”Η Βασιλεία τών ουρανών εντός ημών εστί”, η εσωτερικότητα ως λύση και στo οικονομικό αδιέξοδo.

Iωάννη Δ.Κεραμαρίδη

καθηγητή θεολογίας

μέλους της ελληνικής λέσχης υψηλής νοημοσύνης (ΕΛYΝ)
Για να βρεθεί μια λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα πρέπει πρώτα και πάνω από όλα

να θέσουμε σε εφαρμογή τον χρυσό κανόνα της ψυχολογίας που λέει ότι ”ποτέ μα ποτέ δεν φταίει ο άλλος για ότι μας συμβαίνει”.
Κατά την εφαρμογή αυτού του κανόνα,είναι δεδομένο ότι θα βρεθούμε ενώπιον ενός προσωπικού αδιεξόδου.
Το αδιέξοδο αυτό έχει να κάνει με την άγνοια.
Δηλαδή πολλές φορές δεν θα μπορούμε να εξηγήσουμε  στον εαυτό μας,τον λόγο για τον οποίο φταίμε.
Εδώ αναδεικνύεται το γεγονος ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου είναι η άγνοια.
Ένα παράδειγμα: κάποιος απευθύνει προσβλητικά λόγια εναντίον μας,και εμείς αισθανόμαστε άσχημα.Σε αυτήν την περίπτωση λέμε ότι μας πρόσβαλε,μας εξευτέλισε,μας την είπε,όπως συνηθίζουμε να λέμε…..
Ας δούμε όμως τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο μηχανισμός της σκέψης μας.
Προσλαμβάνουμε την σκέψη-τα λόγια του άλλου και αυτόματα επεξεργαζόμαστε στο μυαλό μας αυτό το οποίο προσλάβαμε.
Το αποτέλεσμα είναι η αντίδραση μας.
Ο τρόπος που αντιδρούμε σε κάθε πρόκληση που δεχόμαστε,είναι ευθέως ανάλογος
του μορφωτικού επιπέδου το οποίο έχει ο κάθε ένας από εμάς.
Με βάση τα δεδομένα της ελληνικής οικογένειας και κατ επέκταση της ελληνικής κοινωνίας,όπου είμαστε ζυμωμένοι με νοοτροπίες του τύπου: οι άλλοι είναι σημαντικοί και εμείς ασήμαντοι,η γνώμη τών άλλων είναι πιο σημαντική από την δική μας γνώμη,και πρόσεξε τί θα πει ο κόσμος,τότε είναι απολύτως βέβαιο ότι θα αντιδράσουμε πολύ άσχημα στα προσβλητικά λόγια που απευθύνονται σε εμάς.
Πέραν αυτού,η νοοτροπία αυτή,μας δημιουργεί αισθήματα κατωτερότητας και αισθανόμαστε πολίτες βήτα κατηγορίας.
Η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθηση είναι λέξεις άγνωστες για την ελληνική οικογένεια.
Δεν έχει απολύτως καμία σημασία εάν είμαστε πτυχιούχοι πανεπιστημίων,εάν έχουμε μεταπτυχιακά,διδακτορικά κλπ,έχουμε πλήρη άγνοια του τι σημαίνει αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση,και αυτό διότι δεν διδαχθήκαμε ποτέ, για το τι σημαίνουν αυτές οι έννοιες.
Για να το καταλάβουμε καλύτερα,ας κάνουμε μια αναφορά στα θέματα της οικονομίας.
Έτσι για παράδειγμα,κάποιος πολύ πετυχημένος στο επάγγελμα του,δεν έχει ιδέα από οικονομικά,έχει τις γνώσεις που απέκτησε από την οικογένεια του,η οποία μπορεί να μην ήταν καθόλου μορφωμένη,και οι γονείς του να ήταν τελείως αγράμματοι άνθρωποι.
Αυτός λοιπόν ο πολύ πετυχημένος κατά τα άλλα,φέρει τις οικονομικές γνώσεις που έλαβε από τους αγράμματους γονείς του,διότι στα σχολεία μας,δεν διδασκόμαστε οικονομία.Έτσι λοιπόν πολλοί επιστήμονες δεν μπορούν να καταλάβουν,γιατί ένας αγράμματος-μη σπουδαγμένος έχει δισεκατομμύρια,ενώ ο ίδιος υπολείπτεται κατά πολύ,από το να έχει μια τέτοια περιουσία,ως καρπό του επαγγέλματος του.
Στην πραγματικότητα αυτός ο  αγράμματος-μη σπουδαγμένος,έχει άλλου είδους γνώσεις,που δεν έχει η πλειοψηφία τών ανθρώπων,γιαυτό και είναι πλούσιος.
Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα…..
Το ίδιο συμβαίνει και με τα θέματα της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης.
Οι γνώσεις μας περιορίζονται σε αυτά που διδαχθήκαμε από την οικογένεια μας.
Βεβαίως αυτό μπορεί να ακούγεται πολύ απλουστευμένο,διότι βλέπουμε συχνά πετυχημένους επαγγελματικά να έχουν ύφος σπουδαίου ανθρώπου,να κρατάνε τουπέ που λέμε.
Αλλά με την πρώτη ευκαιρία ο καθένας από αυτούς,θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να δείξει και να αποδείξει την ανωτερότητα του,ότι είναι το κάτι άλλο.
Πολύ συχνά συνηθίζω να λέω ότι  οι Έλληνες είμαστε οι ”κύριοι τέλειοι”.
Ένα επιπλέον στοιχείο που αποδεικνύει ότι έχουμε άγνοια αυτών τών δύο εννοιών,είναι το γεγονός ότι κορυφαίοι Eλληνες ψυχίατροι αναφέρουν ότι το εθνικό μας σπορ είναι το άγχος.
Τι είναι όμως το άγχος ?
Το άγχος δεν αποτελεί ένα αυτόνομο στοιχείο του εαυτού μας,όπως είναι το συκώτι,οι πνεύμονες κλπ.
Το άγχος είναι το αποτέλεσμα της επεξεργασίας μιας σκέψης που κάνουμε,και προέρχεται από τον φόβο της αποτυχίας.
Αν κάνουμε μια ψυχανάλυση του εαυτού μας την ώρα που είμαστε φορτωμένοι άγχος,πρόκειται να διαπιστώσουμε ότι φοβόμαστε για την αποτυχημένη έκβαση των γεγονότων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
Για να κατανοήσουμε καλύτερα την διάφορα μεταξύ ενός ατόμου που έχει υψηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση και ενός άλλου που δεν έχει τίποτε από αυτά τα δύο,θα αναφέρουμε κάποια σημάδια συμπεριφοράς που χαρακτηρίζουν τον πρώτο.
Έτσι λοιπόν κάποιος που εκτιμάει τον εαυτό του,τον εμπιστεύεται κιόλας,διότι είναι αδύνατον να εμπιστευτούμε κάποιον τον όποιον δεν εκτιμάμε.
Επιπλέον για αυτόν που έχει υψηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση είναι άχρηστη η  έγκριση τών άλλων,διότι θεωρεί την δική του γνώμη που έχει για τον εαυτό του καλύτερη από την γνώμη που έχουν οι άλλοι για αυτόν.
Διότι είναι αδύνατον να μας ξέρει κάποιος καλύτερα από ότι γνωρίζουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας.
Διότι πολλές φορές,οι άνθρωποι που δεν έχουν αυτά τα δύο χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα τους,χρειάζεται να δείξουν και να αποδείξουν στους άλλους ” το οτιδήποτε ”.
Τους λείπει η σιγουριά και η αυτοπεποίθηση.
Συχνά δε,εάν πείσουν τον άλλον για ” το οτιδήποτε ”,τότε πείθουν και τον εαυτό τους.
Αυτού του είδους τα άτομα,έχουν το κέντρο βάρους τους,στον εξωτερικό κόσμο.
Πολλές φορές δε,ακούγοντας διαφορετικές απόψεις,από δεξιά και αριστερά,μοιάζουν να τα χάνουν και να μην ξέρουν τι να κάνουν.
Και πολύ συχνά έχοντας να αντιμετωπίσουν σωρεία προβλημάτων,αισθάνονται στην καλύτερη περίπτωση εξουθενωμένοι,κυριολεκτικά ένα ράκος.
Σε αυτό το σημείο,αυτού του είδους τα άτομα καταφεύγουν σε αδιέξοδα όπως είναι,το αλκοόλ,τα ναρκωτικά κλπ,στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν από την δίνη στην οποία έχουν περιέλθει,αλλά επιπλέον και για να τραβήξουν την προσοχή τών άλλων.
Υπάρχουν δύο τρόποι για να τραβήξουν αυτοί που έχουν τοποθετήσει το κέντρο βάρους τους στον εξωτερικό κόσμο,την προσοχή τών άλλων.Ο ένας είναι να αγοράζουν μπιχλιμπίδια,όπως είναι ακριβά αυτοκίνητα,ακριβά ρούχα κλπ.Ο άλλος τρόπος είναι να καταντήσουν αλκοολικοί ,ναρκομανείς κλπ.
Και στις δύο αυτές περιπτώσεις ζουν δυστυχισμένοι.Βρίσκονται σε μια διαρκή μάχη να κερδίσουν τις εντυπώσεις,σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα φτάνουν στο σημείο ακραίου ανταγωνισμού και φθόνου,διότι ο ανταγωνισμός και ο φθόνος είναι δίδυμα αδέρφια.
Πολλές φορές βλέπουμε και διαβάζουμε για βαθύπλουτους συνανθρώπους μας,να καταστρέφονται από αυτήν την άκρατη μανία της επίδειξης,η οποία μοιάζει με σαράκι που κατατρώγει εσωτερικά τον άνθρωπο.
Στον αντίποδα όλων αυτών,ο εσωτερικά προσανατολισμένος,αυτός που έχει το κέντρο βάρους του ”εντός”,μοιάζει να βρίσκεται στο μάτι  του κυκλώνα,όπου επικρατεί απόλυτη ηρεμία.
Δείχνει να μην τον επηρεάζουν όσα διαδραματίζονται γύρω του.Είναι αδύνατον οποιαδήποτε φυγόκεντρη δύναμη να τον παρασύρει.
Εκτιμά τον εαυτό του,διότι γνωρίζει ότι ”ο Θεός εποίησεν όλα καλά λίαν”,και ταυτόχρονα εμπιστεύεται το δημιούργημα του Θεού,δηλαδή τον εαυτό του.
Παράλληλα δε,θεωρεί τον ανταγωνισμό υποτιμητικό,και ο φθόνος του άλλου τον γεμίζει υπερηφάνεια,διότι ο λόγος που τον φθονεί είναι ότι θα ήθελε να είναι σαν και αυτον και δεν μπορεί να είναι.
Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν θα υπάρχουν προβλήματα,ή ότι δεν θα υπάρχουν στιγμές αγωνίας και έντασης.Αλλά αυτό είναι το σημείο,όπου ο εσωτερικά προσανατολισμένος,διαφέρει  από τον εξωτερικά προσανατολισμένο.Αντιμετωπίζει τις εξωτερικές καταστάσεις αποτελεσματικότερα,διότι δεν μοιάζουν οι απόψεις των άλλων σαν εκσφεντονισμένα βλήματα,από τα οποία προσπαθεί να ξεφύγει,ούτε τα χάνει μπροστά στις δυσκολίες και να μοιάζει με τον σκύλο που έχασε μέσα στο πλήθος τον αφέντη του.
Κυριαρχεί πάνω στον εαυτό του,έχοντας τον έλεγχο του νου,δια μέσου της αδιάλειπτου προσευχής,και δεν παρασύρεται από οποιεσδήποτε φυγοκεντρες δυνάμεις.
Παράλληλα έχοντας αυτοεκτίμηση,δεν έχει να δείξει ούτε και να αποδείξει οτιδήποτε σε οποιονδήποτε.Η αυτοπεποίθηση,λιγοστεύει το άγχος στην ζωή του,διότι ακριβώς επειδή είναι σίγουρος για τον εαυτό του,δεν ανησυχεί για την κακή έκβαση των γεγονότων που έχει να αντιμετωπίσει.Κανείς δεν γεννήθηκε έχοντας αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση.Αυτό θα ήταν καταστροφικό για το άνθρωπο.Οι δύο αυτές αρετές,διδάσκονται,κορυφαίοι ψυχολόγοι έγραψαν για αυτά τα θέματα.Το πρόβλημα με εμάς τους Έλληνες είναι ότι δεν διαβάζουμε.Θυμάμαι τα λόγια ενός καθηγητή μου στο πανεπιστήμιο,ο όποιος μας έλεγε,ότι έρχονται οι τουρίστες και λιάζονται στις παραλίες μας και έχουν από ένα βιβλίο στο χέρι,ενώ εμείς…..
Τα καταστροφικά αποτελέσματα της έλλειψης αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης,έγιναν ολοφάνερα με την οικονομική κρίση που ξέσπασε στον τόπο μας.Βρεθήκαμε καταχρεωμένοι από δάνεια τα οποία πήραμε προκειμένου να κάνουμε φιγούρα,να δείξουμε και να αποδείξουμε….
Η νοοτροπία που κληρονομήσαμε από τις οικογένειες μας,δημιούργησε μέσα μας αισθήματα κατωτερότητας,αισθανόμασταν πολίτες βήτα κατηγορίας και θέλαμε να δείξουμε και να αποδείξουμε  ότι ανήκουμε στην άλφα κατηγορία.
Και όλα αυτά με δανεικά λεφτά.Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτός που έχει αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση,ζει φτωχικά,ή ότι δεν του αρέσει η πολυτέλεια,αλλά αποκτάει όλα αυτά τα αγαθά μη έχοντας να δείξει και αποδείξει οτιδήποτε σε οποιονδήποτε.Τα αποκτάει για να ευχαριστήσει τον εαυτό του και όποιον άλλον επιθυμεί (πx,την οικογένεια του ).Εάν δεν έχει τα απαραίτητα χρήματα για να αποκτήσει κάτι το πολυτελές,απλά δεν τον κάνει.Δεν καταφεύγει στον δανεισμό.
Φορτωμένος με αυτοεκτιμηση και αυτοπεποίθηση,δεν φοβάται να αναλάβει τις ευθύνες του,διότι έχει ως αρχή του, ότι για ότι του συμβαίνει υπεύθυνος είναι μόνο αυτός.
Δεν διακρίνεται από αισθήματα κατωτερότητας,αλλά ούτε και ανωτερότητας και ζει εντελώς ισοροπημένα.
Παίζει ”το παιχνίδι”,απλά και μόνο για να απολαύσει την χαρά του παιχνιδιού.
Δεν περιμένει να κατέβει λαχανιασμένος κάτω από την σκηνή,και να τον χειροκροτήσει κάποιος και να του πει ”μπράβο καλό σκυλάκι καλά  τα κατάφερες”.
Θυμάμαι σε μια επίσκεψη μου στο Άγιον Όρος,ένας μοναχός μου διηγήθηκε το εξής περιστατικό.Ένας πνευματικός θέλοντας να διδάξει στον υποτακτικό του,την ανεξαρτησία,του είπε:πήγαινε στον τοίχο και πες του όμορφα λόγια,και ο υποτακτικός πήγε…όταν γύρισε τον ρωτάει ο πνευματικός ,τι σου απάντησε ?,λέει ο υποτακτικός τίποτε….,τώρα πήγαινε και πες του άσχημα λόγια,και ο υποτακτικός πήγε….όταν γύρισε τον ρωτάει ο πνευματικός,,τι σου απάντησε ?,λέει ο υποτακτικός τίποτε….
Έτσι λοιπόν κατά τον ίδιο τρόπο,ο φορτωμένος αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση,όταν κάποιος του απευθύνει λόγια προσβολής,ή του συμπεριφερθεί με άσχημο τρόπο,γνωρίζει ότι αυτά ανήκουν σε αυτόν που τα απευθύνει και δεν τα οικειοποιείται.Γνωρίζει ότι είναι αδύνατον κάποιος να τον προσβάλλει με οποιονδήποτε τρόπο,εάν δεν το επιτρέψει αυτός ο ίδιος.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση γνωρίζει ότι μόνο η σκέψη του μπορεί να τον προσβάλλει.
Αυτό σημαίνει να βρίσκεται κάποιος στο μάτι του κυκλώνα,διότι ”Η Βασιλεία τών ουρανών εντός ημών εστί”.
http://happydreamseducation.blogspot.de/2015/02/o-o.html