Ρωμιοσύνη η χώρα της υποτέλειας (Περί χρέους ο λόγος)

Αναρτήθηκε από Άθεος

Στην ανάρτηση αυτή, με την ευκαιρία της οικονομικής εξαθλίωσης της χώρας, θα δούμε ευρύτερα το θέμα και διαχρονικά.
Όχι. Αυτή η χώρα δεν έπρεπε να ονομάζεται Ελλάδα. Ήμουν κι εγώ από εκείνους που αντιδρούσαν σφοδρά στην λογική του Φαλμεραγιερισμού που έλεγε ότι στη χώρα αυτή δεν κατοικούν πια Έλληνες, αφού ο πληθυσμός της αλλοιώθηκε με το χρόνο και τους πολυάριθμους πολέμους της. Όχι πως τώρα πιστεύω ότι οι σημερινοί έλληνες είναι απόγονοι των Σλάβων και των Αλβανών, αλλά ότι σίγουρα αλλοιώθηκε η ιστορία τους ή να το πω διαφορετικά, αλλοιώθηκε το ελληνικό στοιχείο, τα ήθη και έθιμα, οι παραδόσεις μας και οι πανάρχαιες αξίες του ελληνισμού. Υπεύθυνη γι αυτήν την κατάσταση είναι ο ασπασμός της νέας θρησκείας που έσπασε αρχικά τους συνεκτικούς δεσμούς που μας έδεναν σαν χώρα από την αρχαιότητα και στη συνέχεια η μείξη με βάρβαρους ομόθρησκους πληθυσμούς, απ’ το χριστιανικό Βυζάντιο και εντεύθεν. Όμως και ο αποκαλυπτικός χαρακτήρας της θρησκείας αυτής γρήγορα αλλοτρίωσε τον πιστό υποδουλώνοντας και εξαπατώντας τον. Ένας κόσμος, στον οποίο δεν συμμετέχει ο λαός και ο πολίτης δεν δραστηριοποιείται ενεργά, γρήγορα θα υποταχτεί στο σύστημα.

Όχι, δεν θα μιλήσουμε στην ανάρτηση αυτή για θρησκεία. Κάνοντας όμως έναν πρόλογο προκειμένου να αιτιολογήσω γιατί αντί της λέξης Ελλάδα χρησιμοποίησα την ρωμιοσύνη έπρεπε να αναφέρω κι αυτά, γιατί ποτέ ένας Έλληνας, όπως τον ξέρουμε από την αρχαιότητα, δεν θα έφτανε σε αυτή τη χαμέρπεια, να βουλιάζει οικονομικά, να γίνεται ρεζίλι διεθνώς και μέσω σκανδάλων, πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών, να καλείται να περικόπτει απ’ το υστέρημά του για να καλύψει τα νέα τοκογλυφικά δάνεια προκειμένου να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτά που δημιούργησε όταν οι εξουσιαστές του εθνικού πλούτου που ο ίδιος ψήφισε, με κομπίνες και υπεξαιρέσεις τάιζαν το κεφάλαιο και τους ίδιους. Και την ώρα που πλήττεται οικονομικά και παράλληλα άδικα υπερφορολογείται, η κυβέρνηση, προσπαθώντας να αφήσει το Μεγάλο Κεφάλαιο αμέτοχο, αποφασίζει να εφαρμόσει ένα ήπιο φορολογικό μέτρο στην Εκκλησία, αφού ένας παρόμοιος νόμος εκκρεμεί εδώ και πολλές δεκαετίες χωρίς να εφαρμόζεται από καμιά κυβέρνηση, μήπως και απαλύνει τον πόνο των φτωχών, ρίχνοντας εμφανώς στάχτη στα μάτια όλων, ότι όλοι συμμετέχουμε στις δύσκολες στιγμές. Ακριβώς εκεί ο ρωμιός, σαν βλάκας με περικεφαλαία, κάνει αντίσταση. Όχι στην φορολόγηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας! Όπως τότε με το ρεγιαλίκιο επί τουρκοκρατίας, συμπαραστεκούμενος στην απόφαση της εκκλησιαστικής διοίκησης να μην πληρώσει λεπτό και να οδηγήσει την χώρα μας στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο κάνοντάς μας ρεζίλι ακόμα μια φορά

