Που διαμένει ο θεός;

Ο αμερικανοί νευροφυσιολόγοι Andrew Newberg και Eugen d’ Aquili, ενέχυσαν ένα ραδιενεργό ισότοπο, στα εγκεφαλικά αγγεία Θιβετιανών βουδιστών, την ώρα του διαλογισμού και σε φραγκισκανές μοναχές την ώρα που προσεύχονταν.
Όπλισαν την φωτογραφική μηχανή υψηλής ευκρίνειας, με την ονομασία «Single Photo Emission Computed Tomografy » και κατάφεραν το ασύλληπτο! Διαπίστωσαν ότι, οι φορείς του μυστικιστικού μηνύματος εντοπίζονται στους άνω, πίσω, κάτω και αριστερά βρεγματικούς λοβούς! Το πείραμα εκτελέστηκε με υγιή άτομα, σε φυσιολογικές συνθήκες και το συμπέρασμα το οποίο κατέληξαν είναι ότι, «ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι έτσι φτιαγμένος γενετικά και με τέτοιο τρόπο, ώστε να ενθαρρύνει την θρησκευτική πίστη»!!
Οι παραπάνω επιστήμονες, είναι θεμελιωτές μιας νέας επιστήμης, της νευροθεολογίας και στο βιβλίο τους «Εισαγωγή στην βιολογία της πίστης», μιλούν για «νευρολογία της υπερβατικής εμπειρίας» και μας καθησυχάζουν ότι, ο θεός δεν πρόκειται να εξαφανιστεί!!!
Τελικά ο θεός δεν βρέθηκε στα νεφελώματα, ούτε στους ουρανούς, ούτε στον ανούσιο και απατηλό κόσμο των τέλειων ιδεών του Πλάτωνα, αλλά ένα ηλεκτροχημικό φλάς, τον τοποθετεί στις νευρώσεις των βρεγματικών λοβών.

Τσόμσκι προς Ε.Ε. και τρόικα: «Σταματήστε να καταστρέφετε την Ελλάδα!»

Από newsbomb.gr |

• 
  

Ο κορυφαίος αμερικανός διανοητής Νόαμ Τσόμσκι σε ραδιοφωνική του συνέντευξη μίλησε για την Ελλάδα και καταφέρθηκε κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις τρόικας για τις πρακτικές που ακολουθούν.

«Οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταστρέφουν την Ελλάδα!, ανέφερε ο 83χρονος καθηγητής.
Συμπλήρωσε ωστόσο ότι δεν ενστερνίζεται θεωρίες συνωμοσίας, ούτε πιστεύει ότι η ΕΕ έχει κάποιο σκοτεινό σχέδιο και προσπαθεί επίτηδες να διαλύσει την Ελλάδα και την οικονομία της, αλλά ότι απλώς ακολουθεί λάθος πολιτική με τις χρεωμένες χώρες.
«Τα μέτρα λιτότητας είναι βέβαιο ότι δε μπορούν να αναθερμάνουν μία οικονομία, ούτε να αποπληρώσουν ένα χρέος. Αντίθετα το χρέος φουσκώνει. Και δεν είναι πως αυτές οι πολιτικές δεν δουλεύουν επί του παρόντος και θα αποδώσουν αργότερα. Αυτές οι πολιτικές δεν θα αποδώσουν καρπούς ποτέ», δήλωσε.
Και πρόσθεσε: «Ο ελληνικός λαός έχει πιεστεί περισσότερο από όσο αντέχει και ότι το επίπεδο ζωής του Έλληνα έχει επιστρέψει στη δεκαετία του '60».
Ο Τσόμσκι όμως επιτέθηκε και κατά των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων.
Όπως είπε «ποτέ δεν βοήθησαν την κατάσταση. Υπάρχουν πολλά εσωτερικά προβλήματα στην Ελλάδα. Δε μπορείς να τα χρεώσεις όλα στην Τρόικα, αν και νομίζω ότι οι πολιτικές της είναι πράγματι κακές. Η ελληνική είναι μία δυσλειτουργική κοινωνία, από πολλές απόψεις. Για παράδειγμα οι πλούσιοι δεν πληρώνουν φόρους και, ναι ξέρω ότι αυτό γίνεται παντού, αλλά στην Ελλάδα η κατάσταση παραπάει. Επίσης υπάρχει μία άχρηστη και ζημιογόνα γραφειοκρατία που και αυτή οδήγησε στην κρίση».
Ωστόσο έσπευσε να υπερασπιστεί ξανά τους Έλληνες λέγοντας ότι δεν πρέπει να τους «κολλάμε» στερεότυπα.
«Οι βορειοευρωπαίοι κατηγορούν τους Έλληνες ότι δε δουλεύουν αρκετά. Αυτό δεν είναι αλήθεια.
Οι Έλληνες δουλεύουν πολύ περισσότερο από κάθε βορειοευρωπαίο» είπε χαρακτηριστικά.

Θεσσαλονίκη: 100.000 πιστοί έχουν προσκυνήσει την εικόνα «Άξιον Εστί»!

Ορθόδοξοι από όλη την Ευρώπη καταφθάνουν στη Θεσσαλονίκη, στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου προκειμένου να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου «Άξιον Εστί».

Μάλιστα υπολογίζεται πως καθημερινά, διαβαίνουν το κατώφλι του Ιερού Ναού δέκα με δώδεκα χιλιάδες άνθρωποι, εναποθέτοντας τις ελπίδες τους στη χάρη της Παναγίας.
Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας από το Άγιο Όρος μεταφέρθηκε στη συμπρωτεύουσα σε μία δύσκολη εποχή για την χώρα μας προσελκύοντας πλήθη λαού από όλο τον κόσμο.
Δεκάδες πούλμαν από Βουλγαρία και Ρουμανία γεμάτα με πιστούς κάθε ηλικίας, κατακλύζουν τη γύρω περιοχή. Ο μεγαλύτερος αριθμός των πιστών προέρχεται από τη Ρωσία.
Κάθε λεπτό 10 άνθρωποι προσκυνάνε την Εικόνα, ενώ καθημερινά φθάνουν στις 12.000 χιλιάδες, σύμφωνα τα επίσημα στοιχεία της Ιεράς Κοινότητας του Αγίου Όρους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι εκατό χιλιάδες λαού, προσκύνησε μέχρι σήμερα, ενώ η προσέλευση συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι, τα περισσότερα ξενοδοχεία στη Θεσσαλονίκη έχουν καλύψει τη πληρότητα στο 95% μέχρι στις 31 Οκτωβρίου .

Με πληροφορίες από το agioritikovima.gr

Το ποντικάκι... (μια ιστορία για την αλληλεγγύη)

Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; αναρωτήθηκε...

 Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δε φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα! Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!

-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!

Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε: Κυρ- Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δε βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!

Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε: Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!

Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε: Λυπάμαι πολύ κυρ-ποντικέ μου, αλλά δε μπορώ να κάνω τίποτ' άλλο από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ.

Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!

Και το βόδι απάντησε: Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχετε, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου!

Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε μόνος του να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!

Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι...Φοβισμένο το φίδι όμως δάγκωσε τη γυναίκα!

Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Αλλοίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες... Έτσι ο αγρότης έσφαξε την κότα για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!

            Η γυναίκα όμως πήγαινε απ' το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8-ωρο. Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι.

Τελικά όμως η γυναίκα δε γλύτωσε! Πέθανε!

Στην κηδεία της, ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το βόδι.

Ο κυρ-Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν' έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη... Είχε προειδοποιήσει αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

Χάσαμε την ανθρωπιά μας κι ενισχύσαμε τον ατομισμό μας...

Όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο...

Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ' αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή!

Ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας!

Είμαστε σαν τις ίνες ενός υφάσματος κι αν ένα μέρος του υφάσματος χαλάσει, το ύφασμα είναι άχρηστο....

            ...ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ:

Εμείς είμαστε τα ποντικάκια...

Εμείς όμως είμαστε και οι κότες...

Εμείς και τα γουρούνια...

Εμείς και τα βόδια...

ΓΙ' ΑΥΤΟ, ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΩΣ...

Είναι αδύνατον να γελάμε, αν δε γελάει ολόκληρη η γειτονιά !!!! --

Θα θέλατε η 8χρονη κόρη σας να παντρευτεί έναν 80χρονο;

τέρα της γιατ

Η απάντηση στο ερώτημα είναι φυσικά όχι. Όμως, όχι λένε και εκατομμύρια κορίτσια στο Αφγανιστάν, στην Αιθιοπία, την Ινδία και την Υεμένη αλλά αυτό το όχι δεν ακούγεται ποτέ και δεν βρίσκει ανταπόκριση.

ί τη

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=168058&catid=7

ν κακοποιούσε καθημερινά

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ;

Αναρτήθηκε από: Βελίκης Ιωάννης, Ψυχολόγος PhD, τηλ. 6932683468

 «Η λέξη "Θεός" δεν είναι για εμένα τίποτα παραπάνω από την έκφραση και το προϊόν της ανθρώπινης αδυναμίας, η Βίβλος μία συλλογή αξιότιμων αλλά και πάλι πρωτόγονων θρύλων, που είναι ωστόσο αρκετά παιδιάστικοι. Καμία ερμηνεία, όσο λεπτή, δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Για εμένα, η Εβραϊκή θρησκεία, όπως όλες οι άλλες θρησκείες, είναι η ενσάρκωση των πιο παιδικών δεισιδαιμονιών».

                                                                                                                              Άλμπερτ Αϊνστάιν

του Γιάννη Βελίκη

Η πίστη είναι μια μη-λογική πεποίθηση για την ορθότητα κάποιας πρότασης. Μια μη-λογική πεποίθηση είναι η πεποίθηση που είναι αντίθετη προς το σύνολο των αντικρουόμενων στοιχείων για την πεποίθηση αυτή. Μια πεποίθηση είναι αντίθετη προς το σύνολο των στοιχείων, εάν υπάρχουν συντριπτικά στοιχεία ενάντια στην πεποίθηση αυτή, π.χ. ότι η γη είναι επίπεδη, κοίλη ή ότι είναι το κέντρο του σύμπαντος. Μια πεποίθηση είναι επίσης αντίθετη προς το σύνολο των στοιχείων, εάν τα στοιχεία φαίνονται να είναι εξίσου υπέρ και κατά της πεποίθησης αυτής, και παρ' όλα αυτά κάποιος υποστηρίζει τη μια από τις δυο - ή άλλες εξίσου υποστηριζόμενες- θέσεις 1.

Σύμφωνα μα τη Wikipedia, πίστη είναι η βεβαιότητα κάποιου για την αλήθεια ενός ισχυρισμού, ανεξάρτητα αν η βεβαιότητα αυτή είναι δικαιολογημένη ή όχι. Στην περίπτωση που η βεβαιότητα είναι δικαιολογημένη μιλάμε για γνώση και όχι για πίστη. Η ομαδική ή κοινή πίστη ορίζεται στις κοινές αλήθειες που μοιράζεται μια ομάδα πιστών ή ένα ευρύτερο σύνολο από πιστούς, που ακολουθούν για παράδειγμα μια θρησκεία.

Ο όρος πίστη χρησιμοποιείται για να περιγράψει:

·  το σύνολο των αληθειών που αντιλαμβάνεται και εναγκαλίζει μια θρησκεία

·  τις θεμέλιες παραδοχές μιας φιλοσοφίας

·  την εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του εαυτού, άλλου προσώπου, ομάδας, κινήματος κ.λπ.

·  την αναγνώριση της αξίας και της δυναμικής ενός σκοπού

·  τον ενστερνισμό ατομικών ή συλλογικών απόψεων ή ιδεών

·  την εμπιστοσύνη στην ηθική κάποιου προσώπου (ο όρος Καλή πίστη είναι μία από τις βασικές αρχές που διέπουν το σύστημα του Αστικού Δικαίου)

·  την εμπιστοσύνη της απόδοσης οικονομικών πόρων (χρηματοπιστωτικό σύστημα)

Στα πλαίσια της θρησκείας, η έννοια της πίστης ταυτίζεται με τη βεβαιότητα της ύπαρξης ενός ανώτερου όντος, του Θεού. Αν και η πίστη αυτή προέρχεται από τον χώρο του υπερφυσικού, διάφοροι φιλόσοφοι επιχείρησαν κατά καιρούς να αποδείξουν την ύπαρξη του υπέρτατου όντος.

Η απόδειξη αυτή για να θεωρηθεί γνωστικά έγκυρη θα πρέπει να προέρχεται είτε από τη λογική, είτε από την εμπειρία. Επειδή όμως η εμπειρία δεν μπορεί να εφοδιάσει τον φιλόσοφο με αποδεικτικά επιχειρήματα δεδομένου ότι κανείς ποτέ δεν συνάντησε τον Θεό στην καθημερινή ζωή, πολλοί ήταν οι φιλόσοφοι εκείνοι που προσπάθησαν να αποδείξουν την ύπαρξη του Θεού με λογικά επιχειρήματα.

Έτσι προέκυψε η διατύπωση της οντολογικής, της κοσμολογικής και της τελεολογικής απόδειξης, καθώς και της προκαθορισμένης αρμονίας του Γερμανού φιλόσοφου Λάιμπνιτς. Όμως όπως ισχυρίστηκε αργότερα ο Καντ (στο έργο του «Κριτική του καθαρού λόγου»), κανένα από τα επιχειρήματα αυτά δεν είναι άτρωτο στην κριτική. Αυτό σημαίνει ότι η ύπαρξη του Θεού δεν μπορεί να αποδειχθεί ούτε με την εμπειρία, ούτε με τη λογική, συνεπώς η θρησκεία θα πρέπει από αλλού να αντλήσει τη βεβαιότητα για την ύπαρξη του Θεού. Η πηγή αυτή είναι η διαίσθηση ή η ενόραση, η οποία βεβαιώνει για την ύπαρξη του Θεού, χωρίς όμως να παρέχει έγκυρα γνωστικά στοιχεία που να μπορούν να ελεγχθούν από την εμπειρία ή τη λογική. Άρα, η ύπαρξη του Θεού βεβαιώνεται αποκλειστικά και μόνο από την πίστη.

Α) Προγραμματισμένοι για το Θεό;

Σε μια εξαιρετική σειρά μεταφρασμένων κειμένων περί του θρησκευτικού φαινομένου που εξέδωσε το ΒΗΜΑ, ο Τζάστιν Λ. Μπάρετ, βασιζόμενος σε μελέτες της Αναπτυξιακής Ψυχολογίας, της Ανθρωπολογίας και ιδιαίτερα της Γνωσιακής Επιστήμης της Θρησκείας, υποστηρίζει ότι η θρησκεία μάς έρχεται σχεδόν εξίσου φυσικά όσο η γλώσσα. Η τεράστια πλειονότητα των ανθρώπων είναι «γεννημένοι πιστοί», έχουν μια φυσική ροπή να βρίσκουν τους θρησκευτικούς ισχυρισμούς και τις θρησκευτικές ερμηνείες γοητευτικές και εύληπτες, όπως και να αποκτούν ευχέρεια στο να τις χρησιμοποιούν. Αυτή η έλξη προς τη θρησκεία αποτελεί ένα εξελικτικό υποπροϊόν του γνωσιακού εξοπλισμού μας και, παρ’ ότι δεν μας λέει τίποτε για την αλήθεια ή μη των θρησκευτικών ισχυρισμών, μας βοηθάει να δούμε τη θρησκεία υπό μια ενδιαφέρουσα νέα οπτική γωνία.

Με το που γεννιούνται, τα μωρά αρχίζουν να προσπαθούν να καταλάβουν τον κόσμο γύρω τους. Κατά τη διαδικασία αυτή το μυαλό τους εμφανίζει συγκεκριμένες τάσεις. Από τη γέννησή τους τα παιδιά δείχνουν ορισμένες προδιαθέσεις ως προς το τι κερδίζει την προσοχή τους και το τι έχουν την τάση να σκεφτούν. Μας προσελκύουν έντονα οι ερμηνείες γεγονότων με όρους που αφορούν ενέργειες παραγόντων – ιδιαίτερα όταν αυτά δεν εξηγούνται εύκολα με τους όρους της απλής νομοτέλειας.

Ο Φιλίπ Ροσά και οι συνάδελφοί του στο Πανεπιστήμιο Εμορι στην Ατλάντα της Τζόρτζια διεξήγαγαν μια σειρά πειραμάτων, τα οποία δείχνουν ότι στον πρώτο χρόνο της ζωής τους τα παιδιά ξεχωρίζουν την κίνηση των απλών αντικειμένων από την κίνηση των παραγόντων, ακόμη και αν τα εν λόγω αντικείμενα και οι παράγοντες είναι μόνο γραφικά του υπολογιστή με τη μορφή χρωματιστών δίσκων. Σε ηλικία εννέα μηνών τα μωρά έδειξαν ότι δεν ήταν απλώς ευαίσθητα στη νομοτελειακή σχέση μεταξύ δύο δίσκων που φαίνονταν να κυνηγούν ο ένας τον άλλον, αλλά και ότι μπορούσαν να ξεχωρίσουν ποιος κυνηγούσε ποιον. Τα μωρά αρχικά είδαν είτε έναν κόκκινο δίσκο να κυνηγάει έναν μπλε είτε το αντίστροφο, ώσπου συνήθισαν – με άλλα λόγια, βαρέθηκαν. Τότε οι ερευνητές αντέστρεψαν το κυνηγητό. Τα μωρά παρατήρησαν τη διαφορά και άρχισαν να παρακολουθούν ξανά.

Τα μωρά φαίνονται επίσης ευαίσθητα απέναντι σε άλλα δύο σημαντικά χαρακτηριστικά των παραγόντων τα οποία τους επιτρέπουν να κατανοούν τον κόσμο αλλά ταυτόχρονα τα κάνουν δεκτικά απέναντι στους θεούς. Πρώτον, οι παράγοντες ενεργούν για να επιτύχουν στόχους. Δεύτερον, δεν χρειάζεται να είναι ορατοί. Για να λειτουργήσουμε σε κοινωνικές ομάδες, να αποφύγουμε τους θηρευτές και να συλλάβουμε τη λεία μας πρέπει να μπορούμε να σκεφτόμαστε παράγοντες τους οποίους δεν μπορούμε να δούμε.

Η ευκολία με την οποία οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τη βασισμένη σε παράγοντες λογική δεν εξαντλείται με την παιδική ηλικία. Σε στο Κολέγιο Κάλβιν στο Γκραντ Ράπιντς του Μίσιγκαν ζητήσανε από τους σπουδαστές να αφηγηθούν τις ενέργειές τους, ενώ τοποθετούσαν μεταλλικές μπίλιες επάνω από τρύπες σε έναν πίνακα. Περιοδικά ένας ηλεκτρομαγνήτης έκανε τις μπίλιες να γυρίζουν ανατρέποντας τις προσδοκίες με βάση τους νόμους της Φυσικής. Σχεδόν τα δύο τρίτα των σπουδαστών αναφέρθηκαν αυθόρμητα στις μπίλιες σαν να ήταν παράγοντες, κάνοντας σχόλια όπως «εκείνη δεν ήθελε να σταθεί», «α, κοίτα, εκείνες οι δύο φιλήθηκαν» ή «δεν συνεργάζονται».

Αυτή η συλλογιστική του παράγοντα που πυροδοτείται με το παραμικρό, μαζί με μια φυσική τάση να αναζητούμε παράγοντες στον κόσμο γύρω μας, αποτελούν ένα μέρος των δομικών στοιχείων της πίστης στους θεούς. Από τη στιγμή που θα συνδυαστούν με κάποιες άλλες γνωσιακές τάσεις, όπως η αναζήτηση σκοπού, κάνουν τα παιδιά εξαιρετικά δεκτικά απέναντι στη θρησκεία.

 Η Ντέμπορα Κέλεμεν του Πανεπιστημίου της Βοστώνης έδειξε ότι από την παιδική μας ηλικία μάς προσελκύουν οι βασισμένες σε έναν σκοπό ερμηνείες των φυσικών αντικειμένων – από τους πιθήκους και τους ανθρώπους ως τα δέντρα και τα παγόβουνα. Τα τετράχρονα και τα πεντάχρονα παιδιά θεώρησαν πιο λογικό το ότι η τίγρη «φτιάχτηκε για να τρώει και να περπατάει και να τη βλέπουμε στον ζωολογικό κήπο» από το «αν και μπορεί να φάει και να περπατήσει και να τη δούμε στον ζωολογικό κήπο, δεν φτιάχτηκε γι’ αυτό».

Κατά τον ίδιο τρόπο, όσον αφορά τις υποθέσεις για την προέλευση των φυσικών πραγμάτων τα παιδιά είναι πολύ δεκτικά σε εξηγήσεις οι οποίες σχετίζονται με τον σχεδιασμό ή τον σκοπό. Τους φαίνεται πιο λογικό τα ζώα και τα φυτά να έχουν προκύψει για κάποιον λόγο παρά να έχουν προκύψει χωρίς λόγο. Η Μάργκαρετ Εβανς του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν στο Ανν Αρμπορ διεπίστωσε ότι για τα ζωντανά πλάσματα τα παιδιά κάτω των δέκα ετών προτιμούν τις ερμηνείες που βασίζονται στον δημιουργισμό από εκείνες που βασίζονται στην εξέλιξη – ακόμη και τα παιδιά των οποίων οι γονείς και οι δάσκαλοι υποστηρίζουν την εξελικτική θεωρία. Έχουν επίσης γίνει πειράματα με ενηλίκους, τα οποία δείχνουν ότι η προτίμηση αυτή δεν ξεπερνιέται απλώς με την ηλικία, αλλά πρέπει να κατασταλεί εξαναγκαστικά μέσω της εκπαίδευσης.

Φαίνεται ότι όλοι μοιραζόμαστε ένα ένστικτο, το οποίο υπαγορεύει ότι η τάξη και ο σχεδιασμός που βλέπουμε στον κόσμο γύρω μας απαιτούν έναν παράγοντα για να επιτευχθούν. Ένα πρόσφατο πείραμα από τον Τζορτζ Νιούμαν του Πανεπιστημίου Γέιλ υποστηρίζει αυτή την άποψη. Σε αυτό ένα αντικείμενο σε σχήμα μπάλας με πρόσωπο κινείτο πίσω από το εμπόδιο και φαινόταν είτε να βάζει σε τάξη είτε να διαλύει τα τούβλα. Σε αυτή την περίπτωση καμία απεικόνιση δεν προκάλεσε στα μωρά μεγαλύτερη έκπληξη από την άλλη. Η πιο ξεκάθαρη εξήγηση είναι ότι τα μωρά έχουν τα ίδια ένστικτα με τους μεγάλους: οι άνθρωποι, τα ζώα, οι θεοί ή οι άλλοι παράγοντες μπορούν να δημιουργήσουν τάξη ή αταξία, όμως οι μη παράγοντες, όπως οι καταιγίδες ή οι μπάλες που κυλάνε, μπορούν να δημιουργήσουν μόνο αταξία.

Φυσικά οι θεοί δεν δημιουργούν μόνο ή βάζουν τάξη στον φυσικό κόσμο, διαθέτουν επίσης υπερδυνάμεις: υπεργνώση, υπεραντίληψη και αθανασία. Σε μια σειρά μελετών άλλων ερευνητών τα παιδιά φαίνεται να θεωρούν ότι όλοι οι παράγοντες έχουν υπεργνώση, υπεραντίληψη και αθανασία, μέχρις ότου διδαχθούν το αντίθετο. Για παράδειγμα, σε μια μελέτη που έγινε στο Μεξικό με επικεφαλής τη Νίκολα Νάιτ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης οι ερευνητές έδειξαν σε παιδιά των Μάγιας ηλικίας από τεσσάρων ως επτά ετών μια γαβάθα από νεροκολοκύθα στην οποία συνήθως βάζουν τορτίγιας. Έχοντας το άνοιγμά της σκεπασμένο, ρωτούσαν τα παιδιά τι είχε μέσα. Αφού αυτά απαντούσαν «τορτίγιας», τους έδειχναν – προς έκπληξή τους – ότι τελικά περιείχε σορτσάκια. Οι ερευνητές στη συνέχεια κάλυπταν ξανά το άνοιγμα και ρωτούσαν αν διάφοροι παράγοντες θα μπορούσαν να ξέρουν τι είχε μέσα. Στους παράγοντες περιλαμβάνονταν ο θεός της καθολικής θρησκείας, ο θεός ήλιος των Μάγιας, τα πνεύματα του δάσους, ένα είδος μπαμπούλα ονόματι Τσιτσί και ένας άνθρωπος. Στην κουλτούρα των Μάγιας ο θεός των Καθολικών βλέπει τα πάντα και γνωρίζει τα πάντα, ο θεός ήλιος γνωρίζει όλα όσα συμβαίνουν υπό τον ήλιο, η γνώση των πνευμάτων του δάσους περιορίζεται στο δάσος, ενώ ο Τσιτσί είναι απλώς ένας μπελάς.

Τα μικρότερα παιδιά απάντησαν ότι όλοι οι παράγοντες θα ήξεραν τι είχε μέσα η γαβάθα. Στην ηλικία των επτά η πλειονότητα πίστευε ότι ο θεός των Καθολικών θα ήξερε ότι η γαβάθα είχε μέσα σορτσάκια αλλά ο άνθρωπος θα νόμιζε ότι είχε τορτίγιας. Είχαν επίσης αίσθηση των διαφορετικών αποχρώσεων στο επίπεδο γνώσης των άλλων υπερφυσικών παραγόντων. Παρόμοιες διαπιστώσεις έχουν γίνει με παιδιά στην Αλβανία, στο Ισραήλ, στη Βρετανία και στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η διαπίστωση ότι τα παιδιά των Μάγιας θεωρούσαν ότι όλοι οι θεοί θα ήξεραν τι ήταν μέσα στη γαβάθα είναι σημαντική για έναν ακόμη λόγο: δεν μπορεί να αποδοθεί στην απλή κατήχηση. Ό,τι και αν λένε κάποιοι, τα παιδιά δεν χρειάζεται να κατηχηθούν για να πιστέψουν στον Θεό. Εκ φύσεως κατατείνουν προς αυτή την ιδέα.

Ο ισχυρισμός του Τζάστιν Λ. Μπάρετ, είναι ότι αυτά τα ποικίλα χαρακτηριστικά του αναπτυσσόμενου μυαλού – μια έλξη προς τις βασιζόμενες σε παράγοντες εξηγήσεις, μια τάση ερμηνείας του φυσικού κόσμου μέσω του σχεδιασμού και του σκοπού, μια υπόθεση ότι οι άλλοι έχουν υπερδυνάμεις – καθιστά τα παιδιά εκ φύσεως δεκτικά στην ιδέα ότι ίσως υπάρχει ένας ή περισσότεροι θεοί, μια ιδέα που τα βοηθάει να ερμηνεύσουν τον κόσμο γύρω τους. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι αυτή η αντίληψη της θρησκείας ξεφεύγει από τις θεολογικές πεποιθήσεις. Τα παιδιά είναι γεννημένοι πιστοί, όχι του χριστιανισμού, του Ισλάμ ή οποιασδήποτε άλλης θεολογίας, αλλά αυτού που αποκαλώ «φυσική θρησκεία». Έχουν ισχυρές φυσικές τάσεις προς τη θρησκεία, αλλά οι τάσεις αυτές δεν τα προωθούν αναπόφευκτα προς κάποια θρησκευτική πίστη. Αντίθετα, ο τρόπος με τον οποίο το μυαλό μας λύνει τα προβλήματα παράγει έναν εννοιολογικό χώρο ο οποίος έχει το σχήμα του Θεού και περιμένει να γεμίσει από τις λεπτομέρειες του πολιτισμού στον οποίο γεννιόμαστε.

Σύμφωνα με τον κ. Αρα Νορενζαγιάν , η θρησκεία αρχικά δεν είχε σχέση με την ηθική, αλλά με τη συνεργασία. Το «άγρυπνο μάτι» του Θεού ώθησε τους ανθρώπους να δείξουν τον καλύτερο εαυτό τους. Μια άποψη η οποία κερδίζει έδαφος είναι ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και τα τελετουργικά ανέκυψαν ως ένα εξελικτικό υποπροϊόν συνηθισμένων γνωσιακών λειτουργιών. Από τη στιγμή που αυτό συνέβη, το πεδίο ήταν έτοιμο για τη γρήγορη πολιτισμική εξέλιξη που οδήγησε τελικά σε μεγάλες κοινωνίες με «Μεγάλους Θεούς».

Κάποιες πρώιμες πολιτισμικές παραλλαγές της θρησκείας πιστεύεται ότι προωθούσαν φιλοκοινωνικές συμπεριφορές όπως η συνεργασία, η εμπιστοσύνη και η αυτοθυσία ενώ παράλληλα ενθάρρυναν τις επιδείξεις θρησκευτικής ευλάβειας όπως οι νηστείες, τα σχετικά με την τροφή ταμπού, τα υπερβολικά τελετουργικά και άλλες «δύσκολες να τις υποκριθεί» κανείς συμπεριφορές οι οποίες εξέπεμπαν αξιόπιστα την ειλικρινή πίστη των πιστών και επεδείκνυαν την πρόθεσή τους να συνεργαστούν. Με αυτόν τον τρόπο η θρησκεία μετέτρεψε τους ανώνυμους ξένους σε ηθικές κοινότητες συνδεδεμένες με ιερούς δεσμούς υπό μια κοινή υπερφυσική δικαιοδοσία.

Οι ομάδες αυτές θα πρέπει να ήταν μεγαλύτερες και περισσότερο συνεργάσιμες και άρα πιο επιτυχημένες στον ανταγωνισμό για πόρους και τόπους κατοικίας. Καθώς αυτές οι συνεχώς επεκτεινόμενες ομάδες μεγάλωναν, έπαιρναν μαζί τους και τη θρησκεία τους, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την κοινωνική αλληλεγγύη σε μια ραγδαία διαδικασία η οποία άμβλυνε τους περιορισμούς που έθεταν στο μέγεθος των ομάδων η συγγένεια και η αμοιβαιότητα.

Από εκεί και πέρα απομένει ένα μικρό βήμα για να φθάσει κανείς στους ηθικά ανήσυχους Μεγάλους Θεούς των μεγάλων θρησκειών του κόσμου. Όσοι έχουν γαλουχηθεί στις αβρααμικές πίστεις έχουν τόσο πολύ συνηθίσει να βλέπουν μια σχέση ανάμεσα στη θρησκεία και την ηθική ώστε τους είναι δύσκολο να φανταστούν ότι η θρησκεία δεν ξεκίνησε έτσι. Παρ’ όλα αυτά οι θεοί των μικρότερων ομάδων των κυνηγών – τροφοσυλλεκτών, όπως των Χάτζα στην Ανατολική Αφρική και των Σαν στην έρημο Καλαχάρι, δεν ασχολούνται με την ηθική των ανθρώπων. Σε αυτές τις διαφανείς κοινωνίες, όπου η πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδραση αποτελεί τον κανόνα, είναι δύσκολο να ξεφύγει κανείς από τον κοινωνικό προβολέα. Ο αλτρουισμός και η αμοιβαιότητα μεταξύ συγγενών αρκούν για τη διατήρηση των κοινωνικών δεσμών.

Παρ’ όλα αυτά, καθώς οι ομάδες μεγαλώνουν σε μέγεθος, η ανωνυμία εισβάλλει στις σχέσεις και η συνεργασία διακόπτεται. Μελέτες δείχνουν ότι το αίσθημα της ανωνυμίας – ακόμη και όταν είναι απατηλό, όπως όταν φοράει κανείς μαύρα γυαλιά – είναι ο φίλος του εγωισμού και της εξαπάτησης. Η κοινωνική επιτήρηση, όπως όταν είναι κανείς μπροστά σε μια κάμερα ή σε ένα ακροατήριο, έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Ακόμη και η ανεπαίσθητη έκθεση σε σκίτσα που μοιάζουν με μάτια ενθαρρύνει την καλή συμπεριφορά προς τους ξένους.

Είναι λοιπόν επόμενο το ότι οι άνθρωποι συμπεριφέρονται καλά όταν πιστεύουν ότι υπάρχει ένας θεός που παρακολουθεί τους ίδιους και τους γύρω τους. Τα ανθρωπολογικά στοιχεία υποστηρίζουν αυτή την ιδέα. Με το πέρασμα από τις μικρότερης κλίμακας ανθρώπινες κοινωνίες στις μεγαλύτερες και πιο σύνθετες οι Μεγάλοι Θεοί – ισχυροί, πανταχού παρόντες, παρεμβατικοί παρατηρητές – γίνονται όλο και πιο διαδεδομένοι ενώ η ηθική και η θρησκεία συνδέονται όλο και περισσότερο.

Ο Κουέντιν Ατκινσον και ο Χάρβεϊ Γουάιτχαουζ ανακάλυψαν μια παρόμοια στροφή στις μορφές των τελετουργικών: καθώς οι κοινωνίες γίνονται μεγαλύτερες και πιο σύνθετες, τα τελετουργικά εξελίσσονται σε συνήθη διαδικασία και χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση και την ενίσχυση των δογμάτων. Κατά τον ίδιο τρόπο οι έννοιες της υπερφυσικής τιμωρίας, το κάρμα, η καταδίκη και η σωτηρία, ο Παράδεισος και η Κόλαση είναι διαδεδομένες στις σύγχρονες κοινωνίες αλλά σχετικά λιγότερο συνηθισμένες στους πολιτισμούς των κυνηγών – τροφοσυλλεκτών.

Η θρησκεία, με την πίστη της σε θεούς που παρακολουθούν και τα υπερβολικά τελετουργικά και τις πρακτικές της, αποτέλεσε μια κοινωνική κόλλα στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας. Πρόσφατα όμως κάποιες κοινωνίες πέτυχαν να συντηρήσουν τη συνεργασία μέσω κοσμικών θεσμών όπως τα δικαστήρια, η αστυνομία και οι μηχανισμοί για την τήρηση των συμβάσεων. Σε ορισμένα μέρη του κόσμου, ιδιαίτερα στη Σκανδιναβία, οι θεσμοί αυτοί έχουν επισπεύσει την παρακμή της θρησκείας οικειοποιούμενοι τις λειτουργίες της που «χτίζουν» τις κοινωνίες. Αυτές οι κοινωνίες με τις αθεϊστικές πλειονότητες – οι οποίες είναι από τις πιο συνεργάσιμες, ειρηνικές και ευημερούσες κοινωνίες στον κόσμο – ανέβηκαν τη σκάλα της θρησκείας και μετά την κλώτσησαν μακριά.

Σύμφωνα με τον κ. Ρόμπερτ Μακ Κόλεϊ από πολύ μικρή ηλικία οι άνθρωποι συναντούν πολυάριθμα θεμελιώδη προβλήματα τα οποία θα πρέπει να επιλύσουν προκειμένου να μπορέσουν να λειτουργήσουν στον κόσμο. Σε αυτά περιλαμβάνονται η διάκριση μεταξύ άψυχων αντικειμένων και «παραγόντων» οι οποίοι μπορούν να επενεργήσουν στο περιβάλλον τους, η αναγνώριση προσώπων, η αποφυγή των ρύπων, η γραμματική ανάλυση του λόγου και η ανάγνωση των προθέσεων των άλλων. Μέχρις ότου τα παιδιά γίνουν έξι ή επτά ετών το γνωσιακό τους σύστημα για την επίλυση αυτών των προβλημάτων έχει ήδη «στηθεί» και λειτουργεί πλήρως.

Τα γνωσιακά συστήματα του είδους είναι «ωριμανσιακά φυσικά», προκύπτουν δηλαδή χωρίς προσπάθεια και κυριολεκτικά καθορίζουν τη φυσιολογική γνωσιακή ανάπτυξη. Αν και ο πολιτισμός παρεισφρέει σε αυτά – καθορίζοντας, για παράδειγμα, τη γλώσσα που μαθαίνει ένα παιδί –, η απόκτησή τους δεν εξαρτάται από τη διδασκαλία ή την εκπαίδευση.

Τα ωριμανσιακά φυσικά συστήματα είναι επίσης, όπως τα αποκαλεί ο νομπελίστας ψυχολόγος Ντάνιελ Κάνεμαν, «γρήγορα» – λειτουργούν αυτόματα και χωρίς προσπάθεια. Για τον λόγο αυτόν είναι εξαιρετικά επιρρεπή σε λανθασμένους «υπερθεματισμούς». Για παράδειγμα, το υπερευαίσθητο σύστημά μας για την ανίχνευση των ανθρώπινων μορφών μάς κάνει να βλέπουμε πρόσωπα στα σύννεφα, ενώ η «συσκευή ανίχνευσης παραγόντων» μας μάς κάνει να μιλάμε στον υπολογιστή ή στο αυτοκίνητό μας.

Αυτά τα γρήγορα και αυτόματα συστήματα κάνουν επίσης τους ανθρώπους δεκτικούς στις θρησκείες. Οι άνθρωποι είναι έτοιμοι να αρπάξουν, να καταβροχθίσουν και να χωνέψουν θρησκευτικές ιστορίες όπως ένας βάτραχος θα αρπάξει, θα καταβροχθίσει και θα (προσπαθήσει να) χωνέψει μια μπίλια που περνάει πετώντας από δίπλα του.

Οι επιτυχημένες θρησκείες εκμεταλλεύονται επιδέξια αυτές τις προδιαθέσεις. Τα υπερφυσικά όντα ενεργοποιούν τη φυσική πίστη μας στην ύπαρξη των παραγόντων και τη θεωρία του νου μας. Οι ιεροί χώροι και τα αντικείμενα ενεργοποιούν τις ενστικτώδεις προφυλάξεις μας εναντίον των ρύπων. Δεν είναι σύμπτωση ότι τόσο πολλά θρησκευτικά τελετουργικά σχετίζονται με τον καθαρμό και τον εξαγνισμό.

Παρόμοια στοιχεία έχουν εμφανιστεί σε θρησκευτικά συστήματα σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας και σε όλον τον κόσμο. Νέες θρησκείες ξεπηδούν συνεχώς, εκείνες όμως που διαρκούν περισσότερο αναμειγνύουν τα ίδια παλαιά συστατικά. Αυτά τα επανεμφανιζόμενα θέματα – μύθος, τελετουργικό, ιεροί χώροι, πίστη σε υπερφυσικούς παράγοντες κ.ο.κ. – αποτελούν τα στοιχεία εκείνου το οποίο αποκαλείται «λαϊκή θρησκεία».

Β) Η οδός της μικρότερης αντίστασης και ο ανεπαρκής έλεγχος

Σύμφωνα με τον Michael Brooks η θρησκευτική πίστη είναι η οδός της ... μικρότερης αντίστασης, δεχόμενος ότι υποστηρίζεται από την «καλωδίωση» του εγκεφάλου μας, αντίθετα με τη μη-πίστη που απαιτεί ιδιαίτερη προσπάθεια. Η στροφή των ανθρώπων προς το θείο σε περιόδους οικονομικών κρίσεων έρχεται να τους επιβεβαιώσει. Παρ΄ ότι πολλοί θεσμοί και ιδρύματα κατέρρευσαν με το Μεγάλο Κραχ του 1929, ένας τομέας τα πήγε απρόσμενα καλά. Σε εκείνους τους τόσο δύσκολους καιρούς οι πιο αυστηρές, πιο αυταρχικές εκκλησίες είδαν τα ποίμνιά τους να πληθύνονται.

Το παράδοξο αυτό έγινε αντιληπτό στις αρχές της δεκαετίας του 1970, αλλά μόλις σήμερα η επιστήμη αρχίζει να εξηγεί τις αιτίες του. Όπως δείχνουν οι πρώτες έρευνές της, τα ανθρώπινα όντα έχουν μια φυσική κλίση προς τη θρησκευτική πίστη, ιδιαίτερα στις δύσκολες εποχές: ο εγκέφαλός μας συνθέτει αυθόρμητα έναν φανταστικό κόσμο με πνεύματα, θεούς και τέρατα και όσο περισσότερο ανασφαλείς νιώθουμε τόσο δυσκολότερο είναι να αντισταθούμε στην έλξη αυτού του υπερφυσικού κόσμου. Φαίνεται ότι το μυαλό μας είναι συντονισμένο έτσι ώστε να πιστεύει σε θεούς.

Μία, παράλληλης σκέψης, άποψη υποστηρίζει την προσφυγή στη θρησκεία στις περιπτώσεις που χάνουμε τον έλεγχο... Η άποψη αυτή υποστηρίζεται από ένα πείραμα που δημοσιεύτηκε πέρυσι. Η Τζένιφερ Γουίτσοντου Πανεπιστημίου του Τέξας και ο Άνταμ Γκαλίτσκι του Πανεπιστημίου Νorth Western του Ιλινόι ζήτησαν από εθελοντές να εντοπίσουν πρότυπα σε διάφορες διατάξεις κουκκίδων και πληροφοριών από το χρηματιστήριο. Προηγουμένως οι δύο ερευνητές δημιούργησαν στους εθελοντές μια αίσθηση έλλειψης του ελέγχου είτε δίνοντάς τους άσχετες πληροφορίες είτε κάνοντάς τους να θυμηθούν εμπειρίες στις οποίες είχαν χάσει τον έλεγχο μιας κατάστασης.

Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Οι εθελοντές που ένιωσαν απώλεια του ελέγχου έτειναν πολύ περισσότερο να διακρίνουν πρότυπα εκεί όπου δεν υπήρχαν.

«Μας εξέπληξε το γεγονός ότι το φαινόμενο είναι τόσο διαδεδομένο» λέει η κυρία Γουίτσον. Όταν αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε τον έλεγχο, εξηγεί, καταφεύγουμε σε δεισιδαιμονικούς τρόπους σκέψης. Αυτό μπορεί να δώσει μια ερμηνεία στο γιατί οι θρησκείες αναβιώνουν στους δύσκολους καιρούς. Ακόμη και αν η θρησκεία αποτελεί μια φυσική συνέπεια της λειτουργίας του εγκεφάλου μας, όλοι οι ερευνητές τονίζουν ότι τίποτε από τα παραπάνω δεν μας λέει κάτι για την ύπαρξη των θεών: όπως υπογραμμίζει ο κ. Μπάρετ, το αν μια πεποίθηση είναι αληθινή ή όχι είναι ανεξάρτητο από το γιατί οι άνθρωποι την πιστεύουν. Αυτό όμως το οποίο αφήνουν να διαφανεί είναι ότι η πίστη στον Θεό δεν πρόκειται να υποχωρήσει και ότι ο αθεϊσμός θα εξακολουθήσει να μένει στο περιθώριο. Η θρησκευτική πίστη, τονίζει ο κ. Μπουαγέ, είναι«η οδός της μικρότερης αντίστασης» ενώ η μη πίστη απαιτεί προσπάθεια.

