατί δεν ξέρετε πότε έρχεται ο Kύριος του σπιτιού, το βράδυ ή τα μεσάνυχτα ή την ώρα που λαλεί ο πετεινός ή το πρωί. Mήπως, όταν έρθει ξαφνικά, σας βρει να κοιμάστε. Kαι ό,τι λέω σε σας, σε όλους το λέω: Aγρυπνείτε!»