Δε συμβαίνει ξαφνικά…, χρειάζεται χρόνος για να γίνουν τα σημάδια
ορατά και στη συνέχεια ενοχλητικά. Φθαρμένα, θαμπά νύχια, αδύναμα και
άτονα μαλλιά που δύσκολα μακραίνουν και γεμίζουν σε κάθε μας χτένισμα με
τούφες τη βούρτσα μας. Μικρές και ενίοτε όχι και τόσο μικρές ρυτίδες,
εμφανίζονται πρόωρα δημιουργώντας μας την εντύπωση ότι η νιότη
απομακρύνεται όλο και περισσότερο από κοντά μας. Όταν δε, η φθορά των
οστών και των αρθρώσεων γίνεται πλέον ορατή είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι ο
χρόνος αρχίζει και μας δείχνει τα σημάδια του. Στη πραγματικότητα όμως
το πρόβλημα θα μπορούσε να αποδίδεται σε μια απλή έλλειψη πυριτίου ή
οποία πολύ εύκολα διορθώνεται.
Εδώ έχουμε μια γρήγορη υπενθύμιση από τα βασικά στοιχεία:
Macro-στοιχεία: Νάτριο (Na), Κάλιο (Ka), Φώσφορος (P), Ασβέστιο (Ca), Μαγνήσιο (Mg).
Δευτεροβάθμια μακρο-στοιχεία: Πυρίτιο (Si), Βόριο (B), Βρώμιο (Br), Ρουβίδιο (Rb), Στρόντιο (Sr).
Με περισσότερο από 7 gr στο σώμα μας, το πυρίτιο είναι ένα από τα κορυφαία 10 φυσικά στοιχεία που υπάρχουν στο σώμα μας, σχεδόν το διπλάσιο της ποσότητας του σιδήρου που δείχνει τη σημασία του βιολογικού και διαθρωτικού επιπέδου. Βρίσκεται σχεδόν παντού συμπεριλαμβανομένου και του αίματος (περίπου 10 mg/ ltισούται με το 1/10 του επιπέδου του ασβεστίου), τα όργανα και τους ιστούς (οστά, τοιχώματα των αγγείων, σπλήνα, τένοντες, μύες, ήπαρ, πάγκρεας, νεφρά, ενδοκρινολογικό σύστημα, τα μάτια, το δέρμα….).
Διάφορες μελέτες τα τελευταία 20 χρόνια έχουν δείξει τη σημασία του πυριτίου στην ανθρώπινη βιοχημεία κατέχονταςπολλαπλούς ρόλους μέσα στο σώμα. Εκτός από τη συμμετοχή του σε πολλές βιοχημικές αντιδράσεις, φαίνεται πώς λειτουργεί ως συν-παράγοντας σε ορισμένες αντιδράσεις των ενζύμων.
Οι πιο υψηλές συγκεντρώσεις πυριτίου βρίσκονται πάντα σε περιοχές υψηλής ασβεστοποίησης: π.χ. τα άκρα των οστών που αναπτύσσονται. Η συγκέντρωσή του σ’ αυτούς τους χώρους ποικίλλει ανάλογα με τις ανόργανες ουσίες, γι’ αυτό και η καλύτερα τεκμηριωμένη λειτουργία του πυριτίου είναι ότι διευκολύνει τον εμπλουτισμό των οστών με ασβέστιο και μέταλλα. Αυτό σημαίνει ότι ο οργανισμός δε μπορεί να αφομοιώσει και να χρησιμοποιήσει το ασβέστιο χωρίς την παρουσία του πυριτίου, ανάγοντάς το έτσι σε απαραίτητο θρεπτικό στοιχείο για όσους έχουν προβλήματα οστεοπόρωσης. Βρίσκεται στους ιστούς των τενόντων, του δέρματος, των μαλλιών και των νυχιών. Χάρις στο πυρίτιο τα κόκκαλα, τα δόντια και οι τένοντες, στερεοποιούνται, δυναμώνουν και γυαλίζουν.
Κάνει τους μύες πιο γερούς, το αίμα πιο ζεστό και τα μαλλιά πιο γυαλιστερά. Δυναμώνει όλες τις μεμβράνες, τους ιστούς των συνδέσμων, τα τοιχώματα των αρτηριών, τα τοιχώματα του λάρυγγος, το εξωτερικό και εσωτερικό μέρος των διαφόρων οργάνων του σώματος και τα τοιχώματα του πεπτικού σωλήνα. Δυναμώνει επίσης το δέρμα καθώς και τα νύχια.
Τα υψηλότερα επίπεδα βρίσκονται στο έμβρυο και μειώνονται με την ηλικία σε τέτοιο βαθμό που τα εξωκυτταρικά επίπεδα μπορούν να μειωθούν έως και 80% στους ηλικιωμένους.
Η γήρανση ξεκινά βαθιά μέσα στα κύτταρα, που περιέχουν κολλαγόνο, το συνδετικό στοιχείο που κυριολεκτικά «κρατά» όλα τα τμήματα του σώματος ενωμένα! Καθώς τα χρόνια περνούν, το κολλαγόνο φθείρεται και χάνει τη φυσιολογική ελαστικότητά του, που έχει σαν αποτέλεσμα χαλαρή επιδερμίδα, εξασθενημένα μαλλιά και εύθραυστα νύχια. Γνωρίζοντας ότι το πυρίτιο είναι ένα από τα σημαντικότερα συστατικά του κολλαγόνου, μπορεί να προλάβει αυτές τις επιπτώσεις της γήρανσης.
Η ημερήσια απαίτηση υπολογίζεται σε 40 grστοιχειακού πυριτίου. Υπό ιδανικές συνθήκες μπορεί να προωθήσει την καλύτερη υγεία γι’ αυτό και θεωρείται ένα από τα πιο χρήσιμα διατροφικά συμπληρώματα. Έρευνες έχουν δείξει ότι ή ημερήσια ανάγκη για να διατηρηθεί το επίπεδο του πυριτίου στο σώμα στο σωστό επίπεδο είναι αρκετά υψηλό (15-25 mgστοιχειακού πυριτίου ανά ημέρα και μέχρι 40 mg σε αποζημίωση (αναδιοργάνωση κολλαγόνου).
Το διοξείδιο του πυριτίου (silica) από το οποίο ο οργανισμός παράγει πυρίτιο (silicon), δεν είναι ιδιαίτερα συχνό στις τροφές. Τείνει να συγκεντρώνεται σε μέρη των φυτών, όπως είναι ο φλοιός, που εμείς σπανίως καταναλώνουμε. Γι’ αυτό και συνιστάται να καταναλώνονται με τη φλούδα τα φρούτα και τα χόρτα που τρώγονται έτσι.
Ένα φυτό αρκετά πλούσιο σε πυρίτιο θεωρείται το Εκουιζέτο (Εquisetumarvense) ή αλλιώς πολυκόμπι. Ο Διοσκουρίδης έλεγε ότι το πολυκόμπι κοπανισμένο και επαλειμμένο θεραπεύει τελείως τις πληγές γι αυτό και χρησιμοποιούνταν σαν επουλωτικό για τις πληγές. Το πυρίτιο ενισχύει την ανάπλαση του συνδετικού ιστού. Το αφέψημα του βοτάνου προστιθέμενο στο νερό του μπάνιου βοηθά στην αποθεραπεία διαστρεμμάτων και καταγμάτων καθώς και σε παθήσεις που προκαλούν ερεθισμούς και φλεγμονές του δέρματος, όπως το έκζεμα και έρπητας. Θεωρείται από τα καλύτερα βότανα για την τη θεραπεία των ρευματικών αρθριτικών προβλημάτων και βοηθάει τις αναπνευστικές παθήσεις, τη χρόνια βρογχίτιδα και φυματίωση, την αναιμία, εξασθένηση του οργανισμού. Τέλος χρησιμοποιείται για τα ευαίσθητα νύχια διότι τα σκληραίνει.
Τι είναι όμως το πυρίτιο;
Για πολλά χρόνια υπήρχε η άποψη πως πρόκειται για ένα ιχνοστοιχείο, αλλά τα τελευταία 20 χρόνια έρευνες έχουν δείξει πως είναι στην πραγματικότητα ένα δευτερεύον μακρο – στοιχείο.Εδώ έχουμε μια γρήγορη υπενθύμιση από τα βασικά στοιχεία:
Macro-στοιχεία: Νάτριο (Na), Κάλιο (Ka), Φώσφορος (P), Ασβέστιο (Ca), Μαγνήσιο (Mg).
Δευτεροβάθμια μακρο-στοιχεία: Πυρίτιο (Si), Βόριο (B), Βρώμιο (Br), Ρουβίδιο (Rb), Στρόντιο (Sr).
Με περισσότερο από 7 gr στο σώμα μας, το πυρίτιο είναι ένα από τα κορυφαία 10 φυσικά στοιχεία που υπάρχουν στο σώμα μας, σχεδόν το διπλάσιο της ποσότητας του σιδήρου που δείχνει τη σημασία του βιολογικού και διαθρωτικού επιπέδου. Βρίσκεται σχεδόν παντού συμπεριλαμβανομένου και του αίματος (περίπου 10 mg/ ltισούται με το 1/10 του επιπέδου του ασβεστίου), τα όργανα και τους ιστούς (οστά, τοιχώματα των αγγείων, σπλήνα, τένοντες, μύες, ήπαρ, πάγκρεας, νεφρά, ενδοκρινολογικό σύστημα, τα μάτια, το δέρμα….).
Διάφορες μελέτες τα τελευταία 20 χρόνια έχουν δείξει τη σημασία του πυριτίου στην ανθρώπινη βιοχημεία κατέχονταςπολλαπλούς ρόλους μέσα στο σώμα. Εκτός από τη συμμετοχή του σε πολλές βιοχημικές αντιδράσεις, φαίνεται πώς λειτουργεί ως συν-παράγοντας σε ορισμένες αντιδράσεις των ενζύμων.
Οι πιο υψηλές συγκεντρώσεις πυριτίου βρίσκονται πάντα σε περιοχές υψηλής ασβεστοποίησης: π.χ. τα άκρα των οστών που αναπτύσσονται. Η συγκέντρωσή του σ’ αυτούς τους χώρους ποικίλλει ανάλογα με τις ανόργανες ουσίες, γι’ αυτό και η καλύτερα τεκμηριωμένη λειτουργία του πυριτίου είναι ότι διευκολύνει τον εμπλουτισμό των οστών με ασβέστιο και μέταλλα. Αυτό σημαίνει ότι ο οργανισμός δε μπορεί να αφομοιώσει και να χρησιμοποιήσει το ασβέστιο χωρίς την παρουσία του πυριτίου, ανάγοντάς το έτσι σε απαραίτητο θρεπτικό στοιχείο για όσους έχουν προβλήματα οστεοπόρωσης. Βρίσκεται στους ιστούς των τενόντων, του δέρματος, των μαλλιών και των νυχιών. Χάρις στο πυρίτιο τα κόκκαλα, τα δόντια και οι τένοντες, στερεοποιούνται, δυναμώνουν και γυαλίζουν.
Κάνει τους μύες πιο γερούς, το αίμα πιο ζεστό και τα μαλλιά πιο γυαλιστερά. Δυναμώνει όλες τις μεμβράνες, τους ιστούς των συνδέσμων, τα τοιχώματα των αρτηριών, τα τοιχώματα του λάρυγγος, το εξωτερικό και εσωτερικό μέρος των διαφόρων οργάνων του σώματος και τα τοιχώματα του πεπτικού σωλήνα. Δυναμώνει επίσης το δέρμα καθώς και τα νύχια.
Τα υψηλότερα επίπεδα βρίσκονται στο έμβρυο και μειώνονται με την ηλικία σε τέτοιο βαθμό που τα εξωκυτταρικά επίπεδα μπορούν να μειωθούν έως και 80% στους ηλικιωμένους.
Η γήρανση ξεκινά βαθιά μέσα στα κύτταρα, που περιέχουν κολλαγόνο, το συνδετικό στοιχείο που κυριολεκτικά «κρατά» όλα τα τμήματα του σώματος ενωμένα! Καθώς τα χρόνια περνούν, το κολλαγόνο φθείρεται και χάνει τη φυσιολογική ελαστικότητά του, που έχει σαν αποτέλεσμα χαλαρή επιδερμίδα, εξασθενημένα μαλλιά και εύθραυστα νύχια. Γνωρίζοντας ότι το πυρίτιο είναι ένα από τα σημαντικότερα συστατικά του κολλαγόνου, μπορεί να προλάβει αυτές τις επιπτώσεις της γήρανσης.
Η ημερήσια απαίτηση υπολογίζεται σε 40 grστοιχειακού πυριτίου. Υπό ιδανικές συνθήκες μπορεί να προωθήσει την καλύτερη υγεία γι’ αυτό και θεωρείται ένα από τα πιο χρήσιμα διατροφικά συμπληρώματα. Έρευνες έχουν δείξει ότι ή ημερήσια ανάγκη για να διατηρηθεί το επίπεδο του πυριτίου στο σώμα στο σωστό επίπεδο είναι αρκετά υψηλό (15-25 mgστοιχειακού πυριτίου ανά ημέρα και μέχρι 40 mg σε αποζημίωση (αναδιοργάνωση κολλαγόνου).
Το διοξείδιο του πυριτίου (silica) από το οποίο ο οργανισμός παράγει πυρίτιο (silicon), δεν είναι ιδιαίτερα συχνό στις τροφές. Τείνει να συγκεντρώνεται σε μέρη των φυτών, όπως είναι ο φλοιός, που εμείς σπανίως καταναλώνουμε. Γι’ αυτό και συνιστάται να καταναλώνονται με τη φλούδα τα φρούτα και τα χόρτα που τρώγονται έτσι.
Ένα φυτό αρκετά πλούσιο σε πυρίτιο θεωρείται το Εκουιζέτο (Εquisetumarvense) ή αλλιώς πολυκόμπι. Ο Διοσκουρίδης έλεγε ότι το πολυκόμπι κοπανισμένο και επαλειμμένο θεραπεύει τελείως τις πληγές γι αυτό και χρησιμοποιούνταν σαν επουλωτικό για τις πληγές. Το πυρίτιο ενισχύει την ανάπλαση του συνδετικού ιστού. Το αφέψημα του βοτάνου προστιθέμενο στο νερό του μπάνιου βοηθά στην αποθεραπεία διαστρεμμάτων και καταγμάτων καθώς και σε παθήσεις που προκαλούν ερεθισμούς και φλεγμονές του δέρματος, όπως το έκζεμα και έρπητας. Θεωρείται από τα καλύτερα βότανα για την τη θεραπεία των ρευματικών αρθριτικών προβλημάτων και βοηθάει τις αναπνευστικές παθήσεις, τη χρόνια βρογχίτιδα και φυματίωση, την αναιμία, εξασθένηση του οργανισμού. Τέλος χρησιμοποιείται για τα ευαίσθητα νύχια διότι τα σκληραίνει.
