Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Κρίση, χρήματα και… ψεύτικα emails

Η απάτη του: Συγχαρητήρια, κερδίσατε στο διαγωνισμό της εταιρείας μας.
pc pliktrologio ipologistis
© Ed Isaacs | Dreamstime.com
Όλο και περισσότερα είναι, τον τελευταίο καιρό, τα μηνύματα που απευθύνονται σε όποιον μιλάει… ελληνικά και υπόσχονται χρήματα από μεγάλες εταιρείες ή χιλιάδες ευρώ μέσω κληρονομιών από χώρες της Αφρικής.
«Σε περίοδο κρίσης ίσως βγάλουμε χρήματα» αναφέρει ο τίτλος του  μηνύματος που λάμβαναν για καιρό στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο αρκετοί πολίτες σε όλη την Ελλάδα. Πρόκειται για μια προσπάθεια που οργάνωσαν κάποιοι, για να εξαπατήσουν όσον το δυνατόν περισσότερο κόσμο και να βγάλουν χρήματα υποκλέπτοντας στοιχεία από τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
Το κόλπο φυσικά δεν είναι καινούριο. Είχαν προηγηθεί κληρονομιές και λοτταρίες από χώρες της Αφρικής. Στο τελευταίο μήνυμα, το «project» είναι πιο καλοστημένο καθώς εμπλέκονται ονόματα μεγάλων εταιρειών: Microsoft, Pepsi, AOL και General Electric, μία Γερμανίδα δικηγόρος που υποτίθεται ότι έστειλε το αρχικό email, αλλά και σχόλια προηγούμενων συμμετεχόντων στην έρευνα που αμείβει με χιλιάδες ευρώ όσους συμμετάσχουν.
Στο συγκεκριμένο μήνυμα ζητείται από τους παραλήπτες να το προωθήσουν σε άλλους και ανάλογα με τον αριθμό των νέων παραληπτών θα διαμορφωθεί και η αμοιβή τους (245 ευρώ το… κεφάλι) από την εταιρεία που υποτίθεται πως έχει ξεκινήσει την έρευνα.
Μάλιστα, στο μήνυμα που αφορά στην έρευνα της Microsoft, αναφέρονται και ποσά που έχουν λάβει οι προηγούμενοι «νικητές». Ποσά όπως 24.800 ευρώ, 4.523,23 ευρώ, 6.440 ευρώ είναι κάποια από τα έπαθλα που έλαβαν ήδη κάποιοι, ενώ υπάρχει και κάποιος αρκετά ικανός -σύμφωνα με τη λογική του μηνύματος- που έλαβε δύο επιταγές αξίας 85.521,25 και 60.000 ευρώ αντίστοιχα. Αντίθετα, υπάρχει και ο… άτυχος που έλαβε μόλις 733 ευρώ καθώς το έστειλε μόνο σε δύο άτομα.  Βέβαια, υπάρχουν και αυτοί που καταλαβαίνουν την κατάληξη που θα έχει η προσπάθειά τους, αλλά αναφέρουν στο μήνυμα «πως χρειάζονται απελπισμένα το χρήμα και δεν ρισκάρουν να μη το στείλουν σε όποιον φίλο  και γνωστό μιλάει ελληνικά» και πως απλά δεν θέλουν να σπάσουν την… αλυσίδα.
Η εταιρεία Microsoft -της οποίας γίνεται χρήση του ονόματος στο ηλεκτρονικό μήνυμα- από την πλευρά της, δεν έχει προβεί σε κάποια καταγγελία στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και απλά διευκρινίζει πως δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα πλαστά μηνύματα και καλεί τους παραλήπτες να τα αγνοήσουν.
Αντίθετα, το «μπελά» της βρήκε η κ. Μ.Μ. που προώθησε το μήνυμα σε μερικούς φίλους της για να σχολιάσει την κατάσταση και δέχεται πλέον συνεχή τηλεφωνήματα από πολίτες που ψάχνουν να βρουν γιατί δεν… λειτουργεί η αλυσίδα και δεν έχουν πάρει και αυτοί χρήματα.
Όπως μας εξήγησε η κ. Μ.Μ. κάποιοι χρησιμοποίησαν τα στοιχεία της αυτόματης ηλεκτρονικής της υπογραφής στο email και έγραψαν ένα κείμενο πριν από αυτά, σύμφωνα με το οποίο η ίδια έχει κερδίσει ήδη 6.440 ευρώ –χωρίς φυσικά να ισχύει κάτι τέτοιο.

Αύξηση του φαινομένου λόγω… κρίσης
Το φαινόμενο του phising παρουσιάζει αύξηση τον τελευταίο καιρό και λόγω της οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα μας. Ωστόσο, όπως σημειώνουν οι αξιωματικοί της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, οι πολίτες που τελικά πέφτουν θύματα είναι λιγότεροι αφού πλέον είναι περισσότερο ενημερωμένοι σε θέματα που αφορούν την ασφάλεια και τους κινδύνους του Διαδικτύου.
Παράλληλα, επαναλαμβάνουν πως σε απόλυτα οικονομικά νούμερα το phising ανήκει στις υψηλού βαθμού επικινδυνότητας απάτες.

Το πιο εύκολο και όχι το σίγουρο
Την ανάγκη του κόσμου για εύκολο χρήμα και γρήγορο κέρδος, ειδικά στην εποχή της κρίσης που διανύουμε, υπογραμμίζει ο ψυχολόγος κ. Ιωάννης Βελίκης αναλύοντας την άποψή του για τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι σε τέτοιου είδους phishing emails.
Όπως αναφέρει, ορισμένοι άνθρωποι παρασύρονται εύκολα από διαφημιστικά μηνύματα καθώς δεν έχουν αναπτύξει τον «εσωτερικό έλεγχο» (internal locus of control) και πιστεύουν πως άλλοι παράγοντες, όπως π.χ. η τύχη, οι διαγωνισμοί ή τα άστρα, μπορούν να καθορίζουν τις ζωές τους. «Τα άτομα αυτά χαρακτηρίζονται ψυχολογικά ασθενή και θα πρέπει να λάβουν την κατάλληλη βοήθεια» συμπληρώνει.

Τετάρτη 8 Μαΐου 2013

Νομισματική Ορθοδοξία: το πρακτικό σκέλος της σύγχρονης παγκόσμιας θρησκείας




του Γιάννη Βελίκη

Η πιο σύγχρονη και επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη για τη θρησκεία δίνεται από την κριτική θεωρία, η οποία καταδεικνύει ότι οι τρόποι που σκεφτόμαστε για τα θρησκευτικά φαινόμενα διαπλέκονται στενότατα με ζητήματα εξουσίας, με το πώς π.χ. η Ιστορία και οι μελανές σελίδες της αποικιοκρατίας επηρέασαν την ανάδυση της θρησκείας ως ιδέας, πώς η κρατική εξουσία, τα πολιτικά καθεστώτα και ο παγκοσμιοποιημένος κόσμος του καπιταλισμού επιδρούν σ’ αυτή τη διαδικασία κ.α. Η κριτική θεωρία, αμφισβητεί τα όρια ανάμεσα σε θρησκεία και πολιτισμό και θεωρεί τη διάκριση ανάμεσα στο θρησκευτικό και το κοσμικό ως ιδεολογικό ή πολιτικό εργαλείο. Σύμφωνα με αυτήν την άποψη, ο χαρακτηρισμός «θρησκεία» μπορεί να αποδοθεί σε όλες τις πολιτισμικές δραστηριότητες όπως το ποδόσφαιρο, τα ψώνια, η μόδα, ο κινηματογράφος και ο σχηματισμός πολιτιστικών εταιριών. Μετά την κριτική θεωρία, η μελέτη των θρησκειών έχει αποβεί πια πολιτική δραστηριότητα, μια καταγραφή του πώς οι ισχυροί οργανισμοί σε διάφορα μέρη του κόσμου διαμορφώνουν τον τρόπο που κατανοούμε και κατηγοριοποιούμε τον κόσμο.
Με αυτό το πνεύμα, αν υπάρχει σήμερα μία ισχυρή και παγκόσμια θρησκεία, αυτή δεν είναι άλλη από τον Μονεταριστικό (νομισματικό) Καπιταλισμό, που ξεκίνησε ως αντίδραση στον Κεϊνσιανισμό, από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, με επίκεντρο τη Σχολή του Σικάγου και τον Μίλτον  Φρίντμαν. Ο Μονεταριστικός Καπιταλισμός επιχείρησε να ελέγξει τον πληθωρισμό με νομισματικά μέσα (προσφορά χρήματος, ύψος επιτοκίων κεντρικών τραπεζών) και εξάπλωσε παγκοσμίως μια ανανεωμένη οικονομική ορθοδοξία, που θεωρεί ως προϋπόθεση της ανάπτυξης τη δραστική περικοπή των δημοσίων ελλειμμάτων και τη συρρίκνωση του κράτους, προκειμένου να επιτευχθεί η σταθεροποίηση της οικονομίας μέσω των ιδιωτικών επενδύσεων. Εν πρώτοις, η συγκεκριμένη άποψη φαντάζει ως μία ακόμη οικονομική θεωρία ανάμεσα στις άλλες. Πώς λοιπόν έφτασε η εφαρμογή της να εξελιχθεί σε «θρησκεία» και να μονοπωλεί σήμερα το ενδιαφέρον όλης της ανθρωπότητας σε όλα τα πλάτη της γης;
Πολύ σύντομα αυτό έγινε για 4 σημαντικούς λόγους:
Α) Μέσω της εφαρμογής της συγκεκριμένης πολιτικής από τους Ρέιγκαν και Θάτσερ και μετέπειτα από το Διεθνές Νομισματικό ταμείο, την επέκταση των μεγάλων επιχειρήσεων σε πολυεθνικές, την οικονομική παγκοσμιοποίηση και την συνεχή προβολή της κατανάλωσης από τα Μ.Μ.Ε. ως την πρώτη αξία της ζωής, οι κοινωνικές σχέσεις έχουν συμπεριλάβει το χρήμα σε όλες σχεδόν τις συναλλαγές: είναι αδύνατον να ζήσεις χωρίς χρήμα, όπως επίσης και να είσαι υγιής, να μορφωθείς, να διασκεδάσεις, να αναθρέψεις παιδιά, να έχεις κοινωνικό κύρος, να συμμετέχεις σε πολιτιστικές δραστηριότητες και γενικότερα να είσαι ενεργό, αποδεκτό και με υπόληψη άτομο στην κοινωνία. Και όλα αυτά θα πρέπει να συμβαίνουν, τη στιγμή που μέρα με τη μέρα και χρόνο με το χρόνο, η ψαλίδα πλουσίων και φτωχών μεγαλώνει και το χρήμα των φτωχών (95% του παγκόσμιου πληθυσμού) να γίνεται όλο και πιο δυσεύρετο.
Β) Η «σωτηρία» της ψυχής και ο «παράδεισος» έχουν μεταφερθεί από τη μεταφυσική «άλλη ζωή» στη ζωή εδώ και τώρα. Οι περισσότεροι άνθρωποι στον Πλανήτη σήμερα ενδιαφέρονται όχι για την προετοιμασία τους για την άλλη ζωή, μία ιδέα που ξεκίνησε από τις απαρχές του ανθρώπινου πολιτισμού, πήρε φιλοσοφική μορφή με τον Πλάτωνα και έφτασε μέσω των επίσημων θρησκειών μέχρι σήμερα, αλλά για το πώς θα εξασφαλίσουν χρήματα ώστε να «χαρούν» τη ζωή τους, να καταναλώσουν όλα τα προϊόντα του πολιτισμού μας (υλικά αγαθά, γιωτ, πισίνες, ταξίδια, αγοραίο σεξ), και να σιγουρευτούν ότι και τα παιδιά τους θα έχουν τα ίδια ωφελήματα. Μάλιστα, ο «παράδεισος» αυτής της νέας «θρησκείας» δεν συμπεριλαμβάνει τους άλλους, αφού για να απολαμβάνει κανείς όλα τα καταναλώσιμα είδη του πολιτισμού μας, σημαίνει ότι διαθέτει χρήματα που δεν διαθέτουν οι υπόλοιποι. Συνεπώς ο «παράδεισος» της νέας «θρησκείας» είναι ένας παράδεισος ιδιωτικός, του εαυτού και της «πάρτης» μας, όπου όλοι οι υπόλοιποι μπορούν να τον απειλήσουν, και συνεπώς πρέπει να σιδεροφραχτεί και να αστυνομεύεται από ιδιωτικούς αστυνομικούς για να παραμείνει «δικός μας».
Γ) Η ροή και ο έλεγχος της ροής του χρήματος, αν θα είναι λίγα ή πολλά, και ποιος θα εντέλλεται να τα διαχειρίζεται ανήκει στις Κεντρικές Τράπεζες και στις Χρηματαγορές (ένα σύνολο λίγων επενδυτικών τραπεζών που έχουν συγκεντρώσει το 80% και πλέον του πλούτου του πλανήτη), μετατρέποντας τες έτσι σε σύγχρονους ρυθμιστές των ζωών όλων των ανθρώπινων όντων (και όχι μόνο των ανθρώπινων αλλά όλου του πλανητικού περιβάλλοντος). Οι Κεντρικές Τράπεζες (που σε πολλές περιπτώσεις είναι ιδιωτικές εταιρίες) και οι Χρηματαγορές είναι το σύγχρονο «Βατικανό» που αποφασίζουν ποιά κράτη, ποιοί πληθυσμοί και ποιές εταιρίες θα «ζήσουν» και ποιες θα «σβήσουν». Από τη στιγμή που μέσω της πολιτικής των δανείων και της χρεοκρατίας έχουν καταφέρει και έχουν «αιχμάλωτες» όλες τις κυβερνήσεις, τις εταιρίες και τις οικογένειες, διαλέγουν σε ποιους θα δώσουν «συγχωροχάρτι» και θα συνεχίσουν να δανειοδοτούν και ποιους θα ρίξουν στο «πυρ το εξώτερο» και θα τους αφανίσουν. Φυσικά, όπως έχει αποδειχτεί πολλές φορές στη Ιστορία των τελευταίων 50 χρόνων, οι Χρηματαγορές μαζί με επιλεγμένες πολυεθνικές εταιρίες, την απειλή πολέμου, τη δράση των μυστικών πρακτόρων και συμβαλλόμενα Μ.Μ.Ε. αποφασίζουν ποιοί θα είναι οι κυβερνήτες των λαών (ή των χωρικών όπως τους ονομάζουν) και τους επιβάλλουν, απειλώντας με δικτατορία σε διαφορετική περίπτωση.
Δ) Οι αποφάσεις των αρχιερέων της νέας «θρησκείας», των Κεντρικών Τραπεζών και Χρηματογορών, φτάνουν στο μέσο άνθρωπο από τις αναλύσεις των πάσης φύσεως οικονομολόγων – οικονομικών αναλυτών μέσω των Μ.Μ.Ε. Οι αναλυτές αυτοί, γίνονται με αυτόν τον τρόπο οι ιερείς (ή μάντεις) της νέας θρησκείας που «ενημερώνουν» τον κόσμο και τις επιχειρήσεις αν η τσέπη τους θα έχει στο μέλλον λιγότερα ή περισσότερα χρήματα. Αντίστοιχα με τα κηρύγματα των επίσημων θρησκειών μας ενημερώνουν για την «ορθή» οικονομική συμπεριφορά, τις σωστές οικονομικές επιλογές, τα σχέδια των κυβερνήσεων και των τραπεζών, τις σωστές επενδύσεις… Και παρά το ότι έχει αποδειχτεί πώς πληρώνονται για να κατευθύνουν την «κοινή γνώμη» εκεί όπου στοχεύουν οι πραγματικοί κυβερνήτες (οι Χρηματαγορές), μέσω της περίοπτης θέσης που τους δίνουν τα Μ.Μ.Ε. γίνονται πιστευτοί από τις μεγάλες μάζες των πιστών της μονεταριστικής οικονομικής ορθοδοξίας.
Με δύο λόγια, ο σύγχρονος πιστός χρησιμοποιεί χρήμα για να κάνει τα πάντα, το χρήμα αυτό όλο και μειώνεται οπότε θα πρέπει να ανταγωνίζεται όλο και σκληρότερα τους άλλους για να το κερδίζει, η «σωτηρία» της ψυχής του βρίσκεται στην δυνατότητα κατανάλωσης, εξαρτάται από τις Χρηματαγορές για το αν θα έχει χρήματα αυτός, η επιχείρηση ή το κράτος του, και παρακολουθεί καθημερινά τους οικονομικούς αναλυτές για να σχεδιάζει τις κινήσεις και το μέλλον του.
Η νοοτροπία αυτή που για πρώτη φορά εμφανίζεται σε αυτήν την ένταση στον ανθρώπινο πολιτισμό δεν εξαιρεί κανέναν. Ιερείς, ακαδημαϊκοί, πολιτικοί, πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, επιστήμονες, δάσκαλοι, γονείς, παιδιά, μαύροι, άσπροι, κίτρινοι, ερυθρόδερμοι, ανατολίτες, δυτικοί, λατίνοι, εσκιμώοι …  όλοι υποκλίνονται σε αυτήν τη νέα πίστη. Και αντί να την αμφισβητούν, ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα έχει τα περισσότερα ωφελήματα έναντι των άλλων. Έτσι για πρώτη φορά στον ανθρώπινο πολιτισμό, οι άνθρωποι στρέφονται εναντίον ανθρώπων, τα κράτη εναντίον κρατών, οι επιχειρήσεις εναντίον επιχειρήσεων, οι εργαζόμενοι εναντίον εργοδοτών και αντίστροφα, οι μαθητές εναντίον των καθηγητών, οι πολιτικοί εναντίον των λαών, οι ιερείς των επίσημων θρησκειών εναντίον των πιστών, οι γονείς εναντίον των παιδιών και οι κοινωνίες ισοπεδώνονται σαν χωμάτινοι πύργοι σε ανεμοδαρμένη ακρογιαλιά! Το συνθήματα της νέας θρησκείας; «Εγώ», «Όλοι εναντίον όλων», « ο θάνατος σου η ζωή μου» κ.λπ.
Η νέα αυτή «πίστη» δεν αναδύθηκε φυσικά εν μία νυκτί. Όπως μας τονίζει η κριτική θεωρία, η μελέτη πολιτιστικών φαινομένων έχει αποβεί πια σε πολιτική δραστηριότητα, μια καταγραφή του πώς οι ισχυροί οργανισμοί σε διάφορα μέρη του κόσμου διαμορφώνουν τον τρόπο που κατανοούμε και κατηγοριοποιούμε τον κόσμο. Και οι ισχυροί οργανισμοί δεν είναι άλλοι από τις χρηματαγορές (Goldman Sachs, Deutsche Bank κ.α.) και τις πανίσχυρες πολυεθνικές εταιρίες (βλ. εικόνα).

Οι λαοί κατηχούνται από τα μικρότατα τους χρόνια σε αυτήν την πίστη ώστε ποτέ στη ζωή τους να μην την αμφισβητήσουν. Και όσο περνούν τα χρόνια, τόσο αυτή η πίστη ριζώνει περισσότερο.
Ακολουθούν μερικές ακόμη λεπτομέρειες αυτής της νέας «θρησκείας»:
1.      Όλοι οι άνθρωποι, οι επιχειρήσεις και τα κράτη είτε είναι χρεωμένοι, είτε σχεδιάζεται να χρεωθούν. Έτσι, και θα χρηματοδοτούν αενάως τις οικονομικές ελίτ (τους ιεράρχες της παγκόσμιας θρησκείας) και δεν θα έχουν ούτε το χρόνο, ούτε την άνεση ούτε και το σθένος να αντιδράσουν.
2.      Θα μπορούσε να πει κανείς… «…ε, καλά, εγώ ή το κράτος μου, ή η επιχείρηση μου δεν θα πάρει ποτέ δάνειο…». Είναι όμως έτσι; Όχι. Για τον απλούστατο λόγο ότι θα υποχρεωθούν όλοι να δανειοδοτηθούν, χάρη στους μηχανισμούς υφαρπαγής του χρήματος που οι ελίτ έχουν αναπτύξει! Για να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: σε όλους τους πολέμους της Ιστορίας, ως και το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο νικητής κατακτούσε τα εδάφη, τους ανθρώπους και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του εχθρού που νίκησε. Για το λόγο αυτό φρόντιζε ώστε, κατά τη διάρκεια του πολέμου, να «προφυλάξει» αυτά που ήθελε να κατακτήσει και να προκαλέσει όσο το δυνατόν λιγότερες καταστροφές. Από τη στιγμή που τον έλεγχο της Γης τον πήραν οι παγκόσμιες οικονομικές ελίτ, ο στόχος των πολέμων δεν είναι άλλος από την απόλυτη καταστροφή του ηττημένου, ακόμη και του νικητή: καταστροφή των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των υποδομών, των σπιτιών των νοσοκομείων. Γιατί; Μα για να χρειαστούν δάνεια ανοικοδόμησης των κρατών όταν τελειώσει ο πόλεμος. Και φυσικά, δάνεια στεγαστικά, καταναλωτικά, εκπαιδευτικά, επιχειρηματικά κ.α. για να μπορέσουν να επαναλειτουργήσουν οι οικογένειες! Έτσι, οι σύγχρονοι πόλεμοι καταστρέφουν τα πάντα.
3.      Αλλά και χωρίς την εμπλοκή σε πόλεμο, οι σύγχρονες οικονομίες είναι τέτοιου τύπου, ώστε να «στραγγαλίζουν» τις μικρές υγιείς επιχειρήσεις και να στερούν τους ανθρώπους από μισθούς που να μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους (αγορά σπιτιού, μόρφωση σε καλό πανεπιστήμιο ή καλές υπηρεσίες υγείας), ενώ ταυτόχρονα «θρέφουν» τα αδηφάγα μη λειτουργικά κράτη και υποβαθμίζουν τις κρατικές υπηρεσίες προς τους πολίτες για τον ίδιο λόγο: για να αναγκαστούν κράτη, επιχειρήσεις και οικογένειες να συνάψουν δάνεια και να μπουν στον φαύλο κύκλο της οικονομικής εξάρτησης (πολύ πιο επικίνδυνης από αυτής των παράνομων ουσιών).
4.      Για τους πιο «έξυπνους» που νομίζουν ότι μπορούν να νικήσουν τις ελίτ, υπάρχει άλλος, πιο ήπιος τρόπος: το χρηματιστήριο συναλλάγματος (και όχι μόνο). Όλοι οι μεσίτες και οι τραπεζικοί οργανισμοί διατείνονται ότι η αγορά συναλλάγματος είναι τόσο μεγάλη που κανείς δεν μπορεί να την ελέγξει, και συνεπώς είναι θέμα της ικανότητας των επενδυτών για το αν θα γίνουν πλούσιοι ή όχι. Και όμως: το 95% των επενδυτών στο συνάλλαγμα χάνει. Και αυτό γίνεται για έναν πολύ απλό λόγο: για να κερδίζουν και πάλι οι ελίτ. Μέσω της Smart Money, μιας ομάδας των μεγαλύτερων επενδυτικών τραπεζών του κόσμου και των μεγαλύτερων Μ.Μ.Ε του πλανήτη (Financial Times, Bloomberg κ.α.), οι τιμές του συναλλάγματος χειραγωγούνται έτσι ώστε να χάνουν οι επενδυτές και να κερδίζουν οι Χρηματαγορές!
5.      Η νέα σκλαβιά των πιστών της οικονομικής – μονεταριστικής (νομισματικής) ορθοδοξίας δεν χρησιμοποιεί αλυσίδες, ούτε τοίχους, ούτε φυλακές… Το αντίθετο: χρησιμοποιεί απολαύσεις: σεξ, ταξίδια, πολυτελή ξενοδοχεία, πάρτι, δεξιώσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις, μόρφωση στα καλύτερα πανεπιστήμια, γρήγορα αμάξια, επαύλεις…. Μπορεί κανείς να τα έχει όλα αυτά, μόνο που για να τα αποκτήσει και ακόμη περισσότερο να τα κρατήσει θα χρειαστεί να αποδείξει την υποταγή του στους ιεράρχες, τους ιερείς και τους υπόλοιπους πιστούς αυτής της καρκινικής – εκτρωματικής εγωκεντρικής νοοτροπίας.
6.      Αλλά και αν ακόμη θελήσει κάποιος να ζήσει μια ταπεινή ζωή, με απλές απολαύσεις και συνήθειες, θα πρέπει και πάλι να «σκύψει το κεφάλι» στην νέα θρησκεία: με νόμους που προωθούνται στις Η.Π.Α. και αργότερα σε όλον τον κόσμο, το χρήμα θα γίνει παντελώς εικονικό, θα κυκλοφορεί μόνο μέσω καρτών ή σε τσιπάκια, και κανείς που δεν θα έχει κάρτα ή τσιπάκι δεν θα μπορεί να πουλά ή να αγοράζει… Με αυτόν τον τρόπο, μόνο οι πιστοί του συστήματος θα επιβιώσουν.
7.      Οι δε αντιφρονούντες, ή κοινωνικά αποκλεισμένοι ή ανήμποροι για εργασία και δανειοδότηση θα απομονωθούν (όπως στα παλιά λεπροκομεία), θα βασανιστούν (χωρίς τροφή, υπηρεσίες υγείας και πολιτισμό) και θα εξαφανιστούν. Η νέα θρησκεία θα συμπεριλαμβάνει μόνο αυτούς που θα μπορούν να εργαστούν, να δανειοδοτηθούν και να μεγαλώσουν παιδιά που θα κάνουν το ίδιο. Οι υπόλοιποι περισσεύουν!

Υπάρχει άραγε κανείς που δεν θα επιβεβαιώσει ότι όντως αυτή η θρησκεία υπάρχει και συνεχώς εξαπλώνεται;