Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Η κληρονομιά του Μαντέλα

www.aixmi-news.gr

Του Γ. Η. Ορφανού
Αποχαιρέτισε όλος ο κόσμος τον Νέλσον Μαντέλα. Άλλοι με πραγματικά, εκπορευόμενα από τα τρίσβαθα της καρδιάς, δάκρυα και άλλοι με κροκοδείλια.
Ποια είναι, όμως, η κληρονομιά του εκλιπόντος Αφρικανού ηγέτη; Άφησε πίσω του τις αρχές και τις ιδέες του, όχι μονάχα στους συμπατριώτες του, αλλά και σε κάθε άνθρωπο. Τις αιματοβαμμένες ιδέες του για έναν καλύτερο, πιο ανθρώπινο κόσμο χωρίς κάθε λογής ρατσισμό, φυλετικές και κοινωνικές διακρίσεις, δίχως αρρώστιες και απαιδευσιά.
Εδώ, στη χώρα μας, τα ειδησεογραφικά δελτία παρουσίασαν τον Μαντέλα ως φιλέλληνα. Θυμάμαι την επίσκεψή του στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2002. Όπως σημείωνε τότε (21–06–2002) η εφημερίδα «Καθημερινή», ο Νοτιοαφρικάνος πολιτικός χαρακτήρισε τον ερχομό του στην Ελλάδα «προσκύνημα στη χώρα της Δημοκρατίας» και προέβαλε την υπεροχή των αρχών της «περιεκτικής κοινωνίας» για την οποία αγωνίσθηκε, προκειμένου να συνυπάρξουν ειρηνικώς πληθυσμιακές ομάδες διαφορετικής φυλής και πολιτιστικής διαμορφώσεως.
Για να προκόψει μια κοινωνία, πρέπει να είναι αρραγής, ενωμένη και στα εύκολα και στα δύσκολα. Και για να είναι ενωμένη, δεν πρέπει προκαταλήψεις και ρατσισμός να σπέρνουν διχόνοια στα μέλη της, δεν πρέπει οι οικονομικά ή πολιτικά δυνατοί να καταδυναστεύουν τους πιο αδύνατους, τις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις. Ο Ν. Μαντέλα το ήξερε αυτό. Και όπου στεκόταν, κήρυττε: «Κανείς δε γεννιέται να μισεί έναν άλλον άνθρωπο εξαιτίας του χρώματος του δέρματός του ή λόγω της καταγωγής του ή λόγω της θρησκείας του. Οι άνθρωποι μαθαίνουν να μισούν. Και εφόσον μπορούν να μάθουν να μισούν, μπορούν επίσης να μάθουν να αγαπούν, γιατί η αγάπη γεννιέται πιο φυσιολογικά στην ανθρώπινη καρδιά από ό,τι το αντίθετο» («Ριζοσπάστης», 19 – 07 – 2013).
Η αναγνώριση του αγώνα του Μαντέλα και για την παγκόσμια ειρήνη είναι διεθνής. Και δεν είναι όψιμη, μεταθανάτια. Όπως έγραφε η «Ελευθεροτυπία» στις 18 Ιουλίου του 2011, η 18η Ιουλίου τιμάται ως Διεθνής Ημέρα «Νέλσον Μαντέλα» από την παγκόσμια κοινότητα. «Ημέρα, γράφει η εφημερίδα, που καθιερώθηκε έτσι το 2009 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, προκειμένου να τιμηθεί η «προώθηση και η ποιότητα της ειρήνης», για την οποία αγωνίστηκε σε όλη του τη ζωή ο πρώην πρόεδρος της Νότιας Αφρικής. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 18 Ιουλίου, ημέρα γενεθλίων του μεγάλου ηγέτη».
Κατόπιν τούτων, ακούγοντας και βλέποντας περί πολιτικών και πολιτικής στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο σύγχρονο κόσμο, διαπιστώνεις πόσο μεγάλο κενό, παρά τα όποια ανθρώπινα μειονεκτήματά του και τις όποιες «αδυναμίες ή αστοχίες» του ως ηγέτη, μάς αφήνει ο χαμός του Μαντέλα. Με πίκρα καταλαβαίνεις πως ένας φάρος της καθημερινής μας ζωής έσβησε, δίχως άλλος να βρίσκεται να τον αναπληρώσει ισάξια…

Δεν υπάρχουν σχόλια: