του Γιάννη Βελίκη
Η επικοινωνία εκτός των άλλων έχει ένα «μυστικό». Δεν απευθύνεται πάντα στον ίδιο στόχο. Η αποκρυπτογράφηση του που κάθε φορά στοχεύει μπορεί να βελτιώσει την αλληλεπίδραση (συναισθηματική και γνωστική) που μπορεί να έχουν δύο ή περισσότερα πρόσωπα.
Οι στόχοι της επικοινωνίας μπορεί να είναι τριών ειδών:
Α) Το πρόσωπο που μιλάει, ή κάνει νοήματα, θέλει να πει κάτι για τον ίδιο (π.χ. να κουνάει τα χέρια στη θάλασσα που σημαίνει ότι πνίγεται, να σφίγγει τη γραβάτα για να γίνει πιο επίσημος, να μιλήσει για τις απόψεις ή τα συναισθήματα του κ.α.).
Β) Το πρόσωπο που μιλάει, ή κάνει νοήματα, θέλει να πει κάτι σε ένα άλλο πρόσωπο (π.χ. ότι πλησιάζει τον άλλο ένα φίδι, ότι κατανόησε τις σκέψεις και τα συναισθήματα του, ότι τον συμπονά κ.α.).
Γ) το πρόσωπο που μιλάει, ή κάνει νοήματα, θέλει απλά να ζήσει μία κοινή εμπειρία, να μοιραστεί στιγμές με τον άλλο ή τους άλλους (π.χ. τους παροτρύνει να πάνε εκδρομή, να διοργανώσουν πάρτι, να προσέξουν το μουσικό κομμάτι που ακούγεται, να παρακολουθήσουν επιτέλους αυτόν τον αγώνα ποδοσφαίρου).
Είναι ευνόητο ότι για να υπάρξει μία καλή επικοινωνία μεταξύ δύο ή περισσότερων ατόμων θα χρειαστεί ένας κατάλληλος συνδυασμός και από τα τρία είδη στόχων που αυτή πρέπει να έχει. Ένα άτομο που μιλάει μόνο για τον εαυτό του και τις ανάγκες του γίνεται γρήγορα αντιπαθητικό. Επίσης κάποιος που μιλάει συνέχεια σε κάποιον χωρίς να εκθέτει τις δικές του απόψεις, δείχνει ότι κάνει το «δάσκαλο» ή κάτι κρύβει. Αντίστοιχα κάποιος που συνέχεια στρέφει τη συζήτηση σε μία κοινή εμπειρία, δείχνει να μη θέλει να μάθει για τα προσωπικά συναισθήματα και σκέψεις των μελών της ομάδας. Ο συνδυασμός των τριών στόχων, αναλόγως της περίστασης, είναι σε κάθε περίπτωση ο μεγάλος νικητής στην επίτευξη της καλής επικοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου