Η ζωή μας είναι αποτέλεσμα των επιλογών μας

του Γιάννη Βελίκη

«Ήταν κάποτε μια γριούλα που, αφού γέρασε αρκετά, αποφάσισε πως καλύτερα θα ήταν για την ίδια, να μπει σε κέντρο φροντίδας ηλικιωμένων ατόμων. Έτσι ετοίμασε μια μικρή βαλίτσα και με ένα ταξί πήγε. Η νοσοκόμα που γνώριζε για την άφιξη της, την πλησίασε και της είπε.

-Ελάτε παρακαλώ να σας δείξω το δωμάτιο σας πριν το ετοιμάσουμε.

-Μα δεν χρειάζεται να το δω. Ετοιμάστε το, απάντησε η γριούλα.

-Μα έχετε επιλογή ανάμεσα σε 3 είδη αν θέλετε να τα δείτε και να διαλέξετε πιο από όλα σας αρέσει πιο πολύ.

-Δεν χρειάζεται καλή μου, επανάλαβε η γριούλα. Δεν χρειάζεται να το δω, μου αρέσει ήδη.

-Μα πως; Ξαναρώτησε η νοσοκόμα. Αφού δεν το είδατε.

-Δεν χρειάζεται να το δω. Έχω ήδη αποφασίσει ότι μου αρέσει, απάντησε με ένα ζεστό χαμόγελο ζωγραφισμένο στο γλυκό αλλά γερασμένο προσωπάκι της.

Τότε η νοσοκόμα της έδειξε το ένα απ τα 3 δωμάτια και την συνόδεψε μέχρι εκεί. Η γριούλα την ευχαρίστησε και η νοσοκόμα την ρώτησε ξανά με κάποιο δισταγμό. 

-Είστε σίγουρα εντάξει; Τώρα που το είδατε συνεχίζετε να πιστεύετε ότι αυτό σας αρέσει; Χωρίς να δείτε και τις άλλες δύο επιλογές;

-Μα φυσικά. Πολλά πράγματα στη ζωή κορίτσι μου, της απάντησε η γριούλα, δεν θέλουν πολύ σκέψη. Είναι θέμα απόφασης και αγάπης. Αποφάσισα ότι θα το αγαπώ χωρίς να μπω στην διαδικασία να διαλέξω ανάμεσα σε άλλα. Σάμπως μια γυναίκα άμα γεννήσει το παιδί της, όσο άσχημο και αν είναι δεν θα το αγαπάει; Άσε που δεν θα το δει ποτέ άσχημο. Είναι θέμα απόφασης και αγάπης».

Στην ίδια γραμμή σκέψης με την παραπάνω ιστορία ο Καθηγητής Δ. Μπουραντάς στο έργο του «Όλα σου τα’ μαθα μα ξέχασα μια λέξη» έγραψε…

«… Οι επιλογές μας είναι που καθορίζουν το θέατρο της ζωής μας. Δεδομένων των περιορισμών και της τυχαιότητας, το γίγνεσθαι ή πιο απλά το τι και πως σκεφτόμαστε, τι αισθανόμαστε, το πως βλέπουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο, το τι κάνουμε, ποιοι είμαστε, τι θα γίνουμε, πού θα πάμε, πώς θα πάμε, και το πώς θα φύγουμε, όλα αυτά είναι κατ΄ουσίαν  αποτελέσματα των δικών μας επιλογών. Λίγο ή πολύ, όλοι μας σχεδόν είμαστε αποτελέσματα των επιλογών μας. Συνεπώς, η κατανόηση της ελευθερίας να επιλέγουμε, είναι προϋπόθεση για να ζήσουμε τη ζωή μας και να μην αφήσουμε να μας ζήσει αυτή….

… Ο Ρήγας Φεραίος είχε πει ότι «συλλογάται καλά όποιος συλλογάται ελεύθερα». Είχε δίκιο. Όμως, για να συλλογίζεται κανείς ελεύθερα, πρέπει να διαθέτει γνώση: αυτή είναι που προσδιορίζει κυρίως την ποσότητα, την ποιότητα των εναλλακτικών λύσεων που διαθέτουμε και την ορθότητα των επιλογών που κάνουμε. Άρα την ελευθερία μας. Όσο περισσότερη γνώση, τόσο περισσότερες εναλλακτικές επιλογές και τόσο πιο σωστή η αξιολόγησή μας γι΄αυτές…

… Εκείνο που ήθελα ήταν να επιτύχω. Δεν ήξερα εάν επιθυμούσα επιτυχημένη καριέρα, αν ήθελα δόξα, αν ήθελα χρήματα, αν ήθελα οικογένεια, αν ήθελα έρωτες. Το μόνο που ζητούσε η ψυχή μου ήταν να επιτύχω. Να γίνω ο εαυτός μου. Να ζήσω δηλαδή εγώ την ζωή μου και να μην αφήσω να με ζήσει αυτή. Να καθορίσω εγώ την μοίρα μου και να μην με καθορίσει εκείνη. Να δημιουργήσω εγώ το πεπρωμένο και να μην αφήσω να μου το δημιουργήσουν οι άλλοι. Ήθελα και θέλω να ζήσω μια ζωή που, όταν φτάσει στο τέλος της, να μπορώ να πω ότι θα ήθελα να ξαναζήσω ακριβώς την ίδια….».

Δυο ακόμη ανυπόγραφα κείμενα στο διαδίκτυο λένε το ίδιο πράγμα.

«Κάποιος είπε ότι η μοίρα μας δεν εξαρτάται από την τύχη αλλά είναι αποτέλεσμα των συνεχόμενων επιλογών που κάνουμε στη ζωή μας. Οι ευκαιρίες , δεν είναι κάτι που πρέπει να περιμένουμε σαν αποτέλεσμα τύχης ή συγκυριών. Τις ευκαιρίες στη ζωή μας πρέπει να τις δημιουργούμε ΕΜΕΙΣ για τον εαυτό μας. Το μέλλον μας είναι κάτι που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε και δυστυχώς μόνο όταν αρχίσουμε να λειτουργούμε με αυτή την πεποίθηση και πάψουμε να είμαστε μοιρολάτρες θα δούμε την ζωή μας να αλλάζει δραματικά και να αρχίζει να μοιάζει με εκείνη την ζωή που ονειρευτήκαμε για τον εαυτό μας.
Όλα αυτά που θα θέλαμε να μας συμβούν λοιπόν , δεν μας συμβαίνουν γιατί εμείς δεν τα προκαλούμε για να μας συμβούν – γιατί εμείς δεν έχουμε κάνει τις σωστές επιλογές που θα μας οδηγήσουν στην εκπλήρωση των στόχων και των ονείρων μας. Η κάθε επιλογή μας έχει τις επιπτώσεις και τα αποτελέσματα της στην ζωή μας , είτε αυτά είναι θετικά είτε αρνητικά. Το σύνολο των επιπτώσεων των επιλογών μας είναι αυτό που καθορίζει το ποιοι είμαστε και το τι έχουμε πετύχει.

Πολλοί λένε ότι η ζωή μας είναι αποτέλεσμα του χαρακτήρα μας. Αλλά αν το δείτε πιο προσεκτικά ο ίδιος μας ο χαρακτήρας διαμορφώνεται και αυτός από τις επιλογές μας. Πάρτε για παράδειγμα την επιλογή που ο καθένας μας έχει για την μόρφωση ή για την πνευματικότητα. Είναι επιλογή μας το αν θα σπουδάσουμε ή όχι. Είναι επιλογή μας το αν θα επιθυμήσουμε να εμβαθύνουμε στο νόημα της ζωής ή αν θα παραμείνουμε επιφανειακοί και λάτρεις της ύλης. Είναι επιλογή μας εάν θα προσπαθήσουμε να σώσουμε τον γάμο μας ή να διατηρήσουμε τη σχέση μας ή αν θα προκόψουμε στην δουλειά μας ή ακόμα εάν θα ευτυχίσουμε ή θα δυστυχήσουμε στη ζωή μας. Ναι , ακόμα και αυτή η ευτυχία εξαρτάται από την επιλογή του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα. Είναι το ποτήρι μας μισό – άδειο ή μισό – γεμάτο; Είμαστε επιτυχημένοι γιατί αξίζουμε την επιτυχία ή είμαστε αποτυχημένοι γιατί είμαστε άτυχοι; Τελικά, είμαστε υπεύθυνοι για όλα όσα συμβαίνουν στην ζωή μας....

Κάποιοι θα πουν : «Δεν επέλεξα να μην έχω χρήματα , δεν έχω επιλέξει να είμαι άρρωστος, δεν έχω επιλέξει να είμαι δυστυχισμένος....!» Ναι , σαφώς, κανένας δεν επιλέγει να είναι φτωχός, αλλά όμως επιλέγει να ξοδεύει περισσότερα από όσα κερδίζει και να είναι χρεωμένος μέχρι τον λαιμό ή επιλέγει να επιθυμεί πράγματα χωρίς να σκέφτεται τρόπους για να τα αποκτήσει. Κανένας δεν επιλέγει να είναι άρρωστος αλλά είναι επιλογή του μια ζωή να καπνίζει , να μην ασκείται , να καταναλώνει βλαβερά φαγητά , να κάνει κατάχρηση αλκοόλ και είναι μόνιμα αγχωμένος. Όσο για την δυστυχία κανείς δεν θα ήθελε να είναι δυστυχισμένος αλλά δεν προσέχει το πως φέρεται στο σύντροφο του, έχει παραμελήσει την οικογένεια και τους φίλους του, έχει γίνει εργασιομανής και έχει μείνει μόνος, έχει γίνει πικρόχολος, απότομος και εριστικός. Μετά λοιπόν φταίει η μοίρα; Όχι... δεν φταίει καμία μοίρα και καμία σκοτεινή συνομωσία του σύμπαντος που μας θέλει να δυστυχούμε, να αποτυγχάνουμε, να χωρίζουμε, να πονάμε και να υποφέρουμε. Εμείς φταίμε! Εμείς και οι λανθασμένες επιλογές μας....

Η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο παρά το αποτέλεσμα των επιλογών μας! Αυτές οι επιλογές μπορεί να είναι εξαναγκαστικές από τρίτα πρόσωπα π.χ. οικογένεια, σχολεία ή να είναι εμφυτευμένες υποσυνείδητα μέσα μας από τον τρόπο που μεγαλώνουμε. Χρειάζεται κριτικό μυαλό και πολλή μελέτη για να μπορέσει ένας άνθρωπος να κάνει ενσυνείδητες επιλογές και κατ' επέκταση να είναι πραγματικά ευτυχισμένος. Γιατί το εύκολο είναι πάντα πιο ελκυστικό, όμως το δύσκολο σε οδηγεί στην ευτυχία!

Κάποιες επιλογές ίσως να έρχονται δεύτερες ή και τρίτες στη λίστα μας, γιατί απλούστατα οι πρώτες και καλύτερες δεν ήταν εφικτές. Δυστυχώς στη ζωή δεν εξαρτώνται τα πάντα από εμάς, όσο κι αν κάποια βιβλία περί «μυστικών της ζωής» και περί «σύμπαντος» θέλουν να μας το πλασάρουν έτσι. Για παράδειγμα, δεν ερωτευόμαστε πάντα με ανταπόκριση από το ποθητό μας πρόσωπο, δεν γινόμαστε πάντα δεκτοί στη δουλειά των ονείρων μας και μιας και δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε μέχρι τη Νέα Υόρκη θα αρκεστούμε και με την Κρήτη. Το θέμα είναι πόσο μαθαίνουμε να ζούμε με αυτές τις επιλογές μας και πόσο ευτυχισμένοι είμαστε με αυτές. Ο σύντροφός μας, η δουλειά μας, το σπίτι μας, οι φίλοι μας... πόσο συνειδητές επιλογές ήταν τελικά; Μόνο ο χρόνος το δείχνει...

Όπως όμως κάνουμε εμείς τις επιλογές μας κάνουν και οι άλλοι τις δικές τους. Και δεν είμαστε πάντα μια από αυτές! Όταν είσαι τελευταίος στη λίστα επιλογών κάποιου φαίνεται. Και φαίνεται εύκολα: αναπάντητες κλήσεις, καθυστερημένες απαντήσεις μηνυμάτων ή και καμία απάντηση, καμία αναζήτηση για έξοδο, καμία διάθεση για κουβέντα... Απλά από δειλία δεν σε έχει σβήσει εντελώς από τη λίστα του, έρχεσαι όμως τελευταίος! Κι εκεί δεν είναι επιλογή σου, όμως πρέπει να βρεις τη δύναμη να πεις αντίο. Πρέπει το αντίο να γίνει η πιο δυνατή, η πιο ποθητή σου επιλογή, προτού η αξιοπρέπεια σου και τα αισθήματα σου γίνουν ένα μάτσο κουρέλια που δεν αξίζουν τίποτα».

Και κάτι τελευταίο… Η ζωή μας έχει πάντα το χρώμα και την ποιότητα που της δίνουμε. Εάν βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο θα είναι όμορφη, αν το ποτήρι το βλέπουμε μισοάδειο θα είναι άσχημη. Η ευτυχία είναι θέμα επιλογής, η υγεία επίσης και η ζωή που ζήσαμε και θα ζήσουμε επίσης. Αν επιθυμήσουμε μία όμορφη ζωή, κάποια στιγμή θα την ζήσουμε. Αν πιστεύουμε ότι τίποτα καλό ποτέ δεν θα μας συμβεί, θα το δούμε να συμβαίνει στην πράξη. Η τύχη παίζει ελάχιστο ρόλο στην καθημερινότητα μας… Το χρώμα των γυαλιών μας όμως, με τα οποία κοιτάμε και ερμηνεύουμε τον κόσμο και τη ζωή μας είναι το κριτήριο: τα όμορφα χρώματα στα γυαλιά μας μάς δείχνουν έναν όμορφο κόσμο, και τα άσχημα χρώματα έναν άσχημο… Το χρώμα των γυαλιών μας το επιλέγουμε, ευτυχώς ή δυστυχώς, εμείς!