Γ) Θεός , συνείδηση και νευροεπιστήμες

Σύμφωνα με τον Παναγιώτη Γεωργίου στην αρχή του 21ού αιώνα, διαφαίνεται ότι η εξελισσόμενη επανάσταση της νευροεπιστήμης έχει τη δυνατότητα να δράσει καταλυτικά, όχι μόνο στο χώρο της επιστήμης, αλλά γενικότερα στον τρόπο που οι άνθρωποι βλέπουν τους εαυτούς τους και τον κόσμο γύρω τους.

Όπως έγραψε ο Ντέηβιντ Μπρουκς σε ένα σημαντικό άρθρο στους New York Times, στην πραγματικότητα η περί αθεϊσμού διαμάχη τελικά δεν θα υποσκάψει την πίστη στο Θεό γενικά, αλλά το πολύ - πολύ να υποσκάψει την πίστη στον προσωπικό Θεό της Βίβλου, στον οποίο πιστεύουν – ο καθένας με τον τρόπο του – Χριστιανοί, Εβραίοι και Μουσουλμάνοι, δηλαδή οι μονοθεϊστικές θρησκείες.

Το κλειδί – και το μεγάλο οχυρό κατά του υλισμού – βρίσκεται στο μείζον μυστήριο της συνείδησης. Όλο και περισσότεροι νευροεπιστήμονες, με την υποστήριξη διαφόρων πειραμάτων, σκιαγραφούν σταδιακά μια άλλη εικόνα: ο εγκέφαλος φαίνεται πια όλο και λιγότερο σαν μια ψυχρή μηχανή που κάνει αδιάκοπους υπολογισμούς όπως ένα κομπιούτερ. Αντίθετα, το νόημα, η πίστη, η θέληση και κυρίως η συνείδηση φαίνεται να ξεπηδούν μυστηριωδώς από τα κυκλώματα των εγκεφαλικών νευρώνων. Τα συναισθήματα παίζουν καθοριστικό ρόλο στη νοημοσύνη, ενώ η αγάπη είναι ζωτική για την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Από την άλλη, τα γονίδια δεν φαίνεται να είναι απλώς εγωιστικά, όπως ακράδαντα πιστεύει ο Ντόκινς, αλλά αντίθετα οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ενστικτωδώς φαίνεται πως έχουν βαθειά ηθικά αισθήματα, όπως η δικαιοσύνη, η στοργή κ.α. Τελικά, αρκετοί επιστήμονες αρχίζουν να εκτιμούν όλο και πιο πολύ τις υπερβατικές πνευματικές εμπειρίες και να μην τις θεωρούν απλώς αυταπάτη. Ο νους, όπως έχουν δείξει διάφορα πειράματα, φαίνεται πως έχει την ικανότητα να υπερβαίνει τον εαυτό του και να συγχωνεύεται με μια ανώτερη παρουσία (που πολλοί ονομάζουν Θεό), η οποία γίνεται αντιληπτή ως πιο πραγματική από την καθημερινή υλική πραγματικότητα.

Επιστήμονες που ανήκουν σε αυτό το νέο ρεύμα επιστήμης, είναι, μεταξύ άλλων, οι Andrew Newberg, Daniel Siegel, Michael Gazzaniga, Jonathan Haidt, Antonio Damasio, Marc Hauser κ.α., τα πειράματα και τα βιβλία των οποίων επηρεάζουν πλέον όλο και περισσότερο το δημόσιο διάλογο. Με δεδομένο ότι από όλες τις θρησκείες, αυτή που δέχεται μια ανώτερη πραγματικότητα, αλλά δεν την ταυτίζει με ένα προσωπικό Θεό, είναι κατ' εξοχήν ο βουδισμός, το νέο επιστημονικό ρεύμα, σύμφωνα με τον Μπρουκς, θα μπορούσε να αποκληθεί «νευρωνικός βουδισμός».

Οι επιστήμονες αυτοί πρεσβεύουν ότι: α) ο εαυτός δεν είναι μια σταθερή και λίγο – πολύ μόνιμη οντότητα, αλλά μια δυναμική διαδικασία αλληλεξαρτώμενων σχέσεων, β) κάτω από την επιφάνεια των διαφόρων θρησκειών, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν κοινές ηθικές αντιλήψεις, αξίες και ενοράσεις, γ) οι άνθρωποι έχουν τον κατάλληλο «εξοπλισμό» για να βιώνουν το ιερό και να έχουν εμπειρίες πνευματικής ανάτασης, στη διάρκεια των οποίων ξεπερνούν στα στενά σύνορα του εαυτού τους και πλημμυρίζουν από αγάπη για τον υπόλοιπο κόσμο, και δ) ο Θεός μπορεί καλύτερα να γίνει αντιληπτός, ως η φύση αυτού που βιώνει ο άνθρωπος κατά τις ανωτέρω στιγμές και θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «το άγνωστο σύνολο όλων όσων υπάρχουν». Όπως παρατηρεί ο Μπρουκς, είναι ευκολότερο για τον Ντόκινς και τους υπόλοιπους μαχητικούς άθεους να επιτίθενται κατά του προσωπικού Θεού στο όνομα της επιστήμης, αλλά θα αποδειχτεί πολύ δυσκολότερο να κάνουν το ίδιο κατά των επιστημόνων συναδέλφων τους, οι πεποιθήσεις των οποίων εν μέρει επικαλύπτονται με το βουδισμό και οι οποίοι, αν και όντως θεωρούν τις θρησκείες πολιτιστικά κατασκευάσματα χτισμένα πάνω στα κοινά χαρακτηριστικά της ανθρωπότητας, σέβονται την αίσθηση του ιερού και το μυστήριο της συνείδησης.

Δ) Τι είναι τελικά η θρησκευτική πίστη;

Από τις έως τώρα σχετικές ερευνητικές εργασίες, συμπεραίνεται με ασφάλεια ότι, η πίστη (θρησκευτική ή μη) είναι μία απαραίτητη και πανταχού παρούσα λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου, ανεξάρτητα αν κατέχει πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα ρόλο στο τελικό προϊόν της σκέψης, του συναισθήματος και της συμπεριφοράς. Με άλλα λόγια, ακόμη και στους ανθρώπους που δηλώνουν άπιστοι, άθεοι ή ορθολογικοί, η πίστη συνεχίζει να λειτουργεί, έστω και στο υπόβαθρο του μυαλού αυτών των ανθρώπων. Επομένως, φαίνεται ότι είναι περιττό να συζητάμε αν η πίστη λειτουργεί σε όλους ή όχι, αλλά μπορούμε να συζητούμε το κατά πόσο λαμβάνεται υπόψη και χαίρει αξίας από τον κάθε άνθρωπο, σε σχέση με άλλες εγκεφαλικές λειτουργίες (ορθολογική σκέψη, φαντασία, συναίσθημα, εκφράσεις σώματος κ.λπ.), για μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή της ζωής του!

Ο λόγος είναι απλός: όπως αρχικά είχε δείξει ο Piaget, και τον επιβεβαίωσαν αργότερα πλήθος άλλων ερευνητών, ο άνθρωπος ως παιδί σκέφτεται με διαφορετικά συστήματα σκέψης που αναπτύσσονται καθώς μεγαλώνει. Με την γέννηση του ξεκινά η αισθισιοκινητική σκέψη, όπου τα πάντα έχουν να κάνουν με την αντίληψη των αισθήσεων και των κινήσεων. Η σπουδαιότητα της περιόδου αυτής είναι τεράστια, δεδομένου ότι η αντίληψη των αισθήσεων και των κινήσεων είναι καταλυτική για την επιβίωση και την εξέλιξη του ανθρώπου. Προβλήματα ανάπτυξης σε αυτήν την περίοδο μπορούν να προδιαθέσουν σε αυτιστικά ή ψυχωτικά σύνδρομα, στα οποία ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται διαφορετικές αισθήσεις και κινήσεις από τους υπόλοιπους ανθρώπους.  

Κάπου στα 3 του χρόνια (λίγο πριν ή λίγο μετά), περνά στο προσυλλογιστικό στάδιο της σκέψης: στο στάδιο αυτό, που ονομάζεται και μαγική σκέψη, τα πάντα έχουν ζωή και ψυχή. Τα δέντρα μιλάνε, τα σύννεφα χαμογελάνε, και τα αντικείμενα στα οποία το νήπιο σκοντάφτει το …χτυπάνε. Το νήπιο έχει ζωτική ανάγκη από την παρουσία των ενηλίκων που το προστατεύουν και, λόγω της μειονεκτικής του θέσης ως προς την δυνατότητα επιβίωσης του, τους πιστεύει απόλυτα σε ότι κι αν του πουν. Αυτή ακριβώς είναι η περίοδος που αναπτύσσεται η σκέψη με τη μορφή πίστης (προσυλλογιστική, ανορθολογική), κατά την οποία το παιδί εμπιστεύεται ότι οι γονείς του το αγαπάνε, έχουν κάποιο καλό σχέδιο για αυτό και πάντα το προστατεύουν με ένα άγρυπνο μάτι (όπως αργότερα θα πιστεύουν τα ίδια για το Θεό). Διαταραχές στην εξίσου πολύ σπουδαία αυτή περίοδο της ζωής, μπορεί να καταλήξουν σε βαριές νευρωσικού τύπου διαταραχές (αγχώδεις, ψυχαναγκαστικές κ.α.). Π.χ. σε περίπτωση βιασμού από το γονέα, όπου το παιδί έρχεται σε μεγάλο αδιέξοδο μεταξύ της πράξης αυτής και της πεποίθησης του ότι ο γονιός το αγαπάει.

Επόμενη και μεθεπόμενη περίοδος της σκέψης, σύμφωνα πάντα με τον Piaget, είναι η περίοδος της λογικής σκέψης (τότε που το παιδί παρακολουθεί το δημοτικό σχολείο) και της αφηρημένης σκέψης (όταν ξεκινήσει το Γυμνάσιο και μετά). Εδώ η σκέψη αλλάζει περιεχόμενο και προκειμένου να γίνει αποδεκτή ζητάει αποδείξεις.

Το σημαντικό, ωστόσο, είναι, ότι με την πάροδο της ηλικίας, καμία μορφή σκέψης δεν ακυρώνεται! Ένας ενήλικος άνθρωπος σκέφτεται και αισθισιοκινητικά (γι’ αυτό και διαχωρίζεται σε οπτικός, ακουστικός ή κιναισθητικός), και ανορθολογικά (με βάση τις διαμορφωμένες του πεποιθήσεις), και λογικά (του τύπου 1 συν 1 κάνουν 2) και αφηρημένα (π.χ. απαντάει στο τί είναι δημοκρατία). Αυτό που αλλάζει σε κάθε άνθρωπο, και σε κάθε χρονική στιγμή της ζωής του, είναι το ποσοστό της κάθε μιας από αυτές τις σκέψεις και το ποια μορφή σε κάθε περίπτωση υπερισχύει! Έτσι σε έναν ενήλικα μπορεί να υπερισχύει η λογική σκέψη, αλλά όταν αυτός γεράσει, μπορεί να πάρει και πάλι την πρωτοκαθεδρία η ανορθολογική του σκέψη.

Εξαιτίας της ταυτόχρονης αυτής λειτουργίας και των 4 τύπων σκέψης, είναι μάταιη η αντιπαράθεση που συχνά συμβαίνει μεταξύ των υποστηρικτών των θρησκειών και των αντιπροσώπων των επιστημών. Η θρησκεία (και όλα τα άλλα συστήματα πίστης και πεποιθήσεων) ανήκουν στο προσυλλογιστικό επίπεδο της σκέψης, ενώ η επιστήμη στο λογικό. Τα δύο αυτά επίπεδα σκέψης και δεν μπορούν και δεν πρέπει να συγκρίνονται.

Ειδικότερα, όσον αφορά την περίοδο της προσυλλογιστικής σκέψης, εκτός της εδραίωσης των πεποιθήσεων, ωριμάζει και η αντίληψη των συναισθημάτων. Για πρώτη φορά το νήπιο αντιλαμβάνεται καθαρά το πότε είναι χαρούμενο, πότε θλιμμένο και πότε θυμωμένο. Και φυσικά, τα συναισθήματα δεν είναι καθόλου ξέχωρα από τις πεποιθήσεις. Το αντίθετο: «πάνε πακέτο»! Για παράδειγμα, αν ένα νήπιο πιστεύει ότι έκανε κάτι κακό, ή ότι το ίδιο είναι κακό, τότε νιώθει αυτό – υποτίμηση και θλίψη. Αν πιστεύει ότι είναι καλό ή δυνατό νιώθει αυτοεκτίμηση και χαρά.

Για τον παντοδύναμο αυτό συνδυασμό των πεποιθήσεων με τα  συναισθήματα και για τις συνέπειες που έχει η ηλικία μεταξύ 3 – 6 ετών για το μελλοντικό χαρακτήρα συμφωνούν όλοι οι ειδικοί. Για παράδειγμα, οι δύο πρωτοπόροι της ψυχανάλυσης, Φρόιντ και Έρικ Έρικσον, και ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της γνωστικής – συμπεριφοριστικής θεραπείας A. Beck μίλησαν αμφότεροι για τη μεγάλη σημασία αυτού του σταδίου:

ο Φρόιντ με το φαλλικό στάδιο όπου

«στα αγόρια το άγχος του ευνουχισμού αναπτύσσεται και εντείνεται όταν το περιβάλλον απαγορεύει τις τάσεις αυνανισμού του. Το άγχος αυτό παίζει και καταλυτικό ρόλο για τη λύση στο οιδιπόδειο σύμπλεγμα, αφού η απειλή του ευνουχισμού οδηγεί προς την ταύτιση με τον πατέρα, ενώ η ίδια απειλή υπάρχει και ως παθητική λύση όταν το αγόρι ταυτίζεται με τη μητέρα. Τα κορίτσια, καθώς ανακαλύπτουν ότι δεν έχουν πέος, επιθυμούν να αποκτήσουν και έτσι προκύπτει ο φθόνος του πέους. Στην περίοδο αυτή η φαντασία του παιδιού γίνεται προοδευτικά συμβολική, ενώ πριν ήταν άμεση και φανερή. Τα παραμύθια, οι δράκοι, οι πριγκίπισσες, οι ήρωες κ.τ.λ., θεωρείται ψυχαναλυτικά ότι αντιπροσωπεύουν και απευθύνονται ακριβώς στον συμβολισμό των απωθημένων αιμομικτικών τάσεων του παιδιού καθώς και της τάσης του για παντοδυναμία». 

ο Έρισκον

«στο στάδιο 3 «πρωτοβουλία έναντι ενοχής», το παιδί αποκτά κοινωνική συμπεριφορά , αρχίζει να αναλαμβάνει την ευθύνη για τον εαυτό του και να κατανοεί το χρόνο. Αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, περίοδος έντονης δοκιμής της πραγματικότητας , της φαντασίας και μίμηση της συμπεριφοράς ενηλίκων. Το παιδί που χειρίζεται ή επιλύει τις συγκρούσεις της περιόδου αυτής αποκτά εμπιστοσύνη και κοινωνικότητα. Σημαντικά εμπόδια στην επίτευξη : Υπερβολικά αυστηρή πειθαρχία, εσωτερίκευση άκμπτων ηθικών στάσεων που παρεμποδίζουν τον αυθορμητισμό του παιδιού και τη δοκιμή της πραγματικότητας. Μερικά παιδιά μπορεί να εμφανίσουν εφιάλτες, φοβίες στην προσπάθεια επίλυσης συγκρούσεων».

Και ο Beck

«όλοι μας διακατεχόμαστε από το προσωπικό μας σύστημα αξιών και πεποιθήσεων και μέσα από αυτό φιλτράρουμε τις καταστάσεις που βιώνουμε. Οι πεποιθήσεις αυτές έχουν διαμορφωθεί από την παιδική μας ηλικία και λειτουργούν ως ένα φίλτρο μέσω του οποίου επεξεργαζόμαστε τις νέες εμπειρίες και πληροφορίες στη ζωή μας. Κατ' επέκταση, διαμορφώνουμε την εικόνα για τον ίδιο μας τον εαυτό, τον κόσμο και το μέλλον, βιώνουμε αντίστοιχα συναισθήματα και εκδηλώνουμε σχετικές συμπεριφορές».

Συνεπώς, σε αυτήν ακριβώς την ηλικία και ανάλογα με την εξέλιξη του νηπίου, εδραιώνεται ο μελλοντικός χαρακτήρας του ατόμου, το σύστημα πεποιθήσεων του (που αργότερα δρα υποσυνείδητα) και ο συναισθηματικό του κόσμος. Και ενώ η σύγχρονη κουλτούρα έδινε πάντα βάση στη λογική και στον ορθολογισμό, μια ματιά στο σύγχρονο κόσμο της επιστήμης και της τεχνολογίας, θα δείξει ότι ο κόσμος σκέφτεται κυρίως με την προσυλλογιστική σκέψη. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Ντάνιελ Κάνεμαν, ψυχολόγος καθηγητής στο Πρίνστον, μετά από χρόνια έρευνας στο πεδίο της οικονομικής ψυχολογίας πήρε το Νόμπελ Οικονομικών, διότι απέδειξε ότι ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται με τουλάχιστον δύο συστήματα σκέψης: τη διαισθητική και την ορθολογική. Η πρώτη είναι κατά πολύ ισχυρότερη γιατί είναι η «φυσική» μας σκέψη. Είναι εύκολη, με την έννοια ότι δεν χρειάζεται κόπο μιας και είναι αυθόρμητη. Με αυτόν τον τρόπο σκέφτονται τα μικρά παιδιά, οι άνθρωποι των πρωτόγονων φυλών, οι νοητικά στερημένοι και όλοι χωρίς εξαίρεση οι άνθρωποι, στην πρώτη φάση που ένα ερέθισμα έρχεται σε επαφή με το γνωστικό τους σύστημα. Αν δεν έχουν αναπτύξει επαρκών τα υπόλοιπα συστήματα της λογικής και της αφηρημένης σκέψης (που μόνο με πολύ και αποδοτική εκπαίδευση αναπτύσσονται), συνεχίζουν να σκέφτονται μόνο με τη διαισθητική!

Έτσι, η ηλικία των 3 – 6 χρόνων καθίσταται η ιδανική, ώστε να εμφυτευτούν στα νήπια – παιδιά, όλες οι μετέπειτα αξίες που θα έχουν στη ζωή τους, οι πεποιθήσεις, ο χαρακτήρας και ο συναισθηματικός τους κόσμος. Γι’ αυτό και όλα τα συστήματα κατήχησης (της πολιτικής, της θρησκείας, της διαφήμισης) στοχεύουν σε αυτές τις ηλικίες, ώστε στο μέλλον να έχουν τους «προσδοκώμενους» ενήλικες.

Αν η πρώτη φάση ζωής (0 – 3 χρόνια), είναι αυτή που καθορίζει το γενικότερο επίπεδο ζωτικότητας του οργανισμού (βασισμένο στη διατροφή, τους κύκλους ύπνου – ξύπνιου, και της κίνησης), η δεύτερη φάση (3 – 6 χρόνια) εξειδικεύει αυτή τη ζωτικότητα, έτσι ώστε αυτή να κινείται ανάλογα με ορισμένα σήματα – σύμβολα. Για παράδειγμα, η έκφραση του γονιού (χαλαρή ή αυστηρή) θα δείξει στο παιδί αν αυτό που κάνει είναι επιτρεπτό ή όχι. Ο «Γρηγόρης» και ο «Σταμάτης» στο φανάρι θα δείξει πότε περνάμε ένα δρόμο και πότε όχι κ.ο.κ.

Οι άνθρωποι δύσκολα μπορούν να ζήσουν χωρίς σύμβολα διότι, τα σύμβολα αφότου εδραιωθούν, στη συνέχεια ενεργοποιούν τις ζωές των ανθρώπων. Το σύνολο των αφηρημένων προσυλλογιστικών σκέψεων τοποθετούνται εντός κάποιων συμβόλων, και αργότερα οι άνθρωποι νιώθουν να θέλουν να ενεργούν ανάλογα με το πρίσμα που δημιουργείται μέσω αυτών τωνσύνολο των συμβόλων.

Έτσι, τα νήπια μαθαίνουν το πώς πρέπει να αντιδρούν στην σημαία της πατρίδας τους (να χαίρονται και να είναι υπερήφανα), στο σύμβολο της ποδοσφαιρικής ομάδας του μπαμπά (Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ κ.ο.κ.), στο χριστιανικό σταυρό (να νιώθουν ευλάβεια), να νιώθουν επιθετικά αισθήματα στην σημαία κράτους με εχθρικές διαθέσεις (π.χ. Τουρκίας ή Σκοπίων) κ.ο.κ. Τα συναισθήματα αυτά (καθώς και οι προπορευόμενες πεποιθήσεις) γίνονται   τόσο πολύ ένα με τον χαρακτήρα, που αργότερα πολύ λίγοι είναι σε θέση να αλλαξοπιστήσουν (να αλλάξουν θρησκεία, ποδοσφαιρική ομάδα, σύστημα αξιών κ.α.). Αν τα σύμβολα αυτά (π.χ. τα θρησκευτικά όπως ο σταυρός, η ιερή αγελάδα, το Κοράνι κ.ο.κ.) δεχθούν επίθεση, τότε οι πιστοί αντιδρούν έντονα, μιας και αυτά έχουν ριζώσει βαθιά μέσα στο ψυχισμό, στο χαρακτήρα και στο συναισθηματικό τους κόσμο.

Συμπερασματικά, λοιπόν, θρησκευτική πίστη, είναι η πίστη σε ένα σύστημα αξιών, που συνήθως περιλαμβάνει ένα πακέτο πεποιθήσεων (προέλευση και τέλος του κόσμου, ηθικές αξίες, μεταθανάτια ζωή), το οποίο εδραιώνεται στο προσυλλογιστικό στάδιο σκέψης και διαρκεί σε όλη τη ζωή, παράλληλα με τα υπόλοιπα συστήματα σκέψης (αν και εφόσον αναπτυχθούν). Είναι μη – λογική, μη – αποδείξιμη, προκαλεί πολύ έντονα συναισθήματα και συμπεριφορές, γίνεται μέρος του χαρακτήρα και είναι πολύ δύσκαμπτη στο να δεχθεί αλλαγές. Μπορεί να συνυπάρχει με τη λογική και την αφηρημένη σκέψη, άλλοτε σε αρμονία και άλλοτε σε σύγκρουση. Αν και δεν έχει μελετηθεί ακόμη επαρκώς επιστημονικά, είναι ίσως η σημαντικότερη μορφή σκέψης για τη ζωή, το χαρακτήρα, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά όλων μας!

1 Το Λεξικό του Σκεπτικιστή http://www.skepdic.gr

---

PEPSICO, CADBURY ADAMS, Nestlé...... οι εταιρείες δολοφόνοι

 Αναρτήθηκε από: Βελίκης Ιωάννης, Ψυχολόγος PhD, τηλ. 6932683468

 PEPSICO, CADBURY ADAMS, Nestlé

HEK 293 = human embryonic kidney cells = ανθρώπινα εμβρυϊκά νεφρικά κύτταρα.

Που βρισκεται, πως, από ποιές εταιρείες χρησιμοποιείται η παραπάνω ουσία; Σε τι;

Βρίσκεται σε.....ΤΡΟΦΙΜΑ, ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΤΡΟΦΕΣ, ΠΟΤΑ, ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ, ΣΑΛΤΣΕΣ κλπ. που καταναλώνουν ανήλικοι και ενήλικες. Από μωρά, μικρά παιδάκια μέχρι και ηλικιωμένοι...


Τα ανθρώπινα νεφρικά εμβρυικά κύτταρα λαμβάνονται επιλεκτικά από μωρά που έχουν υποστεί έκτρωση ώστε να δημιουργήσουν "απομονωμένους υποδοχείς γεύσεως"....

Οι εταιρείες που θέλουν να εμπλουτίσουν τις γεύσεις των συνθετικών, άγευστων και παρά-φύσει προϊόντων τους συνεργάζονται με την εταιρεία βιοτεχνολογίας: Senomyx που χρησιμοποιεί την παραπάνω ανήθικη μέθοδο ως "ενισχυτικό γεύσης" και είναι (ανάμεσα σε άλλες) οι εξής:

PEPSICO, CADBURY ADAMS, Nestlé
... στις οποίες ανήκουν και περιέχονται στα "προϊόντα":


Στην PEPSICO:

ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ: Pepsi, Mountain Dew and Mist Aquafina, Gatorade
ΧΥΜΟΙ: Juices Tropicana, Dole, SoBe, Ocean Spray,Lipton Tea
ΜΠΙΣΚΟΤΑ: Gamesa Cookies Online
ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ: Quaker Oats cereals and granola bars
ΠΑΤΑΤΑΚΙΑ, ΓΑΡΙΔΑΚΙΑ κλπ.:Frito Lay's chips, Sabritas, Doritos, Tostitos, Cheetos, Ruffles,
ΓΛΥΚΑ: Sonric's Sweets ΚΑΦΕΣ: Frappuccino, Seattle's Best Coffee

ΠΗΓΕΣ:http://pepsico.com.mx/Brands.html
http://www.pepsico.com/download/USBrands_Shopping_List.pdf



Στην CADBURY ADAMS:

ΤΣΙΧΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ: Chewing Trident, Dentyne, Clorets, Chiclets and Bubaloo, Halls lozenges and Deemint, Crackups
ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ: Cadbury Chocolates, Toblerone, and Marabou
ΧΥΜΟΙ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ: Kool-aid, Clight, Frisco, Tang

ΖΕΛΑΤΙΝΑΚΙΑ: Jello Gelatin
ΦΥΣΤΙΚΙΑ(!): Planter's Peanuts

ΚΑΦΕΣ: Gevalia and Maxwell House Coffee
ΜΠΙΣΚΟΤΑ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ: Nabisco crackers, Oreo cookies, Chips Ahoy! Ritz, Bran, Marbúdorada
ΣΑΛΤΣΕΣ: A1 Steak Sauce Oscar Mayer meats
ΤΥΡΙΑ ΚΡΕΜΑ, ΚΡΕΜΟΕΙΔΗ, ΜΑΓΙΟΝΕΖΑ:Philadelphia Cream Cheese, Cheese Whiz, Singles, Parmesan, Capri Sun drink, Honey Maple Log Cabin Mayonnaise, Royal, Mircale Whip Whipped Cream


ΠΗΓΗ: http://www.kraftfoodscompany.com/mx/sp/Brands/index.aspx



Στην Nestlé:

ΚΑΦΕΣ:Nescafe Classic Coffee, Decaf, Taster's Choice, Nescafé Gold
ΣΟΚΟΛΑΤΕΣ: Crunch, Baby Ruth, Butterfinger, Aero, Cailler, Kit Kat, Orion, Smarties, Wonka,
ΧΥΜΟΙ, ΤΣΑΪ, ΠΟΣΙΜΑ:Juicy Juice, Nesquik, Milo, Nestea
ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΤΡΟΦΕΣ: Cerelac, Gerber Graduates, NaturNés, Nestum,Food: Hot Pockets, Lean Cusine Frozen Food, Pasta Buitoni, Herta, Maggi, Stouffer's, Thomy
ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ: Chocapic, Cini Minis, Cookie Crisp, Estrelitas, Fitness, Nesquik,
ΝΕΡΑ: Pure Life, Perrier, Poland Spring, S.Pellegrino
ΓΑΛΑ: Carnation Coffee Mate, Laitiere, NIDO Milk
ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ: Boost, Nutren Junior, Peptamen AF, Resource
ΠΑΓΩΤΑ: Dreyer's, Extreme, Hagen Dazs, Mövenpick, Nestle Ice Cream
ΤΡΟΦΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΩΝ: Alpo, Baker's, Benful, Cat Chow, Chef Michael's, Dog Chow, Fancy Feast, Felix, Friskies, Gourmet, bloom, Purina ONE, Purina Pro Plan
ΜΠΑΡΕΣ ΣΥΜΠΛ. ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΓΙΑ ΑΘΛΗΤΕΣ: Power Bar Performance
ΦΑΓΗΤΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΧΑΣΙΜΟ ΒΑΡΟΥΣ: Jenny Craig


ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΆΝΩ ΠΡΟΪΌΝΤΑ ΈΧΟΥΝ "ΕΘΙΣΤΙΚΉ" ΓΕΥΣΗ..... ΤΥΧΑΊΟ;

ΙΔΙΟΚΤΉΤΡΙΑ ΤΗΣ CADBURY ADAMS ΕΙΝΑΙ (ΚΡΑΤΗΘΕΊΤΕ!)...
Η ΒΑΣΊΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ Η Β'.