Προτιμά με λίγα λόγια σερνάμενος από φτώχεια ο πιστός να εκδηλώνει συμπαράσταση στον πλούτο της Εκκλησίας, παρά να απαιτεί από το κράτος να της επιβληθεί δίκαιος φόρος, απαλύνοντας τον ίδιο. Η συμπεριφορά αυτή σας φαίνεται φυσιολογική;
Εδώ ο μαζοχισμός γίνεται όργανο της ταξικής κυριαρχίας και δε φαίνεται να το αντιλαμβάνεται κανείς.
Ορίστε! Προσπάθησα να μπω στο οικονομικό θέμα, που ταλανίζει τη χώρα μας τελευταία, και πάλι βρέθηκα εγκλωβισμένος στα εκκλησιαστικά οικονομικά γρανάζια. Δεν φταίω εγώ γι αυτό, αλλά αυτή, που με πρόσχημα το… κοινωνικό της έργο, βρίσκεται μόνιμα χωμένη μέχρι τα αυτιά στη βρώμα του οικονομικού συστήματος. Ας αφήσουμε όμως τα βαθύτερα αίτια της υποτέλειας για να επικεντρωθούμε περισσότερο στο οικονομικό ζήτημα των ημερών παρακολουθώντας ένα video που με απλό τρόπο εστιάζεται στο πρόβλημα αυτό από τις πρώτες ημέρες που το ρωμαίικο προσπαθεί να δημιουργήσει κράτος με δάνεια, σύμφωνα, πρωτόκολλα και συμβάσεις, που θα καθορίσουν και τη μελλοντική πορεία της χώρας.

Να πώς ξεπουλήσαμε τον δημόσιο πλούτο μας.
Η Ελλάδα, χώρα κυρίως αγροτική, κατάφερε τον πλεονασματικό ισοζύγιο των γεωργικών της προϊόντων να τον κάνει ελλειμματικό, εισάγοντας ακόμα και κρεμμύδια από την Αίγυπτο, λάδι από την Ισπανία και ντομάτες από την «φιλική» Τουρκία.
Στη συνέχεια οι επιχορηγήσεις αναλώθηκαν σε σκάνδαλα. Οι δημόσιες επιχειρήσεις πουλήθηκαν (ΟΤΕ, αεροδρόμια, λιμάνια) και μετά μας ξεμπρόστιασαν ότι δεν έχουμε πιστοληπτική ικανότητα, αφού πρώτα ξαναδανείστηκαν για να διοργανώσουμε την Ολυμπιακή φιέστα του 2004. Και αντί να μείνει κάτι στο λαό ξεπουλήθηκαν έργα και επιχορηγήσεις ξανά στο κεφάλαιο, φουσκώνοντας παράλληλα και τις δικές τους τσέπες. Ξεπουληθήκαμε στους εξουσιαστές που εκλέξαμε να μας κυβερνήσουν. Δεν ψηφίσαμε διαχειριστές της εθνικής μας περιουσίας, αλλά αυτούς που θα μας έστυβαν οικονομικά.

Οι «Νεοδημοκράτες» ήρθαν φορτσάτοι να πλουτίσουν στα γρήγορα. Ήξεραν ότι γρήγορα θα έφευγαν και γι αυτό ό,τι έκαναν το έκαναν γρήγορα στο άρπα κόλλα!
Ζήλεψαν τους προκατόχους.
Αφού παρέγραψαν τα σκάνδαλα και τα αδικήματά τους, έφυγαν νύχτα, αφού τάισαν καλά, εν μέσω οικονομικής κρίσης, τους τραπεζίτες και φυσικά την Εκκλησία, τον έτερο συμμέτοχο του μακροχρόνιου πλιάτσικου.
Τι άφησαν;
Μαύρο σκοτάδι! Ένα τεράστιο χρέος, ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση.
Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αντί να βάλει να πληρώσουν αυτοί που τόσο καιρό πλούτιζαν από τον ιδρώτα του λαού, έβαλε χέρι στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές των κατώτερων οικονομικών στρωμάτων διογκώνοντας τη φτώχεια ακόμα πιο πολύ, εξευτελίζοντας την αξιοπρέπεια των εργαζομένων και αφήνοντας το κεφάλαιο να συνεχίζει το ληστρικό του έργο.
Δεν χωρά αμφιβολία ότι η Goldman Sachs και η Wall Street έπαιξαν ένα βρώμικο παιχνίδι στη χώρα μας, μαζί με την κυβέρνηση και το ντόπιο κεφάλαιο, βάζοντας στόχο να ρουφήξουν και το τελευταίο ευρώ από τη τσέπη των εργαζομένων. Ας δούμε ένα video ακόμα όπου ο οικονομικός αναλυτής Max Keiser περιγράφει με γλαφυρότητα την κρίση και τα άδικα οικονομικά μέτρα που πήρε η κυβέρνηση ενάντια στο λαό που την ψήφισε και πώς «οι δικοί μας» καρχαρίες δικαιολογούν το ληστρικό τους έργο χαλκεύοντας τα δεδομένα και δημιουργώντας την «κρίση».
"Χρέος" για μας σημαίνει "πλούτος" γι αυτούς!
Ή όπως έλεγε ο Μαρξ εδώ και ενάμιση αιώνα "το χρέος σας είναι ο πλούτος ο δικός μας".

«Γιατί ΞΕΠΟΥΛΑΤΕ τους συμπατριώτες σας;» φωνάζει ο Max Keiser ενώ οι δικοί μας οδύρονται να μας πείσουν ότι η κρίση δημιουργήθηκε επειδή οι μικροί φοροδιαφεύγανε!
Τι λογική! … γι’ αυτό το μάρμαρο έπρεπε να πληρωθεί από τους δημόσιους υπάλληλους που ποτέ δεν φοροδιαφύγανε;
Όμως όλοι ξέρουν ότι οι μεγάλοι μόνο είχαν αυτή τη δυνατότητα και το στοίχημα στην παρούσα «κρίση» ήταν η πτώση του Ευρώ. Γι αυτό μπροστά μας πάντα έχουμε την κ. Μέρκελ, αφού κυρίως η Γερμανία ωφελείται από μια αντίστοιχη πτώση του ευρωπαϊκού νομίσματος.
Εξιλαστήριο θύμα σ’ αυτό το οικονομικό παιχνίδι ήταν η Ελλάδα και τα χαμηλά εισοδήματα, ώστε ο φτωχός να γίνει φτωχότερος και ο πλούσιος πλουσιότερος, κάνοντας το τραπεζικό και κεφαλαιοκρατικό σύστημα ακόμα ισχυρότερο.
Τόνωση του συστήματος θα έπρεπε να το πούμε καλύτερα. Όσο για το δημόσιο χρέος και την κρίση πρέπει να ξέρουμε ότι είναι σύμφυτα του συστήματός μας ενώ η αλλοτρίωση και ο μαζοχισμός όργανο της ταξικής εκμετάλλευσης. Ο Ρωμιός πολύ δύσκολα θα αντιληφθεί ότι δεν συμμετέχει στα κοινά αφού σαν μαριονέτα, χωρίς ταξική συνείδηση και λογική, ψηφίζει αυτόν που θα τον εξουσιάζει οικονομικά και μακροχρόνια θα τον καταδυναστεύει.

Φωτοτυπία του επίσημου απόρρητου εγγράφου - ντοκουμέντου του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας προς το Γενικό Προξενείο της Κωνσταντινούπολης, από το οποίο φαίνεται, ότι αποστέλλονται -όχι με επιταγές, αλλά- με ζωντανό χρήμα "έξη σφραγισμένες και καταμετρημένες από την Τράπεζα της Ελλάδος δεσμίδες των 500.000 ευρώ" ως 2η δόση της οικονομικής ενίσχυσης του έτους προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Αλήθεια, πόσες δόσεις αποστέλλονται το χρόνο και πόσο είναι για τον Έλληνα φορολογούμενο το ετήσιο κόστος που πληρώνει για τη συντήρηση της πνευματικής και ιδεολογικής σκλαβιάς του; Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΡΕΥΝΑ

«Αν δεν απαλλαγείτε απ’ τους οικονομικούς ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ στη χώρα σας, θα χάνετε δουλειές, η ανεργία θα ανεβαίνει και το βιοτικό σας επίπεδο συνεχώς θα πέφτει!» λέει ο Max Keiser «Γίνατε ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝ. Δεν το έχετε καταλάβει; Διώξτε τους! Εκτός αν… σας αρέσει κιόλας! Μπορεί να… γουστάρετε να σας ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ τρομοκράτες! Μπορεί να είναι το… βίτσιο σας! (Μερικοί άνθρωποι είναι μαζοχιστές)»!
Η τελευταία φράση του Keiser δένει ψηφοφόρους και πιστούς, αφού η θρησκεία στέκεται σαν άγρυπνος φρουρός στην υπνωτισμένη του συνείδηση.


Ο αφαιρετικός νους του ανθρώπου αδρανοποιείται. Αδυνατεί να ξεχωρίσει το λογικό από το παράλογο, το είναι από την πλάνη. Κινείται σαν μαριονέτα ακόμα κι εκεί που νομίζει ότι φέρεται σαν αντιεξουσιαστικός. Ακόμα και τότε, εξυπηρετεί το ίδιο σενάριο των εξουσιαστών, ακολουθώντας πιστά τους κανόνες που του θέτει το σύστημα!