Βλέπω
πυκνά συχνά ζευγάρια με πολυετή έγγαμο βίο να πασχίζουν να διατηρήσουν
ένα σεξουαλικά υπερδραστήριο προφίλ. Με νύχια και με δόντια προσπαθούν
να κρατηθούν στον αφρό μιας μετεφηβικής ορμής που φαντάζει κάπως...
Και γιατί όλα αυτά;
... Διότι η σεξουαλικότητα είναι αξία ανεκτίμητη! Είναι η υπέρτατη αλήθεια, ο φάρος κάθε αξιοζήλευτης σχέσης, ο κόμπος που σφιχτοδένει ένα ζευγάρι...
...Τα media όλου του κόσμου έχουν χτίσει καριέρες πάνω σ’ αυτήν την υπέρτατη αξία. Η δομή όλων των κοινωνιών ανεξαιρέτως στηρίζεται πάνω σ’ αυτήν την ακλόνητη αρχή που διασφαλίζει την απόλυτη ισορροπία μεταξύ του ζεύγους...
Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι η πραγματικότητα απέχει από τη μόδα που πλασάρεται και όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουμε αυτό τόσο πιο καλά θα αισθανόμαστε με τους εαυτούς μας.
ΔΕΝ υποβιβάζω τη σπουδαιότητα μιας καλής σεξουαλικής ζωής, αλλά τη θεωρώ υπερτιμημένη σε μονογαμικά ζευγάρια που μοιράζουν ευτυχισμένο κοινό βίο πολλών ετών. Είναι μια ΥΠΕΡ-προσπάθεια που εξ ορισμού ΔΕ θα ’πρεπε να καταβάλλεται – ούτε συνειδητά ούτε υποσυνείδητα.
Πολλοί πέφτουν σ’ αυτήν την παγίδα! Γίνεται τέτοια πλύση εγκεφάλου σε media-κο επίπεδο που η συχνότητά του “θεωρείται” ένδειξη υγείας, νεανικότητας και ευζωίας.
Το να γίνονται, όμως, οι «ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ της ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑΣ» fashion victims ... το θεωρώ ιεροσυλία της ΑΓΑΠΗΣ στην οποία επένδυσαν.
Δε διανοούμαι ότι μετά από χρόνια όμορφης, γαλήνιας και απόλυτα χαρούμενης συμβίωσης αυτό που καταπραΰνει την ψυχική σου υπερένταση και σου χαρίζει απλόχερα ευτυχία σε μονιμότητα ΔΕΝ είναι τίποτε άλλο από μια αγκαλιά ουσίας ... ένα άγγιγμα στοργής.
Το να αποκοιμηθείς - χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς άγχη και χωρίς ντροπή - σε μια αγκαλιά που μόνο δεκτικότητα και αποδοχή εκπέμπει είναι η πεμπτουσία της αυτάρκειας. Το να βιώνεις μια ατάραχη κατάσταση, συναισθηματικής ευδιαθεσίας, είναι το όνειρο που έγινε πραγματικότητα.
Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι που να κοντράρει στα ίσια μια ζεστή επικοινωνία γεμάτη ενσυναίσθηση, μια ανταλλαγή γλυκών φιλοφρονήσεων εις ένδειξη θαυμασμού, μια ειλικρινή επαφή με στόχο την κατανόηση και την αλληλοβοήθεια.
Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα που να δίνει μεγαλύτερη ικανοποίηση από πολύωρες συζητήσεις που επιχειρείς αναλύσεις επί αναλύσεων, με σκοπό την εύρεση της αλήθειας επί παντός επιστητού. Την ακούραστη ψυχαναλυτική προσέγγιση, σε προσωπικά ζητήματα που σε κατατρώγουν, από αποδέκτη που μόνο καθάρια αγάπη - χωρίς ανταλλάγματα - έχει να προσφέρει.
Αυτή η ακατάλυτη αίσθηση της τρυφερής εξάρτησης που παθαίνεις από την παρουσία του άλλου στον χώρο σου είναι αξία ανυπολόγιστη και ακόρεστη. Μια αίσθηση δέσμευσης που σε κάνει πιο δυνατό, χωρίς να περιορίζεται η ελεύθερη σκέψη σου. Ακόμη και η επανάληψη συνηθειών λαμβάνει θετικούς συνειρμούς που συντηρούν μια γλυκιά καθημερινή προσμονή.
Γιατί, λοιπόν, τέτοιο άγχος για διατήρηση μιας υψηλής σεξουαλικότητας που εκ των πραγμάτων με τα χρόνια φθίνει; Γιατί να θέλεις να παρουσιάζεις ένα προσωπείο που κουράζει κι εσένα τον ίδιο; Γιατί τόση ανάγκη για αυτοεκτίμηση και αυτοπροβολή μέσω του SEX;
Αυτό όταν γίνεται, ΔΥΟ τινά συνήθως συμβαίνουν.