Η παραπάνω (καθόλου "τυχαία" στις επιλογές της εταιρεία) "ευθυγραμμίζει", ομοιογεννοποιεί τα παραπάνω κύτταρα ανθρώπινου γονιδιώματος με γονιδιώματα.... αρουραίων!!!!
ΕΔΩ: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC123709/pdf/pq0702004692.pdf


ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΆΝΩ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΑ (στην αγγλική).
ΕΔΩ: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC123709/pdf/pq0702004692.pdf
και: http://birthofanewearth.blogspot.com.ar/2012/02/aborted-human-fetuses-being-used-for.html


Η λήψη αυτών των ουσιών αλλάζει, ή καλύτερα μεταλλάσει την ανθρώπινη συμπεριφορά, εκτός του ότι αλλάζει εν αγνοία μας την δίαιτα μας κυριολέκτικα σε καννιβαλιστική, μια και καταναλώνουμε ανθρώπινα κύτταρα μέσα από σόδες-αναψυκτικά σοκολάτες κλπ κλπ.


Οι παραπάνω εταιρείες μετά από σειρά διαμαρτυριών και επιστολών προς αυτές σχετικά με την συνεργασία τους με την εταιρεία Senomyx απάντησαν:
Η Nestlé: Πως η κυτταρική σειρά "έχει καθιερωθεί στην επιστημονική έρευνα"....

Η PEPSICO: "Ελπίζουμε να είναι βέβαιοι, ότι η συνεργασία μας με Senomyx περιορίζεται αυστηρά στη δημιουργία χαμηλών θερμίδων, με φανταστική γεύση ποτών για τους καταναλωτές. Αυτό θα μας βοηθήσει να επιτύχουμε τη δέσμευσή μας για τη μείωση ζάχαρη ανά μερίδα κατά 25% σε βασικά εμπορικά σήματα σε βασικές αγορές για την επόμενη δεκαετία και τελικά να βοηθήσει τους ανθρώπους να ζουν υγιέστερα. "

Η CADBURY ADAMS: δεν απάντησε ΚΑΘΟΛΟΥ...



Μια άλλη παρόμοια περίπτωση είναι αυτή της Ιαπωνέζικης εταιρείας: ΑJINOMOTO, η οποία είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής της άκρως επικίνδυνης και εθιστικής ουσίας γνωστής στο κοινό ως ασπαρτάμης ( Μονο γλουταμινικό νάτριο, ΜSG, ) συστατικό σε ποτά 0% και γλυκαντική ουσία .
Μελέτες αποκαλύπτουν ότι ένα άτομο που είναι εθισμένο στο MSG, μπορεί να σκοτώσει ακόμη και ένα άλλο πρόσωπο....


Η ασπαρτάμη είχε καταχωρηθεί από το αμερικανικό πεντάγωνο το 2010 ως χημικό όπλο(!).
Μετά από αυτό η ΑJINOMOTO μετονόμασε την ουσία σε: Aminosweet (!) και όλα καλά!

Ο άλλος κατασκευαστής είναι η εταιρεία ΜΟNSANTO (ειδικευμένη στην παραγωγή μεταλλαγμένων τροφίμων) και αυτή επίσης μετονόμασε την ουσία από ασπαρτάμη σε: Νεοτάμη, Neotame....


"Αν και πολλοί δεν γνωρίζουν τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι πανομοιότυπα με δηλητηρίαση ασπαρτάμη...."

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!! ΑΣΠΑΡΤΑΜΗ - ΑΜΙΝΟSWEET - NEOTAME

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: ΜΠΟΫΚΟΤΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΤΟΥΣ ... ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

Πηγή: http://olixnos.blogspot.com

Η αποθέωση θρησκείας και θεάματος

Αναρτήθηκε από: Βελίκης Ιωάννης, Ψυχολόγος PhD, τηλ. 6932683468

Πηγή: ONDE DIPLOMATIQUE, Ιούνιος '88, σσ. 12 &13

http://www.monde-diplomatique.fr/1988/06/CARLANDER

Αναδημοσίευση από το Άρδην και το

Αντιαιρετικό Εγκόλπιο http://www.egolpio.com/PROTEST/8rhskeia_8eama.htm

Συγκινούν τα πλήθη, τους αποσπούν κραυγές έκστασης καθώς και εκατομμύρια δολάρια χάρη στη μαγεία του εμπνευσμένου λόγου τους και των τηλεοπτικών σόου, όπου σκηνοθετείται η πάλη μεταξύ Σατανά και Αγίου Πνεύματος. Οι Αμερικανοί τηλευαγγελιστές, των οποίων η σταυροφορία εκτείνεται πέραν των συνόρων των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν μπορούν να αγνοηθούν: αντανακλούν, ενισχύοντας παράλληλα, τις βαθιές τάσεις μερίδας της κοινωνίας, της οποίας ο σκοταδισμός προάγει τις χειρότερες συντηρητικές ιδέες.

Ένας ώριμος άνδρας, ψηλός και λυγερός, με γκριζόξανθα μαλλιά, βγαίνει σαν αστραπή από ένα άθλιο μοτέλ της οδικής αρτηρίας Airline Highway, στη Νέα Ορλεάνη. Περνάει τρέχοντας κάτω από έναν πίνακα ανακοινώσεων, όπου μπορεί κανείς να διαβάσει: «Η Αιώνια Σωτηρία σας απειλείται», απευθύνοντας έκκληση προς τους φορτηγατζήδες που μαζεύουν πόρνες προερχόμενες απ’ ολόκληρη την Αμερική. Η άσπρη Λίνκολν του είναι παρκαρισμένη λίγο πιο πέρα. Ένα από τα μπροστινά λάστιχα έχει σκάσει.

Από το σκοτάδι ξεπροβάλλουν δύο άτομα «οπλισμένα» με φωτογραφικές μηχανές. Οι φωτογραφίες τους θα οδηγήσουν στην πτώση του τηλευαγγελιστή Τζίμι Σουάγκαρτ και θα προκαλέσουν τριγμούς στην ισχυρότερη «ηλεκτρονική» Εκκλησία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Σατανάς μόλις στρίμωξε στη γωνία το θύμα του, τον τηλευαγγελιστή που, κραδαίνοντας τη Βίβλο, φωνασκούσε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες υποσχόμενος την Κόλαση στους απίστους: «Διαβλέπω το Κακό, διαβλέπω την Αμαρτία». Η Αμερική διασκεδάζει ή κρύβει το πρόσωπο της.

Πώς να κατανοήσουμε τη σημασία αυτής της αμαρτίας, σαφώς χειρότερης από τη μοιχεία του κ. Γκάρι Χαρτ έναντι της συζύγου του, αν αγνοήσουμε το γεγονός ότι 40 εκατομμύρια Αμερικανών είναι αναγεννημένοι (born again), δηλαδή γεννημένοι από το Άγιο Πνεύμα. Το ευαγγελικό κύμα αποτελεί ίσως το σημαντικότερο φαινόμενο που αναδύθηκε τα τελευταία χρόνια πέραν του Ατλαντικού. Οι περισσότεροι ευαγγελιστές είναι ακραία συντηρητικοί και συγκροτούν τη θρησκευτική Νέα Δεξιά. Αφού εξέλεξαν έναν δημοκρατικό, τον κ. Τζέιμς Κάρτερ το 1976 – η πολιτική του τους απογοήτευσε βαθύτατα – συνέβαλαν σθεναρά στην εκλογή του κ. Ρόναλντ Ρέιγκαν το 1980 και το 1984. Η αποχώρηση του υποψηφίου τους, του κ. Πατ Ρόμπερτσον, από την κούρσα της προεδρίας το 1988 δεν αρκεί για να ανακόψει αυτή τη πλημμυρίδα, ικανή να αναπροσανατολίσει την αμερικανική πολιτική.

Ένα mea culpa υπέροχης κινηματογράφησης

Τα σκάνδαλα που έπληξαν τους κκ. Μπέικερ και Σουάγκαρτ συγκάλυψαν το φαινόμενο. Η έκφραση «γεννημένοι από το Πνεύμα» προέρχεται από το κεφάλαιο 3 του κατά Ιωάννη Ευαγγελίου. Ο Άγιος Ιωάννης λέει στoν Νικόδημο: «Αλήθεια, αλήθεια σου λέω, αν κάποιος δεν αναγεννηθεί, δεν δύναται να δει τη Βασιλεία του Θεού». Κατά τον Ευαγγελιστή, πρόκειται για μια γνήσια, προσωπική Πεντηκοστή, όπου ο Χριστός πρέπει να γίνει αποδεκτός ως προσωπικός Λυτρωτής. Από τη στιγμή που το Άγιο Πνεύμα εισχωρεί μέσα σας, πρέπει να δημιουργηθεί μια στενή σχέση με τον Κύριο. Μερικές φορές, η φωνή του επιτάσσει τη σωτηρία μιας ψυχής… ή την πληρωμή του λογαριασμού στάθμευσης. Για τους Πεντηκοστιανούς, το αλάνθαστο σημάδι του προσηλυτισμού είναι η Γλωσσολαλιά, το δώρο των γλωσσών που δόθηκε στους Αποστόλους την ημέρα της Πεντηκοστής. [...]

Εκατόν πενήντα χορωδοί, όλοι τους με διαβολική φωτογένεια στον τηλεοπτικό φακό, τραγουδούν τις τελευταίες νότες του ύμνου «Ο Ιησούς ευφραίνει την ψυχή μου» στο Κέντρο Οικογενειακής Λατρείας (Family Worship Center), ένα κυκλικό θέατρο που αποτελεί την εκκλησία του κ. Τζίμι Σουάγκαρτ στο Μπατόν Ρουζ, την πρωτεύουσα της Λουιζιάνα. Επτά χιλιάδες πεντακόσιοι πιστοί παρευρίσκονται. Tριάντα εκατομμύρια τηλεθεατών παρακολουθούν τον κ. Σουάγκαρτ να παίρνει το μικρόφωνο: «Αμάρτησα!» Το χείλος του τρέμει: «Αμάρτησα [δάκρυα καλά καδραρισμένα από την κάμερα] και ζητώ τη συγχώρεσή σας». Οι λυγμοί μετά βίας συγκρατώνται – το ιστορικό, βασανισμένο mea culpa κινηματογραφείται κατά τρόπο υπέροχο. Οι πιστοί μένουν αποσβολωμένοι. Το είδωλό τους λιποθυμά. Είναι δυνατόν να επικρίνει δημόσια τις σεξουαλικές ακολασίες του ζεύγους Μπέικερ από το τηλεοπτικό του κανάλι «Praise the Lord» (Δοξάστε τον Κύριο) και να καταγγέλλει τη μοιχεία του αιδεσιμότατου Μάρβιν Γκόρμαν, τη στιγμή που ο ίδιος συχνάζει σε ρυπαρά μοτέλ με πουτάνες; Η παράσταση, όμως, συνεχίζεται. Λίγο αργότερα, ο κ. Τζίμι Σουάγκαρτ ανεβαίνει ξανά στον άμβωνα δίχως να κάνει κήρυγμα. Αντ’ αυτού, ένας αιδεσιμότατος απευθύνεται στο πλήθος: «Έχετε γνωρίσει διανοούμενους; Πείτε μου, κύριε διανοούμενε, ξέρετε γιατί το γάλα είναι άσπρο και το χορτάρι πράσινο;» Φιλικά γέλια. «Εγώ είμαι από επαρχία• αυτό που ξέρω είναι ότι δεν κατάγομαι από μαϊμούδες!» Επιφωνήματα. Ο αιδεσιμότατος κραδαίνει τη Βίβλο: «Όλα όσα πρέπει να ξέρετε είναι γραμμένα σ’ αυτό το βιβλίο! Το πιστεύω από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα του! Αν η Βίβλος έγραφε ότι ζεστό και κρύο τρεχούμενο νερό υπήρχε μέσα στο κήτος του Ιωνά, θα το πίστευα! Και η Αμαρτία! Έχουν περάσει έξι χιλιάδες χρόνια από τότε που αμάρτησαν ο Αδάμ και η Εύα. Ο Σατανάς θα επιτεθεί σε όλους μας, διαβλέπω το Κακό! Το ακριβό, όμως, αίμα του Ιησού, σαν πορφυρό κύμα, θα ξεπλύνει τις αμαρτίες μας. Έχουμε ανάγκη των συνεισφορών σας απόψε. Όλοι όσοι μπορούν να προσφέρουν 500 δολάρια, ας σηκωθούν όρθιοι! 100! 50!» Απαλή μουσική από την ορχήστρα. «Νιώθουμε τη νίκη, τη δύναμη του Ιησού». Διατρέχει τη σκηνή σε κατάσταση αλλοφροσύνης. «Ας στηρίξει ο Θεός τον αδερφό Σουάγκαρτ και την οικογένειά του. Αντισταθείτε στο Σατανά! Όταν οι μετοχές στη Γουόλ Στριτ πέφτουν, οι μετοχές του Ιησού ανεβαίνουν! (…) Ήμουν στο αεροπλάνο, δίπλα μου καθόταν μια μάγισσα. Μου είπε: Εγώ προσεύχομαι στο Διάβολο. Πηγαίνω στο Σιάτλ σε μια συγκέντρωση μαγισσών που εργάζονται για τον αφανισμό όλων των ευαγγελιστών της Αμερικής!»

Η συγκίνηση και ο τραπεζικός λογαριασμός

Υπάρχουν πολλοί νέοι, πολλοί μαύροι αφροαμερικανοί στην εκκλησία. Κι όμως, ο κ. Τζίμι Σούαγκαρτ, ο πιο χαρισματικός, ο πιο μανιχαϊστικός από όλους τους ιεροκήρυκες, ο βάρδος του Ευαγγελίου που δοξάζεται στα μπαγιού και στις μητροπόλεις, απόψε σιωπά. Οι πιστοί κλήθηκαν στον βωμό, σύμφωνα με το εθιμοτυπικό. Προσέρχονται μαζικά για να γονατίσουν στα σκαλοπάτια του άμβωνα, που καλύπτονται από μαλακή μοκέτα. Λιποθυμούν, κλαίνε, σφιχταγκαλιάζονται με κορμιά τεντωμένα, με χέρια υψωμένα προς τον Χριστό. Κραυγές αντηχούν στην αίθουσα: «Ιησού! Αλληλούια! Σ’ ευχαριστούμε!» Ο κ. Σουάγκαρτ κόβει βόλτες πάνω στον άμβωνα και νάτος, κάθεται μπροστά από την ορχήστρα και αρχίζει να παίζει έναν ύμνο στο πιάνο, έπειτα έναν άλλο. Η συγκίνηση είναι υπέρμετρη: το πλήθος, εκστασιασμένο, χειροκροτά. Μια νεαρή γυναίκα πέφτει σε έκσταση, ένας άνδρας ουρλιάζει προφέροντας ακατάληπτες λέξεις, άλλοι κλαίνε από χαρά – κουτιά από Kleenex είναι τοποθετημένα στα σκαλοπάτια. Ένας γερο-κοιλαράς αιδεσιμότατος αναπηδά σαν ροκάς. Ο πάστορας παίζει πιάνο σαν θεός. Πήρε μαθήματα μαζί με τον ξάδερφό του, τον διάσημο αστέρα της ροκ, Τζέρι Λι Λιούις. Οι τηλεοπτικές κάμερες ζουμάρουν.

Ο Τζον Καμπ, ρεπόρτερ του σταθμού WBRZ, που τον παρακολουθεί εδώ και χρόνια, γύρισε μια μεγάλου μήκους ταινία για τον τηλευαγγελιστή, ένα ρεπορτάζ που έλαβε πληθώρα βραβείων. Εκμυστηρεύεται: «Είναι ένα άτομο αλλόκοτο, εξαιρετικά χαρισματικό. Χωρίς αμφιβολία ήταν έντιμος και ειλικρινής στην αρχή, αλλά γοητεύτηκε από την εξουσία, τη δόξα, τη χειραγώγηση του κόσμου. Τον είδα να βγαίνει από την εκκλησία με μάτια που γυάλιζαν, σε κατάσταση αλλόφρονου παραληρήματος: χρειάστηκε να τον ηρεμήσουν, να φωνάξουν τη Φράνσις, τη γυναίκα του. Όλοι οι τηλευαγγελιστές αντιμετωπίζουν τεράστια συναισθηματικά προβλήματα».

Ο Τζον Καμπ πέρασε από κόσκινο τη διοίκηση της αυτοκρατορίας Σουάγκαρτ, που βρίσκεται στα χέρια της συζύγου του, του γιου του και του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος. Οι ισολογισμοί επιφυλάσσουν εκπλήξεις. Πρώην εργαζόμενοι αναφέρουν ότι δεν υπάρχει πλήρης διαφάνεια στη διοίκηση. Ο όμιλος επιχειρήσεων Swaggart Ministries αποφέρει 140 εκατομμύρια δολάρια ετησίως: τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά στούντιο, τυπογραφείο, βιβλικό κολέγιο, σχολεία, εκκλησία επτά χιλιάδων πεντακοσίων θέσεων, κοιτώνες, καταστήματα σε ένα τεράστιο, ολοκαίνουργιο πανεπιστημιακό συγκρότημα. Πρόκειται για τη δεύτερη σε μέγεθος εταιρεία του Μπατόν Ρουζ μετά το μεγαλύτερο στον κόσμο διυλιστήριο πετρελαίου. Τετρακόσιες χιλιάδες δολάρια εισρέουν καθημερινά ως απάντηση στις τηλεοπτικές εκκλήσεις για χρηματοδότηση και στις επιστολές που αδιάκοπα αποστέλλουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. [...]

Ο Ροβ Τζέκινς, δημοσιογράφος της εφημερίδας Baltimore Evening Sun, σχολιάζει: «Οι οπαδοί του Σουάγκαρτ θα παραμείνουν πιστοί σ’ αυτόν, γιατί ενσαρκώνει την εμπειρία του ενδότερου Νότου: φτώχεια, απομόνωση, φυσικές καταστροφές. Δονεί τη θρησκευτική πλευρά των ανθρώπων του Νότου, όπως ο Τζορτζ Γουάλας κατάφερε στο παρελθόν να δονήσει τις πολιτικές τους χορδές. Κάνει έκκληση στο σύμπλεγμα κατωτερότητας του Νότου. Εκείνοι θα λάβουν την ανταμοιβή τους στα Ουράνια, ενώ οι τάξεις επιρροής, οι αριστεροί, οι διανοούμενοι, οι άνθρωποι των Μέσων, οι ομοφυλόφιλοι και οι ναρκομανείς θα καούν στην Κόλαση. Η ταύτισή του με τις μάζες είναι αυθεντική».

Ο κ. Σουάγκαρτ γεννήθηκε καταμεσής της οικονομικής κρίσης από μια άπορη οικογένεια, στη φτωχότερη ίσως πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών, στο Φέριντεϊ της Λουιζιάνα. Μοναδικοί τρόποι διασκέδασης ήταν ο κινηματογράφος, η εκκλησία της συνοικίας και οι περιοδεύοντες ιεροκήρυκες.

Πριν από την τηλεόραση, ο κόσμος σπανίως διασκέδαζε: κηρύγματα, πικ-νικ και… σαλούν. Οι περιοδεύοντες ιεροκήρυκες περιδιάβαιναν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είχαν εγκαταλείψει την Ανατολική Ακτή «για χάρη της χώρας της άρκτου», όπου ο κόσμος ζούσε αρκετά έκλυτα από ηθικής άποψης. Για να γίνει κανείς πάστορας, δεν χρειαζόταν περγαμηνές. με το που ένιωθε το πρώτο σκίρτημα του θείου καλέσματος, αποκτούσε αυτομάτως την εντολή και συντάρασσε τους δίχως πίστη και νόμο κολασμένους, κηρύττοντας στην τύχη. Ο Ρίτσαρντ Γκρενιέ, της εφημερίδας Washington Times, μνημονεύοντας τους γηραιούς της εκστρατείας, αναφέρει ότι, τις θυελλώδεις νύχτες, έλεγαν: «Είναι καιρός να μην αποκλείσουμε κανέναν, εκτός από τους κακοήθεις ανωνυμογράφους και τους μεθοδιστές ιεροκήρυκες». Για τον Γκρενιέ, αυτοί οι πάστορες άλλαξαν την Αμερική: «Έβαλαν το φόβο του Θεού στη συνείδηση των μπεκρήδων και των φονιάδων. Για τους πιστούς, ο Σουάγκαρτ, παρά το ανόμημά του, έφερε τον Ιησού σε εκατομμύρια ανθρώπους. Για τους άπιστους, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ζωής και της ιστορίας της Αμερικής».
[...]

Ο κ. Τζο Μ. Ρότζερς, πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στη Γαλλία, είναι ευαγγελιστής. ολοκληρώνει την κατασκευή μιας εκκλησίας στη Νάσβιλ. «Στην πατρίδα μας», αναφέρει, «οι πολιτικοί άνδρες πρέπει να επικαλούνται τη θρησκεία αν θέλουν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη μας. Αν είναι «γεννημένοι από το Πνεύμα», δείχνουν μεγαλύτερη συμπάθεια και ενδιαφέρον για τον κόσμο και τους απασχολούν περισσότερο τα παγκόσμια προβλήματα». Σε μια χώρα όπου η χριστιανική θρησκεία ασκεί μεγάλη επιρροή, όπου ο αριθμός των εκκλησιαζόμενων, ανεξαρτήτως δόγματος, ξεπερνά τον μισό πληθυσμό, το 70% των Αμερικανών απαιτούν από τον μελλοντικό τους πρόεδρο να πιστεύει ειλικρινά (ακόμη κι αν το 51% από αυτούς επιθυμούν τον πλήρη διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, όπως ορίζεται από την πρώτη τροπολογία του Συντάγματος). [...]

Η ιστορία του αμερικανικού προτεσταντισμού σημαδεύτηκε από δύο μεγάλες «επαναστάσεις», που ονομάστηκαν «αφυπνίσεις». Η «Μεγάλη Αφύπνιση», στα μέσα του δεκάτου ογδόου αιώνα, προκάλεσε θρησκευτική έξαρση. Αναρίθμητες χριστιανικές αιρέσεις έκαναν την εμφάνισή τους και ένωσαν τις δυνάμεις τους με σκοπό να εμποδίσουν το βρετανικό Στέμμα να επιβάλει την αγγλικανική Εκκλησία ως επίσημη θρησκεία στις αποικίες. Η θρησκευτική αυτή αντίσταση επηρέασε βαθύτατα την αμερικανική επανάσταση. Η δεύτερη Αφύπνιση συντελέστηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα. Το 1906, η εφημερίδα Los Angeles Times απορούσε: «Μια νέα θρησκευτική αίρεση εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες σε μια παλιά παράγκα της οδού Αζούζα. Οι θρησκόληπτοι ξεσπούν σε επιφωνήματα και περίεργους βρυχηθμούς(…). Τελούν τις πιο φανατισμένες μυσταγωγίες και περιέρχονται σε κατάσταση ξέφρενου παραληρήματος».

Μήπως είμαστε σήμερα θεατές της «τρίτης Αφύπνισης»; Το κίνημα καταδιώκει τους διανοούμενους, τους «αριστερούς», τους κεντρώους, τους ομοφυλόφιλους, τους φεμινιστές, τους υποστηρικτές της έκτρωσης, τους υπέρμαχους των θέσεων του Δαρβίνου. Χώρος για τη Βίβλο, στην προσευχή μέσα στα δημόσια σχολεία! Η Αποκάλυψη πλησιάζει. Μάταιο, μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, να προβούμε σε μεταρρυθμίσεις κοινωνικής τάξης. Φυσικά, οι καλοί ευαγγελιστές θα είναι οι μοναδικοί επιζήσαντες της πυρηνικής σύγκρουσης! [...]

Η Αποκάλυψη και το ψηφοδέλτιο

Πώς να βγάλει κανείς άκρη με όλα αυτά τα ονόματα; Ποιες διαφορές χωρίζουν φονταμενταλιστές και νέο-φονταμενταλιστές, πεντηκοστιανούς, χαρισματικούς, αποστολικούς, βαπτιστές, μεθοδιστές, εν συντομία τους «ευαγγελιστές»; Σε χοντρικές γραμμές, υπάρχουν δύο κύριες ομάδες: από τη μια, οι χαρισματικοί ευαγγελιστές – ή, αν θέλετε, οι πεντηκοστιανοί, που πιστεύουν στη γλωσσολαλία, με εντονότατες παραλλαγές στον τρόπο πρακτικής. Κυμαίνονται από τους ορθολογιστές έως τους πιο συναισθηματικούς. Και από την άλλη, οι φονταμενταλιστές, με αναγνωρισμένο ηγέτη τους τον κ. Τζέρι Φάλγουελ. «Οι φονταμενταλιστές είναι ακραία συντηρητικοί», αναφέρει ο αιδεσιμότατος Φάρμερ που διαμένει στη Νέα Ορλεάνη.

«Ο Θεός των φονταμενταλιστών είναι αδιάλλακτος, τρομερός. Με αυτόν τον τρόπο οι συντηρητικοί της θρησκευτικής Νέας Δεξιάς μπόρεσαν να κερδίσουν στο Νότο. Θα αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή στη χώρα».

Σημείο συμφωνίας μεταξύ των ευαγγελιστών: η θεολογία της Αποκάλυψης (Αρμαγεδδών). Οι κκ. Τζέρι Φάλγουελ, Πατ Ρόμπερτσον, Μπέικερ και Σουάγκαρτ συγκλόνισαν τους τηλεθεατές με τις εκθαμβωτικές περιγραφές τους για το τέλος εποχής. Μα καλά, αναρωτιέται μερίδα της κοινής γνώμης, δεν θα προκαλέσουν τον ερχομό του Αντίχριστου και της πυρηνικής Αποκάλυψης εξαπολύοντας κρίση στην Εγγύς Ανατολή ή τη Ρωσία; Στο Νότο, ένας ευαγγελιστής διερωτάται ως προς τη χρησιμότητα των εκλογών: «Αξίζει τον κόπο να ψηφίζουμε; Η ψήφος είναι σαν να αποφασίζαμε να ξαναβάψουμε τις ξαπλώστρες στη γέφυρα του Τιτανικού πριν από το ναυάγιό του».

Και ο κ. Σουάγκαρτ γράφει στη Μάχη της Αποκάλυψης: «Όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί του κόσμου θα βρίσκονται αναμφίβολα εκεί για να καλύψουν την υπέρτατη στιγμή της ιστορίας μας».

Ωστόσο, τα εκατομμύρια των ευαγγελιστών που κατέχουν πολιτικές ή επαγγελματικές θέσεις πάσης φύσεως δεν δείχνουν να νοιάζονται ιδιαίτερα για την Αποκάλυψη. Ο κ. Πατ Ρόμπερτσον, που προ ολίγου διέβλεπε την αναμετάδοση του τέλους του κόσμου από το τηλεοπτικό του κανάλι CBN, δήλωσε ότι δεν προτίθεται να δώσει χέρι βοήθειας στο Θεό για να την προκαλέσει…

Η «ηλεκτρονική» Εκκλησία χρησιμοποιεί όλα τα μέσα για να πετύχει το σκοπό της. «Η τηλεόραση είναι το ισχυρότερο εργαλείο που έδωσε ο Θεός στη θρησκεία!», αναφωνεί ένας νέος μαθητευόμενος στον τομέα επικοινωνίας των Jimmy Swaggart Ministries. Ο Θεός; Κακόμαθε τους πιστούς του: έχουν καταγραφεί 1200 περίπου ραδιοφωνικοί και πάνω από 200 τηλεοπτικοί σταθμοί ευαγγελιστών. Τρεις χιλιάδες πεντακόσιοι δημοσιογράφοι προτείνουν το πρόγραμμα της χριστιανικής Νέας Δεξιάς. Ο καθηγητής Τζέφρεϊ Χέιντεν σημειώνει ότι «ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζουν τις ειδήσεις θα έχει τεράστια επίδραση στην πολιτική κινητοποίηση των ευαγγελιστών». Το κίνημα ανέπτυξε «μια εκπληκτική επικοινωνιακή δομή». Επιπλέον, «εφόσον η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών (Federal Communications Commission), το Κογκρέσο και τα δικαστήρια δεν αλλάξουν τους κανόνες του παιχνιδιού, οι θρησκευτικές εκπομπές θα αποκτήσουν τεράστια επιρροή στην πολιτική και κοινωνική δράση της Αμερικής ^|1|». Ο σημαντικότερος όμιλος φαίνεται να είναι το Χριστιανικό Δίκτυο Ραδιοφωνίας (Christian Broadcasting Network - CBN) του κ. Ρόμπερτσον στη Βιρτζίνια Μπιτς: με 4 κανάλια καλωδιακής τηλεόρασης, 30 ραδιοφωνικούς σταθμούς που εκπέμπουν σε 20 εκατομμύρια νοικοκυριά. Η πρωινή εκπομπή του, «700 Club» (Λέσχη 700), στηρίχτηκε στο μοντέλο των δημοφιλέστερων τοκ σόου. Ακολουθούν άλλες εκπομπές, όπως, φυσικά, του πάστορα Μπίλι Γκράχαμ, των κ.κ. Φάλγουελ, Όραλ Ρόμπερτς καθώς και άλλες, πολύ προσφιλείς, όπως του κ. Ρόμπερτ Σούλερ, που αγορεύει στους πιστούς από τον ονομαστό γυάλινο καθεδρικό ναό της Καλιφόρνιας. Η εφορία αδυνατεί να ελέγξει την «ηλεκτρονική» Εκκλησία. Το σύνολο σχεδόν των δραστηριοτήτων της εξαιρούνται της φορολογίας, συμπεριλαμβανομένης της συλλογής χρημάτων.

Ο αιδεσιμότατος Όραλ Ρόμπερτς είναι ο εμπνευστής αυτής της υπερβολικής τηλεοπτικής έκκλησης: «Αν δεν μαζέψω 8 εκατομμύρια δολάρια, ο Θεός θα με καλέσει κοντά Του». Και τα μαζεύει… Ο γιος του ζητάει κι άλλα… Με σαφώς λεπτότερους τρόπους κινείται η εκπομπή «700 Club» του κ. Ρόμπερτσον. Σε ένα σαλόνι, ο Πατ ή ο Τομ –ο πατέρας και ο γιος– προσκαλούν ανταποκριτές που μιλούν για την Κεντρική Αμερική ή την Αφρική, ειδικούς στις δηλώσεις εισοδήματος ή οικογενειακούς συμβούλους. Η ατμόσφαιρα είναι πολύ ευχάριστη. Ας συνεχίσουμε: «Η Κολομβία έχει άμεση ανάγκη της δύναμης του Ιησού Χριστού. Διεξάγουμε θρησκευτικό πόλεμο, στείλτε τα χρήματά σας». Μια τηλεφωνική υπηρεσία λειτουργεί είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο και λαμβάνει περίπου 3 εκατομμύρια κλήσεις το χρόνο. Στα γραφεία του CBN κυκλοφορούν κάδοι γεμάτοι με επιταγές.

Ο Θεός επιδιορθώνει τις διαρροές [...] Μετά τα πρόσφατα σκάνδαλα, μόνο ο πάστορας Μπίλι Γκράχαμ διατήρησε μια πολύ ισχυρή θέση στις σφυγμομετρήσεις (76%). Πρόκειται, πράγματι, για ένα είδος θεσμού σχεδόν παγκόσμιου. Ένας πάστορας της Νότιας Καρολίνας, ωστόσο, αναφέρει ότι «όλοι οι βασιλείς εκθρονίστηκαν: τώρα υπάρχει περισσότερος χώρος στην κορυφή απ’ ό,τι στα τελευταία δέκα χρόνια ^|2|». Κάποιοι νέοι δηλώνουν με κυνισμό: «Γιατί να στερήσουμε από τον κόσμο το μέρος του ονείρου; Η κοινωνία μας υποκλίνεται στην πολυτέλεια, στο χρήμα, στην επιτυχία και ο αριθμός των προϊόντων που παραμένουν στο ράφι αυξάνει. Οι τηλευαγγελιστές είναι εθνικοί ήρωες!»

Ο αμερικανικός τύπος σπάνια κάνει λόγο για τους οπαδούς της βάσης, τους φτωχούς στα ενδότερα των μπαγιού, τους εργάτες, που συναντά κανείς στα βάθη του Νότου, στη Βιβλική Ζώνη (Bible Belt).

[...]Οι ολέθριες συνέπειες της οικονομικής ύφεσης Το 1976, οι ευαγγελιστές ψήφισαν μαζικά υπέρ του κ. Κάρτερ και απογοητεύτηκαν. Το 1980 και το 1984, εξέλεξαν τον κ. Ρέιγκαν που τους απογοήτευσε επίσης, καθώς δεν προέβη στην εφαρμογή του προγράμματός τους περί ηθικής μεταρρύθμισης ^|3|. Οι «γεννημένοι από το Πνεύμα» χριστιανοί αισθάνονται προδομένοι από τον πόλεμο του Βιετνάμ και την καταστροφή του Τσάλεντζερ και μετά. Γι’ αυτούς, βασιλεύει το κενό και ο φόβος. Ο «μαύρος Οκτώβρης» θα αποτελούσε προάγγελλο της Αποκάλυψης. Η πατρίδα ξεπουλιέται: διαλυμένες οικογένειες, εγκληματικότητα, φεμινισμός, έκτρωση, ομοφυλοφιλία, πορνογραφία, κατάργηση της προσευχής στα δημόσια σχολεία, γενετική, κομμουνισμός στην Κεντρική Αμερική, η Αμερική βρίσκεται σε πλήρη ηθική παρακμή. Ο εχθρός –πιο επικίνδυνος από τον κομμουνισμό– είναι η ουμανιστική φιλοσοφία (secular humanism), την οποία θρησκόληπτοι και ιεροκήρυκες θα ήθελαν να αφανίσουν μέσω της Βίβλου. Η κοινωνία πρέπει να εκχριστιανιστεί.

Ο αιδεσιμότατος Τζέρι Φάλγουελ χρόνια τώρα μαστιγώνει τους πιστούς μέσω της τηλεοπτικής εκπομπής του, «The Old Time Gospel Hour». Η Ηθική Πλειοψηφία του βρίσκεται πίσω από τη χριστιανική Νέα Δεξιά. Μέγας φίλος του κ. Ρέιγκαν, η πολιτική επιρροή του ξεπερνά ίσως εκείνη του κ. Ρόμπερτσον, από τον οποίο προτίμησε δημόσια τον αντιπρόεδρο Τζορτζ Μπους ως υποψήφιο για τον Λευκό Οίκο. [...]

[...] Ο ευαγγελισμός δεν είναι ένα περίεργο φαινόμενο που ξεπηδά από κάποιο μυθιστόρημα του Σίνκλερ Λιούις. Είναι ένα από τα κλειδιά της αμερικανικής πολιτικής των επόμενων ετών. Τα καραγκιοζιλίκια των «μεγάλων» της τηλεόρασης συγκαλύπτουν την πραγματικότητα: τη «σταυροφορία» σε κοινωνικό επίπεδο. Στις εκκλησίες, η φωνή του εργοδότη καλύπτει τη φωνή του Θεού. Κάθε κοινωνική πρόοδος πρέπει να κατασταλεί στο όνομα του Κυρίου. Μάρτυρας αυτό το είδος κηρύγματος, αρκετά συνηθισμένο στις μικρές ευαγγελικές εκκλησίες της Νότιας Καρολίνας, όπου η ελαφριά βιομηχανία προοδευτικά εξάλειψε τη γεωργία:

«Να σέβεστε τον εργοδότη σας. Να τον τιμάτε. Να είστε ειλικρινείς μαζί του. Να μην του αποκρύπτετε τίποτα. Να θυμάστε: αφού είναι ‘σπίτι’ του, έχει δίκιο. Να εργάζεστε για τον εργοδότη σας σαν να ήταν ο Θεός!». Και στηρίζουν τη θέση αυτή με χωρία της Βίβλου. Πράγμα που σημαίνει: ούτε εργασιακά δικαιώματα ούτε συνδικάτα. Είναι η παλιά καλή Αμερική, πριν από το Νιου Ντιλ, πριν από τη Νέα Κοινωνία του προέδρου Τζόνσον, που κάνει την επανεμφάνισή της. Η Αμερική, επίσης, πριν από τη φυλετική ενσωμάτωση. Δεν πρέπει καθόλου να μας ξεγελά η φαινομενική φυλετική συγκατοίκηση των ηλεκτρονικών Εκκλησιών. Καθένας στη θέση του. Σε μια επιτροπή της Νότιας Καρολίνας, βλέπουμε έναν Ινδό πάστορα να ουρλιάζει μπροστά σε μια πλατεία εκστασιασμένων Ινδών. Λίγο πιο πέρα, τα πρόσωπα είναι μαύρα. Εκεί κάτω, τα πρόσωπα είναι λευκά. Οι καλοί ευαγγελιστές δεν έπραξαν το ελάχιστο για να μειώσουν τις ρατσιστικές τάσεις. Καθένας με την εκκλησία του, καθένας με το Θεό του, καθένας με τη Βίβλο του.

Το κύριο πρόβλημα της δεκαετίας του ’80 στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η σχέση θρησκείας και κράτους. Πολλοί ευυπόληπτοι Αμερικανοί, μέλη ή μη του κατεστημένου, συντηρητικοί ή φιλελεύθεροι, ομολογούν τον τρόμο τους στη σκέψη να δουν κάποια μέρα στην κεφαλή του κράτους έναν φονταμενταλιστή ή πεντηκοστιανό πρόεδρο που να χυμά στο πυρηνικό κουμπί με το πρώτο κάλεσμα του Ιεχωβά.

Η ηθική υποχρέωση των ευαγγελιστών είναι ο προσηλυτισμός. Η μεγαλύτερη Εκκλησία τους, η μεγαλύτερη στον κόσμο, βρίσκεται στη Νότιο Κορέα: 500.000 πιστοί. Στη Νιγηρία, οι μάγοι μετατρέπονται σε πάστορες. Στην Κεντρική Αμερική, οι κ.κ. Τζίμι Σουάργκαρτ και Πατ Ρόμπερτσον καθοδηγούν την Ιερή Σταυροφορία ενάντια στον άθεο κομμουνισμό: στέλνουν εκεί χιλιάδες ιεραπόστολους. Συλλέγουν εκατομμύρια δολάρια για τη λεγόμενη «ανθρωπιστική» βοήθεια, βοήθεια παρόμοια με εκείνη που δίνει η κυβέρνηση στους «Κόντρας» και στους ιεραπόστολους. Ο συνταγματάρχης Νόρθ, ο «ήρωας του Κόντραγκεϊτ», είναι αναγεννημένος.

Είναι αδύνατο, εξηγεί ο κ. Μπιλ Μόγιερς, να κατανοήσουμε τις αντιθέσεις, κυρίως της Κεντρικής Αμερικής, αν αγνοήσουμε τον ρόλο της θρησκείας ^|4|. Οι θρησκευτικοί πόλεμοι συγκλονίζουν τον κόσμο. Στη Νικαράγουα και στην Ονδούρα, καθολικοί και προτεστάντες βρίσκονται σε βίαιες αντιπαραθέσεις. Στις ίδιες τις τάξεις των προτεσταντών διεξάγονται άγριες μάχες, με τη Βίβλο ανά χείρας. Ακούστε τον κ. Τζίμι Σουάγκαρτ: «Ο Ιησούς είναι ο Πρόεδρος, ο στρατηγός σας, ο στρατάρχης σας. Στο όνομα του Ιησού, διατάζω τον Διάβολο να εγκαταλείψει τη ζωή σας, το σπίτι σας, την ψυχή σας, την πόλη σας, την κυβέρνησή σας και τη χώρα σας ^|5|». Οι τηλεοπτικές εκπομπές αναμεταδίδονται σε εκατομμύρια νοικοκυριά της Κεντρικής Αμερικής, με ταυτόχρονη μετάφραση. Ο κ. Ρόμπερτσον επισκέφτηκε τους καταυλισμούς των «Κόντρας»: «Θέλουμε να βοηθήσουμε τα θύματα του κομμουνισμού. Εντάσσεται στις βουλές του Θεού ^|6|». Οι ευαγγελικές Εκκλησίες πολλαπλασιάζονται σαν μανιτάρια, ο χριστιανικός στρατός της άκρας δεξιάς περνά στην αντεπίθεση με αλυσιδωτούς προσηλυτισμούς. Για αρκετούς φτωχούς, η ελπίδα δεν βρίσκεται στην επανάσταση: Ο Ιησούς τούς σπρώχνει απευθείας από τον βούρκο στον Παράδεισο. «Οι χριστιανοί είναι έτοιμοι να επιλέξουν στρατόπεδο. (…) Οι ιεραπόστολοι υπηρετούν ένα βασίλειο, διχασμένο μεταξύ του Θεού και της πολιτικής».

Το ευαγγελικό κίνημα δεν βρίσκεται στα πρόθυρα της εξαφάνισής του, καθώς ασχολείται με τη μάχη μεταξύ του Καλού και του Κακού – τον αρχαιότερο πόλεμο που διεξάγουν οι Αμερικανοί, η κουλτούρα των οποίων είναι διαποτισμένη από μανιχαϊσμό. Δεν πρόκειται για έλλειμμα ευφυΐας, αλλά για πρότυπο ζωής, για τρόπο σκέψης.

«Χάρη σε μας» δηλώνει ο κ. Γκι Τζάρμαν, μέλος του Ιδρύματος Πολιτιστικής Κληρονομιάς (Heritage Foundation) και της Χριστιανικής Φωνής (Christian Voice), «η θανατική ποινή, το ζήτημα των πυρηνικών όπλων και ο πόλεμος των άστρων θα αποτελέσουν προβλήματα κυρίως χριστιανικά και ηθικά. Σύντομα, η δυναμική ισχύς μας θα αφήσει άφωνους τους Αμερικανούς ^|7|».

Το μήνυμα της χριστιανικής Νέας Δεξιάς δεν μπορεί να γίνει πιο σαφές.

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΔΗΝ

Σημειώσεις

---

1. Ο Jeffrey K. Hadden, καθηγητής κοινωνιολογίας και μελέτης των θρησκειών στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, δημοσίευσε μαζί με τον Charles E. Swann το βιβλίο Prime Time Preachers, Addison Wesley, 1980, και με τον A. Sharpf το βιβλίο Televangelism : Power and Politics on God’s Frontier, Henry Holt, New York, 1988.
2. New York Times, 28 Φεβρουαρίου 1988.
3. Βλ. Ingrid Carlander, “La revolution conservatrice contre M. Reagan”, le Monde diplomatique, Δεκέμβριος 1987.
4. Bill Moyers, «God and Politics. The Kingdom Divided», Public Affairs Television, Δεκέμβριος 1987.
5. Αυτ.
6. Αυτ.
7. San Francisco Chronicle, 8 Ιανουαρίου 1988.
Ingrid Carlander *

* H Ingrid Carlander είναι δημοσιογράφος.

I. Carlander