Ο δεκάλογος των απολυταρχικών αιρέσεων

Κείμενο – Έρευνα: Μορφέας

Σε αυτή την έρευνα μας, θα σκιαγραφήσουμε τα 10 βασικά χαρακτηριστικά που έχουν οι ολοκληρωτικές αιρέσεις. Η έρευνα αυτή έχει σκοπό να βοηθήσει ανθρώπους που σκέφτονται να ενταχθούν σε κάποια θρησκεία, να δούνε ότι μπορεί να πέσουν στην παγίδα κάποιας ολοκληρωτικής αίρεσης, και να κατατοπίσει και εκείνους που έχουν φίλους, συγγενείς ή γνωστούς σε κάποιες ολοκληρωτικές ομάδες, ώστε να μπορέσουν να τους βοηθήσουν να βγουν από τέτοιες ομάδες.
Ολόκληρη η έρευνα αυτή, είναι βασισμένη σε εμπειρίες ανθρώπων που ανήκαν σε τέτοιες ομάδες και είναι καταγραμμένες οι τραυματικές τους εμπειρίες. Μάλιστα έχουν γίνει ειδικοί σύμβουλοι σε θέματα εξόδου και αποπρογραμματισμού ατόμων που βγήκαν από ολοκληρωτικές ομάδες. Ο πιο διάσημος από αυτούς ο Στηβ Χάσαν πρώην μέλος της Ενωτικής Εκκλησίας έγραψε το βιβλίο «Παλεύοντας Τον Έλεγχο Μυαλού» (Combating Mind Control) και το βιβλίο αυτό θεωρείται η «βίβλος» που βοηθά να βγει κάποιος από τέτοιες ομάδες. Ακόμα ένα βιβλίο το οποίο χρησιμοποιείται είναι το: «Η ύπουλη δύναμη της πνευματικής κακοποίησης» (The subtle power of spiritual abuse) του Βαν Βόντερεν. Είναι βιβλία τα οποία έχουμε στόχο να μεταφράσουμε στα Ελληνικά και τα οποία περιγράφουν της τεχνικές που χρησιμοποιούν πάνω στα μέλη τους για να τα ελέγχουν οι ηγέτες αυτών των ομάδων.
Έτσι για αρχή ας απαριθμήσουμε τα 10 αυτά σημεία:

Η δομή της ομάδας είναι πυραμιδογενής. Υπάρχει κάποιος ηγέτης ή ομάδα ηγετών που κυβερνούν την ομάδα.
Ο ηγέτης / ηγεσία ισχυρίζονται ότι είναι εμπνευσμένοι / φωτισμένοι από τον Θεό, και ότι ο Θεός διάλεξε αυτούς για να επιτελούν το θέλημα του στη γη. Η παρακοή στην ηγεσία αυτή, ισοδυναμεί με παρακοή στον Θεό, και τιμωρείται με αφανισμό από το Θεό μέσω κάποιας κρίσης που θα φέρει.
Οι αποφάσεις, είτε δογματικές είναι είτε οποιασδήποτε άλλης φύσεως, λαμβάνονται μόνο από την ηγεσία / ηγέτη και οι αποφάσεις αυτές, περνούν σε εκτελεστικούς λειτουργούς της Εκκλησίας, οι οποίοι έχουν ευθύνη να τις περάσουν στους πιστούς. Τα μέλη δεν έχουν καμιά συμμετοχή στις αποφάσεις αυτές, και ακόμα και στην εκλογή των θρησκευτικών τους Ηγετών δεν δικαιούνται να λάβουν μέρος. Απαιτείται από αυτούς ολοκληρωτική υποταγή στην ηγεσία τους.
Ο ηγέτης / ηγεσία ισχυρίζονται ότι μόνο αυτοί είναι οι σωστοί και είναι οι συνεχιστές των Αποστόλων του Ιησού, και ότι όλοι οι άλλοι είναι αποστάτες και κατά συνέπειαν όργανα του διαβόλου. Γι’ αυτό τον λόγο επειδή μόνο αυτοί είναι αληθινοί ο κόσμος τους καταδιώκει. Με λίγα λόγια χρησιμοποιούν τις τεχνικές του άσπρου και του μαύρου, για να πουν ότι ο κόσμος του διαβόλου είναι εναντίον τους (ο κόσμος του διαβόλου εναντίον τών λάτρεων του Θεού), και έτσι και αυτοί βλέπουν τον κόσμο εχθρικά.
Επιτίθενται στις άλλες Χριστιανικές θρησκείες μέσω της μεθόδου του προσηλυτισμού, καθώς και των εντύπων που εκδίδουν.
Απαιτούν αγνότητα από τα μέλη τους, ενώ η ηγεσία είναι διεφθαρμένη και αποκρύπτει δραστηριότητες ή καταστάσεις από τους πιστούς, που έρχονται σε αντίθεση με τα πιστεύω που διδάσκουν. Έχουν άλλη πολιτική για τα μέλη τους και άλλη για έξω.
Όταν κάποιος είναι μέλος τέτοιας ομάδας, χάνεται η ιδιαιτερότητα της προσωπικότητας του, ως ελεύθερου ανθρώπου, καθώς όλα ομαδοποιούνται κάτω από τον μανδύα της ενωμένης θρησκείας. Υπάρχει μια ομαδική συλλογικότητα, δηλαδή όλοι σκέφτονται, μιλούν συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της τεχνικής του έλεγχου του μυαλού ή πλύσης εγκεφάλου. Η ομαδικότητα φαίνεται από τον τρόπο που ντύνονται (κανόνες γραπτούς ή άγραφους πώς να ντύνονται ή να χτενίζονται), καθώς και από την γλωσσική έκφραση. Οι λέξεις αποκτούν άλλη σημασία τώρα, και μόνο αυτοί που είναι μέλη μπορούν να κατανοήσουν λέξεις και έννοιες που χρησιμοποιεί η ομάδα Η πλύση εγκεφάλου επιτυγχάνεται με τη συνεχή επανάληψη τών ιδίων πραγμάτων, με αποτέλεσμα να εμπεδώνουν έννοιες και σημασίες στο μυαλό των οπαδών τους. Γίνεται μέσω ομιλιών, εντύπων και οπτιακουστικών μέσων και μηνυμάτων που φτάνουν στο υποσυνείδητο. Γι’ αυτούς τους λόγους μιλάμε τώρα όχι για ανθρώπινες υπάρξεις, αλλά προγραμματισμένα ρομπότ που τους υποδεικνύουν πώς πρέπει να λειτουργούν. Με αυτά τα δεδομένα η έξοδος από τέτοιες ομάδες είναι τραυματική και ίσως ποτέ να μην ξεπεραστούν αυτές οι εμπειρίες. Πολλοί υποφέρουν από ψυχολογικά προβλήματα, που φτάνουν και στην αυτοκτονία. Γι’ αυτό είναι σημαντικό τέτοια άτομα να συμβουλεύονται ειδικούς στο θέμα τον ολοκληρωτικών ομάδων, που βοηθούν στον αποπρογραμματισμό του μυαλού και στην πιο ομαλή ένταξη στην κοινωνία.
Απαιτείται από τα μέλη να δαπανούν αρκετό χρόνο για της δραστηριότητες της ομάδας, η οποίες περιλαμβάνουν παρακολούθηση συναθροίσεων, χρόνο για προσηλυτισμό και άλλες δραστηριότητες της ομάδας. Ως αποτέλεσμα, δεν έχουν χρόνο για προσωπική ζωή, είναι εξαντλημένοι σωματικά και πνευματικά από το βαρύ πρόγραμμα που έχουν και έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούν να σκεφτούν σωστά. Εύκολα τώρα κατευθύνονται από τους ηγέτες τους, οι οποίοι τους ελέγχουν ακόμα και στο τι να διαβάζουν, βλέπουν, ή ακούουν ή και το πώς πρέπει να σκέφτονται. Η οποιαδήποτε αμφιβολία για την αληθινότητα της θρησκείας, πηγάζει από τον Διάβολο, και με αυτό τον τρόπο δεν μπορούν να διαβάσουν οτιδήποτε αρνητικό για την ηγεσία τους. Επίσης υπάρχει ένα συνεχές φιλτράρισμα πληροφοριών προς τα μέλη τους και ειδικά από πρώην μέλη της ομάδας που απομονώνοται πλήρως από το υπόλοιπο σύνολο για να μην μαθευτεί η αλήθεια.
Χρησιμοποίηση ψυχολογικής πίεσης πάνω στα μέλη από την ηγεσία τους. Κύρια όπλα είναι ο Φόβος και η Ενοχή. Φόβο για πιθανή καταστροφή σε όποιον δεν υπακούει πιστά στον Θεό, (δηλαδή στους ηγέτες της οργάνωσης). Ενοχές γιατί θα μπορούσαν να υπηρετούν περισσότερο τον Θεό (π.χ να δαπανούν αρκετό χρόνο στο να φέρνουν νέα μέλη) και δεν το κάνουν. Ενοχές για κάποια κρυφά αμαρτήματα τα οποία δεν τα φανέρωσαν στην οργάνωση, και το να νιώθουν ανάξιοι, γιατί ό,τι και να κάνουν, πάντα υπάρχουν περισσότερα να γίνουν.
Εξοστρακίζουν όποιον διαφωνήσει με την ηγεσία, ακόμα και σε ασήμαντα ζητήματα. Με το να αρχίσει κάποιος να ρωτά για δογματικά θέματα της ομάδας του, δημιουργείται κλίμα καχυποψίας γι’ αυτόν, και αντί να απαντηθούν οι ερωτήσεις το άτομο αμφισβητείται. Ως αποτέλεσμα, αν συνεχίσει να ρωτά, εκδιώκεται από την ομάδα. Η αποκοπή είναι ένας θάνατος ψυχολογικός. Τα πρώην μέλη δεν τον συναστρέφονται, και είναι σαν νεκρός, σαν να μην υπάρχει γι’ αυτούς. Βλάπτονται ανεπανόρθωτα σχέσεις οικογενειακές και φιλίες που υπήρχαν για χρόνια. Οποιαδήποτε επαφή με τέτοιο άτομο απαγορεύεται και αν κάποιος θελήσει να έχει επαφή μαζί του θα αποκοπή. Έτσι κανείς δεν γνωρίζει τους λόγους αποκοπής του, αφού γίνεται δικαστήριο κεκλεισμένων των θυρών.
Τα χαρακτηριστικά αυτά μπορεί να μην ακολουθούνται όλα πιστά από όλες τις ολοκληρωτικές αιρέσεις, αλλά ως επί το πλείστον εφαρμόζονται από ένα μεγάλο μέρος από αυτές.