Ή … όντως η ασυνήθιστα έντονη σεξουαλικότητα είναι γεγονός, αλλά με αδιαμφισβήτητο κόστος τη συναισθηματική στασιμότητα και την εμπόδιση της εξελικτικής πορείας της σχέσης.
Ή … ΔΕΝ είναι γεγονός, με αυταπόδεικτο κόστος την κοινωνική καταπίεση για αποδοχή από άλλους “ερωτύλους”, με extra επιπτώσεις την κατάθλιψη που επιφέρει η κρυψίνοια και το “στίγμα” που αναπόφευκτα τραγανίζει τη σχέση.
Είναι θέμα προσωπικότητας και αυτοπεποίθησης να προτάξεις ως πιο σπουδαίες και ουσιώδεις τις άπειρες άλλες απολαύσεις μιας σχέσης και να αποτινάξεις τις όποιες ενοχικότητες η κοινωνία σου έχει επιβάλει ακατανοήτως.
Η φύση στο πέρας των ετών έχει μια σοφία που οφείλεις να την υπακούσεις και να συμπορευθείς πλάι της αν πραγματικά θέλεις να αγγίξεις υψηλά επίπεδα πνευματικών εξάρσεων. Το να αποδεχτείς τις αναπόφευκτες εναλλαγές προτεραιοτήτων είναι θέμα ωριμότητας και ορθοφροσύνης.
Εξάλλου, η ατσάλινη υπόσταση μιας σχέσης φαίνεται ξεκάθαρα από το αν τις εναλλαγές αυτές τις καλοδεχτείς ή τις απορρίψεις. Απαιτεί δουλειά και φυσικά ακλόνητη αγάπη για να περάσεις στα επόμενα στάδια, τα οποία όχι μόνο δε θα σε ξενίσουν ... αντιθέτως θα σε ευτυχίσουν.
Ο γάμος, λοιπόν, που ποντάρει στη μονογαμικότητα και τη διάρκεια ΔΕΝ μπορεί να σταθεί αν δεν αφεθείς στην ανελικτική του πορεία. Η ευτυχία που σου επιφυλάσσει είναι τόσο χαοτικά δυνατή που θα σε συνεπάρει σ’ ένα πνευματικό ταξίδι που θα εύχεσαι να μην τελειώσει ποτέ.
Πηγή: http://www.macroskopio.gr
Και γιατί όλα αυτά;
... Διότι η σεξουαλικότητα είναι αξία ανεκτίμητη! Είναι η υπέρτατη αλήθεια, ο φάρος κάθε αξιοζήλευτης σχέσης, ο κόμπος που σφιχτοδένει ένα ζευγάρι...
...Τα media όλου του κόσμου έχουν χτίσει καριέρες πάνω σ’ αυτήν την υπέρτατη αξία. Η δομή όλων των κοινωνιών ανεξαιρέτως στηρίζεται πάνω σ’ αυτήν την ακλόνητη αρχή που διασφαλίζει την απόλυτη ισορροπία μεταξύ του ζεύγους...
Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι η πραγματικότητα απέχει από τη μόδα που πλασάρεται και όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουμε αυτό τόσο πιο καλά θα αισθανόμαστε με τους εαυτούς μας.
ΔΕΝ υποβιβάζω τη σπουδαιότητα μιας καλής σεξουαλικής ζωής, αλλά τη θεωρώ υπερτιμημένη σε μονογαμικά ζευγάρια που μοιράζουν ευτυχισμένο κοινό βίο πολλών ετών. Είναι μια ΥΠΕΡ-προσπάθεια που εξ ορισμού ΔΕ θα ’πρεπε να καταβάλλεται – ούτε συνειδητά ούτε υποσυνείδητα.
Πολλοί πέφτουν σ’ αυτήν την παγίδα! Γίνεται τέτοια πλύση εγκεφάλου σε media-κο επίπεδο που η συχνότητά του “θεωρείται” ένδειξη υγείας, νεανικότητας και ευζωίας.
Το να γίνονται, όμως, οι «ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ της ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑΣ» fashion victims ... το θεωρώ ιεροσυλία της ΑΓΑΠΗΣ στην οποία επένδυσαν.
Δε διανοούμαι ότι μετά από χρόνια όμορφης, γαλήνιας και απόλυτα χαρούμενης συμβίωσης αυτό που καταπραΰνει την ψυχική σου υπερένταση και σου χαρίζει απλόχερα ευτυχία σε μονιμότητα ΔΕΝ είναι τίποτε άλλο από μια αγκαλιά ουσίας ... ένα άγγιγμα στοργής.
Το να αποκοιμηθείς - χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς άγχη και χωρίς ντροπή - σε μια αγκαλιά που μόνο δεκτικότητα και αποδοχή εκπέμπει είναι η πεμπτουσία της αυτάρκειας. Το να βιώνεις μια ατάραχη κατάσταση, συναισθηματικής ευδιαθεσίας, είναι το όνειρο που έγινε πραγματικότητα.
Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι που να κοντράρει στα ίσια μια ζεστή επικοινωνία γεμάτη ενσυναίσθηση, μια ανταλλαγή γλυκών φιλοφρονήσεων εις ένδειξη θαυμασμού, μια ειλικρινή επαφή με στόχο την κατανόηση και την αλληλοβοήθεια.
Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα που να δίνει μεγαλύτερη ικανοποίηση από πολύωρες συζητήσεις που επιχειρείς αναλύσεις επί αναλύσεων, με σκοπό την εύρεση της αλήθειας επί παντός επιστητού. Την ακούραστη ψυχαναλυτική προσέγγιση, σε προσωπικά ζητήματα που σε κατατρώγουν, από αποδέκτη που μόνο καθάρια αγάπη - χωρίς ανταλλάγματα - έχει να προσφέρει.
Αυτή η ακατάλυτη αίσθηση της τρυφερής εξάρτησης που παθαίνεις από την παρουσία του άλλου στον χώρο σου είναι αξία ανυπολόγιστη και ακόρεστη. Μια αίσθηση δέσμευσης που σε κάνει πιο δυνατό, χωρίς να περιορίζεται η ελεύθερη σκέψη σου. Ακόμη και η επανάληψη συνηθειών λαμβάνει θετικούς συνειρμούς που συντηρούν μια γλυκιά καθημερινή προσμονή.
Γιατί, λοιπόν, τέτοιο άγχος για διατήρηση μιας υψηλής σεξουαλικότητας που εκ των πραγμάτων με τα χρόνια φθίνει; Γιατί να θέλεις να παρουσιάζεις ένα προσωπείο που κουράζει κι εσένα τον ίδιο; Γιατί τόση ανάγκη για αυτοεκτίμηση και αυτοπροβολή μέσω του SEX;
Αυτό όταν γίνεται, ΔΥΟ τινά συνήθως συμβαίνουν.
Ή … όντως η ασυνήθιστα έντονη σεξουαλικότητα είναι γεγονός, αλλά με αδιαμφισβήτητο κόστος τη συναισθηματική στασιμότητα και την εμπόδιση της εξελικτικής πορείας της σχέσης.
Ή … ΔΕΝ είναι γεγονός, με αυταπόδεικτο κόστος την κοινωνική καταπίεση για αποδοχή από άλλους “ερωτύλους”, με extra επιπτώσεις την κατάθλιψη που επιφέρει η κρυψίνοια και το “στίγμα” που αναπόφευκτα τραγανίζει τη σχέση.
Είναι θέμα προσωπικότητας και αυτοπεποίθησης να προτάξεις ως πιο σπουδαίες και ουσιώδεις τις άπειρες άλλες απολαύσεις μιας σχέσης και να αποτινάξεις τις όποιες ενοχικότητες η κοινωνία σου έχει επιβάλει ακατανοήτως.
Η φύση στο πέρας των ετών έχει μια σοφία που οφείλεις να την υπακούσεις και να συμπορευθείς πλάι της αν πραγματικά θέλεις να αγγίξεις υψηλά επίπεδα πνευματικών εξάρσεων. Το να αποδεχτείς τις αναπόφευκτες εναλλαγές προτεραιοτήτων είναι θέμα ωριμότητας και ορθοφροσύνης.
Εξάλλου, η ατσάλινη υπόσταση μιας σχέσης φαίνεται ξεκάθαρα από το αν τις εναλλαγές αυτές τις καλοδεχτείς ή τις απορρίψεις. Απαιτεί δουλειά και φυσικά ακλόνητη αγάπη για να περάσεις στα επόμενα στάδια, τα οποία όχι μόνο δε θα σε ξενίσουν ... αντιθέτως θα σε ευτυχίσουν.
Ο γάμος, λοιπόν, που ποντάρει στη μονογαμικότητα και τη διάρκεια ΔΕΝ μπορεί να σταθεί αν δεν αφεθείς στην ανελικτική του πορεία. Η ευτυχία που σου επιφυλάσσει είναι τόσο χαοτικά δυνατή που θα σε συνεπάρει σ’ ένα πνευματικό ταξίδι που θα εύχεσαι να μην τελειώσει ποτέ.
Πηγή: http://www.macroskopio.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου